70 εκπληκτικές φωτογραφίες για να εκτιμήσετε τον πλανήτη Γη

Τοπία απείρου κάλλους από τον πιο όμορφο και ποικιλόμορφο πλανήτη μας....

Zion National Park, Utah, ΗΠΑ

Split Pinnacle, Επαρχία Χουνάν, Κίνα

Ulua Beach, Maui, Χαβάη

Save Valley Conservancy, Zimbabwe (Αφρική)

Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης, Κεφαλονιά, Ελλάδα

Το Βόρειο Σέλας πάνω από τις νήσους Lofoten, Νορβηγία

Banff National Park, Καναδάς

Cathedral Cove, Νεα Ζηλανδία

Dandenong Ranges, Αυστραλία

Denali National Park, Alaska, ΗΠΑ

Τροπικό δάσος El Yunque, Puerto Rico

Glow Worm Cave (σπήλαιο φωσφοριζόντων σκουληκιών), Waitamo, Νεα Ζηλανδία

Hamnøy, Nordland, Νορβηγία

Όρος McKinley, ΗΠΑ

Σπήλαιο Vatnajokull, Ισλανδία

Το διάσημο Japanese Maple Tree, Portland, Oregon, ΗΠΑ

Ηφαίστειο Karymsky, Ρωσία

Λίμνη Βαϊκάλη, Ρωσία

Lizard Island, Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, Queensland, Αυστραλία

Lone Tree, Washington, ΗΠΑ

Maroon Bells, Aspen, ΗΠΑ

Όρος Fairview, Banff National Park, Καναδάς

Όρος Kilimanjaro, Κένυα

Όρος Sneffels, Colorado, ΗΠΑ

δάσος στη Νορβηγία

Εξωτική παραλία στη Μαγαδασκάρη

Κοιλαδα Orkhon, Μογγολία

Pomerania, Πολωνία

Schilthorn, Ελβετία

Dolomites, Ιταλικές Άλπεις, Ιταλία

Shark Bay, Δυτική Αυστραλία

Παραλία Te Henga, Νέα Ζηλανδία

Όρος Hood, Oregon, ΗΠΑ

Λίμνη Moraine, Banff National Park, Καναδάς

White Cliffs of Dover, Μεγάλη Βρετανία

Καταρράκτες Horsetail, Yosemite, ΗΠΑ

Ηφαίστειο Reventador, Ισημερινός

Ηφαίστειο Kīlauea, Χαβάη

Λίμνη Moraine, Banff National Park, Καναδάς

Λίμνη Tahoe, Sierra Nevada, ΗΠΑ

Lands End, San Francisco, California, ΗΠΑ

Λιβυκή Έρημος, Νότια Λιβύη

Sigiriya (Πέτρα του Λιονταριού), Sri Lanka

Όρος Fuji, Ιαπωνία

Natural Bridge (φυσική γέφυρα), ΗΠΑ

Puez-Geisler Nature Park, Ιταλία

Salt, Namibia

Senja, Νορβηγία

Σεϋχέλλες

Three Sisters, Oregon, ΗΠΑ

Superstition Mountains, Arizona, ΗΠΑ

Tam Cốc-Bích Động, Βιετνάμ

 

