Τα μυστικά βάθη των ωκεανών

Επιστήμονες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ανακάλυψαν, με τη βοήθεια των δορυφόρων, χιλιάδες άγνωστα έως τώρα υποθαλάσσια βουνά και ηφαίστεια ύψους τουλάχιστον ενάμισι χιλιομέτρου, τα οποία είναι διάσπαρτα στους βυθούς των ωκεανών του πλανήτη μας. Η χαρτογράφηση δεν έχει ολοκληρωθεί και στην πορεία αναμένεται να αποκαλύψει χιλιάδες ακόμη βυθισμένα βουνά και ηφαίστεια, πολλά από τα οποία δεν είναι ορατά, επειδή καλύπτονται από διαδοχικά στρώματα ιζημάτων. Μέχρι σήμερα περίπου το 90% των βυθών παραμένει αχαρτογράφητο.

Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Σάντγουελ του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σαν Ντιέγκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερς και το "Nature", ανέφεραν ότι μέχρι τώρα τα δορυφορικά ραντάρ δεν μπορούσαν να «πιάσουν» μέσα στη θάλασσα βουνά χαμηλότερα των δύο χιλιομέτρων - και έτσι είχαν βρεθεί μέχρι σήμερα περίπου 5.000 τέτοιες κορυφές. Όμως, χάρη στη βελτίωση της δορυφορικής τεχνολογίας, είναι δυνατός πλέον ο εντοπισμός και χαμηλότερων βουνών, ύψους τουλάχιστον ενάμισι χιλιομέτρου, πράγμα που αναμένεται να επιτρέψει την ανίχνευση άλλων 20.000 έως 25.000 υποθαλάσσιων βουνών.
Η καλύτερη γνώση σχετικά με το πού υπάρχουν υποθαλάσσια βουνά, βοηθά τόσο στην καλύτερη προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, όσο και στην πιο αποτελεσματική αλιεία. Επίσης συμβάλλει στη βελτιωμένη κατανόηση των θαλάσσιων ρευμάτων και συνεπώς των κλιματικών μεταβολών, καθώς επίσης στην παροχή νέων χρήσιμων γεωφυσικών στοιχείων σχετικά με τις περιοχές του βυθού, όπου οι τεκτονικές πλάκες συγκρούονται ή απομακρύνονται μεταξύ τους. Οι στρατιωτικές και γεωλογικές εφαρμογές (καλύτερη αναζήτηση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου) είναι δύο τομείς, όπου οι νέοι τοπογραφικοί χάρτες θα έχουν μεγάλη χρησιμότητα.
Καθώς το 71% της επιφάνειας της Γης καλύπτεται από θάλασσες, η γνώση των βυθών παραμένει ελλιπής, κάτι που φάνηκε και κατά την αποτυχία εύρεσης του χαμένου αεροπλάνου ΜΗ370 της Malaysia Airlines. Το θαλασσινό αλμυρό νερό είναι αδιαφανές και στην περίπτωση των ωκεανών δεν είναι αποτελεσματικές οι δοκιμασμένες τεχνικές χαρτογράφησης, που είναι αποτελεσματικές στην ξηρά.
Η καταγραφή της μορφολογίας του βυθού με την τεχνική ηχοεντοπισμού (σόναρ) από πλοία επιτρέπει τη συλλογή πληροφοριών υψηλής ανάλυσης, αλλά με τον τρόπο αυτό δεν έχει καλυφθεί ούτε το 10% των ωκεανών της Γης, καθώς μένουν αχαρτογράφητες τεράστιες «τρύπες» των βυθών έκτασης εκατοντάδων χιλιομέτρων. «Ξέρουμε πολύ περισσότερα για την τοπογραφία του Άρη από ό,τι για το βυθό της Γης», δήλωσε ο γεωφυσικός Ντίτμαρ Μίλερ του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.
Η ευκολότερη και φθηνότερη εναλλακτική λύση είναι η χαρτογράφηση από αέρα μέσω δορυφόρων με τα κατάλληλα ραντάρ, που μετρούν τις διακυμάνσεις του γήινου βαρυτικού πεδίου. Αυτό έγινε σε ένα βαθμό στις δεκαετίες του '80 και του '90 από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ (με τον δορυφόρο Geosat, τα στοιχεία του οποίου έπαψαν το 1995 να θεωρούνται στρατιωτικό μυστικό) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Το 1997 οι επιστήμονες, με επικεφαλής και τότε τον Σάντγουελ, είχαν δημιουργήσει τον πρώτο δορυφορικό τοπογραφικό χάρτη της Γης.
Ο νέος χάρτης είναι τουλάχιστον δύο φορές καλύτερος, επειδή συμπεριλαμβάνει στοιχεία και από άλλους δορυφόρους, τον γερασμένο αμερικανικό "Jason 1" (πρόσφατα τέθηκε εκτός λειτουργίας) και τον πολύ νεότερο ευρωπαϊκό Cryosat-2 (που τέθηκε σε τροχιά το 2010 και συνεχίζει να χαρτογραφεί), οι οποίοι έχουν καλύτερη τεχνολογία ραντάρ. Όμως, όπως είπαν οι ερευνητές, ακόμα και με αυτές τις νέες δυνατότητες, δεν θεωρείται ακόμη τεχνικά εφικτό να εντοπιστεί κάπου στον βυθό το άτυχο μαλαισιανό «τζάμπο».

Από τον πίθηκο στον άνθρωπο

Εξέλιξη

Η μιμητική και κοινωνική εξάπλωση των νέων ιδεών, των τεχνολογικών εφευρέσεων, των συνηθειών και γενικότερα του πολιτισμού, κάτι που έως τώρα θεωρείτο αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο, στην πραγματικότητα έχει μάλλον πολύ βαθύτερες ρίζες και μάλιστα σε ένα άλλο είδος πέρα από τον ίδιο τον άνθρωπο. Για πρώτη φορά επιστήμονες επιβεβαίωσαν με παρατηρήσεις στη φύση ότι οι στενότεροι γενετικά συγγενείς μας, οι χιμπατζήδες, μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο την χρήση νέων πραγμάτων, όπως «εργαλείων», και μετά διαδίδουν την χρήσιμη ιδέα σε άλλους.

