Το επιτύμβιο Επίγραμμα του Αισχύλου (μια δοκιμή φιλοσοφικής ανάγνωσης)

γράφει ο κ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΤΣΙΜΑΝΗΣ

Στην ιερή μνήμη του Ευάγγελου Κατσιμάνη

Ανάμεσα στο επιτύμβιο επίγραμμα του Αισχύλου και στα αντίστοιχα επιγράμματα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη η διαφορά είναι εμφανής. Ενώ τα επιγράμματα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη έχουν μάλλον πληροφοριακό περιεχόμενο και χαρακτηρίζονται από ήπιο τόνο, η αναφορά στον Αισχύλο δε δείχνει να περιορίζεται στην απλή ενημέρωση, αλλά φορτίζεται από μια έκδηλη εσωτερική ένταση και «αναδίδει» έναν τόνο δραματικό – κάτι που, όπως θα φανεί στη συνέχεια, έχει τη σημασία του. Ωστόσο, εκείνο που εγείρει ερωτήματα και προκαλεί πολλές συζητήσεις είναι κάτι διαφορετικό: ενώ στα άλλα δύο επιγράμματα βρίσκουμε σαφή αναφορά στις διακρίσεις του Σοφοκλή και του Ευριπίδη στο χώρο της ποιητικής τέχνης, ειδικά για τον Αισχύλο ο έπαινος περιστρέφεται στην «αριστεία» του στο άλσος του Μαραθώνα με ταυτόχρονη παραθεώρηση των λαμπρών επιδόσεών του στο χώρο της τραγωδίας. Πρόκειται για ένα παράδοξο που έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών επισημάνσεων και σχολιασμών[1].

Κλασική, πάντως, είναι η κριτική στο επιτύμβιο επίγραμμα του Αισχύλου, την οποία

Καβάφης

βρίσκουμε στο ποίημα του Καβάφη «Νέοι της Σιδώνος 400 μ.Χ.»[2]. Εδώ, ένα παιδί «φανατικό για γράμματα» θα εξαναστεί ακούγοντας τον ηθοποιό να υπερτονίζει τις φράσεις «αλκήν δ’ευδόκιμον» και «Μαραθώνιον άλσος» και μάλιστα θα χαρακτηρίσει «λιποψυχία» την επιλογή του Αισχύλου να προβάλει τις πολεμικές επιδόσεις του με ταυτόχρονη αποσιώπηση των επιτευγμάτων του ως κορυφαίου τραγικού ποιητή[3]. Με τον υπερβάλλοντα μάλιστα καλλιτεχνικό ζήλο του, θα υποδείξει εκ των υστέρων στον Αισχύλο ποιο θα ήταν κατά τη γνώμη του το σωστό περιεχόμενο του επιγράμματος, για να καταλήξει ως εξής:

«Κι όχι απ’ τον νου σου ολότελα να βγάλεις
της Τραγωδίας τον Λόγο τον λαμπρό —
τι Αγαμέμνονα, τι Προμηθέα θαυμαστό,
τι Ορέστου, τι Κασσάνδρας παρουσίες,
τι Επτά επί Θήβας— και για μνήμη σου να βάλεις
μ ό ν ο που μες στων στρατιωτών τες τάξεις, τον σωρό
πολέμησες και συ τον Δάτι και τον Αρταφέρνη».

Ο ειρωνικός χειρισμός του θέματος από τον Καβάφη αναδεικνύει την ουσιαστική αδυναμία των «Νέων της Σιδώνος» (όπως και όλων των διαχρονικών μιμητών και ομοφρόνων τους) να κατανοήσουν και να αξιολογήσουν το περιεχόμενο του αισχύλειου επιγράμματος -- και ο λόγος της αδυναμίας αυτής είναι απλός.

Οι Νέοι της Σιδώνος είναι εξελληνισμένοι Σύροι του 400 μ.Χ. Στις μέρες τους ο αρχαίος κόσμος έχει πεθάνει προ πολλού, αλλά λόγω κεκτημένης ιστορικής ταχύτητας η ανάμνηση της πολιτιστικής ακτινοβολίας του παραμένει αμείωτη. Έχουν τη νοοτροπία κοσμοπολίτη σε μια μεταβατική εποχή αβεβαιότητας και κοσμογονικών αλλαγών οι οποίες τους αφήνουν παγερές αδιάφορους και στο πλαίσιο της αυτοκρατορίας η έννοια της πατρίδας τούς είναι άγνωστη. Απέχουν χρονικά εννιακόσια περίπου χρόνια από το 490 π.Χ. και, όπως είναι φυσικό, δεν μπορούν ούτε να φανταστούν ούτε, πολύ περισσότερο, να βιώσουν τον κουρνιαχτό, τις οιμωγές και τους αλαλαγμούς που είχαν κάποτε σκεπάσει το «Μαραθώνιον άλσος», τότε που ο Αισχύλος είχε ξεδιπλώσει σ’ αυτό την «ευδόκιμον αλκήν» του. Με δεδομένη «ευπορίαν του καθ’ ημέραν» και απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να παλέψουν με την καθημερινότητα για να εξασφαλίσουν τους υλικούς όρους της διαβίωσής τους, αλείφονται με αρώματα, απολαμβάνουν ποιητικές επαγγελίες και πιθανώς ενδίδουν στον ηδονικό αισθησιασμό. Γι’ αυτούς τους εκθηλυμένους ντιλετάντηδες η τέχνη δεν είναι ένα παρακολούθημα της πραγματικότητας, κάτι σαν το «philosophari», που οφείλει να έπεται χρονικά και αξιολογικά του «vivere». H τέχνη γι’ αυτούς είναι αυτόνομη, έχει αποκοπεί από την πραγματικότητα ή, καλύτερα, έχει πάρει τη θέση της ως εικονική πραγματικότητα – ως ένα υποκατάστατο, που ωστόσο αποτελεί αυτοσκοπό και αυταξία[4].

Εντελώς διαφορετικές είναι οι συνθήκες που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της νοοτροπίας του Αισχύλου, τον 5. π.Χ. αιώνα. Πολλές φορές η ανάπτυξη ενός μεγάλου πολιτισμού με ταυτόχρονα εντυπωσιακά επιτεύγματα στα γράμματα, στη φιλοσοφία, στην τέχνη και στην επιστήμη είναι ο καρπός, μεταξύ άλλων, ενός νικηφόρου «υπέρ πάντων» αγώνα. Μπορεί δηλαδή ο πολιτισμός αυτός να έχει σε μεγάλο βαθμό θεμελιωθεί στο ενθουσιασμό, στην υπερηφάνεια και στο συναίσθημα της ασφάλειας που βίωσε ένας λαός μετά από κάποιον πολεμικό θρίαμβο, χάρη στον οποίο αντιμετώπισε επιτυχώς ένα θανάσιμο κίνδυνο με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην εξοντωθεί, αλλά και να βγει από τη δοκιμασία πιο δυνατός, κατοχυρώνοντας ταυτόχρονα την ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας του. Οι επικοί αγώνες των Αθηναίων, που «επρομάχησαν των Ελλήνων» κατά τα μηδικά και χάρη στον ηρωισμό τους όχι μόνο ξεπέρασαν την απειλή της ολοσχερούς καταστροφής, αλλά και έφτασαν τελικά στην κατατρόπωση των Περσών και την εδραίωση της ηγεμονίας τους, πρέπει να βιώθηκαν με εντελώς ιδιαίτερη ένταση από τους πρωταγωνιστές των αγώνων εκείνων, δηλαδή από τους ίδιους τους ήρωες των Περσικών Πολέμων. Οι τελευταίοι θεώρησαν τη συμμετοχή τους στις ιστορικές νίκες ως ένα συγκλονιστικό γεγονός που σφράγισε ανεξίτηλα την ζωή τους. Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση του σκληροτράχηλου Μαραθωνομάχου Αισχύλου, του χαλύβδινου εκείνου πολεμιστή και ταυτόχρονα μεγαλόπνευστου τραγικού ποιητή. Ο Αισχύλος δε βρήκε έτοιμη τη νίκη, την ασφάλεια και την ακμή της Αθήνας, όπως θα τις βρουν αργότερα ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης. Αντίθετα, ένιωθε πως ήταν συντελεστής αυτών των επιτευγμάτων και συν-δημιουργός της σύγχρονης αθηναϊκής ιστορίας, η οποία του γέμιζε το στήθος με υπερηφάνεια, και για το λόγο αυτό ανήγαγε την προκοπή και το μεγαλείο της πατρίδας του σε υπέρτατη προσωπική προτεραιότητά του.

Εδώ πρέπει να αποδοθεί το ζωηρό ενδιαφέρον του για τα ηθικά δεδομένα και τα πολιτικά δρώμενα της εποχής του και ειδικότερα η αποτύπωση στο έργο του της βαθιάς βιοσοφίας του[5] και της προτίμησής του προς μια μετριοπαθή εκδοχή της δημοκρατίας, καθώς και η ανησυχία του λόγω της ριζοσπαστικοποίησης του πολιτικού βίου, την οποία προωθούσαν στην Αθήνα οι μεταρρυθμίσεις του Εφιάλτη και του Περικλή. Χαρακτηριστική είναι η υποθήκη του προς τους συμπολίτες του να τηρούν το μέτρο και να αποφεύγουν τις υπερβολές:

«Tο μητ’ άναρχον μήτε δεσποτούμενον***

αστοίς περιστέλλουσι βουλεύω σέβειν,

και μη το δεινόν παν πόλεως έξω βαλείν.

