Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014
Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014
0
Irvin Yalom: συνεντευξη
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 17, 2014 / ΕΙΠΑΝ..
Στην ταινία «Ο κήπος του Γιάλομ: η
φιλοσοφία μιας ζωής», που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11
Δεκεμβρίου, ο κορυφαίος ψυχοθεραπευτής αυτοαναλύεται και
αυτοβιογραφείται. Κεντρικοί ήρωες, με τη σειρά, ο μετανάστης παντοπώλης
πατέρας του, η «δύσκολη» μητέρα του, η επί 60 χρόνια γυναίκα του Μέριλιν
Koenic (επίσης συγγραφέας και ακαδημαϊκός), τα τέσσερα παιδιά του, τα
εγγόνια του και οι σχέσεις ανάμεσα σε όλους αυτούς. Σαν να προσπαθεί να
«διδάξει» - αυτήν τη φορά μέσα από το παράδειγμα της δικής του ζωής.
Γιος Ρωσοεβραίων στην Αμερική του ’30, ο Irvin Yalom μεγάλωσε σε μια
γειτονιά μαύρων στην Ουάσιγκτον. Επειδή εκείνη η περιοχή της πόλης δεν
ήταν ασφαλής για υπαίθριο παιχνίδι, πήγαινε συχνά με το ποδήλατό του στη
δημόσια βιβλιοθήκη, όπου βυθιζόταν στην ανάγνωση. Ως εκπαιδευόμενος στο
Johns Hopkins γρήγορα απέρριψε την ψυχανάλυση και τη βιολογική
ψυχολογία ως ανεπαρκείς θεωρίες και ξεκίνησε τη φιλοσοφική αναζήτησή του
και την έρευνά του στον τομέα της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας. Είναι
καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford στην Καλιφόρνια από τη δεκαετία του
’60 και συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ βιβλίων.
Μετά από τόση υπαρξιακή αναζήτηση έχετε καταλάβει ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Η ζωή δεν... έρχεται με νόημα. Πρέπει να εφεύρουμε εμείς το νόημα και μετά να... ξεχάσουμε ότι το έχουμε εφεύρει.
Ποιο νόημα έχετε δώσει στη δική σας ζωή;
Είμαι γιατρός, δάσκαλος και γονέας. Προσπαθώ να είμαι δημιουργικός ως συγγραφέας ώστε να βοηθάω και άλλους, περισσότερους ανθρώπους.
Η αγωνία για «αιώνια» αναγνώριση αποτελεί κίνητρο σε ό,τι κάνετε;
Είναι ωραίο για μένα να γνωρίζω ότι η ζωή μου υπήρξε χρήσιμη. Αλλά πόσους από εμάς θα μας θυμούνται πραγματικά οι επόμενες γενιές, μετά τα παιδιά και τα εγγόνια μας;
Τι λέτε σε κάποιον που δεν μπορεί να «εφεύρει» κανένα νόημα για την ύπαρξή του;
Οταν κάποιος μου λέει ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζει, προσπαθώ να εξερευνήσω τις σχέσεις του: Ποιους συναντά στην καθημερινότητά του; Τι τον εμποδίζει στην επικοινωνία; Για μένα, ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους ύπαρξης είναι η ουσιαστική διασύνδεση με άλλους ανθρώπους και η αγάπη.
Η αγάπη ή ο έρωτας;
Η αγάπη για άλλους ανθρώπους, για τα παιδιά μας, για τους φίλους μας. Αναφέρομαι σε μια πιο σταθερή αγάπη και όχι στην κατάσταση της ερωτικής τρέλας.
Ο έρωτας είναι υπερεκτιμημένος στις μέρες μας;
Σίγουρα η ιδέα τού να ερωτεύεσαι παρουσιάζεται ως ένα υπέροχο συναίσθημα στη λογοτεχνία και στις ταινίες. Μόνο που συνήθως δεν διαρκεί. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε τον έρωτα σε μια πιο «αξιοπρεπή» αγάπη: να αγαπάμε τον άλλο όπως είναι και όχι όπως τον ονειρευόμαστε.
Γιατί να μην ερωτευόμαστε ξανά και ξανά άλλους ανθρώπους, ώστε να παραμένουμε συνέχεια ερωτευμένοι;
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια δυστυχισμένη ζωή.
Εσείς ερωτευτήκατε τη γυναίκα σας;
Οταν ήμασταν έφηβοι, ζήσαμε μια ολοκληρωμένη ρομαντική εμπειρία. Ομως, ευτυχώς, η αγάπη μας συμπεριλάμβανε και άλλα στοιχεία και έτσι -μετά από τους πρώτους μήνες έντονης συγκίνησης- εξακολουθήσαμε να ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλο.
Τα κοινά ενδιαφέροντα είναι το μυστικό του γάμου σας;
Σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, έχουμε μια μεγάλη οικογένεια, πολλά εγγόνια, μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα βιβλία. Πρόκειται για μια καλή μακροχρόνια σχέση. Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζω καμία καλύτερη.
Οπότε προτιμήσατε τη «βαρεμάρα» μιας καλής σχέσης από το πάθος;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεταξύ μας το τυφλό πάθος όπου θέλουμε οπωσδήποτε να βγάλουμε τα ρούχα μας, αλλά υπάρχει πολύ πάθος! Χαίρομαι να είμαι με τη γυναίκα μου.
Το σεξ είναι σημαντικό σε ένα γάμο, σύμφωνα με την επιστημονική σας άποψη; Η κακή σεξουαλική ζωή προξενεί μεγάλη θλίψη στους ανθρώπους. Περνάμε πολλές ώρες στην ψυχοθεραπεία προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί το σεξ δεν λειτουργεί και θα μπορούσα να αναφέρω μια ολόκληρη λίστα από λόγους. Η σεξουαλικότητα είναι σημαντικό μέρος του δεσμού ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.
Πώς εξηγείτε ότι οι γάμοι όλων των παιδιών σας κατέληξαν σε διαζύγια;
Το θέμα είναι και λίγο πολιτιστικό. Οταν εγώ παντρεύτηκα, δεν είχα καν ακούσει τη λέξη «διαζύγιο». Ολοι οι καλοί μου φίλοι από το γυμνάσιο παραμένουν παντρεμένοι.
Η εβραϊκή σας καταγωγή έπαιξε ρόλο στη ζωή σας;
Δεν παίρνω τη θρησκεία πολύ στα σοβαρά. Η θρησκεία μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά μπορεί και να βλάψει πολλούς ανθρώπους.
Προτιμάτε έναν ευσπλαχνικό ιερέα ή έναν ψυχρό ψυχοθεραπευτή;
Εάν ο ιερέας είναι ευσπλαχνικός και σοφός, σίγουρα θα τον προτιμούσα.
Καλύτερα να παιδεύεσαι με τα μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα ή να ζεις ευτυχισμένος μέσα στην άγνοιά σου;
Σίγουρα συμφωνώ με τον Σωκράτη στο ότι, για να ζήσει κανείς μια ολοκληρωμένη ζωή, πρέπει πρώτα να καταλάβει τον εαυτό του. Ομως δεν χρειάζεται να μελετάς υπαρξιακή φιλοσοφία για να είσαι χαρούμενος!
Τα χάπια βοηθούν;
Τα χάπια δεν είναι λύση εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως η κατάθλιψη που οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει αυτή η τάση προς τη φαρμακευτική θεραπεία. Λίγοι ψυχίατροι διδάσκονται πλέον πώς να είναι ψυχοθεραπευτές.
Γιατί;
Για τα λεφτά. Οι ασφαλιστικές εταιρείες απαιτούν από τους γιατρούς να κουράρουν τους ασθενείς τους όσο το δυνατόν γρηγορότερα και οικονομικότερα.
Εσείς εξακολουθείτε να αυτοαναλύεστε;
Βρίσκομαι συχνά με μια παρέα φίλων ψυχιάτρων. Εμείς οι ίδιοι είμαστε το καλύτερο εργαλείο που διαθέτουμε για να δουλεύουμε με τους ασθενείς μας.
Νιώθετε καλύτερα τώρα ή όταν ήσαστε νέος;
Μου λείπει που δεν μπορώ πια να παίζω τένις... αλλά νιώθω πολύ πιο άνετα και ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Οταν ο ήλιος δύει, αρχίζεις να βλέπεις άλλα πράγματα στον ουρανό. Σήμερα απολαμβάνω τα αστέρια.
Εχετε κατορθώσει να βοηθήσετε τον εαυτό σας να μη φοβάται το θάνατο;
Φυσικά λυπάμαι που θα αφήσω αυτή την καλή ζωή σύντομα, αλλά δεν διακατέχομαι από τρόμο. Εχω ζήσει μια γεμάτη ζωή και αισθάνομαι πολύ τυχερός.
Η οικονομική κρίση επηρεάζει υπαρξιακά τους ανθρώπους;
Δημιουργεί περισσότερη δυστυχία. Είναι σημαντικό να μην ξεπέφτουμε οικονομικά, να μας αρέσει η δουλειά μας, να έχουμε υγεία... Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η κατάθλιψη και το άγχος δεν έχουν οικονομικό υπόβαθρο.
Εχετε επισκεφτεί την Ελλάδα;
Εχω έρθει τρεις φορές και έχω μερικούς καλούς Ελληνες φίλους. Είναι παράξενο: οι Ελληνες είναι το καλύτερό μου ακροατήριο. Τα βιβλία μου πουλάνε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό.
Πώς το εξηγείτε αυτό;
Ισως επειδή γράφω για φιλοσοφικά θέματα πάνω στα οποία έχετε μεγάλη παράδοση.
Τι απαντάτε σε όσους θεωρούν τα βιβλία σας υπερβολικά εκλαϊκευμένα;
Είμαι επιστήμονας και καθηγητής σε ένα μεγάλο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
kathimerini
Μετά από τόση υπαρξιακή αναζήτηση έχετε καταλάβει ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Η ζωή δεν... έρχεται με νόημα. Πρέπει να εφεύρουμε εμείς το νόημα και μετά να... ξεχάσουμε ότι το έχουμε εφεύρει.
Ποιο νόημα έχετε δώσει στη δική σας ζωή;
Είμαι γιατρός, δάσκαλος και γονέας. Προσπαθώ να είμαι δημιουργικός ως συγγραφέας ώστε να βοηθάω και άλλους, περισσότερους ανθρώπους.
Η αγωνία για «αιώνια» αναγνώριση αποτελεί κίνητρο σε ό,τι κάνετε;
Είναι ωραίο για μένα να γνωρίζω ότι η ζωή μου υπήρξε χρήσιμη. Αλλά πόσους από εμάς θα μας θυμούνται πραγματικά οι επόμενες γενιές, μετά τα παιδιά και τα εγγόνια μας;
Τι λέτε σε κάποιον που δεν μπορεί να «εφεύρει» κανένα νόημα για την ύπαρξή του;
Οταν κάποιος μου λέει ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζει, προσπαθώ να εξερευνήσω τις σχέσεις του: Ποιους συναντά στην καθημερινότητά του; Τι τον εμποδίζει στην επικοινωνία; Για μένα, ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους ύπαρξης είναι η ουσιαστική διασύνδεση με άλλους ανθρώπους και η αγάπη.
