Το Θαύμα των Ελλήνων - Γαλλικό Ντοκιμαντέρ

Ο θρύλος των επιστημών (La légende des sciences) είναι μια σειρά βραβευμένων Γαλλικών ντοκιμαντέρ του Γάλλου φιλόσοφου και συγγραφέως Michel Serrer και αναφέρεται στο θαύμα των Ελλήνων.

Στην έκρηξη των γνώσεων και των επιστημών απο τον 6ο έως και τον 4ο π.χ.χ αιώνα.

Σε ένα μικρό ηλιόλουστο κομμάτι Γης, την Ελλάδα, γεννήθηκαν οι επιστήμες που εξακολουθούν να μας οδηγούν έως και σήμερα.


           

Προέλευση Ζωής

Η προέλευση της ζωής από απλή ανόργανη ύλη, πέρα από θρησκευτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις, είναι ένα ερώτημα στο οποίο έχουν δοθεί επιστημονικές απαντήσεις και αποδείξεις από διάφορα πεδία επιστημών. Αυτό που παραμένει αδιευκρίνιστο ακόμη και σήμερα είναι οι λεπτομέρειες της διαδικασίας μετάβασης από τον ανόργανο στον πολύπλοκο οργανικό ζωντανό κόσμο, το μονοπάτι δηλαδή που οδήγησε στη συγκεκριμένη μορφή ζωής στη Γη.


Η ζωή στη Γη ξεκίνησε πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου, από ένα απλό μονοκύτταρο οργανισμό και φθάνοντας σε μια εκθαμβωτική σειρά πολυπλοκότητας κατά τη διάρκεια των χρόνων που πέρασαν.



Οι επτά επιστημονικές θεωρίες για την προέλευση της ζωής πάνω στη Γη είναι οι εξής:


-Ηλεκτρικός σπινθήρας


Οι ηλεκτρικοί σπινθήρες είναι δυνατόν να δημιουργήσουν αμινοξέα και σάκχαρα από μια ατμόσφαιρα γεμάτη νερό, μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο, όπως παρουσιάστηκε και στο διάσημο πείραμα Miller-Urey το 1953, σύμφωνα με το οποίο, οι αστραπές ενδέχεται να έχουν βοηθήσει στη δημιουργία βασικών δομικών μονάδων ζωής, όταν η Γη βρισκόταν ακόμα στα πρώτα στάδια της ύπαρξης της. Αν και σήμερα γνωρίζουμε ότι η πρώιμη ατμόσφαιρα της Γης ήταν φτωχή σε υδρογόνο, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι τα ηφαιστειακά σύννεφα μπορεί να γέμισαν την ατμόσφαιρα μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο, τα οποία ενώθηκαν με τις αστραπές.


-Κοινότητα αργίλου


Σύμφωνα με τον βιοχημικό Alexander Graham Cairns-Smith του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης στη Σκοτία, τα πρώτα μόρια ζωής ήρθαν σε επαφή με τον άργιλο, ο οποίος συγκέντρωσε τις οργανικές ενώσεις, αλλά συνέβαλε και στην οργάνωσή τους σε σχήματα παρόμοια με τα σημερινά ανθρώπινα γονίδια. Το DNA περιέχει τις γενετικές πληροφορίες που καθορίζουν τη βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών μορφών ζωής και των περισσοτέρων ιών. Είναι υπεύθυνο όχι μόνο για την αποθήκευση των πληροφοριών αλλά και για την οργάνωση των μορίων. Οι γενετικές αλληλουχίες του DNA είναι ουσιαστικά οδηγίες για το πώς τα αμινοξέα θα πρέπει να οργανωθούν σε πρωτεΐνες. Ο Cairns-Smith επισημαίνει ότι οι ορυκτοί κρύσταλλοι από άργιλο θα μπορούσαν να έχουν οργανώσει τα οργανικά μόρια μέσα σε οργανωμένες μορφές και στη συνέχεια τα μόρια αυτά άρχισαν να οργανώνονται από μόνα τους.



-Υποθαλάσσιοι διέξοδοι αερίων



Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η ζωή πιθανόν να ξεκίνησε μέσα σε υποβρύχιες υδροθερμικές οδούς, που ανέβλυζαν και διασκόρπιζαν στην ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο μόρια, απαραίτητα για τη ζωή. Η συνένωση των μορίων επιτυγχάνατε μετέπειτα μέσω των βραχωδών εξοχών τους προσφέροντας σημαντικές αντιδράσεις στους ορυκτούς καταλύτες. Ακόμα και σήμερα, αυτές οι υδροθερμικές υποθαλάσσιες διέξοδοι είναι πλούσιες σε χημική και θερμική ενέργεια και στηρίζουν δυναμικά οικοσυστήματα



-Ψυχρό ξεκίνημα



Πριν 3 δισεκατομμύρια χρόνια, ο πάγος είχε καλύψει σχεδόν όλο τον όγκο των ωκεανών, καθώς ο ήλιος ήταν περίπου ένα τρίτο λιγότερο φωτεινός από ότι είναι σήμερα. Αυτό το στρώμα του πάγου, πάχους εκατοντάδων μέτρων, ενδέχεται να προστάτευσε τις εύθραυστες οργανικές ενώσεις από την υπεριώδη ακτινοβολία και τις φυσικές επιδράσεις. Το κρύο μπορεί να συνέβαλε επίσης ώστε αυτά τα μόρια να επιβιώσουν περισσότερο, επιτρέποντας να συμβούν θεμελιώδεις αντιδράσεις



-Κόσμος RNA



Σύμφωνα μετο κεντρικό δόγμα της βιολογίας, το DNA μπορεί να αντιγράφεται, να μεταγράφεται σε RNA και να μεταφράζεται σε πρωτεΐνες.
Τόσο το DNA όσο και το RNA είναι δυνατόν να αντιγράφονται και να πολλαπλασιάζονται.
Στο σημαντικό ερώτημα, τι ξεκίνησε πρώτο, το DNA ή το RNA, κατά την προβιοτική εποχή, σήμερα φαίνεται ότι το πιο πιθανό, είναι τα μόρια του
RNA και αυτό γιατί το RNA είναι πιο σταθερό, πολλαπλασιάζεται,
παρουσιάζει και καταλυτικό χαρακτήρα ενώ μέσω της υδροξυλομάδας μπορεί
να συμμετάσχει σε πάρα πολλές αντιδράσεις. Άρα από τις θεωρίες προκύπτει
ότι ο κόσμος του RNA ήταν αυτός που πρωτοεμφανίστηκε και από τον κόσμο
του RNA περάσαμε στον κόσμο του DNA και των πρωτεϊνών.



Μα ένα ερώτημα παραμένει ακόμα: πώς ξεκίνησε το RNA; Και ενώ μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι το μόριο RNA θα μπορούσε να έχει προκύψει αυθόρμητα στη Γη, άλλοι λένε ότι ήταν πολύ απίθανο να έχει συμβεί αυτό.



-Απλή εκκίνηση



Αντίθετα με τις θεωρίες που ισχυρίζονται ότι η ζωή προήλθε από σύνθετα μόρια, όπως το RNA, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η ζωή θα μπορούσε να αρχίσει με μικρότερα μόρια, που αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους, μέσα σε κύκλους αντιδράσεων και τα οποία βρέθηκα μέσα σε απλές κάψουλες, παρόμοιες με τις μεμβράνες των κυττάρων. Με την πάροδο του χρόνου, πιο σύνθετα μόρια που εκτελούσαν τις ίδιες αντιδράσεις καλύτερα από τα μικρότερα ενδέχεται να εξελίχθηκαν. Τα σενάρια αυτά πήραν το όνομα "μοντέλα του πρώτου μεταβολισμού", σε αντίθεση με τα "μοντέλα του πρώτου γονιδίου", που αναφέρονται στην υπόθεση με το RNA.



-Πανσπερμία



Η θεωρία της πανσπερμίας επιχειρεί να ερμηνεύσει την προέλευση της ζωής στη Γη (χωρίς να επιχειρεί να ερμηνεύσει την αρχή της ζωής στο Σύμπαν), βασιζόμενη στην αρχή ότι η ζωή υπάρχει παντού στο Διάστημα και μεταφέρεται μέσω του χώρου και του χρόνου από το ένα σημείο του αχανούς Διαστήματος στο άλλο. Οι μηχανισμοί της πανσπερμίας βασίζονται στη μεταφορά της βιολογικής ύλης είτε μέσω της γαλαξιακής σκόνης, η οποία μπορεί να ταξιδέψει στο χώρο λόγω της πίεσης της ακτινοβολίας των γειτονικών άστρων, ή μέσω του γαλαξιακού ταξιδιού αστεροειδών ή κομητών, οι οποίοι φέρουν μικροοργανισμούς ικανούς να επιβιώσουν στις ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας, πίεσης και ακτινοβολίας που επικρατούν στο αχανές Συμπάν.



http://www.science.gr

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ή αλλιώς (Ομάδα Μπίλντερμπεργκ), είναι μια ανεπίσημη ετήσια διάσκεψη 150 περίπου ατόμων, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άτομα επιρροής στους τομείς της πολιτικής, των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Η συμμετοχή γίνεται μόνο κατόπιν πρόσκλησης των παραγόντων μελών. Αυτή η ελίτ ομάδα συνεδριάζει κάθε χρόνο σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία και θέρετρα ανά τον κόσμο πρωτίστως σε Ευρώπη, και μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες ή τον Καναδά.