Οι επιστήμονες από τη Βρετανία, την Ελβετία και τον Καναδά, με επικεφαλής τον Τιμπό Γκρουμπέρ του Ινστιτούτου Βιολογίας του ελβετικού Πανεπιστημίου του Νοϊσατέλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "PLoS Βiology", σύμφωνα με τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Τέλεγκραφ», μελετούσαν επί χρόνια μια ομάδα χιμπατζήδων σε ένα δάσος της Ουγκάντας, ώσπου, όπως είπαν, βρέθηκαν «στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή».
Έτσι, μπόρεσαν να παρατηρήσουν με τα μάτια τους, σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις, τη διαδικασία κοινωνικής μετάδοσης γνώσεων ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας των άγριων ζώων. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί αυτό σε ζώα που ζουν ελεύθερα στο φυσικό περιβάλλον τους, ενώ είχε ήδη παρατηρηθεί μεταξύ χιμπατζήδων σε συνθήκες ελεγχόμενων πειραμάτων σε επιστημονικά εργαστήρια.
Οι ερευνητές είδαν τους χιμπατζήδες να παρακολουθούν προσεκτικά την εφεύρεση από ένα σύντροφό τους ενός νέου «εργαλείου», ενός σφουγγαριού φτιαγμένου από φύλλα βρύων για να πίνουν νερό. Στη συνέχεια, αντέγραψαν την ιδέα και τον τρόπο που αυτός το έκανε (βουτώντας το σε ένα ποταμάκι και αφήνοντάς το εκεί για να το πάρει την επόμενη μέρα, όταν πια θα είχε μουλιάσει για τα καλά), προκειμένου να κάνουν κι εκείνοι το ίδιο. Υπολογίστηκε στατιστικά ότι κάθε φορά που ένας χιμπατζής έβλεπε κάποιον άλλον να κάνει το «κόλπο» με το σφουγγάρι, είχε 15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να το επαναλάβει κι αυτός, από ό,τι αν δεν είχε δει ποτέ κάτι τέτοιο.
Με αυτό τον τρόπο, η νέα «τεχνολογία» δεν άργησε να εξαπλωθεί σε όλη την κοινότητα των χιμπατζήδων. «Η εξάπλωση της συμπεριφοράς ήταν πολύ γρήγορη. Αυτό δείχνει ότι οι χιμπατζήδες είναι πραγματικά γρήγοροι στην υιοθέτηση νέων εργαλείων», δήλωσε ο Γκρουμπέρ.
Η εν λόγω συνήθεια των χιμπατζήδων, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορεί κάποτε να οδήγησε με ανάλογο τρόπο στην εξέλιξη του πολιτισμού και στους προγόνους των ανθρώπων, οι οποίοι διαχωρίστηκαν εξελικτικά από τους χιμπατζήδες πριν από 5 έως 7 εκατ. χρόνια. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η κοινωνική μίμηση-μάθηση πρωτοεμφανίστηκε στον κοινό πρόγονο ανθρώπων και πιθήκων, πολύ πριν εξελιχτούν οι σύγχρονοι άνθρωποι. Οι επιστήμονες διαφωνούν μεταξύ τους κατά πόσο η εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού πρέπει να θεωρηθεί απλώς μια πιο πολύπλοκη συνέχιση της κοινωνίας των χιμπατζήδων, αλλά η νέα ανακάλυψη δείχνει ότι αυτόν μάλλον συμβαίνει.
Οι χιμπατζήδες θεωρούνται το πιο εξελιγμένο είδος μετά τον άνθρωπο από άποψη «πολιτισμού». Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει μέχρι σήμερα περίπου 40 συμπεριφορές αυτών των πιθήκων, οι οποίες αποκτώνται μέσω κοινωνικής επαφής. Εντύπωση επίσης προκαλεί η ποικιλομορφία στις διαφορετικές κοινότητες χιμπατζήδων: μερικές χρησιμοποιούν εργαλεία, άλλες όχι, ενώ κάποιες χρησιμοποιούν διαφορετικά εργαλεία για την ίδια δουλειά. Όλη αυτή η διαφοροποίηση, κατά τους επιστήμονες, θυμίζει την ποικιλομορφία των ανθρωπίνων κοινωνιών και πολιτισμών.
enet

Νορβηγία-Σουηδία: Χώρες για γηρατειά

Δύο σκανδιναβικές χώρες, η Νορβηγία και η Σουηδία, θεωρούνται οι καλύτερες χώρες στον κόσμο για να γερνάει ένας άνθρωπος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ποιότητας Γηρατειών (Global AgeWatch Index) για το 2014, που έδωσε στη δημοσιότητα το διεθνές δίκτυο HelpAge International. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 73η θέση της διεθνούς κατάταξης (μεταξύ των 96 χωρών που περιλαμβάνει η λίστα και για τις οποίες υπήρχαν επαρκή διαθέσιμα στοιχεία), υποχωρώντας από την 58η θέση που βρισκόταν το 2013.

Σύμφωνα με τη νέα έκθεση-δείκτη, το μέσο προσδόκιμο ζωής για ένα 60χρονο στην Ελλάδα (πόσα χρόνια ακόμη αναμένεται να ζήσει μετά τα 60), είναι 24 χρόνια, ενώ το μέσο προσδόκιμο υγιούς ζωής (πόσα ακόμη χρόνια θα ζήσει με υγεία μετά τα 60) είναι 17,4 χρόνια. Το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών που λαμβάνουν σύνταξη, είναι 77%. Το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που είναι άνω των 60 ετών, αναμένεται να εμφανίσει συνεχή αύξηση στο μέλλον, από 26% το 2014 (περίπου 2,9 εκατομμύρια άνθρωποι) σε 32,4% το 2030 και 37,9% το 2050. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα μετατρέπεται ταχέως σε χώρα ηλικιωμένων.
Η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλότερα από κάθε άλλη ανεπτυγμένη χώρα στον δείκτη και ότι υποχώρησε σημαντικά σε σχέση με το 2013. Από την άλλη, όπως επισημαίνει, η χώρα μας τα πάει καλά στο πεδίο της υγείας (24η), βελτιώνοντας σημαντικά τη θέση της από το 2013. Επίσης, βρίσκεται ψηλά (28η) στον τομέα της εισοδηματικής ασφάλειας για τους ηλικιωμένους, εμφανίζοντας ένα σχετικά υψηλό επίπεδο κοινωνικών παροχών στην περιοχή της, παρά την μείωση του ΑΕΠ ανά κεφαλή λόγω της κρίσης.

www.Εσελον, ο παγκόσμιος κοριός

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΑ (NSA) ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ, ΑΝΑΛΥΕΙ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης αποτελείται από 52 δορυφόρους και 25 επίγειες βάσεις. Μία από αυτές υπάρχει στην Κύπρο και στο όρος Τρόοδος.