Tις γαρ δεδοικώς μηδέν ένδικος βροτών;» [6]

Ο Αισχύλος δεν απορροφήθηκε ολοσχερώς από τη δραματική τέχνη και δεν τη μετέτρεψε σε αποκλειστική μέριμνα της ζωής του παίρνοντας μεγαλύτερες ή μικρότερες αποστάσεις από την

Αισχύλος

πολιτική και την κοινωνική καθημερινότητα τους άστεως[7]. Την ποιητική δημιουργία δεν πρέπει να τη θεωρούσε μια επίδοση ιδιαίτερη και «ξεχωριστή» από τον εαυτό του αλλά μάλλον κάτι που αναβλύζει από μέσα του ως φυσική και αβίαστη προέκταση της ύπαρξής του -- της ηρωικής ιδιοσυγκρασίας του και της βαθιάς θρησκευτικότητάς του. Γι’ αυτό και η ποιητική έμπνευσή του δίνει την εντύπωση ότι δεν επιβλήθηκε στην προσωπικότητα του, αλλά μάλλον υποτάχτηκε σ’ αυτήν, για να μεταστοιχειώσει τις εμπειρίες, τα βιώματα και τα οράματά του μεγάλου δραματουργού σε αριστουργήματα τραγικού λόγου.-- Με βάση αυτά τα ιστορικά δεδομένα και αυτές τις ψυχικές διεργασίες θα μπορούσε να εξηγηθεί η καλλιτεχνική «λιποψυχία», την οποία ο νέος από τη Σιδώνα καταμαρτυρεί στον Αισχύλο!

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΤΥΦΛΩΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ. Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η Metron Analysis, σε ποσοστό 33,3% οι ερωτηθέντες απαντούν πως μας ψεκάζουν.
Το υπόλοιπο 66,6% λοιπόν, φέρεται να υποφέρει από ολική τύφλωση. Το γεγονός αυτό, προκάλεσε έντονη ανησυχία στην ελληνική κυβέρνηση, αφού αν οι Έλληνες σταματήσουν να βλέπουν τηλεόραση, η χώρα δε θα σωθεί από τη χρεοκοπία και οι αριστερά θα εκτοξεύσει τους πυρηνικούς της πυραύλους στις χώρες του τρίτου κόσμου.
Από την άλλη, η επιστημονική κοινότητα της χώρας, θέλοντας να καθησυχάσει τους Έλληνες πολίτες, προέβη σε ανακοίνωση για το θέμα:
Το γεγονός πως το 66,6% των Ελλήνων εμφανίζει συμπτώματα τύφλωσης δε συνδέεται με κάποια οφθαλμολογική πάθηση, ούτε είναι κάτι νέο για εμάς. Οι ΝεοΈλληνες ανέκαθεν ήταν τυφλοί ή ήθελαν να είναι τυφλοί για προσωπικούς τους λόγους.
Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών, δε δείχνουν κάτι διαφορετικό από την έρευνα της Metron Analysis. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ηλίθιοι.
Αυτή η πλειοψηφία:
-Βλέπει τους χημικούς αεροψεκασμούς ως μια γελοία θεωρία συνωμοσίας, παρότι μπορούν να παρατηρηθούν με γυμνό μάτι.
-Πιστεύει πως ο Αντώνης Σαμαράς και η συμμορία του θέλουν να σώσουν τη χώρα, παρότι οι ίδιοι τη χρεοκόπησαν και η οικονομική τους πολιτική έχει αποτύχει παταγωδώς, πίστεψε στο «λεφτά υπάρχουν» όταν ολόκληρη η Ευρώπη μιλούσε για χρεοκοπία.
-Ακούει Πάολα, Καρρά και Βέρτη και βλέπει Μενεγάκη, Πρετεντέρη και Ευαγγελάτο. Τρέχει σαν τον χαζό να δει τι κάνουν τα τσόκαρα σε σελίδες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την ζωή τους, σελίδες αποβλάκωσης έχουν πολύ πέραση και τα πάντα είναι συνωμοσίες!
Το ποσοστό «τυφλότητας» των ΝεοΕλλήνων, είναι ανάλογο της έκθεσης τους σε δελτία ειδήσεων, πολιτικές εκπομπές και Λάκη Λαζόπουλο».
ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΛΑΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ? ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΙΟΛΑΣ !!!
votegreece

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

του Αυγερινού Χατζηχρυσού. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Hellenic ΝΕXUS του Ιουνίου 2013
ΔΕΗ, η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της Ελλάδος, με τζίρο πάνω από €6δις , με 7,5εκ.πελάτες και αυτή την στιγμή η μοναδική εταιρεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με 62 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και 363 μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και μητρική του Ανεξαρτήτου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) Α.Ε. στον οποίο το σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτή η εταιρεία που το 2009 έκλεισε με κέρδη ύψους €1 δις, όπως είναι φυσικό, εποφθαλμιούν πολλοί ωστε να αποκομίσουν μερίδιο των κερδών και της Αγοράς, πόσο μάλλον η Τροϊκα και οι πολυεθνικές που αυτή εκπροσωπεί.
Τώρα μάλιστα εντός των Μνημονίων που έχει υπογράψει η Τριμμερής Συγκυβέρνηση, και προσωπικά ο Πρωθυπουργός κ.Σαμαράς κι ο κ.Βενιζέλος είναι και η μεγαλύτερη ευκαιρία να αποκτήσουν τον έλεγχο της εταιρίας, χωρίς το αστρονομικό αντίτιμο που θα έπρεπε να καταβάλλουν αλλιώς, όπως σε εποχές εύρυθμης λειτουργίας της Οικονομίας και των Δημοκρατικών θεσμών.
Εδώ και τρια χρόνια κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να απαξιώσουν την Εταιρεία, να μειώσουν τα κέρδη της, να την φορτώσουν χρέη, να την τεμαχίσουν σε μικρότερα κομμάτια, ώστε να μειώσουν όσο γίνεται το αντίτιμο, αν υπάρξει τελικά αντίτιμο για τους αγοραστές ή συμβολικό τίμημα ιδιωτικοποίησης της.



Επίσης ενώ όλο το βάρος της “βελτίωσης” της Ανταγωνιστικότητας έχει πέσει στη μείωση των μισθών σε όλη την Ελληνική κοινωνία, τελικά δεν υπάρχουν ανταγωνιστικά αποτελέσματα, γιατί απλά το “κέρδος” από τους μισθούς πείνας δεν μεταφέρεται στην Αγορά, αλλά απορροφάται από τις άλλες αυξήσεις που επηρεάζουν το κόστος παραγωγής στη βιομηχανία αλλά και σε άλλους κλάδους. Δηλαδή ακριβαίνουν όλα τα άλλα μέρη αυτής, περιληπτικά η Ενέργεια (Ρεύμα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ΑΠΕ), πρώτες ύλες, οι μεταφορές, οι εξοπλισμοί (μηχανήματα, ανταλλακτικά), φορολογικό περιβάλλον και γραφειοκρατία!
Ακόμη κι ο κ.Σαμαράς την εποχή της “αντιμνημονιακής” του στάσης είχε τονίσει το 2011 στη ΔΕΘ
«Ακούτε διάφορα, τα τελευταία χρόνια, για την «πράσινη ενέργεια». Ασφαλώς και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε όλες τις εγχώριες μορφές ενέργειας. Και «πράσινες» και «γαλάζιες» και όλων των χρωμάτων.Αλλά εγώ θα δώσω προτεραιότητα στην φθηνή ενέργεια. …Χώρα που ανεβάζει το κόστος της ενέργειάς της, μακροχρόνια υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της.»
Έρχεται λοιπόν ο ίδιος και συνεχίζει το καταστροφικό έργο του προκατόχου του στην Αγορά Ενέργειας.
Η ΔΕΗ έκανε αυξήσεις έως 13,8% (2010) + 12% (2012) χωρίς να υπολογίζουμε την αύξηση του ΦΠΑ καθώς το ρεύμα πήγε στον συντελεστή 13% από το παλαιό 11%, το 2013 ανακοινώθηκαν αυξήσεις από 8,6% (οικιακό) έως 12% (Βιομηχανικό), ενώ η μεσοσταθμική αύξηση για τα τιμολόγια χαμηλής τάσης πήγε στο 3% και τέλος από το καλοκαίρι του 2013 απελευθερώνεται η Αγορά ! Αν συνυπολογίσουμε και το Χαράτσι, τα Δημοτικά Τέλη, το “Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων” (ΕΤΜΕΑΡ) για ποια ανάπτυξη θα μπορούμε να μιλάμε στο μέλλον όταν όλα ξεκινούν από την Ενέργεια ;;
Αυτά μάλιστα λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα που αναζητάει εναγωνίως την χαμένη ανταγωνιστικότητά της, και το θέμα της συνάντησης κορυφής των Ευρωπαίων Ηγέτων για την Ενέργεια στις 22 Μαϊου του ενεστώτος έτους, θα είναι η μείωση του κόστους Ενέργειας διότι «Οι υψηλές τιμές της ενέργειας και δαπάνες εμποδίζουν την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα» όπως αναφέρει το σχετικό έγγραφο (το κείμενο γραφόταν πριν την συνάντηση)!
Η Ελλάδα έχει το Συγκριτικό πλεονέκτημα του φθηνότερου ρεύματος της ΕΕ (ΠΙΝΑΚΑΣ Β), λόγω κυρίως του λιγνίτη και την υδροηλεκτρικών (Υ/Η) και το αυξάνει γιατί αυτό δεν “εξυπηρετεί” τους ανταγωνιστές της! Ο απόλυτος παραλογισμός !
Και μάλιστα, όπως θα δούμε και πιο κάτω, τους χρηματοδοτεί κιόλας ! Ναι χρηματοδοτεί το “κακό” Δημόσιο, τους “καλούς” ιδιώτες ανταγωνιστές του !
Για να έχετε μια εικόνα, το ρεύμα από το “δωρέαν Ηλιο” στα φωτοβολταϊκά (Φ/Β) κοστίζει 300/ΜWhr, 100/MWhr το αέριο, 30/MWhr ο λιγνίτης και ακολουθεί το ακόμη φθηνότερο νερό.
Δεν είναι βέβαια καινοφανείς όλες αυτές ο μεθοδεύσεις, από το 1999 έχει ανοίξει ο κύκλος με τις μετοχοποιήσεις, με τον σχετικό νόμο συνέταξε ο τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Βενιζέλος (χμ…), και η ζωή που κύκλους κάνει, τώρα ο ίδιος στην Συγκυβέρνηση με τον κ.Αντώνη Σαμαρά και τον Φώτη Κουβέλη ανακοίνωσαν στα μέσα Μαϊου τον τρόπο που θα γίνει το ξεπούλημα της Εταιρίας.
Αλλά πριν φτάσουμε στο σχέδιο της Μνημονιακής μας “δέσμευσης” για την “αξιοποίηση” της εταιρείας, ας δούμε το περιληπτικά το περιβάλλον της Αγοράς Ενέργειας αυτή τη στιγμή.