Η αγάπη ή ο έρωτας;
Η αγάπη για άλλους ανθρώπους, για τα παιδιά μας, για τους φίλους μας. Αναφέρομαι σε μια πιο σταθερή αγάπη και όχι στην κατάσταση της ερωτικής τρέλας.
Ο έρωτας είναι υπερεκτιμημένος στις μέρες μας;
Σίγουρα η ιδέα τού να ερωτεύεσαι παρουσιάζεται ως ένα υπέροχο συναίσθημα στη λογοτεχνία και στις ταινίες. Μόνο που συνήθως δεν διαρκεί. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε τον έρωτα σε μια πιο «αξιοπρεπή» αγάπη: να αγαπάμε τον άλλο όπως είναι και όχι όπως τον ονειρευόμαστε.
Γιατί να μην ερωτευόμαστε ξανά και ξανά άλλους ανθρώπους, ώστε να παραμένουμε συνέχεια ερωτευμένοι;
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια δυστυχισμένη ζωή.
Εσείς ερωτευτήκατε τη γυναίκα σας;
Οταν ήμασταν έφηβοι, ζήσαμε μια ολοκληρωμένη ρομαντική εμπειρία. Ομως, ευτυχώς, η αγάπη μας συμπεριλάμβανε και άλλα στοιχεία και έτσι -μετά από τους πρώτους μήνες έντονης συγκίνησης- εξακολουθήσαμε να ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλο.
Τα κοινά ενδιαφέροντα είναι το μυστικό του γάμου σας;
Σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, έχουμε μια μεγάλη οικογένεια, πολλά εγγόνια, μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα βιβλία. Πρόκειται για μια καλή μακροχρόνια σχέση. Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζω καμία καλύτερη.
Οπότε προτιμήσατε τη «βαρεμάρα» μιας καλής σχέσης από το πάθος;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεταξύ μας το τυφλό πάθος όπου θέλουμε οπωσδήποτε να βγάλουμε τα ρούχα μας, αλλά υπάρχει πολύ πάθος! Χαίρομαι να είμαι με τη γυναίκα μου.
Το σεξ είναι σημαντικό σε ένα γάμο, σύμφωνα με την επιστημονική σας άποψη; Η κακή σεξουαλική ζωή προξενεί μεγάλη θλίψη στους ανθρώπους. Περνάμε πολλές ώρες στην ψυχοθεραπεία προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί το σεξ δεν λειτουργεί και θα μπορούσα να αναφέρω μια ολόκληρη λίστα από λόγους. Η σεξουαλικότητα είναι σημαντικό μέρος του δεσμού ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.
Πώς εξηγείτε ότι οι γάμοι όλων των παιδιών σας κατέληξαν σε διαζύγια;
Το θέμα είναι και λίγο πολιτιστικό. Οταν εγώ παντρεύτηκα, δεν είχα καν ακούσει τη λέξη «διαζύγιο». Ολοι οι καλοί μου φίλοι από το γυμνάσιο παραμένουν παντρεμένοι.
Η εβραϊκή σας καταγωγή έπαιξε ρόλο στη ζωή σας;
Δεν παίρνω τη θρησκεία πολύ στα σοβαρά. Η θρησκεία μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά μπορεί και να βλάψει πολλούς ανθρώπους.
Προτιμάτε έναν ευσπλαχνικό ιερέα ή έναν ψυχρό ψυχοθεραπευτή;
Εάν ο ιερέας είναι ευσπλαχνικός και σοφός, σίγουρα θα τον προτιμούσα.
Καλύτερα να παιδεύεσαι με τα μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα ή να ζεις ευτυχισμένος μέσα στην άγνοιά σου;
Σίγουρα συμφωνώ με τον Σωκράτη στο ότι, για να ζήσει κανείς μια ολοκληρωμένη ζωή, πρέπει πρώτα να καταλάβει τον εαυτό του. Ομως δεν χρειάζεται να μελετάς υπαρξιακή φιλοσοφία για να είσαι χαρούμενος!
Τα χάπια βοηθούν;
Τα χάπια δεν είναι λύση εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως η κατάθλιψη που οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει αυτή η τάση προς τη φαρμακευτική θεραπεία. Λίγοι ψυχίατροι διδάσκονται πλέον πώς να είναι ψυχοθεραπευτές.
Γιατί;
Για τα λεφτά. Οι ασφαλιστικές εταιρείες απαιτούν από τους γιατρούς να κουράρουν τους ασθενείς τους όσο το δυνατόν γρηγορότερα και οικονομικότερα.
Εσείς εξακολουθείτε να αυτοαναλύεστε;
Βρίσκομαι συχνά με μια παρέα φίλων ψυχιάτρων. Εμείς οι ίδιοι είμαστε το καλύτερο εργαλείο που διαθέτουμε για να δουλεύουμε με τους ασθενείς μας.
Νιώθετε καλύτερα τώρα ή όταν ήσαστε νέος;
Μου λείπει που δεν μπορώ πια να παίζω τένις... αλλά νιώθω πολύ πιο άνετα και ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Οταν ο ήλιος δύει, αρχίζεις να βλέπεις άλλα πράγματα στον ουρανό. Σήμερα απολαμβάνω τα αστέρια.
Εχετε κατορθώσει να βοηθήσετε τον εαυτό σας να μη φοβάται το θάνατο;
Φυσικά λυπάμαι που θα αφήσω αυτή την καλή ζωή σύντομα, αλλά δεν διακατέχομαι από τρόμο. Εχω ζήσει μια γεμάτη ζωή και αισθάνομαι πολύ τυχερός.
Η οικονομική κρίση επηρεάζει υπαρξιακά τους ανθρώπους;
Δημιουργεί περισσότερη δυστυχία. Είναι σημαντικό να μην ξεπέφτουμε οικονομικά, να μας αρέσει η δουλειά μας, να έχουμε υγεία... Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η κατάθλιψη και το άγχος δεν έχουν οικονομικό υπόβαθρο.
Εχετε επισκεφτεί την Ελλάδα;
Εχω έρθει τρεις φορές και έχω μερικούς καλούς Ελληνες φίλους. Είναι παράξενο: οι Ελληνες είναι το καλύτερό μου ακροατήριο. Τα βιβλία μου πουλάνε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό.
Πώς το εξηγείτε αυτό;
Ισως επειδή γράφω για φιλοσοφικά θέματα πάνω στα οποία έχετε μεγάλη παράδοση.
Τι απαντάτε σε όσους θεωρούν τα βιβλία σας υπερβολικά εκλαϊκευμένα;
Είμαι επιστήμονας και καθηγητής σε ένα μεγάλο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
kathimerini
Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014
0
Μήπως ζούμε τελικά από σύμπτωση;
Αν δεν υπάρξουν καινούργια ευρήματα από τον Μεγάλο
Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) την επόμενη τριετία, τότε θα ενισχυθεί η
πιθανότητα να ισχύει η θεωρία των πολλαπλών συμπάντων και της ανθρωπικής
αρχής. Με βάση τη συγκεκριμένη θεωρία, το σύμπαν μας αποτελεί μία από
τις δισεκατομμύρια διαφορετικές παραλλαγές από σύμπαντα, ενώ ορισμένα
από τα «μυστήριά» του εξηγούνται από το γεγονός ότι οι παράμετροι των
νόμων που το διέπουν απλώς έτυχε να είναι συμβατές με τη δημιουργία ζωής
– αφού αλλιώς δεν θα υπήρχαμε για να το παρατηρούμε.
Περιγράφει τη θεωρητική φυσική ως τον
κλάδο που προσπαθεί να απαντήσει στις απορίες που είχαμε όλοι όταν
ήμασταν παιδιά, αλλά τις οποίες ξεχάσαμε οι περισσότεροι όταν μεγαλώσαμε
– όπως πώς δημιουργήθηκε ο «κόσμος» που μας περιβάλλει, από πού
ερχόμαστε και γιατί υπάρχουμε. Καθηγητής στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του
Στάνφορντ από το 1980 και διακεκριμένος θεωρητικός φυσικός, ο Σάββας
Δημόπουλος έχει διατυπώσει με συναδέλφους του δύο από τις επικρατέστερες
θεωρίες, οι οποίες θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την εικόνα που έχουν
ήδη οι επιστήμονες για τα δομικά στοιχεία και τους νόμους του σύμπαντος,
δηλαδή το καθιερωμένο πρότυπο. Γι’ αυτά τα θεωρητικά μοντέλα μάλιστα,
το «υπερσυμμετρικό καθιερωμένο πρότυπο» και τις «μεγάλες επιπλέον
διαστάσεις», απέσπασε το 2006 το βραβείο Sakurai. Σήμερα, ωστόσο, λέει
πως δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση
λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, χωρίς να
υπάρξει η παραμικρή ένδειξη για κάποια νέα φυσική θεωρία. «Αν και
συνεχίζουμε να αισιοδοξούμε πως θα βρεθεί κάτι στη δεύτερη φάση των
πειραμάτων, τα οποία θα αρχίσουν σε λίγους μήνες και θα γίνουν σε ακόμη
μεγαλύτερες ενέργειες, η αλήθεια είναι πως οι ελπίδες μας έχουν
περιορισθεί», αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Κ».
Σύμφωνα όμως με τον 62χρονο επιστήμονα, ακόμη κι αν διαψευσθούν αυτές οι ελπίδες, για τη φυσική ξεκινάει έτσι κι αλλιώς μια συναρπαστική και επαναστατική εποχή. «Ο λόγος είναι πως, αν δεν υπάρξουν καινούργια ευρήματα από τον LHC την επόμενη τριετία, τότε θα ενισχυθεί η πιθανότητα να ισχύει η θεωρία των πολλαπλών συμπάντων και της ανθρωπικής αρχής», προσθέτει. Με βάση τη συγκεκριμένη θεωρία, το σύμπαν μας αποτελεί μία από τις δισεκατομμύρια διαφορετικές παραλλαγές από σύμπαντα, ενώ ορισμένα από τα «μυστήριά» του εξηγούνται από το γεγονός ότι οι παράμετροι των νόμων που το διέπουν απλώς έτυχε να είναι συμβατές με τη δημιουργία ζωής – αφού αλλιώς δεν θα υπήρχαμε για να το παρατηρούμε.
Σύμφωνα όμως με τον 62χρονο επιστήμονα, ακόμη κι αν διαψευσθούν αυτές οι ελπίδες, για τη φυσική ξεκινάει έτσι κι αλλιώς μια συναρπαστική και επαναστατική εποχή. «Ο λόγος είναι πως, αν δεν υπάρξουν καινούργια ευρήματα από τον LHC την επόμενη τριετία, τότε θα ενισχυθεί η πιθανότητα να ισχύει η θεωρία των πολλαπλών συμπάντων και της ανθρωπικής αρχής», προσθέτει. Με βάση τη συγκεκριμένη θεωρία, το σύμπαν μας αποτελεί μία από τις δισεκατομμύρια διαφορετικές παραλλαγές από σύμπαντα, ενώ ορισμένα από τα «μυστήριά» του εξηγούνται από το γεγονός ότι οι παράμετροι των νόμων που το διέπουν απλώς έτυχε να είναι συμβατές με τη δημιουργία ζωής – αφού αλλιώς δεν θα υπήρχαμε για να το παρατηρούμε.