Ηδη από το 2008 το πρόγραμμα «Αστρικός Ανεμος», που αποκάλυψε το περιοδικό «Wired», άρχισε να παρακολουθεί 320 εκατ. κλήσεις την ημέρα

 
Ο παγκόσμιος «κοριός» ονομάζεται «Εσελον». Εργάζεται για την NSA, την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή παρακολουθεί τα πάντα. Σταθερά και κινητά τηλέφωνα, φαξ, τέλεξ, SMS και δορυφορικές μεταδόσεις -οτιδήποτε χρησιμοποιεί ρεύμα ή παράγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
Το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης αποτελείται από 52 δορυφόρους και 25 επίγειες βάσεις. Μία από αυτές υπάρχει στην Κύπρο και στο όρος Τρόοδος. Πιθανόν να υπάρχει και ένα κάτοπτρο στα ορεινά της Αταλάντης, μια περιοχή κυνηγότοπο για... μπεκάτσες. Το μόνο βέβαιο είναι πως εκεί εδρεύει εταιρεία σεκιούριτι με πελάτες μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Διαθέτει δορυφορικές εγκαταστάσεις και συστήματα κεντρικής κεραίας, ένα ιδιόκτητο σταθμό λήψης σημάτων και στόλο οχημάτων GPS για εντοπισμό αυτοκινήτων, σκαφών, ανθρώπων και ζώων.
Το σύστημα «Εσελον» χρησιμοποιεί προχωρημένους αλγόριθμους για να εντοπίζει την ταυτότητα των πηγών του. Μπορεί να σαρώσει έως και 10.000 φωνές. Χρειάζεται μόλις 3 δευτερόλεπτα για ανάλυση και ταυτοποίηση της συνομιλίας. Το «Εσελον» δημιουργήθηκε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου σαν μια εφαρμοσμένη από το 1947 ιδέα για την παρακολούθηση της Σοβιετικής Ενωσης και των δορυφόρων της. Ηταν η εποχή που άρχιζε τη δράση της η νέα αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών, η CIA. Σήμερα χρησιμοποιείται για βιομηχανική κατασκοπία, υποτίθεται.
Η παρέμβαση στην οικονομία είναι πιο αποτελεσματική και έχει τον ίδιο στόχο με τις δικτατορίες που λερώνουν με αίμα και κοστίζουν πολύ. Η οικονομική απειλή γεννά υποτακτικούς υπηκόους πρόθυμους για όλα, προκειμένου να αποφύγουν την καταστροφή. Δεν χρειάζεται κάποιος να δέρνει, να φυλακίζει και να απειλεί με τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» ως απειλή της ευημερίας. Το σπίτι, η ασφάλεια, η οικογένεια, η ευημερία απειλούνται χωρίς να χρειάζονται κομμουνιστές. Φυσικά υπάρχουν άλλοι εχθροί της δημοκρατίας, αλλά το βασικό όπλο είναι ο φόβος. Η απειλή ότι θα τα χάσουμε όλα μάς κάνει να αποδεχθούμε ένα μικρό περιορισμό των, άλλωστε, «άχρηστων» -μπροστά στον κίνδυνο να μην έχουμε ψωμί- ελευθεριών.
Η μαζική «ενοποιημένη» κοινωνία δεν προβάλλει πια ως όραμα κομμουνιστικό. Είναι η ίδια η «αυτοκρατορία» που μας εξισώνει -απαλλαγμένους από δικαιώματα- και μας ενοποιεί ενώπιον του κινδύνου. Του εχθρού. Μοιάζει παράλογο, αλλά είναι δοκιμασμένο. Προκειμένου η πλανητική εξουσία να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες, πρέπει να γνωρίζει τα πάντα για εμάς.
Από το αρχείο της NSA
Η National Security Agency (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) των ΗΠΑ για λόγους αυτοπροστασίας δίνει συχνά παραπλανητικές πληροφορίες. Οπως σε ένα σωστό «ατύχημα» ή σε μια -συνήθως κρατική- τρομοκρατική ενέργεια. Πέρα από τις εναλλακτικές λύσεις διαφυγής και τις εφεδρείες, θα πρέπει να υπάρχουν και μερικοί μάρτυρες για να παραπλανήσουν τις έρευνες.

ΜΙΤ: «Οι πρώτοι άποικοι στον πλανήτη Άρη θα πεθάνουν εάν δεν λύσουν ένα βασικό πρόβλημα»

 

 

Το πρόγραμμα εποικισμού του πλανήτη Άρη Mars One δέχθηκε ένα σοβαρό πλήγμα καθώς επιστήμονες του ΜΙΤ ανακάλυψαν ένα λάθος στα σχέδια το οποίο μπορεί να αποβεί θανάσιμο. Σύμφωνα με τις αναλύσεις τεσσάρων επιστημόνων οι πρώτοι άποικοι δεν πρόκειται να επιβιώσουν στην επιφάνεια του πλανήτη ίσως όχι όμως για τους λόγους που μπορεί κάποιος να φαντάζεται.
Σύμφωνα με την έκθεση που συνέταξαν θα είναι τα φυτά που σκοτώσουν τους πρώτους έποικους μέσω της υπερ παραγωγής οξυγόνου.
Πιο συγκεκριμένα καθώς οι πρώτοι έποικοι θα ξεκινήσουν να καλλιεργούν η κατασκευή μέσα στην οποία θα ζουν αλλά και θα αναπτύσσονται τα φυτά θα υπάρξει υπερ-παραγωγή οξυγόνου πάνω από το κανονικό. Αυτό θα καταλήξει να αποβεί ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα καθώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα τεχνολογία που να επιτρέπει την απομάκρυνση των περίσσιων οξυγόνου αφήνοντας το άζωτο που είναι απαραίτητο για την διατήρηση της ατμοσφαιρικής πίεσης.
Επιπρόσθετα υπάρχει και ένα μικρότερο πρόβλημα. Οι έποικοι θα ζουν σε ένα θερμοκήπιο κάτι που θα ανεβάσει τα επίπεδα υγρασίας σε 100% κάνοντας την ατμόσφαιρα σχεδόν ανυπόφορη. .
Πάντως ο CEO του ιδιωτικού προγράμματος Mars One Bas Landorp απατώντας στις αιτιάσεις των επιστημόνων του ΜΙΤ ανέφερε: «Υπάρχουν πο0λλά προβλήματα μεταξύ του σήμερα και της ημέρας που θα βρεθούν άνθρωποι στην επιφάνεια του Άρη, αλλά η απομάκρυνση του οξυγόνου σίγουρα δεν είναι από αυτά».

