Οι ανθισμένες κερασιές της Ιαπωνίας είναι ένα μοναδικό θέαμα που πρέπει να δεις

Οι ανθισμένες κερασιές, γνωστές και ως «sakura», συνδέονται άμεσα με την κουλτούρα της Ιαπωνίας απ’ όπου προέρχονται. Τα πανέμορφα αυτά δέντρα ανθίζουν κάθε άνοιξη σε ολόκληρη την Ιαπωνία, κι εμείς έχουμε την ευκαιρία να τα απολαύσουμε μέσα από 21 υπέροχες φωτογραφίες.

otherside

Τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα του κόσμου

Τι είναι αυτό που κάνει τα ηλιοβασιλέματα τόσο εντυπωσιακά; Τα μόρια του αέρα. Όταν ο ήλιος λάμπει κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα μόρια του αέρα αντανακλούν κύματα μπλε και ιώδους φωτός.

Τα μάτια μας δε μπορούν να επεξεργαστούν καλά το βιολετί χρώμα, έτσι ο ουρανός μας φαίνεται μπλε.
Όσο πλησιάζουμε προς το βράδυ και δύει ο ήλιος, οι ακτίνες του ηλίου ταξιδεύουν μέσω περισσοτέρων μορίων αέρα, τα οποία σκεδάζουν τα μπλε και βιολετί μήκη κύματος φωτός.
Σκεδάζουν τόσα πολλά που πλέον δε μπορούμε να τα διακρίνουμε όλα, αποκαλύπτοντας και την υπόλοιπη πλευρά του φάσματος, με κίτρινα, πορτοκαλί και κόκκινα χρώματα.
Όσο πιο κοντά πλησιάζει ο Ήλιος στον ορίζοντα, τόσο πιο μακριά ταξιδεύουν οι αχτίδες του ηλίου και τόσο πιο «χρωματιστός» φαίνεται ο ουρανός.
Τώρα που γνωρίσαμε και την επιστήμη πίσω από το «θέαμα» ας δούμε ποια είναι τα καλύτερα μέρη του κόσμου για να απολαύσει κανείς ένα ηλιοβασίλεμα, σύμφωνα με το mentalfloss.com.

• Σαντορίνη, Ελλάδα

Τα λευκά σπιτάκια που είναι σκαρφαλωμένα στο βράχο με τους μπλε βαμμένους τρούλους προσφέρουν ένα μοναδικό σκηνικό… ενώ απολαμβάνετε ένα από τα καλύτερα και πιο φημισμένα ηλιοβασιλέματα της Ελλάδας.

• Grand Canyon, ΗΠΑ

Όταν δύει ο ήλιος, το φως αντανακλάται από τα διάφορα γεωλογικά στρώματα, αποκαλύπτοντας κάθε απόχρωση κόκκινου και πορτοκαλί μπορεί να φανταστεί κανείς.

• Isle of Skye, Σκωτία

Το νησί μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τα πιο μεγαλεπήβολα βουνά σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία. Οι καταπράσινες εκτάσεις που φτάνουν μέχρι τον ωκεανό, δημιουργούν ένα μαγευτικό σκηνικό κατά τη διάρκεια της νύχτας.

• Siem Reap, Καμπότζη

Το Angkor Wat είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο λατρείας του κόσμου και αποτελεί ένα μοναδικό πολιτιστικό θησαυρό που χρονολογείται από το 12ο αιώνα. Απολαύστε το ηλιοβασίλεμα από το λόφο Phnom Bakheng με θέα το ναό.

• Εθνικό Πάρκο Masai Mara, Κένυα

Είναι το μέρος όπου μπορείτε να δείτε λιοντάρια να ξαπλώνουν κάτω από μοναχικές ακακίες, ζέβρες και άλλα άγρια ζώα να μεταναστεύουν, ταξιδεύοντας μέσα από ατελείωτες πεδιάδες και να δείτε τη σιλουέτα από καμηλοπαρδάλεις με φόντο τη δύση του ηλίου.

• Lofoten, Νορβηγία

Το αρχιπέλαγος της Νορβηγίας μπορεί να μη φαντάζει ως το ιδανικό μέρος για να δει κανείς ένα ηλιοβασίλεμα. Από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο ο Ήλιος δεν… «κατεβαίνει» και τους χειμερινούς μήνες δεν… «ανεβαίνει»! Τους ενδιάμεσους μήνες όμως το σκηνικό στο Lofoten είναι συναρπαστικό. Είναι τότε που ο ήλιος βυθίζεται κάτω από τον ορίζοντα, όμως δεν «φεύγει» έτσι ώστε να σκοτεινιάσει εντελώς ο ουρανός… με αποτέλεσμα ένα «μεθυστικό» ηλιοβασίλεμα που διαρκεί επί ώρες!

• Μαλδίβες

Κοκοφοίνικες, κρυστάλλινα νερά και αμμώδεις παραλίες. Αν αυτό σας ακούγεται σαν μια εκδοχή του παραδείσου, βάλτε στην περιγραφή και ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα για να ολοκληρωθεί το «πακέτο».
Πηγή: Newsbeast.gr

Κόλαση και Παράδεισος: Υπάρχουν;

• Συγγραφέας: Μαριλένα Αβραάμ-Ρέπα

«Στην παγκόσμια μυθολογία και ιστορία μπορούμε να αναγνωρίσουμε παρόμοιες “αρχετυπικές”  ιστορίες ηρωικής έκστασης και ουράνιας ανάβασης,  αλλά και δαιμονικής, μαρτυρικής κατάβασης στο σκότος και την κόλαση», υπογραμμίζει η N. Bush (2002), συμπεριλαμβάνοντας στον κατάλογό τής τις περιπτώσεις του Ορφέα, του Ηρακλή, της Περσεφόνης, του Κρίσνα αλλά και του Ιησού. Πρόκειται, όμως, για αλληγορίες ή για «αληθινές» περιπτώσεις παροδικής πνευματικής μετάβασης στον παράδεισο ή την κόλαση αντίστοιχα; Ο επιστημονικός χώρος μελέτης των περιθανάτιων εμπειριών (Near-Death Studies) καλείται να δώσει μια απάντηση στο πανανθρώπινο ερώτημα αναφορικά με τη ζωή μετά το θάνατο.