0
Η Ορθόδοξη Εκκλησία απέναντι στο Big Bang
Χορευτικό δρώμενο εντός του CERN, η Γενεύη, από τον χορογράφο Ζιλ Ζομπέν.
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Παραμερίζοντας τις χοντρές λωρίδες
πλαστικού, που σε προδιαθέτουν για την είσοδό σου σε έναν εργαστηριακό
χώρο, μπαίνεις μέσα στο τούνελ που οδηγεί στη συναρπαστική διαδραστική
έκθεση του CERN. Με οθόνες αφής και βίντεο οι επισκέπτες μαθαίνουν για
την ιστορία του σύμπαντος και το σωματίδιο Higgs, βλέπουν σε μινιατούρα
τον επιταχυντή αδρονίων και «παίζουν» μέχρι και ποδόσφαιρο με τα
σωματίδια στις διαδραστικές πλατφόρμες της έκθεσης.
Το μεγαλύτερο εργαστήριο σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να κάνει γνωστά τα νέα ερευνητικά δεδομένα, που δίνουν ορισμένες απαντήσεις για το «πώς» δημιουργήθηκε το σύμπαν, δημιουργώντας την ίδια στιγμή περισσότερα ερωτήματα. Ηρθε όμως και για να «συνομιλήσει» με ακόμη μία επιστήμη νοηματοδότησης του κόσμου, τη θεολογία. «Το CERN είναι ένα παγκόσμιο εργαστήριο που προσφέρει χώρο για διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Θίγουμε θεμελιώδη ερωτήματα για την αρχή του κόσμου, τα οποία είναι κοντά στα όσα εξετάζουν η φιλοσοφία και η θεολογία», σημειώνει ο δρ Μανώλης Τσεσμελής, διευθυντής Διεθνών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών και καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Η πρώτη φορά
Πρόκειται για την τρίτη «συνομιλία» που διοργανώνει το CERN με την επιστήμη της θεολογίας (οι προηγούμενες ήταν στη Νιόν της Σουηδίας το 2012 και στην Ντιβόν της Γαλλίας τον περασμένο Ιούνιο) και η πρώτη αποκλειστικά με την ορθόδοξη πίστη. «Η επιστήμη δεν θα μας πει ποτέ το “ποιος” και το “γιατί”. Θα μας λέει το “πώς” και το “πότε”. Είναι σημαντικό να βρούμε μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας για να απαντήσουμε στα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Αν δεν υπάρξει διάλογος, θα υπάρξει φονταμενταλισμός», τονίζει ο κ. Τσεσμελής και ξεκαθαρίζει από την αρχή του συνεδρίου το στερεότυπο περί «σωματιδίου του Θεού», αναφερόμενος στο μποζόνιο Higgs, το οποίο όπως είπε, αποτελεί εφεύρημα του εκδότη του γνωστού βιβλίου του νομπελίστα φυσικού Λέον Λέντερμαν. «Ο ίδιος ήθελε να ονομάσει το βιβλίο The Goddamn Particle», υπογραμμίζει.
Ανατροπές
Το μεγαλύτερο εργαστήριο σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να κάνει γνωστά τα νέα ερευνητικά δεδομένα, που δίνουν ορισμένες απαντήσεις για το «πώς» δημιουργήθηκε το σύμπαν, δημιουργώντας την ίδια στιγμή περισσότερα ερωτήματα. Ηρθε όμως και για να «συνομιλήσει» με ακόμη μία επιστήμη νοηματοδότησης του κόσμου, τη θεολογία. «Το CERN είναι ένα παγκόσμιο εργαστήριο που προσφέρει χώρο για διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Θίγουμε θεμελιώδη ερωτήματα για την αρχή του κόσμου, τα οποία είναι κοντά στα όσα εξετάζουν η φιλοσοφία και η θεολογία», σημειώνει ο δρ Μανώλης Τσεσμελής, διευθυντής Διεθνών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών και καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Η πρώτη φορά
Πρόκειται για την τρίτη «συνομιλία» που διοργανώνει το CERN με την επιστήμη της θεολογίας (οι προηγούμενες ήταν στη Νιόν της Σουηδίας το 2012 και στην Ντιβόν της Γαλλίας τον περασμένο Ιούνιο) και η πρώτη αποκλειστικά με την ορθόδοξη πίστη. «Η επιστήμη δεν θα μας πει ποτέ το “ποιος” και το “γιατί”. Θα μας λέει το “πώς” και το “πότε”. Είναι σημαντικό να βρούμε μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας για να απαντήσουμε στα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Αν δεν υπάρξει διάλογος, θα υπάρξει φονταμενταλισμός», τονίζει ο κ. Τσεσμελής και ξεκαθαρίζει από την αρχή του συνεδρίου το στερεότυπο περί «σωματιδίου του Θεού», αναφερόμενος στο μποζόνιο Higgs, το οποίο όπως είπε, αποτελεί εφεύρημα του εκδότη του γνωστού βιβλίου του νομπελίστα φυσικού Λέον Λέντερμαν. «Ο ίδιος ήθελε να ονομάσει το βιβλίο The Goddamn Particle», υπογραμμίζει.
Ανατροπές
0
Οι «νευρομύθοι» στην εκπαίδευση
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Το 43% των Ελλήνων εκπαιδευτικών πιστεύει πως ο άνθρωπος
χρησιμοποιεί μόλις το 10% του εγκεφάλου του, ένας βαθμός αποδοχής που
κατέταξε την Ελλάδα στην τελευταία θέση ανάμεσα σε πέντε χώρες, όπου
έγινε η σχετική έρευνα για τους πιο διαδεδομένους «νευρομύθους».
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
«Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόλις το 10%
του εγκεφάλου του». «Κάθε παιδί μαθαίνει καλύτερα όταν του παρέχονται
οι πληροφορίες σύμφωνα με το προτιμώμενο στιλ μάθησης (οπτικό,
ακουστικό, κιναισθητικό) ». «Η κατανάλωση αναψυκτικών με ζάχαρη και σνακ
μειώνει την προσοχή των μαθητών».
Αυτοί είναι μερικοί από τους «νευρομύθους» που έχουν σημαντική απήχηση σε εκπαιδευτικούς αρκετών χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Όπως έχει ορισθεί από τον ΟΟΣΑ, «“νευρομύθος” είναι μια εσφαλμένη αντίληψη που δημιουργείται από παρανόηση, από λανθασμένη ανάγνωση ή λανθασμένη αναφορά σε επιστημονικά δεδομένα από τις έρευνες του εγκεφάλου». Εσφαλμένες αντιλήψεις που, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, επηρεάζουν τις εκπαιδευτικές πρακτικές των δασκάλων και των καθηγητών που τις ασπάζονται.
Πρόσφατο άρθρο του Paul Howard Jones από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, ο οποίος θεωρείται πρωτοπόρος σε θέματα εκπαίδευσης και νευροεπιστήμης, συγκρίνει τον βαθμό αποδοχής επτά διαδεδομένων «νευρομύθων» –ανάμεσα στους οποίους και οι παραπάνω– από εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα, τη Βρετανία, την Τουρκία, την Κίνα και την Ολλανδία. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα μέσα Οκτωβρίου στο περιοδικό Nature Reviews Neuroscience και βασίστηκε σε μελέτες που έγιναν επιμέρους σε κάθε χώρα.
Όσον αφορά την Ελλάδα, η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Καρολίνα Β. Δεληγιαννίδη, συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ. «Τα στοιχεία προέκυψαν από ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα δασκάλων και καθηγητών από διαφορετικές περιοχές της χώρας. Είναι η πρώτη έρευνα που μελετάει εμπειρικά τι πιστεύουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί για τον εγκέφαλο και τι απήχηση έχουν οι νευρομύθοι στην εκπαιδευτική κοινότητα», λέει η ίδια στην «Κ».
Από το άρθρο, προκύπτει πως το 43% των Ελλήνων εκπαιδευτικών πιστεύει πως ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόλις το 10% του εγκεφάλου του, ένας βαθμός αποδοχής που κατέταξε πάντως την Ελλάδα στην τελευταία θέση ανάμεσα στις πέντε χώρες. Επιπλέον, το 74% δήλωσε πως πιστεύει ότι οι γνωσιακές διαφορές των παιδιών μπορούν να εξηγηθούν από την κυριαρχία του δεξιού ή του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, το 46% ότι συμφωνεί πως τα ζαχαρούχα ποτά μειώνουν την προσοχή, ενώ το 11% πως η ημερήσια κατανάλωση λιγότερων από 6-8 ποτηριών νερού την ημέρα μπορεί να συρρικνώσει τον εγκέφαλο.
Αναφορικά με τους τρεις παραπάνω «νευρομύθους», οι θετικές απαντήσεις έφεραν την Ελλάδα στην προτελευταία θέση. Αντίθετα, στη χώρα μας καταγράφηκε το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό (33%) αποδοχής της άποψης ότι δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με την εκπαίδευση τα γνωσιακά προβλήματα που σχετίζονται με αναπτυξιακές διαφορές στη λειτουργία του εγκεφάλου.
«Από την άλλη πλευρά, είναι εντυπωσιακό πως ορισμένοι “νευρομύθοι” είναι τόσο διαδεδομένοι παγκοσμίως, με πιο γνωστή και ίσως με μεγαλύτερη επιρροή την αντίληψη ότι οι μαθητές μαθαίνουν καλύτερα όταν διδάσκονται σύμφωνα με το προτιμώμενο στιλ μάθησης, όπως το οπτικό, ακουστικό και κιναισθητικό», συμπληρώνει η κ. Δεληγιαννίδη. Μια πεποίθηση που το άρθρο δείχνει πως κυριολεκτικά «σαρώνει» παντού, καθώς το μικρότερο ποσοστό αποδοχής της ήταν 93% στη Βρετανία, ενώ στη χώρα μας άγγιξε το 96% και στην Κίνα 97%.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, για τη μεγάλη αποδοχή πεποιθήσεων για τον εγκέφαλο που δεν έχουν επιστημονική θεμελίωση, ένας καθοριστικός παράγοντας είναι η ανεπαρκής «επικοινωνία» μεταξύ των εκπαιδευτικών, των νευροεπιστημόνων αλλά και των φορέων χάραξης πολιτικής. «Επίσης, η επικράτηση αυτή τονίζει ότι η γνώση από τις νευροεπιστήμες δεν εντάσσεται ικανοποιητικά στις σπουδές των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα κριτικής προσέγγισης των μη επιστημονικά αποδεδειγμένων πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία του εγκεφάλου», προσθέτει η συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ.
Σε πρακτικό επίπεδο, η συνέπεια είναι πως, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, έχουν εμφανισθεί εμπορικά εκπαιδευτικά προγράμματα που προωθούνται ως «brain based», χωρίς όμως την ύπαρξη ισχυρών επιστημονικών ευρημάτων που να δικαιολογεί αυτό τον χαρακτηρισμό. «Παράλληλα, δεν υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά ευρήματα που να υποστηρίζουν τα οφέλη της διδασκαλίας με βάση το προτιμητέο στιλ μάθησης. Αντίθετα, υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν πως η μάθηση ενισχύεται όταν οι πληροφορίες παρουσιάζονται με διαφορετικούς τρόπους» σημειώνει η κ. Δεληγιαννίδη.
Το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως «οι εκπαιδευτικοί δείχνουν ενδιαφέρον για τα επιστημονικά ευρήματα γύρω από τη λειτουργία του εγκεφάλου και θέλουν να βελτιώνουν τις πρακτικές τους. Έτσι, η ενημερωμένη και σύγχρονη κατάρτιση σε θέματα νευροεπιστήμης και εκπαίδευσης, τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών των δασκάλων ή καθηγητών, όσο και κατά τη διάρκεια που διδάσκουν στα σχολεία, θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση των νευρομύθων», καταλήγει.
Η επιλογή των μεθόδων διδασκαλίας και ο ρόλος της νευροεπιστήμης
Γνωστός με το όνομα «Νευροεπιστήμη και Εκπαίδευση», «Εκπαιδευτική Νευροεπιστήμη», «Εγκέφαλος, Νους και Εκπαίδευση» ή διεθνώς «NeuroEducation», ο κλάδος που μελετά τη λειτουργία του εγκεφάλου, και τις πιθανές εφαρμογές της γνώσης αυτής στην εκπαίδευση, μόλις που κάνει τα πρώτα του βήματα. Εξίσου σε αρχικά στάδια βρίσκεται και η μελέτη των αντιλήψεων που έχουν οι εκπαιδευτικοί για τη λειτουργία του εγκεφάλου και πώς αυτές επηρεάζουν τις μεθόδους διδασκαλίας που επιλέγουν.
Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, παρατηρήθηκε πως όσοι εκπαιδευτικοί αποδίδουν υψηλή επιρροή των γονιδίων στα ακαδημαϊκά επιτεύγματα ενός παιδιού πιστεύουν επίσης πως υπάρχει ένα βιολογικό όριο για το τι μπορεί αυτό να καταφέρει. Στην περίπτωση αυτή, διαφαίνεται πως ο δάσκαλος ή ο καθηγητής αισθάνεται ότι είναι περιορισμένες οι δυνατότητες που έχει για να βοηθήσει τους μαθητές του.
« Ωστόσο, τα σύγχρονα ευρήματα έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος χαρακτηρίζεται από πλαστικότητα, κάτι που σημαίνει ότι η λειτουργία του, η συνδεσιμότητα του και η δομή του μπορούν να αλλάξουν. Η εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε αυτήν την αλλαγή», τονίζει η συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ.
Η «επικοινωνία» νευροεπιστήμης και εκπαίδευσης μπορεί να «ξορκίσει» τους «νευρομύθους», να αποτρέψει τη δημιουργία νέων και μελλοντικά να συμβάλει στην προώθηση πιο αποτελεσματικών πρακτικών στην τάξη.
Αυτοί είναι μερικοί από τους «νευρομύθους» που έχουν σημαντική απήχηση σε εκπαιδευτικούς αρκετών χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Όπως έχει ορισθεί από τον ΟΟΣΑ, «“νευρομύθος” είναι μια εσφαλμένη αντίληψη που δημιουργείται από παρανόηση, από λανθασμένη ανάγνωση ή λανθασμένη αναφορά σε επιστημονικά δεδομένα από τις έρευνες του εγκεφάλου». Εσφαλμένες αντιλήψεις που, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, επηρεάζουν τις εκπαιδευτικές πρακτικές των δασκάλων και των καθηγητών που τις ασπάζονται.
Πρόσφατο άρθρο του Paul Howard Jones από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, ο οποίος θεωρείται πρωτοπόρος σε θέματα εκπαίδευσης και νευροεπιστήμης, συγκρίνει τον βαθμό αποδοχής επτά διαδεδομένων «νευρομύθων» –ανάμεσα στους οποίους και οι παραπάνω– από εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα, τη Βρετανία, την Τουρκία, την Κίνα και την Ολλανδία. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα μέσα Οκτωβρίου στο περιοδικό Nature Reviews Neuroscience και βασίστηκε σε μελέτες που έγιναν επιμέρους σε κάθε χώρα.
Όσον αφορά την Ελλάδα, η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Καρολίνα Β. Δεληγιαννίδη, συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ. «Τα στοιχεία προέκυψαν από ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα δασκάλων και καθηγητών από διαφορετικές περιοχές της χώρας. Είναι η πρώτη έρευνα που μελετάει εμπειρικά τι πιστεύουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί για τον εγκέφαλο και τι απήχηση έχουν οι νευρομύθοι στην εκπαιδευτική κοινότητα», λέει η ίδια στην «Κ».
Από το άρθρο, προκύπτει πως το 43% των Ελλήνων εκπαιδευτικών πιστεύει πως ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόλις το 10% του εγκεφάλου του, ένας βαθμός αποδοχής που κατέταξε πάντως την Ελλάδα στην τελευταία θέση ανάμεσα στις πέντε χώρες. Επιπλέον, το 74% δήλωσε πως πιστεύει ότι οι γνωσιακές διαφορές των παιδιών μπορούν να εξηγηθούν από την κυριαρχία του δεξιού ή του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, το 46% ότι συμφωνεί πως τα ζαχαρούχα ποτά μειώνουν την προσοχή, ενώ το 11% πως η ημερήσια κατανάλωση λιγότερων από 6-8 ποτηριών νερού την ημέρα μπορεί να συρρικνώσει τον εγκέφαλο.
Αναφορικά με τους τρεις παραπάνω «νευρομύθους», οι θετικές απαντήσεις έφεραν την Ελλάδα στην προτελευταία θέση. Αντίθετα, στη χώρα μας καταγράφηκε το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό (33%) αποδοχής της άποψης ότι δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με την εκπαίδευση τα γνωσιακά προβλήματα που σχετίζονται με αναπτυξιακές διαφορές στη λειτουργία του εγκεφάλου.
«Από την άλλη πλευρά, είναι εντυπωσιακό πως ορισμένοι “νευρομύθοι” είναι τόσο διαδεδομένοι παγκοσμίως, με πιο γνωστή και ίσως με μεγαλύτερη επιρροή την αντίληψη ότι οι μαθητές μαθαίνουν καλύτερα όταν διδάσκονται σύμφωνα με το προτιμώμενο στιλ μάθησης, όπως το οπτικό, ακουστικό και κιναισθητικό», συμπληρώνει η κ. Δεληγιαννίδη. Μια πεποίθηση που το άρθρο δείχνει πως κυριολεκτικά «σαρώνει» παντού, καθώς το μικρότερο ποσοστό αποδοχής της ήταν 93% στη Βρετανία, ενώ στη χώρα μας άγγιξε το 96% και στην Κίνα 97%.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, για τη μεγάλη αποδοχή πεποιθήσεων για τον εγκέφαλο που δεν έχουν επιστημονική θεμελίωση, ένας καθοριστικός παράγοντας είναι η ανεπαρκής «επικοινωνία» μεταξύ των εκπαιδευτικών, των νευροεπιστημόνων αλλά και των φορέων χάραξης πολιτικής. «Επίσης, η επικράτηση αυτή τονίζει ότι η γνώση από τις νευροεπιστήμες δεν εντάσσεται ικανοποιητικά στις σπουδές των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα κριτικής προσέγγισης των μη επιστημονικά αποδεδειγμένων πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία του εγκεφάλου», προσθέτει η συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ.
Σε πρακτικό επίπεδο, η συνέπεια είναι πως, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, έχουν εμφανισθεί εμπορικά εκπαιδευτικά προγράμματα που προωθούνται ως «brain based», χωρίς όμως την ύπαρξη ισχυρών επιστημονικών ευρημάτων που να δικαιολογεί αυτό τον χαρακτηρισμό. «Παράλληλα, δεν υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά ευρήματα που να υποστηρίζουν τα οφέλη της διδασκαλίας με βάση το προτιμητέο στιλ μάθησης. Αντίθετα, υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν πως η μάθηση ενισχύεται όταν οι πληροφορίες παρουσιάζονται με διαφορετικούς τρόπους» σημειώνει η κ. Δεληγιαννίδη.
Το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως «οι εκπαιδευτικοί δείχνουν ενδιαφέρον για τα επιστημονικά ευρήματα γύρω από τη λειτουργία του εγκεφάλου και θέλουν να βελτιώνουν τις πρακτικές τους. Έτσι, η ενημερωμένη και σύγχρονη κατάρτιση σε θέματα νευροεπιστήμης και εκπαίδευσης, τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών των δασκάλων ή καθηγητών, όσο και κατά τη διάρκεια που διδάσκουν στα σχολεία, θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση των νευρομύθων», καταλήγει.
Η επιλογή των μεθόδων διδασκαλίας και ο ρόλος της νευροεπιστήμης
Γνωστός με το όνομα «Νευροεπιστήμη και Εκπαίδευση», «Εκπαιδευτική Νευροεπιστήμη», «Εγκέφαλος, Νους και Εκπαίδευση» ή διεθνώς «NeuroEducation», ο κλάδος που μελετά τη λειτουργία του εγκεφάλου, και τις πιθανές εφαρμογές της γνώσης αυτής στην εκπαίδευση, μόλις που κάνει τα πρώτα του βήματα. Εξίσου σε αρχικά στάδια βρίσκεται και η μελέτη των αντιλήψεων που έχουν οι εκπαιδευτικοί για τη λειτουργία του εγκεφάλου και πώς αυτές επηρεάζουν τις μεθόδους διδασκαλίας που επιλέγουν.
Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, παρατηρήθηκε πως όσοι εκπαιδευτικοί αποδίδουν υψηλή επιρροή των γονιδίων στα ακαδημαϊκά επιτεύγματα ενός παιδιού πιστεύουν επίσης πως υπάρχει ένα βιολογικό όριο για το τι μπορεί αυτό να καταφέρει. Στην περίπτωση αυτή, διαφαίνεται πως ο δάσκαλος ή ο καθηγητής αισθάνεται ότι είναι περιορισμένες οι δυνατότητες που έχει για να βοηθήσει τους μαθητές του.
« Ωστόσο, τα σύγχρονα ευρήματα έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος χαρακτηρίζεται από πλαστικότητα, κάτι που σημαίνει ότι η λειτουργία του, η συνδεσιμότητα του και η δομή του μπορούν να αλλάξουν. Η εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε αυτήν την αλλαγή», τονίζει η συνεργάτιδα του πανεπιστημίου του Μπρίστολ.
Η «επικοινωνία» νευροεπιστήμης και εκπαίδευσης μπορεί να «ξορκίσει» τους «νευρομύθους», να αποτρέψει τη δημιουργία νέων και μελλοντικά να συμβάλει στην προώθηση πιο αποτελεσματικών πρακτικών στην τάξη.
0
Κυκλοφόρησε και προκαλεί αντιδράσεις το «Χαμένο Ευαγγέλιο»
Οι συγγραφείς ενός βιβλίου που
κυκλοφόρησε σήμερα στο Λονδίνο υποστηρίζουν ότι διαθέτουν νέα
αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος με τη Μαρία
Μαγδαληνή, με την οποία είχαν αποκτήσει παιδιά, μία αμφιλεγόμενη θέση
που αμφισβήτησε αμέσως η Εκκλησία. Οι συγγραφείς του «Lost Gospel» έχουν
βασιστεί στη μετάφραση ενός χειρογράφου με τίτλο «Ιωσήφ και Ασενέθ» το
οποίο χρονολογείται από τον 6ο αιώνα και φυλασσόταν στη Βρετανική
Βιβλιοθήκη, όπως επίσης και σε 2 επιστολές.
Σύμφωνα με την Σίμκα Τζοκομπίβιτσι, μια δημιουργό ντοκιμαντέρ και τον Καναδό πανεπιστημιακό Μπάρι Γουίλσον, ο Ιωσήφ που αναφέρεται στο χειρόγραφο είναι στην πραγματικότητα ο Ιησούς. Την θέση αυτή επέκρινε αμέσως η Αγγλικανική Εκκλησία, την ώρα που ο Ντιαρμέντ Μακούλοκ, ένας καθηγητής εκκλησιαστικής ιστορίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που απάντησε σε σχετική ερώτηση του Γαλλικού Πρακτορείου, εξέφρασε την εκτίμηση ότι όσα υποστηρίζονται βασίζονται σε μια «λανθασμένη ανάγνωση» του χειρογράφου.
Ο συγγραφέας Μπάρι Ουίλσον κατήγγειλε από την πλευρά του μια κριτική που καθοδηγεί ο «θρησκευτικός προστατευτισμός» σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε.
Σύμφωνα με την Σίμκα Τζοκομπίβιτσι, μια δημιουργό ντοκιμαντέρ και τον Καναδό πανεπιστημιακό Μπάρι Γουίλσον, ο Ιωσήφ που αναφέρεται στο χειρόγραφο είναι στην πραγματικότητα ο Ιησούς. Την θέση αυτή επέκρινε αμέσως η Αγγλικανική Εκκλησία, την ώρα που ο Ντιαρμέντ Μακούλοκ, ένας καθηγητής εκκλησιαστικής ιστορίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που απάντησε σε σχετική ερώτηση του Γαλλικού Πρακτορείου, εξέφρασε την εκτίμηση ότι όσα υποστηρίζονται βασίζονται σε μια «λανθασμένη ανάγνωση» του χειρογράφου.
Ο συγγραφέας Μπάρι Ουίλσον κατήγγειλε από την πλευρά του μια κριτική που καθοδηγεί ο «θρησκευτικός προστατευτισμός» σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε.
0
Μάουντεν Βιού, Καλιφόρνια
Οι προγραμματιστές όλου του κόσμου ίσως, θα έπρεπε να ανησυχούν για τις μελλοντικές επαγγελματικές προοπτικές τους, οι οποίες σήμερα είναι θαυμάσιες. Η μυστικοπαθής νεοσύστατη βρετανική εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης Deep Mind (Βαθύς Νους), την οποία ίδρυσε πριν λίγα χρόνια ο ελληνοκυπριακής καταγωγής νεαρός ιδιοφυής Βρετανός νευροεπιστήμονονας Ντέμης Χασάμπης και την εξαγόρασε η Google φέτος τον Ιανουάριο, αντί 400 εκατ. δολαρίων, έκανε γνωστό ότι εργάζεται πυρετωδώς για την ανάπτυξη ενός υπολογιστή που θα είναι τόσο έξυπνος, ώστε θα μπορεί να προγραμματίζεται μόνος του.
Πώς δουλεύει
Ο υπολογιστής, με την ονομασία «Neural Turing Machine» (Νευρωνική Μηχανή Τιούρινγκ), συνδυάζει τον τρόπο που δουλεύει ένας συμβατικός υπολογιστής, με τον ευπροσάρμοστο και συνεχώς εξελισσόμενο τρόπο που «δουλεύει» (σκέπτεται) ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Το υβριδικό μηχάνημα μαθαίνει καθώς αποθηκεύει νέες μνήμες και στη συνέχεια ανατρέχει σε αυτές για να εκτελέσει λογικές διεργασίες πέρα από αυτές για τις οποίες έχει ήδη προγραμματιστεί.
Όπως δείχνουν τα πρώτα πειράματα, ο υβριδικός νευρο-υπολογιστής καταφέρνει να δημιουργεί μόνος του τους δικούς του -κατ’ αρχήν απλούς- αλγόριθμους προγραμματισμού, τους οποίους είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει στη συνέχεια για να κάνει ταξινομήσεις και συσχετισμούς δεδομένων.
Οι στόχοι
H Google, συνεχώς εντείνει τις προσπάθειές της στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης. Προ εβδομάδος, ο αμερικανικός κολοσσός ξεκίνησε συνεργασία -μέσω της λονδρέζικης Deep Mind- με δύο ερευνητικές ομάδες τεχνητής νοημοσύνης του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (στα αντίστοιχα Τμήματα της Επιστήμης Υπολογιστών και της Μηχανικής), με στόχο να βοηθήσει τους υπολογιστές -και γενικότερα τις ηλεκτρονικές συσκευές- να καταλαβαίνουν καλύτερα τους χρήστες.
Επίσης, η εταιρεία εργάζεται για την ανάπτυξη πολύ γρήγορων κβαντικών «τσιπ» με μοντέλο τον ανθρώπινο εγκέφαλο, έτσι ώστε οι αναζητήσεις και το σχετικό λογισμικό να αποκτήσουν μεγαλύτερη «διαίσθηση» και ικανότητα πρόβλεψης. Για τον λόγο αυτό, η Google ξεκίνησε συνεργασία με τον Τζον Μαρτίνη, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σάντα Μπάρμπαρα.
Είχε προηγηθεί, το 2012, η πρόσληψη του οραματιστή μηχανικού Ρέι Κουρτσβέιλ ως τεχνολογικού διευθυντή της Google. Μεταξύ άλλων, ο Ρέι Κουρτσβέιλ, συγγραφέας αρκετών βιβλίων, προβλέπει ότι, μέσα σε 30 χρόνια το πολύ, οι άνθρωποι θα μπορούν να «ανεβάσουν» (upload) όλο το νου τους σε έναν υπολογιστή και έτσι να γίνουν ψηφιακά αθάνατοι, ενώ ως το 2100 θα έχουν ξεφορτωθεί κάθε βιολογικό μέρος του σώματός τους, για να το αντικαταστήσουν με μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη.
Οι φόβοι
Διάφοροι επιστήμονες, έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι η εκρηκτική πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να γυρίσει «μπούμερανγκ», καθώς αν οι υπολογιστές αποκτήσουν ευρείες αυτόνομες δυνατότητες προγραμματισμού, δράσης και ελέγχου, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο κάτι να πάει στραβά και να ξεφύγει από τον ανθρώπινο έλεγχο. Για μερικούς, η τεχνητή νοημοσύνη δυνητικά συνιστά πιο σοβαρή απειλή και από τα πυρηνικά όπλα.
Αναγνωρίζοντας τον πιθανό κίνδυνο, η Google ανακοίνωσε ότι δημιούργησε μια ειδική επιτροπή ηθικής, για να εποπτεύσει όλη την έρευνα της εταιρίας στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει κάποια δυνητικά επικίνδυνη κατάχρηση. Η κοινή αυτή επιτροπή της Google - Deep Mind θα θέσει μια σειρά από περιοριστικούς κανόνες στην χρήση της σχετικής τεχνολογίας. Το ερώτημα είναι αν αυτοί οι περιορισμοί θα είναι αρκετά καθησυχαστικοί για το μέλλον.
Αυτοπρογραμματιζόμενο υπολογιστή φτιάχνει η Google
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Θα συνδυάζει τον τρόπο που δουλεύει ένας συμβατικό PC και ο ανθρώπινος εγκέφαλος
Ενα υπολογιστή που θα λειτουργεί όπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος αναπτύσσει η Google
Οι προγραμματιστές όλου του κόσμου ίσως, θα έπρεπε να ανησυχούν για τις μελλοντικές επαγγελματικές προοπτικές τους, οι οποίες σήμερα είναι θαυμάσιες. Η μυστικοπαθής νεοσύστατη βρετανική εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης Deep Mind (Βαθύς Νους), την οποία ίδρυσε πριν λίγα χρόνια ο ελληνοκυπριακής καταγωγής νεαρός ιδιοφυής Βρετανός νευροεπιστήμονονας Ντέμης Χασάμπης και την εξαγόρασε η Google φέτος τον Ιανουάριο, αντί 400 εκατ. δολαρίων, έκανε γνωστό ότι εργάζεται πυρετωδώς για την ανάπτυξη ενός υπολογιστή που θα είναι τόσο έξυπνος, ώστε θα μπορεί να προγραμματίζεται μόνος του.
Πώς δουλεύει
Ο υπολογιστής, με την ονομασία «Neural Turing Machine» (Νευρωνική Μηχανή Τιούρινγκ), συνδυάζει τον τρόπο που δουλεύει ένας συμβατικός υπολογιστής, με τον ευπροσάρμοστο και συνεχώς εξελισσόμενο τρόπο που «δουλεύει» (σκέπτεται) ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Το υβριδικό μηχάνημα μαθαίνει καθώς αποθηκεύει νέες μνήμες και στη συνέχεια ανατρέχει σε αυτές για να εκτελέσει λογικές διεργασίες πέρα από αυτές για τις οποίες έχει ήδη προγραμματιστεί.
Όπως δείχνουν τα πρώτα πειράματα, ο υβριδικός νευρο-υπολογιστής καταφέρνει να δημιουργεί μόνος του τους δικούς του -κατ’ αρχήν απλούς- αλγόριθμους προγραμματισμού, τους οποίους είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει στη συνέχεια για να κάνει ταξινομήσεις και συσχετισμούς δεδομένων.
Οι στόχοι
H Google, συνεχώς εντείνει τις προσπάθειές της στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης. Προ εβδομάδος, ο αμερικανικός κολοσσός ξεκίνησε συνεργασία -μέσω της λονδρέζικης Deep Mind- με δύο ερευνητικές ομάδες τεχνητής νοημοσύνης του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (στα αντίστοιχα Τμήματα της Επιστήμης Υπολογιστών και της Μηχανικής), με στόχο να βοηθήσει τους υπολογιστές -και γενικότερα τις ηλεκτρονικές συσκευές- να καταλαβαίνουν καλύτερα τους χρήστες.
Επίσης, η εταιρεία εργάζεται για την ανάπτυξη πολύ γρήγορων κβαντικών «τσιπ» με μοντέλο τον ανθρώπινο εγκέφαλο, έτσι ώστε οι αναζητήσεις και το σχετικό λογισμικό να αποκτήσουν μεγαλύτερη «διαίσθηση» και ικανότητα πρόβλεψης. Για τον λόγο αυτό, η Google ξεκίνησε συνεργασία με τον Τζον Μαρτίνη, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σάντα Μπάρμπαρα.
Είχε προηγηθεί, το 2012, η πρόσληψη του οραματιστή μηχανικού Ρέι Κουρτσβέιλ ως τεχνολογικού διευθυντή της Google. Μεταξύ άλλων, ο Ρέι Κουρτσβέιλ, συγγραφέας αρκετών βιβλίων, προβλέπει ότι, μέσα σε 30 χρόνια το πολύ, οι άνθρωποι θα μπορούν να «ανεβάσουν» (upload) όλο το νου τους σε έναν υπολογιστή και έτσι να γίνουν ψηφιακά αθάνατοι, ενώ ως το 2100 θα έχουν ξεφορτωθεί κάθε βιολογικό μέρος του σώματός τους, για να το αντικαταστήσουν με μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη.
Οι φόβοι
Διάφοροι επιστήμονες, έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι η εκρηκτική πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να γυρίσει «μπούμερανγκ», καθώς αν οι υπολογιστές αποκτήσουν ευρείες αυτόνομες δυνατότητες προγραμματισμού, δράσης και ελέγχου, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο κάτι να πάει στραβά και να ξεφύγει από τον ανθρώπινο έλεγχο. Για μερικούς, η τεχνητή νοημοσύνη δυνητικά συνιστά πιο σοβαρή απειλή και από τα πυρηνικά όπλα.
Αναγνωρίζοντας τον πιθανό κίνδυνο, η Google ανακοίνωσε ότι δημιούργησε μια ειδική επιτροπή ηθικής, για να εποπτεύσει όλη την έρευνα της εταιρίας στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει κάποια δυνητικά επικίνδυνη κατάχρηση. Η κοινή αυτή επιτροπή της Google - Deep Mind θα θέσει μια σειρά από περιοριστικούς κανόνες στην χρήση της σχετικής τεχνολογίας. Το ερώτημα είναι αν αυτοί οι περιορισμοί θα είναι αρκετά καθησυχαστικοί για το μέλλον.
0
Λονδίνο
Εξαφανίζονται τα πτηνά της Ευρώπης
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / ΔΙΑΦΟΡΑ
Πάνω από 420 εκατ. πουλιά χάθηκαν στην ήπειρο μας τα τελευταία 30 χρόνια
Τα σπουργίτια και άλλα γνώριμα πτηνά μειώθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια
Τα πτηνά που ζουν σήμερα στην
Ευρώπη είναι 421 εκατομμύρια λιγότερα από ό,τι πριν από 30 χρόνια,
δείχνουν στοιχεία από 25 χώρες της ηπείρου. Το μεγαλύτερο μέρος της
μείωσης αντιστοιχεί σε κοινά είδη όπως το σπουργίτι, ο κορυδαλλός και η
πέρδικα, ενώ άλλα, πιο σπάνια είδη παρουσιάζουν άνοδο λόγω των μέτρων
προστασίας.
Καμπανάκι κινδύνου
Η τελευταία μελέτη «είναι μια προειδοποίηση για τα πτηνά στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι η διαχείριση του περιβάλλοντος είναι μη βιώσιμη για πολλά από τα πιο γνώριμα είδη» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ρίτσαρντ Γκρέγκορι της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας για την Προστασία των Πτηνών. «Οι προσπάθειες διατήρησης και η νομική προστασία για όλα τα πτηνά και τα ενδιαιτήματά τους είναι απαραίτητες για να αναστρέψουμε τις απώλειες» τόνισε.
Η μελέτη του Γκρέγκορι και των συνεργατών του, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Ecology Letters», βασίστηκε σε δεδομένα που αφορούν 144 είδη ευρωπαϊκών πτηνών και συλλέχθηκαν σε 25 χώρες. Η ανάλυση έδειξε ότι η συνολική αφθονία των πτηνών και η βιομάζα τους έχουν μειωθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Η μείωση αποδίδεται κυρίως στα πιο κοινά είδη, ενώ πιο σπάνια είδη εμφάνισαν αύξηση της αφθονίας και της βιομάζας, πιθανώς λόγω της νομικής προστασίας που απολαμβάνουν. Το 90% της μείωσης αντιστοιχεί σε γνώριμα είδη όπως ο κορυδαλλός, το σπουργίτι, το ψαρόνι και η πέρδικα. Η παρακμή αποδίδεται στις σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειες και την καταστροφή των ενδιαιτημάτων.
Ο απολογισμός της πετρελαιοκηλίδας της BP
Σε μια άλλη μελέτη που αφορά τα πτηνά, ερευνητές διαφόρων αμερικανικών ιδρυμάτων εκτιμούν ότι η πετρελαιοκηλίδα της BP στον Κόλπο του Μεξικού, ίσως μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ, οδήγησε το 2010 στο θάνατο 600 με 800 χιλιάδων πουλιών.
Η αβεβαιότητα ωστόσο είναι μεγάλη και ο πραγματικός αριθμός μπορεί να κυμαίνεται από 300.000 έως 2 εκατομμύρια πτηνά, επισημαίνουν οι ερευνητές. Συγκριτικά, η διαρροή πετρελαίου από το Exxon Valdez εκτιμάται ότι σκότωσε 250.000 πτηνά, ενώ τα παραγάδια παγιδεύουν 160 με 320 χιλιάδες πτηνά το χρόνο.
Καμπανάκι κινδύνου
Η τελευταία μελέτη «είναι μια προειδοποίηση για τα πτηνά στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι η διαχείριση του περιβάλλοντος είναι μη βιώσιμη για πολλά από τα πιο γνώριμα είδη» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ρίτσαρντ Γκρέγκορι της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας για την Προστασία των Πτηνών. «Οι προσπάθειες διατήρησης και η νομική προστασία για όλα τα πτηνά και τα ενδιαιτήματά τους είναι απαραίτητες για να αναστρέψουμε τις απώλειες» τόνισε.
Η μελέτη του Γκρέγκορι και των συνεργατών του, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Ecology Letters», βασίστηκε σε δεδομένα που αφορούν 144 είδη ευρωπαϊκών πτηνών και συλλέχθηκαν σε 25 χώρες. Η ανάλυση έδειξε ότι η συνολική αφθονία των πτηνών και η βιομάζα τους έχουν μειωθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Η μείωση αποδίδεται κυρίως στα πιο κοινά είδη, ενώ πιο σπάνια είδη εμφάνισαν αύξηση της αφθονίας και της βιομάζας, πιθανώς λόγω της νομικής προστασίας που απολαμβάνουν. Το 90% της μείωσης αντιστοιχεί σε γνώριμα είδη όπως ο κορυδαλλός, το σπουργίτι, το ψαρόνι και η πέρδικα. Η παρακμή αποδίδεται στις σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειες και την καταστροφή των ενδιαιτημάτων.
Ο απολογισμός της πετρελαιοκηλίδας της BP
Σε μια άλλη μελέτη που αφορά τα πτηνά, ερευνητές διαφόρων αμερικανικών ιδρυμάτων εκτιμούν ότι η πετρελαιοκηλίδα της BP στον Κόλπο του Μεξικού, ίσως μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ, οδήγησε το 2010 στο θάνατο 600 με 800 χιλιάδων πουλιών.
Η αβεβαιότητα ωστόσο είναι μεγάλη και ο πραγματικός αριθμός μπορεί να κυμαίνεται από 300.000 έως 2 εκατομμύρια πτηνά, επισημαίνουν οι ερευνητές. Συγκριτικά, η διαρροή πετρελαίου από το Exxon Valdez εκτιμάται ότι σκότωσε 250.000 πτηνά, ενώ τα παραγάδια παγιδεύουν 160 με 320 χιλιάδες πτηνά το χρόνο.
0
Μια νέα θεωρία για το μέλλον του Σύμπαντος αναπτύσσεται μετά από ευρήματα που εντόπισε διεθνής ερευνητική ομάδα. Ερευνητές από την Βρετανία και την Ιταλία εντόπισαν στοιχεία που δείχνουν ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια «καταπίνει» την επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ύλη μετατρέποντας έτσι το Σύμπαν «σε ένα γιγάντιο, άδειο και απολύτως βαρετό κόσμο» όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές.
Αόρατη
Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετή για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών.Έκτοτε έχει υπολογιστεί ότι η κανονική ύλη -από τους πλανήτες και τα άστρα μέχρι τους γαλαξίες- δεν αντιστοιχεί παρά μόνο στο 16% της ύλης στο Σύμπαν, ενώ το υπόλοιπο 84% αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη.
Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται. Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, γι' αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη.
Η άγνωστη υπερ-δύναμη
Στις αρχές του 20ου αιώνα δειλά δειλά έκαναν την εμφάνιση τους κάποιες μελέτες που έκαναν λόγο για διαστολή του Σύμπαντος ώσπου ήρθε ο Εντουιν Χαμπλ στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και απέδειξε την συνεχιζόμενη διαστολή αλλάζοντας άρδην τα κοσμολογικά δεδομένα. Στη συνέχεια και για περίπου έξι δεκαετίες οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούσαν ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιβραδύνεται.
Οι θιασώτες αυτής της άποψης πίστευαν ότι στις κολοσσιαίες κοσμικές κλίμακες η βαρύτητα είναι εκείνη η φυσική αλληλεπίδραση που υπερισχύει. Και καθώς η βαρύτητα είναι πάντα ελκτική, από τη στιγμή της δημιουργίας του και μετά, από τη στιγμή δηλαδή που η Μεγάλη Έκρηξη γέννησε τον ίδιο το χώρο και το χρόνο, η διαστολή του επιβραδύνεται. Γι’ αυτό, όταν ξεκίνησε στα 1987 το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα Supernova Cosmology Project, ο βασικός του στόχος ήταν να υπολογίσει, μέσα από την ανίχνευση συγκεκριμένων σουπερνόβα εκρήξεων, αυτόν ακριβώς το ρυθμό επιβράδυνσης της διαστολής του.
Λίγα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1995, μία δεύτερη ερευνητική ομάδα, η High Z Supernova Team, μπήκε στο παιχνίδι. Τα αποτελέσματα των δύο ερευνητικών ομάδων που ανακοινώθηκαν επίσημα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1998 άφησαν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα «με το στόμα ανοιχτό»! Γιατί η ανάλυση των δεδομένων, αντί απλά να οδηγήσει στον υπολογισμό του ρυθμού επιβράδυνσης της διαστολής του Σύμπαντος με περισσότερη ακρίβεια, όπως όλοι περίμεναν, οδήγησε τους ερευνητές στο ακριβώς αντίθετο, στο συμπέρασμα δηλαδή ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιταχύνεται!
Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι, προκειμένου να εξηγηθεί αυτή η επιταχυνόμενη κοσμική διαστολή, το συνολικό απόθεμα μάζας και ενέργειας του Σύμπαντος θα πρέπει να κυριαρχείται από ένα άγνωστο, παράξενο και βαρυτικά απωστικό «κάτι». Αυτό το κάτι το ονόμασαν «σκοτεινή ενέργεια». Και είναι πράγματι σκοτεινή γιατί, ακόμα και σήμερα 20 χρόνια χρόνια μετά την επιβεβαίωση της ύπαρξής της, η φύση της σκοτεινής αυτής ενέργειας εξακολουθεί να διαφεύγει από τους επιστήμονες.
Η νέα θεωρία
Σύμφωνα με την νέα μελέτη η σκοτεινή ενέργεια αλληλεπιδρά με τη σκοτεινή ύλη και το αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης είναι η σκοτεινή ύλη να εξαφανίζεται. Σύμφωνα με τους ερευνητές το φαινόμενο εξελίσσεται σε αργό μεν αλλά σταθερό ρυθμό. Με απλά λόγια αν η θεωρία αυτή ισχύει θα περάσουν πάρα πολλά δισεκατομμύρια έτη για να εξαφανιστούν οι γαλαξίες και το περιεχόμενο τους. «Αυτή η μελέτη αφορά τις θεμελιώδεις ιδιότητες του χωρο-χρόνου. Μιλώντας σε κοσμικό επίπεδο η μελέτη αυτή αφορά το Σύμπαν και την μοίρα του. Αν η σκοτεινή ενέργεια ενισχύεται και ταυτόχρονα η σκοτεινή ύλη εξαφανίζεται θα καταλήξουμε με ένα τεράστιο, άδειο και βαρετό Σύμπαν» αναφέρει ο Ντέιβιντ Γουάντς, διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας και Βαρυτικής Ελξης του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Physical Review Letters».
Άλλες θεωρίες
Δύο δημοφιλείς θεωρίες για το πιθανό τέλος του Σύμπαντος βασίζονται στην διαπίστωση ότι το Σύμπαν διαστέλλεται και μάλιστα επιταχυνόμενο. Η μια θεωρία αναφέρει ότι η επιτάχυνση του Σύμπαντος οδηγεί σταδιακά στην ψύξη του. Οι γαλαξίες θα απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο ο ένας από τον άλλο με αποτέλεσμα να «παγώσουν» και τελικά να «σβήσουν» με το Σύμπαν να μετατρέπεται σε έναν απόλυτα σκοτεινό και ψυχρό κόσμο. Η δεύτερη θεωρία που είναι γνωστή ως «Μεγάλη σχάση», αναφέρει ότι αυτή η διαστολή «τεντώνει» το Σύμπαν με αποτέλεσμα στο τέλος να «σκιστεί» και να καταστραφεί.
H σκοτεινή ενέργεια εξαφανίζει το Σύμπαν
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / physics
Νέα ενδιαφέρουσα (αλλά δυσοίωνη) κοσμολογική θεωρία για το μέλλον του Κόσμου
H σκοτεινή ενέργεια «καταπίνει» τους γαλαξίες σύμφωνα με τη νέα θεωρία
Πόρτσμουθ
Μια νέα θεωρία για το μέλλον του Σύμπαντος αναπτύσσεται μετά από ευρήματα που εντόπισε διεθνής ερευνητική ομάδα. Ερευνητές από την Βρετανία και την Ιταλία εντόπισαν στοιχεία που δείχνουν ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια «καταπίνει» την επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ύλη μετατρέποντας έτσι το Σύμπαν «σε ένα γιγάντιο, άδειο και απολύτως βαρετό κόσμο» όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές.
Αόρατη
Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετή για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών.Έκτοτε έχει υπολογιστεί ότι η κανονική ύλη -από τους πλανήτες και τα άστρα μέχρι τους γαλαξίες- δεν αντιστοιχεί παρά μόνο στο 16% της ύλης στο Σύμπαν, ενώ το υπόλοιπο 84% αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη.
Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται. Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, γι' αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη.
Η άγνωστη υπερ-δύναμη
Στις αρχές του 20ου αιώνα δειλά δειλά έκαναν την εμφάνιση τους κάποιες μελέτες που έκαναν λόγο για διαστολή του Σύμπαντος ώσπου ήρθε ο Εντουιν Χαμπλ στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και απέδειξε την συνεχιζόμενη διαστολή αλλάζοντας άρδην τα κοσμολογικά δεδομένα. Στη συνέχεια και για περίπου έξι δεκαετίες οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούσαν ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιβραδύνεται.
Οι θιασώτες αυτής της άποψης πίστευαν ότι στις κολοσσιαίες κοσμικές κλίμακες η βαρύτητα είναι εκείνη η φυσική αλληλεπίδραση που υπερισχύει. Και καθώς η βαρύτητα είναι πάντα ελκτική, από τη στιγμή της δημιουργίας του και μετά, από τη στιγμή δηλαδή που η Μεγάλη Έκρηξη γέννησε τον ίδιο το χώρο και το χρόνο, η διαστολή του επιβραδύνεται. Γι’ αυτό, όταν ξεκίνησε στα 1987 το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα Supernova Cosmology Project, ο βασικός του στόχος ήταν να υπολογίσει, μέσα από την ανίχνευση συγκεκριμένων σουπερνόβα εκρήξεων, αυτόν ακριβώς το ρυθμό επιβράδυνσης της διαστολής του.
Λίγα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1995, μία δεύτερη ερευνητική ομάδα, η High Z Supernova Team, μπήκε στο παιχνίδι. Τα αποτελέσματα των δύο ερευνητικών ομάδων που ανακοινώθηκαν επίσημα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1998 άφησαν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα «με το στόμα ανοιχτό»! Γιατί η ανάλυση των δεδομένων, αντί απλά να οδηγήσει στον υπολογισμό του ρυθμού επιβράδυνσης της διαστολής του Σύμπαντος με περισσότερη ακρίβεια, όπως όλοι περίμεναν, οδήγησε τους ερευνητές στο ακριβώς αντίθετο, στο συμπέρασμα δηλαδή ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιταχύνεται!
Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι, προκειμένου να εξηγηθεί αυτή η επιταχυνόμενη κοσμική διαστολή, το συνολικό απόθεμα μάζας και ενέργειας του Σύμπαντος θα πρέπει να κυριαρχείται από ένα άγνωστο, παράξενο και βαρυτικά απωστικό «κάτι». Αυτό το κάτι το ονόμασαν «σκοτεινή ενέργεια». Και είναι πράγματι σκοτεινή γιατί, ακόμα και σήμερα 20 χρόνια χρόνια μετά την επιβεβαίωση της ύπαρξής της, η φύση της σκοτεινής αυτής ενέργειας εξακολουθεί να διαφεύγει από τους επιστήμονες.
Η νέα θεωρία
Σύμφωνα με την νέα μελέτη η σκοτεινή ενέργεια αλληλεπιδρά με τη σκοτεινή ύλη και το αποτέλεσμα αυτής της αλληλεπίδρασης είναι η σκοτεινή ύλη να εξαφανίζεται. Σύμφωνα με τους ερευνητές το φαινόμενο εξελίσσεται σε αργό μεν αλλά σταθερό ρυθμό. Με απλά λόγια αν η θεωρία αυτή ισχύει θα περάσουν πάρα πολλά δισεκατομμύρια έτη για να εξαφανιστούν οι γαλαξίες και το περιεχόμενο τους. «Αυτή η μελέτη αφορά τις θεμελιώδεις ιδιότητες του χωρο-χρόνου. Μιλώντας σε κοσμικό επίπεδο η μελέτη αυτή αφορά το Σύμπαν και την μοίρα του. Αν η σκοτεινή ενέργεια ενισχύεται και ταυτόχρονα η σκοτεινή ύλη εξαφανίζεται θα καταλήξουμε με ένα τεράστιο, άδειο και βαρετό Σύμπαν» αναφέρει ο Ντέιβιντ Γουάντς, διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας και Βαρυτικής Ελξης του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Physical Review Letters».
Άλλες θεωρίες
Δύο δημοφιλείς θεωρίες για το πιθανό τέλος του Σύμπαντος βασίζονται στην διαπίστωση ότι το Σύμπαν διαστέλλεται και μάλιστα επιταχυνόμενο. Η μια θεωρία αναφέρει ότι η επιτάχυνση του Σύμπαντος οδηγεί σταδιακά στην ψύξη του. Οι γαλαξίες θα απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο ο ένας από τον άλλο με αποτέλεσμα να «παγώσουν» και τελικά να «σβήσουν» με το Σύμπαν να μετατρέπεται σε έναν απόλυτα σκοτεινό και ψυχρό κόσμο. Η δεύτερη θεωρία που είναι γνωστή ως «Μεγάλη σχάση», αναφέρει ότι αυτή η διαστολή «τεντώνει» το Σύμπαν με αποτέλεσμα στο τέλος να «σκιστεί» και να καταστραφεί.
0
Ζυρίχη
Ακούγεται βγαλμένο από επιστημονική φαντασία, αλλά ερευνητές στην Ελβετία ανέπτυξαν μια πρωτοποριακή μέθοδο, η οποία τους επιτρέπει να κατευθύνουν τη ρύθμιση των γονιδίων μέσω των εγκεφαλικών κυμάτων. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή τεχνική ελέγχου των γονιδίων μέσω του νου, η οποία ακόμη βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αλλά θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο μέλλον.
Η μέθοδος
Ερευνητές με επικεφαλής τον Μάρτιν Φουσενέγκερ, καθηγητή βιοτεχνολογίας και εμβιομηχανικής του Τμήματος Βιοσυστημάτων του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, ανέπτυξαν μια μέθοδο που χρησιμοποιεί τα εγκεφαλικά κύματα της σκέψης για να ελέγξει την μετατροπή των γονιδίων σε πρωτεΐνες, δηλαδή τη λεγόμενη «έκφραση» των γονιδίων.
«Για πρώτη φορά μπορέσαμε να απομονώσουμε τα εγκεφαλικά κύματα, να τα μεταφέρουμε ασύρματα σε ένα δίκτυο γονιδίων και, στη συνέχεια, να ρυθμίσουμε την έκφραση ενός γονιδίου ανάλογα με το είδος της σκέψης. Η ικανότητα να ελέγχουμε την έκφραση των γονιδίων μέσω της δύναμης της σκέψης, είναι ένα όνειρο που κυνηγούμε εδώ και πάνω από μια δεκαετία» δήλωσε ο Μάρτιν Φουσενέγκερ.