Η Πράσινη (υπ)Ανάπτυξη.
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν είμαι κατά της Τεχνολογίας, ούτε δαιμονοποίησης της. Πρέπει να γίνεται έρευνα, πρόοδος και κάθε νέα ιδέα και εφεύρεση να βελτιώνεται προς καλό όλων μας, όλων των κατοίκων αυτού του Πλανήτη και του Περιβάλλοντος. Αλλά η τεχνολογία έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά της για να είναι αποδοτική και αξιόπιστη, ποσώ μάλλον να ξοδεύονται τόσα δισεκατομμύρια σε καιρό ύφεσης, που όχι μόνο δεν βοηθούν το υπάρχον σύστημα, αλλά προκαλούν και μεγαλύτερες βλάβες από αυτές που υποτίθεται ότι διορθώνουν γιατί υπολειτουργούν.
Οπως καταλαβαίνουμε από τα συμφραζόμενα της ομιλίας Σαμαρά στη ΔΕΘ του 2011, πριν γίνει πρωθυπουργός, η Πράσινη Ανάπτυξη έχει κόστος και ίσως να υπήρχε κάποια δικαιολογία σε καιρούς ανάπτυξης η κατασπατάληση χρημάτων, σε πανάκριβες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), αλλά σε καιρό μακροχρόνιας ύφεσης είναι το λιγότερο εγκληματικό και για την Ανάπτυξη αλλά και για το Κοινωνικό Αγαθό της Ενέργειας σε ένα πληθυσμό στα όρια της εξαθλίωσης.
Τα τιμολόγια της ΔΕΗ επιβαρύνονται από την πολιτική των ΑΠΕ με το σκεπτικό να επιδοτηθούν οι επενδύσεις σε ΑΠΕ, φωτοβολταϊκά (Φ/Β) και ανεμογεννήτριες (Α/Γ), και μάλιστα η ΔΕΗ αγοράζει το ρεύμα που παράγουν φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα ακριβότερα από ό,τι το πουλάει στους καταναλωτές, πράγμα που δεν θα έκανε κανένας “καλός” ιδιώτης !
Η υψηλή εγγυημένη τιμή ήταν €470/MWhr μέχρι τον 8/2012 και €250/MWhr σήμερα. Με αποτέλεσμα μέχρι το Ιούνιο του 2012 να έχουν δημιουργησεί μια τρύπα €300εκ στον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ) με πρόβλεψη για €1,4δις μέχρι το 2014 (ΠΙΝΑΚΑΣ α’)!
Παρά του ότι οι “πράσινοι” λογαριασμοί, όπως μπορείτε να δείτε και στον δικό σας, επιβαρύνονται από το τέλος ΑΠΕ ! Δηλαδή το “Ειδικό τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων” (ΕΤΜΕΑΡ) που υποτίθεται ότι θα χρηματοδοτούσε τις ΑΠΕ, με την πρόφαση ότι θα μειωθούν οι ρύποι !
Αλλά αντί να μειωθούν οι ρύποι, μιας κι οι ΑΠΕ στην πραγματικότητα, με την μέχρι σήμερα τεχνολογία, δεν είναι αποδοτικά όσο διαφημίζουν, αλλά σίγουρα παράγουν Τραπεζικούς λογαριασμούς στους ιδιώτες πολύ αποδοτικότερα, κατά την περίοδο 1/2009 – 4/2012, ο Έλληνας καταναλωτής πλήρωσε συνολικά €336,1 εκατ. για τέλος Α.Π.Ε.
Από το ποσό αυτό, μόνο το 40% ή €134,4 εκατ. Ευρώ αξιοποιήθηκε πράγματι υπέρ των Α.Π.Ε. ενώ τα υπόλοιπα 201,7 εκατ. Ευρώ επιδότησαν την προμήθεια του ρεύματος, δηλαδή τσέπες ! (πηγή : http://www.eletaen.gr)
Συμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο, από τον Ιούλιο με την Απελευθερωση της Αγοράς, θα πρέπει να κάθε εξάμηνο να αυξάνεται το ΕΤΜΕΑΡ, ώστε να κλείσει η τρύπα μέχρι το 2014, δηλαδή πάλι ο καταναλωτής θα πληρώσει για τις “πρασινες επενδύσεις” με τριπλασιασμό του ΕΤΜΕΑΡ από €9,32MW hr στα €27,00MWhr σύμφωνα με έκθεση της ΛΑΓΗΕ (βλ.Βιβλιογραφία).
Επίσης απαιτούν να την αύξηση της εισφοράς που ήδη έχει επιβληθεί στις λιγνιτικές μονάδας και επιπρόσθετα επιβολή εισφοράς και στα Μεγάλα Υ/Η ! Αν και καθαρή περιβαντολογικά η παραγωγή από τα Υ/Η, δεν την υπολογίζουν στις ΑΠΕ, αλλά θέλουν να την φορολογίσουν για να πουλήσουν οι Γερμανοί τους διακοσμητικούς ανεμιστήρες A/Γ !
Επενδύσεις οι ιδιώτες με τα λεφτά του “κακού” Δημοσίου και όχι δικά τους !
Το επόμενο ακριβότερο καύσιμο, από το “δωρεάν” καύσιμο του Αέρα και του Ηλίου, είναι το Φυσικό Αέριο (εφ’εξής Φ/Α). Ανταγωνιστικό μεν των ΑΠΕ, αλλά με μια άτυπη συμμαχία μεταξύ των ιδιωτών που αμφότεροι θέλουν να “δαιμονοποιήσουν” τον πάμφηνο λιγνίτη και φυσικά το κακό CO2.
Ειρρήσθω εν παρώδω, σε παγκόσμιο επίπεδο οι εκπομπές του CO2 είναι μια απόλυτα μια φυσική διαδικασία και φυσικό προϊον, μιας και χωρίς αυτό δεν υπάρχει φωτοσύνθεση κι άρα ζωή στον Πλανήτη, και κατηγορήθηκε αρχικά για το φαινόμενο του Θερμοκηπίου !
Αργότερα η Επιστημονική και κυρίως η επιχειρηματική κοινότητα δεν μπορέσε να το συνδέσει με τα πραγματικά δεδομένα, άλλαξαν τον σιωπηλά τον όρο σε “Κλιματική Αλλαγή.”
Το θέμα απαιτεί ξεχωριστό άρθρο, αλλά το αναφέρουμε γιατι τα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τις εκπομπές CO2, ωστε να πουλάνε, κυριολεκτικά “αέρα κοπανιστό” με την συγκατάθεση των φορολογούμενων των ανεπτυγμένων χωρών και οι χώρες που “παράγουν CO2″ (πχ Ευρωπαϊκές βιομηχανίες) πρέπει να πληρώνουν τον “αέρα” σε χώρες που δεν παράγουν (πχ Αφρική)
Κατά σύμπτωση οι Χώρες που δεν παράγουν CO2 χρωστάνε στις Αγορές και τα λεφτά καταλήγουν εκεί από όπου ξεκίνησαν, σε κάποιους τραπεζίτες. Δηλαδή πληρώνουν οι Γερμανοί, Ελληνες κτλ φορολογούμενου πράσινα τέλη για να έχουν την συνειδηση τους ήσυχη ότι σώζουν τον πλανήτη και τελικά σώζουν τους λογαριασμούς των Volture Funds στην Ελβετία.
Το Φ/Α στην χώρα μας καταναλώνεται στην παραγωγή ηλεκτρισμού κατά 70% από ιδιώτες και είναι εξολοκλήρου εισαγόμενο, η τιμή του μάλιστα λόγω των συμβάσεων που έχει κάνει η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου Α.Ε (ΔΕΠΑ) είναι από τις ακριβότερες της Ευρώπης!
Για να είναι λοιπόν βιώσιμες, οι κατ’ευφισμό επενδύσεις, δημιουργήθηκε το “υποχρεωτικό pool” ώστε να έχουν εξασφαλισμένο πελάτη, το Ελληνα Πολίτη, αλλά δημιούργησαν και το εξάμβλωμα που ονόμασαν “Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ) που θεσπίστηκε το 2006 ως αντιστάθμισμα της αδυναμίας των ιδιωτών να ανταγωνιστούν τον φθηνότερο λιγνίτη που διαθέτει μόνο η ΔΕΗ.
Να τονίσουμε ότι η ΔΕΗ δεν έχει λιγνίτη κατ’αποκλειστικότητα για κάποιο άλλο λόγο, πλην του ότι κάποιος ιδιώτης θα πρέπει να αγοράσει γη, να ανοίξει ορυχεία και εργοστάσια, πολλές νέες θέσεις εργασίας, κάτι ασύμφορο, όταν υπάρχει έτοιμη και δωρεάν συνταγή του Ελληνα καταναλωτή που πληρώνει τη δική τους “επένδυση”. Με τέτοιες στρεβλώσεις η λέξη ανταγωνισμός απλώς δεν υπάρχει.
Ετσι οι παραγωγοί Φ/Α έχουν εξασφαλίσει ότι θα λειτουργούν τις περισσότερες ώρες του χρόνου, ανεξάρτητα μάλιστα από την ζήτηση και το κόστος καυσίμου και θα πληρώνονται με το 10% επιπλέον! Με άλλα λόγια έχουν εγγυημένη τιμή και δεν υπάρχει λόγος να μειώσουν τιμές και να ανταγωνιστούν προς όφελος του Καταναλωτή, ενώ παράλληλα η ΔΕΗ στην ουσία χρηματοδοτεί τους ιδιώτες ανταγωνιστές με δική της ζημιά!
Οι παραπάνω τρόποι παραγωγής είναι κι ο λόγος που από τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου ανέβηκαν τα τιμολόγια της ΔΕΗ, με την δικαιολογία ότι ήταν “τα πιο φθηνά της Ευρώπης”. Ετσί παρά του ότι ήταν φθηνότερη, ανταγωνιστικότερη αλλά και κερδοφόρα η ΔΕΗ όλοι ήθελαν να ακριβύνει και θέλουν να παραμείνουν ακριβά τα τιμολόγια, εις βάρος της Ανταγωνιστικότητας ολόκληρης της Χώρας.
Ενω ο κ. Αντώνης Κοντολέων μέλος Προεδρείου Ενωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ ) ανέφερε χαρακτηριστικά και μια άλλη διάσταση σε άρθρο του στο capital.gr “Η κρίση λειτούργησε ως καταλύτης. Τα προβλήματα που ήταν κρυμμένα επιμελώς κάτω από το χαλί βγήκαν στην επιφάνεια, νωρίτερα. Πρέπει επιτέλους η πολιτεία να κάνει τις επιλογές της: θέλει να κρατήσει στη ζωή τις επιδοτούμενες μονάδες ΑΠΕ του ενός νυχτοφύλακα; Τις πριμοδοτούμενες μονάδες αερίου των 25 εργαζομένων; Ή τα εργοστάσια των εκατοντάδων εργαζομένων, που αποτελούν οικονομικούς αιμοδότες των τοπικών κοινωνιών, συντηρούν τις εξαγωγές, παράγουν ΑΕΠ και συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας; Τα ψέματα τελείωσαν”
Το κόστος στον καταναλωτή.
Σε ερώτηση της βουλευτού των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Ραχήλ Μακρη για τις αυξήσεις τιμολογίων, η απάντηση της ΔΕΗ ήταν αναμενόμενη λόγω των ανωτέρω.