Ιστορική αναδρομή
Ο όρος «περιθανάριες εμπειρίες» (Near-Death Experiences, NDEs), γνωστές και ως «οράματα της νεκρικής κλίνης» (Knoblauch, Schmied, & Schnettler, 2001), χρησιμοποιείται στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία αναφερόμενος σε ορισμένες  ιδιαίτερα έντονες, παράδοξες και συχνά ακατάληπτες και υπερβατικές εμπειρίες επαφής με μια διάσταση που συχνά προσλαβάνεται ως «μεταθανάτια ή υπερ-κόσμια», οι οποίες τείνουν να «απασχολούν» περίπου το 4% του πληθυσμού (Knoblauch, Schmied, & Schnettler, 2001)∙ Συχνότερα  συμβαίνουν σε ετοιμοθάνατα ή «κλινικά νεκρά» άτομα  (ΝDErs) (Agrillo, 2005∙  Knoblauch, Schmied, & Schnettler, 2001), αλλά και σε άτομα που βιώνουν παροδικές οξείες ψυχολογικές ή σωματικές τραυματικές καταστάσεις, όπως είναι μια πτώση από βουνό ή ένα οξύ αλλεργικό επεισόδιο  (Greyson & Bush, 1992∙ Long & Perry).
Ιστορικά, για πρώτη φορά το 1975 ο γιατρός R. Moody αναφέρθηκε στα φαινομενολογικά χαρακτηριστικά των περιθανάτιων εμπειριών, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει οποιαδήποτε αρνητική νύξη (Bonenfant, 2001). Στα πλαίσια αυτά, μια «τυπική» περίπτωση περιθανάτιας εμπειρίας σκιαγραφείται και παγιώνεται ως εξής:  (1) Αίσθηση εγκατάλειψης του φυσικού σώματος / εξω-σωματική εμπειρία/ πανοραμική αντίληψη, (2) όξυνση των αισθήσεων, (3) είσοδος σε ένα τούνελ, (4) συνάντηση με το «φως», τα φωτεινά όντα ή άλλους θανόντες, (5) ταχεία ανασκόπηση της πρωθύστερης ζωής, (6) διαταραγμένη αίσθηση του χρόνου, (7) απόκτηση πληροφοριών, γνώσης ή «φώτισης», (8) εμφάνιση ενός εμποδίου ή φραγμού,  (9) ακούσια ή εκούσια επιστροφή στο φυσικό σώμα, (9) πιθανή ριζική ψυχο-πνευματική μεταστροφή ακολουθούσα την ανάκτηση των αισθήσεων (Greyson & Bush, 1992 ∙ Long & Perry) .
Συμπερασματικά, οι σχετικές εμπειρίες που φαίνεται να ακολουθούν αυτό το μοτίβο, τείνουν να περιγράφονται από την πλειοψηφία των ατόμων ως θετικές, «απολύτως αληθινές» και «παραδείσιες» (Long & Perry).
Από την άλλη πλευρά, όμως, ένα μικρότερο αλλά καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό ατόμων που μοιάζουν να πέρασαν στην «αντίπερα όχθη» και να επέστρεψαν, τείνει να περιγράφει με δέος και αποστοφή μια σειρά εμπειριών που τις χαρακτηρίζει εφιαλτικές ή ακόμα και διαβολικές (Inwin & Bramwell, 1998).
 «Διαβολικές» περιθανάτιες εμπειρίες (Hellish NDEs, Negative NDEs)
Πρώτος ο καρδιολόγος Maurice Rawlings επεσήμανε την περίπτωση αρνητικών περιθανάτιων εμπειριών το 1978 (Bonenfant, 2001). Στην πράξη, ο όρος «διαβολικές περιθανάτιες εμπειρίες» αναφέρεται σε σχετικές περιθανάτιες εμπειρίες φόβου και τρόμου για τον άνθρωπο που τις βιώνει (Bonenfant, 2001), και φαίνεται να αναδύεται ως ορολογία από διάσπαρτες περιπτωσιολογικές μελέτες τη δεκαετία του ’80.
Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα αποτελέσματα μίας έρευνας που διεξήχθη στην Αμερική το 1982, τα βασικά φαινομενολογικά χαρακτηριστικά των «αρχετυπικών περιθανάτιων εμπειριών της κόλασης» μοιάζουν να είναι τα ακόλουθα: (1) Αρνητικές και ανησυχητικές παρουσίες, (2) μια άβολη αίσθηση συναισθηματικής ή νοητικής δυσαρέσκειας ή ανησυχίας, (3) ένα αίσθημα σύγχυσης σε σχέση με την εμπειρία, (4) ένα αίσθημα προδοσίας ή εγκατάλειψης στην έσχατη καταστροφή και (5) ένα αίσθημα τρόμου αναφορικά με το αμετάκλητο του επερχόμενου θανάτου (Bonenfant, 2001).
Επιπρόσθετα, η ψυχολόγος Margot Grey (1985) αναφέρεται σε μια κατηγορία εμπειριών που αποκαλεί «παραπέμπουσες στην κόλαση», και οι οποίες συνοδεύονται από: (1) ένα αίσθημα φρικτού πανικού (2) την παρουσία φρικτών οντοτήτων που είναι είτε αόρατες, είτε δίχως πρόσωπο, ή με το πρόσωπο καλυμμένο από κουκούλες, (3) μια αίσθηση φρικτού ψύχους ή ανυπόφορης ζέστης, (4) φωνές που υποδηλώνουν φρικτά μαρτύρια, κ.α. (Bonenfant, 2001).
Συμπερασματικά,  οι εμπειρίες αυτές μοιάζουν συναφείς αλλά ποιοτικά αντίθετες σε σχέση με τις θετικές/ παραδείσιες εμπειρίες, ακολουθώντας συχνά την εξής δομή:
(1) Αίσθημα τρόμου ή πανικού
(2) Αίσθηση εγκατάλειψης του φυσικού σώματος/ εξω-σωματική εμπειρία
(3) Είσοδος σε ένα σκοτεινό τούνελ
(4) Κάθοδος σε ένα σκοτεινό, τρομερό μέρος
(5) Αίσθημα ανυπαρξίας ή κενού, ή συναναστροφή με διαβολικές οντότητες (Greyson & Bush, 1992).
Τέλος, μία ακόμα περίπτωση αφορά εμπειρίες που εμπλέκουν τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά (Bonenfant, 2001), όπως η ακόλουθη.
Γεύση από κόλαση
Ο Scott ήταν έξι χρονών όταν, ξεφεύγοντας στιγμιαία από την επίβλεψη των γονιών του, έπεσε θύμα βαρύτατου τροχαίου ατυχήματος. Οταν τελικά ανέκτησε τις αισθήσεις του, εξιστόρησε με δέος στους γονείς του την ακόλουθη εμπειρία:
“O διάβολος είχε σάπιο κρέας και γλίτσα πάνω του, διεστραμμένα κόκκινα μάτια και μια βαθιά, σπηλαιώδη φωνή. Ο διάβολος μου είπε: ‘Είσαι κακός’”.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτή της  εμπειρίας, ο Scott προσπαθούσε να διατηρήσει την πίστη του στο θεό. Ο Scott αναφέρθηκε επίσης σε κάτι που θα μπορούσε να χαρηκτηριστεί ως εξω-σωματική εμπειρία:
“Έβλεπα τους γονείς μου να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο, ενώ εγώ φώναζα (νοερά) στον αδερφό μου”
- γεγονός που αργότερα ο αδερφός του επιβεβαίωσε ως «μια φωνή στο κεφάλι μου».
Ο 6χρονος, κάποια στιγμή ανέφερε επίσης ότι μεταφέρθηκε σ’ ένα φωτεινό τούνελ, και είδε τον νεκρό θείο του να φοράει ένα γκρι κοστούμι. Η μητέρα του Scott δήλωσε ότι ο θείος του ποτέ δεν φορούσε κοστούμι εν ζωή, γεγονός που ύστερα ανακάλεσε ενθυμούμενη πως εκείνος κηδεύτηκε με γκρι κοστούμι- πράγμα, όμως, το οποίο ο 6χρονος δεν γνώριζε!
Ο Scott δήλωσε ύστερα ότι βρέθηκε σ’ ένα μέρος με λαμπρό φως που πήγαζε κατ’ ευθείαν από το θεό, ενώ τόνισε πως διαισθάνθηκε και την παρουσία ενός αγγέλου. Μετά από αυτή την εμπειρία φάνηκε να αναπτύσσει μεγάλο και σταθερό ενδιαφέρον για τη θρησκεία….

Λέων Τολστόι: Μια ζωή θρύλος

Η ζωή του Τολστόι είναι ένα θρυλικό έργο τέχνης από μόνη της. Θα μπορούσε να καταγραφεί ως ένα μυθιστόρημα, το ίδιο ενδιαφέρον όπως και το “Πόλεμος και ειρήνη”.

