ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΥ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ – ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΨΗΛΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Ορμώμενος από τις συνεχείς λιποθυμίες μαθητών και την εν γένει κατάσταση που επικρατεί στη χώρα καθώς και την ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αντιταχθεί στις ορέξεις των Τροϊκανών και της παρέας τους, ο κ. Κιούσης με επιστολή του στέλνει το δικό του μήνυμα...

Όλη η επιστολή..

«Όταν χιλιάδες συμπολίτες μας στα όρια της φτώχειας απλώνουν το χέρι για λίγα πορτοκάλια εμείς δεν μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια να διοργανώνουμε Συνελεύσεις.

Όταν στα σχολεία σκελετωμένα παιδιά αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τους εμείς δεν μπορούμε να μιλάμε για τρόπους ανάκτησης χαμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.

Όταν νέοι άνεργοι άνθρωποι πεθαίνουν από διοξείδιο του άνθρακα στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν εμείς δεν μπορούμε να εκλιπαρούμε υπουργούς για το δικαίωμα μας στην δεύτερη εργασία.

Όταν η επίθεση που δεχόμαστε από τις δυνάμεις της αντίδρασης βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη δεν μπορούμε να καλλιεργούμε αυταπάτες συνεργασιών μαζί τους.

Ο λαός πεινάει και εξαθλιώνεται καθημερινά. Μια ματιά δίπλα μας, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι το επιβεβαιώνει. Μόνο όσοι ζουν σε πολυτελή σαλόνια ή με κλειστά μάτια δεν το αντιλαμβάνονται.

Τώρα όσο ποτέ άλλοτε είναι επιτακτική η δημιουργία ενός ευρύτατου αγωνιστικού μετώπου, με την συμπόρευση όσων καταλαβαίνουν την ανάγκη ενός προσανατολισμού ενάντια στην πολιτική της εξαθλίωσης, την ανατροπή της κι όχι τον καλλωπισμό της.

Μ' όλες εκείνες τις μαχόμενες δυνάμεις που προτάσσουν την σωτηρία του λαού, και όχι του ευρώ και των τραπεζών, και έχουν σαν στόχο την επιβολή ενός άλλου δρόμου με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Είμαστε σε πόλεμο και πρέπει να συγκροτηθεί αποφασιστικό κοινωνικό μέτωπο αντίστασης, αγώνα και ανατροπής, σε συνεργασία με το εργατικό λαϊκό κίνημα ικανό να προκαλέσει ρωγμές, και την ανατροπή της τρικομματικής χούντας.

Μπορούμε και πρέπει να σηκώσουμε ψηλά τη σημαία για μιαν άλλη, μετωπική, συγκρουσιακή πορεία, αναγνωρίζοντας έτσι τον εαυτό μας ως ένα βήμα ελπίδας προς τα μπροστά κι όχι το τέλος της διαδρομής.

Ας αφήσουμε για αργότερα Γενικές Συνελεύσεις και ας κατέβουμε στον δρόμο εκεί που πραγματικά πρέπει να χτυπάει η καρδιά όλων μας. Ας κάνουμε Συνέλευση στο πεζοδρόμιο μαζί με τον ελληνικό λαό που υποφέρει. Τα δικά μας αιτήματα είναι και δικά τους.

Είναι η ώρα να το πράξουμε τώρα.» 


ΠΗΓΗ

Το μνημόνιο «σκότωσε» την Υγεία! Ποιες παροχές χάσαμε τα τελευταία 3 χρόνια χωρίς να το καταλάβουμε

Ο πρώτος χαμένος του μνημονίου είναι ξεκάθαρα πλέον ο Έλληνας ασθενής. Είναι αυτός που επιβαρύνθηκε περισσότερο από τα μέτρα της τρόικας και της κυβέρνησης.
Τα στοιχεία που δόθηκαν από τους νοσοκομειακούς γιατρούς όλης της χώρας με αφορμή το 8ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας τους (ΟΕΝΓΕ) αποδεικνύουν στην πράξη ότι το περίφημο δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει.

Αρκεί να αναφερθεί ότι τα τελευταία τρία χρόνια ένα σημαντικό βάρος των δαπανών υγείας έχει μεταφερθεί στις άδειες τσέπες των ασφαλισμένων ή των εντελώς ανασφάλιστών πολιτών, εξαιτίας των τροποποιήσεων του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ.

- Έχουν επιβληθεί εισοδηματικά κριτήρια για τη δωρεάν χορήγηση υγειονομικού υλικού σε τετραπληγικούς, παραπληγικούς, νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένους, οροθετικούς,

-έχει καθοριστεί  συμμετοχή 50% στους ασφαλισμένους του ΟΓΑ και 30% στους ασφαλισμένους των άλλων Ταμείων επί του συνόλου της δαπάνης προς συμβεβλημένες Ιδιωτικές Κλινικές.

