ΣΚΛΑΒΙΑ-ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

Σκλαβιά 

Οι άνθρωποι είναι σκλάβοι της Ζωής κι η σκλαβιά κάνει τις μέρες τους να ξεχειλίζουν από θλίψη κι απόγνωση και τις νύχτες τους να πλημμυρίζουν από δάκρυα και αγωνία. Απ' τη μέρα που γεννήθηκα για πρώτη φορά, πέ-ρασαν κιόλας εφτά χιλιάδες χρόνια κι από τότε, δε σταμάτησα να παρακολουθώ τους σκλάβους της Ζωής να σέρνουν τις βαριές τους αλυσίδες.
Γύρισα σ' Ανατολή και Δύση και περιπλανήθηκα στο Φως και τη Σκιά της Ζωής. Είδα λιτανείες πολιτισμών να περνάνε απ το φως στο σκοτάδι και να σέρνονται στην κόλαση απ' τις εξευτελισμένες ψυχές που λύγιζαν κάτω απ τα δεσμά της σκλαβιάς. 0 ισχυρός αλυσοδένεται και υποδουλώνεται. ενώ ο πιστός λατρεύει γονατιστός τα είδωλα. Ακολούθησα τον άνθρωπο στην πορεία του απ' τη Βαβυλώνα ως το Κάιρο κι απ' την Αιν Ντουρ στη Βαγδάτη και πρόσεξα τα ίχνη απ` τις αλυσίδες του πάνω στην άμμο. "Ακουσα τη Θλιβερή ηχώ των ταραγμένων χρόνων που επαναλάμβαναν τα λιβάδια κι οι κοιλάδες. Επισκέφτηκα ναούς, μπήκα μέσα σε ανάκτορα και κάθισα σε Θρόνους. Και είδα το μαθητευόμενο σκλάβο του τεχνίτη, τον τεχνίτη σκλάβο του αφέντη, τον αφέντη σκλάβο του στρατιώτη. το στρατιώ-τη σκλάβο του έπαρχου, τον έπαρχο σκλάβο του βασιλιά, το βασιλιά σκλάβο του ιερέα και τον ιερέα σκλάβο του είδωλου... Και το είδωλο δεν είναι τίποτ' άλλο παρά χώμα που ο Σατανάς του 'δωσε σχήμα και το έστησε πάνω σ' ένα σωρό από κρανία.
 Μπήκα στις επαύλεις των πλούσιων κι επισκέφτηκα τις καλύβες των φτωχών. Είδα το μωρό να θηλάζει απ το στήθος της μάνας το γάλα της σκλαβιάς και το μικρό παιδί να μαθαίνει με το αλφάβητο την υποταγή. Οι κάρες φοράνε ρούχα άχρωμα κι ασφυκτικά και οι γυναίκες κοιμούνται δακρυσμένες πάνω σε κρεβάτια υπακοής και νόμιμης συγκατάθεσης. Συντρόφεψα τους λαούς απ' το Γάγγη ως τον Ευφράτη• απ' το δέλτα του Νείλου ως τους σιτοβολώνες της Ασσυρίας• απ' τις αρένες των Αθηνών ως τις εκκλησίες της Ρώμης απ' τις τρώγλες της Κωνσταντινούπολης ως τα παλάτια της Αλεξάνδρειας... Κι όμως, παντού είδα τη σκλαβιά να Θριαμβεύει σε μια λαμπρή λιτανεία άγνοιας. Είδα τους ανθρώπους να θυσιάζουν τα νεαρά βλαστάρια τους στα πόδια του είδωλου, αποκαλώντας το Θεό• να χύνουν κρασί και άρωμα στα πόδια του. αποκαλώντας το Βασίλισσα• να καίνε θυμίαμα μπροστά του, λέγοντάς το Προφήτη να γονατίζουν και να το λατρεύουν, αποκαλώντας το Νόμο• να μάχονται και να πεθαίνουν γι' αυτό, αποκαλώντας το Πατριωτισμό• να υποκύπτουν στο Θέλημά του, αποκαλώντας το Σκιά του Θεού στη γη ,να καταστρέφουν και να αφανίζουν σπίτια και καλλιτεχνήματα νια χάρη του, αποκαλώντας το Αδελφότητα• να μοχθούν, να κλέβουν και να εργάζονται γι αυτό, αποκαλώντας το Επιτυχία κι Ευτυχία• να σκοτώνουν για χάρη του, λέγοντάς το Ισότητα. Το είδωλο αυτό έχει πολλά ονόματα, αλλά μόνο μια φύση. Παρουσιάζεται σε πολλές μορφές. αλλά είναι φτιαγμένο από ένα μόνο στοιχείο. Στην πραγματικότητα, είναι μια αιώνια αρρώστια που η κάθε γενιά μεταβιβάζει στην επόμενη.
Βρήκα την τυφλή σκλαβιά που δένει το παρόν των ανθρώπων με το παρελθόν των προγόνων τους και τους εξωθεί να παραμένουν πιστοί στα έθιμα και τις παραδόσεις τους, αποδίνοντας αρχαία πνεύματά σε σύγχρονα σώματα. Βρήκα τη βουβή σκλαβιά που ενώνει έναν άντρα με μια γυναίκα που απεχθάνεται και βάζει το κορμί της γυναίκας στο κρεβάτι ενός μισητού σύζυγου, απονεκρώνοντας Ψυχικά και τους δυό. Βρήκα την κουφή σκλαβιά που πνίγει την Ψυχή και την καρδιά, κάνοντας τον άνθρωπο άδεια ηχώ μιας φωνής κι αξιοθρήνητη σκιά ενός κορμιού. Βρήκα την ανάπηρη σκλαβιά που βάζει το λαιμό του ανθρώπου κάτω απ' το ζυγό του τύραννου και παραχωρεί δυνατά κορμιά μ' αδύνατα μυαλά στους γιους της Απληστίας που θα τα χρησιμοποιήσουν σαν όργανα για να επιβάλουν τη θέλησή τους. Βρήκα την απαίσια σκλαβιά που κατεβαίνει απ' τον ουρανό με τα πνεύματα των βρεφών και μπαίνει στο σπίτι της Αθλιότητας, όπου συζούν η Ανάγκη και η "Αγνοια, η Ταπείνωση και η Απελπισία. Και τα παιδιά μεγαλώνουν άθλια και ζουν σαν εγκληματίες και πεθαίνουν σαν τιποτένια αποβράσματα.
Βρήκα την ύπουλη σκλαβιά που δίνει στα πράγματα διαφορετικά ονόματα - αποκαλώντας τη βλακεία ευφυΐα, την κενότητα γνώση, την αδυναμία τρυφερότητα και τη δειλία επίμονη άρνηση. Βρήκα τη διεστραμμένη σκλαβιά που κάνει τις γλώσσες των αδύνατων να κινούνται από φόβο και να μιλούν για πράγματα διαφορετικά απ αυτά που νιώθουν και δεν τολμούν να συλλογιστούν το χάλι τους, παρά γίνονται άδεια ασκιά που ακόμα κι ένα μικρό παιδί μπορεί να τα διπλώσει ή υα τα κρεμάσει. Βρήκα τη σκλαβιά της υποταγής που απλώνεται πάνω σ' ένα έθνος, αναγκάζοντάς το να υπακούει στους νόμους και τους κανόνες ενός άλλου έθνους και τη δέσμευση να γίνεται πιο ισχυρή μέρα με τη μέρα. Βρήκα την αιώνια σκλαβιά που στεφανώνει τους γιους των ηγεμόνων και των βαοιλιάδων και  δε δινει δεκάρα για την πραγματική αξία.
Βρήκα τη μαύρη σκλαβιά που καίει με ντροπή και καταισχύνη τους αθώους γιους των εγκληματιών. Οταν σκέφτομαι τη σκλαβιά. βλέπω ότι διαθέτειις καταχθόνιες ιδιότητες της συνέχειας και της μεταδοτικότητας.
'Οταν κουράστηκα να παρακολουθώ τις ταραγμένες εποχές και βαρέθηκα να θωρώ τις ατέλειωτες λιτανείες των απολιθωμένων ανθρώπων, προχώρησα μονάχος στην Κοιλάδα της Σκιάς της Ζωής, όπου το παρελθόν προσπαθεί να κρυφτεί στην ενοχή του κι η ψυχή του μέλλοντας αναδιπλώνεται ται κουρνιάζει απαθής για πολύν καιρό. Εκεί, στην όχθη του Ποταμού του Αίματος και των Δακρύων που έσερνε το διάβα του σαν δηλητηριώδης οχιά κι έστριβε σαν τα όνειρα των εγκληματιών, έστησα αυτί στους τρομαγμένους ψίθυρους που έβγαζαν τα φαντάσματα των σκλάβων κι έμεινα να κοιτάζω πέρα στην ανυπαρξία. Σαν έφτασαν τα μεσάνυχτα και τα πνεύματα βνήκαν απ τις φωλιές τους, είδα ένα μισοπεθαμένο φάντασμα να πέφτει στα γόνατα και να κοιτάζει το φεγγάρι.
Το πλησίασα και το ρώτησα: Ποιο είναι το όνομά σου;». «Το όνομά μου είναι Ελευθερία», μου αντιγύοισε αυτή η σκιά που έμοιαζε με πτώμα. «Πού είναι τα παιδιά σου;». συνέχισα. Κι η Ελευθερία, ισχνή και με δακρυσμένο πρόσωπο: μου αποκρίθηκε: «Το ένα πέθανε στο Σταυρό. το δεύτερο τρελάθηκε κα το τρίτο δε γεννήθηκε ακόμα».
Απομακρύνθηκε κουτσαίνοντας και συνέχισε να ψελλίζει, αλλά η ομίχλη στα μάτια του κι οι κραυγές στην καρδιά μου δε μ' άφηναν να δω μήτε ν' ακούσω.

ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Χαλίλ Γκιμπράν

Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν (αραβικά: جبران خليل جبران‎ ​), ή Χαλίλ Γκιμπράν, ή «ο άνθρωπος από τον Λίβανο», όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, υπήρξε ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στον Λίβανο στις 6 Ιανουαρίου του 1883, σύμφωνα με το πιστοποιητικό της γέννησής του, καταχωρημένο στο Μπσαρί της σημερινής Δημοκρατίας του Λιβάνου, στις πλαγιές του Ουάντι Καντίσα. Τα εκατομμύρια των αραβόφωνων λαών που γνωρίζουν τα κείμενά του, τον θεωρούν διάνοια της εποχής του.
Η φήμη και η επίδρασή του, όμως, απλώθηκαν πέρα από την Εγγύς Ανατολή. Η ποίησή του μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Τα σχέδια και οι πίνακές του εκτέθηκαν σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου. Ο Αύγουστος Ροντέν, ο δάσκαλός του, τα συνέκρινε με εκείνα του Γουΐλιαμ Μπλέικ. Εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα τελευταία χρόνια της ζωής του άρχισε να γράφει στην αγγλική γλώσσα. Ο Προφήτης, το γνωστότερο ίσως, μαζί με τα έργα του, που εκδόθηκαν με τα μυστικιστικά του σχέδια, αγαπήθηκαν από αναρίθμητους αναγνώστες, που βρίσκουν μέσα τους μια έκφραση των βαθύτερων συλλήψεων της καρδιάς και του νου. Στις 22 Αυγούστου του 1931, ο Γκιμπράν πέθανε στην ηλικία των 48 ετών σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, από κίρρωση του ήπατος. Η σορός του μεταφέρθηκε τον Ιούλιο του 1931 για να ταφεί σύμφωνα με τη θέλησή του στο Μπσαρί, την ιδιαίτερη πατρίδα του.


«`Η ψυχή μου είναι ο σύμβουλός μου, καί μ' έμαθε ν' ακούω τίς φωνές πού καμιά γλώσσα δέ βγάζει καί κανένα λαρύγγι δέν ψελλίζει. Πρίν ακούσω τίς συμβουλές τής ψυχής μου, ήμούν ανίκανος νά νιώσω τή μαγεία τού ήχού, ήξερα μόνο τό βουητό καί τίς άγριες κραυγές τον πλήθούς. Μά τώρα μπορώ γεμάτος γαλήνη νά νιώσω τή μελωδία τής σιωπής καί ν' ακούσω μέσα της τούς ύμνους τών αίώνων πού τραγουδούν τήν ούράνια έξαρση κι αποκαλύπτουν τής Αίωνιότητας τά μυστικά».
Χαλίλ Γχιμπράν

«`Η μητέρα είναι τά πάντα στή ζωή αυτή είναι παρηγόρια στή θλίψη, έλπίδα στήν απελπισία καί δύναμη στήν αδυναμία. Είναι πηγή συμπόνιας, ύπομονής καί συγγνώμης. "Οποιος έχασε τή μητέρα τον, έχασε τήν αγκαλιά πού τόν ξεκουράζει, τό χέρι πού τού δίνει στοργή καί τά μάτια πού τόν βλέπούν σέ κάθε τον βήμα».
 'Από Τά Σπασμένα Φτερά
«Λένε πώς είμ' έχθρός τών δίκαιων νόμων, τών οίκογενειακών δεσμών καί τών παραδόσεων. Λένε τήν αλήθεια. Δέν αγαπώ τούς νόμούς πού έφτιαξε ό άνθρωπος. 'Αγαπώ τήν άγια καί πνευματική ευγένεια, άπ' όπου θά 'πρεπε ν' αναβλύζει κάθε νόμος σ' αυτή τή γή, γιατί ή εύγένεια αυτή είν' ή σκιά τού Θεού στόν άνθρωπο».
 'Από μιά έπιστολή τού Χαλίλ Γχιμπράν σέ μιά ξαδέλφη του


EIΠΕ..



   Την αυγή μπορείς να την φτάσεις μόνο περπατώντας το μονοπάτι της νύχτας.
• Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει!
Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου!
Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!
• Η σοφία παύει να είναι σοφία, όταν γίνεται πολύ περήφανη για να κλάψει, πολύ σοβαρή για να γελάσει και πολύ εγωιστική για να αναζητήσει κάτι περισσότερο από την ίδια.
• Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον.
Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον.
• Διαλέγουμε τις χαρές και τις λύπες μας πολύ πριν τις ζήσουμε.
• Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
• Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
• Η λίγη γνώση που ενεργεί αξίζει απείρως περισσότερο από την πολλή γνώση που αδρανεί.
• Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση. Κόλαση είναι η άδεια καρδιά.
• Η ζωή χωρίς ελευθερία είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή.
• Υπερβολή είναι μια αλήθεια που έχασε την ψυχραιμία της.
• Κάθε δράκος γεννά και έναν Άγιο Γεώργιο που θα σκοτώσει τον δράκο.
• Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς. Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.
• Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής. Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
• Κάθε άνθρωπος στη γη είναι απόγονος όλων των αρχόντων και όλων των σκλάβων που έζησαν ως τώρα.
• Ζωή χωρίς αγάπη είναι σαν δέντρο χωρίς άνθη και καρπούς.
• Τα λόγια μας δεν είναι παρά ψίχουλα που πέφτουν κάτω από το μεγάλο γλέντι του μυαλού.
• Πιότερο αγαπητό το επιθυμητό από το αποχτημένο.
• Η αγάπη και η αμφιβολία δεν μιλιούνται ποτέ μεταξύ τους.
• Ο πιο αξιολύπητος από όλους τους ανθρώπους είναι αυτός που μετατρέπει τα όνειρά του σε ασήμι και χρυσάφι.
• Ο πραγματικά σοφός δάσκαλος δεν είναι αυτός που σε σπρώχνει μέσα στον οίκο της σοφίας, αλλά αυτός που σε οδηγεί στο κατώφλι του μυαλού σου.
• Ο θάνατος μοιάζει περισσότερο με ένα προφήτη που δεν τον τιμούν στον ίδιο του τον τόπο ή με έναν ποιητή που είναι ξένος για το λαό του.
• Να πιστεύεις στα όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας.

ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ ΦΥΣΙΚΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

https://docs.google.com/document/d/1MJLAxdkZ9gdnYAGzjKxwRWvTQN8NOVZby8T_qtvSgBI/edit

ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 2012-2013

1. ΚΑΜΠΥΛΟΓΡΑΜΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ: ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΒΟΛΗ, ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

1.1 − Οριζόντια βολή (σελ. 6−9)
1.2 − Ομαλή κυκλική κίνηση (σελ. 10−14)
1.3 − Κεντρομόλος δύναμη (σελ. 15−17)
1.4 − Μερικές περιπτώσεις κεντρομόλου δύναμης (σελ. 18−23)
Ένθετα: Από τον Αριστοτέλη στο Νεύτωνα − Ντετερμινισμός ή χάος (σελ. 23−28)
Ερωτήσεις – Ασκήσεις – Προβλήματα (σελ. 31−36)

2. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ

2.1 − Η έννοια τού συστήματος − Εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις (σελ. 39−43)
2.2 − Το φαινόμενο τής κρούσης (σελ. 44–45)
2.3 − Η έννοια τής ορμής (σελ. 46)
2.4 − Η δύναμη και η μεταβολή τής ορμής (σελ. 47−51)
2.5 − Η αρχή διατήρησης τής ορμής (σελ. 52−55)
2.6 − Μεγέθη που δε διατηρούνται στην κρούση (σελ. 56)
2.7 − Εφαρμογές στη διατήρηση τής ορμής (σελ. 57−59)
Ερωτήσεις − Ασκήσεις − Προβλήματα (σελ. 61−68)

3. ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΦΟΡΤΙΩΝ

Εισαγωγικό ένθετο (σελ. 70−76)
3.1 − Ο νόμος τού Coulomb (σελ. 78−81)
3.2 − Ηλεκτρικό πεδίο − Ένταση − Δυναμικές γραμμές (σελ. 82−88)
3.3 − Ηλεκτρική δυναμική ενέργεια (σελ. 89−91)
3.4 − Δυναμικό − Διαφορά δυναμικού (σελ. 92−96)
3.5 − Πυκνωτές (σελ. 97−102)
Στρατηγική επίλυσης προβλημάτων (σελ. 104−105)
Λυμένα προβλήματα (σελ. 106−110)
Ερωτήσεις – Δραστηριότητες − Προβλήματα (σελ. 111−124)
Ένθετα: Κεραυνός − Αλεξικέραυνο − Πυκνωτές και ανθρώπινο σώμα − Βενιαμίν Φραγκλίνος (σελ. 125−127)

4. ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ

4.1 − Μαγνητικό πεδίο (σελ. 130−135)
4.2 − Μαγνητικό πεδίο ρευματοφόρων αγωγών (σελ. 136−141)
4.3 − Ηλεκτρομαγνητική δύναμη (σελ. 142−147)
4.4 − Η ύλη μέσα στο μαγνητικό πεδίο (σελ. 148−150)
4.5 − Εφαρμογές ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων (σελ. 151−154)
4.6 − Ηλεκτρομαγνητική επαγωγή (σελ. 155−164)
Στρατηγική επίλυσης προβλημάτων (σελ. 167−168)
Λυμένα προβλήματα (σελ. 169−171)
Ερωτήσεις – Δραστηριότητες − Προβλήματα (σελ. 172−194)
Ένθετα: Η ζώνη ακτινοβολίας τής Γης − Το μαγνητικό πεδίο τής Γης − Ο ιπτάμενος βάτραχος (σελ. 195−198)

5. ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ

5.1 − Περιοδικά φαινόμενα (σελ. 201−203)
5.2 − Γραμμική αρμονική ταλάντωση με ιδανικό ελατήριο (σελ. 204−212)
5.3 − Απλό εκκρεμές (σελ. 213−216)
Στρατηγική επίλυσης προβλημάτων (σελ. 218)
Λυμένα προβλήματα (σελ. 219−220)
Ερωτήσεις – Δραστηριότητες − Προβλήματα (σελ. 221−233)
Ένθετο: Μουσικά όργανα (σελ. 234−235)

Το πτυχίο του Άλμπερτ Αϊνστάιν

Το  πτυχίο του Άλμπερτ Αϊνστάιν που πήρε στην ηλικία των 17 και δείχνει την τελική βαθμολογία του (σε κλίμακα 1-6) από το Aargau Kantonsschule

Enola Gay

Ένα βομβαρδιστικό Boeing B-29 Superfortress με το όνομα «Enola Gay» ήταν το αεροσκάφος που που έριξε την πυρηνική βόμβα με κωδική ονομασία «Little Boy» πάνω από τη Χιροσίμα στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν το πρώτο αεροσκάφος που έριξε ατομική βόμβα ως όπλο πολέμου.