Πηγή: ITAR-TASS

Ο Τολστόι είναι πιθανόν ο μόνος ρώσος λογοτέχνης με τέτοια φήμη στη Δύση. Όμως δεν ήταν μόνο συγγραφέας. Ήταν και φιλόσοφος, και ιδρυτής καινούργιας θρησκείας, και θρυλικός στάρετς με γενειάδα που χειμώνα καλοκαίρι περπατούσε ξυπόλητος. Και πρωταγωνιστής ανεκδότων. Και προφήτης. Και πνευματικός δάσκαλος. Ακόμη και “καθρέφτης της ρωσικής επανάστασης”, όπως τον αποκάλεσε ο Λένιν.
Στα νιάτα του, ο Τολστόι εκπαίδευε τον εαυτό του τόσο πολύ, λες και ήθελε να γίνει σούπερμαν. Δεν λυπόταν καθόλου τον εαυτό του. Κρατούσε στα μακριά του χέρια βαριά λεξικά, αυτομαστιγωνόταν με τριχιά στη γυμνή του πλάτη. Ασκούσε τη θέληση, ήθελε να γίνει ο κύριος comme il faut, ο αληθινός αριστοκράτης. Μιλούσε άψογα γαλλικά, πρόσεχε τις κυρίες, έπαιζε χαρτιά και συχνά έχανε. Μια φορά περπατούσε με τον αδελφό του στο δρόμο, και συνάντησαν έναν κύριο. Ο Τολστόι είπε περιφρονητικά στον αδελφό του: “Φαίνεται ότι αυτός ο κύριος είναι πραγματικά άχρηστος!” - “Γιατί;” - “Δεν φοράει γάντια!” Έτσι. Χωρίς γάντια ίσον άχρηστος.

Τέσσερις πόλεμοι

Η δίψα του για νέες εμπειρίες τον οδήγησε στον πόλεμο. Κι εκεί απέκτησε περισσότερες απ' ό,τι θα περίμενε. Μια φορά, στον Καύκασο, εξερράγη χειροβομβίδα μπροστά απ' τα πόδια του. Στα βουνά, παρά λίγο να βρεθεί αιχμάλωτος των Τσετσένων. Έτρεχε με το άλογό του σαν λυσσασμένος, και κατάφερε να ξεφύγει. Μετά τον Καύκασο, πήγε στον Δούναβη να πολεμήσει τους Τούρκους, και από 'κει στην Σεβαστούπολη. Η Ρωσία βρισκόταν συνέχεια σε πόλεμο, πολεμούσε και ο Τολστόι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα βιβλία του είναι γεμάτα πόλεμο.

Ποια θα ήταν η σχέση του Τολστόι με το Internet;

O δισέγγονος του Λέοντα Τολστόι και διευθυντής του μουσείου Γιάσναγια Πολιάνα, Βλαντ'ιμιρ Τολστόι, μιλάει στην RBTH για τη σχέση του μεγάλου συγγραφέα με την τεχνολογική πρόοδο, αλλά και για την τεράστια παιδεία του.

Όταν επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη, άρχισε να εκδίδει τα έργα του. Η αναγνώριση ήρθε σχεδόν αμέσως, και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο. Η χήρα του αυτοκράτορα Νικόλαου Α' έκλαιγε όταν διάβαζε τα “Διηγήματα της Σεβαστούπολης”. Ο Αλέξανδρος Γ' διέταξε να μεταφραστεί αυτό το βιβλίο στα γαλλικά. Και ο Τολστόι ξαφνικά διαπράττει το απροσδόκητο: Εγκαταλείπει την κοσμική ζωή και φεύγει στο χωριό. Δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η αγροτική ζωή τον ενδιέφερε περισσότερο από τη λογοτεχνία. Η χωρικοί τον αγαπούσαν, αλλά τον θεωρούσαν αφέντη με παραξενιές. Έλεγαν: “Πας καμιά φορά στον αφέντη να πάρεις εντολές, και τον βλέπεις κρεμασμένο από τα γόνατα σ' ένα παλούκι, με το κεφάλι  κάτω, τα μαλλιά να κρέμονται, το πρόσωπο κόκκινο. Και δεν ξέρεις τι να κάνεις, τις εντολές να ακούς ή να θαυμάζεις;” Αυτές ήταν η ασκήσεις γυμναστικής που έκανε ο Τολστόι.
Αναλάμβανε αυτοπροσώπως με όλες τις αγροτικές εργασίες. Θέριζε, όργωνε, δίδασκε στα παιδιά των χωρικών. Το σχολείο του Τολστόι είχε ιδιότυπη οργάνωση. Δεν υπήρχαν καθόλου βιβλία, τετράδια και εργασίες κατ' οίκον. Πήγαινε με τα παιδιά στο δάσος, και εκεί συζητούσαν για τη ζωή, τους έλεγε ιστορίες, απαντούσε στις ερωτήσεις τους.

Ένα Σαββατοκύριακο με τον... Τολστόι

Παντρεύτηκε την Σόφια Μπερς. Σχεδόν κάθε χρόνο αποκτούσαν κι από ένα παιδί. Η Σόφια Αντρέγεβνα ήταν μια γυναίκα μοναδική. Όχι μόνο άντεχε τον δύσκολο χαρακτήρα του Τολστόι, αλλά τον βοηθούσε κιόλας. Τέσσερις ή, σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, επτά φορές κατέγραψε σε χειρόγραφο τον “Πόλεμο και ειρήνη”, τον άκουγε, και μάλιστα έδινε συμβουλές. Μια πραγματική σύζυγος λογοτέχνη.
Είχε περίσσεια ενέργεια. Μάθαινε αρχαία ελληνικά και εβραϊκά, διάβαζε κινέζους σοφούς, επιδίωκε να κυκλοφορεί με ποδήλατο. Ποτέ δεν κλεινόταν στο δικό του καβούκι. Φρόντιζε χωρικούς, στρατιώτες, αστέγους. Την εποχή του λιμού στις κεντρικές περιφέρειες, συγκέντρωνε χρήματα υπέρ των πασχόντων. Άνθρωποι που υπέφεραν, έφταναν στην Γιάσναγια Πολιάνα απ' όλη την χώρα. Ήξεραν ότι ο Τολστόι θα τους βοηθήσει. Έτσι ο Τολστόι απέκτησε ηθικό κύρος, προσωποποιημένη τιμιότητα και ευσπλαχνία. Όπως αργότερα ο Γκάντι ή ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Παντοτινός επαναστάτης

Όταν μπήκε στην έκτη του δεκαετία, βίωσε μια βαθιά κρίση. Και δημιουργική, και ψυχική. Ο Τολστόι είχε πια απογοητευτεί από τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό, τους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, είχε κουραστεί. Του έρχονταν σκέψεις για αυτοκτονία. Δεν υπάρχει αρμονία στον κόσμο, ο δυνατός καταπιέζει τον αδύναμο, ο κόσμος αναλώνει τη ζωή του σε ανούσιες ασχολίες. Πονούσε η ψυχή του να το βλέπει. Αλλά δεν μπορούσε να το αγνοεί. Και τότε γεννιέται το “τολστόβστβο”, άρχισε να κηρύττει την ταπεινότητα και τη μη αντιπαράθεση με βία στο κακό. Αυτές ήταν οι δύο κεντρικές θέσεις της νέας του θρησκείας. Η ουσία ήταν απλή: Να μοιράσεις την περιουσία, να πας στους απλούς ανθρώπους, να υπομένεις τις στερήσεις, να ζεις μια ταπεινή ζωή.

ΡΩΣΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ωστόσο ο ίδιος ο Τολστόι δεν μοίρασε την περιουσία του και δεν εγκατάλειψε το κτήμα του. Είχε αρκετή επίγνωση αυτής της αντίφασης, και μάλιστα τον βασάνιζε αρκετά. Ο ίδιος έγραψε: “Πρέπει, άραγε να πεθάνω χωρίς να έχω ζήσει έστω μια χρονιά εκτός αυτής της παράλογης, ανήθικης οικίας, χωρίς να έχω ζήσει έστω μια χρονιά συνειδητά, ανθρώπινα, δηλαδή στο χωριό, όχι σε κτήμα, αλλά σ' ένα σπίτι ανάμεσα στους εργάτες, να τρέφομαι και να ντύνομαι σαν αυτούς, χωρίς ντροπή, μεταφέροντας σε όλους την αλήθεια του Χριστού, την οποία ο ίδιος γνωρίζω”.
Μετά την επανάσταση του 1905, άρχισε η περίοδος της τρομοκρατίας στη χώρα. Χιλιάδες άνθρωποι φυλακίζονταν και εξορίζονταν για τα πιστεύω τους, όμως κανείς δεν τόλμησε να πειράξει τον Τολστόι. Απέστελλε επιστολές σε υπουργούς, όπου έλεγε ότι η ρίζα του κακού βρίσκεται μες στον ίδιο, τον Τολστόι, ότι είναι παράλογο να τιμωρούνται οι οπαδοί της διδασκαλίας του, και ο ίδιος να παραμένει ανέγγιχτος. Επεδίωκε τον ρόλο του πάσχοντος. Είχε ενοχές για την ευημερία του. “Τίποτε δε θα μπορούσε να με ικανοποιήσει τόσο πολύ και να μου φέρει τόση χαρά”, έγραφε, “όπως το να με βάλουν φυλακή, μια καλή, πραγματική φυλακή. Βρώμικη, κρύα και νηστική. Αυτό θα μου έφερνε, στα γεράματά μου, αληθινή χαρά και ικανοποίηση”. Η θέση του όμως ήταν εξέχουσα, και κανείς δεν τολμούσε να τον πειράξει.