Η αρχική διάσκεψη Μπίλντερμπεργκ πραγματοποιήθηκε στο Ξενοδοχείο Μπίλντερμπεργκ, κοντά στο Άρνεμ της Ολλανδίας, από τις 29 Μαΐου έως τις 31 Μαΐου 1954. Ξεκίνησε σαν μία ιδέα από διάφορα άτομα, μεταξύ των οποίων ο Τζόζεφ Ρέτινγκερ, από την ανησυχία τους για την ανάπτυξη του αντι-αμερικανισμού στη Δυτική Ευρώπη.

Ο Ρέτινγκερ πρότεινε μια διεθνή διάσκεψη, κατά την οποία οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών και των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να συγκεντρωθούν και να συνεδριάσουν, με στόχο την προώθηση της κατανόησης μεταξύ των πολιτισμών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης.


Λόγω της απόλυτης μυστικότητας των συνεδριάσεων, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ κατηγορείται συνεχώς για μυστικοπαθείς και ειδεχθείς συνωμοσίες σε διεθνές επίπεδο. Τέτοιες θεωρίες έχουν υιοθετηθεί συχνά από οργανώσεις  όπως η οργάνωση "John Birch Society", καθώς και συγγραφείς όπως ο Καναδός Daniel Estulin, Ο Βρετανός David Icke, και ο Αμερικανός Τζιμ Τάκερ και ο ραδιοφωνικός σχολιαστής Alex Jones. Ο τελευταίος , μάλιστα ισχυρίζεται ότι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ σκοπεύει να υπονομεύσει την ακεραιότητα των Η.Π.Α, καθώς και άλλων χωρών, με την συνένωση τους σε μια υπερεθνική δομή με το όνομα Βορειοαμερικανική Ένωση, αντίστοιχη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το μυστικό της αιωρούμενης πέτρας.

Ένας τεράστιος βράχος σε ένα χωριό της Αλ-Hassa στην ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ αιωρείται 11 εκ. από το επίπεδο του εδάφους μια φορά το χρόνο κατά τη διάρκεια του μήνα Απριλίου και παραμένει στην θέση αυτή για περίπου 30 λεπτά!
Λένε ότι πριν από μερκά χρόνια, ένας τρομοκράτης σκοτώθηκε πίσω από αυτό το βράχο καθώς ήταν κρυμμένος εκεί. Το περιστατικό αυτό έγινε κατά το μήνα Απρίλιο του 1989. Μπορείτε να δείτε τις κηλίδες του αίματος πάνω στο βράχο οι οποίες κατά περίεργο τρόπο, την συγκεκριμένη στιγμή της αιώρησης είναι υγρές. Οι κάτοικοι της περιοχής προσπάθησαν να σκουπίσουν πολλές φορές τους λεκέδες αυτούς αλλά μάταια. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα εμφανίζονται και πάλι στο βράχο αυτόματα.
Οι νόμοι του Ισλάμ δεν επιτρέπουν να γνωστοποιείται το θέμα αυτό παρά του ότι στην Αραβία το γεγονός αυτό παραμένει ως κοινό μυστικό.



http://adyta.gr

Το πρωτόνιο συρρικνώθηκε

Νέες, ακριβέστερες μετρήσεις «κατεβάζουν» το μέγεθος του θεμελιώδους σωματιδίου γεννώντας πολλά ερωτηματικά

Η ακτίνα φορτίου του πρωτονίου υπολογίστηκε μικρότερη σε νέες μετρήσεις φέρνοντας πονοκέφαλο στους επιστήμονες

 
Ουάσινγκτον
Το μήκος της ακτίνας του πρωτονίου – ή, πιο συγκεκριμένα, της ακτίνας του φορτίου του – έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια σε έναν από τους μεγάλους πονοκεφάλους των φυσικών. Μετρήσεις που είχαν γίνει το 2010 και επαναλήφθηκαν πρόσφατα με μια ακριβέστερη μέθοδο βρίσκουν το σωματίδιο σημαντικά μικρότερο από ό,τι εθεωρείτο ως τώρα.

Η ανακάλυψη φέρνει τα πάνω κάτω στις υπάρχουσες θεωρίες καθώς επιδέχεται διάφορες ερμηνείες – από την πιο «βολική», που αφορά μια όπως φαίνεται όχι και τόσο σπάνια αλληλεπίδραση των υποατομικών σωματιδίων, ως την πιο «ριζοσπαστική», που απαιτεί αναθεώρηση του Kαθιερωμένου Μοντέλου.

«Απιαστο» μέτρο

Αντίθετα με το ηλεκτρόνιο, το οποίο είναι σαν ένα σημείο, το πρωτόνιο, το οποίο αποτελείται από τρία κουάρκ, έχει ένα πεπερασμένο μέγεθος στον χώρο – το ηλεκτρικό και το μαγνητικό φορτίο του κατανέμονται σε έναν συγκεκριμένο όγκο και άρα το καθένα από αυτά έχει μια ακτίνα με συγκεκριμένο μήκος. Το μήκος των ακτίνων αυτών, το οποίο προσδιορίζει και το μέγεθος του πρωτονίου, είναι ωστόσο αδύνατον να μετρηθεί άμεσα. Μπορεί να υπολογιστεί μόνο με έμμεσο τρόπο.

Οι «παραδοσιακές» μέθοδοι εξήγαν το μήκος της ακτίνας του ηλεκτρικού φορτίου του πρωτονίου μελετώντας τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ηλεκτρονίων και πρωτονίων. Συγκεκριμένα μετρούσαν τις αποστάσεις της τροχιάς του πρώτου από το δεύτερο – οι οποίες υποδηλώνουν μεταπτώσεις σε διαφορετικά ενεργειακά επίπεδα – συνήθως στο απλούστερο άτομο, αυτό του υδρογόνου.

Οι μετρήσεις του είδους είχαν υπολογίσει την ακτίνα του ηλεκτρικού φορτίου του πρωτονίου περίπου στα 0,877 φεμτόμετρα (λιγότερο από ένα τρισεκατομμυριοστό του χιλιοστού).

Βόμβα φεμτομέτρων

Το 2010 μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ράντολφ Πολ του Ινστιτούτου Κβαντικής Φυσικής Μαξ Πλανκ στο Γκάρχινγκ της Γερμανίας χρησιμοποίησε μια καινούργια τεχνική. Οι ερευνητές δημιούργησαν στον επιταχυντή «εξωτικά» άτομα υδρογόνου όπου τα ηλεκτρόνια είχαν αντικατασταθεί από μιόνια. Τα μιόνια έχουν ίδιο φορτίο με τα ηλεκτρόνια αλλά μεγαλύτερο μέγεθος από αυτά, επιτρέποντας κατά 200 φορές ακριβέστερες μετρήσεις.

Η νέα μέθοδος «κατέβασε» το μήκος της ακτίνας του πρωτονίου στα 0,8418 φεμτόμετρα. Η διαφορά, της τάξης του 4%, στον μικρόκοσμο της Σωματιδιακής Φυσικής είναι κάτι παραπάνω από υπολογίσιμη και η δημοσίευση της μελέτης στην επιθεώρηση «Nature» είχε προκαλέσει τότε πραγματικό σκάνδαλο. Κάποιοι είχαν αμφισβητήσει τη μέθοδο του κ. Πολ ενώ άλλοι μιλούσαν για επανάσταση που αμφισβητεί το Καθιερωμένο Μοντέλο.

Τώρα ο κ. Πολ και οι συνεργάτες του επανέλαβαν τις μετρήσεις τους, πάλι σε μιονικά άτομα υδρογόνου, αλλά με μια άλλη προσέγγιση η οποία επιτρέπει ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια – κατά 1,7 φορές – από εκείνη του 2010. Οι νέοι υπολογισμοί, οι οποίοι δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Science», έδωσαν μια τιμή πολύ κοντά στην προηγούμενη – περίπου 0,8408 φεμτόμετρα.

Οι πιθανές ερμηνείες

Η δημοσίευση επανέφερε στο προσκήνιο τη διαμάχη που είχε ξεκινήσει πριν από τρία χρόνια. Μιλώντας στο περιοδικό «New Scientist», ο κ. Πολ δήλωσε ότι τα αποτελέσματά του μπορεί να έχουν τρεις πιθανές ερμηνείες. Η πρώτη είναι το πείραμά του να έχει πραγματικά κάποια λάθη, κάτι το οποίο δεν είναι και τόσο πιθανό. Η δεύτερη είναι το πείραμα να έχει πέσει εντελώς έξω, κάτι το οποίο, όπως τόνισε, «θα ήταν υπερβολικά πληκτικό».