πηγη 

Εξοντώνοντας επιστημονικά εργάτες

Πολλοί θα έχετε αναρωτηθεί πως γίνεται και λειτουργεί τόσο άψογο ο μηχανισμός διάλυσης εργατικών σωματείων, συλλόγων, απεργιών, καταλήψεων και εν γένει όλων εκείνων των αντιδράσεων της εργατικής τάξης απέναντι στον πόλεμο που δέχεται. Κι όμως στους καιρούς της κρίσης και ακόμα παλιότερα η αστική τάξη προετοιμαζόταν, πειραματιζόταν και αντιμετώπιζε με επιστημονικό τρόπο την αναζήτηση μια φόρμουλας διάλυσης κάθε εργατικής αντίστασης. Σήμερα 25 Μάη είναι ημέρα ορόσημο για αυτή την προσπάθεια, το γιατί θα το μάθετε παρακάτω.
Θα ξεκινήσουμε με ένα άνθρωπο τον Pearl Bergoff, ένα φτωχοδιάβολο, γιο ενός πλανόδιου έμπορα ψαριών και εκτιμητή γης από το Michigan των ΗΠΑ. Ο πατέρας του τον παράτησε με 50 δολάρια στην τσέπη όταν ήταν 13 χρονών έτσι πήγε στην Νέα Υόρκη για να ενταχθεί στην βιομηχανία της απεργοσπασία που ανθούσε. Όλα αυτά στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα. Αρχικά έκανε τον ρουφιάνο για την Metropolitan Street Railway παρακολουθώντας τους εργάτες για το πως διαχειρίζονταν τα εισιτήρια. Το 1906 “δούλευε” ως απεργοσπάστης για τον James Farley (άλλο “μπουμπούκι” κι αυτός, αξίζει να διαβάσετε το βιογραφικό του εδώ ). Πέρα από τις “υπηρεσίες” του έκανε και τον σωματοφύλακα για τον αρχιτέκτονα και επιχειρηματία Stanford White, έκανε τόσο καλά την δουλειά του που ο White δολοφονήθηκε από τον Harry Kendal Τhaw λόγω της ερωτικής σχέσης του White με την γυναίκα του Thaw. Σαν τίμιος “μεροκαματιάρης” οBergoff δεν έχασε ευκαιρία και πούλησε το ημερολόγιο του θύματος με όλες τις πιπεράτες λεπτομέρειες στην εφημερίδα New York World. Με τα χρήματα που πήρε ίδρυσε μαζί με τον αδερφό του Leo την εταιρία Bergoff Brothers Strike Service and Labor Adjusters έτσι λοιπόν από υπάλληλος στον απεργοσπαστικό κλάδο, έγινε αφεντικό της δικής του εταιρίας απεργοσπασίας. Ανέλιξη μεγάλη βλέπεις… Η εταιρία του αποδείχτηκε πολύ καλή στο “έργο” της με calling card των υπηρεσιών της την έντονη και χωρίς φειδώ βία στις επιχειρήσεις της. Από την απεργία των σκουπιδιάρηδων του 1907 έδωσε διαπιστευτήρια πως είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική. Η πρώτη όμως μεγάλη παράσταση θα δινόταν δύο χρόνια αργότερα στην Pennsylvania.
Τι έγινε ; Η Pressed Steel Car Company απέλυσε σαράντα άτομα. Όμως μιλάμε για το 1909 τότε που τέσσερα χρόνια πριν διακόσιοι εργάτες αποφάσισαν να ιδρύσουν την IWW, έμεινα γνωστοί και ως Wobblies ή διαφορετικά μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του αμερικανικού και παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Αυτοί λοιπόν οι παλαβοί της ιστορίας για απόλυση μόλις 40 ανθρώπων οργάνωσαν συλλαλητήριο απάντηση 8 χιλιάδων εργατών με δεκαέξι διαφορετικές εθνικότητες. Τα αφεντικά τρελάθηκαν και κάλεσαν τον Bergoff να τους βοηθήσει. Ο τελευταίος δεν καθυστέρησε καθόλου, έστειλε με πλοία και τρένα απεργοσπάστες να συγκρουστούν με τους απεργούς και τους αλληλέγγυους. Αλλά ακόμα και οι απεργοσπάστες που ήταν κατά κύριο λόγοι μετανάστες που μάντρωνε ο Bergoff με την βια και τους φύλαγαν μπράβοι, είχαν ιδιαίτερη “μεταχείριση”. Οι περισσότεροι ήταν είτε θύματα απαγωγής, είτε παραπλανημένοι με παχυλές υποσχέσεις και τους συμπεριφερόταν σαν εμπορεύματα. Για παράδειγμα τους στοίβαζε σε εμπορικά βαγόνια και τους κλείδωνε εκεί χωρίς τροφή, νερό ή ακόμα και κάτι σαν τουαλέτα, για να τους δείξει πιο είναι το αφεντικό. Στο προκείμενο όμως η απεργία μετατράπηκε σε μάχη και αργότερα σε πιστολίδι που στέρησε την ζωή σε 22 απεργούς. Τελικά όμως οι απεργοί νίκησαν. Αυτό όμως δεν έβλαψε τις επιχειρήσεις του Bergoff Που είχε πλέον στην διάθεσή του γύρω στους 10 χιλιάδες απεργοσπάστες ενώ για κάθε επιχείρηση αμειβόταν ως και 2 εκατομμύρια δολάρια… Μιλάμε για πολύ ανέλιξη… Τέσσερα χρόνια μετά το πρώην αφεντικό τουJames Farley τίναξε τα πέταλα και έτσι ο Bergoff αυτό-ανακυρήχθηκε “Βασιλιάς των Απεργοσπαστών”. Μετακόμισε έτσι στο Bayonne του New Jersey και έφτιαξε τομεγαλύτερο γραφείο που είχε δει η πόλη και από εκεί διεύθυνε το “αγαστό” έργο του. Επένδυσε και τοπικά εννοείται καθώς ανακατεύτηκε και στην απεργία των διυλιστηρίων του Bayonne το 1915-1916 με καλό “σκορ” πάλι 4 νεκροί και 34 τραυματίες.
Όμως το 1923 έπεσε αναδουλειά και η επιχείρηση του Bergoff έφθινε τάχιστα. Προσπάθησε να ανακατευτεί στο real estate αλλά απέτυχε και γύρισε στην παλιά του τέχνη. Έτσι λοιπόν αποφάσισε εκεί γύρω στο 1936 να παίξει το τελευταίο το χαρτί και να αφήσει κληρονομιά στο κόσμο την τεχνική του. Για αυτήν κατηγορήθηκε δικαστικά αλλά αθωώθηκε στις 18 Νοέμβρη του 1937. Αποσύρθηκε μετά μιας και του είχε αφαιρεθεί και η άδεια ντετέκτιβ από την πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ευτυχώς ψόφησε το 1947… αλλά ποιο ήταν το τελευταίο του χαρτί που ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται ; Το όνομα αυτής είναι η φόρμουλα Mohawk Valley ή αλλιώς τεχνική Bergoff.
O James Rand Jr. ήταν ένα Αμερικανός βιομήχανος που έφερε επανάσταση στην επιχειρηματική μηχανοργάνωση και μηχανογράφηση. Ήταν απόφοιτος του Harvard και τραπεζικός, εκεί κατάλαβε πως για να γίνουν πιο αποδοτικές οι τράπεζες έπρεπε να οργανώσουν τις υπηρεσίες τους, να τις κατηγοριοποιήσουν και ούτε κάθε εξής. Έτσι έφερε το σύστημα της μηχανοργάνωσης και αρχειοθέτησης. Ήταν σημαίνον πρόσωπο της εποχής καθώς την περίοδο της κρίσης έγινε ο άνθρωπος που άκουγαν η κυβέρνηση και οι τραπεζίτες για να αντεπεξέλθουν. Ήταν συνιδρυτής μαζί με τον Frank Vanderlipτης επιτροπής διάσωσης των Αμερικανικών τραπεζών, που μεταξύ άλλων χειρίστηκε την κατάργηση του κανόνα του χρυσού και τον πληθωρισμό του δολαρίου. Μαζί με αυτά ήταν βραβευμένος από την Αμερικανική Συνομοσπονδία Εργασίας (AFL) και συγκεκριμένα τον πρόεδρό της William Green. Όλα αυτά όμως φτάνει να είναι έξω από την πόρτα του. Το 1935 κατηγορείται για χρηματιστηριακή απάτη με τις μετοχές της τότε εταιρίας του αλλά υπέγραψε συμβιβαστική λύση όπου δεσμευόταν να σταματήσει την αγορά μετοχών που θα επηρέαζαν την τιμή των εταιρικών του μετοχών. Ένα χρόνο πριν όμως, το 1934 οι εργάτες στα εργοστάσια παραγωγής γραφομηχανών άρχισαν να οργανώνονται σε σωματεία από την AFL. Στις 8 Μάη του 1934, 6,5 χιλιάδες εργάτες απήργησαν ώστε να αναγνωριστεί το νεοσύστατο σωματείο τους και να κατοχυρωθεί η συλλογική διεκδίκηση μέσω συλλογικών συμβάσεων μεταξύ σωματείου και επιχείρησης. Αυτό δεν άρεσε πολύ στον εργατο-πονιάρη Rand και έτσι άρχισε να παίρνει μέτρα.