-Επίσης περιορίστηκαν οι δικαιολογούμενες φυσικοθεραπείες, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες.

-Αυξήθηκαν τα ποσοστά συμμετοχής στα φάρμακα και στις κρατήσεις των ασφαλισμένων, πληθαίνουν τα εκτός λίστας φάρμακα, καθιερώθηκε η αποκλειστική αναγραφή της δραστικής ουσίας  ενώ τα σκευάσματα υψηλού κόστους που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ μειώνονται από 900 σε 230.

Σύμφωνα με την εισήγηση του προέδρου της ΟΕΝΓΕ Δημήτρη Βαρνάβα, οι επιπτώσεις τα τελευταία τρία μνημονιακά χρόνια στην υγεία  είναι δραματικές.
Ενδεικτικό είναι, όπως είπε, ότι άνω των 11000 νοσοκομειακών κλινών προβλέπεται να κλείσουν με τις καθορισμένες, από τον εφαρμοστικό Νόμο των μνημονίων, συγχωνεύσεις Κλινικών - Τμημάτων και 50 διασυνδεόμενων Νοσοκομείων. Τα Κέντρα Υγείας υπολειτουργούν, ιδιαίτερα εκείνα των Νησιών, που έχουν εξοργιστικές ελλείψεις. Οι δομές Δημόσιας Υγείας στη πρόληψη, την προαγωγή της υγείας, την αντιμετώπιση χρόνιων και ειδικών νοσημάτων, τα ατυχήματα, τις ψυχιατρικές διαταραχές, την ιατρική της εργασίας, τη γηριατρική, την αποκατάσταση, ανεπαρκούν. Τα Ψυχιατρικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα καταργούνται μέχρι το 2015, με τους ασθενείς να κινδυνεύουν να μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο. Οι δαπάνες για την Υγεία μειώνονται κατά 41,4% στο διάστημα 2009-2013.
«Οι αμοιβές των λειτουργών της υγείας ακρωτηριάζονται, γίνονται εξευτελιστικές. Η μισθολογική εξόντωση των νοσοκομειακών γιατρών με τις περικοπές στο Ειδικό Ιατρικό Μισθολόγιο και την ωριαία αποζημίωση των εφημεριών, εξαφάνισε και τα τελευταία υπολείμματα της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας του 2008» κατέληξε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Βαρνάβας.


ΠΗΓΗ

Απόλλων,ο Θεός του φωτός

Ο Απόλλωνας είναι Μέγας θεός του Ελληνικού Πανθέου (Απλών στη θεσσαλική διάλεκτο), με γύρω στις 350 επικλήσεις, προσωνύμια και τοπικές λατρείες του, θεραπευτής, μάντης και ηλιακός («Φοίβος»). Πιθανότατα να αποτέλεσε έμπνευση για το θεό Απλού στην ετρουσκική μυθολογία.
Γεννήθηκε από το θεό Δία (που στις επικλήσεις του αίθριος, ανέφελος, υψινεφής, αλληγορείται σε αέρα και ουρανό) και τη θεομητρική θεότητα Λητώ (που αλληγορείται στο αστροφώτιστο νυκτερινό στερέωμα). Η επίκλησή του «Δήλιος» σημαίνει φυσικά όχι μόνον τον γεννηθέντα στη νήσο Δήλο, αλλά και τον Θεό που κάνει δήλα και ορατά τα πάντα, αλλά και τα πάντα ορά («πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα» σύμφωνα με τον 34ο Ορφικό Ύμνο, δηλαδή ως ο θεός που η ματιά του φωτίζει τους θνητούς και παρατηρεί τα πάντα).
Από τη δοξασία ότι αιτία όλων των γινομένων είναι ο Ήλιος, του οποίου το φως εισχωρεί στις κρυμμένες αιτίες, ο (σύμφωνα με τους μαγικούς παπύρους της συλλογής Papyri Graecae Magicae) «τηλεσκόπος και κοίρανος κόσμου» θεός Φοίβος Απόλλων σχετίζεται στενά με τις λειτουργίες της λεγόμενης Ειμαρμένης και των Μοιρών, ως Θεός μαντευτής (Αγνόμαντις, Αληθής, Δαφναίος, Μαντικός, Μοιραγέτης, Λοξίας, Προόψιος, Τριποδιλάλος). Η μαντική ιδιότητα του Απόλλωνα εξηγείται και από το γεγονός ότι η μουσικοπαραγωγός ιδιότητά του, όπως θα δούμε παρακάτω, του επιτρέπει πλήρη διαύγεια όρασης στα διάφορα σημεία της χρονικής κίνησης, της οποίας χρονικής κίνησης στυλοβάτης και γεννήτωρ είναι ο Ρυθμός, ένα τμήμα του τρισυπόστατου (Ρυθμός, Μελωδία, Αρμονία) που ορίζει τη Μουσική.
Ο θεός Απόλλων σχετιζόταν με τη Νεότητα και το Κάλλος (επειδή ως Ήλιος ξεπροβάλλει αιωνίως νέος την κάθε αυγή και στη συνέχεια με το φως του καταδεικνύει όλα τα επί γης ωραία και «θαυμαστά». Σχετικές επικλήσεις του οι Κουροτρόφος, Ολβιουργός, Τελειότατος, Φάνης, Χαροποιός), με την Ιατρική και τη Θεραπευτική (επειδή το ηλιακό φως χαρίζει υγεία, απολυμαίνει, και επίσης αυξάνει τα υγιεινά και θεραπευτικά φυτά. Σχετικές επικλήσεις του οι Παίων, Αλεξίκακος, Ηπιόχειρ, Ιατρός), με τη Μουσική (επειδή ό,τι φωτίζεται δονείται ως τμήμα της Συμπαντικής Μουσικής) και την κάθε είδους εικαστική δημιουργία (κύριος των Μουσών, Θεός Μουσαγέτης ή Μουσηγέτης. Σχετικές επικλήσεις του οι Μουσικός, Κιθαρωδός, Μουσαγέτης).
Ιερά φυτά του η δάφνη, ο ηλίανθος, η άρκευθος, η μυρίκη, το ηλιοτρόπιο και ο υάκινθος. Η Δάφνη είναι η νύμφη κόρη του ποταμού Πηνειού, που αγάπησε ο μεγάλος Έλληνας θεός όμως χωρίς μεγάλη επιτυχία. Έτσι μετά από θερμή επίκλησή της στη Γαία μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό. Ο Απόλλων παρά του ότι δε βρήκε ανταπόκριση στο ερωτικό του κάλεσμα στη Δάφνη την τίμησε κάνοντάς την το γνωστότερο ιερό του φυτό. Ο Υάκινθος αποτελεί επίσης ένα αγαπημένο πρόσωπο για το θεό του Ήλιου. Ο Απόλλων και ο Υάκινθος έπαιζαν με ένα χρυσό δίσκο και ο Ζέφυρος φύσηξε και χτύπησε θανατηφόρα τον πανέμορφο νέο. Τότε ο Απόλλων από το αίμα του έφτιαξε το Ιερό του φυτό. Ιερά σύμβολά του ο Τρίπους, η Κιθάρα και το τόξο ή βέλος. Ιερά ζώα ο λύκος, το γεράκι, ο κύκνος, το κοράκι, ο πετεινός, ο τζίτζικας, το δελφίνι και το κριάρι. Ιερό λατρευτικό χρώμα του το Χρυσό. Όπως και στη Θεά Αθηνά, ιερός αριθμός του είναι το Επτά (δηλαδή ο αριθμός της πληρότητας, του πνεύματος και του μακροκόσμου). Άλλες γνωστότερες επικλήσεις του οι Αγραίος, Αγρέτης, Άκτιος, Αμυκλαίος, Γεννήτωρ, Δειραδιώτης, Διονυσοδότης, Εναγώνιος, Επάκυιος, Ήλιος, Κάρνειος, Κιθαρωδός, Κουροτρόφος, Νόμιος, Ογκαίος, Ογκεάτας, Πτώος, Πύθιος, Σπόνδιος, Τμώος,Τυρίτης, Υπερβόρειος κ.ά.
Τοπικές ονομασίες 

Στην αρχαία Κρήτη ο θεός Απόλλων ονομάζονταν Ταρραίος Απόλλων μετά την επικράτηση των Δωριέων από το όνομα της αρχαίας πόλης Τάρρα, όπου και είχε καταστεί το μεγαλύτερο κέντρο λατρείας του στο νησί.
Κατά τους δωρικούς μύθους, στην Κρήτη ο Απόλλωνας ζήτησε εξιλαστήριο καθαρμό για το φόνο του δράκοντα Πύθωνα στους Δελφούς, τον οποίο και έτυχε στην πόλη Τάρρα, στην οικία του ιερέα Καρμάνορα. Από την πόλη αυτή αναπτύχθηκε η λατρεία του θεού ως Ταρραίος Απόλλων σ΄ όλη την Κρήτη που λατρεύονταν μαζί με την αδελφή του Αρτέμιδα (Βριτομάρτιος) προς τιμή των οποίων ιδρύθηκαν μεγάλοι ναοί.

ΠΗΓΗ

Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα - Friedrich Nietzsche

Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα - Friedrich Nietzsche

Γ.ΓΚΑΘΡΥ-ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Γ.ΓΚΑΘΡΥ-ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Ιστορία Ελληνικής γλώσσας Δ. Μαυροφρύδη

Ιστορία Ελληνικής γλώσσας Δ. Μαυροφρύδη

Το πρόβλημα του χρόνου υπό το φως της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Το πρόβλημα του χρόνου υπό το φως της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

NIETZSCHE F - Ο Αντιχριστος

NIETZSCHE F - Ο Αντιχριστος

Η διδασκαλία του Δον Χουάν

Η διδασκαλία του Δον Χουάν by ATARGATIS

Τα ορφικά : κείμενα μετάφραση σχόλια / Ιωάννου Πασσά

ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ -κείμενα-μετάφρ-σχόλια

Εμπεδοκλής

Ο Εμπεδοκλής (495-435πΧ). Ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στον σικελικό Ακράγαντα αρχές του 5ου αι. π.Χ.. Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι ο μόνος γηγενής πολίτης μιας δωρικής πολιτείας που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία της φιλοσοφίας. Ήταν γιός του Μέτωνος, που το 470 π.Χ. είχε συνεργήσει στην κατάλυση της τυραννίας, και εγγονός του Εμπεδοκλή που το 496 π.Χ. στέφθηκε νικητής σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία. Ο βίος του είναι γεμάτος με απόκρυφες ιστορίες και θαύματα που αγγίζουν τα όρια του μύθου. Στο πρόσωπο του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή. Ο ποιητής μας Κ. Παλαμάς αναφέρει για αυτόν: «Εμφανίζεται παντού να εξασκεί τη χάρη του, πολιτευτής, φιλόσοφος, χρυσόστομος ρήτορας, μεγαλεπήβολος μηχανικός, πανεπιστημιακός ερευνητής, γιατρός, θεόσοφος, μάγος, κύριος κάθε είδους λόγου, ραψωδός, υμνοπόλος, ιερεύς, προφήτης.

Παρμενίδης

Ο Παρμενίδης γεννήθηκε στην Ελέα της Κάτω Ιταλίας στα τέλη του 6ου αι. Π.Κ.Ε., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων.

Η φιλοσοφία του: Προοίμιο-Αλήθεια
Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.

«αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα».

Ο ΘΕΟΣ ΚΡΟΝΟΣ

 

Καλλιτεχνική προτομή του θεού Κρόνου (Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος ΙΕ΄, σελίδα 262)

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

 Ο θεός Κρόνος ήταν από τους αρχαιότερους θεούς της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν ο νεώτερος από τους Τιτάνες, τους υιούς του Ουρανού και της Γαίας (κατά άλλο μύθο του Ωκεανού και της Τηθύος) και ο συνεχιστής της δημιουργίας του κόσμου, την οποία σταμάτησε ο πατέρας του. Οπλισμένος από την μητέρα του, που ήταν αγανακτισμένη διότι ο πατέρας του Ουρανός μη θέλοντας να συνεχίσει την δημιουργία, γκρέμιζε τα παιδιά της στα Τάρταρα (τα βύθιζε στα έγκατα της γης) με αδαμάντινη άρπη (δρεπάνι) και έχοντας συμμάχους τους αδελφούς του, κατέβαλλε τον πατέρα του και έκοψε τα μέλη της ανδρικότητας του, εκ των οποίων, αφού τα έριξε στην θάλασσα γεννήθηκε η Αφροδίτη, ενώ από το αίμα που έτρεξε κατά την αποκοπή τους γεννήθηκαν οι Ερυνίες.

 Επί της βασιλείας του Κρόνου, η οποία είναι η 2^η φάση της δημιουργίας, γεννιόνται πλάσματα που ανήκουν στην ηθική τάξη, σε αντίθεση με τα πλάσματα της βασιλείας του Ουρανού (Κύκλωπας, Τιτάνας), οι οποίοι είναι άγριες φυσικές δυνάμεις. Ανάλογα η Νύχτα γέννησε τον Θάνατο, τον Ύπνο, τις Μοίρες, την Νέμεση, την Έρι, και αυτή τον Πόνο, τις Μάχες, τον Όρκο κ.ο.κ.

Παρά όμως την ιδέα της ηθικότητας και την γέννηση της ελπίδας της ομαλής εξελίξεως του κόσμου προς το καλύτερο, άξαφνα το έργο της δημιουργίας σταματά και πάλι, διότι ο Κρόνος επανέλαβε το φθοροποιό έργο του πατέρα του Ουρανού, καταπίνοντας τα παιδιά της αδελφής του και συζύγου του Ρέας. Δηλαδή τα ίδια τα παιδιά του.