Οι πολεμικές τέχνες και η τυφλή πίστη

Σκληρά μαθήματα ρεαλισμού

           

                             

Οι πολεμικές τέχνες είναι από τις «δραστηριότητες» που έρχονται τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο δυναμικά. Κάποια χρόνια πριν, η πλειονότητα του κόσμου μιλούσε για το καράτε, άντε και για το κουνγκ-φου, ωστόσο σήμερα αυτό έχει αλλάξει και το αϊκίντο, το ουινγκ-τσουνγκ, το τάι-τσι, το κραβ μαγκά κ.ά. δεν είναι απλώς «κινέζικα», αλλά κινεζικές (και άλλες ανατολικές) τέχνες πολέμου, στις οποίες επιδίδονται πολλοί άνθρωποι στη Δύση.

Πολλοί από όσους ασχολούνται με κάποιο τρόπο με τις τέχνες αυτές, τις έχουν συνδέσει με μια «βαθύτερη φιλοσοφία» ή ακόμα και με μια μεταφυσική διάσταση η οποία, μάλλον, δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, όπως μας εξηγεί και ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης με μια σειρά άρθρων του γύρω από το ζήτημα αυτό. Το θέμα χρειάζεται αρκετή συζήτηση, ωστόσο επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω άρθρο του κ. Μηλιαρέση από την ιστοσελίδα του Πανελλήνιου Οδηγού Πολεμικών Τεχνών «Πολεμικές Τέχνες», καθώς, μέσα από ένα παράδειγμα, μας φέρνει λίγο πιο κοντά στην πραγματική διάσταση του τι σημαίνει να χρησιμοποιείς τη δύναμη της σκέψης σου μαζί με τη δύναμη του σώματός σου…

Σκληρά μαθήματα ρεαλισμού 

του Γρηγόρη Α. Μηλιαρέση

Κατά μια έννοια είναι συνέχεια του θέματος στο οποίο αναφέρθηκα στο προηγούμενο κείμενό μου εδώ, στον Πανελλήνιο Οδηγό Πολεμικών Τεχνών με τίτλο «Υπερφυσικές εμπειρίες»∙ η διαφορά είναι ότι φωτίζει μια άλλη διάσταση της πεποίθησης πολλών ότι οι πολεμικές τέχνες έχουν κάποιες οριακά «μαγικές» διαστάσεις (ας μη φοβόμαστε τις λέξεις: «μεταφυσική» και «μαγεία» είναι διαφορετικοί τρόποι να αναφερθούμε στο ίδιο πράγμα εκτός αν, όπως επίσης έγραψα στο ίδιο κείμενο, αν μιλάμε σε καθαρά φιλοσοφικό πλαίσιο). Και δυστυχώς το «φωτίζει» είναι σχετικό, καθώς ουσιαστικά πρόκειται για ένα πολύ σκοτεινό κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής: τη διάθεση πολλών να πιστέψουν ορισμένους ανθρώπους και να καθοδηγηθούν από αυτούς ακόμα και αν η πραγματικότητα τους υπαγορεύει να μην το κάνουν. 

Η ιστορία περιλαμβάνει δύο Ιάπωνες πολεμικοτεχνίτες: τον 65χρονο Ριούκεν Γιανάγκι, ο οποίος προέρχεται από τον κόσμο του Ντάιτο Ρίου (*) και τον 35χρονο Τσουγιόσι Ιουαούρα, ασκούμενο στο βραζιλιάνικο ζίου ζίτσου και αθλητή των μεικτών πολεμικών τεχνών (ΜΜΑ). Και το περιστατικό, το οποίο έκανε το γύρο του κόσμου χάρη στο σχετικό βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube (δείτε το εδώ) και που έχει σήμερα σχεδόν 11 εκατομμύρια θεάσεις, ήταν η αναμέτρησή τους στο Νομαρχιακό Αθλητικό Κέντρο του Σαπόρο στο νησί Χοκάιντο στις 26 Νοεμβρίου του 2008, μια αναμέτρηση η οποία έγινε κατόπιν ανοιχτής πρόκλησης του πρώτου προς οποιονδήποτε ασκούμενο στις πολεμικές τέχνες και δη με χρηματικό έπαθλο ένα εκατομμύριο γεν (περί τις 7.000 ευρώ).

Μια απόπειρα φιλοσοφικής προσέγγισης του έρωτα

          Γιατί ερωτευόμαστε;   

Μια απόπειρα φιλοσοφικής προσέγγισης του έρωτα

Γράφει: Δημήτρης Κεχρής

Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε τον έρωτα, τόσο πιο αυτονόητος μας φαίνεται.
Όταν όμως, αρχίζουμε και στύβουμε το μυαλό μας για να τον καταλάβουμε, τότε πέφτουμε στο καζάνι του διαβόλου.