Το 1936 ήταν ιδιοκτήτης της εταιρίας κατασκευής γραφομηχανών Remington. Στις 25 Μάη του 1936 οι εργαζόμενοι της Remington Rand Company αποφάσισαν να απεργήσουν, μια απεργία που κράτησε ως τον Απρίλη του 1937.Σε αυτήν ξεδιπλώθηκε η τεχνική Bergoff ή η λεγόμενη και φόρμουλα Mohawk Valley. O Rand Jr. αποφάσισε να συκοφαντήσει τους συνδικαλιστές των εργατών αλλά έβλεπε πως αυτό δεν έφτανε έτσι κατέφυγε στις υπηρεσίες του Bergoff με αποτέλεσμα αυτό το δίδυμο να καταρτίσει μια φόρμουλα εννιά σημείων για την διάλυση σωματείων και απεργιών. Η φόρμουλα έχει ως εξής, όπως αποδίδεται στο περιοδικό The Nation του 1937 :
1.Όταν απειλείται να γίνει απεργία χαρακτήρισε τους αρχηγούς του σωματείο ως “αγκιτάτορες” ώστε να τους καταστήσεις αφερέγγυους στην κοινή γνώμη και τους υποστηρικτές τους. Κάνε ψηφοφορία υπό το αυστηρό βλέμμα των ελεγκτών εργασίας ώστε να δείξεις πως το σωματείο είναι αδύναμο. Έτσι μπορείς να παρουσιάσεις λανθασμένα πως οι απεργοί είναι μια μικρή μειοψηφία. Άσκησε οικονομική πίεση μέσω απειλών ότι θα μεταφέρεις το εργοστάσιο. Συγκέντρωσε τραπεζίτες, γαιοκτήμονες, ιδιοκτήτες real estate και επιχειρηματίας σχηματίζοντας μια επιτροπή πολιτών ώστε να ασκούν πίεση και αυτοί.
2.Σήκωσε την σημαία του “νόμου και της τάξης” προκαλώντας την κοινότητα να μαζέψει νόμιμα και αστυνομικά όπλα ενάντια στην φαντασιακή απειλή και να ξεχάσει πως οι εργάτες έχουν ίσα δικαιώματα με όλη την κοινότητα.
3.Κάλεσε μια μαζική συγκέντρωση ώστε να κατευθύνεις την κοινή γνώμη ενάντια στους απεργούς και να ενισχύσεις την επιτροπή πολιτών.
4.Σχημάτισε μια μεγάλη αστυνομική δύναμη που θα τρομάζεις τους απεργούς και να τους προκαλεί ψυχολογικά πίεση. Χρησιμοποίησε για αυτό την τοπική αστυνομία, την πολιτειακή αστυνομία, υπόκοσμο και ειδικές πολιτοφυλακές, αν είναι δυνατόν από άλλες γειτονιές.
5.Πείσε τους απεργούς πως η προσπάθειά τους είναι απέλπιδα με μια κίνηση επιστροφής στην δουλειά. Αυτή θα την καλεί μια οργάνωση μαριονέτα δήθεν πιστών εργατών που θα έχει οργανωθεί κρυφά από τον εργοδότη.
6.Όταν έχουν γίνει αρκετά από τα παραπάνω όρισε μια ημερομηνία για το άνοιγμα του εργοστασίου. Έχοντας λάβει τέτοια πρόταση από την οργάνωση μαριονέτα που ζητά επιστροφή δουλειά.
7.Σκηνοθέτησε το άνοιγμα με θεατρινισμούς. Ανοιχτές πύλες και εργαζόμενους που εισέρχονται μαζικά προστατευμένοι από ισχυρές δυνάμεις ασφάλειας ώστε να δραματοποιήσεις το γεγονός, να το γεμίσεις με υπερβολές και να ενδυναμώσει τον αντίκτυπο της απογοήτευσης.
8.Σπάσε το ηθικό των απεργών με μια συνεχή επίδειξη ισχύος. Αν χρειαστεί μετέτρεψε την κοινότητα σε πολεμικό στρατόπεδο και απέκλεισέ την από τον έξω κόσμο
9.Κλείσε το μπαράζ δημοσιότητας για το θέμα λέγοντας πως το εργοστάσιο είναι σε πλήρη λειτουργία και πως οι απεργοί είναι μια ισχνή μειοψηφία που προσπαθεί να εμποδίσει το δικαίωμα στην εργασία. Με αυτό η καμπάνια τελειώνει και ο επιχειρηματίας έχει σπάσει την απεργία.
Και όπως καταλαβαίνουμε όλοι τα εφήρμοσαν όλα, μάλιστα εφήρμοσαν περισσότερα από αυτά. Ποια ήταν τα εξτρά που εφαρμόστηκαν ; Πολλά αλλά ας τα πάρουμε ένα-ένα. Χρησιμοποίησαν και ιδιωτικές δυνάμεις ασφάλειας με κυρίαρχα τα γραφεία ντετέκτιβ της εποχής, την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Bergoff. Εξόπλισαν τις πολιτοφυλακές με όπλα και συμβατικά αυτοκίνητα ώστε να εκτελούν περιπολίες. Η αστυνομοκρατία και τρομοκρατία έφτασε σε επίπεδο που η εταιρία έβγαλε κάρτες-διαβατήρια που μοίρασε στους κατοίκους και χωρίς αυτά δεν ήταν δυνατή η είσοδος στην πόλη. Φυσικά πλημμύρισαν την περιοχή με απεργοσπάστες παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αλληλέγγυων εργατών από γειτονικά εργοστάσια και περιοχές να αρνηθούν. Όμως η κρίση και η μεγάλη ύφεση έκανε τους απεργοσπάστες να τρέχουν πίσω από τις υποσχέσεις για εύκολα λεφτά. Μαζί με αυτά υπήρχε ένα όργιο παραπληροφόρησης πως συγκεκριμένοι εργάτες, συνήθως ηγετικές μορφές του αγώνα επέστρεφαν στην δουλειά ή αποφάσισαν να κλείσουν την απεργία. Έτσι δημιουργούσαν έριδες μέσα στις τάξεις των απεργών μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Εξαγόρασε ο Rand Jr και τις τοπικές δικαστικές αρχές που είχαν ιδιαίτερα σκληρή στάση απέναντι στους απεργούς και τους υποστηρικτές τους ρίχνοντας φυλακές για ψύλλου πήδημα. Χαρακτηριστικά δύο έφηβες κοπέλες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση ενός μήνα επειδή κουνούσαν ψεύτικους αρουραίους στους απεργοσπάστες. Δημιουργούσαν επίσης πολλές επιτροπές κατοίκων που δήθεν καταδίκαζαν την βία του σωματείου και ζητούσαν την επίμονη λήξη της απεργίας ώστε να επιστρέψουν στην κανονική ζωή τους. Μέχρι και ιεραπόστολους επιστράτευσαν που έμπαιναν στα σπίτια και έβγαζαν αμαρτωλούς τους απεργούς πείθοντας τις οικογένειές τους να ασκήσουν πίεση για να γυρίσουν στον δρόμο του Κυρίου που δεν θέλει φασαρίες. Ενώ όση διαρκούσε η απεργία ο Rand Jr οργάνωνε επιχειρησιακά σωματεία ώστε να δείχνει πως οι εργαζόμενοι θέλουν να δουλέψουν… Παλιά μου τέχνη…
Η όλη μάχη ήταν ιδιαίτερα βίαιη με συνεχόμενες συγκρούσεις που κρατούσαν μέρες και τους εργάτες να επιστρατεύουν κάθε μέσο ώστε να επιβιώσουν από αυτοσχέδιο βόμβες μέχρι τεράστιες μεταλλικές μπάλες. Τελικά μετά από 11 μήνες απεργίας και μια αντίστοιχα πολύμηνη δικαστική μάχη οι εργάτες κέρδισαν την αναγνώριση του σωματείου και την ικανότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων. Αυτό όμως που έμεινε είναι μια θεωρία αντιμετώπισης καταστάσεων κοινωνικής εξέγερσης όπως θα έλεγαν κάποιοι ειδικοί αναλυτές .Δηλαδή για να το πούμε στην γλώσσα μας, εξάλειψης και καταστολής κάθε αντίδρασης. Το ότι την περίοδο της κρίσης έγινε από κοινού παγκοσμίως τέτοιες προσπάθειες πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε πως ο φασισμός ενυπάρχει στο ίδιο το σύστημα που ονομάζουμε καπιταλισμό, οι εκφάνσεις αλλάζουν. Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενο άρθρο για το πως οι Ναζιστές αντιμετώπισαν το εργατικό κίνημα όταν ανέβηκαν στην εξουσία (εδώ) ο στόχος ήταν κοινός (για αυτό και η φωτογραφία του Αδόλφου στο post). Ήθελα όμως να παρουσιάσω όμως και την άλλη πλευρά αυτή του λεγόμενου New Deal που δεν ήταν τίποτε άλλο από μια διαφορετικής οπτικής καπιταλιστική απάντηση που στόχο είχε το εργατικό κίνημα. Δεν υπάρχει λοιπόν αντί-φασιστικό κίνημα χωρίς να βάζει ως πρόταγμα την καταστροφή του καπιταλισμού μιας και πολύ απλά θα βρεθεί να παλεύει για ένα φασισμό με διαφορετικό προσωπείο… Τα σχόλια και οι σκέψεις δικές σας όπως πάντα.