-Λόγω της καράργησης των δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπής CO2 η ΔΕΗ θα έχει ετήσια επιβάρυνση 300εκ δηλαδή 12/ΜWhr !
-Επιβάρυνση από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) του Φ/Α επιβάρυνση 165εκ
-Επιβάρυνση λόγω αύξησης της κάλυψης του κόστους λειτουργίας τρίτων παραγωγών 200εκ
-Αυξημένες προβλέψεις για επισφάλειες 228εκ
-Αγορά ενέργειας από Τρίτους σε υψηλότερες Τιμές 475εκ.
Και μάλιστα από την μεσοσταθμική μεταβολή των τιμολογίων σε 8% το 5% από αυτό είναι η “πρασινη” επιβάρυνση για το κόστος του CO2, πράσινη αιμοραγία !
Την ευλογία της Ελληνικής Γης να έχει τέτοιο ορυκτό πλούτο, όπως ο λιγνίτης, τον κατάντησαν σε τιμωρία για να ωφεληθούν Ιδιώτες που θέλουν να κάνουν τους Ηλεκτροπαραγωγούς χωρίς να ξοδέψουν τίποτα από την τσέπη τους.
Μέχρι σήμερα έχουν εξορυχθεί συνολικά 1,3 δισ. τόνοι λιγνίτη ενώ τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονται σε 3,1 δισ. τόνους περίπου, παρακαταθήκη για φθηνή Ενέργεια και Ανάπτυξη όλης της Οικονομίας. Χωρίς φθηνό Ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει ανταγωνιστική Βιομηχανία, Εμπόριο και ευημερία των Πολιτών, αλλά επιστρέφουμε στην εποχή των Σπηλαίων. Οπως και στη διάλυση των Εργατικών Δικαιωμάτων, έτσι και στην παραγωγή ηλεκτρισμού ακολουθούμε το ολέθριο παράδειγμα της Βουλγαρίας, που η ιδιωτικοποίησης της του Ρεύματος ανέβασε κατά 100% τα τιμολόγια και μετά από γενική κατακραυγή έκαναν μια “έκπτωση” 8%.
Σήμερα η “Μικρή ΔΕΗ”
To σχέδιο που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση μέσα στο Μαιο, είναι πάνω στο σχέδιο που είχε ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπακωνσταντίνου, δηλαδή με την δημιουργία μιας “μικρής ΔΕΗ” που σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ θα περιλαμβάνει τις λιγνιτικές μονάδες «Αμύνταιο Ι και ΙΙ», «Μελίτη» στη Φλώρινα, την υπό κατασκευή «Μελίτη ΙΙ», τη μονάδα Φ/Α της Κομοτηνής, Υ/Η μονάδες στον Νέστο ποταμό, δηλαδή περίπου 2.000MW θα διατεθούν σε ιδιώτη ή σε κοινοπραξία ιδιωτών παραγωγών ρεύματος. με διεθνή διαγωνισμό.
Πρώτα όμως θα γίνει ίσως και εντός του μηνός ο διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ και θα παραχωρηθεί μέχρι ποσοστού 51% σε ιδιώτη, μαζί με το management με καταστατική μειοψηφία του 34% να παραμένει στο Δημόσιο. Οταν ο ίδιος ο Σαμαράς στο Ζάππειο υπ’αριθμ.2 είχε πει
“Τα δίκτυα διανομής και μεταφοράς, για παράδειγμα, πρέπει να παραμείνουν υπό εθνικό έλεγχο. Τα υπόλοιπα μπορούν να αποκρατικοποιηθούν. “
Τρίτο στάδιο θα είναι το ξεπούλημα του 17% της υπόλοιπης ΔΕΗ σε στρατηγικό επενδυτή.
Φυσικά όπως κάθε υποταγμένη Κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της το σχέδιο πρέπει να περάσει την έγκριση από της Τροϊκας.
Αυτό που ευαγγελίζονται ως επένδυση και άνοιγμα της Αγοράς θα είναι απλώς η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του μονοπωλίου της ΔΕΗ από το κράτος στον Ιδιώτη με μηδενικό όφελος προς την Ελλάδα, αλλά και το Δημόσιο Ταμείο, που όπως λένε είναι κι ο λόγος των Αποκρατικοποιήσεων.
Πρώτον τα όποια έσοδα, και περιμένουμε να δούμε την αποτίμηση όλων των μονάδων που είναι προς πώληση, εντός μνημονίου θα πάνε στο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή στου Δανειστές, οπότε μηδενική Ρευστότητα στην Αγορά, απλώς θα είναι λογιστική εγγραφή σε ένα τεφτέρι κάποιας από τις πολλές δόσεις του μνημονίου.
Οσο για τις θέσεις εργασίας αν και η ΔΕΗ έχει μειώσει κατά 37% τη μισθοδοσία , οι νέοι ιδιοκτήτες είναι προφανές ότι θα θέλουν ακόμη πιο μεγάλες μειώσεις με σκοπό το κέρδος. Η δήλωση μάλιστα του Κεδίκογλου οτι “Δεν θα γίνουν απολύσεις” είναι η καλύτερη επιβεβαίωση. Κι εδώ μάλιστα να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, επιρρίπτει ευθύνες στους Συνδικαλίστές – όχι χωρίς αφορμές βεβαίως από τον χείριστο συνδικαλισμό ετών στη ΓΕΝΟΠ – για την αντίδραση τους στο “καλό” ξεπούλημα του της μεγαλύτερης και πιο κερδοφόρας εταιρίας στην Ελλάδα.
Μια άλλη λεπτομέρεια του όλοι εγχειρήματος είναι ότι, αντίθετα με το σχέδιο της κυβέρνησης Παπανδρέου που τεμάχιζε τα ιμάτια της Εταιρείας σε πολλά μικρότερα, το σχέδιο του Σαμαρά δημιουργεί μια ενιαία εταιρεία, πράγμα που αποκλείει εκ των πραγμάτων τους εγχώριους επενδυτές και φωτογραφίζει τις Μεγάλες Αλλοδαπές Πολυεθνικές, αυτό θα έχει ώς αποτέλεσμα, άμμεσα βεβαια τον Ενεργειακό έλεγχο της Χώρας από Ξένες δυνάμεις, αλλά και της Ελληνικής βιομηχανίας εμμέσως.
Ενα άλλο έμμεσο αρνητικό είναι ότι με την πώληση λιγνιτικων κοιτασμάτων, ξένες χώρες θα έχουν πρόσβαση σε αυτό το υπερπολυτιμο ορυκτό πλούτο που τόσο έχουν ανάγκη, κυρίως η Γερμανία μετά την απόφαση της Μερκελ να κλείσουν τα Πυρηνικά Εργοστάσια μέχρι τις Αρχές της Δεκαετίας του 2020.
Με την πτώση της ζήτησης και της παραγωγής στις βόρειο Ευρωπαϊκες χώρες, το Φ/Α κρίνεται ασύμφορο, αν και φθηνότερο από την Ελλάδα. Σε μερικές μάλιστα Ευρωπαϊκές χώρες μάλιστα λόγω του οικονομικότερου άνθρακα η παραγωγή ρεύματος από αυτόν αυξήθηκε κατά 50% ετησίως και μάλιστα τον Εισάγουν από της ΗΠΑ ! Σε αυτό το περιβάλλον εμείς ξεπουλάμε τα κοιτάσματα λιγνίτη !
Ενα άλλο σημείο που δεν γνωρίζουμε ακόμη είναι η τύχη των επενδύσεων που η ΔΕΗ έχει εν εξελίξη ύψους πάνω από €3δις !
-Μονάδα V ΑΗΣ Αλιβερίου, Συνδυασμένου Κύκλου με Φ/Α 219,2 εκ.
-Μονάδα V AΗΣ Μεγαλόπολης, Συνδυασμένου Κύκλου με καύσιμο Φ/Α 499,5εκ
-Μονάδα V ΑΗΣ Πτολεμαΐδας: 1,4 δις ,
-Υδροηλεκτρικός Σταθμός (ΥΗΣ) Ιλαρίωνα, 281,75εκ
Θα είναι άλλο ένα πλιάτσικο στο κόπο και τον ιδρώτα του Ελληνα φορολογούμενου, όσα έχτισε για δεκαετίες για να έχει και το τελευταίο χωριό φως, νερό και τηλέφωνο, για να βγάλουν κέρδη κρατικοδίαιτοι Επιχειρηματίες, χωρίς δικά τους λεφτά, χωρίς να ρίξουν ούτε μια κολώνα, χωρίς νέες θέσεις εργασίας και με το ρίσκο δικό μας ! Ουτε καν το ρίσκο δεν θα επωμιστούν !
Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι το κάνουν για να ανοίξει η αγορά όταν λειτουργούν ήδη 7 ιδιωτικές μονάδες και μάλιστα σε βάρος της ΔΕΗ όπως αναφέραμε και πιο πάνω χωρίς να αναφέρουμε και την διάσταση της Ενεργειακής Ανεξαρτησίας της χώρας, όταν άλλες χώρες κάνουν πολέμους για τις πρώτες ύλες και την Ενέργεια εμείς την δίνουμε με μια υπογραφή αντί να την περιφρουρήσουμε προς όφελος τις δικής μας ανάπτυξης..
Οπως πολύ σωστά τόνισε κι η Βουλευτής Ραχήλ Μακρή “η κυβέρνηση παραχωρεί σε ιδιώτη επενδυτή, με ταχύτατους ρυθμούς όχι μόνο την ενεργειακή επάρκεια της χώρας αλλά και την ενεργειακή εθνική κυριαρχία, αφού οι ιδιώτες θα διαχειρίζονται, θα παράγουν και θα ελέγχουν τα πάντα, καθιστώντας το κράτος αδιάφορο παρατηρητή και τους πολίτες έρμαια του κάθε «επενδυτή» που μπορεί και αύριο να έχει εθνικές καταβολές εχθρικές απέναντι στην πατρίδα μας”. Τέλος η βουλευτής σημειώνει πώς ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι σκοπίμως πρόχειρος για να “μην αναφέρονται οι ουσιαστικές λεπτομέρειες που θα διαμορφώσουν την παραχωρημένη ενεργειακή πολιτική της χώρας”
Για άλλη μια φορά, άλλη μια αποκρατικοποίηση δείχνει πόσο εξαρτώμενη είναι η Κυβέρνηση από ξένες κυβερνήσεις και το πολιτικό μας Σύστημα από την Διαπλοκή και τα συμφέροντα. Η ανικανότητα τους να δημιουργήσουν Εθνικό Σχέδιο για έξοδο από την Κρίση, αλλά κι η εξάρτηση τους από την εξουσία, τους οδηγεί στο να υπογράφουν ο,τι τους προστάζει μια Τροικα υπαλλήλων ακόμη και αντίθετα σε όσα γνωρίζουν, πιστεύουν, αλλά κι έλεγαν στο παρελθόν.
ΑΔΜΗΕ = Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας Α.Ε.
ΕΤΜΕΑΡ = Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων
ΑΠΕ = Ανανεώσημες Πηγές Ενέργειας
ΛΑΓΗΕ = Λειτουργός Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας
Υ/Η = ΥδροΗλεκτρικό
Φ/Α = Φυσικό Αέριο
ΜΑΜΚ = Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους
 votegreece