Νέος «μανδύας» κάνει... αόρατα τα αντικείμενα!

Αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν να δημιουργήσουν για πρώτη φορά έναν «μανδύα» που καλύπτει καλύτερα από κάθε άλλη φορά ένα αντικείμενο, κάνοντάς το αόρατο στα μάτια των παρατηρητών.

Πρόκειται για ακόμα ένα σημαντικό βήμα στην τεχνολογία της «αορατότητας».

Μέχρι τώρα, τα προς εξαφάνιση αντικείμενα αντανακλούσαν έστω κι ένα μικρό μέρος του φωτός, ενώ αυτήν τη φορά ένας κύλινδρος διαμέτρου 7,5 εκατοστών και ύψους ενός εκατοστού έγινε τελείως αόρατος στο φάσμα των μικροκυμάτων (και όχι του ορατού φωτός, κάτι δυσκολότερο, καθώς αυτό έχει πιο μικρό μήκος κύματος από τα μικροκύματα).

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Ντιουκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέιβιντ Σμιθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για τα νέα υλικά «Nature Materials», σύμφωνα με το BBC, πέτυχαν ώστε το φως (των μικροκυμάτων) να «γλιστράει» τελείως γύρω από το καλυμμένο αντικείμενο, χωρίς να αφήνει καμία αντανάκλαση, άρα και κανένα ίχνος του τελευταίου.

Η ιδέα ενός «μανδύα αορατότητα» εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2006 με ένα άρθρο στο περιοδικό «Science» από τον φυσικό Τζον Πέντρι του Imperial College του Λονδίνου, σε συνεργασία με τους ηλεκτρολόγους μηχανικούς Ντέιβιντ Σμιθ και Ντέιβιντ Σούριγκ του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ. Έκτοτε, έχουν αναληφθεί πολλές προσπάθειες σε διάφορα μέρη του κόσμου, με διάφορα υλικά (τα λεγόμενα «μετα-υλικά») και σε διαφορετικά μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

ΥΛΗ ΦΥΣΙΚΗΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 2012-13

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1:ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΦΟΡΤΙΟ

(8-10 ΩΡΕΣ)

«Από το κεχριμπάρι στον υπολογιστή»
Να διδαχθεί.

1.1. Γνωριμία με την ηλεκτρική δύναμη  Σελ. 11 -12
Να διδαχθεί.

1.2. Το ηλεκτρικό φορτίο Σελ. 12-14
Να διδαχθεί.

1.3. Το ηλεκτρικό φορτίο στο εσωτερικό του ατόμου Σελ. 15-16
Να διδαχθεί.

1.4. Τρόποι ηλέκτρισης και η μικροσκοπική ερμηνεία Σελ. 16-21
Να διδαχθεί .
Η υποενότητα «Αγωγοί και μονωτές» να διδαχθεί χωρίς έμφαση στις λεπτομέρειες του μικροσκοπικού μοντέλου.
Να μη διδαχθούν:
·      η Δραστηριότητα με την εικόνα 1.20 στη σελ. 18,
·      η υποενότητα  «ηλέκτριση με επαγωγή»,
·      η υποενότητα  «ηλέκτριση μονωτών με επαγωγή».
Παρατηρήσεις
Τα θέματα που θα διδαχθούν να υποστηριχθούν με τη χρήση του Λογισμικού  Φυσικής  για τη Β΄ και Γ΄ Τάξη που υπάρχει στο netbook.
Οι ενότητες που αφαιρούνται δεν προσφέρουν σημαντικά σε αυτό το επίπεδο στην εννοιολογική κατανόηση και αφαιρούν χρόνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο παραγωγικά. Θα παρουσιασθούν αναλυτικά στη Β’ Λυκείου.

1.5. Νόμος του Κουλόμπ  Σελ. 22-24
Να διδαχθεί.
Να μη διδαχθεί η υποενότητα  «Έλξη μεταξύ φορτισμένου και ουδέτερου σώματος».

1.6. Το ηλεκτρικό πεδίο Σελ. 24-28
Να διδαχθεί.
Να μη διδαχθούν οι υποενότητες:
·      «Περιγραφή του ηλεκτρικού πεδίου».
·      «Ηλεκτρικές δυναμικές γραμμές»
·      «Ηλεκτρική θωράκιση».
·      «Ηλεκτρικό πεδίο και ενέργεια».

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 29-33
·      ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται  σε ύλη που αφαιρέθηκε.
·      Να μη γίνουν οι ασκήσεις 1και 3.
Η άσκηση 2 να διδαχθεί ανάλογα με τις δυνατότητες  των μαθητών.

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Εργ. Άσκηση 1 «Ηλεκτρικές αλληλεπιδράσεις»,
Παρατηρήσεις
Να μη γίνουν οι δραστηριότητες ούτε να απαντηθούν  οι ερωτήσεις για την ηλέκτριση με επαγωγή.
Οι ερωτήσεις  του εργαστηριακού οδηγού και του τετραδίου εργασιών να αποτελέσουν οδηγό για την διδασκαλία του 1.4.
 
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2:ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ      


2.1. Το ηλεκτρικό ρεύμα Σελ. 35-39
Να διδαχθεί η εισαγωγή «Ηλεκτρικό ρεύμα και σύγχρονος πολιτισμός».
Να διδαχθεί η  2.1 «Το ηλεκτρικό ρεύμα» (σε μακρο- και μικρο-επίπεδο).

2.2 Το ηλεκτρικό κύκλωμα Σελ. 39-43
Να διδαχθεί
Στην  υποενότητα «Η διαφορά δυναμικού στο ηλεκτρικό κύκλωμα» να μη δοθεί έμφαση στους ορισμούς.
Να μη διδαχθεί η παράγραφος « Ταχύτητα των ηλεκτρονίων στο ηλεκτρικό κύκλωμα».
Θα γίνει λειτουργική νοηματοδότηση της έννοιας «διαφορά δυναμικού» μέσα από τις εργαστηριακές ασκήσεις του κεφαλαίου (Εργ. Ασκ. 4 και 5).
Θα εξετασθεί αναλυτικά στην Β’ Λυκείου.
Στην  παράγραφο «Προέλευση ηλεκτρονίων σ’ ένα κύκλωμα.» να προσεχθούν οι παρανοήσεις που εισάγει η  φράση «πηγή ηλεκτρονίων».

2.3 Ηλεκτρικά δίπολα Σελ. 43-48
Να διδαχθεί η εισαγωγή και οι υποενότητεςQ
·      «Αντίσταση του διπόλου»,
·      «Νόμος του Ωμ».
Να μη διδαχθεί το τμήμα που αρχίζει με τη φράση « Ισχύει ο νόμος του Ωμ για κάθε ηλεκτρικό δίπολο;» (σελ. 46) έως το τέλος της υποενότητας.
Να μη διδαχθούν οι υποενότητες:
·      «Ο νόμος του Ohm και μικρόκοσμος».
·      «Μικροσκοπική ερμηνεία της αντίστασης ενός μεταλλικού αγωγού».
Παρατηρήσεις
Θα εξετασθούν αναλυτικά στην Β’ Λυκείου.
Η εννοιολογική και φορμαλιστική δομή σε αυτό το επίπεδο έχει ήδη ολοκληρωθεί και οι συγκεκριμένες υποενότητες δεν προσφέρουν σημαντικά αλλά μάλλον αφαιρούν χρόνο που   θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγικότερη  διδασκαλία άλλης βασικής ενότητας/γνώσης.

2.4. Παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η αντίσταση ενός αγωγού Σελ.48-51
Να μη διδαχθεί.
Παρατηρήσεις
Θα εξετασθούν αναλυτικά στην Β’ Λυκείου.
Αφαιρούνται διότι οδηγούν στο να αφιερωθεί δυσανάλογα πολύς χρόνος σε επίλυση ασκήσεων που δεν προσφέρουν σημαντικά στην κατανόηση των εννοιών.