Πηγή: Εξοντώνοντας επιστημονικά εργάτες - RAMNOUSIA

Εγχειρίδιο Βλακείας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Προ ετών, αν θυμούμαι καλά, είχα διαβάσει το βιβλίο «Εγχειρίδιο Βλακείας», του Διονύση Χαριτόπουλου, που ήταν ο σύζυγος ο αξέχαστης Μαλβίνας Κάραλη, η οποία αποκαλούσε «ακατοίκητο» το κεφάλι του τότε μεγάλου πρωθυπουργού κ. Ση Μι Τι.

Σήμερα σκέφθηκα να παραθέσω μερικά αποσπάσματα, πολύ ωραία και χρήσιμα κατά την ταπεινή μου άποψη.
Πολύ χρήσιμο θα είναι να διαβαστεί με σχετική προσοχή, και οι συνειρμοί θα σας οδηγήσουν σε πρόσωπα και πρακτικές της τρέχουσας (!) επικαιρότητας από δω και …μερικά χρόνια... (η τρέχουσα επικαιρότητα, ...τρέχει κάπου πέντε χρόνια.)
Από τις διάφορες μελέτες, πάντως, προκύπτει ότι πέρα από την ιδεολογία και τις άλλες ταξικές διακρίσεις, οι …άνθρωποι διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες : στους Έξυπνους και στους Βλάκες. Αν και η μεταξύ τους διάκριση δεν είναι δύσκολη, όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη δεύτερη δεν το ξέρουν.
• Η βλακεία είναι απρόβλεπτη. ‘Εχει τόση ποικιλία εκδηλώσεων, όσοι και οι βλάκες που ο καθένας ξεχωριστά είναι μια αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων.
• Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες…
• Ο πιο πονηρός βλάκας είναι ο σοβαρός. Το υστερικά τυπικό και λιγόλογο ανθρωπάκι που οχυρώνεται καχύποπτο προς όλους πίσω από ένα προσωπείο σοβαρότητας…. ‘Ενας τέτοιος έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός… Αλησμόνητη είναι η σκηνή του εν λόγω όταν μετά τους σεισμούς του 1999 πήγε με τις κάμερες να επισκεφθεί τους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων. Κοίταξε ξινά τα παιδάκια που πλατσούριζαν ξυπόλητα στις λάσπες ανάμεσα στα κοντέϊνερ και, κάνοντας προσπάθεια να φερθεί ανθρώπινα, τα ρώτησε: "Πού είναι πιο καλά, εδώ ή στο σπίτι;"…
• Ένας ηλίθιος άνδρας, όσο εμφανίσιμος και να είναι, απογοητεύει το θηλυκό, δεν του εμπνέει την αναγκαία αίσθηση σιγουριάς. Εκτός και αν τη χαζομάρα του αντισταθμίζει η οικονομική ή κοινωνική του θέση, οπότε το παλικάρι είναι λαχείο. Αντιθέτως μία νεαρή και όμορφη χαζοβιόλα είναι σταθερή αντρική φαντασίωση. Γενικώς, στα ερωτικά οι άντρες ψάχνουν τα μικρά, οι γυναίκες τα μεγάλα και η αποκολοκύνθωση καλά κρατεί. Η διαφορά είναι ότι ο ηλίθιος όταν καυλ...σει νομίζει ότι ερωτεύτηκε και η χαζή πιστεύει ότι όσοι θέλουν να την πη...ξουν θέλουν να την παντρευτούν.
• Το πτυχίο δεν είναι πιστοποιητικό ευφυίας. Αν το μυαλό κάποιου φτάνει για να πάρει δίπλωμα οδήγησης, κατά πάσα πιθανότητα φτάνει και για πάρει ένα δίπλωμα σπουδών. Τα νοητικά απαιτούμενα είναι περίπου ισοδύναμα. Άπαξ και μπορεί να απομνημονεύσει τον ΚΟΚ και τα σήματα, το μόνο που χρειάζεται για το «χαρτί» είναι να στρώσει τον κώλο του κάτω, να μουλαρώσει δεόντως και αμέτι μουχαμέτι, έστω και «νύχτα», θα το πάρει το στραβόχαρτο.
• Όπως υποστηρίζει μία ομάδα ερευνητών που μελέτησε το θέμα σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, εντόπισε το ίδιο ακριβώς ποσοστό «χοντροκέφαλων» ανάμεσα στις καθαρίστριες, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους φοιτητές και τους καθηγητές (C.M. Cipolla). Προφανώς, αν η έρευνα στρεφόταν και προς τους ίδιους τους ερευνητές θα ανακάλυπταν και το δικό τους ποσοστό μπούφων.