 Patrick Suskind

Γιατί ερωτευόμαστε; Προϋπάρχει του έρωτα κάποια ανάγκη να ερωτευθούμε; Ποια είναι η προέλευση και ποιος ο σκοπός του έρωτα; Ο έρωτας συνδέεται άρρηκτα με κάποια αντικειμενική μοναδικότητα του προσφιλούς προσώπου; Η ομορφιά γεννά τον έρωτα ή ο έρωτας την ομορφιά; Η αφετηρία ενός έρωτα θεμελιώνεται υποχρεωτικά στην άγνοια; Οδηγεί ο έρωτας στην ευτυχία και αν ναι, πώς γίνεται να θεωρούμε ως  ύψιστη ευτυχία κάτι που μας αποβλακώνει και φέρνει στο προσκήνιο το χειρότερο, βάναυσο και κτηνώδη εαυτό μας;

 Από τις απαρχές του πολιτισμού ο άνθρωπος με ελάχιστα ζητήματα ασχολήθηκε τόσο διαχρονικά και επίμονα όσο με τον έρωτα και όλες τις παραλλαγές, τα στάδια, τις αποχρώσεις, τις συνέπειες, την ηδονή και την οδύνη που είναι συνυφασμένα με αυτόν. Επιχειρώντας όμως, να προσεγγίσουμε φιλοσοφικά τον έρωτα, οφείλουμε εξ΄αρχής να ομολογήσουμε ότι ενυπάρχει σε αυτόν μια υψηλού βαθμού εγγενής απροσδιοριστία που τον καθιστά δομικά εχθρικό σε οποιαδήποτε τέτοιου είδους ανάλυση.

 Επιδιώκοντας, ωστόσο, την κατανόηση του ζητήματος στα πλαίσια που αυτή η απροσδιοριστία μας επιτρέπει, δεν μπορούμε αρχικά παρά να αναγνωρίσουμε τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει στον έρωτα η σεξουαλική ενόρμηση, καθώς ο έρωτας δεν αρκείται απλά σε ένα ρομαντικό αίσθημα, αλλά απαιτεί τη σαρκική ένωση. Στηριζόμενοι στην (ρηξικέλευθη για την εποχή της) αντίληψη του Schopenhauer επί του θέματος, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αυτό συμβαίνει, επειδή όποιες και αν είναι οι μορφές έκφρασης,  η ουσιώδης αρχή κάθε ερωτικού πάθους εδράζεται στην αναπαραγωγική ορμή του είδους. Η κινητήριος δύναμη κάθε ερωτικής επιχείρησης είναι ο σχεδιασμός της επόμενης γενιάς. Εξ ου και εκείνο το αίσθημα συμπληρώματος το οποίο τείνουν να προκαλούν οι ερωτικές προτιμήσεις, καθώς  ο καθένας αναζητεί στον άλλον τις ιδιότητες εκείνες που του λείπουν ή τις ατέλειες που είναι αντίθετες από τις δικές του. Πρόκειται για τη σταδιακή διόρθωση ενός γενετικού δρομολογίου.

Rodney Shakespeare Η απάτη στην Ελλάδα

Tο τέλος της απουσίας λόγω Ιντερνετ

 

• 

«Κολλημένοι» με το Διαδίκτυο: παραθέτοντας λόγια του Σενέκα, ο Χάρις τονίζει την ανάγκη να συνδυάζουμε τη μοναξιά με το πλήθος «και να καταφεύγουμε εναλλάξ σε αμφότερα».

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

«Πολύ γρήγορα, κανένας δεν θα θυμάται τη ζωή πριν από το Iντερνετ. Τι σημαίνει αυτό το αναπόφευκτο γεγονός;». Με αυτή την ερώτηση αρχίζει ο Καναδός δημοσιογράφος Μάικλ Χάρις το πρώτο του βιβλίο, «Το τέλος της απουσίας» (The End of Absence: Reclaiming What We’ve Lost in a World of Constant Connection, εκδ. Current).

Για να φτάσει σε μια απάντηση, ο Μάικλ Χάρις «χτενίζει» όσα έχουν απομείνει από την προ Iντερνετ ζωή μας, ξεχωρίζοντας τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί μας στον δικτυωμένο κόσμο από τα, συχνά πολύτιμα, πράγματα που θα αφήσουμε πίσω. Η ακόρεστη όρεξή μας –για πληροφορίες, ερεθίσματα, επιβεβαιώσεις– θα εξακολουθήσει να είναι μαζί μας. Οταν όμως όλες αυτές οι ανάγκες ικανοποιούνται αμέσως μόλις γίνονται αντιληπτές, η αξία που τους αποδίδουμε μπορεί να υποτιμηθεί.

Χωρίς αυτές τις απουσίες, χωρίς τα συναισθήματα στέρησης, υποστηρίζει ο Χάρις, «κινδυνεύουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι τα πράγματα έχουν μικρότερη σημασία». Αναφέρει το παράδειγμα της εταιρείας De Beers, η οποία «αποθηκεύει τα διαμάντια της για να προκαλέσει τεχνητή έλλειψη, δίνοντάς τους μεγαλύτερη αξία». Η κουλτούρα της αφθονίας προκαλεί καταναλωτική υποτίμηση και εκτρέφει ένα αόριστο συναίσθημα ανικανοποίητου.

Ακόμα και η θεμελιακή πράξη του στοχασμού μπορεί να υπονομευθεί εάν η αδράνεια –όταν, για παράδειγμα, περιμένουμε το λεωφορείο– αντικατασταθεί με την εύκολη διασκέδαση που προσφέρει το κινητό τηλέφωνο. Οπως συμβαίνει και με τη μεγάλη μουσική, οι παύσεις αποτελούν εξίσου μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας όσο και τα ηχηρά κρεσέντο. Δεν υπάρχει έμπνευση χωρίς στοχασμό.

Ο Μάικλ Χάρις δεν είναι δογματικός, ούτε κανένας ηλικιωμένος Λουδίτης. Αντιθέτως, χρησιμοποιεί μια πολύ στέρεη επιχειρηματολογία, ακολουθώντας τα βήματα συγγραφέων όπως ο Νίκολας Καρ, του οποίου το βιβλίο «The Shallows» είχε τεράστια επίδραση στην κατανόησή μας για τον τρόπο που το Ιντερνετ μεταλλάσσει το μυαλό μας. Προσπαθώντας να κατανοήσει καλύτερα τις ανησυχίες του, έχει μιλήσει με εκατομμυριούχους του Διαδικτύου, ειδικούς των υπολογιστών, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, ακόμα και ψηφιακά ρομπότ. Και το συμπέρασμά του είναι αρκετά μετρημένο.