Η τρίτη και πιο συναρπαστική εξήγηση σύμφωνα πάντα με τον επιστήμονα, είναι ότι ενδεχομένως τα μιόνια αλληλεπιδρούν με τα πρωτόνια με διαφορετικό τρόπο από ό,τι τα ηλεκτρόνια – κάτι το οποίο προϋποθέτει την «παρεμβολή» σωματιδίων τα οποία είναι αυτή τη στιγμή άγνωστα αλλά ενδεχομένως θα μπορούσαν να λύσουν πολλά μυστήρια, όπως αυτό της σκοτεινής ύλης.

Ο Τζέραρντ Μίλερ του Πανεπιστημίου της Γουόσινγκτον στο Σιάτλ, ο οποίος δεν μετείχε στο πείραμα, προτείνει ωστόσο στο ίδιο περιοδικό μια πιο «πεζή» εκδοχή, η οποία μπορεί να εξηγήσει παλιές και νέες μετρήσεις χωρίς να χρειάζεται άγνωστα σωματίδια. Όπως επισημαίνει, σύμφωνα με την κβαντική ηλεκτροδυναμική δυο φορτισμένα σωματίδια μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ανταλλάσσοντας ένα φωτόνιο – «σαν να πετάνε το ένα στο άλλο μια μπάλα του μπάσκετ». Η θεωρία όμως προβλέπει και ένα άλλο είδος αλληλεπίδρασης, όπου τα σωματίδια ανταλλάσσουν δυο φωτόνια – «σαν ζογκλέρ». Ως τώρα κάτι τέτοιο εθεωρείτο εξαιρετικά σπάνιο, ίσως όμως τελικά και να μην είναι τόσο.

Η απάντηση αναμένεται να δοθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, με νέα και πιο εξελιγμένα πειράματα που εκτιμάται ότι θα ρίξουν περισσότερο φως στο ζήτημα.

Η περιγραφή του "Big Bang" απο τον Λεύκιππο τον 5ο αιώνα π.Χ.

Λεύκιππος, ο δάσκαλος του Δημόκριτου και πατέρας της ατομικής θεωρίας, την οποία πρόβαλε και εξέλιξε ο πιο χαρισματικός, πιθανότατα, μαθητής του.

Ο Λεύκιππος ήταν Έλληνας φιλόσοφος του 5ου αι. π.κ.χ. (480/470 π.κ.χ.-400 π.κ.χ.) από τα Άβδηρα (κάποιοι λένε από τη Μίλητο) μαθητής του Ζήνωνα του Ελεάτη. Διατύπωσε πρώτος την υπόθεση ότι η ύλη αποτελείται από άτομα

“ΠΩΣ ΣΥΝΕΣΤΗΚΕΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ”

""Ο νυν κόσμος περικεκλασμένω σχήματι εσχημάτισται τον τρόπο τούτον:  

Των ατόμων σωμάτων απρονόητον και τυχαίαν εχόντων την κίνησιν συνεχώς τε και τάχιστα κινουμένων, εις ταυτό πολλά σώματα συνηθροίσθη, [και] δια τούτο ποικιλίαν έχοντα (και) σχημάτων και μεγεθών.  

Αθροιζομένων δε εν ταυτώ, τούτων τα μεν οσα μείζονα ην και βαρύτερα πάντων υπεκάθιζεν,  

όσα δε μικρά και περιφερή και λεία και ευόλισθα ταύτα εξεθλίβετο, κατά την σύνοδον των ατόμων, εις τε το μετέωρον ανεφέρετο.  

ώς δε ουν εξέλειπεν μεν η πληκτική δύναμις μετεωρίζουσα, ουκέτι δε ήγεν η πληγή πρός το μετέωρον, εκωλύετο δε ταύτα κάτω φέρεσθαι, επιέζετο [δε βιαίως] πρός τους τόπους τους δυνάμενους δέξασθαι.  

Ουτοι δε ήσαν οι πέριξ και προς τούτοις το πλήθος των σωμάτων περιεκλάτω: περιπλεκόμενα δε αλλήλοις Αυτοί δε (οι τόποι) κατά την περίκλασιν τον ουρανόν εγέννησε.  

Της δε αυτής εχόμεναι φύσεις αι άτομοι, ποικίλαι ούσαι... την των. άστρων φύσιν απετέλουν" 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

O Κόσμος αυτός, σε (αυτή την) διασπαρμένη μορφή εσχηματίσθη με τον εξής τρόπο:

Τα σώματα των ατόμων, χωρίς αιτία και τυχαία έχοντας την κίνηση, κινούμενα συνεχώς και ταχύτατα, [και] δια τούτο ποικιλίαν έχοντα πλήθος επί τον αυτό (τόπο) συγκεντρώθησαν...

 Συναθροιζομένων δε εν ταυτό (στον ίδιο τόπο) εξ’ αυτών τα μεν όσα μείζονα και βαρύτερα, υπό κάτω πάντων (στο κέντρο) εκάθιζαν,

όσα δε μικρά και περιφερόμενα, λεία και ευολίσθητα, εξεθλίβοντο, αυτά, κατά την συγκέντρωση των σωμάτων σχηματίζοντας μετέωρο, (ουράνιο φαινόμενο).

Όμως όταν εξέλιπε η πληκτική δύναμη (πλήττω= βαρώ= βαρυτική) που τα μετεώριζε και έπαψε να οδηγεί (τα άτομα) προς το μετέωρο, εμποδίζοντο να φτάσουν (τα άτομα) κάτω (δηλαδή στο κέντρο του φαινομένου), βιαίως δε (με έκρηξη) αυτά εσπρώχθησαν σε τόπους που μπορούσαν να τα δεχθούν.

Αυτοί δε (οι τόποι) ήταν ο περιβάλλον χώρος και σ΄ αυτόν τον χώρο το πλήθος των σωμάτων διεσπάσθη. Περιπλεκόμενα δε μεταξύ τους κατά την διαίρεση τον ουρανό εγέννησαν!

Της αυτής δε φύσεως άτομα, που είναι ποικίλα... την φύση των άστρων αποτελούν.


O Κόσμος αυτός, σε (αυτή την) διασπαρμένη μορφή εσχηματίσθη με τον εξής τρόπο:

Τα σώματα των ατόμων, χωρίς αιτία και τυχαία έχοντας την κίνηση, κινούμενα συνεχώς και ταχύτατα, [και] δια τούτο ποικιλίαν έχοντα πλήθος επί τον αυτό (τόπο) συγκεντρώθησαν...

 Συναθροιζομένων δε εν ταυτό (στον ίδιο τόπο) εξ’ αυτών τα μεν όσα μείζονα και βαρύτερα, υπό κάτω πάντων (στο κέντρο) εκάθιζαν,  

όσα δε μικρά και περιφερόμενα, λεία και ευολίσθητα, εξεθλίβοντο, αυτά, κατά την συγκέντρωση των σωμάτων σχηματίζοντας μετέωρο, (ουράνιο φαινόμενο).

Όμως όταν εξέλιπε η πληκτική δύναμη (πλήττω= βαρώ= βαρυτική) που τα μετεώριζε και έπαψε να οδηγεί (τα άτομα) προς το μετέωρο, εμποδίζοντο να φτάσουν (τα άτομα) κάτω (δηλαδή στο κέντρο του φαινομένου), βιαίως δε (με έκρηξη) αυτά εσπρώχθησαν σε τόπους που μπορούσαν να τα δεχθούν.

Αυτοί δε (οι τόποι) ήταν ο περιβάλλον χώρος και σ΄ αυτόν τον χώρο το πλήθος των σωμάτων διεσπάσθη. Περιπλεκόμενα δε μεταξύ τους κατά την διαίρεση τον ουρανό εγέννησαν!

Της αυτής δε φύσεως άτομα, που είναι ποικίλα... την φύση των άστρων αποτελούν.



Είναι πέρα από κάθε κατανόηση το πως ο μέγας αυτός θεωρητικός διέβλεψε από τότε με τέτοια ακρίβεια την μεγάλη έκρηξη την γνωστή σήμερα ως BIG BANG!
Ο ίδιος μεταξύ άλλων δήλωνε: «άπειρα είναι τα πάντα και εις άλληλα μεταβάλλονται».

Μ. Καλόπουλος, 1995
Πηγή: www.greatlie.com

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2013/01/leukippos-big-bang-theory-5.html#ixzz2KA6MJNds

ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Νόμω πείθου.
Να πειθαρχείς στο Νόμο.

Θεόν σέβου.
Να σέβεσαι το Θεό.

Γονείς αίδου.
 Να σέβεσαι τους γονείς σου.

Ηττώ υπέρ δικαίου.
 Να καταβάλλεσαι για το δίκαιο.