Το καλύτερο το άφησα για το τέλος, και είναι αυτό που έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε.
«Εκτός από το πλήθος, υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που γιγαντώνει τη βλακεία: η εξουσία. Η εξουσία αποβλακώνει», έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε.
«Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες.»

Πηγή: Εγχειρίδιο Βλακείας - RAMNOUSIA

Ο Άγριος Λίβελλος της Αληθινής Ελευθερίας

…Ένας κάποιος από τους ποιητές του Βορβόρου

Στέκομαι Μετέωρος και σας παρακολουθώ τα τελευταία 4.5 χρόνια. Έχω απομείνει Σιωπηλός μέσα σε μία ασάλευτη φρίκη, εξόριστος σε μία βουβή ανήμπορη λύσσα, γεμάτη οργή, περιφρόνηση, αηδία, συντριβή μέχρι και λύπη κάποιες φορές, μα πιο βαθειά απ’ όλα μια κρυφή ντροπή, μια ντροπή που ’ναι δική σας και αφορά τα «καμώματά» σας, γιατί μόνο «καμώματα» μπορεί να τα ονομάσει κανείς χλευαστικά, λείαν επιεικώς. 

Κι όμως βαραίνει εμένα τούτη η ντροπή, γιατί εσείς προσποιήστε ότι δεν υπάρχει, έτσι δουλοπρεπείς αυλικοί του ψευδού εαυτού σας, αυτού που θέλετε να φαντάζεσθε ότι «πραγματικά» είσθε, που καταντήσατε εσείς που σε κάθε καινούριο πείσμα ή προσβολή των τυραννικών ταγών σας, βαθαίνετε όλο και πιο πολύ την Υπόκλιση και το Λύγισμα της μέσης με εκείνο το ύφος εξοργιστικής αθωότητας τρομαγμένου προβάτου, που με κάνει έξαλλο, αμετανόητο, Υπέροχα Ανήλεο, αιματοβαμμένο Λύκο στο Μαντρί.
Είστε μια κινούμενη συλλογική Ύβρης για τη Ζωή, τον Έρωτα, την Αλήθεια, την Αξία, την Ελευθερία εν κατακλείδι.
Έχετε προ πολλού απεμπολήσει τον Αυτοσεβασμό, την Αυτοεκτίμηση, την θεία Μοναδικότητα του Ατόμου.
Βολευτήκατε στη νοσηρή ζέστη της συλλογικότητας, στο απρόσωπο του «κατά πλειοψηφία», στο μαζικό και κατά συνέπεια απενοχοποιημένο. Καμιά φορά σας επιτρέπουν για εκτόνωση να μετατραπείτε και σε αγανακτισμένο όχλο και να τα σπάσετε – πάντα ελεγχόμενα. Κι εσείς ξεφυσάτε με ανακούφιση, σαν μικρά παιδιά που γλύτωσαν τα χειρότερα, που πάλι καλά που δεν τα τιμωρούν χειρότερα, λες και η ζωή σας δεν είναι μια τιμωρία πέρα απ’ το χείριστο…
Αλλά εσείς πολιτισμένοι και δήθεν δημοκράτες, εκεί, αυτόχειρες τυφλοί του «Μη χείρον βέλτιστον».
Έχετε αυτοκράτειρά σας την Μετριότητα, με διορισμένους συμβούλους την Μιζέρια, την Μεμψιμοιρία, την Μικροπρέπεια, την Ζηλοφθονία, τη Δειλία. Στυλίστες σας ο Καθωσπρεπισμός, το Πολιτικοκοινωνικά ορθό – Ποιο ορθό μέσα σε τέτοια στρέβλωση και αναπηρία;- η Υποκρισία της αστικής σας ετικέτας.
Δέσμιοι των αόρατων νημάτων του συστήματος, του Τερατώδους ευρήματός σας που -ΩΙΜΕ!!!- για σας αυτονομήθηκε και σας κινεί σπασμωδικά σαν μαριονέτες σε ληθαργική επιληπτική κρίση. Είστε το συμπαντικό χρονικό ενός προδιαγραφέντος, προαναγγελθέντος Θανάτου.
Σας δόθηκε το δικαίωμα της Αυτοδιαχείρισης και μετατρέψατε την ανθρωπότητα σ’ ένα βρώμικο κοτέτσι όπου οι ιδέες μετετράπησαν σε εκφυλισμένους σωρούς κοπριάς, που στη κορυφή τους στέκουν γαντζωμένοι με τα μοχθηρά, γυριστά, γυαλιστερά από τη βρώμα τους νύχια, άπειροι ευνούχοι, κόκορες που κράζουν, αλαζονικά και είστε γύρω τους μαζεμένοι, σαν γριές σταφιδιασμένες, στείρες γέννησης κουτσομπόλες κότες που κακαρίζουν χαιρέκακα και τσιμπούν γεμάτες φαρμάκι η μία την άλλη.
Ο ήλιος αρρώστησε στη θέα σας και σκέφτεται σοβαρά να μην ανατέλλει ξανά, η ζωή μέσα σε συντριπτική απογοήτευση αποφάσισε να γεράσει, να μην ξανανθήσει την ελπίδα ες μάτην ενός είδους που την βιάζει και την τσαλαπατά ασύστολα, ατέρμονα, καθαγιάζοντας το ανόσιο έγκλημά του μέσω της πρόσκαιρης Ηθικής του, της μασκαρεμένης σας εφιαλτικός Grotesque παλιάτσος, το «σταθερό», το «διαχρονικό», που σε λίγο δεν θα είναι παρά μια ξεχασμένη παραίσθηση.
Διότι έτσι υπάρχετε –δεν ζείτε– σαν απάνθρωποι υπάνθρωποι σε μια διαρκή παράκρουση, Zombie ψυχοσυναισθηματικά με υπνωτικό βάδισμα προς το χείλος της Αβύσσου, την κρεατομηχανή του Κρατισμού, που σας φτύνει από την άλλη σαν ομοιόμορφα μπιφτέκια επάνω στον ιμάντα μεταφοράς που οδηγεί στην πλάκα ψησίματος, όπου μαγειρεύεστε τσιτσιρίζοντας και λειώνοντας το βρώμικο λίπος του συνονθυλεύματος της ύπαρξής σας, που δεν είναι παρά συντηρητικά, τεχνικές χρωστικές, πλαστικές φτηνιάρικες απομιμήσεις του Αληθινού Ονείρου.
Για να σας φάνε άλλοι σαν κι εσάς, ώσπου με την σειρά τους να πάρουν κι αυτοί τον δρόμο για να γίνουν τροφή, σ’ αυτό το Μακάβριο, τραγελαφικό, κανιβαλικό φαγοπότι.
Τα πάντα στην κοινωνία σας βασίζονται στον καταναγκασμό της υποχρέωσης και όχι στο Μεγαλείο της Ευθύνης. Προτιμάτε την σκλαβιά μέσα από την υποχρέωση προς το σύνολο και όχι την Αληθινή Ελευθερία που πηγάζει από την Ευθύνη προς το Άτομο, το Άτομό σας. Γιατί αν ο καθένας δείξει υπευθυνότητα προς το άτομό του, δείχνει ευθύνη προς το Σύμπαν και κατά συνέπεια προς όλους και όλα μ’ έναν τρόπο μαγικό και αυτόματο, που τον αποδεσμεύει από τις ενοχές της υποχρέωσης.
Η Ευθύνη σ’ έχει με το κεφάλι ψηλά περήφανο, η υποχρέωση με το κεφάλι σκυμμένο, το βλέμμα αμφίβολο, τη σκέψη μέσα στον πυρετό της μαλάριας των τύψεων, που μεθοδικά καλλιεργεί ως ψυχοκτόνο ιό το Σύστημα.
Μέσα από αυτό τον απύθμενο Βόρβορο αναδύθηκα θραύοντας τις αλυσίδες του πεπερασμένου. Τα φτερά μου είναι μαύρα, λερωμένα με σκατά, λάσπη, αίμα, δάκρυα και πόνο από τα κρίματά σας. Με το φονικό μου μέλος σκοπεύω να σας θανατώσω, να ξεσκίσω τις σάρκες σας, να χαστουκίσω τα αυθάδικα κωλoμέρια σας, να στραμπουλίξω τα νερουλιασμένα σας αρxίδια, να γαμnσω τα άτονα μoυvιά σας, να μετατρέψω το υστερικό τρομώδες παραλήρημά σας στην Άγρια Υπέροχη και τρομερή Άρια της Αληθινά Ελεύθερης Ζωής.
Κάποιοι θα αντέξουν και θα αναστηθούν –οι λιγότεροι– οι υπόλοιποι … ΚΑΛΟ ΨΟΦΟ! ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ ΕΙΣΤΕ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΙ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΑΣ.
ΟΨΟΜΕΘΑ