Παραθέτοντας λόγια του Σενέκα, ο Χάρις τονίζει την ανάγκη να συνδυάζουμε τη μοναξιά με το πλήθος «και να καταφεύγουμε εναλλάξ σε αμφότερα». Οπως οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να αρνηθούν στον εαυτό τους την υπερβολική κατανάλωση λιπαρών και ζάχαρης που το σώμα τους έχει μάθει να λαχταράει, το ίδιο θα πρέπει να δείχνουμε περίσκεψη απέναντι στην τεχνολογία. «Κάθε τεχνολογία θα σε αποξενώσει από κάποιο τμήμα της ζωής σου. Αυτή είναι η δουλειά της. Η δική σου δουλειά είναι να το πάρεις χαμπάρι». Μόνο κάνοντάς το αυτό μπορεί η τελευταία γενιά που γνώρισε τον προ Ιντερνετ κόσμο να διασφαλίσει ότι εκείνοι που ακολουθούν θα εκτιμήσουν όσα κινδυνεύουν να χαθούν.
kathimerini

Νέμεσις

To αντι-Facebook των λίγων αρέσει σε πολλούς

• 

 ΜΟΝΠΕΛΙΕ, Βερμόντ. Μέσα σε λίγες μόλις ημέρες, νέο κοινωνικό δίκτυο του Ιντερνετ, ονόματι Ello, που παρουσιάσθηκε ως το «αντι-Facebook», τείνει να αναδειχθεί στον πιο δημοφιλή προορισμό στον παγκόσμιο ιστό.
Το Ello, που δημιουργήθηκε το 2013 ως «ιδιωτικό» κοινωνικό δίκτυο, άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του σε όλους τους χρήστες του Ιντερνετ. Εξαιτίας του περιορισμένου αριθμού «θέσεων» και της μεγάλης ζήτησης, οι προσκλήσεις για το Ello πωλούνται στην ιστοσελίδα δημοπρασιών eBay, έναντι 500 δολαρίων εκάστη. Σύμφωνα με εταιρείες καταγραφής ιντερνετικής κίνησης, η σελίδα Ello δέχεται 35.000 αιτήματα την ώρα την τελευταία εβδομάδα.
«Η Ello δεν πουλά διαφημιστικό χώρο σε εταιρείες. Ούτε εκποιούμε τα στοιχεία σας σε πελάτες μας. Πιστεύουμε ότι ένα κοινωνικό δίκτυο μπορεί να γίνει εργαλείο απελευθέρωσης και όχι μέθοδος εξαπάτησης, χειραγώγησης και εκμετάλλευσης. Δεν είστε προϊόντα!» αναφέρει το μανιφέστο του Ello, που υπογραμμίζει ότι «η συλλογή και πώληση ιδιωτικών στοιχείων σε εταιρείες είναι ανήθικη».
Οι δημιουργοί του
Με εταιρική του έδρα το Βερμόντ των ΗΠΑ, λίκνο πολλών σύγχρονων κινημάτων αμφισβήτησης της καταναλωτικής κοινωνίας, το Ello δημιουργήθηκε από ομάδα καλλιτεχνών και προγραμματιστών υπολογιστών, υπό την καθοδήγηση του Πολ Μπούτνιτς, σχεδιαστή ποδηλάτων και ρομπότ.
Ο ειδικός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης, Νέιθαν Γιούργκενσον, λέει: «Αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές στην ιστορία της κοινωνικής δικτύωσης: το ξεκίνημα της συζήτησης, η παρουσίαση της πρώτης ιδέας και η αμφισβήτηση όλων όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Το Ello μονοπωλεί αυτές τις ημέρες την προσοχή, γιατί υπόσχεται νέα πολιτική για τα δίκτυα αυτά. Πολλοί έχουν πια συνειδητοποιήσει ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συγκέντρωσαν υπερβολική εξουσία στα χέρια ελάχιστων και ότι αυτό πρέπει να αλλάξει».
Η άνοδος του Ello συμπίπτει με μεγάλη εκστρατεία κατά του Facebook στο Σαν Φρανσίσκο, εξαιτίας της απόφασης της γνωστής για τη σεμνοτυφία της ιστοσελίδας να καταργήσει τα «προφίλ» διεμφυλικών καλλιτεχνών, που χρησιμοποιούσαν τα ψευδώνυμά τους. Το Ello δεν απαιτεί οι χρήστες του να δηλώνουν το αληθινό τους όνομα.
kathimerini

Δώδεκα ανατρεπτικές τεχνολογίες που θα αλλάξουν τον κόσμο

Τις τεχνολογίες που απειλούν το status quo παρουσιάζει η McKinsey, υπολογίζοντας τον οικονομικό αντίκτυπο σε δεκάδες τρισ. δολάρια. Ποια είναι τα «στοιχήματα» για το περιβάλλον, την εξάπλωση της γνώσης και την ιατρική. Οι προκλήσεις για εταιρείες, κυβερνήσεις και πολίτες.