“Υπάρχει πλήθος ανθρώπων στον κόσμο, κι εσείς κοιτάτε έναν Λέοντα”

Θεωρούσε τους δικούς του, τρελούς, και εκείνοι επίσης τον θεωρούσαν τρελό. Η γυναίκα του συμβούλευε να πάει σε ιαματικά λουτρά, να θεραπεύσει τη νευρασθένειά του. Τον αγαπούσε αληθινά, αλλά δεν τον κατανοούσε καθόλου. Πώς μπορείς να απαρνηθείς χρήματα, χωράφια, δικαιώματα για τα λογοτεχνικά σου έργα; Όταν εκείνος προσπαθούσε να φύγει, αυτή απειλούσε με αυτοκτονία. Μια φορά όντως πήγε να πηδήξει κάτω απ' το τρένο, σαν την Άννα Καρένινα. Με κόπο της άλλαξαν γνώμη. Τότε δήλωσε ότι αν ο Τολστόι αρχίσει να μοιράζει την περιουσία, ο ίδιος θα βρεθεί υπό κηδεμονία. Θα τον έκλειναν σε τρελοκομείο. Και η περιουσία θα έμενε στα χέρια της οικογένειας.
Όμως τελικά έφυγε. Μια νύχτα, κρυφά απ' όλους. Άφησε στην γυναίκα του ένα γράμμα, όπου σημείωσε ότι δεν μπορεί πια να ζει σ' αυτή την πολυτέλεια που τον τριγυρίζει, ότι θέλει να περάσει τα τελευταία του χρόνια μέσα σε απομόνωση και γαλήνη. Στο τρένο κρυολόγησε. Αρρώστησε βαριά, και στον σταθμό Αστάποβο τον κατέβασαν από το τρένο. Ο Τολστόι πέρασε τις τελευταίες ώρες τις ζωής του σε απόλυτη σύγχυση. Έλεγε: “Οι μουζίκοι, οι μουζίκοι πώς πεθαίνουν. Έτσι, φαίνεται, θα πεθάνω εγώ μες στις αμαρτίες μου...” Πριν ξεψυχήσει, κοιτώντας μπροστά του, είπε: “Δεν καταλαβαίνω τι να κάνω!” Και τα έσχατα λόγια του ήταν τα εξής: “Υπάρχει πλήθος ανθρώπων στον κόσμο, κι εσείς κοιτάτε έναν Λέοντα”.
 rbth.gr

Η Κραυγή της Ελλάδας!

ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ… ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΑΣ! Μια ταινία αφύπνισης φτιαγμένη από πολίτες, απευθυνόμενη σε πολίτες! ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ: ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ.
Έτος 2014. Η Ελλάδα βιώνει έναν ζωντανό Εφιάλτη που έχει μασκαρευτεί σε παραμύθι για μικρά παιδιά:
«Τα φάγατε και τα χρωστάτε, αλλά εμείς σας σώζουμε!», «Ζήτω! Καταφέραμε να παραμείνουμε στο ευρώ πάση θυσία!», «Οι εταίροι μας λένε ΜΠΡΑΒΟ για τις θυσίες!», «Εντάξει, γίνονται και κάποια τραγικά λάθη, αλλά έρχεται η Ανάπτυξη!», «Σας ευχαριστούμε που σας αρέσουν τα παραμύθια!».
Κι ενώ ο κλοιός της τραγωδίας στενεύει όλο και περισσότερο γύρω μας, οι επόμενες γενιές μας κοιτάζουν μπερδεμένες, μη ξέροντας τι να κάνουν και τι τις περιμένει….
Το ντοκιμαντέρ «ΟΥΣΤ – Η Κραυγή της Ελλάδας» είναι ένα ισχυρότατο ΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα και η Σωτηρία του μυαλού μας. Το ξεπαραμύθιασμα. Το γκρέμισμα της εικονικής πραγματικότητας που μας έχουν επιβάλλει εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα την τελευταία τριετία. Το πώς θα καταφέρουμε να αντιδράσουμε ως Κοινωνία, θα κρίνει τις ζωές μας, το μέλλον μας, αλλά και την ίδια την ιστορία μας…
Δες το σαν ταινία με την οικογένειά σου ή με την παρέα σου. Θα τρομάξετε, θα προβληματιστείτε, θα γελάσετε, θα το απολαύσετε… Ένα συγκλονιστικό ταξίδι Αφύπνισης που πρέπει να το «ταξιδέψουμε» όλοι μας.
Δημιουργημένο με Αγάπη για την Πατρίδα και για τον Άνθρωπο, από Πολίτες για Πολίτες.
Μέλη & φίλοι του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.) Πάτρας.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της διλογίας ΟΥΣΤ στο: 
http://oust-katharmata.blogspot.gr
Το ντοκιμαντέρ ολοκληρώνεται σε 2 μέρη….
Α΄ μέρος: 60΄ – Β’ μέρος 35′
Τα θέματα που πραγματεύεται είναι τα εξής:
Πρόλογος:
0:00 – Σε μια περίοδο όπου καταρρέουν τα πάντα
06:46 – Εισαγωγή
08:35 – Το Πώς & το Γιατί
Το Σχέδιο Υποταγής της Ελλάδας σε 4 φάσεις:
10:14 – Πρώτη φάση: Δημιουργία Χρέους
17:20 – Δεύτερη φάση: Η Καταστροφική «Σωτηρία»
21:54 – Τρίτη φάση: Η Εξαθλίωση του πληθυσμού
29:18 – Τέταρτη φάση: Το Ξεπούλημα της Ελλάδας
Οι αιτίες του Κακού:
38:08 – Εμείς το δίκιο, αυτοί τη δύναμη
40:16 – Η Κατοχυρωμένη Ατιμωρησία
49:42 – Ευρώ: τι δεν καταλαβαίνεις;
01:06:56 – Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης
01:16:03 – Ο ρόλος των Συνδικάτων
Οι λύσεις:
01:17:41 – Αυτο-οργάνωση της Κοινωνίας
01:25:00 – Ώρα για την πραγματική Ανατροπή
01:26:53 – Τι πρέπει να γίνει (τοπία με κείμενο)
01:29:30 – Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας
01:33:12 – Τα 5 προτάγματα της Λευτεριάς
01:35:06 – Ω Ελλάς, Ηρώων χώρα (τίτλοι τέλους)
Επίλογος:
01:37:49 – «Homework» – 100 μέρες
01:40:25 – «ΟΥΣΤ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ»