2.5. Εφαρμογές αρχών διατήρησης στη μελέτη απλών ηλεκτρικών κυκλωμάτων Σελ. 52-56
Να διδαχθούν οι υποενότητες
·      «Σύνδεση αντιστατών»,
·      «Σύνδεση δύο αντιστατών σε σειρά»,
·      «Παράλληλη σύνδεση αντιστατών».
Να μη διδαχθούν οι υποενότητες:
·      «Κύκλωμα σύνδεσης σε σειρά»,
·      «Κύκλωμα σε παράλληλη σύνδεση».
Παρατηρήσεις
Η εννοιολογική και φορμαλιστική δομή θα παρουσιασθεί επαρκώς στις αμέσως επόμενες υποενότητες. Οι αφαιρούμενες υποενότητες δεν προσφέρουν σημαντικά αλλά μάλλον αφαιρούν χρόνο που   θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγικότερη  διδασκαλία άλλης βασικής ενότητας/γνώσης.
Να δοθεί έμφαση στην έννοια της ισοδύναμης αντίστασης και να υποβαθμιστεί η διαδικασία απόδειξης των σχ. 2.19. και  2.22
Να αξιοποιηθούν τα λογισμικά που υπάρχουν στα netbooks  π.χ. «Φυσική Β-Γ Γυμνασίου».

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 56-63
ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που αφαιρέθηκε.
Να μη διδαχθούν ασκήσεις με κυκλώματα που περιλαμβάνουν περισσότερες από δύο αντιστάσεις ή από μία πηγή.

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Να γίνουν  οι Εργαστηριακές Ασκήσεις
·      2 (Ν. Ohm),
·      4 (Σύνδεση αντιστατών σε σειρά,
·      5 (Σύνδεση αντιστατών παράλληλα),
·      6 (Διακοπή και βραχυκύκλωμα).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3:ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

(4 ΩΡΕΣ)
3.1. Θερμικά αποτελέσματα του θερμικού ρεύματος. Σελ. 65-71
Να διδαχθεί:
·      η εισαγωγή «Ηλεκτρική ενέργεια και σύγχρονη ζωή».
·      η αρχική παράγραφος της ενότητας 3.1.
Να μη διδαχθούν οι υποενότητες
·      «Πειραματική μελέτη του φαινομένου Τζάουλ»,
·      «Νόμος Τζάουλ»,
·      «Ερμηνεία φαινομένου Τζάουλ».
Παρατηρήσεις
Αφαιρούνται διότι:
α) έχει ήδη αφαιρεθεί προαπαιτούμενη σχέση από το περιεχόμενο της Β΄ Γυμνασίου
β) οδηγούν στο να αφιερωθεί δυσανάλογα πολύς χρόνος σε επίλυση ασκήσεων που δεν έχουν να προσφέρουν σημαντικά στην κατανόηση των εννοιών και
γ) θα εξετασθούν αναλυτικά στη Β’ Λυκείου.
Να διδαχθεί η υποενότητα «Εφαρμογές του φαινομένου Τζάουλ».

3.2 Χημικά αποτελέσματα του Ηλεκτρικού ρεύματος Σελ. 72-73
Να μη διδαχθεί.

3.3 Μαγνητικά αποτελέσματα ηλεκτρικού ρεύματος Σελ. 73-76
Να μη διδαχθεί.
             
3.4 Ηλεκτρική και μηχανική ενέργεια Σελ. 76-78
Να μη διδαχθεί.

3.5 Βιολογικά αποτελέσματα του ηλεκτρικού ρεύματος Σελ. 78-79
Να μη διδαχθεί.    
Παρατηρήσεις
Υπάρχει μερική επικάλυψη με την υποενότητα «αποτελέσματα ηλεκτρικού ρεύματος» σελ. 39.
Εμπεριέχονται λεπτομέρειες που δεν προσφέρουν σημαντικά αλλά μάλλον αφαιρούν χρόνο που  θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγικότερη  διδασκαλία άλλης βασικής ενότητας / γνώσης.

3.6. Ενέργεια και ισχύς του ηλεκτρικού ρεύματος Σελ. 79-81
Να διδαχθεί .

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί.

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Δεν προτείνεται

ΚΕΦΑΛΑΙ0 4:ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ

(4 ΩΡΕΣ)
4.1. Ταλαντώσεις. Σελ. 89-90
Να διδαχθεί:
·      η εισαγωγή «Περιοδικές κινήσεις»
·      η ενότητα 4.1  «Ταλαντώσεις»
Να μη διδαχθεί η υποενότητα «Δύναμη στην απλή αρμονική ταλάντωση».

4.2. Μεγέθη που χαρακτηρίζουν μια ταλάντωση. Σελ. 91-92
Να διδαχθεί.

4.3. Ενέργεια και ταλάντωση. Σελ. 92-93
Να διδαχθεί.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ.  Σελ. 94-96
ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί .

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Να γίνει η Εργ. Άσκηση 7. Πειραματικός έλεγχος των νόμων του απλού εκκρεμούς

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5:ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ

(5-7 ΩΡΕΣ)
5.1 Μηχανικά κύματα. Σελ. 98-100
Να διδαχθεί:
·      η εισαγωγή « Η ενέργεια ταξιδεύει»
·      η ενότητα  5.1

5.2. Κύμα και ενέργεια. Σελ. 100-102
Να διδαχθεί

5.3. Χαρακτηριστικά μεγέθη του κύματος. Σελ. 101-104
Να διδαχθεί η πρώτη υποενότητα.
Να μη διδαχθεί η απόδειξη της εξίσωσης υ = λf.
Να μη διδαχθούν οι υποενότητες:
·      «Κυματικά φαινόμενα: Ανάκλαση και διάθλαση μηχανικών κυμάτων»,
·      «Ανάκλαση»,
·      «Διάθλαση»..
Παρατηρήσεις
Αφαιρούνται διότι
α) θα διδαχθούν αναλυτικά στη Γ΄ Λυκείου
β) οι έννοιες ανάκλαση και διάθλαση θα παρουσιασθούν σε επόμενο κεφάλαιο για το φως.

5.4. Ήχος. Σελ. 104-106
Να διδαχθεί.


Παρατηρήσεις
Οδηγία για την ανάγνωση των εικόνων 5.10 και 5.15. «Παρουσιάζουν την αλλαγή της τιμής της ατμοσφαιρικής πίεσης λόγω της διάδοσης του ηχητικού κύματος. Η τιμή της πίεσης αλλάζει γύρω από την κανονική τιμή της ατμοσφαιρικής πίεσης».

5.5. Υποκειμενικά χαρακτηριστικά του ήχου. Σελ. 106-108
Να διδαχθεί.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 108-112
ΟΧΙ ερωτήσεις, ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί. (πχ ερώτηση 17).

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Να γίνει η εργ. Άσκηση 9 (Μελέτη κυμάτων) σε ρόλο συμπλήρωσης του βιβλίου και όχι υποκατάτασής του.
Παρατηρήσεις
Υπάρχει πρόβλημα λόγω χρήσης του στάσιμου κύματος στη μελέτη του τρέχοντος Από την εργαστηριακή άσκηση 9 να γίνει μόνο το Πείραμα 1 και από αυτό όχι η ερώτηση 5.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6:ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

(3 ΩΡΕΣ)
6.1. Φως: όραση και ενέργεια. Σελ. 115- 118
Να διδαχθεί η εισαγωγή «Φως από το μύθο στην τεχνολογία».
Επισήμανση:
Προαπαιτούμενη έννοια είναι το φωτόνιο που διδάσκεται στην τελευταία σελίδα του βιβλίου της Β’ Γυμνασίου η οποία δεν έχει διδαχθεί.  Η παρουσίαση της έννοιας να περιοριστεί στα αναγκαία για τη μελέτη της συγκεκριμένης ενότητας.
Να διδαχθεί η 6.1.

6.2. Διάδοση του φωτός Σελ.118-123
Να διδαχθεί.
Να μη διδαχθεί  η υποενότητα «Αρχή του ελαχίστου χρόνου».

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 124-126
ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί .

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Δεν προτείνεται

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7:ΑΝΑΚΛΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

(ΩΡΕΣ 2)
7.1. Ανάκλαση του φωτός Σελ. 128 - 130
Να διδαχθεί.
Να μη διδαχθεί το ένθετο :
«Ανάκλαση και αρχή του ελαχίστου χρόνου».

7.2. Εικόνες σε καθρέφτες: είδωλα Σελ. 131-134
Να διδαχθούν μόνο οι υποενότητες:
«Εικόνες σε καθρέπτες: είδωλα»
«Επίπεδοι καθρέπτες»

7.3. Προσδιορισμός ειδώλου σε κοίλους και κυρτούς καθρέφτες Σελ. 134-137
Να μη διδαχθεί.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 138-139
ΟΧΙ ερωτήσεις,  ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί.

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Δεν προτείνεται

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8:ΔΙΑΘΛΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

(3-4 ΩΡΕΣ)

8.1. Διάθλαση του φωτός. Σελ. 141 - 143
Να διδαχθεί η ενότητα «Διάθλαση του φωτός»
Να μη διδαχθεί η υποενότητα «Διάθλαση και  αρχή του ελαχίστου χρόνου».
Από την υποενότητα «Νόμος του Snell» να διδαχθεί μόνο η αρχή έως τη σχέση ημ(π)/ημ(δ) = η, της σελ. 143.
Να μη διδαχθούν οι παράγραφοι από την:
«Το 1678 ο Κρίστιαν Χόυχενς …»  έως το τέλος
Παρατηρήσεις
Η εννοιολογική και φορμαλιστική δομή έχει ήδη ολοκληρωθεί και η αφαιρούμενη ύλη δεν προσφέρει σημαντικά αλλά μάλλον  αφαιρεί χρόνο που   θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγικότερη  διδασκαλία άλλης βασικής ενότητας / γνώσης.

8.2. Εφαρμογές της διάθλασης του φωτός  Σελ. 144-146
Να μη διδαχθεί.

8.3. Ανάλυση φωτός. Σελ. 147 -148
Να μη διδαχθεί.