O άγνωστος τρόπος ζωής του Πούτιν

Όταν φεύγει από την Ρωσία παίρνει μαζί του μάγειρες, καθαρίστριες και σερβιτόρες - Μεταξύ άλλων, στις βαλίτσες του μεταφέρει και σεντόνια που φέρουν σφραγίδες αντι-μόλυνσης
Με άρθρο του το αμερικανικό περιοδικό Newsweek δίνει κάποιες πληροφορίες για την προσωπική ζωή και το ημερήσιο πρόγραμμα του ηγέτη της Ρωσίας, προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, οι οποίες δεν ήταν και τόσο γνωστές.
Ό Ben Judah πέρασε τρία χρόνια ερευνώντας τη ζωή του Πούτιν, πήρε συνεντεύξεις από ανθρώπους που είχαν συναναστραφεί τον Ρώσο πρόεδρο και τελικά έγραψε ένα βιβλίο για την ζωή του με τίτλο "Fragile Empire: How Russia Fell In and Out of Love with Vladimir Putin".
Ο Judah μίλησε με πρώην και νυν υπουργούς, τοπικούς κυβερνήτες, αξιωματούχους, συμβούλους και προσωπικούς βοηθούς του Πούτιν για να συλλέξει τα 9 πράγματα που δεν ήταν ευρέως γνωστά για τον Ρώσο πρόεδρο.
Ο Πούτιν ξυπνάει αργά το πρωί και τρώει το πρώτο γεύμα του το μεσημέρι. Το γεύμα του περιλαμβάνει πάντα cottage cheese ενώ του αρέσουν τα αυγά από ορτύκι.
Στον Πούτιν αρέσει να σκέφτεται ενώ κολυμπάει. Πάντα πάει για κολύμπι μετά το πρωινό του και μένει ώρα, μόνος στο νερό. Φοράει γυαλιά κολύμβησης και κολυμπάει σε ελεύθερο στυλ.
Μετά το κολύμπι γυμνάζεται προτιμώντας τα βάρη στο γυμναστήριο ενώ μετά την γυμναστική του κάνει ζεστά και κρύα μπάνια εναλλάξ.
Δεν του αρέσει το ίντερνετ. Στο γραφείο του δεν έχει τηλεόραση και χρησιμοποιεί μόνο "ασφαλή" τεχνολογία για την επικοινωνία του, όπως χαρτί και σοβιετικής κατασκευής τηλέφωνα. Ο Πούτιν σπάνια χρησιμοποιεί το ίντερνετ, επειδή υποστηρίζει ότι τον μπερδεύουν οι διαφημίσεις και οι οθόνες των υπολογιστών.
Ο Πούτιν όταν φεύγει από την Ρωσία παίρνει μαζί του μάγειρες, καθαρίστριες, σερβιτόρες που τον ακολουθούν σε κάθε του ταξίδι. Όταν μένει σε κάποιο ξενοδοχείο η ομάδα των ατόμων που τον ακολουθούν αντικαθιστά τα σεντόνια με άλλα που έχουν φέρει μαζί τους, ελεγμένα και με έγκριση ασφαλείας από το Κρεμλίνο, τα οποία και φέρουν σφραγίδες αντι-μόλυνσης.