http://epamkarditsas.wordpress.com

Οι καλύτερες ατάκες του Όσκαρ Ουάιλντ

Ο πρόσφατος εορτασμός της ημέρας του Αγίου Πατρικίου, προστάτη της Ιρλανδίας (17 Μαρτίου) αλλά και η επικείμενη εφαρμογή της νομοθεσίας για τον γάμο ομοφύλων στην Αγγλία και την Ουαλία (29 Μαρτίου) μας δίνουν μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε μερικά από τα πιο πνευματώδη αποφθέγματα του ιρλανδικής καταγωγής Όσκαρ Ουάιλντ. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Ουάιλντ υπήρξε ένας από τους πιο φημισμένους συγγραφείς του βρετανικού θεάτρου. Η δίκη και η καταδίκη του σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα εξαιτίας της σχέσης του με τον γιο ενός αριστοκράτη τον μετέτρεψαν σε σύμβολο των διωγμών σε βάρος των ομοφυλόφιλων στη βικτωριανή Αγγλία.
-Οι πραγματικοί φίλοι σε μαχαιρώνουν κατάστηθα.
-Κράτα την αγάπη στην καρδιά σου. Μια ζωή χωρίς αγάπη μοιάζει με ανήλιαγο κήπο όπου τα λουλούδια έχουν μαραθεί.
-Ορισμένοι γεννάνε την ευτυχία όπου κι αν εμφανιστούν. Κάποιοι άλλοι γεννάνε την ευτυχία όποτε εμφανιστούν.
-Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο.
-Η μοναδική διαφορά ανάμεσα σε έναν αμαρτωλό και έναν άγιο, είναι ότι ο άγιος έχει παρελθόν και ο αμαρτωλός έχει μέλλον.
-Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου. Όλοι οι άλλοι είναι πιασμένοι.
-Τα παιδιά ξεκινάνε αγαπώντας τους γονείς τους · μετά από κάποιον καιρό τους κρίνουν · σπάνια, αν όχι ποτέ, τους συγχωρούν.
-Να συγχωρείς πάντα τους εχθρούς σου· τίποτα δεν μπορεί να τους εκνευρίσει περισσότερο.
-Δεν μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Μπορεί να υπάρξει πάθος, εχθρότητα, αγάπη, λατρεία αλλά όχι φιλία.
-Είμαστε όλοι βουτηγμένοι στον βούρκο, αλλά κάποιοι από μας κοιτάνε τα άστρα.
-Μπορώ να αντισταθώ στα πάντα εκτός από τον πειρασμό.
-Η εκπαίδευση είναι κάτι το αξιοθαύμαστο, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε πότε-πότε ότι τίποτα που αξίζει να το γνωρίζεις δεν διδάσκεται.
-Δύο τραγωδίες υπάρχουν στη ζωή: η μία είναι να μην αποκτάς αυτό που θέλεις και η άλλη είναι να το αποκτάς.
-Καλό είναι να είναι κανείς πάντα ερωτευμένος. Γι'αυτό δεν πρέπει ποτέ να παντρεύεται.
-Μόνο ένα πράγμα στη ζωή είναι χειρότερο από το να σε συζητάνε και αυτό είναι το να μη σε συζητάνε καθόλου.
-Εγωισμός δεν είναι να ζεις όπως θες. Εγωισμός είναι να αναγκάζεις τους άλλους να ζήσουν όπως θες.
-Κανένας μεγάλος καλλιτέχνης δεν βλέπει τα πράγματα όπως είναι. Αν το έκανε δεν θα ήταν μεγάλος καλλιτέχνης.
-Το να αγαπάει κανείς τον εαυτό του είναι η αρχή μιας σχέσης που μπορεί να κρατήσει μια ζωή.
-Δεν θέλω να πάω στον παράδεισο. Κανείς απ'τους φίλους μου δεν είναι εκεί.
-Είναι παραλογισμός να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Οι άνθρωποι είναι είτε γοητευτικοί, είτε ανιαροί.
-Η εμπειρία είναι το μοναδικό πράγμα που δεν αποκτιέται δωρεάν.
-Η Αμερική είναι η μοναδική χώρα που πέρασε από τη φάση της βαρβαρότητας στη φάση της παρακμής χωρίς να περάσει από το ενδιάμεσο στάδιο του πολιτισμού.
-Πολλοί είχαν ανακαλύψει την Αμερική πριν τον Κολόμβο αλλά όλοι φρόντιζαν να το αποσιωπήσουν.
-Το πρόσωπο ενός άντρα είναι η αυτοβιογραφία του. Το πρόσωπο μιας γυναίκας είναι η μυθοπλασία της.
-Η μόδα είναι μια μορφή ασχήμιας τόσο απαράδεκτη, που είμαστε αναγκασμένοι να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες.
-Αν δεν βρίσκεις απόλαυση στο να διαβάσεις ένα βιβλίο ξανά και ξανά, δεν υπήρχε λόγος να το διαβάσεις καν.
-Ένας άνθρωπος που δεν σκέφτεται με τον δικό του τρόπο, είναι σαν να μην σκέφτεται καθόλου.
-Ποιος μπορεί να πει ότι είναι φτωχός όταν τον αγαπούν;
-Μια μικρή δόση ειλικρίνειας είναι επικίνδυνη. Σε μεγάλες δόσεις γίνεται θανατηφόρα.
-Διγαμία σημαίνει να έχεις παντρευτεί υπερβολικά μεγάλο αριθμό γυναικών. Το ίδιο και μονογαμία.
-Η τέχνη είναι επιφάνεια και συμβολισμός. Όσοι θέλουν να ψάξουν κάτω από την επιφάνεια το κάνουν με δική τους ευθύνη.
-Μια ιδέα που δεν είναι επικίνδυνη δεν αξίζει καν να λέγεται ιδέα.
-Πάντα δίνω καλές συμβουλές. Είναι το μοναδικό πράγμα που μπορώ να κάνω μ'αυτές. Ποτέ δεν είναι χρήσιμες για μένα τον ίδιο.
-Δεν είμαι αρκετά νέος για να γνωρίζω τα πάντα.
-Πρέπει πάντα να παίζεις δίκαια όταν κρατάς όλους τους άσους στα χέρια σου.
-Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι δημιουργώντας τον άνθρωπο, ο Θεός υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του.
-Το μόνο άτομο που χρειάζεσαι στη ζωή σου είναι αυτό που σε χρειάζεται στη δική του.
-Στις μέρες μας οι άνθρωποι γνωρίζουν την τιμή του κάθε πράγματος και την αξία κανενός.
-Δεν υπάρχει καμία αμαρτία εκτός από την ηλιθιότητα.
-Όσο ταυτίζουμε τον πόλεμο με το απόλυτο κακό, θα διατηρεί τη γοητεία του. Όταν αρχίσουμε να τον αντιμετωπίζουμε ως κακόγουστο και χυδαίο, θα πάψει να είναι δημοφιλής.
-Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή αλλά η διανομή των ρόλων είναι άθλια.
-Είμαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο που θα ήθελα να γνωρίσω σε βάθος.
-Κάθε πορτρέτο που έχει φιλοτεχνηθεί με συναίσθημα είναι πορτρέτο του καλλιτέχνη, όχι του μοντέλου.
-Πάντοτε θα με βρίσκετε γοητευτικό. Γιατί αντιπροσωπεύω όλες τις αμαρτίες που δεν είχατε το κουράγιο να διαπράξετε.
-Τίποτα δεν μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή εκτός από τις αισθήσεις και τίποτα δεν θεραπεύει τις αισθήσεις εκτός από την ψυχή.
-Τα βιβλία που ο κόσμος αποκαλεί ανήθικα, είναι αυτά που δείχνουν στον κόσμο τις ντροπές του.
-Το να ζει κανείς είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι απλώς υπάρχουν.
-Είναι πολύ θλιβερό ότι στις μέρες μας υπάρχουν τόσο λίγες άχρηστες πληροφορίες.
-Η ψευδαίσθηση είναι η πρώτη από τις απολαύσεις.
-Όταν οι καλοί αμερικάνοι πεθαίνουν, πηγαίνουν στο Παρίσι.
-Η κοινή γνώμη είναι εκπληκτικά ανεκτική. Συγχωρεί τα πάντα εκτός από τη μεγαλοφυΐα.
-Οι ερωτήσεις δεν είναι ποτέ αδιάκριτες. Οι απαντήσεις κάποιες φορές είναι.
-Ποτέ κανείς δεν είναι λιγότερο ειλικρινής παρά όταν μιλάει για τον εαυτό του. Φόρεσέ του μια μάσκα και θα σου πει όλη την αλήθεια.
-Μόνο κάτι πραγματικά μοντέρνο μπορεί να γίνει παλιομοδίτικο.
-Η επιχειρηματολογία πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία. Είναι πάντοτε χυδαία και συχνά γίνεται πειστική.
-Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο τάξεις: αυτούς που πιστεύουν το απίστευτο και αυτούς που κατορθώνουν το ακατόρθωτο.
-Αν έτσι συμπεριφέρεται η βασίλισσα Βικτώρια στους κρατουμένους της, δεν της αξίζει να έχει κρατούμενους.
πηγη 

Αεροπλάνο προσγειώθηκε 35 χρόνια μετά την εξαφάνιση του! (βίντεο)

Είχε εξαφανιστεί και προσγειώθηκε μετά από 35 χρόνια!