8.4. Το χρώμα.  Σελ. 148 - 150
Να μη διδαχθεί.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 151-153
ΟΧΙ ερωτήσεις, ασκήσεις ή επιμέρους  ερωτήματα  τα οποία αναφέρονται σε ύλη που έχει αφαιρεθεί.

Εργαστηριακή δραστηριότητα
Να γίνει η εργ. άσκηση 12 (Διάθλαση).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9:ΦΑΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

(3 ΩΡΕΣ)

9.1. Συγκλίνοντες και αποκλίνοντες φακοί. Σελ. 155-157
Να διδαχθεί:
·      η εισαγωγή «Φακοί: η όρασή μας στο μικρόκοσμο και το μεγαλόκοσμο»
·      η ενότητα  9.1.

9.2. Είδωλα φακών. Σελ. 157-159
Να μη διδαχθεί.

9.3. Οπτικά όργανα και το μάτι. Σελ. 159-162
Να μη διδαχθεί.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σελ. 162-163
Να μη διδαχθεί.
Εργαστηριακή δραστηριότητα
Να γίνει η Εργ. Άσκηση 13 «Συγκλίνοντες φακοί».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10:ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ

ΟΧΙ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11:ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΟΧΙ          

ΔΩΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ

Οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους προτείνουμε στὴ σημερινὴ συγκυρία τὸ πολυτονικό σύστημα ὀρθογραφίας, μὲ ἀνοχή, σὲ σπάνιες περιπτώσεις καὶ τοῦ μονοτονικοῦ— εἶναι οἱ ἀκόλουθοι:
Διατηρεῖ ζωντανὴ μιὰ παράδοση ἐξελικτική, περίπου δύο χιλιάδων χρόνων, μὲ ὁρισμένες βέβαια τροποποιήσεις καὶ προσαρμογές, διότι ἡ ἱστορικὴ ὀρθογραφία μαζὶ μὲ τὸ πολυτονικὸ ἐπιτρέπουν τὴν ἀναγωγὴ τῶν λέξεων στὴν ἐτυμολογία καὶ τὴν προέλευσή τους, μετὰ τὴν ἀπώλεια τῆς προσωδιακῆς προφορᾶς τῆς γλώσσας κατὰ τοὺς ἑλληνιστικοὺς καὶ ρωμαϊκοὺς χρόνους.
Ἐξασφαλίζοντας ἔτσι τὸ πολυτονικὸ σύστημα τὸν κορμὸ τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας καὶ τὴν ἐτυμολογικὴ διαφάνεια τῶν λέξεων καὶ ἐπιτρέποντας συγχρόνως τὸν ἄνετο συσχετισμὸ μὲ συγγενεῖς λέξεις μέσα στὶς οἰκογένειές τους, παρέχει ἄμεση βοήθεια γιὰ τὴν βαθύτερη ἑρμηνεία τῶν λέξεων, τὴν οὐσιαστικὴ κατανόηση ἐννοιῶν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀντίληψη τοῦ πλούτου τῶν μεταφορικῶν ἐκφράσεων.
Ὅλα αὐτά, συχνὰ ἀσυνείδητα, ἐνισχύουν τὴν ποιοτικὴ χρήση τῆς γλώσσας καὶ τὴν εὐαισθησία τῆς σκέψης.



Βοηθεῖ τοὺς νέους νὰ ἐπικοινωνοῦν ἀνετότερα, λόγῳ τῆς ἐξοικείωσης μὲ τὶς εἰκόνες τῶν λέξεων, μὲ παλαιότερες μορφὲς τῆς γλώσσας, μὲ πολύτιμα παλαιότερα βιβλία ἱστορικῆς καὶ ἐθνικῆς σημασίας ἀλλὰ καὶ τὴ χειρόγραφη παράδοση πολλῶν αἰώνων, ποὺ ἀποτελοῦν βέβαια κύριο ἔργο εἰδικῶν ἑρευνητῶν. … Ἡ πολυτονικὴ γραφὴ δὲν ἀφορᾶ «ἄλλη ξένη γλώσσα», ἀλλὰ τὴν γλώσσα μας.
Ἡ δημοτικὴ ἐπὶ αἰῶνες γραφόταν καὶ γράφεται πολυτονικά.

ΑΙΣΧΥΛΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΕΜΕΙΣ, (ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Ελλάς: 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 [Η υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία 0 μέρες.[ Οι Δανοί παραδώθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Οι νεκροί Ελληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών στους 13.676.

Κατά την διάρκεια της τετραπλής κατοχής που ακολούθησε τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν :
Αλβανοί: 1165 (Πάργα , Μαργαρίτιο, Παραμυθία)
Ιταλοί: 8000
Boύλγαροι: 25000
Γερμανοί: 50000

Συνολικες απώλειες σε ποσοστό επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες)
Ελλάς 10% (750.000)
Σοβ. Ενωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%



ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
Πηγή:Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας, Μενελάου Παγουλάτου

Κάρολος ντέ Γκώλ, Charles de Gault 1890-1970
Πρόεδρος τής Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός τής Γαλλικής Αντίστασης κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Αδυνατώ νά δώσω τό δέον εύρος τής ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι γιά τήν ηρωική αντίσταση τού Λαού καί τών ηγετών τής Ελλάδος."
(Από ομιλία του στό Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά τήν λήξη τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου.)



Μωρίς Σουμάν, Maurice Schumann 1911-1992
Υπουργός των εξωτερικων τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974

"Η Ελλάδα είναι τό σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…Ποτέ μιά ήττα δέν υπήρξε τόσο τιμητική γιά κείνους πού τήν υπέστησαν"
(Από μήνυμά του πού απηύθηνε από τό BBC τού Λονδίνου στούς υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στίς 28 Απριλίου 1941, ημέρα πού ό Χίτλερ κατέλαβε τήν Αθήνα ύστερα από πόλεμο 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι καί έξι εβδομάδων κάτα τού Χίτλερ.)




Στάλιν, Joseph Vissarionovich Tzougasvili Stalin 1879-1953
Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως από τό 1924 έως 1953

"Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον."
(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας τήν 31 Ιανουαρίου 1943 μετά τήν νίκη τού Στάλιγκραντ καί τήν συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)



Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός

"Επολεμήσατε άοπλοι καί ενικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων.Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διοτι εκερδίσαμε χρόνο γιά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι καί ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε".
(Οταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)



Γεώργης Ζουκώφ, Georgy Constantinovich Joucov 1896-1974
Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού

"Εάν ό Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στίς πόρτες τής Μόσχας, νά συγκρατήσει καί νά ανατρέψει τόν Γερμανικό χείμαρρο, τό οφείλει στόν Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τίς Γερμανικές μεραρχίες όλον τόν καιρό πού θά μπορούσαν νά μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε τό κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς."
(Απόσπασμα από τά απομνημονεύματά του γιά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)


Μπενίτο Μουσολίνι, Benito Mousolini 1833-1945
Πρωθυπουργός τής Ιταλίας 1922-1945

"Ο πόλεμος μέ τήν Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δέν είναι ακλόνητον είς τά στρατιωτικά πράγματα καί ότι πάντοτε μάς περιμένουν εκπλήξεις."
(Από λόγο πού εκφώνησε στίς 10/5/1941.)



Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945
Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945

"Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οί Ελληνες, εξ' όλων τών αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, επολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί υψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον…."
(Από λόγο πού εκφώνησε στίς 4 Μαίου 1941 στό Ράιχσταγκ.)


Σέρ Αντονυ Ηντεν, Sir Robert Antony Eden 1897-1977
Υπουργός Πολέμου καί Εξωτερικών της Βρεταννίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρεταννίας 1955-1957

"Ασχέτως πρός ότι θα πούν οι ιστορικοί τού μέλλοντος, εκείνο τό οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στήν Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή εκράτησε τούς Γερμανούς στό ηπειρωτικό έδαφος καί στήν Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τήν χρονολογική σειρά όλων τών σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου καί έτσι έφερε γενική μεταβολή στήν όλη πορεία τού πολέμου καί ενικήσαμε."
(Από λόγο του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 24/09/1942.)



Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965
Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δέν αποδίδει τό ελάχιστο εκείνων τών πράξεων αυτοθυσίας τών Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα τών εθνών, κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διά τήν ανθρώπινη ελευθερία καί αξιοπρέπειαν."
"Εάν δέν υπήρχε η ανδρεία τών Ελλήνων καί ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β' Παγκόσμιο Πολέμου θά ήταν ακαθόριστη."
(Από ομιλία του στό Αγγλικό κοινοβούλιο στίς 24 Απριλίου 1941.)

"Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες."
(Από λόγο πού εκφώνησε από τό BBC τίς πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)

"Μαχόμενοι οί Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θά μοιρασθούν μαζί μας τά αγαθά τής ειρήνης."
(Από λόγο πού εξεφώνησε στίς 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)



Σέρ Χάρολδ Αλεξάντερ, Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969
Βρετανός Στρατάρχης κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Δέν θά ήταν υπερβολή νά πούμε ότι ή Ελλάς ανέτρεψε τό σύνολο τών σχεδίων τής Γερμανίας εξαναγκάσασα αυτήν νά αναβάλει γιά έξι εβδομάδες τήν επίθεση κατά τής Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποιά θά ήταν ή θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς τήν Ελλάδα."
(Από ομιλία του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 28 Οκτωβρίου 1941.)



Γεώργιος ΣΤ' (1898-1952)
Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952

"Ο μεγαλοπρεπής αγών τής Ελλάδος, υπήρξε ή πρώτη μεγάλη καμπή τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου."
(Από λόγο του στο κοινοβούλιον τόν Μάιον 1945.)



Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945
Πρόεδρος τών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945

"Εις τήν Ελλάδα παρασχέθη τήν 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών διά ν'αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντησις θά ήτο ή ίδια."
"Οί Έλληνες εδίδαξαν δία μέσου τών αιώνων τήν αξιοπρέπειαν. Οταν όλος ό κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ό Ελληνικός λαός ετόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητον τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανον πνεύμα τής ελευθερίας."
(Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στίς 10/6/1943.)

"Ο ηρωικός αγών τού ελληνικού λαού…κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τούς Ιταλούς στήν απόπειρά τους νά εισβάλλουν στό ελληνικό έδαφος, γέμισε μέ ενθουσιασμό τίς καρδιές τού αμερικανικού λαού καί εκίνησε τήν συμπάθειά του. Πρό ενός καί πλέον αιώνος, κατά τόν πόλεμον τής ελληνικής ανεξαρτησίας, τό εθνος μας…εξέφρασε τήν φλογερή του συμπάθεια γιά τούς Ελληνες καί ευχότανε γιά τήν ελληνική νίκη…"
(Δήλωσή τουστό Υπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στίς 25/04/1941, πού μεταδώθηκε ραδιοφωνικά από τόν Λευκό Οίκο.)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:"10 Απριλίου 1941, μετά τήν Συνθηκολόγησι μέ τήν Γερμανία παραδίδονται τά οχυρά Παλιουριώτες καί Ρούπελ. Οί Γερμανοί εκφράζουν τόν θαυμασμό τους στούς Ελληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή καί υπερηφάνεια τό ότι είχαν σάν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό καί ζητούν από τόν Ελληνα διοικητή νά επιθεωρήση τόν Γερμανικό στρατό ώς ένδειξι τιμής καί αναγνωρίσεως!Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά τήν πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.

"Ενας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας εδήλωσε στόν διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγον Δέδεν ότι ό Ελληνικός Στρατός ήταν ό πρώτος στρατός στόν οποίον τά στούκας δέν προκάλεσαν πανικό. “Οι στρατιώται σας’’ είπε, ’’αντί νά φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν είς τήν Γαλλία καί τήν Πολωνία, μας επυροβόλουν από τας θέσεις των.’’

Πηγή:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, τεύχος Απριλίου 2003."

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Από το βιβλίο «Φυσική» της Γ΄ τάξης Ενιαίου Λυκείου Θετικής & Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των Ιωάννου Α., Ντάνου Γ. κ.α. έκδοση 2012.
1. ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ – ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ
1-1 Εισαγωγή.
1-2 Περιοδικά φαινόμενα.
1-3 Απλή αρμονική ταλάντωση.
1-4 Ηλεκτρικές ταλαντώσεις.
1-5 Φθίνουσες ταλαντώσεις.
1-6 Εξαναγκασμένες ταλαντώσεις.
1-7 Σύνθεση ταλαντώσεων.
2. ΚΥΜΑΤΑ
2-1 Εισαγωγή.
2-2 Μηχανικά κύματα.
2-3 Επαλληλία ή υπέρθεση κυμάτων.
2-4 Συμβολή δύο κυμάτων στην επιφάνεια υγρού.
2-5 Στάσιμα κύματα.
2-6 Παραγωγή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
2-8 Το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
2-9 Ανάκλαση και διάθλαση.
2-10 Ολική ανάκλαση.
4. ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΤΕΡΕΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
4-1 Εισαγωγή.
4-2 Οι κινήσεις των στερεών σωμάτων.
4-3 Ροπή δύναμης.
4-4 Ισορροπία στερεού σώματος.
4-5 Ροπή αδράνειας.
4-6 Θεμελιώδης νόμος της στροφικής κίνησης.
4-7 Στροφορμή.
4-8 Διατήρηση της στροφορμής.
4-9 Κινητική ενέργεια λόγω περιστροφής.
4-10 Έργο κατά τη στροφική κίνηση.
5. ΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
5-1 Εισαγωγή.
5-2 Κρούσεις.
5-3 Κεντρική ελαστική κρούση δύο σφαιρών.
5-4 Ελαστική κρούση σώματος με άλλο ακίνητο πολύ μεγάλης μάζας.
5-9 Φαινόμενο Doppler.
Σημείωση
Τα ένθετα που περιλαμβάνονται στα διδακτικά βιβλία δεν αποτελούν εξεταστέα-διδακτέα ύλη

ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΓΟΝΙΔΙΟ- ΜΙΜΙΔΙΑ

I. Εισαγωγή: Τα μιμίδια δεν είναι βιολογικά αλλά καθαρά Δαρβινιστικά

Η έννοια του «μιμιδίου» που εισήχθηκε από τον Richard Dawkins το 1976 στο Εγωιστικό Γονίδιο, ορίζεται στο λεξικό της Οξφόρδης ως «ένα πολιτισμικό στοιχείο που θεωρείται ότι μπορεί να διαδοθεί με μη γενετικά μέσα, ιδιαίτερα τη μίμηση.» Υποψήφια μιμίδια περιλαμβάνουν: μια λέξη, πρόταση, σκέψη, πεποίθηση, μελωδία, επιστημονική θεωρία, εξίσωση, έναν φιλοσοφικό γρίφο, ένα θρησκευτικό τελετουργικό, μια πολιτική ιδεολογία, γεωργική πρακτική, μόδα, έναν χορό, ένα ποίημα, μια συνταγή για ένα γεύμα, μοντέλα αυτοκινήτων, τους υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα. Προερχόμενο από την ελληνική λέξη μίμηση (και τη γαλλική λέξη même ή «το ίδιο»), ένα μιμίδιο υποτίθεται ότι αντιγράφεται από μυαλό σε μυαλό με τρόπο ανάλογο με ένα γονίδιο από σώμα σε σώμα.
Τα μιμίδια υπόκεινται στη φυσική επιλογή με τη Δαρβινιστική έννοια. Η διαδικασία της φυσικής επιλογής απαιτεί τα στοιχεία της να είναι μονάδες κληρονομούμενης πληροφορίας που ελέγχουν την ύλη που κωδικοποιεί αυτήν την πληροφορία, και για την οποία υπάρχει με το χρόνο μια προτίμηση η οποία ξεπερνά κατά πολύ το ρυθμό της εγγενούς αλλαγής: «Η πληροφορία μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να επεξεργαστεί από τη φυσική επιλογή μόνο αν η τελευταία επηρεάζει την πληροφορία κατά ένα μεγαλύτερο ποσοστό από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες όπως η γενετική μετάλλαξη και απόκλιση» (Williams 1992). Η ύλη που κωδικοποιεί την πληροφορία που επιλέγεται μπορεί να είναι το DNA ή RNA, όπως με τα γονίδια και τις πρωτεΐνες, τα ηλεκτροχημικά νευρικά δίκτυα ή τις γραπτές γλώσσες, όπως με τα μιμίδια, ή τα μη βιολογικά ηλεκτρικά κυκλώματα, όπως με τους ιούς των υπολογιστών.
Οι μονάδες της φυσικής επιλογής πρέπει να έχουν γονιμότητα. Αυτές ή οι φορείς τους πρέπει «να είναι γόνιμες και να πολλαπλασιάζονται,» διαφορετικά θα υπάρχει μικρή μορφολογική ή συμπεριφοριστική αλλαγή στην επιλογή των μονάδων εξαιτίας της έλλειψης διαφορικών στοιχείων. Οι κληρονομήσιμες αλλαγές πρέπει να αντιγραφούν με υψηλή πιστότητα, έτσι ώστε να μοιάζουν μεταξύ τους περισσότερο απ’ ό,τι οι ανεξάρτητες μορφές. Μόνο τότε μπορούν να επιλέγονται επανειλημμένα ως ευνοϊκές ή να διαγράφονται ως αχρείαστες από τη φυσική επιλογή. Οι παραλλαγές της αντιγραφής πρέπει να είναι σχετικά μακρόβιες. Πρέπει να επιζήσουν τουλάχιστον αρκετά ώστε να παραγάγουν περισσότερα αντίγραφα από τις άλλες μορφές προκειμένου να συμβάλλουν σε διαφορική καταλληλότητα ή σε αναπαραγωγική επιτυχία.
Τέλος, τα στοιχεία της φυσικής επιλογής πρέπει να ανταγωνίζονται για την επιβίωσή τους πάνω σε σπάνιες πρώτες ύλες που τα διατηρούν σε ένα δεδομένο περιβάλλον (π.χ. τα κύτταρα, οι οργανισμοί, το μυαλό, η μνήμη των υπολογιστών, κλπ.), αλλιώς δεν θα υπάρχει πίεση για επιλογή.
Μια γενική θεωρία της εξέλιξης των αντιγράφων υπό τη φυσική επιλογή απαιτεί: γονιμότητα και διαφοροποίηση, κληρονομικότητα και υψηλή πιστότητα, μακροζωία και προσαρμοστικότητα, ανταγωνιστικότητα για τους πόρους που ενισχύουν την επιβίωση. Όποτε όλοι αυτοί οι αλληλένδετοι παράγοντες είναι παρόντες, σε οποιοδήποτε περιβάλλον όπου οι νόμοι της αιτιότητας και της θερμοδυναμικής ισχύουν, διαφορετικές σειρές των αυτο- αντιγραφόμενων μορφών μπορούν να εξελιχθούν από μια ή μερικές αρχικές μορφές. Καθώς οι νέες μορφές εξελίσσονται, έτσι γίνεται και με τα περιβάλλοντα στα οποία οι μορφές συνεχώς προστίθενται και προσαρμόζονται. Η πολιτισμική εξέλιξη των ιδεών (μιμίδια), συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών που προκαλούνται από τις ιδέες σχετικά με τα γνωστικά και κοινωνικά περιβάλλοντα στα οποία οι ιδέες προσαρμόζονται, φαίνεται ότι αποτελεί τη σωστή εικόνα.
Αν και η σχέση των μιμιδίων με τα γονίδια είναι μια σχέση αναλογίας, είναι μια μεταφορά όπως ήταν η αναλογία των Rutherford-Bohr του ατόμου με το ηλιακό σύστημα στην αρχή του περασμένου αιώνα. Η ίδια η αναλογία μιμιδίων-γονιδίων έχει σκοπό να λειτουργήσει σαν ένα ερευνητικό πρόγραμμα που θα οδηγήσει ενδεχομένως σε μια επιστήμη της «μιμητικής,» όπως η αναλογία ατόμου- ηλιακού συστήματος χρησιμοποιήθηκε από αρκετούς επιστήμονες ως υπόθεση εργασίας για να βοηθήσει στην ενοποίηση των φυσικών διαδικασιών στο μικροσκοπικό (π.χ. ηλεκτρομαγνητισμός) και στο μακροσκοπικό (π.χ. βαρύτητα) επίπεδο. Το πρώτο στάδιο της μιμητικής, τότε, είναι να διευκρινιστεί αν και πώς η αναλογία ανάμεσα στα μιμίδια και στα γονίδια στέκει κάτω από έναν επαληθεύσιμο έλεγχο. Αν η αναλογία μπορεί να είναι πληροφορικά συνεχής, τότε πρέπει να είναι σε θέση να προβλέψει αξιόπιστα τις σημαντικές και εκπληκτικές επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικά με συγκεκριμένες αιτιακές δομές. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως με το πλανητικό μοντέλο του ατόμου, θα πρέπει τελικά να απορριφθεί ως επιστημονική έρευνα. Ακόμα και έτσι, η αναλογία μπορεί να διατηρηθεί ως παιδαγωγική συσκευή, η οποία θα μπορούσε να εισάγει τους αμύητους σε ένα πεδίο που θα έχει αναπτυχθεί, εν μέρει, από τις αποτυχημένες προσπάθειες να κατασταθεί η αναλογία πληροφορική.

II. Τι είναι μοναδικό σχετικά με τα μιμίδια;

Ακριβώς όπως τα γονίδια ή οι ιοί αναζητούν τη γραμμική αθανασία χρησιμοποιώντας διαδοχικά, έπειτα απορρίπτοντας, οργανισμούς που τους φιλοξενούν έτσι και τα μιμίδια επιδιώκουν να διαιωνιστούν φωλιάζοντας και επωάζοντας από μυαλό σε μυαλό. Εκεί, ένα μιμίδιο συνδέεται με άλλα μιμίδια σε ένα πακέτο, ή «μιμιδιακό σύμπλεγμα (memeplex)» (Blackmore 1999). Με αυτόν τον τρόπο τα μιμίδια δρουν ώστε να αναδομήσουν την υπολογιστική αρχιτεκτονική του μυαλού.
Όπως τα γονίδια, τα μιμίδια μπορούν να περάσουν υποθετικά «κάθετα» από το γονέα στο παιδί: για παράδειγμα, στη θρησκευτική πρακτική της περιτομής. Τα μιμίδια μπορούν επίσης να αντιγραφούν «οριζόντια» από πρόσωπο σε πρόσωπο- μεταξύ ομοίων ή από τους ηγέτες στους ακόλουθους- όπως η έννοια του μιμιδίου καθαυτού. Στο εξελικτικό μας παρελθόν, όταν η επικρατούσα μετάδοση ήταν κατά πολύ κάθετη, ενώ η οριζόντια ήταν περιορισμένη σε μερικά πολιτισμικά κατασκευάσματα, η επικράτηση των μιμιδίων εξαρτιόταν σχεδόν αποκλειστικά από την καταλληλότητα του πληθυσμού που τα φιλοξενούσε. Με τη γλώσσα, οι υπολογιστικές δυνατότητες της οριζόντιας μετάδοσης εκτινάχθηκαν.
Μόλις η νέα, ταχύτερη εξέλιξη των μιμιδίων ξεκίνησε, δεν ήταν πλέον υποταγμένη στον παλαιότερο, αργό ρυθμό της γενετικής εξέλιξης, ή καν δεσμευμένη από εκείνη. Τα μιμίδια θα μπορούσαν ακόμη και να εξοντώσουν τους φορείς τους αν τους δινόταν ο χρόνος και τα μέσα για να μεταδοθούν σε νέα θύματα πριν από την καταστροφή του φορέα, όπως στις ιστορικά γνωστές περιπτώσεις των θρησκευτικών ή πολιτικών μαρτυρίων. Με το διαδίκτυο και την παγκοσμιοποίηση της μετάδοσης πληροφορίας, ο εξελικτικός ρυθμός της μιμιδιακής μεταβολής φαίνεται να βρίσκεται άλλη μια φορά στα πρόθυρα της εκθετικής αύξησης, με απρόβλεπτες εξελικτικές συνέπειες. Τώρα υπάρχει ακόμα λιγότερη πίεση στα μιμίδια να εγγυηθούν τη φυσική επιβίωση των εγκεφάλων, καθώς ολοένα και μεγαλύτερη μιμιδιακή δραστηριότητα μεταφέρεται από τη βιόσφαιρα στον κυβερνοχώρο.
Στην πραγματικότητα, όπως ο David Hull τονίζει (σχετικά με την προσωπική επικοινωνία), η μιμιδιακή διάκριση ανάμεσα στην κάθετη και στην οριζόντια μετάδοση δεν έχει ιδιαίτερη έννοια σε ό,τι αφορά τις ιδέες. Στη βασισμένη στα γονίδια βιολογική εξέλιξη, ο όρος «κάθετη» έχει να κάνει με τον τρόπο μετάδοσης των γονιδίων. Τα γονίδια μεταφέρονται μέσα στα πλαίσια των οργανισμών. Μια μητέρα περνάει τα μισά της γονίδια στα παιδιά της. Στην «οριζόντια» μετάδοση, ένας ιός μπορεί να πάρει ένα γονίδιο και να το μεταφέρει σε ένα μη συγγενικό άτομο. Από γενετική σκοπιά, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο γονιό που διδάσκει κάτι στα παιδιά του και σε κάποιον άλλον που το κάνει. Η διαδικασία με την οποία τα γονίδια κινούνται είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις. Επιπλέον, οι «εκρήξεις» πληροφορίας δεν περιορίζονται στις ιδέες. Οι βιολογικές διαδικασίες επιλογής συχνά χρειάζονται έναν τεράστιο όγκο περιττού υλικού (π.χ. σπέρμα) για έναν εντυπωσιακά μικρό βαθμό δημιουργίας και καινοτομίας. Τέλος, τουλάχιστον κάποιες διαδικασίες γενετικής εξέλιξης είναι εξίσου ή περισσότερο γρήγορες από κάθε μιμιδιακή αλλαγή. Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει σχεδιαστεί ώστε να αντιμετωπίζει τις γρήγορες μεταλλάξεις των ιών και των βακτηρίων. Καμία εννοιολογική αλλαγή σε έναν πληθυσμό δεν ξεπέρασε ποτέ την ταχύτητα κάποιων επιδημιών. Η γρήγορη, οριζόντια μετάδοση επομένως δεν είναι μοναδική για τα μιμίδια.
III. Ο εγκέφαλος και η δόμηση της σκέψης

Για την ψυχολόγο Susan Blackmore (1999), ο ανθρώπινος εγκέφαλος, η γλώσσα και ο εαυτός εξελίχθηκαν επειδή έδωσαν πρώτιστα πλεονέκτημα στα μιμίδια και όχι στα γονίδια. Ο εγκέφαλος μεγάλωσε προκειμένου να λειτουργήσει ως μια ολοένα καλύτερη μηχανή αντιγραφής για τα μιμίδια. Εξελίχθηκε σαν ένας γενετικός τηλέτυπος κτισμένος και ελεγχόμενος από τα μιμίδια. Ομοίως, η γλώσσα επιλέχτηκε για τη μετάδοση των μιμιδίων. Η γλώσσα εξελίχθηκε σαν μια γενετική τηλεφωνική γραμμή που κτίστηκε για την επικοινωνία των μιμιδίων. Ο εαυτός, επίσης, δημιουργήθηκε από τα μιμίδια και για την αντιγραφή τους. Το «Εγώ,» με την ψευδαίσθησή του περί ελεύθερης βούλησης, είναι στην πραγματικότητα ένα οχυρό των μιμιδίων για την άμυνά τους ενάντια στην εκτόπισή τους από μάζες ατρόμητων ανταγωνιστών που εισβάλλουν από το γειτονικό κοινωνικό περιβάλλον.

Οι αρχαίοι θεοί που σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν προ Χριστού

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Ένα από τα κυρίαρχα δόγματα του Χριστιανισμού είναι εκείνο της «Ανάστασης του Ιησού». Από τους πιστούς θεωρείται ως η μεγαλύτερη απόδειξη για την θεϊκή φύση του Χριστού. Η ιστορική αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Από τα αρχαία κείμενα πληροφορούμαστε, ότι στο σύνολο τους οι αρχαίες θρησκείες πίστευαν σε θεούς που είχαν πεθάνει και στη συνέχεια αναστηθεί.
Ο Πλούταρχος, αναφέρει:

«Οι Φρύγες, επίσης, που πίστευαν ότι ο θεός κοιμάται τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι είναι ξυπνητός, έκαναν βακχικές τελετές προς τιμήν του, τον χειμώνα τους κατευνασμούς και το καλοκαίρι τις ανεγέρσεις. Οι Παφλαγόνες, τέλος, ισχυρίζονται ότι τον χειμώνα είναι ο θεός δεμένος και φυλακισμένος, ενώ την άνοιξη κινείται και ελευθερώνεται»
(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 378E).

Που οφειλόταν, άραγε αυτή η πανάρχαια πεποίθηση ότι ο θεός αναγεννιέται την Άνοιξη; Ο Πλούταρχος, το αποδίδει στην ίδια την φύση της εποχής:

«Η ίδια η εποχή υποβάλλει τη σκέψη πως η κατήφεια οφείλεται στην εξαφάνιση των καρπών, τους οποίους οι παλιοί δεν θεωρούσαν βέβαια θεούς, αλλά δώρα των θεών αναγκαία και μεγάλα για να μη ζούμε σαν τα άγρια θηρία. Την εποχή, λοιπόν, που έβλεπαν από τη μια τους καρπούς να εξαφανίζονται εντελώς από τα δέντρα και να λείπουν, ενώ, από την άλλη, οι ίδιοι τους φύτευαν με πολλή δυσκολία και μεγάλα προβλήματα ξύνοντας τη γη με τα χέρια και με τα χέρια καλύπτοντάς τους πάλι, βάζοντας τους εκεί, χωρίς να ξέρουν, αν θα εμφανιστούν ξανά, έκαναν πράγματα παρόμοια με εκείνα που κάνουν όσοι θάβουν τους νεκρούς και τους πενθούν. Έπειτα, όπως εμείς λέμε γι’ αυτόν που αγοράζει τα βιβλία του Πλάτωνα ότι αγοράζει Πλάτωνα και όποιον παρουσιάζει τα ποιήματα του Μενάνδρου ότι παίζει Μένανδρο, έτσι κι εκείνοι δεν δίσταζαν να ονομάσουν τα δώρα και τα έργα των θεών με τα ονόματα των θεών, τιμώντας τα, επειδή τους ήταν αναγκαία, και λατρεύοντάς τα.

Οι επόμενοι όμως, απαίδευτοι και αμαθείς, τα παραλάμβαναν, κατ’ αντιστροφή απέδιδαν τα παθήματα των καρπών στους θεούς και δεν αποκαλούσαν μόνον, αλλά και πίστευαν, την εμφάνιση και την εξαφάνιση των αναγκαίων καρπών ως γέννηση και θάνατο των θεών, γεμίζοντας έτσι το μυαλό τους με άτοπες, αυθαίρετες και συγκεχυμένες δοξασίες, μολονότι έβλεπαν καθαρά το άτοπο και τον παραλογισμό. Ο Ξενοφάνης, λοιπόν, ο Κολοφώνιος έθεσε ως αρχή στους Αιγυπτίους, αν τους θεωρούν θεούς, να μην τους θρηνούν και, αν πάλι τους θρηνούν, να μην τους πιστεύουν για θεούς… αλλά ότι είναι γελοίο να τους θρηνούν και συνάμα να προσεύχονται στους καρπούς (σαν σε θεούς) να ξαναφανούν πάλι και να ωριμάσουν για χάρη τους, ώστε να τους καταναλώσουν πάλι και να τους θρηνούν. (71) Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι, αλλά θρηνούν τους καρπούς και προσεύχονται στους θεούς, που τους γεννούν και τους δωρίζουν, να δημιουργήσουν πάλι άλλους καινούριους και να τους κάνουν να φυτρώσουν στη θέση εκείνων που χάθηκαν. Για τούτο πολύ σωστά λένε οι φιλόσοφοι πως όσοι δεν ασκούνται να καταλάβουν σωστά τις λέξεις, χρησιμοποιούν λανθασμένα τα πράγματα»
(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 379A έως C).

Ο Πλούταρχος, λοιπόν, υποστηρίζει, ότι η ανάσταση του θεού συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης ύστερα από τον χειμερινό της λήθαργο.
Ο Μανίλιος μας πληροφορεί, ότι τα άστρα που θεωρούνταν και θεοί, όταν έδυαν και χάνονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα έκαναν τους απλούς ανθρώπους να πιστεύουν, ότι ο θεός (άστρο) ήταν νεκρός. Κατά την επιτολή του άστρου, έλεγαν, ότι ο θεός με τον οποίον ταυτιζόταν είχε αναστηθεί ή είχε γεννηθεί :

«Οι άνθρωποι κοίταζαν την εξωτερική εμφάνιση της δημιουργίας δίχως να την καταλαβαίνουν. με κατάπληξη έβλεπαν το καινούργιο φως του σύμπαντος. Μερικές φορές θρηνούσαν επειδή πίστευαν πως το είχαν χάσει. ύστερα πάλι χαίρονταν επειδή τα άστρα έμοιαζαν να ξαναγεννιούνται [ακολουθεί αβέβαιο κείμενο]»
(Μανίλιος, «Αστρονομικόν», 1.25-112).

Το ίδιο ίσχυε και με τις τελετές του αστέρα Σείριου. Το άστρο αυτό ταυτιζόταν από τους Αιγυπτίους με τον Όσιρι και από τους Έλληνες με τον Διόνυσο. Επίσης, το ίδιο το ταύτιζαν οι Αιγύπτιοι με την Ίσιδα και οι Έλληνες με την Αθηνά. Τις πληροφορίες αυτές μας διασώζει ο Πλούταρχος στο «Περί Ίσιδος και Οσίριδος».
Σήμερα ξέρουμε, ότι στις 24 Ιουλίου κατά την επιτολή του Σείριου στην Αθήνα γιορταζόταν η γέννηση της θεάς Αθηνάς και το άστρο αυτό ευθυγραμμιζόταν με τον σηκό του Παρθενώνα της Ακρόπολης των Αθηνών.
Επίσης, τόσο οι Αιγύπτιοι όσο και οι Έλληνες, πίστευαν, ότι ο Όσιρις – Διόνυσος είχε πεθάνει και στην συνέχεια αναστηθεί:

«Συν τοις άλλοις, οι μύθοι για τους Τιτάνες και τα λεγόμενα Νυκτέλια έχουν αντιστοιχίες με το διαμελισμό του Οσίριδος, την ανάσταση και την αναγέννηση του. Το ίδιο και τα περί της ταφής, γιατί όπως οι Αιγύπτιοι, σύμφωνα με όσα ήδη έχουν λεχθεί, δείχνουν σε πολλά σημεία φέρετρα του Οσίριδος, έτσι και οι κάτοικοι των Δελφών πιστεύουν ότι τα λείψανα του Διονύσου απόκεινται στην πόλη τους…»
(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 364F).

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν, ότι κάθε άνθρωπος αποτελείται από το Νοητό (θεϊκό στοιχείο) και από την Ύλη. Το πρώτο, για λόγους που δεν είναι απαραίτητο να αναφερθούν εδώ, έπρεπε να αφυπνισθεί. Η διαδικασία αυτή, αφύπνισης του εσωτερικού θείου, συμβολιζόταν μέσα από τα μυστήρια και τις τελετές της ανάστασης. Η αναγέννηση του Θείου, ήταν πρωτίστως μία εσωτερική νίκη του ανθρώπου η οποία εξελισσόταν στην οδό που στο τέλος τον ένωνε με το Θείον. Ο κοσμικός άνθρωπος για να το πετύχει αυτό, πρέπει να εναρμονιστεί (Νοητό – Ύλη) με τρόπο ανάλογο του σύμπαντος. Ο Πλάτων, λέει σχετικά:

«Η σωστή φροντίδα για όλα τα πράγματα είναι μία και μοναδική: να προσφέρεις στο καθένα τις οικείες τροφές και κινήσεις. Οικείες όμως και συγγενείς κινήσεις για το θεϊκό στοιχείο που υπάρχει μέσα μας είναι οι σκέψεις και οι περιφορές του σύμπαντος. Αυτές πρέπει να ακολουθούμε όλοι. Και τους δικούς μας κύκλους, που διαστρεβλώθηκαν κατά την γέννηση μας, πρέπει να τους επαναφέρουμε στην ορθή τροχιά μαθαίνοντας την αρμονία και την ομαλή περιφορά του σύμπαντος. Έτσι θα εξομοιώσουμε τη νόηση μας με το αντικείμενο της – ομοιότητα σύμφωνη με την πρωταρχική της φύση. Και με την εξομοίωση αυτή θα κατακτήσουμε την προδιαγεγραμμένη άριστη ζωή, έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό που έθεσαν και θα συνεχίσουν να θέτουν πάντα στους ανθρώπους οι θεοί»
(Πλάτων, «Τίμαιος», 90c).

Αλλά και στην περσική θρησκεία, ο Ζωροάστρης πέθανε και αναστήθηκε:

«Ο Πλάτωνας αναφέρει ότι αυτός ο Ζωροάστρης, δώδεκα μέρες μετά τον θάνατο του, όταν είχε ήδη τοποθετηθεί πάνω στην πυρά, ξαναγύρισε στην ζωή…»
(Κλήμης, «Στρωματείς», Βιβλίο Πέμπτο, σελ 711).

Στέφανος Μυτιληναίος

Γιατί οι αρχαίοι Ελληνες ανάσταιναν τους θεούς τους

Στην αρχαία Ελλάδα, γράφει ο Μ. Τιβέριος, όπως και σε πολλές θρησκείες του αρχαίου κόσμου, απαντώνται παραδόσεις σύμφωνα με τις οποίες θεοί γνώρισαν τον θάνατο και στη συνέχεια την ανάσταση. Ο Διόνυσος είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα θεού που πέθαινε και ανασταινόταν κάθε χρόνο