O Joseph Schumpeter είχε παρατηρήσει πως η οικονομική εξέλιξη συνοδεύεται από μια διαδικασία «δημιουργικής καταστροφής», κατά την οποία εμφανίζονται νέες επιχειρήσεις και κλείνουν παλιές, αναδιαρθρώνονται παραγωγικές δομές και εισάγονται νέα καταναλωτικά αγαθά.
Η τεχνολογική καινοτομία είναι ο κινητήριος μοχλός αυτής της διαδικασίας. Από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης ως τις αρχές του 19ου αιώνα η τεχνολογία πυροδότησε την ανάπτυξη και μεταμόρφωσε την οικονομία. Στην εποχή μας η ψηφιακή φωτογραφία εξαφάνισε τις αναλογικές μηχανές σε λιγότερο από είκοσι χρόνια, ενώ οι εφημερίδες βρίσκονται σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου για να επιβιώσουν από την επέλαση των διαδικτυακών πηγών ενημέρωσης.
Στην έρευνα του "Disruptive technologies: Advances that will transform life, business and the global economy" η McKinsey προσπαθεί να εντοπίσει τις τεχνολογίες που θα έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην οικονομία από σήμερα ως το 2025 και θα ανατρέψουν καθιερωμένες δομές.
Σύμφωνα με την McKinsey οι σημαντικές τεχνολογίες μπορούν να εμφανιστούν σε οποιονδήποτε κλάδο και να εξελιχθούν από οποιονδήποτε επιστημονικό τομέα, αλλά έχουν τέσσερα κοινά βασικά χαρακτηριστικά: α) υψηλό βαθμό τεχνολογικής αλλαγής, β) διευρυμένο πεδίο επιρροής γ) μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο και δ) «ανατρεπτικές» ιδιότητες.
Αναλυτικά:
α) Οι ανατρεπτικές τεχνολογίες οδηγούν σε απότομες αλλαγές όσον αφορά την απόδοση και την τιμή σε σχέση με εναλλακτικές λύσεις.
β) Mια τεχνολογία για να είναι ανατρεπτική πρέπει να αφορά ένα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων και να επηρεάζει ένα μεγάλο φάσμα μηχανημάτων, υπηρεσιών και προϊόντων.
γ) Μια ανατρεπτική τεχνολογία πρέπει να έχει μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο. Nα οδηγεί σε αναδιάταξη κερδών, να ενισχύει την ανάπτυξη και να καθορίζει το μέλλον κεφαλαιακών επενδύσεων.
δ) Οι τεχνολογίες που είναι σημαντικές αλλάζουν το status quo, μεταμορφώνοντας τον τρόπο που ζουν και εργάζονται οι άνθρωποι, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες, δίνοντας ώθηση στην ανάπτυξη και χαρίζοντας συγκριτικά πλεονεκτήματα σε χώρες.
Οι αναλυτές της McKinsey εξέτασαν πάνω από 100 τεχνολογίες με βάση τα τέσσερα κριτήρια, για να καταλήξουν στις δώδεκα πιο «ανατρεπτικές»:

Τεχνολογία cloud: Με την τεχνολογία cloud μπορεί να αποκτήσει κανείς πρόσβαση σε αρχεία, εφαρμογές και υπηρεσίες σε ένα δίκτυο ή στο ίντερνετ, με τη χρήση ελάχιστης ή καθόλου υπολογιστικής ισχύος. Οι χρήστες των υπηρεσιών cloud έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ χωρίς να χρειάζεται να επενδύσουν μεγάλα ποσά σε εξοπλισμό.

Η τεχνολογία επιτρέπει την εκρηκτική ανάπτυξη διαδικτυακών υπηρεσιών, από την απλή αναζήτηση ως τo online streaming και την αποθήκευση αρχείων και δεδομένων, μέχρι λειτουργίες που επιτρέπουν σε φορητές συσκευές να εκτελούν σύνθετες ενέργειες όπως το να αντιδρούν σε φωνητικές εντολές.

Το cloud έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την οικονομική απόδοση εταιρειών και κυβερνήσεων και να προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία. Τέλος μπορεί να επιτρέψει την εμφάνιση νέων επιχειρηματικών μοντέλων, συμπεριλαμβανομένων όλων των «pay as you go» υπηρεσιών.

12 πράγματα που θεωρούμε ως γεγονότα και τελικά δεν ισχύουν

 

 

1) Το Σινικό Τείχος της Κίνας δεν είναι ορατό από το διάστημα.

 

 

Αν και το Σινικό Τείχος είναι τεράστιο (η έκταση του ξεπερνάει τα 2.200 χιλιόμετρα), δεν είναι ορατό από το διάστημα.

 

Κανένας αστροναύτης δεν έχει αναφέρει ότι είδε κάποια ανθρώπινη κατασκευή από το διάστημα. Το Σινικό τοίχος είναι ορατό μέχρι την απόσταση των 300 χιλιομέτρων.

 

Αντιθέτως, μπορούμε να  διακρίνουμε από το διάστημα μικρότερα πράγματα, όπως τα φώτα μιας πόλης τη νύχτα.

 

2) Ένα κέρμα που έπεσε από το Empire State Building, δεν μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο.

Οι εκδρομές στο Empire State Building σχεδόν πάντα συνοδεύονται από την εξής προειδοποίηση: Μην αφήνετε να πέσει ούτε μια δεκάρα από την κορυφή.

 

Ένα κέρμα που πέφτει από αυτό το ύψος μπορεί ν αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα έως 75 χιλιόμετρα την ώρα. Όπως απέδειξε η εκπομπή Mythbusters, η πτώση ενός κέρματος με αυτή την ταχύτητα δεν μπορεί να  τρυπήσει το ανθρώπινο κρανίο. Στην  χειρότερη περίπτωση το αποτέλεσμα θα είναι ένα μικρό καρούμπαλο.

 

3) Δεν χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας.

Είναι ένας διαδεδομένος μύθος που έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη και σε διαφημιστικές καμπάνιες. Κι ενώ πράγματι μόνο ένας μικρός αριθμός των νευρώνων του εγκεφάλου μας είναι ενεργός σε μια δεδομένη στιγμή, αυτό δεν σημαίνει ότι το υπόλοιπο μέρος του εγκεφάλου μας αδρανεί ή υπολειτουργεί.

 

Η απεικόνιση του εγκεφάλου κατά την διάρκεια ερευνών, δείχνει ότι σχεδόν όλα τα μέρη του εγκεφάλου μας χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Υπάρχουν διάφορετικά μέρη του εγκεφάλου που χρησιμοποιούνται για διαφορετικές λειτουργίες, και αυτό αφορά όλο τον εγκέφαλο. 

 

4) Τα σκυλιά δεν ιδρώνουν με τα σάλια

Κάποιοι πιστεύουν ότι τα σκυλιά ιδρώνουν με τη γλώσσα τους. Όταν τα βλέπουν να λαχανιάζουν και να τα πιάνει σιελόρροια, θεωρούν ότι αυτό είναι αντίστοιχο ενός ανθρώπου που στάζει ιδρώτα.

 

Στην πραγματικότητα, τα σκυλιά έχουν αδένες έκκρισης ιδρώτα σε όλο το σώμα τους. Ιδρώνουν κυρίως απο τα πέλματα. Το λαχάνιασμα βοηθάει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, όπως ακριβώς και σε μας.

 

5) Οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο πέντε αισθήσεις.