 Ένα αεροπλάνο που πραγματοποιούσε πτήση πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος στις 4 Σεπτεμβρίου του 1945. Όλες οι έρευνες είχαν αποβεί άκαρπες και μάλιστα κάποιοι βιάστηκαν να κλείσουν το φάκελο χωρίς περαιτέρω στοιχεία.
35 χρόνια αργότερα , στις 12 Οκτωβρίου του 1980 συνέβη κάτι το απίστευτο! Το ίδιο αεροπλάνο προσγειώθηκε σε αεροδρόμιο της Βραζιλίας χωρίς να ειδοποιήσει τον πύργο ελέγχου σαν να ήρθε από το πουθενά.
Το γεγονός δεν μεταδόθηκε από κανένα δυτικό μέσο μαζικής ενημέρωσης παρά μόνο από τα ινδονησιακά.
Πού βρισκόταν τελικά όλα αυτά τα χρόνια;
Δείτε το βίντεο

newsbomb

Επτά άνθρωποι έχουν τα κλειδιά που ελέγχουν το διαδίκτυο

Ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας η ιστορία που λέει ότι υπάρχουν επτά άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που κατέχουν τα επτά υπερ-κλειδιά, τα οποία ορίζουν τη λειτουργία ή την παύση του Ιστού. Ωστόσο πρόκειται για απόλυτη πραγματικότητα. Ολόκληρος ο παγκόσμιος ιστός, η λειτουργία του και η ασφάλειά του, εξαρτάται από επτά κλειδιά στα οποία έχουν πρόσβαση μονάχα επτά άτομα πάνω στον πλανήτη, όπως αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα Guardian. Τα κλειδιά αυτά βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, φυλασσόμενα μέσα σε υψίστης ασφαλείας θυρίδες, στις οποίες έχουν πρόσβαση τα συγκεκριμένα επτά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα με ειδική διαπίστευση. Ο δημοσιογράφος Τζέιμς Μπόλ «σκαλίζει» το θέμα και ακολουθεί τους μυστηριώδεις «κλειδοκράτορες» σε μυστική συνάντησή τους στο Λος Άντζελες, για να μάθει πώς ελέγχεται, αλλά και για το πώς μπορεί να καταρρεύσει μέσα σε μερικά λεπτά ο παγκόσμιος ιστός.

pontiki.gr

Ανακάλυψη-ορόσημο για τη Φυσική

Η ανακοίνωση για την ανακάλυψη των αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων που διαπερνούν τον χωροχρόνο, χαιρετίστηκε ήδη ως ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών.

Πρόκειται για το «αποτύπωμα» που άφησε η κατακλυσμική επέκταση του σύμπαντος (ο λεγόμενος «πληθωρισμός» του), αμέσως μετά τη δημιουργία του με τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).

Τα στοιχεία που ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, μετά από τριετή εξονυχιστική μελέτη τους για την αποφυγή λάθους, θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και από άλλους ερευνητές, αλλά η διάχυτη εντύπωση της επιστημονικής κοινότητας είναι ότι είναι αξιόπιστα. «Έχω δει την έρευνα, τα επιχειρήματα είναι πειστικά και οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες είναι ανάμεσα στους πιο προσεκτικούς και συντηρητικούς ανθρώπους που γνωρίζω», δήλωσε ο καθηγητής Μαρκ Καμιονόφσκι του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.

Η «θεωρία του πληθωρισμού» εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και αποτελεί συμπλήρωμα των κενών της αρχικής θεωρίας της «Μεγάλης Έκρηξης», του θεμέλιου λίθου της σύγχρονης κοσμολογίας. Η θεωρία προέβλεπε ότι η εκρηκτική διαστολή του σύμπαντος αμέσως μετά τη γέννησή του, άφησε «ίχνη» με τη μορφή κυμάτων βαρυτικής ενέργειας, τα οποία μπορούν να γίνουν αντιληπτά στο αρχαιότερο φως του σύμπαντος, στην «κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου».

Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως εντόπισε για πρώτη φορά το ερευνητικό πρόγραμμα BICEP 2, με το ομώνυμο ραδιοτηλεσκόπιο (φωτό) στον Σταθμό Αμούδσεν-Σκοτ στην Ανταρκτική, σε υψόμετρο 2.800 μέτρων .

 pontiki.gr

Ο Αριστοτέλης είναι ο διασημότερος άνθρωπος στην ιστορία σύμφωνα με λίστα του ΜΙΤ

 

Ο Αριστοτέλης είναι η διασημότερη προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την κατάταξη του Tεχνολογικού Iνστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο συγκέντρωσε και ανέλυσε δεδομένα σχετικά με την ιστορία και τον πολιτισμό σε όλο τον πλανήτη από το 4.000 π.Χ. έως το 2010.
Η ανάλυση των δεδομένων έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Pantheon, που λειτουργεί με την ευθύνη του Media Lab του ΜΙΤ. Στον κατάλογο κυριαρχούν οι Ελληνες – είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως σημειώνουν και οι New York Times, στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται έξι πρόσωπα από την Ελλάδα. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο Πλάτων και στην τρίτη ο Ιησούς Χριστός.
Με μερικά κλικ στο σάιτ του προγράμματος ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περιηγηθεί μέσα στον χρόνο και τη γεωγραφία, μαθαίνοντας, για παράδειγμα, ποιες είναι οι επιδόσεις της Βραζιλίας (κυρίως σε παραγωγή ποδοσφαιριστών) ή της Λευκορωσίας (σε πολιτικούς).
Το Pantheon διαθέτει, επίσης, λίστα με επαγγέλματα: από επιστήμονες μέχρι πορνοστάρ (στην πρώτη θέση βρίσκεται η Τζένα Τζέιμσον).
Σύμφωνα με το ΜΙΤ, κάποιος θεωρείται διάσημος αν υπάρχει σελίδα της Wikipedia με το όνομά του σε περισσότερες από 25 γλώσσες.

Οι πιο διάσημοι άνθρωποι των τελευταίων 6.000 ετών
1. Αριστοτέλης
2. Πλάτων
3. Χριστός
4. Σωκράτης
5. Μέγας Αλέξανδρος
6. Λεονάρντο Ντα Βίντσι
7. Κομφούκιος
8. Ιούλιος Καίσαρας
9. Όμηρος
10. Πυθαγόρας
Οι πιο διάσημοι ποδοσφαιριστές του 20ου αιώνα
1. Κριστιάνο Ρονάλντο
2. Πελέ
3. Λιονέλ Μέσι
4. Ρονάλντο
5. Ροναλντίνιο
6. Ντιέγκο Μαραντόνα
7. Ζινεντίν Ζιντάν
8. Ντέιβιντ Μπέκαμ

Αριστοτέλης , MIT 

 

ta nea.gr 

Ενας τεράστιος ωκεανός βρίσκεται στο κέντρο της Γης, λένε οι επιστήμονες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 12:04 |

Σκηνή από την ταινία «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης» βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», τόνισε ο καθηγητής γεωχημείας Γράχαμ Πίρσον που εξήγησε ότι ο όγκος του νερού βρίσκεται δεσμευμένος σε βάθος ως και 660 χλμ.