protothema

Καλώδια οπτικών ινών από αέρα

 Επιστήμονες δημιούργησαν «καλώδια» οπτικών ινών, δίχως να βασιστούν σε τίποτα άλλο πέραν ενός λέιζερ και του… αέρα.
Στην ουσία, οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο να κάνουν τον αέρα να συμπεριφέρεται σαν οπτική ίνα. Αν και σε αρχικό ακόμη στάδιο ανάπτυξης, η πρωτοποριακή τεχνολογία ανοίγει νέες δυνατότητες επικοινωνίας, επιτρέποντας στο μέλλον την τοποθέτηση οπτικών «καλωδίων» οπουδήποτε στη Γη ή ακόμη και στο διάστημα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικής και μηχανικής Χάουαρντ Μίλτσμπεργκ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής «Optica», κατάφεραν να δημιουργήσουν μια απομίμηση καλωδίου οπτικής ίνας στον αέρα, με τη χρήση των λεγόμενων οδηγών κύματος ή κυματοδηγών.
Ενώ οι συμβατικές οπτικές ίνες κατασκευάζονται από δύο διαφανή υλικά που παγιδεύουν και επιβραδύνουν το φως που μεταφέρει δεδομένα, όταν αυτό περνάει διαμέσου τους, κατευθύνοντάς το έτσι σε συγκεκριμένα σημεία, οι ερευνητές δημιούργησαν, με τη βοήθεια τεσσάρων ισχυρών δεσμών λέιζερ, έναν «δακτύλιο» αέρα χαμηλής πυκνότητας γύρω από έναν πυρήνα πιο πυκνού αέρα. Το φως κινείται γύρω από αυτό τον πυκνό αέρινο πυρήνα, σαν να βρίσκεται περιορισμένο από αόρατα αέρινα τοιχώματα μέσα σε μια οπτική ίνα.
Το αέρινο «καλώδιο» διαρκεί απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου, αλλά ο χρόνος αυτός είναι αρκετός για να σταλεί ένα σήμα. Αν το ίδιο σήμα στελνόταν απλώς μέσω του αέρα -και όχι μέσω της «αέρινης οπτικής ίνας»- τότε το φως θα διασκορπιζόταν και το σήμα θα εξασθενούσε.
Μέχρι στιγμής οι ερευνητές έχουν δοκιμάσει τέτοιες αέρινες «ίνες» σε μια ακτίνα ενός μέτρου, επιτυγχάνοντας να μεταδώσουν σήμα κατά 50% πιο ισχυρό απ’ ό,τι αν μεταδιδόταν στην ίδια απόσταση μόνο μέσω του αέρα (χωρίς το «καλώδιο»). Υπολογίζεται ότι αν καταστεί εφικτή η μετάδοση σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση, π.χ. 1.000 μέτρων, μέσω μιας τέτοιας αέρινης «ίνας», τότε το σήμα θα είναι 1.000 φορές ισχυρότερο απ’ ό,τι αν είχε μεταδοθεί απλώς στον αέρα, καθώς όσο μεγαλώνει η απόσταση, τόσο πιο πολύ διασκορπίζεται το φως, άρα το οπτικό σήμα εξασθενεί ολοένα περισσότερο.
Οι ερευνητές μπόρεσαν επίσης όχι μόνο να στείλουν ένα σήμα μέσω του αέρινου «καλωδίου», αλλά και να λάβουν σήμα δια της ιδίας οδού. Οι δυνητικές πρακτικές εφαρμογές είναι ποικίλες, όπως επικοινωνίες λέιζερ μεγάλων αποστάσεων, ανίχνευση ρύπανσης στην ατμόσφαιρα, δημιουργία υψηλής ανάλυσης τοπογραφικών χαρτών μέσω LIDAR (ένα είδος ραντάρ που χρησιμοποιεί λέιζερ αντί για ραδιοκύματα), νέου τύπου όπλα λέιζερ κ.α.
Πρώτα όμως, οι ερευνητές πρέπει να αποδείξουν ότι όντως αυτοί οι αέρινοι «κυματοδηγοί» μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αποστάσεις τουλάχιστον 50 μέτρων. Αν αυτό συμβεί, τότε πράγματι ανοίγει μια γκάμα πολλών δυνατοτήτων για το μέλλον.
econews

Επέλαση καπιταλισμού

Εκεί που νομίζαμε ότι τίποτα "πολύ" σημαντικό δεν μπορεί να συμβεί μέσα στο ελληνικό καλοκαίρι της ραστώνης, είχαμε κάποια γεγονότα τις τελευταίες μέρες που μας ανάγκασαν να αλλάξουμε άποψη.

Βασικά δεν ήταν τόσο τα γεγονότα, όσο οι προεκτάσεις τους και ο τρόπος που παρουσιάζονται. Η σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη και το υπερθέαμα περί τρομοκρατίας από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που βρίσκονται σε άψογη και 24ωρη συνεργασία με την Αντιτρομοκρατικη ήταν κάτι αναμενόμενο. Ακόμα και αν η λέξη τρομοκρατία δεν ακούστηκε ούτε μία φορά με αφορμή τους συνεχόμενους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα, ακόμα και αν η λέξη τρομοκρατία δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε μία φορά για να περιγράψει τον θάνατο παιδιών και αμάχων, ακόμα και αν η γενοκτονία παρουσιάστηκε σαν το νόμιμο δικαίωμα ενός κράτους σε αυτοάμυνα.

Ασφαλώς και δεν περιμένουμε από τα παράνομα κανάλια ή τις κωλοφυλλάδες των νταβατζήδων να μάθουμε την αλήθεια ή έστω μία όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική περιγραφή των γεγονότων. Απλά, τα έφερε έτσι η χρονική συγκυρία που το ανθρώπινο είδος πρέπει να κάνει τις επιλογές του: Υπάρχει έστω και ένας λογικός άνθρωπος, πέρα από πολιτικές προτιμήσεις, που να θεωρεί τον Μαζιώτη τρομοκράτη, δηλαδή ένα άτομο που επιδιώκει να επικρατήσει δια του τρόμου; Και αν υπάρχει, τον θεωρεί πιο επικίνδυνο και πιο αδίστακτο από τους φονιάδες παιδιών και γυναικών;

Πάμε τώρα και στα πιο δυσάρεστα. Πάμε στις θεωρίες συνωμοσίας και στα μεταφυσικά που τόσο αγαπάει ο περιούσιος ηλίθιος λαός. Επίτηδες πιάσανε τώρα τον Μαζιώτη γιατί είναι έτοιμα νέα μέτρα, νέες περικοπές συντάξεων, ενώ ταυτόχρονα ξεπουλάνε ΔΕΗ, νησιά, παραλίες κτλ. Τον πιάσανε δηλαδή για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Γιατί ρε μαλάκες είδατε πουθενά αυτό τον κόσμο, πριν τη σύλληψη του Μαζιώτη; Είδατε κόσμο στους δρόμους, είδατε μαζικές διαδηλώσεις, δυναμικές πορείες, αιματηρές συγκρούσεις με τους μπάτσους, καταλήψεις και απεργίες; Και αν είδατε, πόσους είδατε;

Τη μία φταίει το Μουντιάλ, την άλλη φταίει η σύλληψη του Μαζιώτη, μετά θα φταίνε οι βροχές του Σεπτέμβρη γιατί πάντα κάποιος πρέπει να φταίει για να καλύψουμε την ατελείωτη αδράνεια μας. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η αλήθεια είναι μία: Μέσα σε 4 χρόνια μνημονίου, μπορείς να μετρήσεις άνετα στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μαζικές στιγμές αντίστασης. Η χώρα χρεοκόπησε, χάθηκαν οι εργατικές κατακτήσεις εκατονταετιών, μειώθηκε κατά 25% το ΑΕΠ, οι μισθοί πήγανε στα 300 και 400 ευρώ και όλα αυτά με ελάχιστο κόστος για το στρατόπεδο των απο πάνω. Και επειδή τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, έρχονται και τα καλύτερα.

Κάποια μαγαζιά πρέπει να δουλεύουν και τις Κυριακές. Μάλιστα. Εμείς προτείνουμε κάτι ακόμα πιο ριζοσπαστικό. Να δουλεύουν όλα τα μαγαζιά 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα. Γιατί να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί ο μπαρμαν που σχολάει στις 4 το πρωί και θέλει να αγοράσει ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια; Γιατί να ταλαιπωρείται η τραγουδίστρια που μετά τα μπουζούκια θέλει να ψωνίσει μελιτζάνες στις 5.39 τα χαράματα; Μέχρι πότε θα μας κρατάνε πίσω αυτοί οι ντεμοντέ ξεπερασμένοι παλαιοαριστερίστικοι κανόνες;

Ο ελληνικός λαός θέλει ανάπτυξη και την θέλει τώρα. Υπάρχουν οι τρόποι και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να σπάσουμε τα ταμπού. Γιατί να μην ανοίξει ξανά η κουβέντα για το δουλεμπόριο; Γιατί να είναι παράνομη η παιδική εργασία; Και σε τελική ανάλυση, γιατί πρέπει να πληρώνεσαι όταν δουλεύεις;

IMF FUCK OFF

Η Γενιά του Αυτονόητου και ο Τρίτος Πόλεμος

«Λύπη δεν είναι όταν κανενός του λείπουν αγαθά που δεν τα έχει δοκιμάσει άλλοτε, παρά σαν συνηθίσει κάτι και ύστερα το χάσει».
Επιτάφιος, Θουκυδίδης (απόδοση Κακρίδης)

«Δεν γνωρίζω με τι όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.»
Άλμπερτ Αϊνστάιν

~~~~

Η γενιά που γαλουχήθηκε με Κατοχή και Εμφύλιο δεν είχε τίποτα να χάσει. Η φτώχεια ήταν το φόντο της ζωής τους, ο θάνατος σε πρώτο πλάνο και κάπου εκεί, με πρόσωπα βασανισμένα σαν από φωτογραφία της Dorothea Lange, ήταν και οι ίδιοι.

Τους αρκούσε να επιβιώσουν αρκετά ώστε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, όσα ζούσαν. Κάποιες θρησκευτικές γιορτές ήταν το μόνο πανδοχείο τους (καθώς «βίος ἀνεόρταστος μακρή ὁδὸς ἀπανδόκευτος»).

Τίποτα δεν ήταν αυτονόητο γι” αυτούς πέρα από τον κάματο, το θάνατο και το θεό.

~~

Από τη γενιά της μεταπολίτευσης και μετά τα παιδιά μεγάλωναν με όλο και περισσότερα αυτονόητα.

• Το ψωμί ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το σπίτι ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το σχολείο ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το τρεχούμενο νερό ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το ρεύμα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η τουαλέτα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Ο γιατρός ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα ρούχα, τα παπούτσια ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η ειρήνη ήταν κάτι αυτονόητο.

~~

Και τα αυτονόητα όλο και πλήθαιναν.

• Οι διακοπές ήταν κάτι αυτονόητο.
• Η τηλεόραση ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα παιχνίδια από την Κίνα ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα πάρτι γενεθλίων σε παιδότοπους ήταν κάτι αυτονόητο.
• Τα αθλητικά παπούτσια των 100 ευρώ ήταν κάτι αυτονόητο.
• Οι εξωσχολικές δραστηριότητες ήταν κάτι αυτονόητο.
• Το βίντεο, το κινητό, το ίντερνετ, οι συναυλίες, τα ταξίδια στο εξωτερικό, οι σπουδές στο εξωτερικό, όλα ήταν αυτονόητα πια.

Και όλοι μάθαμε ότι η ζωή που ζούμε είναι αυτονόητη.

~~~

Όμως οι νεοφιλελεύθεροι έχουν δίκιο: Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Ούτε το νερό ούτε η ενέργεια ούτε η υγεία ούτε η παιδεία ούτε η δημοκρατία ούτε η ελευθερία.

Κοστίζουν όλα αυτά. Κοστίζουν ζωές. Γιατί θέλει νεκροί χιλιάδες να “ναι στους τροχούς του αυτονόητου.

~~

Η γενιά του αυτονόητου αδυνατεί να καταλάβει. Συνήθισε να έχει τα πάντα, χωρίς να αγωνιστεί για τίποτα.

Και καθώς χάνει τα πάντα, καθώς χάνει όλα εκείνα που θεωρούσε αυτονόητα, μένει σαστισμένη, με μικρές αντιστάσεις και ελάχιστες αντιδράσεις, οι οποίες φαντάζουν γραφικές.

~~

Η Αυτοκρατορία (έτσι όπως την εννοεί ο Τόνι Νέγκρι) δυνάμωσε ταΐζοντας με αυτονόητα το πόπολο, ταΐζοντας με νέες ανάγκες το λαό, ταΐζοντας με ψευδαισθήσεις επιτυχίας τη μάζα.

Ο καθένας μπορεί να ξεχωρίσει, να γίνει σπουδαίος, πλούσιος και διάσημος. Ο καθένας μόνος του, αλλά όχι όλοι.

Το φαντασιακό έγινε πιο σημαντικό από το αυτονόητο.

Χιλιάδες σερβιτόροι, εργάτες, άνεργοι συνωστίζονται στα στούντιο της τηλεόρασης και στα talent-show, ελπίζοντας ότι θα γίνουν ο ένας από το εκατομμύριο που θα ξεχωρίσει, ο ένας από το εκατομμύριο που θα αναδειχτεί.

Οι Αγώνες Πείνας ξεκίνησαν και κανείς δεν υποχρεώθηκε να συμμετέχει. Το δέλεαρ είναι ότι εσύ, μόνο εσύ, θα καταφέρεις -αν εξοντώσεις τους άλλους- να γίνεις όπως εκείνοι που θαυμάζεις. Άλλωστε το βλέπεις: Τα είδωλα σου δεν είναι τίποτα παραπάνω από εσένα.

Αυτονόητο δεν είναι τίποτα πια -για το σύνολο, αλλά υπάρχει η ελπίδα της υπεροχής του ενός. Κι αυτός ο ένας που θα ξεχωρίσει θα γίνει το πρότυπο για όλους τους εξαθλιωμένους. Όχι πρότυπο ισότητας, δικαιοσύνης, αγώνα, δημιουργίας, αυταπάρνησης, αλλά πρότυπο πλούτου, επιτυχίας, υπεροχής και αδιαφορίας.