Η κάσκα
Η αξιοποίηση των εγκεφαλικών κυμάτων γίνεται με τη βοήθεια μιας ειδικής ηλεκτρονικής «κάσκας», που φοριέται στο κεφάλι και λειτουργεί ως συσκευή καταγραφής ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Τα εγκεφαλικά κύματα που «συλλαμβάνει» η συσκευή - κάσκα, αναλύονται και μετά μεταδίδονται με ασύρματο τρόπο μέσω Bluetooth σε μια ηλεκτρονική διάταξη, που γεννά ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και η οποία εμφυτεύεται στο εσωτερικό του οργανισμού. Το εμφύτευμα περιέχει επίσης έναν ενσωματωμένο μικροσκοπικό λαμπτήρα LED, που εκπέμπει φως στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Ανάλογα με το τι σκέπτεται κανείς, τα εγκεφαλικά κύματά του καταλήγουν να ανάβουν ή να σβήνουν το φως του εμφυτεύματος, κάτι που, με τη σειρά του, ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί τα γονίδια στα κύτταρα, με τελικό αποτέλεσμα αυτά να παράγουν περισσότερη ή λιγότερη από κάποια συγκεκριμένη πρωτεΐνη. Η πολύπλοκη αυτή οπτογενετική τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία τόσο σε καλλιέργειες ανθρωπίνων κυττάρων στο εργαστήριο, όσο και σε πειραματόζωα (ποντίκια). Η πρωτεΐνη - στόχος που έπρεπε να ρυθμιστεί με τη σκέψη, ήταν η SEAP.
Τα ευρήματα
Τα πειράματα έδειξαν ότι όσο πιο συγκεντρωμένοι ήσαν οι εθελοντές (π.χ. αν έκαναν διαλογισμό), τόσο μεγαλύτερη ήταν η ποσότητα της εν λόγω πρωτεΐνης, που καταγραφόταν στο αίμα των πειραματόζωων. Η χρήση του εγγύς (σχεδόν) υπερύθρου φωτός προτιμήθηκε, επειδή θεωρείται γενικά ότι δεν είναι επιβλαβές για τα ανθρώπινα κύτταρα, ενώ παράλληλα μπορεί να διεισδύσει βαθιά στους ιστούς και επιτρέπει την οπτική παρακολούθηση της λειτουργίας του εμφυτεύματος.
Όπως είπε ο Μάρτιν Φουσενέγκερ, στο μέλλον ίσως ένα τέτοιο εμφύτευμα ελεγχόμενο από τη σκέψη να μπορεί να θεραπεύσει νευρολογικές παθήσεις, όπως χρόνιους πονοκεφάλους, πόνους στη μέση, επιληψίες κ.α. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications»
bima
Θα ρυθμίζουμε τα γονίδια μας με… τηλεπάθεια!
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Πρωτοποριακή μέθοδος κατευθύνει τα γονίδια μέσω εγκεφαλικών κυμάτων
Ισως στο μέλλον να ελέγχουμε τα γονίδια μέσω της σκέψης
Ακούγεται βγαλμένο από επιστημονική φαντασία, αλλά ερευνητές στην Ελβετία ανέπτυξαν μια πρωτοποριακή μέθοδο, η οποία τους επιτρέπει να κατευθύνουν τη ρύθμιση των γονιδίων μέσω των εγκεφαλικών κυμάτων. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή τεχνική ελέγχου των γονιδίων μέσω του νου, η οποία ακόμη βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αλλά θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο μέλλον.
Η μέθοδος
Ερευνητές με επικεφαλής τον Μάρτιν Φουσενέγκερ, καθηγητή βιοτεχνολογίας και εμβιομηχανικής του Τμήματος Βιοσυστημάτων του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, ανέπτυξαν μια μέθοδο που χρησιμοποιεί τα εγκεφαλικά κύματα της σκέψης για να ελέγξει την μετατροπή των γονιδίων σε πρωτεΐνες, δηλαδή τη λεγόμενη «έκφραση» των γονιδίων.
«Για πρώτη φορά μπορέσαμε να απομονώσουμε τα εγκεφαλικά κύματα, να τα μεταφέρουμε ασύρματα σε ένα δίκτυο γονιδίων και, στη συνέχεια, να ρυθμίσουμε την έκφραση ενός γονιδίου ανάλογα με το είδος της σκέψης. Η ικανότητα να ελέγχουμε την έκφραση των γονιδίων μέσω της δύναμης της σκέψης, είναι ένα όνειρο που κυνηγούμε εδώ και πάνω από μια δεκαετία» δήλωσε ο Μάρτιν Φουσενέγκερ.
Η κάσκα
Η αξιοποίηση των εγκεφαλικών κυμάτων γίνεται με τη βοήθεια μιας ειδικής ηλεκτρονικής «κάσκας», που φοριέται στο κεφάλι και λειτουργεί ως συσκευή καταγραφής ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Τα εγκεφαλικά κύματα που «συλλαμβάνει» η συσκευή - κάσκα, αναλύονται και μετά μεταδίδονται με ασύρματο τρόπο μέσω Bluetooth σε μια ηλεκτρονική διάταξη, που γεννά ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και η οποία εμφυτεύεται στο εσωτερικό του οργανισμού. Το εμφύτευμα περιέχει επίσης έναν ενσωματωμένο μικροσκοπικό λαμπτήρα LED, που εκπέμπει φως στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Ανάλογα με το τι σκέπτεται κανείς, τα εγκεφαλικά κύματά του καταλήγουν να ανάβουν ή να σβήνουν το φως του εμφυτεύματος, κάτι που, με τη σειρά του, ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί τα γονίδια στα κύτταρα, με τελικό αποτέλεσμα αυτά να παράγουν περισσότερη ή λιγότερη από κάποια συγκεκριμένη πρωτεΐνη. Η πολύπλοκη αυτή οπτογενετική τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία τόσο σε καλλιέργειες ανθρωπίνων κυττάρων στο εργαστήριο, όσο και σε πειραματόζωα (ποντίκια). Η πρωτεΐνη - στόχος που έπρεπε να ρυθμιστεί με τη σκέψη, ήταν η SEAP.
Τα ευρήματα
Τα πειράματα έδειξαν ότι όσο πιο συγκεντρωμένοι ήσαν οι εθελοντές (π.χ. αν έκαναν διαλογισμό), τόσο μεγαλύτερη ήταν η ποσότητα της εν λόγω πρωτεΐνης, που καταγραφόταν στο αίμα των πειραματόζωων. Η χρήση του εγγύς (σχεδόν) υπερύθρου φωτός προτιμήθηκε, επειδή θεωρείται γενικά ότι δεν είναι επιβλαβές για τα ανθρώπινα κύτταρα, ενώ παράλληλα μπορεί να διεισδύσει βαθιά στους ιστούς και επιτρέπει την οπτική παρακολούθηση της λειτουργίας του εμφυτεύματος.
Όπως είπε ο Μάρτιν Φουσενέγκερ, στο μέλλον ίσως ένα τέτοιο εμφύτευμα ελεγχόμενο από τη σκέψη να μπορεί να θεραπεύσει νευρολογικές παθήσεις, όπως χρόνιους πονοκεφάλους, πόνους στη μέση, επιληψίες κ.α. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications»
bima
0
Το διαστημικό σκάφος Rosetta που βρίσκεται από τον Σεπτέμβριο σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο απελευθέρωσε το πρωί της Τετάρτης τη διαστημοσυσκευή Philae η οποία κατάφερε το απόγευμα της Τετάρτης να προσεδαφιστεί ομαλά στην επιφάνεια του κομήτη.
Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται μια προσεδάφιση πάνω σε ένα κομήτη και όπως είναι ευνόητο πρόκειται για ένα ιστορικό επίτευγμα που δείχνει την τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης.
Αν μάλιστα τα όργανα του Philae λειτουργήσουν κανονικά και γίνουν οι προγραμματισμένες έρευνες στον κομήτη κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το εύρος της επιτυχίας της αποστολής.
Το Philae παίρνει το όνομα του νησιού Φίλαι στο Νείλο. Εκεί βρέθηκε ένας οβελίσκος που, μαζί με τη διάσημη Στήλη της Ροζέτας, επέτρεψε την αποκρυπρογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών. Η συσκευή που στην ουσία αποτελεί ένα μικρό εργαστήριο θα μπορούσε τώρα να βοηθήσει στην αποκρυπτογράφηση των κομητών.
Το Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την απελευθέρωση του. Credit: (ESA)
Tο Philae φέρει εννέα όργανα, καθώς και ένα τρυπάνι που μπορεί να φτάσει σε βάθος 20 εκατοστών για τη συλλογή δειγμάτων. Τα όργανα θα μετρήσουν την πυκνότητα και τις θερμικές ιδιότητες της επιφάνειας, θα αναζητήσουν περίπλοκα οργανικά μόρια, και θα εξετάσουν την αλληλεπίδραση του κομήτη με τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο -ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο.
Η πρώτη εικόνα που μετέδωσε το Philae δείχνει το Rosetta πάνω δεξιά. Credit: (ESA)
Προσεδαφίστηκε το Philae στον κομήτη 67P!
By mr zermen / Posted on Νοεμβρίου 13, 2014 / ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Διαστημική ιστορία γράφει από το απόγευμα της Τετάρτης η αποστολή Rosetta
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 12/11/2014 18:10
Δείτε
ένα βίντεο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος που περιγράφει το πώς
έγινε η ιστορική προσεδάφιση αλλά και το τι θα κάνει το Philae πάνω στον
κομήτη
Το διαστημικό σκάφος Rosetta που βρίσκεται από τον Σεπτέμβριο σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο απελευθέρωσε το πρωί της Τετάρτης τη διαστημοσυσκευή Philae η οποία κατάφερε το απόγευμα της Τετάρτης να προσεδαφιστεί ομαλά στην επιφάνεια του κομήτη.
Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται μια προσεδάφιση πάνω σε ένα κομήτη και όπως είναι ευνόητο πρόκειται για ένα ιστορικό επίτευγμα που δείχνει την τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης.
Αν μάλιστα τα όργανα του Philae λειτουργήσουν κανονικά και γίνουν οι προγραμματισμένες έρευνες στον κομήτη κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το εύρος της επιτυχίας της αποστολής.
Το Philae παίρνει το όνομα του νησιού Φίλαι στο Νείλο. Εκεί βρέθηκε ένας οβελίσκος που, μαζί με τη διάσημη Στήλη της Ροζέτας, επέτρεψε την αποκρυπρογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών. Η συσκευή που στην ουσία αποτελεί ένα μικρό εργαστήριο θα μπορούσε τώρα να βοηθήσει στην αποκρυπτογράφηση των κομητών.
Το Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την απελευθέρωση του. Credit: (ESA)
Tο Philae φέρει εννέα όργανα, καθώς και ένα τρυπάνι που μπορεί να φτάσει σε βάθος 20 εκατοστών για τη συλλογή δειγμάτων. Τα όργανα θα μετρήσουν την πυκνότητα και τις θερμικές ιδιότητες της επιφάνειας, θα αναζητήσουν περίπλοκα οργανικά μόρια, και θα εξετάσουν την αλληλεπίδραση του κομήτη με τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο -ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο.
Η πρώτη εικόνα που μετέδωσε το Philae δείχνει το Rosetta πάνω δεξιά. Credit: (ESA)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)