Ζαμπαρδίκος Ιωάννης, Βόλος

ramnousia

Το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθενεί και την καθιστά ευάλωτη

21/06/2014

Η πρώτη σειρά αποτελεσμάτων υψηλής ανάλυσης από τον σχηματισμό των τριών δορυφόρων Swarm του ESA αποκαλύπτει τις πιο πρόσφατες αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο που προστατεύει ...
τον πλανήτη μας.
Ο Swarm εκτοξεύθηκε το Νοέμβριο του 2013 και παρέχει νέα γνώση σχετικά με τις πολύπλοκες λειτουργίες του μαγνητικού πεδίου της Γης, το οποίο μας προστατεύει από τον βομβαρδισμό της κοσμικής ακτινοβολίας και των φορτισμένων σωματιδίων.
Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών επιβεβαιώνουν τη γενική τάση εξασθένησης του πεδίου, με τις πιο δραματικές μειώσεις να συμβαίνουν πάνω από το δυτικό ημισφαίριο.
Αντίθετα, σε άλλες περιοχές, όπως ο νότιος Ινδικός Ωκεανός, το μαγνητικό πεδίο έχει ενισχυθεί από τον Ιανουάριο.
Οι τελευταίες μετρήσεις επιβεβαιώνουν επίσης την κίνηση του μαγνητικού Βορρά προς τη Σιβηρία.
Οι αλλαγές αυτές βασίζονται στα μαγνητικά σήματα που προέρχονται από τον πυρήνα της Γης. Κατά τους προσεχείς μήνες, οι επιστήμονες θα αναλύσουν τα δεδομένα για να διαλευκάνουν τις μαγνητικές συνεισφορές από άλλες πηγές, δηλαδή από το μανδύα, το φλοιό, τους ωκεανούς, την ιονόσφαιρα και τη μαγνητόσφαιρα.
Τα στοιχεία αυτά θα μας διαφωτίσουν για πολλές φυσικές διαδικασίες, από εκείνες που συμβαίνουν βαθιά μέσα στα έγκατα του πλανήτη μας μέχρι και τις διαστημικές καιρικές συνθήκες που διαμορφώνονται από την ηλιακή δραστηριότητα. Οι πληροφορίες αυτές θα βοηθήσουν με τη σειρά τους να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί το μαγνητικό πεδίο εξασθενεί.
“Αυτά τα αρχικά αποτελέσματα αποδεικνύουν την εξαιρετική απόδοση του Swarm και δείχνουν τη δυνατότητά του να χαρτογραφεί μικρής κλίμακας χαρακτηριστικά του μαγνητικού πεδίου”, δήλωσε ο Rune Floberghagen, Διευθυντής της Αποστολής Swarm της ESA.
Τα πρώτα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014, στο ‘Third Swarm Science Meeting’ στην Κοπεγχάγη της Δανίας.
Πηγή: econews.gr

Αμφιβολίες για την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων

Harvard University/Steffen Richter

Οι επιστήμονες του επίγειου πειράματος BICEP2 είχαν αναγγείλει με κάθε επισημότητα τον περασμένο Μάρτιο την ανακάλυψη αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων στην ακτινοβολία που προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη.