Όραση, όσφρηση, αφή, γεύση, ακοή  δεν είναι οι μοναδικές αισθήσεις μας.

Αν και οι επιστήμονες διαφωνούν για τον ακριβή ορισμό και τον αριθμό των αισθήσεων, μερικές επιπλέον αισθήσεις που αναφέρουν είναι  οι εξής: αίσθηση της ισορροπίας, της επιτάχυνσης, της σχετικής θερμοκρασίας, του πόνου, της θέσης του σώματος. Υπάρχουν ακόμη οι αισθήσεις του χρόνου, της φαγούρας, της πείνας, αλλά και άλλες.

 

6) Το αλκοόλ δεν ζεσταίνει.

Κάποιοι αλκοολικοί  ισχυρίζονται ότι εφόσον συνεχίζουν να πίνουν, μπορούν στη καρδιά του χειμώνα να περπατήσουν  φορώντας μόνο ένα φανελάκι ή μια φούστα.

 

Ενώ το αλκοόλ μπορεί να δημιουργήσει παροδικά το αίσθημα της ζέστης, εντούτοις με την πάροδο του χρόνου μας κάνει να αισθανόμαστε πιο κρύοι.

Το αλκοόλ διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία μας, οπότε κυκλοφορεί πιο εύκολα το αίμα που βρίσκεται κοντύτερα στην επιφάνεια του δέρματος και στους υποδοχείς των νεύρων. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση της ζεστασιάς. Όμως στη πραγματικότητα, «κλέβει» την θερμότητα η οποία αρχικά ήταν αποθηκευμένη στο εσωτερικό του σώματος μας. 

 

7) Οι ταύροι δεν εξοργίζονται με το κόκκινο χρώμα

Οι ταυρομάχοι κυματίζουν κόκκινες κάπες σε μια προσπάθεια να εξοργίσουν τους ταύρους .Όλοι μας έχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι το κόκκινο χρώμα πρέπει να είναι αυτό που εκνευρίζει τον ταύρο. 

 

Οι ταύροι τα βλέπουν όλα σε δύο μόνο χρώματα, οπότε δεν είναι το χρώμα της κάπας που τους ενοχλεί, αλλά η κίνηση του υφάσματος. Αυτό υποκινεί τον ταύρο για να επιτεθεί.

 

8) Ο άνθρωπος δεν προέρχεται από τους χιμπατζήδες

Μια παρεξήγηση της θεωρίας της εξέλιξης έχει ως αποτέλεσμα να πιστεύουν αρκετοί ότι ο άνθρωπος προήλθε από τους χιμπατζήδες. Στην πραγματικότητα, τόσο οι άνθρωποι όσο και οι χιμπατζήδες προέρχονται από κοινό πρόγονο. Εκατομμύρια χρόνια πριν, αυτός ο πρόγονος χωρίστηκε σε δύο διαφορετικά είδη, ένα εκ των οποίων εξελίχθηκε στους πιθήκους (όπως χιμπατζήδες και γορίλες) κι ένα σε ανθρωποειδές (ο πρόδρομος του ανθρώπου).

 

9) Τα μαλλιά και τα νύχια δεν θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν και μετά θάνατον.

Κυκλοφορεί μια φήμη ότι τα μαλλιά και τα νύχια συνεχίζουν να μεγαλώνουν μετά τον θάνατο, κάτι που προκάλεσε εφιάλτες σε πολύ κόσμο , θεωρώντας ότι αν ανοίξουν τα φέρετρα θα βρουν τεράστια νύχια και βουνά με τρίχες!

 

Τα μαλλιά και τα νύχια, μόνο φαινομενικά αυξάνονται μετά θάνατο. Το δέρμα γύρω από αυτές τις περιοχές αρχίζει να χάνει υγρασία και να συρρικνώνεται, δίνοντας την εντύπωση ότι τα μαλλιά και τα νύχια έχουν μεγαλώσει.  

 

10) Τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό

Το 1998 αναφέρθηκε σε μια έρευνα ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ εμβολιασμού και αυτισμού. Η έρευνα αυτή προκάλεσε τη φοβία για τους εμβολιασμούς, και διαρκεί μέχρι σήμερα.

 

Τελικά η συγκεκριμένη έρευνα αποδείχτηκε λανθασμένη. Μεταγενέστερες έρευνες δεν έχουν βρει στοιχεία που να συνδέουν τον αυτισμό και το εμβόλιο MMR (το τριπλό εμβόλιο εναντίον της ιλαράς, της ερυθράς και των μαγουλάδων).

 

11) Αν ξυπνήσετε τους υπνοβάτες, δεν θα τους βλάψετε

Όπως φαίνεται σε διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, ξυπνώντας τον υπνοβάτη μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά (ή, ανάλογα με την ταινία, ξεκαρδιστικά ) αποτελέσματα.

 

Η αφύπνιση ενός υπνοβάτη από το όνειρό που έβλεπε, θα του προκαλέσει απλώς έναν στιγμιαίο αποπροσανατολισμό και μια σύγχυση , και τίποτα παραπάνω. Δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Οι υπνοβάτες μπορούν να τραυματιστούν αν συνεχίσουν να περπατούν, οπότε θα τους κάνετε καλό παρά κακό, αν τους ξυπνήσετε. 

 

12) Οι άνδρες δεν σκέφτονται το σεξ κάθε 7 δευτερόλεπτα.

 

 

Οι άνδρες πράγματι σκέφτονται πάρα πολύ το σεξ. Σύμφωνα μάλιστα με τον δημοφιλή μύθο, σκέφτονται το σεξ κάθε επτά δευτερόλεπτα. Αν το πείτε σ έναν άνδρα αυτό, θα σας απαντήσει ότι μάλλον αυτό είναι σωστό.

 

Όμως το πιο ρεαλιστικό στατιστικό στοιχείο δείχνει απλώς ότι οι άνδρες φαντασιώνονται το σεξ τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Κι απ’αυτούς, μόνο το 54% ίσως προχωρήσει στην πράξη. Η αλήθεια όμως είναι ότι όλες αυτές οι έρευνες είναι αναξιόπιστες, αφού οι ερωτώμενοι δεν λένε συνήθως την αλήθεια. 

 

Πηγή

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr