TO ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ: ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ;

Ο Pedro Olalla González de la Vega (Οβιέδο, Ισπανία 1966) είναι συγγραφέας, ελληνιστής, καθηγητής φιλόλογος, μεταφραστής, φωτογράφος και κινηματογραφιστής, και σε αυτούς τους τομείς συνεργάζεται τακτικά με εκδοτικούς οίκους, πανεπιστήμια και πολιτιστικούς φορείς από διάφορες χώρες του κόσμου.

Εδώ και είκοσι οκτώ χρόνια, διατηρεί μια έντονη σχέση με την Ελλάδα και το 1994 μετοίκησε στην Αθήνα με σκοπό να ασχοληθεί με την έρευνα, τη δημιουργία και τη διδασκαλία.

Η κύρια απασχόλησή του είναι η συγγραφή: 27 πρωτότυπα έργα λογοτεχνικού και πολιτιστικού περιεχομένου (βιβλία, σενάρια, οπτικοακουστικό υλικό) σε διάφορες γλώσσες, καθώς και μια μακρά σειρά από δημοσιογραφικά άρθρα και μεταφράσεις Ελλήνων και Ισπανών συγγραφέων. Από το 1994 έως σήμερα, εργάζεται ως καθηγητής στο Instituto Cervantes της Αθήνας και στη Βουλή των Ελλήνων.

Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει τακτικά σε ξένες εφημερίδες άρθρα για την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα. Το βίντεο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από την ομιλία του στο Σαγούντο της Ισπανίας όπου εναντιώνεται στην κατάργηση των αρχαίων ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση. Η στήριξή του στην Ελλάδα είναι συγκινητική...

              


ΠΗΓΗ

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ-ΦΥΣΙΚΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Η κβαντική τηλεμεταφορά έγινε πραγματικότητα

Η κβαντική τηλεμεταφορά βασίζεται στο ιδιαίτερο φαινόμενο της «εμπλοκής», κατά το οποίο δύο κβαντικά αντικείμενα είναι συνδεδεμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε ανεξάρτητα της απόστασής τους, μία μέτρηση στο ένα, επηρεάζει τις ιδιότητες και του άλλου.

Κινέζοι ερευνητές κατάφεραν για πρώτη φορά να πραγματοποιήσουν κβαντική τηλεμεταφορά μεταξύ δύο μακροσκοπικών αντικειμένων, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την κατασκευή κβαντικών ρούτερ και την δημιουργία κβαντικού διαδικτύου.
Η κβαντική τηλεμεταφορά είναι μία διαδικασία κατά την οποία ένα qubit μπορεί να μεταδοθεί επακριβώς από μία τοποθεσία στην άλλη χωρίς το qubit να μεταδοθεί στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των δύο τοποθεσιών.
Το qubit είναι το κβαντικό ανάλογο του bit, δηλαδή η βασική μονάδα της κβαντικής πληροφορίας. Το μεγάλο πλεονέκτημα του qubit είναι ότι σε αντίθεση με τα κλασσικά ψηφιακά συστήματα, δεν είναι διακριτό, δηλαδή μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα και στις δύο καταστάσεις λειτουργίας του (0 και 1), ανοίγοντας νέους ορίζοντες στη σχεδίαση και την ταχύτητα αμέτρητων συστημάτων και εφαρμογών.
Η εκμετάλλευση αυτών των πλεονεκτημάτων δεν είναι εύκολη, καθώς τα qubits είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα, μία και μοναδική μέτρηση μπορεί να τα καταστρέψει. Επομένως δεν ήταν ξεκάθαρο το πώς θα θα μπορούν να επεξεργάζονται από μακροσκοπικά αντικείμενα (π.χ. ρούτερ σε δίκτυα οπτικών ινών). Προσπαθώντας να ξεπεράσουν αυτή την αντικειμενική δυσκολία, οι επιστήμονες κατέφυγαν στο «τρικ» της κβαντικής τηλεμεταφοράς.
Η κβαντική τηλεμεταφορά βασίζεται στο ιδιαίτερο φαινόμενο της «εμπλοκής», κατά το οποίο δύο κβαντικά αντικείμενα είναι συνδεδεμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε ανεξάρτητα της απόστασής τους, μία μέτρηση στο ένα, επηρεάζει τις ιδιότητες και του άλλου.
Η αναπαραγωγή αυτού του πολύπλοκου φαινομένου έγινε σε στάδια. Οι επιστήμονες κατάφεραν πρώτα να μεταφέρουν κβαντική πληροφορία από ένα φωτόνιο σε άλλο, ακολούθως από ιόντα σε φωτόνια και ακόμα από μία μακροσκοπική ομάδα ατόμων σε ένα φωτόνιο.
Την περασμένη εβδομάδα ο δρ. Ζιάο - Χούι Μπάο του Πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας του Χεφέι της Κίνας και η ομάδα του κατάφεραν να μεταφέρουν κβαντική πληροφορία από μία μακροσκοπική ομάδα ατόμων ρουμπιδίου σε μία άλλη 150 μέτρα μακριά, χρησιμοποιώντας «πεπλεγμένα» φωτόνια.
«Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη, καθώς πρόκειται για την πρώτη επιτυχημένη τηλεμεταφορά μεταξύ μακροσκοπικών αντικειμένων σε απόσταση μακροσκοπικής κλίμακας», δήλωσε ο δρ. Ζιάο - Χούι.
Ο αντικειμενικός στόχος για τη λειτουργία ενός κβαντικού ίντερνετ είναι η δημιουργία κβαντικών ρούτερ τα οποία θα περιέχουν ομάδες ατόμων που θα λαμβάνουν κβαντική πληροφορία από εισερχόμενα φωτόνια και κατόπιν θα παράγουν φωτόνια που θα μεταδίδουν την πληροφορία αυτή σε άλλα ρούτερ.
Το πρώτο σημαντικό βήμα στέφθηκε με επιτυχία, αλλά στο μέλλον η ομάδα του δρ. Ζιάο-Χούι θα πρέπει να αυξήσει την πιθανότητα επιτυχίας κάθε τηλεμεταφοράς, αλλά και το χρόνο αποθήκευσης της πληροφορίας που αυτή τη στιγμή είναι μόλις 100 msec. Οι προβλέψεις όμως είναι αισιόδοξες και ένα λειτουργικό κβαντικό διαδίκτυο κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξει δραστικά την καθημερινότητά μας, με τρόπο παρόμοιο με την έκρηξη του διαδικτύου την περασμένη δεκαετία.


ΠΗΓΗ

Πόσα σωματίδια ύλης υπάρχουν στη φύση;

Το ερώτημα αυτό απασχολεί την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια. Υπάρχουν μόνο τα 12 σωματίδια ύλης που προβλέπονται από το κλασικό μοντέλο σωματιδιακής φυσικής ή υφίστανται και άλλα σωματίδια των οποίων η μάζα είναι πολύ μεγάλη για να παραχθεί από τα έως τώρα πειράματα; Ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης, το CERN και το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Τα σωματίδια ύλης ή φερμιόνια είναι τα βασικά συστατικά του σύμπαντος, ωστόσο για πολύ καιρό δεν ήταν ξεκάθαρο αν τα γνωρίζουμε όλα. Το κλασσικό μοντέλο προβλέπει δώδεκα φερμιόνια. Με βάση τις παρόμοιες ιδιότητές τους, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες των τεσσάρων. Μόνο τα φερμόνια της πρώτης κατηγορίας συμβαίνουν εκτός επιταχυντών σωματιδίων σε αξιόλογες ποσότητες.
Σε αυτά τα σωματίδια συμπεριλαμβάνονται το ηλεκτρόνιο, το νετρίνο, το άνω - κουάρκ και το κάτω-κουάρκ. Τα δύο τελευταία κουάρκ σχηματίζουν τα βαρύτερα σωματίδια πρωτόνια και νετρόνια, επομένως όλα τα στοιχεία του περιοδικού συστήματος αντιπροσωπεύονται.
Το ερώτημα που εγείρεται είναι γιατί υπάρχουν άλλες δύο κατηγορίες φερμιονίων, εφόσον όλα τα στοιχεία σχηματίζονται από την πρώτη, αλλά και αν υπάρχουν και επιπλέον κατηγορίες που δεν γνωρίζουμε. Για την ανάλυσή τους οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα που συνέλεξαν από τους επιταχυντές LHC και Tevatron και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ύπαρξη επιπλέον φερμιονίων μπορεί να αποκλειστεί σε ποσοστό 99,99999 τοις εκατό (5,3 σίγμα). Τα σημαντικότερα δεδομένα που χρησιμοποίησαν προέρχονται από το πρόσφατα εντοπισμένο σωματίδιο Higgs.
Το σωματίδιο (μποζόνιο) Higgs είναι αυτό που προσδίδει μάζα σε όλα τα υπόλοιπα. Από τη στιγμή που δεν είχαν εντοπιστεί επιπλέον φερμιόνια στα έως τώρα πειράματα επιταχυντών, αυτά εάν πράγματι υπήρχαν θα ήταν βαρύτερα από τα υπάρχοντα φερμιόνια.
Αυτό το γεγονός με τη σειρά του όμως σημαίνει ότι θα αλληλεπιδρούσαν με το σωματίδιο Higgs πιο έντονα, του οποίου οι ιδιότητες θα τροποποιούνταν σε τέτοιο βαθμό που δεν θα ήταν δυνατό να εντοπιστεί.
Ο αριθμός των φερμιονίων εντός του κλασσικού μοντέλου έχει πλέον επιβεβαιωθεί, αλλά μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα παραμένουν, όπως ο ακριβής καθορισμός των ιδιοτήτων του σωματιδίου Higgs, αλλά και γιατί υπάρχει περισσότερη αντι - ύλη από «κανονική» ύλη στο σύμπαν.


ΠΗΓΗ

Οι πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινου πολιτισμού

Αμερικάνοι ερευνητές υπολόγισαν πως η πιθανότητα ύπαρξης ενός πολιτισμού, εντός του γαλαξία μας, αρκετά προηγμένου ώστε να μπορεί να εκπέμψει ραδιοκύματα, είναι μικρότερη από μία στο εκατομμύριο.
Μέλος της ομάδας είναι η διακεκριμένη αστρονόμος Τζιλ Τάρτερ, η οποία αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ηρωίδα Έλλι Άρογουεη που υποδύθηκε η Τζόντι Φόστερ στην ταινία «Επαφή», βασισμένη στο βραβευμένο βιβλίο του Καρλ Σάγκαν.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε δεκάδες ηλιακά συστήματα αναζητώντας ραδιοκύματα εξωγήινης προέλευσης χωρίς επιτυχία. Επιλέχτηκαν 86 αστέρες με βάση δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, και επιπλέον άλλα 19 αστέρια που βρέθηκαν συμπτωματικά στο ίδιο πεδίο όρασης κατά τη διάρκεια της ανάλυσης των αρχικών στόχων.
Ο κατάλογος των υποψήφιων εξωπλανητών του τηλεσκοπίου Kepler περιείχε την περίοδο εκείνη 1.235 πιθανούς στόχους (πλέον έχει φτάσει τους 2.740) αλλά οι αστρονόμοι περιόρισαν την αναζήτηση γύρω από αστέρες οι οποίοι αποτελούν το κέντρο συστημάτων πέντε ή έξι πλανητών. Αρκετοί εξ αυτών των πλανητών βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή την απόσταση του πλανήτη από τον αστέρα στην οποία ευνοείται η ύπαρξη νερού στην επιφάνειά του. Η απόσταση των επιλεγμένων αστέρων είναι μεταξύ 1.000 και 1.500 έτη φωτός από τη Γη.
Από το Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2011 οι ερευνητές εξέτασαν κάθε ένα από τα επιλεγμένα πλανητικά συστήματα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Robert C. Byrd Green Bank στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Οι αναζητήσεις τους επικεντρώθηκαν στο εύρος των ραδιοσυχνότητων μεταξύ 1,1 και 1,9 GHz, στο οποίο βρίσκονται οι ζώνες συχνοτήτων που αξιοποιούνται από τα κινητά τηλέφωνα και τις τηλεοράσεις.
Το εύρος αυτό επικαλύπτει και τη ζώνη 1,4 με 1,7 GHz, όπου το υδρογόνο και το υδροξύλιο (στοιχεία του νερού) εκπέμπουν σήματα από κβαντικές διαδικασίες ανιχνεύσιμα από ραδιοτηλεσκόπια.
Από τα ευρήματά τους οι επιστήμονες κατέληξαν ότι για κάθε ένα εκατομμύριο αστέρια στο γαλαξία μας, λιγότερο από ένα έχει τη δυνατότητα να υποθάλψει πολιτισμό ικανό να εκπέμψει ανιχνεύσιμα σήματα. Ωστόσο το ενδεχόμενο ύπαρξης άλλων πολιτισμών δεν έχει αποκλειστεί, καθώς εκτιμάται πως μόνο στο γαλαξία μας υφίστανται δισεκατομμύρια πλανήτες παρόμοιοι με τη Γη. Εξάλλου, στο μέλλον η χρήση ραδιοτηλεσκοπίων μεγαλύτερης ευαισθησίας ίσως οδηγήσει στον εντοπισμό πιο αδύναμων σημάτων.

ΠΗΓΗ

Σύστημα ελέγχου υπολογιστή που φοριέται στο χέρι

            

Η τεχνολογία ελέγχου ψηφιακών συστημάτων μέσω χειρονομιών εξελίσσεται ραγδαία, και συνήθως οι συσκευές της χρησιμοποιούν κάποιου είδους εξωτερικούς αισθητήρες. Ωστόσο, το ΜΥΟ, της Thalmic Labs (Οντάριο), βρίσκεται ένα βήμα παραπέρα, καθώς φοριέται στο χέρι και ελέγχεται ακόμα πιο άμεσα από τον χρήστη, «διαβάζοντας» τις κινήσεις των μυών του.
Ο χρήστης κάνει απλές κινήσεις όπως αυτές που θα χρησιμοποιούσε ένα Apple trackpad, μόνο που τις κάνει στον αέρα (κινεί δάχτυλα για λειτουργίες όπως το pause σε ένα βίντεο, το scrolling μεταξύ σελίδων κ.ο.κ) και το ΜΥΟ (συμβατό με Windows και Mac OS X) τις «μεταφράζει» στις αντίστοιχες εντολές, καθώς είναι σε θέση να τις αντιλαμβάνεται μέσω της κίνησης των μυών. Συνδέεται μέσω Bluetooth, και ως εκ τούτου θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να συνεργαστεί με φορητές συσκευές όπως smartphones και tablets, ή ίσως ακόμα και μη επανδρωμένα σκάφη (ως τηλεχειριστήριο).
Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, το ΜΥΟ αντιλαμβάνεται τις χειρονομίες με δύο τρόπους: τη δραστηριότητα των μυών και την ανίχνευση της κίνησης. Όταν ανιχνεύει τις κινήσεις των μυών του χρήστη, η συσκευή μπορεί να καταλάβει μεταβολές σε επίπεδο μέχρι και συγκεκριμένων δακτύλων, ενώ όταν «διαβάζει» τη θέση του χεριού στο χώρο, αντιλαμβάνεται προς ποια κατεύθυνση γίνεται η κίνηση.

Το ΜΥΟ εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο των συσκευών που θα φοριούνται, οι οποίες αναμένεται να αποτελέσουν την επόμενη μεγάλη επανάσταση στο χώρο της τεχνολογίας. Η τεχνική που χρησιμοποιεί ονομάζεται ηλεκτρομυογραφία, και ουσιαστικά μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα σε έναν μυ όταν αυτός κινείται, μεταφράζοντάς τον (στην περίπτωση του ΜΥΟ) σε κίνηση και στη συνέχεια σε εντολή. Αντίστοιχη τεχνολογία χρησιμοποιείται σε τεχνητά μέλη υψηλής τεχνολογίας. Από τη στιγμή που σχεδόν όλοι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τους ίδιους μύες για τις ίδιες κινήσεις, η Thalmic Labs κατέγραψε τα «μοτίβα» των ηλεκτρικών εκκενώσεων, συνδέοντάς τα με τις αντίστοιχες κινήσεις που χρησιμοποιούνται για τις εκάστοτε εντολές.
Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, η συσκευή σιγά σιγά «μαθαίνει» καλύτερα τις κινήσεις του χρήστη, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ακρίβειά της, ενώ τον ενημερώνει για την επιτυχή αναγνώριση μίας χειρονομίας μέσω μιας ελαφριάς δόνησης (κάτι που γενικότερα βοηθά στην προσαρμογή και εξοικείωση).
Η τιμή του ΜΥΟ θα ανέρχεται στα 149 δολάρια και η κυκλοφορία του αναμένεται στα τέλη του 2013. Μαζί με τη συσκευή η εταιρεία θα προσφέρει και μία ανοικτή ΑΡΙ (Application Programming Interface) για να δώσει τη δυνατότητα στους ενδιαφερόμενους developers να το συνδέσουν με δικά τους συστήματα και εφαρμογές, ή και να στήσουν νέα προγράμματα αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη τεχνολογία.
Με την Google να αποκαλύπτει σταδιακά όλο και περισσότερα στοιχεία για το πολυαναμενόμενο Google Glass και τις φήμες σχετικά με την ανάπτυξη ενός «έξυπνου» ρολογιού χειρός από την Apple (iWatch) να κερδίζουν έδαφος, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το ΜΥΟ και γενικά αυτού του είδους οι τεχνολογίες έχουν εξαιρετικά καλές προοπτικές στη νέα εποχή των ψηφιακών συσκευών που φοριούνται, η οποία φαίνεται πως ανατέλλει.

ΠΗΓΗ

Μαθηματικό μοντέλο ρίχνει φως στο πώς σχηματίστηκαν οι πρώτες μορφές ζωής

Μία διεθνής ομάδα φυσικών δημιούργησε μαθηματικά μοντέλα βιολογικών καταστάσεων χρησιμοποιώντας ενεργειακά κύματα με την ονομασία σολιτόνια, προκειμένου να ανακαλύψει το πώς οι πρώτες μορφές ζωής έκαναν το άλμα από τον αβιοτικό στο βιοτικό κόσμο.
«Το μοντέλο είναι ζωντανό. Ταλαντώνεται όταν δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια ή ύλη, σαν να αναπνέει. Όταν σταματάει να διαπερνάει το σύστημα ενέργεια και ύλη, αυτό πεθαίνει», εξηγεί ο καθηγητής Νάιλ Αχμέντιεφ του Εθνικού Πανεπιστημίου Αυστραλίας.
«Εάν αυτές οι διαδικασίες συμβαίνουν σε απλούς σχηματισμούς όπως τα σολιτόνια, μπορούμε να φανταστούμε πώς οι πρώτες βασικές μορφές ζωής γεννήθηκαν στη φύση από μη ζωντανά στοιχεία, όπως το υδρογόνο και το οξυγόνο», πρόσθεσε.
Ο καθηγητής Αχμέντιεφ συνεργάστηκε με τον καθηγητή Χέλμουτ Μπραντ του Πανεπιστημίου Μπάιρωητ της Γερμανίας και τον καθηγητή Χοσέ Σότο-Κρέσπο του Ινστιτούτου Οπτικής της Ισπανίας για να αναπτύξουν το μαθηματικό μοντέλο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Physics Letters A.
Το σύστημα βασίστηκε στη γενική εξίσωση Ginzburg–Landau, η οποία στην αρχική της μορφή ήταν ένα πιθανολογικό μοντέλο για την περιγραφή υπεραγωγών τύπου Ι χωρίς να εξετάζει τις μικροσκοπικές ιδιότητές τους, και αργότερα βρήκε χρήσεις στη σωματιδιακή φυσική.
Η ερευνητική ομάδα εφάρμοσε τη συγκεκριμένη εξίσωση σε ένα απλό σύστημα αντίδρασης-διάχυσης (RD) για τα σολιτόνια που δημιουργούνται λόγω της ισορροπίας μεταξύ κέρδους και απώλειας ενέργειας, και της ισορροπίας εισόδου και εξόδου ύλης στο σύστημα.
Σύμφωνα με τον Αχμεντίεφ, το μοντέλο σολιτονίων μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε βασικές βιολογικές διαδικασίες. Το σολιτόνιο, το οποίο πρόκειται για ένα μονήρες ενεργειακό κύμα που δεν αλλάζει σχήμα με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μοντέλο για τη ζωή διότι επιδεικνύει τις απλούστερες και πιο απαραίτητες ζωτικές διαδικασίες.
Το μοντέλο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί μελλοντικά και σε πιο σύνθετα βιολογικά συστήματα όπως η μεταφορά νευρικών και μυικών παλμών, οι διαδικασίες που συμβαίνουν εντός βιολογικών μεμβρανών, και άλλα παρόμοια φαινόμενα.
Η καλύτερη κατανόηση των σολιτονίων θα μας βοηθήσει με τη σειρά της να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα.
«Σε θεμελιώδες επίπεδο, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς εμφανίστηκε η ζωή μέσω ιδιαίτερα απλών φυσικών διαδικασιών. Το συγκεκριμένο μοντέλο αποτελεί μία ισχυρή προσέγγιση που θα οδηγήσει στην ανάλυση πιο περίπλοκων καταστάσεων», δήλωσε ο Αχμέντιεφ.


ΠΗΓΗ

«Σύστημα antivirus» για…το ανθρώπινο σώμα

Πολλές ασθένειες του ανθρωπίνου σώματος προκαλούν μεταβολές στα γονίδια. Ένα τέτοιο νανορομπότ θα είναι σε θέση να «σκανάρει» ένα κύτταρο, για να δει αν όλα τα γονίδιά του λειτουργούν σωστά

Κάθε κάτοχος υπολογιστή έχει στο μηχάνημά του ένα πρόγραμμα antivirus, για προστασία από ιούς και άλλα κακόβουλα λογισμικά. Ωστόσο, το ανθρώπινο σώμα μέχρι τώρα έπρεπε να περιορίζεται σε «φυσικές» μεθόδους- αλλά αυτό ενδεχομένως να αλλάξει, κάποια στιγμή, χάρη στη δουλειά ερευνητών του Ινστιτούτου Γουάιζμαν στο Ισραήλ, οι οποίοι εργάζονται πάνω σε ένα ιατρικό νανορομπότ, το οποίο θα κινείται στο κυκλοφορικό σύστημα και θα αναζητά προβλήματα και ασθένειες.
Για να λειτουργήσει ένα ρομπότ τέτοιου είδους, θα πρέπει να έχει μέγεθος μικρότερο ενός ανθρωπίνου κυττάρου, αλλά να είναι αρκετά εξελιγμένο για να μπορεί να αλληλεπιδράσει με τα κύτταρα του οργανισμού. Γι' αυτό, οι ερευνητές όφειλαν να αναπτύξουν έναν υπολογιστή που θα βασίζεται στο δομικό «υλικό» του ανθρώπινου σώματος- το DNA.
Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Γουάιζμαν κατάφεραν να δημιουργήσουν μία «γενετική» συσκευή, η οποία λειτουργεί αυτόνομα μέσα στα κύτταρα. Ωστόσο, ο υπολογιστής αυτός- αν και αποτελεί αναμφίβολα μεγάλο τεχνολογικό επίτευγμα- έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του για να μπορέσει να ενσωματωθεί σε μικροσκοπικά νανορομπότ, τα οποία θα μπορούν να επεμβαίνουν στα ανθρώπινα κύτταρα.
Πολλές ασθένειες του ανθρωπίνου σώματος προκαλούν μεταβολές στα γονίδια. Ένα τέτοιο νανορομπότ θα είναι σε θέση να «σκανάρει» ένα κύτταρο, για να δει αν όλα τα γονίδιά του λειτουργούν σωστά- διαδικασία που θα είναι σε θέση να επισημάνει έγκαιρα προβλήματα που προκαλούνται από ασθένειες όπως ο καρκίνος, ενημερώνοντας έγκαιρα εάν υπάρχει ενδεχόμενο εμφάνισης όγκου.
Το νανορομπότ θα διαθέτει πληροφορίες για το κύτταρο, και εάν όλα βαίνουν καλώς, θα δημιουργεί μία πρωτεΐνη που θα λειτουργεί σαν «πράσινο φως»- και αυτό σε πρώτο επίπεδο, καθώς μελλοντικά θεωρείται πως θα είναι δυνατή η δημιουργία πρωτεϊνών που, εάν το κύτταρο βρεθεί προβληματικό (δηλαδή εντοπίζονται ενδείξεις ασθένειας), θα μπορούν να προκαλούν την αυτοκαταστροφή του.
Σε δοκιμές που έγιναν, διαπιστώθηκε πως το «πράσινο φως» ενεργοποιούνταν μόνο όταν το υπό εξέταση βακτήριο βρισκόταν σε καλή κατάσταση.
Το επόμενο στάδιο θα έχει να κάνει με την ανάπτυξη βακτηρίων που θα μπορούν να εισαχθούν στο ανθρώπινο σώμα, για να λειτουργούν ως «αισθητήρες», με τελικό στόχο την ενσωμάτωση νανοσυσκευών τέτοιου είδους σε ανθρώπινα κύτταρα.
Ωστόσο, εκτιμάται πως υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια εξέλιξης, καθώς τα ανθρώπινα κύτταρα είναι πολύ πιο σύνθετα από ό,τι τα βακτηριακά.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature’s Scientific Reports.


ΠΗΓΗ

Η μαγεία της 4ης διάστασης

                                      
ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ :ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ...

ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ-Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ..

«Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα. Θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.

Θα σε καλέσω όμως σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη.
Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο.
Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες.
Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.

Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες.
Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια• ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο• ούτε τᾶν ἢ ἐπί τᾶς, μέτρον ἂριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη• ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο*.
Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας.

Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος.
Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως «σφαίρος» στον Εμπεδοκλή, «κενό» στο Δημόκριτο, «εκπύρωση» στον Ηράκλειτο, «μηδέν» στον Παρμενίδη, «κατηγορία» στον Αριστοτέλη, «τόνος» στους Στωικούς.

Να μας ειπούν οι κάθε λογής έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη «ψυχρᾷ φλογί» στον Πίνδαρο, «μεταβάλλον ἀναπαύεται» στον Ηράκλειτο, «δακρυόεν γελάσασα» στον Όμηρο, «χαλεπῶς μετεχείρισαν» στο Θουκυδίδη.

Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διαλόγους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία).

Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες• ότι στη διάλεξή του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας**• ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα• ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος• ότι η θρησκεία των ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.

Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνά μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους.
Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.

.....

Από το Ελληνικό ερχόμαστε στο Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωυσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δανιήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.

Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως «Προς Κολασσαεῖς», «Προς Κορινθίους», «Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν». Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός νεοελλήνων ξέρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές.
Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:

- Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;***»

Δημήτρης Λιαντίνης - "Γκέμμα".
_____________________________________
* Δεν αναφέρομαι στον «ψολόεντα κεραυνόν» του Ησιόδου (Θεογ. 515), αλλά στη διήγηση του Πλούταρχου (Αλέξανδ., 2), ότι η Ολυμπιάδα δέχτηκε στο κρεβάτι της το Δία με τη μορφή του κεραυνού. Όταν αργότερα στην Αίγυπτο ο ιερέας του Άμμωνα προσφώνησε τον Αλέξανδρο παιδίος αντί παιδίον, λαθεύοντας το νῦ σε σῖγμα, ο Αλέξανδρος άκουσε Παῖ Διός, δηλαδή παιδί του Δία. (Πλουτ., Αλέξανδρ. 27).
** Την πληροφορία, αν θυμάμαι, τη βρίσκουμε στον Αριστόξενο τον Ταραντίνο.
*** Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα. Στο έβδομο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου.

Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες

"Οι επόμενοι μήνες, θα είναι οι πιο κρίσιμοι και δύσκολοι μήνες από την ένταξη μας στο μνημόνιο", δήλωσε για πολλοστή φορά, το ανδρείκελο που εξέλεξαν για πρωθυπουργό, Αντώνης Σαμαράς.

Ασφαλώς οι κρίσιμοι και δύσκολοι μήνες, δεν πρόκειται να επηρεάσουν τις βουλευτικές αποζημιώσεις, τις δωρεάν μετακινήσεις, τα οχήματα, τα ταξίδια, τις συντάξεις τους και τη δυνατότητα διορισμού των συγγενών τους. Όχι. Αυτά αποτελούν τους στυλοβάτες του θεσμού της δημοκρατίας. Αυτά μένουν ανέγγιχτα πάση θυσία και άλλωστε η "θυσία", τείνει να γίνει η δεύτερη φύση μας. Αυτοί μας λένε:

Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες.

Πέρασε δεν πέρασε ένας μήνας, από τότε που ο Ευάγγελος Βενιζέλος ούρλιαζε στη βουλή επειδή του ζήτησαν να γίνει προανακριτική επιτροπή εις βάρους του ίδιου και του Γιώργου Παπανδρέου. Ήταν τότε, που ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Ευάγγελος παραδέχτηκε ενώπιον λαού και κοινοβουλίου, σε ζωντανή μετάδοση από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, πως αν ξεκινούσε η διαδικασία της προανακριτικής, δε θα έφταναν όλα τα ελικόπτερα της πολεμικής αεροπορίας για να τους σώσουν. Ποιος παρείχε συγκάλυψη; Μα φυσικά ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γαργάρα το θέμα. Σκεφτείτε ο,τι θέλετε.

Την ίδια στιγμή που θέματα καραμπινάτης διαφθοράς απλά ξεχνιούνται ή παραγράφονται, κόβουν το ρεύμα σε συνταξιούχους, κατάσχουν ακίνητα, στέλνουν εξώδικα, απειλούν δημόσια όσους αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις νέες τραγελαφικές εισπρακτικές συνθήκες, θέτουν ζητήματα εθνικής ασφάλειας, εφαρμόζοντας κατά γράμμα το δόγμα του σοκ... και αυτοί είπαμε: σπίτι τους, με τον παχυλό μισθό τους, το αμάξι τους, τα ταξίδια τους, τα λειτουργικά έξοδά τους, τους σωματοφύλακές τους και όλα αυτά πληρωμένα από εμάς. Και τι μας λένε;

Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες.

Στη συνέχεια τη δήλωση Σαμαρά, επαναλαμβάνει η Όλγα, ο Νίκος και η Έλλη. Λένε πως θα έρθουν επενδύσεις, δημοσιοποιούν μια δημοσκόπηση που λέει πως οι Έλληνες είναι πιο αισιόδοξοι, λένε πως δεν είχαμε άλλη επιλογή, πως όσοι αντιτίθενται στην πολιτική της εξόντωσης, είναι εχθροί των Ελλήνων. Η συνταγή πιάνει, οι Έλληνες το τρώνε, η Όλγα, ο Νίκος και η Έλλη παίρνουν τα εύσημα από τους καλοπληρωτές-κυβερνώντες και κορδώνονται. Όπως και να έχει είναι η δουλειά τους. Είναι πετυχημένοι σε αυτό που κάνουνε. Έκαναν αυτό που έπρεπε για να ζήσουν τις οικογένειες τους. Στην τελική μπορεί να είναι και έτσι, μπορεί να βγει το σχέδιο. Και τί λένε η Όλγα, ο Νίκος και η Έλλη κάθε μέρα και σε κάθε ευκαιρία σε μας;

Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες.

Οι ηλίθιοι που στήριξαν τα κόμματα του μνημονίου, ακούν τον πρωθυπουργό, ακούνε την είδηση ξανά και ξανά. Είναι οι πρώτοι που θέλουν να το πιστέψουν. Το δυσκολότερο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου, είναι να παραδεχτεί στον εαυτό του ότι πιάστηκε κορόιδο, ότι κάποιος είναι εξυπνότερος από αυτόν. Λίγοι θα κοιταχτούν στον καθρέπτη και θα πουν: "Είσαι μαλάκας, σε κορόιδεψαν, έκανες λάθος". Η είδηση πρέπει να είναι αληθινή. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία από όλα. Την άλλη μέρα θα πάνε στη δουλειά, στο σούπερ μάρκετ, στο καφενείο της γειτονιάς. Οι άνθρωποι απογοητευμένοι και θυμωμένοι. Ο μνημονιακός ηλίθιος θα τους πει:

Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες.

Εμείς οι μαλάκες, θα συναντηθούμε να συζητήσουμε για τις παθογένειες της "δημοκρατίας", τις λάθος αποφάσεις που πήρε ο ελληνικός λαός, θα συμφωνήσουμε ότι δεν πάει άλλο και πως κάτι πρέπει να γίνει, για να διαφωνήσουμε έπειτα σχετικά με την οδό που πρέπει να ακολουθήσουμε, την ορθότερη ιδεολογική προσέγγιση, τα οικονομικά μοντέλα που θα ταίριαζαν καλύτερα στην περίπτωση της Ελλάδας, το καπιταλιστικό τέρας, την κομουνιστική απειλή, τη σιωνιστική προπαγάνδα, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη.

Δυστυχώς, οι ιδεολογίες πέθαναν, ο Πλάτωνας πέθανε, ο κομμουνισμός πέθανε και ο καπιταλισμός σύντομα θα πεθάνει συμπαρασύροντας τα τελευταία οχυρά ανθρωπιάς του γένους μας. Και οι σελίδες της ιστορίας θα γράψουν, ότι κάποιοι μαλάκες έκαναν υπομονή.

Πηγή: Κάντε λίγη ακόμα υπομονή, μαλάκες - RAMNOUSIA

Ποιος ήταν άραγε ο πραγματικός Αχιλλέας;

Μια σειρά άρθρων για τον πολυθρύλητο Αχιλλέα για τον οποίον εγράφησαν έπη, βιβλία, έγιναν πολλές κινηματογραφικές ταινίες, ενώ η αυτοκράτειρα Σίσσυ της Αυστρίας, σύζυγος του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ, έκτισε προς τιμήν του το Αχίλλειο στην Κέρκυρα!

Ο Χείρωνας τον μεγάλωνε με τις αρχαίες αρετές, την περιφρόνηση των αγαθών αυτού του κόσμου, την απέχθεια για το ψέμα, την εγκράτεια, την αντίσταση στα κακά πάθη και την αντοχή στον πόνο. Τον έτρεφαν αποκλειστικά με εντόσθια λιονταριών και αγριογούρουνων, για να του μεταδώσουν τη δύναμη αυτών των ζώων, με μέλι (που θα του έδινε τη γλυκύτητα και την πειθώ) και με μεδούλι αρκούδας. Από τον Χείρωνα, τέλος, πήρε το όνομα Αχιλλέας· πριν τον έλεγαν Λιγύρωνα!..

Είναι γνωστό, ότι ο Αχιλλέας περιβάλλεται από ένα μύθο που είναι ένας από τους πιο πλούσιους της Ελληνικής μυθολογίας και ένας από τους πιο παλιούς.

Ο Αχιλλέας έγινε διάσημος και ξακουστός κυρίως από την Ιλιάδα, που το θέμα της δεν είναι η άλωση της Τροίας, αλλά η οργή του Αχιλλέα, ο οποίος στη διάρκεια αυτής της εκστρατείας λίγο έλειψε να προκαλέσει το χαμό του στρατού των Ελλήνων.

Έτσι το πιο πολύ διαβασμένο επικό ποίημα ολόκληρης της αρ­χαιότητας συνετέλεσε στο να διαδοθούν και να αγαπηθούν οι περιπέτειες του ήρωα. "Αλλοι ποιητές και λαϊκοί θρύλοι πήραν το πρόσωπο του και προσπάθησαν να συμπληρώσουν την αφήγηση της ζωής του επινοώντας επεισόδια, για να καλύψουν τα κενά τον ομηρικών αφηγήσεων.

Μ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε σιγά σιγά ένας κύκλος του Αχιλλέα, παραφορτωμένος από επεισόδια και θρύλους, συχνά αντιφατικούς, που ενέπνευσε τους τραγικούς και επικούς ποιητές όλης της αρχαιότητας ως τη ρωμαϊκή εποχή.

Η παιδική ηλικία.

Ο Αχιλλέας ήταν γιος του Πηλέα, που βασίλευε στην πόλη της Φθίας στη Θεσσαλία. Από τη μεριά του πατέρα του κατάγεται κατευθείαν από το γένος του Δία, ενώ μητέρα του είναι μια θεά, η Θέτιδα, κόρη του Ωκεανού, του θεού των θαλασσών (βλ. πίν. 33).

Για την ανατροφή του υπάρχουν πολλές εκδοχές. Άλλοτε τον παρουσιάζουν να ανατρέφεται από τη μητέρα του στο πατρικό σπίτι με την επίβλεψη του παιδαγωγού του Φοίνικα ή του Κενταύρου Χείρωνα και άλλοτε διηγούνται πώς έγινε, χωρίς να το θέλει, η αιτία μιας φιλονικίας ανάμεσα στον πατέρα του και τη μητέρα του και πώς αυτή άφησε τον άνδρα της και εμπιστεύθηκε το παιδί στον Κένταυρο Χείρωνα, ο οποίος ζούσε στο βουνό Πήλιο.

Επειδή η Θέτιδα ήταν θεά, συνήψε με τον θνητό Πηλέα μια σχέση που δεν μπορούσε να κρατήσει πολύ. Πολλές διαφορές χώριζαν τους συζύγους. Ο Αχιλλέας, λένε, ήταν το έβδομο παιδί που γεννήθηκε από το γάμο αυτόν και η Θέτιδα είχε προσπαθήσει για το καθένα από αυτά να απομακρύνει από τη ζωή τους τα θνητά στοιχεία που είχαν πάρει από τον Πηλέα.

Γι' αυτό τα έβαζε μέσα στη φωτιά, πράγμα που τα σκότωνε. Στο έβδομο όμως παιδί ο Πηλέας παραμόνευσε και είδε τη Θέτιδα την ώρα που εκτελούσε το επικίνδυνο εγχείρημα της.

Της άρπαξε το παιδί, που μονάχα τα χείλια του, καθώς και ο αστράγαλος του δεξιού ποδιού, είχαν καεί. Η Θέτιδα όμως οργισμένη γύρισε να ζήσει στα βάθη της θάλασσας μαζί με τις αδελφές της.

Ο Πηλέας έσωσε έτσι το παιδί και ζήτησε από τον Κένταυρο Χείρωνα, που ήταν ικα­νός στην ιατρική τέχνη, να αντικαταστήσει τον καμένο αστράγαλο.

Ο Χείρωνας ξέθαψε γι' αυτόν το λόγο έναν Γίγαντα, τον Δάμυσο, ο οποίος, όσο ζούσε, ήταν ιδιαίτερα γρήγορος στο τρέξιμο, και στη θέση του κόκαλου που έλειπε έβαλε το αντίστοιχο κόκαλο του Γίγαντα. Αυτό εξηγεί το χάρισμα του Αχιλλέα στο τρέξιμο που τον έκανε τόσο αξιόλογο.

Τέλος ένας άλλος μύθος βεβαιώνει ότι στην παιδική του ηλικία τον Αχιλλέα η μητέρα του τον έλουσε στο νερό της Στύγας, του ποταμού του Άδη.

Αυτό το νερό εί­χε την ιδιότητα να κάνει άτρωτο κάθε ον που βυθιζόταν εκεί μέσα. Η φτέρνα ωστόσο, από την οποία η Θέτιδα κρατούσε το παιδί, δεν αγγίχτηκε από το μαγικό νερό και έμεινε τρωτή.

Στο Πήλιο ο Αχιλλέας δέχτηκε τις φροντίδες της μητέρας του Κενταύρου, της Φιλύρας, και της γυναίκας του, της Νύμφης Χαρικλώς. Όταν μεγάλωσε, άρχισε να ασκείται στο κυνήγι και στο δάμασμα των αλόγων, καθώς και στην ια­τρική. Ακόμη μάθαινε να τραγουδά και να παί­ζει λύρα!

Ο Χείρωνας τον μεγάλωνε με τις αρ­χαίες αρετές, την περιφρόνηση των αγαθών αυτού του κόσμου, την απέχθεια για το ψέμα, την εγκράτεια, την αντίσταση στα κακά πάθη και την αντοχή στον πόνο. Τον έτρεφαν αποκλειστικά με εντόσθια λιονταριών και αγριογούρουνων, για να του μεταδώσουν τη δύναμη αυτών των ζώων, με μέλι (που θα του έδινε τη γλυκύτη­τα και την πειθώ) και με μεδούλι αρκούδας. Από τον Χείρωνα, τέλος, πήρε το όνομα Αχιλλέας· πριν τον έλεγαν Λιγύρωνα.

ΠΗΓΗ

Πώς μας κατάντησαν έτσι;

Τι φρίκη είναι αυτή που ζούμε; Χρέη, χρέη, μόνο χρέη και προβλήματα.Τίποτα καλό δεν ακούς. Μόλις πας να πεις το βάσανό σου, σε προλαβαίνει κάποιο άλλο μεγαλύτερο βάσανο από το δικό σου.
Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν. Όλοι κρεμασμένοι από ένα σχοινί έτοιμο να κοπεί.
Από την μία στιγμή στην άλλη βρίσκεσαι στο δρόμο. Η πλειοψηφία στην Ελλάδα αναρωτιέται τι έγινε; Πώς γίναμε έτσι; Τι θα κάνουμε; Και τελικά... τι θ' απογίνουμε;
Ζωές γεμάτες αγωνία. Άνθρωποι με σκυφτά κεφάλια. Σκέψεις που τρομάζουν. Γενιές κουρασμένες και γερασμένες. Γιατί; Έτσι έπρεπε; Έτσι είναι; Έτσι ήταν πάντα;
Το αστείο, είναι ότι θα δούμε χειρότερα πράγματα και θα πάθουμε ακόμη περισσότερα.
Ο Πρωθυπουργός μας Αντώνης Σαμαράς –πάντως- βλέπει ανάκαμψη στο τέλος του χρόνου. Πρέπει να είναι ο μόνος. Όλοι οι άλλοι βλέπουν... μαυρίλα.
Ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος έφυγε ταξίδεψε για να παραστεί στην κηδεία του Τσάβες, μας θέλει... Βενεζουέλα. Εμείς πάλι δεν θέλουμε.
Ο Ευάγγελος Βενζέλος ψάχνει το δικό του θαύμα και ο Φώτης Κουβέλης ζει... σε άλλο κόσμο.
Μας μεταμόρφωσαν σε... μυρμήγκια και τώρα κάνουν τους ανήξερους...
Ένας αγώνας χωρίς τερματισμό. Γιατί; Ποιος ο σκοπός; Να φτάσεις πού; Αδιέξοδο. Κάθε μέρα και χειρότερα.
Χρυσάνθη Δ. Ρουμελιώτου


ΠΗΓΗ