Σκιές στην περίφημη ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων από το πείραμα BICEP2 ρίχνει η μελέτη που εξέδωσαν οι επιστήμονες του πειράματος στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters.  Στη δημοσίευσή τους η οποία αποτελεί τη συνέχεια δύο μηνών έντονων παρασκηνιακών συζητήσεων οι ερευνητές εμμένουν στην ανακάλυψη, δηλώνουν όμως πως οι υπολογισμοί τους δεν μπορούν να αποκλείσουν την πιθανότητα  η ακτινοβολία της μεσοαστρικής σκόνης να ήταν η αιτία που δημιούργησε τη ψευδαίσθηση των βαρυτικών κυμάτων.
Οι επιστήμονες του επίγειου πειράματος BICEP2 είχαν αναγγείλει με κάθε επισημότητα τον περασμένο Μάρτιο την ανακάλυψη αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων στην ακτινοβολία που προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη. Η ανακάλυψη θεωρήθηκε μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές συνεισφορές των τελευταίων δεκαετιών, αφού πέρα από την επιβεβαίωση της ύπαρξης των βαρυτικών κυμάτων, απεδείκνυε εμμέσως και τη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού, της ιδέας δηλαδή πως το πρώιμο Σύμπαν επεκτάθηκε εκθετικά για μία σύντομη περίοδο.
Αμέσως μετά την ανακοίνωση της ανακάλυψης υπήρξε μία μερίδα επιστημόνων που αμφισβήτησε την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων, καθώς υποστήριζαν πως η επίδραση των σωματιδίων σκόνης στο υπόβαθρο είχε υποεκτιμηθεί. Η άποψη αυτή άρχισε σταδιακά να κερδίζει έδαφος αυξάνοντας τη δυσπιστία της επιστημονικής κοινότητας η οποία άρχισε να αναζητά επιβεβαίωση και από ανεξάρτητα πειράματα. 
Πλέον τα βλέμματα συγκεντρώνει η ευρωπαϊκή διαστημική αποστολή Πλανκ, η οποία μελέτησε την ακτινοβολία υποβάθρου με τη μεγαλύτερη λεπτομέρεια έως σήμερα. Το Πλανκ ήταν σε θέση να καταγράψει και την πόλωση της ακτινοβολίας που προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη, στην οποία άφησαν την “υπογραφή” τους τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα.
Με τις αυξημένες ικανότητες του διαστημικού τηλεσκοπίου Πλανκ να χαρακτηρίσει την επίδραση της σκόνης, οι επιστήμονες θεωρούν πως το ζήτημα της ύπαρξης ή μη των βαρυτικών κυμάτων θα διαλευκανθεί σύντομα, αφού τα αποτελέσματά του αναμένονται ίσως και εντός του καλοκαιριού. Ακόμη πάντως και εάν επί της αρχής το Πλανκ συμφωνήσει με το BICEP υπέρ της ανακάλυψης, μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι ακριβείς τιμές που θα δώσει στις διάφορες παραμέτρους καθώς από αυτές εξαρτώνται ένα πλήθος από θεωρίες που περιγράφουν την εξέλιξη του Σύμπαντος.
naftemporiki

Μυστήρια και παράδοξα στις τελευταίες στιγμές ιδιοφυών συγγραφέων

Οι κορυφαίοι Ρώσοι συγγραφείς Νικολάι Γκόγκολ και ο Αντόν Τσέχοφ έζησαν θαυμαστά, έτσι που και ο θάνατός τους ακόμη, απέβη το τελικό κεφάλαιο του έργου τους. Αυτές είναι οι κωμικοτραγικές ιστορίες και μύθοι για τις τελευταίες μέρες τους.

Ο Νικολάι Γκόγκολ κάει τον δεύτερο τόμο του ποιήματος "Νεκρές ψυχές". Πηγή: Press image

Ο κώδων της μετά θάνατον ζωής

Το 1848, τη χρονιά που ο Νικολάι Γκόγκολ επέστρεψε στη Ρωσία μετά από δέκα χρόνια παραμονής στην Ευρώπη, ήταν ήδη διάσημος. Η φράση «βγήκαμε όλοι απ' το παλτό του Γκόγκολ», αποδιδόμενη από κάποιους στον Ντοστογιέφσκι κι από άλλους στον Τουργκένιεφ, είναι απολύτως δίκαια. Ο συγγραφέας του “Επιθεωρητή”, της “Μύτης”, του “Παλτού” και υπεράνω όλων, των “Νεκρών Ψυχών”, φώτισε νέες ατραπούς στον ρωσικό πεζό λόγο και την παγκόσμια λογοτεχνία.  Ο Γκόγκολ, θεωρούμενος και ως ο ιδρυτής της ιστορικής Φυσικής Σχολής της ρωσικής πεζογραφίας, προχώρησε ακόμη πιο πέρα, όντας ο πρώτος που μας έδωσε ρωσικά έργα υπερρεαλισμού και γκροτέσκο.
Το φθινόπωρο του 1851, ο Γκόγκολ, δια βίου ανέστιος, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, στην έδρα του κόμητος Αλεξάντρ Τολστόι, στη οδό Νικίτσκι (σήμερα μουσείο). Εκεί συνέχιζε την συγγραφή του δευτέρου μέρους του μεγάλου του πονήματος- των “Νεκρών Ψυχών”. Έχοντας διεισδύσει σε βάθος στην επικράτεια του μέγιστου Δάντη και της λογοτεχνικής κληρονομιάς της Αναγέννησης, ο συγγραφέας θέλησε να δημιουργήσει την δική του “Θεία Κωμωδία”, στην οποία, μέχρι τούδε, κατά το πρώτο μέρος των “Νεκρών Ψυχών”, αποκαρδιωμένος, μόνο την “Κόλαση” είχε καταφέρει να ανασυστήσει. Καλά κρυμμένα πίσω απο το αβίαστο χαμόγελο των παράδοξων χαρακτήρων του, κείτονται τα πάθη της ανθρώπινης κατάστασης. Κι όμως, το κοινό προσλάμβανε τα έργα του ως εξωφρενικές κωμωδίες. Κατά το δεύτερο μέρος των “Νεκρών Ψυχών”, ο Γκόγκολ θέλησε να δημιουργήσει το “Καθαρτήριο” και την “Παράδεισο”. Αυτήν τη φορά ανέλαβε το καθήκον να φτιάξει ένα ποιητικό έργο στο οποίο οι χαρακτήρες είναι πρόσωπα ενάρετα και συγκροτημένα, παράδειγμα ηθικό για την πλειονότητα των ρώσων. Προφανώς δεν το πέτυχε.

Το πετρέλαιο φτάνει μόνο για 53 χρόνια

Τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου παγκοσμίως φτάνουν μόνο για μερικές δεκαετίες. Αυτή είναι η πρόγνωση των αναλυτών της ΒΡ, την οποία κατέθεσαν στη Μόσχα στη διάρκεια του 21ου Παγκοσμίου συνεδρίου πετρελαίου.