Όλοι είναι κατώτεροι, αλλά κάποιοι είναι ανώτεροι, αυτό είναι το δόγμα της Αυτοκρατορίας.

~~~

Αυτή είναι η γενιά Α, η generation A.

Πρέπει να αρχίσουμε ξανά από το Άλφα, από τα στοιχειώδη. Πρέπει να ματώσουμε για να έχουμε ψωμί, παιδεία, αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση, νερό, ελεύθερο χρόνο, δικαιώματα.

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Και δεν θα γίνει με όπλα. Γιατί η Αυτοκρατορία είναι παγκόσμια.

Ο Τρίτος Πόλεμος είναι οικονομικός, τεχνολογικός και ψυχολογικός.

Εχθροί της Αυτοκρατορίας δεν είναι οι Γκεβάρα. Είναι οι Σνόουντεν και οι Ασάνζ.

Γιατί η Αυτοκρατορία στηρίζεται πάνω στο ψέμα της παντοδυναμίας της. Αν οι άνθρωποι καταλάβουν ότι έχει πήλινα πόδια, τότε εύκολα θα τη συντρίψουν. Χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα.


ΠΗΓΗ:
sanejoker.info

Τα μαθηματικά δεν είναι για λίγους

Του Στέλιου Μαρίνη

«Ταύτα δε (τα μαθηματικά), σύμπαντα ουχ ως ακριβείας εχόμενα δει διαπονείν τους πολλούς αλλά τινάς ολίγους» (Πλάτωνος Πολιτεία)
«Την γεωμετρικήν τέχνην εκμανθάνειν και ασκείν δημοσία, ωφελεί. Η μαθηματική όμως τέχνη αξιόποινος ούσα απαγορεύεται» (Θεοδοσιανός κώδικας).

«Τα μαθηματικά είναι για λίγους» (σύγχρονη ανοησία που έχει καλλιεργήσει η άρχουσα τάξη με τη συνδρομή αφελών εκπαιδευτικών).

Όπως ακριβώς η ικανότητα του ανθρώπου να περπατάει όρθιος δε δίνεται από τη φύση, η οποία πάντως του έχει δώσει τα εφόδια για να μπορεί να αποκτήσει την ικανότητα αυτή, έτσι και η ικανότητα της σκέψης είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης, μέρος της οποίας παρέχεται οργανωμένα από τους εκπαιδευτικούς θεσμούς, ενώ η φύση έχει προικίσει τον άνθρωπο με τον εγκέφαλο χάρη στον οποίο μπορεί να αποκτήσει την ικανότητα της σκέψης. Το πόσο ικανός θα γίνει κάποιος στη σκέψη εξαρτάται από τα ερεθίσματα και τη συμβολή του περιβάλλοντος, της κοινωνίας, της οικογένειας, του σχολείου, της τύχης και άλλων παραγόντων, ενώ το πώς θα αξιοποιήσει αυτή του την ικανότητα εξαρτάται από μύριους παράγοντες, ένας από τους οποίους είναι η «ελεύθερή» του βούληση, με πολλά εισαγωγικά στη λέξη «ελεύθερη».

Η ανακάλυψη του Μηδέν και γιατί έχει σημασία

Του Κωνσταντίνου Σαπαρδάνη

Σήμερα μας φαίνεται δεδομένο και αυταπόδεικτο, αλλά η ύπαρξη του «μηδέν» διέφευγε της σύλληψης μαθηματικών και φιλοσόφων επί αιώνες. Δεν είναι ξεκάθαρο πότε ανακαλύφθηκε ούτε από ποιον, εν μέρει επειδή η χρήση του έχει υποστεί αλλαγές με τον καιρό, αλλά και επειδή εμφανίστηκε σε πολλά μέρη του κόσμου, είτε σαν ανεξάρτητη ανακάλυψη είτε μεταπηδώντας από πολιτισμό σε πολιτισμό. Θεωρείται από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της ανθρώπινης σκέψης, και χωρίς αυτό, τα μαθηματικά θα είχαν κολλήσει κάπου στο 600 μ.Χ., με την άλγεβρα να αδυνατεί να βρει τρόπο να επεκταθεί σε πραγματικά αφαιρετικές ιδέες που θα επέτρεπαν και τη χρήση των αρνητικών αριθμών, η χρησιμότητά των οποίων δεν είχε επισημανθεί στην αρχαιότητα.
Ενώ οι μαθηματικοί άρχισαν αν σκέφτονται την έννοια του μηδενός κατά το 3.000 π.Χ. (και να την απορρίπτουν), δεν ήταν πριν το 200-300 π.Χ. που οι Βαβυλώνιοι χρησιμοποίησαν ένα σύμβολο που εξελίχτηκε σε αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν «μηδέν». Οι Βαβυλώνιοι άλλαξαν τη μορφή του συμβόλου αρκετές φορές, από δύο παράλληλες γραμμές μέχρι τα εξής:

 Την εποχή που τα μαθηματικά ήταν μόνο μια μέθοδος για να μετράμε φυσικά αντικείμενα και να λύνουμε προβλήματα της άμεσης εμπειρίας μας, δεν είχε παρουσιαστεί η ανάγκη ύπαρξης τέτοιου συμβόλου. Για να πει κάποιος ότι έχει «0 καμήλες», θα έλεγε απλά «δεν έχω καμήλες». Υπάρχει ένα μεγάλο λογικό άλμα από το «5 καμήλες» στο «5 πράγματα» και στο πιο αφαιρετικό «5». Η χρήση του μηδενός επέτρεψε το να σκεφτόμαστε για τα μαθηματικά σαν κάτι αφαιρετικό, παρά μόνο σαν μια μέθοδος μέτρησης αντικειμένων.

Πρώτη γνωστή απεικόνιση του μηδέν σαν δείκτης (δύο παράλληλες γραμμές), στην πόλη-κράτος Σουμέρ της Μεσοποταμίας, πριν 5.000 χρόνια.

 Αργότερα, κάπου μεταξύ του 400 και 1200 μ.Χ. αναπτύχθηκε η έννοια του «μηδέν», και έγινε αποδεκτό ότι αυτό σημαίνει έναν αριθμό. Αν ακόμα σας φαίνεται παράξενη η καθυστερημένη αποδοχή του «μηδέν» ως αριθμού, αναλογιστείτε ότι για πολύ καιρό ούτε το «ένα» δε θεωρούνταν αριθμός, διότι επικρατούσε η άποψη ότι ένας αριθμός πραγμάτων πρέπει να σημαίνει πολλάπράγματα μαζί. Η βασική ιδέα στην προκειμένη περίπτωση ήταν η επινόηση ενός αριθμού για το «τίποτε». Η σημαντική ιδέα ήταν η έννοια ενός νέου είδους αριθμού, ο οποίος θα αντιπροσώπευε τη συγκεκριμένη ιδέα του «τίποτε».
Αρχικά, το μηδέν χρησιμοποιήθηκε περίπου σαν σημείο στίξης, σαν δείκτης, σαν ένα μέσο για να λυθεί το πρόβλημα γραφής ενός πολυψήφιου αριθμού. Χωρίς το μηδέν, ο αριθμός 2046 θα γραφόταν 246, αλλά το ίδιο και ο αριθμός 2460. Μόνο από τα συμφραζόμενα θα μπορούσε κανείς να καταλάβει για ποιον αριθμό ακριβώς μιλάμε. Αυτό μάλλον δεν είναι τόσο παράξενο όσο φαίνεται. Όταν σήμερα κάποιος μας απαντάει «Δυόμιση» στην ερώτηση «Πόσο κοστίζει ένα παγωτό;» καταλαβαίνουμε «2,5 ευρώ», ενώ η ίδια απάντηση στην ερώτηση «Τι ώρα είναι;» σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικό. Τα συμφραζόμενα κάνουν όλη τη διαφορά. Εδώ δηλαδή το μηδέν δεν χρησιμοποιείται ακριβώς σαν αριθμός, αλλά σαν ένα σημάδι που μας δείχνει τι σημαίνει αυτό που αποτυπώνουμε στο χαρτί. Πιο συγκεκριμένα, ο αριθμός 2046 δηλώνει ότι έχουμε 1 χιλιάδα, 0 κατοστάδες, 4 δεκάδες και 6 μονάδες.
Η ανακάλυψη του μηδενός μας επέτρεψε να κατασκευάσουμε και τους αρνητικούς αριθμούς που επίσης δεν χρειαζόμασταν μέχρι κάποια περίοδο. Δεν χρειαζόταν να ξέρουμε τους αρνητικούς αριθμούς όταν μετρούσαμε καμήλες. Αρνητικές καμήλες θα σήμαινε μόνο χρέος σε καμήλες. Ο Φιμπονάτσι γύρω στο 1200 μ.Χ. επέτρεψε αρνητικά αποτελέσματα σε προβλήματα που τον απασχολούσαν σχετικά με οικονομικά θέματα, και τα ερμήνευσε σαν χρέος ή ζημία, αντί για το κέρδος που υποδηλώνει ένας θετικός αριθμός.

Παράδειγμα χρήσης του μηδέν στα αρχαία ελληνικά (κάτω δεξιά γωνία)

 Οι αρχαίοι Έλληνες αν και κάνανε μεγάλες προόδους στα μαθηματικά, χρησιμοποιούσαν τη γεωμετρία σαν βάση για τις θεωρίες τους. Δεν χρειαζόταν να κατονομάσουν αφαιρετικά τους αριθμούς που χρησιμοποιούσαν, γιατί ασχολούνταν με το μήκος γραμμών και κυκλικών περιφερειών. Δεν αφομοίωσαν λοιπόν τον αριθμό μηδέν ούτε καν σαν δείκτη (όπως είχαν κάνει ήδη οι Βαβυλώνιοι). Υπήρχαν και εξαιρέσεις, όπως κάποιοι αστρονόμοι, αλλά και ο Πτολεμαίος τον 2ο μ.Χ. (στη «Μαθηματική Σύνταξη» -Almagest), που χρησιμοποίησε το σύμβολο «Ο», αλλά ακόμα μόνο σαν σημείο στίξης.
Οι Ινδοί το υιοθέτησαν, και τον 7ο αιώνα έκαναν την πρώτη χρήση των αρνητικών και δεκαδικών αριθμών, οδηγώντας το σε μια πιο εξεζητημένη μορφή, που προσομοιάζει τη σημερινή. Το χρησιμοποίησαν δηλαδή και σαναριθμό, σαν ένα σύμβολο που αντιπροσωπεύει κάτι (στην προκειμένη το τίποτα), όχι μόνο σαν δείκτης. Κάποιοι λένε ότι είναι η ιδέα του «τίποτα»¨ή της μηδαμινότητας («nothingness») των φιλοσοφικών κειμένων της ανατολής που εκφράστηκε στον αριθμό αυτό. Η λέξη «shunya» που σήμαινε «κενό, «τίποτα», κάτι σαν «λύτρωση», είναι η λέξη που χρησιμοποίησαν και για τον αριθμό «μηδέν». Οι Άραβες ήταν όμως αυτοί που εξέλιξαν τη χρήση του αναπτύσσοντας την άλγεβρα, και την εξάπλωσαν κατά τη λεγόμενη «Χρυσή Εποχή των Αράβων», μεταξύ 8ουκαι 12ου αιώνα περίπου (το αγγλικό ‘zero’ προέρχεται από το αραβικό ‘sifr’).

Ακριβώς στο κέντρο της εικόνας διακρίνουμε τον αριθμό «270», ακριβώς όπως τον γράφουμε σήμερα, και έχουμε εδώ την πρώτη απεικόνιση του μηδέν σαν αριθμού, στο ναό Ganesh στην πόλη Gwalior της Ινδίας (9ος αιώνας μ.Χ).

 Η υιοθέτηση του μηδέν σε συνδυασμό με τους αραβικούς αριθμούς, που αντικατέστησαν τους λατινικούς, επέτρεψαν την γρήγορη και εύκολη, σύγχρονη μέθοδο πολλαπλασιασμού και διαίρεσης. Σκεφτείτε να κάναμε πράξεις με λατινικούς αριθμούς… Η εξάπλωσή τους όμως εμποδίστηκε από θρησκευτικές προκαταλήψεις, καθώς οι αραβικοί αριθμοί θεωρούνταν εύκολο να αλλοιωθούν με σκοπό την πλαστογραφία ή την απάτη (το 1 μετατρέπεται πολύ εύκολα σε 7) και οι αρνητικοί αριθμοί (που δεν θα είχαν «δημιουργηθεί» χωρίς την ανακάλυψη του μηδέν) θεωρήθηκαν βλάσφημοι, αφού συσχετίσθηκαν με το κέρδος από δανεισμό και την τοκογλυφία που δημιουργεί χρέος. Εξάλλου, η ανυπαρξία ταυτιζόταν με το χάος και το κενό, που θεωρούνταν τα συστατικά της κόλασης στην χριστιανική παράδοση. Η χρήση των αρνητικών αριθμών εξαπλώθηκε μόλις περί τον 16ο αιώνα.
Πηγές:

• http://www-history.mcs.st-and.ac.uk/HistTopics/Zero.html
• http://www.quora.com/Mathematics/Why-is-the-concept-of-zero-so-important-in-mathematics
• http://www.smithsonianmag.com/smart-news/you-can-visit-the-worlds-oldest-zero-at-a-temple-in-india-2120286/
• http://www.theguardian.com/science/alexs-adventures-in-numberland/2013/oct/07/mathematics1
• http://science.howstuffworks.com/math-concepts/zero1.htm
• http://en.wikipedia.org/wiki/0_%28number%29#History
• http://www.scientificamerican.com/article/what-is-the-origin-of-zer/
• http://www.und.edu/instruct/lgeller/zeroph.html
• Alex Bellos – Alex’s Adventures in Numberland
• Ian Stewart – Οι Αριθμοί της Φύσης

eranistis.net

Σουηδία: Τέλος το 8ωρο, εφαρμογή 6ωρου με ίδιες αποδοχές

Το Πείραμα

Το δημοτικό συμβούλιο του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας αποφάσισε να μειώσει τις ώρες εργασίας σε έξι, καταργώντας το οκτάωρο στις δημοτικές υπηρεσίες και διατηρώντας παράλληλα τις αποδοχές στο ίδιο επίπεδο.
Πρόκειται για ένα «πείραμα», που αποφάσισε η δημοτική αρχή της δεύτερης μεγαλύτερης σουηδικής πόλης, ο συνασπισμός των Κοκκινοπράσινων ( Αριστεροι - Σοσιαλδημοκράτες - Πράσινοι), το οποίο θα διαρκέσει δοκιμαστικά ένα χρόνο, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές με στόχο την βελτίωση των υπηρεσιών.  
«Πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να το επιχείρησουμε», δήλωσε ο αντιδήμαρχος Mats Pilhem, όπως αναφέρει η Independent. Μία από τις υπηρεσίες που θα εφαρμοστεί το νέο ωράριο είναι τα γηροκομεία. Μετά από ένα χρόνο θα αξιολογηθεί το αποτέλεσμα του εγχειρήματος. «Θα συγκρίνουμε το πριν και το μετά και θα δούμε τις διαφορές. Ελπίζουμε πως το προσωπικό θα είναι αποτελεσματικότερο και θα αισθάνεται καλύτερα, ψυχικά και σωματικά», τόνισε ο Mats Pilhem.

Το «πείραμα» βασίζεται σε έρευνες που δείχνουν πως με μειωμένο ωράριο βελτιώνεται η παραγωγή καθώς οι εργαζόμενοι νιώθουν κουρασμένοι μετά από έξι ώρες εργασίας, γεγονός που επηρεάζει σωρευτικά την παραγωγικότητα τους.

Ο Mats Pilhem σημείωσε πως το «πείραμα» εφαρμόστηκε και σε μια αυτοκινητοβιομηχανία της περιοχής και τα αποτελέσματα ήταν «ενθαρρυντικά». Ο αντιδήμαρχος υπογράμμισε πως με το νέο ωράριο επιτυγχάνονται δύο στόχοι. Ο πρώτος είναι η αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα και ο δεύτερος είναι η δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας. 
tvxs