Γνώθι μαθών.
 Γνώρισε αφού μάθεις.

Ακούσας νόει. 
Κατανόησε αφού ακούσεις.

Σαυτόν ίσθι.
 Γνώρισε τον εαυτό σου.

Εστίαν τίμα. 
Να τιμάς την εστία σου.

Άρχε σεαυτού. 
Να κυριαρχείς τον εαυτό σου.

Φίλους βοήθει. 
Να βοηθάς τους φίλους.

Θυμού κράτε. 
Να συγκρατείς το θυμό σου.

Όρκω μη χρω. 
Να μην ορκίζεσαι.

Φιλίαν αγάπα. 
Να αγαπάς τη φιλία.

Παιδείας αντέχου.
 Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου.

Σοφίαν ζήτει.
 Να αναζητάς τη σοφία.

Ψέγε μηδένα.
 Να μην κατηγορείς κανένα.

Επαίνει αρετήν.
 Να επαινείς την αρετή.

Πράττε δίκαια.
 Να πράττεις δίκαια.

Φίλοις ευνόει. 
Να βοηθάς  τους φίλους.

Εχθρούς αμύνου.
 Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς.

Ευγένειαν άσκει.
 Να είσαι ευγενής.

Κακίας απέχου.
 Να απέχεις από την κακία.

Εύφημος ίσθι. 
Να έχεις καλή φήμη.

Άκουε πάντα. 
Να ακούς τα πάντα.

Μηδέν άγαν. 
Να μην υπερβάλλεις.

Χρόνου φείδου. 
Να μη σπαταλάς το χρόνο.

Ύβριν μίσει. 
Να μισείς την ύβρη.

Ικέτας αίδου. 
Να σέβεσαι τους ικέτες.

Υιούς παίδευε.
 Να εκπαιδεύεις τους γιους σου.

Έχων χαρίζου.
 Όταν έχεις, να χαρίζεις.

Δόλον φοβού. 
Να φοβάσαι το δόλο.

Ευλόγει πάντας.
 Να λες καλά λόγια για όλους.

Φιλόσοφος γίνου.
 Να γίνεις φιλόσοφος.

Όσια κρίνε. 
Να κρίνεις τα όσια.

Γνους πράττε.
 Να πράττεις με επίγνωση.

Φόνου απέχου.
 Να μη φονεύεις.

Σοφοίς χρω. 
Να συναναστρέφεσαι με σοφούς.

Ήθος δοκίμαζε. 
Να επιδοκιμάζεις το ήθος.

Υφορώ μηδένα. 
Να μην είσαι καχύποπτος.

Τέχνη χρω. 
Να ασκείς την Τέχνη.

Ευεργεσίας τίμα. 
Να τιμάς τις ευεργεσίες.

Φθόνει μηδενί. 
Να μη φθονείς κανένα.

Ελπίδα αίνει. 
Να δοξάζεις την ελπίδα.

Διαβολήν μίσει.
 Να μισείς τη διαβολή.

Δικαίως κτω. 
Να αποκτάς δίκαια. (πόλεμος στη διαφθορά)

Αγαθούς τίμα. 
Να τιμάς τους αγαθούς.

Αισχύνην σέβου. 
Να σέβεσαι την εντροπή.

Ευτυχίαν εύχου. 
Να εύχεσαι ευτυχία.

Εργάσου κτητά.
 Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης.

Έριν μίσει.
 Να μισείς την έριδα.

Όνειδος έχθαιρε. 
Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό.

Γλώσσαν ίσχε. 
Να συγκρατείς τη γλώσσα σου.

Ύβριν αμύνου.
 Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη.

Κρίνε δίκαια. 
Να κρίνεις δίκαια.(το Δικαστικό μας σύστημα πρέπει να βελτιωθεί για να τελειώσει το φαινόμενο της ατιμωρησίας που τροφοδοτεί κάθε είδους διαφθοράς)

Λέγε ειδώς.
Να λες γνωρίζοντας.

Βίας μη έχου. 
Να μην έχεις βία.

Ομίλει πράως.
 Να ομιλείς με πραότητα.

Φιλοφρόνει πάσιν.
 Να είσαι φιλικός με όλους.

Γλώττης άρχε. 
Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου.

Σεαυτόν ευ ποίει. 
Να ευεργετείς τον εαυτό σου.

Ευπροσήγορος γίνου.
 Να είσαι ευπροσήγορος.

Αποκρίνου εν καιρώ. 
Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό.

Πόνει μετά δικαίου.
 Να κοπιάζεις δίκαια.

10 μύθοι και αλήθειες για τον ανθρώπινο εγκέφαλο

Χάρη σε αυτόν σκεφτόμαστε. Χάρη σε αυτόν κινούμαστε, μιλάμε, αισθανόμαστε. Ο εγκέφαλός μας είναι ίσως το πιο αξιοθαύμαστο των οργάνων μας: Τόσο πολύπλοκος, που περικλείει περίπου εκατό δισεκατομμύρια νευρώνες και έχει εξάψει την περιέργεια του ανθρώπου και της επιστήμης εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τόσες χιλιάδες χρόνια που θα στοιχηματίζετε ότι πλέον ξέρουμε τα πάντα για τον εγκέφαλο.

Κι όμως, ακριβώς εξαιτίας της πολυπλοκότητας αυτού του παντοδύναμου οργάνου, όχι μόνο μεγάλο μέρος των ικανοτήτων και των λειτουργιών του παραμένουν άλυτα μυστήρια, αλλά και όσα ξέρουμε παρουσιάζονται απλοποιημένα –ώστε να γίνουν πιο κατανοητά- με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί ορισμένοι μύθοι γύρω από αυτό που συλλήβδην αποκαλούμε «μυαλό». Παρακάτω, προσπαθούμε να διαπιστώσουμε κατά πόσο αληθεύουν αυτοί οι μύθοι και να εντοπίσουμε όλα όσα δεν ξέραμε για αυτό που έχουμε… στο κεφάλι μας.

• Είναι ο εγκέφαλός μας… γκρίζος;

Έχουμε συνηθίσει στην έκφραση «γκρίζα ύλη» που αναφέρεται στο μυαλό μας, καθώς και στις εικόνες διατηρημένων σε φορμόλη εγκεφάλων που έχουν αυτή την άχρωμη, γκριζωπή εμφάνιση. Είναι όμως τελικά ο εγκέφαλός μας γκρίζος; Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλός μας, όταν βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία μέσα στο κεφάλι μας, είναι κατά βάση λευκός, μαύρος και κόκκινος. Όντως, η «γκρίζα ύλη» υπάρχει, στην μορφή κυττάρων και νευρώνων, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και η «λευκή ύλη», που αποτελείται από ίνες νεύρων οι οποίες ενώνουν την γκρίζα. Η «μαύρη ύλη» του εγκεφάλου οφείλεται στην νευρομελανίνη, μία ειδική μορφή της ίδιας ουσίας που δίνει το χρώμα στην επιδερμίδα και τα μαλλιά μας. Τέλος, υπάρχει και το κόκκινο μέρος του εγκεφάλου, αυτό που οφείλει το χρώμα του στα αιμοφόρα αγγεία. Το «άχρωμο» αποτέλεσμα που βλέπουμε σε διατηρημένους εγκεφάλους οφείλεται στην δράση της φορμαλδεΰδης που χρησιμοποιείται ως συντηρητικό.

• Μας κάνει η κλασική μουσική εξυπνότερους;

Στην δεκαετία του ’50, ένας γιατρός, ο Albert Tomatis, ξεκίνησε τον μύθο, υποστηρίζοντας πως η ακρόαση έργων του Μότσαρτ βοήθησε ασθενείς του με προβλήματα ομιλίας και ακοής να τα αντιμετωπίσουν. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ένα επιστημονικό πείραμα υποστήριξε πως η κλασική μουσική αύξησε το IQ των συμμετεχόντων κατά οκτώ μονάδες. Κάπως έτσι, γεννήθηκε το περίφημο «Mozart Effect» και η κοινή γνώμη έμαθε πως η κλασική μουσική μας κάνει πιο έξυπνους.
Ωστόσο, αυτό είναι η μισή αλήθεια. Στην πραγματικότητα, η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε πάντα αυτά τα πειράματα αμφιλεγόμενα, ενώ και οι ίδιοι οι φορείς των ερευνών δήλωσαν εκ των υστέρων πως αυτό που ωφελήθηκε από την κλασική μουσική ήταν η ικανότητα των συμμετεχόντων σε δραστηριότητες χωροχρονικού περιεχομένου – όχι πως συνολικά ωφελείται ο εγκέφαλός μας. Φυσικά, σίγουρα ο Μότσαρτ δεν θα βλάψει κανέναν που θα τον ακούσει, αλλά δεν έχει αποδειχθεί πως αυτά τα ειδικά CD με κλασική μουσική για βρέφη, έμβρυα και ενηλίκους, κάνουν τον εγκέφαλο να «πετάει».

• Γύρω από την μορφή του εγκεφάλου

Σίγουρα θα έχετε ακούσει πως όσο μεγαλύτερος είναι ο εγκέφαλός μας, τόσο πιο έξυπνοι είμαστε ή ακόμη και πως όσο αυξάνονται οι γνώσεις μας, αυξάνονται ανάλογα και οι «ρυτίδες» του εγκεφάλου. Η αλήθεια για το μέγεθος και τις «στρώσεις» του, όμως, είναι η εξής:
Όσο εξελισσόταν το ανθρώπινο είδος, ο εγκέφαλός του γινόταν ολοένα και μεγαλύτερος για να «φιλοξενήσει» τις συνεχώς πιο «προηγμένες» λειτουργίες που διαχώρισαν τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα ζώα. Για να μπορέσει ωστόσο να διατηρηθεί το μέγεθος του εγκεφάλου τόσο ώστε να χωρά στο ανθρώπινο κεφάλι, το οποίο δεν έπρεπε να χάσει την αναλογία του προς το υπόλοιπο σώμα, ο εγκέφαλος άρχισε να αναδιπλώνεται και να σχηματίζει αυτές τις «ρυτίδες» και τις αυλακώσεις που γνωρίζουμε σήμερα. Αν απλώναμε τον εγκέφαλο, ανοίγοντας αυτές τις αυλακώσεις, θα είχε το μέγεθος μιας… μαξιλαροθήκης.
Βέβαια, όταν αρχίζει να σχηματίζεται ο εγκέφαλος, στην εμβρυακή ηλικία, δεν έχει καθόλου αυλακώσεις. Ο λείος εγκέφαλος αποκτά «ρυτίδες» όσο αυξάνονται οι νευρώνες του εμβρύου και εγκαθίστανται σε διάφορες περιοχές του. Όταν το έμβρυο συμπληρώσει τις σαράντα εβδομάδες, έχει αποκτήσει τις αυλακώσεις που θα έχει για την υπόλοιπη ζωή του. Επομένως, δεν αυξάνονται οι αυλακώσεις όσο αυξάνονται οι γνώσεις και οι αναμνήσεις μας από εκείνη την ηλικία και πέρα: Αντ’ αυτού, όσα μαθαίνουμε αντιστοιχούν στην αυξημένη παρουσία συνάψεων και κυττάρων – κάποιοι θεωρούν πως οι νέες αναμνήσεις μας σημαίνουν νέους νευρώνες, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.

• Μπορούν να μας επηρεάσουν τα υποσυνείδητα μηνύματα;

Ο πρώτος άνθρωπος που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την έννοια των υποσυνείδητων μηνυμάτων ήταν ένας ερευνητής αγοράς, ο James Vicary, που τοποθέτησε λεκτικά μηνύματα μέσα σε ταινίες, τα οποία εμφανίζονταν για ένα τρισχιλιοστό του δευτερολέπτου κάθε φορά (τόσο ώστε να μην το αντιληφθεί η ανθρώπινη όραση) και πρότειναν στους θεατές να αγοράσουν coca cola και popcorn. Ο ίδιος υποστήριξε πως οι πωλήσεις των δύο προϊόντων στον κινηματογράφο εκείνο αυξήθηκαν κατά 18% και 57% αντίστοιχα. Οι διαφημιστές έσπευσαν να αντιγράψουν το παράδειγμά του, αλλά οι επίσημες αρχές της Αμερικής απαγόρευσαν την «Υποσυνείδητη Διαφήμιση». Παράλληλα, εμφανίστηκαν εμπορικές ιδέες, όπως κασέτες τις οποίες ακούς όσο κοιμάσαι και σε βοηθούν να κόψεις το κάπνισμα. Έχουν όμως αποτέλεσμα;
Η αλήθεια είναι πως ο Vicary είχε πει ψέματα για τα αποτελέσματα του πειράματός του. Επιπλέον, κατά την δεκαετία του ΄90 υπήρξε και η περίπτωση της περίφημης δίκης των Judas Priest, στην οποία δύο οικογένειες αυτοχείρων εφήβων υποστήριξαν πως τα τραγούδια του συγκροτήματος περιείχαν υποσυνείδητα μηνύματα που οδήγησαν τα παιδιά τους στην αυτοκτονία. Το δικαστήριο αποφάσισε πως δεν υπάρχουν επαρκείς επιστημονικές αποδείξεις ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα είναι κάτι το υπαρκτό και το αποτελεσματικό.

• Το μέγεθος μετράει;

Ας επιστρέψουμε σε έναν από τους βασικότερους μύθους γύρω από τον εγκέφαλο (και άλλα ανθρώπινα όργανα), αυτόν του μεγέθους. Όσο μεγαλύτερος, τόσο πιο έξυπνοι είμαστε; Στην πραγματικότητα, όχι. Φτάνει να σας πούμε ότι ο άνθρωπος θεωρείται το πιο έξυπνο ον στον πλανήτη και το μέσο βάρος του εγκεφάλου του είναι 1.361 γραμμάρια, ενώ μια σαφώς λιγότερο έξυπνη φάλαινα διαθέτει εγκέφαλο που ζυγίζει περί τα 8 κιλά. Αντίστοιχα, οι εγκέφαλοι των αρκετά έξυπνων σκύλων και ουρακοτάγκων ζυγίζουν 72 και 370 γραμμάρια αντίστοιχα, ενώ αυτός ενός σπουργιτιού… μόλις ένα γραμμάριο.

Η εφαρμογή του Πυθαγορείου θεωρήματος με νερό

Μια έξυπνη κατασκευή που αποδεικνύει με νερό το Πυθαγόρειο θεώρημα (Το τετράγωνο της υποτείνουσας ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών).

ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΧΡΗΣΤΟΣ; ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΛΕΞΗ ΧΡΙΣΤΟΣ;

                                       

Χρίστος καὶ Χρῆστος: πρόκειται γιὰ δύο ὁμόηχες λέξεις, πού, συχνά, συγχέονται.
Τὸ ὄνομα Χρίστος παράγεται ἀπὸ τὸ χριστὸς (κεχρισμένος καὶ ὁ φέρων τὸ χρίσμα καὶ ἄρχ. ἔλλ. ρῆμα: χρίω). Χρησιμοποιήθηκε ὡς ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς τῆς λέξης Ἰησοῦς (Ἰησοῦς Χριστός). Ἄρχικα, ἡ λέξη “χριστός” προσδιόριζε ὁτιδήποτε ἔχει ἐπαλειφθεῖ μὲ μύρο ἢ ἀλοιφὴ καὶ χρησιμοποιήθηκε γιὰ νὰ μεταφραστεῖ ἡ ἑβραϊκὴ λέξη masiha, Μεσσίας (: μτφ χριστός, ὁ ἀλειμμένος μὲ εἰδικὸ ἔλαιο, ποὺ προέβλεπε ὁ ἑβραϊκὸς νόμος γιὰ τοὺς ἱερεῖς). Ἔτσι ἡ ἑλληνοεβραϊκὴ φράση Ἰησοῦς Χριστός δηλωνει τὸν κεχρισμένο ἀπὸ τὸ Θεό, τὸν Σωτήρα (πβ. Ἰωάνν. 1,41: εὐρήκαμεν τον Μεσσίαν, ὃ ἐστὶν ἑρμηνευόμενον τὸν Χριστόν). Ἡ λέξη Ἰησοῦς προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑβραϊκὴ Yesuah καὶ εἶναι συντετμημένη μορφὴ τοῦ Yehosuah (μτφ: ὁ Γιαχβὲ εἶναι σωτηρία). Τὸ ὄνομα Χρίστος εἶναι ἡ φυσικὴ κατάληξη τῆς λ. Χριστὸς (μὲ ἀναβιβασμὸ τόνου).

Ἡ ἑλληνικὴ λέξη Χριστὸς (: ἀλειμμένος) εἶναι ἡ πιὸ δημοφιλὴς λέξη στὸν πλανήτη, ἐπειδὴ ὀνομάστηκε ἔτσι ὁ ἱδρυτὴς τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας (Cristo, Christ, Crist, Kristu…)

Ἡ γραφὴ Χρῆστος παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα “χρὴ” καὶ προσδιορίζει αὐτὸν ποὺ ζεῖ μὲ τοὺς πρέποντες κανόνες, τὸν ἠθικὸ (π.χ. Τὰ χρηστὰ ἤθη”).

Drake: Η εξίσωση που έφερε επανάσταση.

Drake: Η εξίσωση που έφερε επανάσταση.

Άραγε υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί ; Και ακόμη αν υπάρχουν, πόσοι είναι, μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους; Βαδίζουμε στα τυφλά για την αναζήτησή τους; Έχουν την κατάλληλη τεχνολογία ουτοσώστε να έρθουμε σε επαφή μαζί μας;

Ερωτήματα που έχουν απασχολήσει αστρονόμους, φυσικούς και απλούς ανθρώπους εδώ και πολλά χρόνια.

Την δική του ερμηνία και εξήγηση δίνει το 1961 o Frank Drake με την περίφημη πλέονεξίσωση Drake . Πριν όμως συνεχίσουμε στην ανάλυση της εξίσωσης αξίζει να αναφέρουμε ορισμένα πράγματα γύρω από αυτήν.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως αποτελεί μια από τις πρώτες αξιόλογες προσπάθειες δημιουργίας μαθηματικού μοντέλου προσέγγισης του ενδεχομένου ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών. Ακόμη και το διάσημο πρόγραμμα Seti που μελετά την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών με υποδομές σε όλο τον κόσμο, έχει ως θεμέλιο λίθο την εξίσωση Drake.

Παρόλα αυτά πρέπει να τονιστεί πως η εξίσωση , δεν προβλέπει ούτε καθορίζει τον αριθμό και το ποσοστό, αλλά εκτιμά την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών τόσο τεχνολογικά ανεπτυγμένων ώστε να τους καθιστά ικανούς να επικοινωνήσουν με εμάς.

Συγκεκριμένα:

N = R* " fp " ne " fl " fi " fc "L

N = Ο αριθμός εξωγήινων πολιτισμών στον " Milky Way Galaxy " του οποίου οι ηλεκτρομαγνητικές εκπομπες είναι ανιχνεύσιμες.

R* =Το ποσοστό σχηματισμού αστεριών κατάλληλων για την ανάπτυξη ευφυούς ζωής.

fp = Το ποσοστό των αστεριών με πλανητικό σύστημα.

ne = Ο αριθμός πλανητών, ανά ηλιακό σύστημα, με περιβάλλον κατάλληλο για ανάπτυηξη ζωής.

fl = Το ποσοστό των κατάλληλων πλανητών στους οποίους όντως η ζωή εμφανίζεται.

fi = Το ποσοτό των πλανητών στους οποίους προκύπτει η ευφυής ζωή.

fc = Το ποσοστό των πολιτισμών που αναπτύσσουν μια τεχνολογία ικανή να απελευθερώνει ανιχνεύσιμα σημάδια της ύπαρξής τους στο διάστημα.

L = Το χρονικό διάστημα για το οποίο τέτοιοι πολιτισμοί απελευθερώνουν ανιχνεύσιμα σήματα στο διάστημα.

Κάποιους από τους παραπάνω όρους μπορούμε να τους ποσοτικοποιήσουμε με αρκετή ακρίβεια, για παράδειγμα το fp εκτιμάται μεγαλύτερο από 0,5. Επιπλέον, η αποστολή Κέπλερ της NASA θα μας δώσει μια εκτίμηση για το ne. Οι μεγάλοι άγνωστοι όμως είναι τα fl και fi. Προς το παρόν υπάρχει μεγάλη σύγχυση για την πιθανότητα εμφάνισης ζωής σε έναν πλανήτη.

Όταν πρωτοξεκίνησε το SETI η επικρατούσα άποψη ήταν ότι η εμφάνιση ζωής στη Γη ήταν ένα τυχαίο και ενδεχομένως μοναδικό γεγονός, σχεδόν αδύνατο να ξανασυμβεί. Σήμερα, υπάρχει μια μετατόπιση με αρκετούς αστροβιολόγους να υποστηρίζουν ότι η ζωή εμφανίζεται εύκολα και μάλιστα σε πλανήτες όμοιους με τη Γη, θα ήταν απίθανο να μην εμφανιστεί. Μάλιστα, ο βραβευμένος με Νόμπελ βιολόγος Christian de Duve υποστηρίζει ότι η εμφάνιση ζωής είναι «κοσμική αναγκαιότητα».

Βέβαια, όσο ελκυστική και εάν είναι η υπόθεση του αναπόφευκτου της εμφάνισης ζωής σε άλλους πλανήτες, δεν μπορεί να αποδειχθεί. Ο μόνος τρόπος για να παρατηρηθεί κάτι τέτοιο είναι στην ίδια τη Γη. Είναι πιθανό η ζωή να έχει εκλείψει από τον πλανήτη και να έχει δημιουργηθεί εκ νέου? Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί διάφοροι μικροοργανισμοί εξαιρετικής αντοχής και σε συνθήκες περιβάλλοντος ιδιαίτερα εχθρικές για την ζωή όπως την ξέρουμε, Αν και οι συγκεκριμένοι ανήκουν στο ίδιο δέντρο εξέλιξης με όλες τις γνωστές μορφές ζωής, είναι δυνατό να εντοπιστούν διαφορετικές μορφές.

Τους τελευταίους μήνες υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για να εντοπιστούν δείγματα στη μορφή μιας δεύτερης, «σκιώδους» βιοσφαίρας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μεταβληθούν οι τεχνικές αναζήτησης, ώστε να εντοπιστεί οργανισμοί με τελείως βιοχημικές ιδιότητες από αυτές που γνωρίζουμε. Εάν αποδειχθεί η ύπαρξη της δεύτερης βιοσφαίρας, σημαίνει ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε από το μηδέν περισσότερες από μία φορές, άρα γιατί όχι και σε κάποιον άλλο πλανήτη.

Ακόμα όμως και αν η εμφάνιση ζωής είναι συνηθισμένη στο σύμπαν που ζούμε, η πιθανότητα εμφάνισης νοήμονος ζωής είναι χαμηλή. Μεταξύ των βιολόγων υπάρχει διαφωνία για τη νοημοσύνη και κατά πόσο αποτελεί μια ασήμαντη «εκτροπή» από την εξέλιξη των ειδών, όπως η προβοσκίδα του ελέφαντα ή εμπίπτει στην κατηγορία εκείνη των γενετικών χαρακτηριστικών όπως φτερά ή μάτια, τα οποία έχουν βασικό βιολογικό ρόλο. Εάν ισχύει η δεύτερη υπόθεση τότε μπορεί να «εμφανίζεται» ξανά και ξανά. Το μόνο σίγουρο είναι πως από τη στιγμή που θα εμφανιστεί ζωή, υπάρχει ενδεχόμενο εμφάνισης και νοημοσύνης.

Σημάδια εξωγήνινης νοημοσύνης

Αν και η λήψη εξωγήινων σημάτων είναι εξαιρετικά απίθανη, αυτό δεν σημαίνει ότι τελειώνει και η αναζήτηση για εξωγήινους πολιτισμούς. Ωστόσο, πρέπει να αλλάξει η μεθοδολογία και να αναζητηθούν τεχνολογικά «ίχνη» των πολιτισμών. Επειδή, όμως δεν γνωρίζουμε τις ιδιαιτερότητες μιας αναπτυγμένης εξωγήινης τεχνολογίας, θα χρειαστεί να δουλέψουμε κυρίως με υποθέσεις.

Στα τελευταία 5000 χρόνια ο άνθρωπος έχει κάνει εμφανέστατο το πέρασμά του από τον πλανήτη, αλλοιώνοντας τη μορφολογία αλλά και τη βιοσφαίρα της Γης. Κατ’, αντιστοιχία μπορούμε να υποθέσουμε ότι ένας πολιτισμός με ηλικία πολλών χιλιάδων ετών μπορεί να έχει κάνει αξιοπρόσεκτες αλλαγές στο αστρονομικό του περιβάλλον (πχ ηλιακό σύστημα).

Έτσι φορολογούσαν την αρχαία Αθήνα

Εύποροι και πόρνες, μέτοικοι και σύμμαχοι, όλοι φορολογούνταν στην αρχαία Αθήνα. Τα τεκμήρια στο Επιγραφικό Μουσείο. Εάν οι αρχαίοι Αθηναίοι δεν ήταν μάστορες στην επιβολή και την είσπραξη φόρων, σήμερα ίσως να μην υπήρχε ο Παρθενώνας. Υπερβολή; Κι όμως, χάρη στο χαράτσι που πλήρωναν οι άλλες πόλεις κατά την Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία -ειδικότερα από το 454 π.κ.ε., το ένα εξηκοστό του ετήσιου φόρου πήγαινε υπέρ της… θεάς Αθηνάς- ο Περικλής εξοικονόμησε τα χρήματα για να χτιστεί ο περίφημος ναός.

Πριν από 2.500 χρόνια τα κρατικά ταμεία της Αθήνας ήταν γεμάτα, χωρίς τη βοήθεια των οικονομολόγων του Χάρβαρντ. Η οικονομική κρίση ήταν άγνωστη λέξη και το πλεόνασμα έφτανε σε τέτοιο ύψος που αν το είχε σήμερα ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα έκλαιγε από χαρά. Και τότε όμως, χωρίς την πίεση των ευρωπαίων εταίρων, έμπαιναν φόροι με διάφορες ονομασίες, τακτικοί και έκτακτοι, άμεσοι και έμμεσοι, για δημόσια έργα, για στρατιωτικό εξοπλισμό, κ.λ.π. Ουδείς διέφευγε. Πλήρωναν οι έχοντες και κατέχοντες, πλήρωναν όμως και οι μέτοικοι, οι ξένοι δηλαδή, πλήρωναν και οι πόρνες!

Οι αρχαίοι φόροι έμπαιναν με την έγκριση της Βουλής. Όσο για τη διαφάνεια, τα ονόματα όσων πλήρωναν αναγράφονταν στους φορολογικούς καταλόγους της εποχής, που βρίσκονταν σε κοινή θέα. Πάνω σε πέτρινες πλάκες και στήλες δηλαδή, σαν αυτές που υπάρχουν στο *Επιγραφικό Μουσείο, ένα γνωστό-άγνωστο αλλά πολύ ενδιαφέρον μουσείο στην οδό Τοσίτσα 1, που αναδεικνύει και τεκμηριώνει κομμάτια της Ιστορίας.

Εκεί βρήκαμε τη μνημειώδη «Στήλη της εξηκοστής», έναν λίθινο φορολογικό κατάλογο ύψους 3,5 μέτρων όπου είναι καταγεγραμμένες κατά γεωγραφικές ενότητες οι καταβολές των συμμάχων της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας την περίοδο 454/3-440/39 π.κ. προκειμένου να υπάρχει μια «καβάντζα» για να αντιμετωπιστούν οι Πέρσες. Οι εισφορές ήταν ανάλογες με την οικονομική κατάσταση των 265 συμμάχων. Βλέπουμε δηλαδή από τους Ιωνες οι Κυμαίοι να πληρώνουν 12 τάλαντα (6.000 δραχμές) και οι Νισύριοι μόλις ένα, ενώ από τη Θράκη οι Μενδαίοι έδιναν εννέα τάλαντα και οι Θάσιοι 30!

«Εκτός από αυτόν τον τακτικό φόρο, από το 440 π.κ.ε. η Αθήνα επέβαλλε στους συμμάχους της και έκτακτη εφάπαξ εισφορά, τη λεγόμενη επιφορά», μας πληροφορεί η διευθύντρια του Επιγραφικού Μουσείου Μαρία Λαγογιάννη. «Η δε είσπραξη είχε ανατεθεί σε ειδικούς άρχοντες, τους Ελληνοταμίες».

Όπως αποδεικνύεται, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν πολλά κόλπα για την είσπραξη των φόρων. Όταν οι άλλες πόλεις άρχισαν να διαμαρτύρονται ενόψει της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας, οι Αθηναίοι τους υποσχέθηκαν ότι θα καταργήσουν τον συμμαχικό φόρο. Αυτό που έκαναν τελικά ήταν να του αλλάξουν όνομα και να τον πουν «σύνταξη».

Η κυρίαρχη αθηναϊκή πολιτεία είχε διάφορες πηγές για να γεμίζει το δημόσιο ταμείο. Υπήρχαν οι καταβολές για εκμίσθωση δημόσιας περιουσίας (κτήματα, οικοδομήματα ή τα μεταλλεία του Λαυρίου), υπήρχαν και οι δικαστικές καταβολές. (Οικονομία και Φυσική: Κοινοί τόποι και Δέκα Σημάδια ότι Είσαι ο Σωτήρας Μας ! )

Κι άλλα τακτικά τέλη γέμιζαν τον κρατικό κορβανά: για να εισαχθούν και να εξαχθούν προϊόντα από τα αττικά λιμάνια (πεντηκοστή), ή για να εισαχθούν εμπορεύματα από τις πύλες της πόλης (διαπύλιον). Καμία εξαίρεση. Οι μέτοικοι έπρεπε να ανανεώνουν επί πληρωμή μία φορά το χρόνο την άδεια παραμονής τους στην Αθήνα (μετοίκιον), ενώ κατέβαλλαν και επιπρόσθετο τέλος για να έχουν το δικαίωμα να εργασθούν (ξενικόν). Οι δε οίκοι έδιναν τον… πορνικό φόρο.

Οι αμυντικές δαπάνες: Μέρος των κρατικών εσόδων πήγαινε για δημόσια έργα. Σε μια στήλη του μουσείου (432/1 π.κ.ε.) σώζονται δύο τροπολογίες σε ψήφισμα που σχετίζονται πιθανότατα με τη βελτίωση του συστήματος ύδρευσης της Αθήνας ή την κατασκευή και επισκευή των κρηνών. «Το έργο είχε προγραμματιστεί να γίνει «από ολιγίστων χρημάτων», αλλά κατά προτεραιότητα», εξηγεί η Μ. Λαγογιάννη. «Η οικογένεια του Περικλή μάλλον προσφέρθηκε να καλύψει τη δαπάνη, αλλά η πόλη αποφάσισε τα χρήματα να δοθούν από τον φόρο των συμμαχικών πόλεων».

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι φρόντιζαν, επίσης, να εξασφαλίσουν κονδύλια για την άμυνα. «Οι πιο εύποροι ήταν υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν την «τριηραρχία», την ετήσια δαπάνη για εξοπλισμό ενός πολεμικού πλοίου και τη σίτιση των ναυτών, που καθορίζονταν σε μια δραχμή ανά ναύτη ημερησίως», συνεχίζει η διευθύντρια του μουσείου, το οποίο εκθέτει μια σχετική στήλη του 481/0 π.κ.ε.

Χρειαζόταν τόλμη για να αρνηθεί κάποιος αυτό το σημαντικό έξοδο. Σε αυτή την περίπτωση έπρεπε να υποδείξει κάποιον άλλον, που θεωρούσε πιο πλούσιο, και να προτείνει αντίδοση. Να ανταλλάξει, δηλαδή, την περιουσία του με την περιουσία του πλουσιότερου. Αν ο άλλος πολίτης αρνιόταν, τότε η ανάθεση γινόταν από τα αρμόδια δικαστήρια.

Υποχρεωτική, αλλά ιδιαίτερα τιμητική ήταν και η χορηγία, η ανάληψη της δαπάνης για την προετοιμασία του χορού, τις θρησκευτικές εκδηλώσεις, τις παραστάσεις των δραματικών αγώνων. «Η χορηγία στοίχιζε 300-5.000 δρχ., όταν τον 5ο αιώνα ο ετήσιος μισθός της ιέρειας της Αθηνάς Νίκης ήταν 50 δρχ.», τονίζει η Μ. Λαγογιάννη, καθώς μας δείχνει μια στήλη του 313/2 π.κ.ε. Πρόκειται για τιμητικό ψήφισμα του Δήμου Αιξωνής (η σημερινή Γλυφάδα) για δύο χορηγούς, τον Αυτέα και τον Φιλοξενίδη, οι οποίοι «καλώς και φιλοτίμως εχορήγησαν».

Σαν να μην έφταναν και τότε τα τακτικά μέτρα, υπήρχαν και έκτακτα. Όπως η «επίδοσις» (σε χρήματα ή για την εκτέλεση συγκεκριμένου δημόσιου έργου) την οποία κατέβαλλαν οι πλούσιοι αλλά και οι μέτοικοι για την ενίσχυση της πόλης σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Κι ακόμα η «εισφορά» σε περίοδο πολέμου για στρατιωτικές δαπάνες.

Κι αν κάποιος πιανόταν να φοροδιαφεύγει, ο νόμος ήταν αυστηρός, ακόμα και για τον φοροεισπράκτορα. Για του λόγου το αληθές, υπάρχει ένα ψήφισμα του 510 π.κ.ε. για τους αθηναίους κληρούχους στη Σαλαμίνα, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν φόρο, να εκτελούν τη στρατιωτική τους θητεία, ενώ δεν επιτρέπονταν να εκμισθώσουν τη γη που τους είχε παραχωρηθεί. Εάν τα παραβίαζαν, πλήρωναν πρόστιμο, το τριπλάσιο του μισθώματος, στο Δημόσιο.

Όχι μόνον αυτές τις επιγραφές, αλλά και πολλές άλλες, πάνω από 13.400 διαθέτει το *Επιγραφικό Μουσείο, που χρονολογούνται από το 8ο αι. π.κ.ε. έως και τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Ανάμεσά τους ο άβαξ από τη Σαλαμίνα με αριθμητικά σύμβολα, η αρχαιότερη επιγραφή σε λίθο από την Ακρόπολη, ο Ιερός Νόμος του Εκατόμπεδου, κ.ά.

© της Πάρης Σπίνου.
Αλιευθέν από την  Ελευθεροτυπία

.terrapapers.com

Η μυστική βάση των ΝΑΖΙ στην Ανταρκτική!

Οι Γερμανοί, πριν ξεσπάσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, έχοντας το αίσθημα του ηττημένου αλλά και του εμπάργκο από τον πρώτο πόλεμο στραφήκαν στην έρευνα νέων εναλλακτικών μορφών ενέργειας και πόρων...

Ένας άγνωστος χώρος που θα εξερευνούσαν ήταν και η Ανταρκτική.
Η πρώτη γερμανική αποστολή στην Ανταρκτική ήταν η Εκστρατεία Gauss το 1901 – 1903, με επικεφαλής τον βετεράνο στην Αρκτική και τη γεωλογία καθηγητή Erich von Drygalski, και ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ένα αερόστατο για εναερία παρατήρηση στην Ανταρκτική.
Η δεύτερη γερμανική αποστολή στην Ανταρκτική ήταν το 1911-1912 με τον Wilhelm Filchner, που είχε στόχο την διέλευση της Ανταρκτικής για να μάθουν αν υπήρχαν κομμάτια γης χωρίς πάγο.
Η τρίτη ήταν η Νέα Σουηβία 1938 (Neuschwabenland), που άρχισε να εξερευνάται από τη Γερμανία στις 17 Δεκεμβρίου 1938. Για την προετοιμασία τους για την αποστολή, οι Γερμανοί κάλεσαν ένα Αμερικανό πολικό εξερευνητή και αξιωματικό του Ναυτικού, τον Ρίτσαρντ Ε. Μπερντ (Richard Ε. Byrd), που είχε εξερευνήσει μέρος του πόλου με στόχο να ιδρύσει μια αμερικανική βάση στην περιοχή το 1928-1930 με όνομα Little America.
Τότε ο Μπερντ είχε αναστατώσει τον παγκόσμιο Τύπο δείχνοντας ένα φιλμ και αναφέροντας ότι είχε ανακαλύψει περιοχές με ζεστό νερό με βλάστηση και άγνωστα ζώα. Ωστόσο, ο Μπερντ αρνήθηκε να συμμετάσχει στη γερμανική αποστολή.
Η νέα εκστρατεία των Γερμανών ξεκίνησε από το Αμβούργο για την Ανταρκτική με το πλοίο MS Schwabenland, το οποίο θα μπορούσε επίσης να εκτοξεύσει και αεροσκάφη με τη βοήθεια ενός καταπέλτη.
Στις 19 Ιανουαρίου 1939 το πλοίο έφθασε στην ανταρκτική σε μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια έχει ονομαστεί από την Νορβηγία ως Dronning Maud Land, αρχίζοντας τις πτήσεις, χαρτογραφώντας την περιοχή.
Η περιοχή ήταν μεταξύ του γεωγραφικού πλάτους 69 ° 10 ‘Ν και 76 ° 30′ Ν και γεωγραφικό μήκος 11 ° 30 Δ και 20 ° E 00 ‘, με συνολικό χώρο 600,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αυτή η περιοχή ονομάστηκε Neuschwabenland.
Κατά τη διάρκεια των πτήσεων και των πεζοπόρων αποστολών, εκατοντάδες γερμανικές σημαίες έπεσαν για να συμβολίζουν την κατοχή της Γερμανίας στο έδαφος, αλλά όπως αναφέρουν σήμερα οι Γερμανοί ιστορικοί ήταν προκειμένου να αναιρεθούν τυχόν αξιώσεις της ιδιοκτησίας στη Νορβηγία.
Επιπλέον, η εκστρατεία δημιούργησε μια προσωρινή κατασκήνωση και ανέφερε ότι γύρω από την περιοχή τους υπήρχε κάποια βλάστηση, εξαιτίας των θερμών πηγών κοντά στη λίμνη.
Θα πρέπει να αναφέρουμε και την επίσημη θέση των γερμανικών απόψεων που δηλώνουν ότι η όλη αποστολή  αποσκοπούσε στην βιομηχανία της φαλαινοθηρίας που προήχθη μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’30 σε ένα πολύ σημαντικό κλάδο της γερμανικής οικονομίας.
Περισσότερα από 50 πλοία φαλαινοθηρίας υπήρχαν την εποχή του 1938/39, με σχεδόν παράγωγη 500.000 βαρέλια πετρελαίου φάλαινας – εκτός από την Φαλαινοθηρία προβλέπονται επίσης για την παρασκευή εκρηκτικών γλυκερίνη.
Η επιδίωξη της ναζιστικής ηγεσίας ήταν να σταματήσει στο έπακρο η εξάρτηση από εισαγωγές με ένα τετραετές σχέδιο που προέβλεπε μια ολοκληρωμένη επέκταση του γερμανικού φαλαινοθηρικού στόλου και στην Ανταρκτική.
Η αποστολή επίσης είχε στόχο να ερευνήσει για ορυκτό πλούτο και πετρέλαιο αλλά και τη διερεύνηση χώρων  για μια πιθανή βάση του Τρίτου Ράιχ.
Το επόμενο έτος, ένα μήνα μετά τις εχθροπραξίες που είχαν αρχίσει στην Ευρώπη, οι Γερμανοί επέστρεψαν στο Neuschwabenland για να τελειώσουν αυτό που είχαν ξεκινήσει, που υποδηλώνει ότι η βάση ήταν υπό κατασκευή.
Όπως προέκυψε, στη περιοχή που ερευνούσαν βρήκαν μια φυσική σήραγγα με πολλά χιλιόμετρα μήκος, που τελικά τους οδήγησε σε ένα κολοσσιαίο υπόγειο σπήλαιο που ήταν ασυνήθιστα ζεστό που ζεσταινόταν προφανώς γεωθερμικά. Στο τεράστιο σπήλαιο αρχικά βρήκαν μια υπόγεια λίμνη αλλά όπως αποδείχθηκε τα σπήλαια ήταν τόσο εκτεταμένα ώστε να έπρεπε να εξερευνηθούν χωριστά.
Οι Ναζί αρχικά κατασκεύασαν μια βάση σε ένα σπήλαιο με αποβάθρες για τα γερμανικά υποβρύχια και η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιούσαν ήταν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα, η οποία τους έδωσε τη θερμότητα και ατμό που βοήθησε στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Στις 18 Ιουλίου 1945, εφημερίδες σε όλο τον κόσμο επικεντρώθηκαν σε τίτλους με αναφορές στην Ανταρκτική. Οι New York Times, τότε δήλωσαν "Ο Χίτλερ είναι στο Νότιο Πόλο".
Οι τίτλοι που συγκλόνισαν τον κόσμο βασίζονται, εν μέρει, σε γεγονότα. Τα γεγονότα ερχόταν και από από τον Γερμανό Ναύαρχο Karl Donitz, που αργότερα έζησε ελεύθερος στη Γερμανία, δηλώνοντας την πικρία του ως αξιωματικός όσον αφορούσε γενικά τους ιστορικούς που δεν τολμούσαν να γράψουν για την μεγάλη ναζιστική βάση με όνομα νέο Βερολίνο στην Ανταρκτική.
Ο Γερμανός ναύαρχος είχε αναφέρει ότι το γερμανικό ναυτικό είχε εκτελέσει ένα μεγάλο έργο. Το γερμανικό ναυτικό ξέρει κρυψώνες στους ωκεανούς και κατά συνέπεια είναι πολύ εύκολο να μεταφέρει τον Φύρερ σε ασφαλές μέρος που θα έχει την ευκαιρία να εργαστεί για τα τελικά του σχέδια.
Η ανακάλυψη ήταν ότι βρήκαν μια υποβρύχια τάφρο που τους πήγαινε κατ‘ ευθείαν μέσω της Ανταρκτικής σε ένα υπόγειο παράδεισο με ζεστές υπόγειες λίμνες, και βλάστηση και πάγο.
Το 1952, η κυβέρνηση της νέας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ερεύνησε τις φήμες για την ναζιστική βάση προσπαθώντας να εντοπίσει τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής.
Μια πληθώρα από φήμες υποστηρίζει ότι η Neuschwabenland δεν είχε ποτέ εγκαταλειφθεί από τους Ναζί μετά  την πρώτη αποστολή. Στην πραγματικότητα, μερικά μέλη του πληρώματος του “Schwabenland” δήλωσαν ότι θα έκαναν αρκετά ταξίδια στην Ανταρκτική για να εδρεύσουν μια απόρρητη αποικία των Ναζί, και θα χρειαζόταν την μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και βαρέα εργαλεία εξόρυξης και κατασκευής σηράγγων.
Πράγματι τα εναπομείναντα μητρώα των γερμανικών ναυτικών βάσεων αναφέρουν, μαζικές μετακινήσεις τεχνικών υλικών για άγνωστη περιοχή και ότι αρκετά γερμανικά υποβρύχια γέμισαν με υψηλόβαθμα στελέχη των Ναζί που εγκατέλειψαν την Ευρώπη, βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα μυστικό δίκτυο σε υπόγεια καταφύγια στην Neuschwabenland.
Γερμανοί επιστήμονες που αιχμαλωτίστηκαν από τους συμμάχους, ενώ το Βερολίνο βομβαρδιζόταν, αποκάλυψαν πως υπήρχαν απόρρητα έγγραφα, σχεδιαγράμματα και χάρτες που αφορούσαν πτητικά άγνωστα μηχανήματα σε σχήμα δίσκου και εγκαταστάσεις μια απόρρητης βάσης στην Ανταρκτική με όνομα Νέο Βερολίνο.
Η επιχείρηση Ηigh Jump