Ένα μικρό ακατέργαστο διαμάντι που βρέθηκε τυχαία στη ρηχή κοίτη ενός ποταμού στη δυτική Βραζιλία και το οποίο προερχόταν από τα έγκατα της Γης, οδήγησε τους επιστήμονες στην εντυπωσιακή εκτίμηση ότι σε βάθος 410 έως 660 χιλιομέτρων υπάρχει μια άγνωστη μέχρι σήμερα «υγρή ζώνη» με τεράστια αποθέματα υπόγειου νερού, τα οποία μπορεί να είναι τουλάχιστον όσα όλοι μαζί οι ωκεανοί του πλανήτη, αν όχι πολύ περισσότερα!
Ο όγκος αυτός του νερού δεν ρέει, αλλά συγκρατείται εντός των ορυκτών. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», δήλωσε ο καθηγητής γεωχημείας Γράχαμ Πίρσον του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, ο οποίος μελέτησε το διαμάντι και τη δημιουργία του σε ένα υγρό περιβάλλον.
Η σχετική δημοσίευση από διεθνή ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον Γράχαμ Πίρσον, έγινε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Οπως αναφέρει το BBC, ο μήκους μόλις πέντε χιλιοστών και βάρους 0,09 γραμμαρίου πολύτιμος κρύσταλλος εκτιμάται ότι εκτινάχτηκε από βάθος 500 χλμ στην επιφάνεια μέσω κάποιας ηφαιστειακής έκρηξης. «Είναι ένα αρκετά άσχημο διαμάντι. Δείχνει να πήγε στην κόλαση και να επέστρεψε», όπως είπε ο καθηγητής γεωχημείας.
Τα περισσότερα διαμάντια, που χρησιμοποιούνται για τα κοσμήματα, δημιουργούνται σε μικρότερο βάθος περίπου 150- 200 χιλιομέτρων. Αυτά που δημιουργούνται σε μεγάλο βάθος, στη λεγόμενη «ζώνη μετάβασης» του μανδύα κάτω από τον φλοιό, ξεχωρίζουν γιατί είναι πολύ ταλαιπωρημένα στην εμφάνισή τους και έχουν διαφορετική χημική σύσταση.
Η φασματοσκοπική ανάλυση του συγκεκριμένου μικρού διαμαντιού αποκάλυψε στο εσωτερικό του την ύπαρξη ενός σπάνιου ορυκτού, ενός ρινγκουδίτη, μιας μορφής ολιβίνη που σχηματίζεται υπό τρομακτικά υψηλή πίεση στο υπέδαφος και από τον οποίο αποτελείται το μεγαλύτερο μέρος του ανώτερου μανδύα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε δει με τα μάτια του ρινγκουδίτη από τόσο μεγάλο βάθος.
Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι ο εν λόγω ρινγκουδίτης, διαστάσεων μόλις 40 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου), περιείχε περίπου 1,5% νερό σε βάρος. «Η αναλογία αυτή δεν ακούγεται μεγάλη, αλλά αν υπολογίσει κανείς τις τεράστιες ποσότητες ρινγκουδίτη, που εκτιμάται ότι υπάρχουν στα μεγάλα βάθη της Γης, τότε η ποσότητα νερού εκεί κάτω πρέπει να είναι ισοδύναμη με το νερό όλων των ωκεανών του πλανήτη», πάνω από ένα δισεκατομμύριο τόνους νερού, δήλωσε ο Καναδός επιστήμονας.
Στη χειρότερη περίπτωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρέπει να υπάρχουν τοπικές «οάσεις» νερού στο εσωτερικό της Γης, που από κοινού απαρτίζουν ένα τεράστιο απόθεμα νερού στη περιοχή ακριβώς κάτω από τον φλοιό. Το νερό μπορεί να διαλύεται σε λιωμένο μάγμα, να φθάνει κάτω από τις τεράστιες τεκτονικές πλάκες και να τις εξασθενεί, με συνέπεια να διευκολύνονται οι εκρήξεις των ηφαιστείων.
Ακόμη, η ανακάλυψη δείχνει ότι μεγάλες ποσότητες νερού μπορεί να κρύβονται στο εσωτερικό άλλων βραχωδών πλανητών, όπως του Άρη. Δεν είναι τυχαίο ότι ρινγκουβίτες έχουν βρεθεί σε μετεωρίτες που έπεσαν στη Γη.
Υπάρχουν δύο θεωρίες για την προέλευση του νερού σε τόσο μεγάλο βάθος. Είτε φθάνει εκεί συνεχώς από τον ωκεανό μαζί με τη διαδικασία καταβύθισης των τεκτονικών πλακών, είτε προϋπήρξε από την αρχή δημιουργίας του πλανήτη, ως μέρος των πρωταρχικών υλικών που σχημάτισαν τη Γη.

ta nea.gr

Στα έγκατα της Γης υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός Ίσως τόσο μεγάλος, όσο όλοι μαζί οι ωκεανοί του πλανήτη, αποκάλυψε ένα μικρό διαμάντι που «ξέρασε» ηφαιστειακή έκρηξη ΣΧΟΛΙΟ (1) Magnify Image Μια άγνωστη «υγρή ζώνη» με τεράστια αποθέματα νερού, ίσως και όσο όλοι οι ωκεανοί μαζί, υπάρχει σε βάθος 410 έως 600 χιλιομέτρων στα έγκατα της Γης, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, μελετώντας ένα μικρό ακατέργαστο διαμάντι που «ξέβρασε» κάποια ηφαιστειακή έκρηξη στη ρηχή κοίτη ενός ποταμού της Βραζιλίας. Magnify Image Σύμφωνα με τον Γράχαμ Πίρσον του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, ο οποίος μελέτησε το διαμάντι και τη δημιουργία του, ο ωκεανός αυτός δεν πλέει αλλά συγκρατείται ανάμεσα σε ορυκτά. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», δήλωσε ο καθηγητής γεωχημείας. Στη χειρότερη περίπτωση, είπαν οι επιστήμονες αναλύοντας τα συστατικά του διαμαντιού, πρέπει να υπάρχουν τοπικές «οάσεις» νερού στο εσωτερικό της Γης, που από κοινού απαρτίζουν ένα τεράστιο απόθεμα νερού στη περιοχή ακριβώς κάτω από τον φλοιό. Για την προέλευση του νερού σε τόσο μεγάλο βάθος οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ή φτάνει εκεί από τους ωκεανούς ή ότι προϋπήρχε εκεί από τη δημιουργία του πλανήτη. Magnify Image Η μελέτη με την εκπληκτική διαπίστωση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC, το «Science» και τη βρετανική «Γκάρντιαν». Πηγή: www.lifo.gr

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑ (12)

Από τους πανάρχαιους χρόνους αποδίδονταν στους αριθμούς μια μυστηριακή και συμβολική σημασία. Αν και πολλά έθνη χρησιμοποιούσαν τα γράμματα της αλφαβήτου για να παραστήσουν αριθμητικές ιδέες.

Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι λαοί (Αιγύπτιοι, Χαλδαίοι, Έλληνες , Ιουδαίοι) γνώριζαν πλήρως τα θαυμαστά μυστήρια που ήταν σε θέση να αποκαλύψουν οι αριθμοί και ανέπτυξαν μία ολόκληρη επιστήμη αριθμητικών ιδεών, εντελώς ξεχωριστή από τα μαθηματικά.

Η συσχέτιση των αρχαίων δοξασιών για τους Αριθμούς με τα γράμματα της αλφαβήτου , τους Πλανήτες με τα Αστέρια , τους Αστερισμούς και άλλα αστρονομικά μεγέθη, ασκούσαν μια μορφή μαντείας.

Αν και ο κάθε αριθμός από μόνος του έχει τη δική του ξεχωριστή αποκρυφιστική και συμβολική έννοια και χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε τους υπόλοιπους , σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον αριθμό Δώδεκα (12).

Αυτός ο αριθμός  αντιπροσωπεύει έναν πλήρη κύκλο κι έχει ένα τέλειο και σημαντικό χαρακτήρα που ήταν από τους πιο αξιοσημείωτους στους αρχαίους πολιτισμούς , έχοντας μία άμεση και εξαρτημένη σχέση με το ζωδιακό καθώς και με τους μήνες στους περισσότερους πολιτισμούς είτε χρησιμοποιούσαν σεληνιακό είτε ηλιακό ημερολόγιο .

Η ιερότητα του 12 φαίνεται ότι προέρχεται από το αρχαϊκό δωδεκαδικό σύστημα , που πιθανώς ήταν το μοναδικό σύστημα αρίθμησης κατά τη νεολιθική εποχή και παρέμεινε ως συμπληρωματικό του δεκαδικού μέχρι σήμερα.

Η δωδεκάδα , ο χωρισμός της μέρας και της νύχτας σε 12 ώρες και του έτους σε 12 μήνες αποτελούν κατάλοιπα του αρχέγονου δωδεκαδικού συστήματος αρίθμησης.

Το 12 αντιπροσωπεύει τις 12 Ιεραρχίες των αρχαίων γραφών  που καθόριζαν με τη σειρά τους τους 12 αστερισμούς της ουράνιας ζωδιακής ζώνης.

Πρώτοι οι Σουμέριοι ιερείς-αστρονόμοι διαίρεσαν το έτος σε μικρότερες μονάδες. Έτσι όπως το σεληνιακό έτος τους είχε δώδεκα μήνες των 30 περίπου ημερών και το ημερονύκτιό τους είχε δώδεκα ντάννα. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι ο αριθμός 12 αποτελούσε μία τεχνική για τη διαίρεση της ροής του χρόνου αλλά κι όπως γνωρίζουμε οι δωδεκάδες σχετίζονται είτε φανερά είτε με έναν κρυμμένο τρόπο με τα Σημεία του Ζωδιακού , μέρη του μεγάλου κύκλου του ουρανού. Όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών , ήδη από το 2.400 π.Χ χρησιμοποιούσαν το ηλιακό έτος των 360 ημερών που διαιρούνταν σε 12 μήνες των 30 ημερών.

Αυτό  φαίνεται και στο Βαβυλωνιακό ημερολόγιο, αλλά μόνο στην εποχή του βασιλιά Χαμουραμπί (1955-1913 π.Χ) επιβλήθηκε ομοιομορφία στο ημερολόγιο και δόθηκαν στους μήνες ονόματα , τα οποία χρησιμοποιούνται ως σήμερα παραφθαρμένα στο εβραϊκό ,στο συριακό και στο λιβανέζικο ημερολόγιο.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διαίρεσαν τη μέρα σε 12  ώρες (χαρού) και 12 τη νύχτα. Οι 12 ημερήσιες ώρες προσωποποιούνταν με θεές, που έφερναν επί της κεφαλής τους τον δίσκο του Ήλιου, ενώ οι 12 νυχτερινές προσωποποιούνταν με θεές που έφερναν επί της κεφαλής τους ένα αστέρι.

Στην Ανατολή και συγκεκριμένα στην Κίνα ο Ζωδιακός Κύκλος αντιπροσωπεύεται από δώδεκα ζώα που το καθένα ασκεί επίδραση για ένα χρόνο.

Υδροχόος   =   Τίγρης

Ιχθύες         =   Λαγός

Κριός         =   Δράκοντας

Δίδυμοι      =   Ίππος

Καρκίνος   =   Πρόβατο

Λέων         =   Πίθηκος

Παρθένος   =   Κόκορας

Ζυγός         =   Σκύλος

Σκορπιός    =   Αγριόχοιρος

Τοξότης      =  Αρουραίος

Αιγόκερως  =  Βόδι

Σπύρος Νάγος

Ο Σπύρος Νάγος γεννήθηκε στις 13.8.1868 στο Κακούρι της Αρκαδίας. Κυριότερη παιδαγωγόςυπήρξε η μητέρα του. Λόγω της ευφυίας και της δραστηριότητάς του, έφυγε από το πατρικότου,  χωρίς καμιά χρηματική ενίσχυση και πήγε στην Τρίπολη,  απ’  όπου τελικά,  πήγε στηνΑθήνα. Εκεί, ένας φιλότιμος και ευσυνείδητος δάσκαλος τον μόρφωσε μέχρι του σημείου να είναι σεθέση να διαβάζει και να ερμηνεύει Ισοκράτη και Ξενοφώντα.  Αφού έκανε διάφοραεπαγγέλματα, έγινε ζαχαροπλάστης. Αναμείχθηκε με τον συνδικαλισμό και εξελέγη αντιπρόσωπος της συντεχνίας τωνζαχαροπλαστών. Την ίδια εποχή συγκροτήθηκε και ο πρώτος δημοκρατικός πυρήνας με τουςΦλογαϊτη,  Χοϊδά και Γ.  Φιλάρετο,  ο οποίος εξέδιδε τότε τον  «Ριζοσπάστη»,  φορέα τωνδημοκρατικών και σοσιαλιστικών αρχών,  στις οποίες είχε προσχωρήσει και ο φλογερός καιενθουσιώδης Νάγος. Θαύμαζε τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης και η τριλογία «Ελευθερία –  Ισότης – Αδελφότης» έγινε το βίωμά του.  Προέβη σε αγώνα αφύπνισης και εξέγερσης τουαδικημένου εργάτη.  Εγκαταλείπει τότε το επάγγελμα του ζαχαροπλάστη και γίνεται  τυπογράφος.  Συντάσσει,  εκδίδει και κυκλοφορεί μόνος του την πρώτη στην Ελλάδασοσιαλιστική εφημερίδα, το «Αρδην». Πρωτεργάτης και ρήτορας της πρώτης συγκεντρώσεως στις στήλες του Ολυμπίου Διός τηςΕργατικής Πρωτομαγιάς,  καταδιώκεται από την Αστυνομία και κατάσχεται το φύλλο του. Καταφεύγει στην Κεφαλλονιά.  Συλλαμβάνεται στην Ζάκυνθο.  Με επέμβαση φιλελεύθερωνστοιχείων του νησιού,  αφήνεται ελεύθερος.  Εκεί,  συνδέεται με τους ριζοσπάστες και τουςπροοδευτικούς κύκλους,  στους οποίους ανήκαν και οι τέκτονες της Αγγλικής Στοάς«Αστήρ»,  στην οποία είχαν μυηθεί οι περισσότεροι Φιλικοί του 1821. Το 1904  μυήθηκε στην τότε Στοά «Μαραθών».  Ηταν ο πρώτος Σεβάσμιος της Σ.΄.  Στ.΄. «Προμηθεύς».  Συνέταξε ψήφισμα με το οποίο ζητούσε να καθιερωθούν:  1. H οκτάωρη εργασία.2. Η αργία της Κυριακής.3. Η κατάργηση της προσωπικής κράτησης, και4. Η απονομή σύνταξης σε όσους εργάτες συμπληρώνουν το πεντηκοστό έτος της ηλικίαςτους, ή τους παθόντες ή ανίκανους για κάθε εργασία.Όταν επέστρεψε στην Αθήνα,  διορίστηκε υπάλληλος των Ταχυδρομείων Αθηνών και γιααρκετά χρόνια,  εξελέγετο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου ΔημοσίωνΥπαλλήλων. Το 1918  προσλήφθηκε σε τραπεζικό ίδρυμα στην Αθήνα με τον βαθμό του Τμηματάρχη.  Αφού πέρασε από τριάντα επτά επαγγέλματα,  όπως έλεγε αστειευόμενος,  διορίστηκεΔιευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πειραιώς,  την οποία διοργάνωσε και διηύθυνε.  Στον Τεκτονισμό ο Νάγος αναδεικνύεται και αναγνωρίζεται από όλους,  σαν γνήσιοςεμπνευσμένος Μύστης Δάσκαλος με σπάνια ηγετικά προσόντα. Η ικανότητά του να ερμηνεύεισύμβολα, η γλυκύτητα του χαρακτήρα του, και οι