Πηγή: ITAR-TASS

Ενεργειακό Συνέδριο με μεγάλη βαρύτητα

Το συνέδριο πετρελαίου αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός στον τομέα της ενέργειας, καθώς δεν υπάρχουν ανάλογά του σε εύρος και σε επίπεδο. Το πρώτο συνέδριο είχε διεξαχθεί στο Λονδίνο το 1933, ενώ η Μόσχα το είχε φιλοξενήσει για τελευταία φορά το 1971. Φέτος προσήλθαν σε αυτό οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι του κλάδου, όχι μόνο από τις αραβικές χώρες, αλλά και από την Κίνα, την Ινδία και την Αφρική, όπως και οι επικεφαλής των πολυεθνικών εταιριών που έχουν την έδρα τους στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Εξαιτίας πολιτικών πιέσεων στη Δύση, λόγω του Ουκρανικού ζητήματος,  δεν μετείχαν στο συνέδριο μόνο η καναδική περιφέρεια Άλμπερτ και οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται εκεί.

Το πετρέλαιο παραμένει το βασικό καύσιμο στον κόσμο, αλλά τα τελευταία 14 χρόνια το μερίδιό του μεταξύ των ενεργειακών πηγών μειώνεται, φτάνοντας πέρυσι σε ποσοστό μικρότερο του 33%. Τα παγκόσμια αποθέματα του μαύρου χρυσού φτάνουν για 53 χρόνια, ενώ του φυσικού αερίου σχεδόν για 55, αν διατηρηθούν οι σημερινές ποσότητες εξόρυξης, υπολόγισαν οι ξένοι ειδικοί.
Η Ρωσία πέρυσι παρήγαγε το 12,9% της συνολικής παραγωγής πετρελαίου στον κόσμο. Στον συγκεκριμένο συντελεστή, η χώρα βρέθηκε σε ποσοστό μόλις 0,2% πίσω από την πρώτη χώρα παγκοσμίως, τη Σαουδική Αραβία. Όμως, σε ό,τι αφορά τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου, η Ρωσία υπολείπεται σε ασύγκριτο βαθμό, καθώς στο υπέδαφός της βρίσκεται το 5,5% της σημαντικότερης πηγής ενέργειας στον πλανήτη. Αυτό καταδεικνύει τους επιταχυνόμενους ρυθμούς εξάντλησης των αποθεμάτων της.

Σιβηρία-Ασία-Ευρώπη

Η Ρωσία θα συνεχίσει την εκμετάλλευση της Σιβηρίας. Όπως εκτιμά ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Αρκάντι Ντβορκόβιτς, τα επόμενα 20 χρόνια για την εξόρυξη στα κοιτάσματα και την κατασκευή αγωγών στην Ανατολική Σιβηρία θα επενδυθούν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, ενώ το μερίδιο της «ανατολικής» κατεύθυνσης στον συνολικό όγκο εξαγωγής πετρελαίου και των προϊόντων του θα αυξηθεί από το 12% στο 23%. Πρόκειται για μια αντικειμενική εξέλιξη, καθώς στην ευρωπαϊκή αγορά υπάρχει μείωση της χρήσης πετρελαιοειδών, την ώρα που στην Κίνα και στις άλλες χώρες της περιοχής Ασίας και Ειρηνικού συμβαίνει η αντίστροφη διαδικασία. Η Ευρώπη όμως θα παραμείνει ούτως ή άλλως ο κύριος αγοραστής του ρωσικού αερίου και πετρελαίου στο εγγύς μέλλον.
Σήμερα οι εταιρίες πετρελαίου και φυσικού αερίου καλούνται να φέρουν εις πέρας τον στόχο της χρήσης σύγχρονων τεχνολογιών που θα αυξήσουν το συντελεστή αξιοποίησης των κοιτασμάτων και θα κάνουν πιο αποδοτική την εκμετάλλευση εκείνων των αποθεμάτων, των οποίων η εξόρυξη είναι δύσκολη. Το διάστημα αυτό μάλιστα, η κυβέρνηση εξετάζει τις παραμέτρους του λεγόμενου φορολογικού ελιγμού όσον αφορά τον πετρελαϊκό τομέα.

Σχιστολιθική επανάσταση στη Ρωσία;

Σύμφωνα με τον εκτελεστικό διευθυντή της βρετανικής εταιρίας ΒΡ, Ρόμπερτ Νταντλ, η Ρωσία είναι ένα από τα τέσσερα κράτη (μαζί με Αλγερία, Κίνα και Αργεντινή) τα οποία έχουν σαφείς προοπτικές εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σχιστολιθικών υδρογονανθράκων.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ

Στην έκθεση της ΒΡ αναφέρεται ότι στη Νότιο Αμερική ως το 2035 θα παράγονται από 700 χιλιάδες βαρέλια σχιστολιθικού πετρελαίου ημερησίως, ενώ στη Ρωσία ο αντίστοιχος αριθμός παραγωγής την ημέρα θα είναι 800 χιλ. βαρέλια. Την ίδια στιγμή, οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας δηλώνουν βέβαιοι ότι η «σχιστολιθική επανάσταση» στις ΗΠΑ δεν μπορεί να επαναληφθεί σε άλλες χώρες και ότι το σχιστολιθικό πετρέλαιο δεν θα έχει σημαντική επίδραση στην αγορά στο προσεχές μέλλον.
Υπενθυμίζουμε ότι η κατακόρυφη αύξηση των ποσοτήτων παραγωγής πετρελαίου από στρώματα σχιστόλιθου στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποχρέωσε τη Σαουδική Αραβία και τη Βενεζουέλα να αναζητήσουν άλλες αγορές για να πωλήσουν το πετρέλαιό τους και συγκεκριμένα τα κράτη της Ασίας.
Εν τω μεταξύ, η αμερικανική Διεύθυνση πληροφοριών για θέματα ενέργειας είχε ανακοινώσει ότι τα αποθέματα σχιστολιθικού πετρελαίου της Ρωσίας είναι μεγαλύτερα από τα αμερικανικά. Το μεγαλύτερο κοίτασμα σχιστολιθικού αερίου στη Ρωσία είναι το κοίτασμα «Μπαζένοβσκαγια» στη Δυτική Σιβηρία, τα αποθέματα του οποίου εκτιμώνται στα 1,24 τρισεκατομμύρια βαρέλια, και σύμφωνα με τους αναλυτές του περιοδικού The Economist Intelligence Unit, μέχρι το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε, θα δίνει 1-2 εκατ. βαρέλια την ημέρα. 
 gr.rbth.com