Eσκασε σαν ατομική βόμβα! ΣOK στην Γερμανία από δηλώσεις Τσίπρα για Μέρκελ

 
Συγκλονιστική είδηση…Τα ΜΜΕ το κρύβουν. Στην Ελλάδα η είδηση έσκασε σαν ατομική βόμβα.
Ο Αλέξης Τσίπρας κατά την συνάντηση του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Schultz έστειλε αρκετά μηνύματα για την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μερκελ.
Και όχι μόνο αυτό. Στην πράξη ζήτησε να επιστραφούν τα χρήματα από όλες της απάτες που έστησαν Έλληνες και γερμανοί βιομήχανοι σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας.
Κατηγόρησε δε την Γερμανία ότι συνεργάστηκε με ολιγαρχες για το συμφέρον Γερμανικών πολυεθνικών.
Η Γερμανία μας έχει οδηγήσει στην χρεοκοπία με τα σκάνδαλα της Siemens, του ΟΤΕ, τα υποβρύχια, της κατασκευαστικές εταιρίες, την φοροδιαφυγή τους και την μόνιμη ανοσία που είχαν για όλα τα εγκλήματα που έκαναν.
Δυστυχώς αυτό δεν είναι μια απλή λίστα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Σε ένα άλλο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας είπε στον Schultz εμείς σκοπεύουμε να στείλουμε την Ανγκελα Μερκελ στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης και εκεί θα αποδειχτούν όλα.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου έμεινε ζαλισμένος και με κομμένη την ανάσα δεν ήξερε τι να πει μπροστά στα έγραφα που του κατέθεσε ο Τσίπρας.

- See more at: http://arouraios.gr/

«Χρωστάτε 1,5 τρις στους Έλληνες»

Εκτενή αναφορά στις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, κυρίως από το αναγκαστικό δάνειο αλλά και από τις πολεμικές αποζημιώσεις, για την επί 3,5 χρόνια γερμανοναζιστική κατοχή, κάνει η αυστριακή εφημερίδα «Der Standard» στη χριστουγεννιάτικη έκδοσή της.
Αφορμή για το δημοσίευμα αποτέλεσε η επικείμενη κατάθεση της σχετικής εμπιστευτικής έκθεσης, από την ειδική ομάδα εργασίας στον υπουργό Οικονομικών.

«Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1941 έως το Σεπτέμβριο του 1944 και πίσω τους δεν άφησαν τίποτε άλλο παρά καμένη γη και την μνήμη σε πείνα, σαδιστικές σφαγές και εκτοπίσεις. Η προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε την ημέρα κατά την οποία εισέβαλε στην Αθήνα η «Βέρμαχτ»», σημειώνεται στο δημοσίευμα, με τίτλο «Η οργή της Αθήνας για το αναγκαστικό δάνειο με τα δεκαπέντε μηδενικά», στο οποίο φιλοξενείται συνομιλία με τον επικεφαλής της ομάδας εργασίας, Παναγιώτη Καρακούση.
Ο ίδιος, που, όπως σημειώνει η εφημερίδα «με την ομάδα εργασίας επί δύο χρόνια ερεύνησαν και υπολόγισαν τί οφείλει η Γερμανία στους Έλληνες μέχρι σήμερα», εκφράζει θλίψη βλέποντας, όπως λέει, μερικούς στη Γερμανία και αλλού να αμφισβητούν το προφανές, δηλαδή τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα, καθώς αρκεί και μόνον να αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες απώλειες, με το 19 ο/ο του πληθυσμού της εκείνη την εποχή, δηλαδή 1,4 εκατομμύρια Έλληνες, να έχουν πεθάνει ή τραυματιστεί.

Το άρθρο της Der Standard
Όπως εξηγεί, πρόκειται για ομάδα τεχνοκρατών και ο ίδιος έχει παραμερίσει την οργή του και προσπάθησε να υπολογίσει τα πάντα αντικειμενικά, χωρίς οι έρευνες της ομάδας να έχουν κανένα πολιτικό στόχο και να σχετίζονται με τη δανειακή βοήθεια προς την Ελλάδα.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι το ποσό των 10 δις ευρώ που φέρεται να αναφέρθηκε σε ενημέρωση της ειδικής επιτροπής της Βουλής είναι κατά πολύ μικρότερο από τα 162 δις ευρώ τα οποία ζητάει ο Μανώλης Γλέζος, «ο λαικός ήρωας που ως νεαρός μαζί με έναν φίλο του το Μάιο του 1941 κατέβασαν από την Ακρόπολη τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό και ο οποίος σήμερα, 92 χρονών, βρίσκεται στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ».
Η εφημερίδα παρατηρεί ότι τα δέκα δις ευρώ είναι το πολλαπλάσιο εκείνου που κατέβαλε το 1960 η Δυτική Γερμανία στους Έλληνες ως «αποζημίωση» για τα θύματα του ναζισμού στα τριάμισι χρόνια κατοχής, όταν η Βέρμαχτ είχε μεταφέρει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 70.000 Εβραίους από την Ελλάδα από τους οποίους δεν επέστρεψε σχεδόν κανείς και όταν είχε εκτελέσει 130.000 άμαχους στη χώρα.

Συμπληρώνει δε, ότι η επιχειρηματολογία των γερμανικών κυβερνήσεων είναι κατά κάποιον τρόπο ανέντιμη, όπως επισημαίνουν επανειλημμένα Γερμανοί ιστορικοί όπως οι Χάγκεν Φλάισερ και Αλμπρεχτ Ριτσλ, διότι μετά το 1945 η Βόννη «παρηγορούσε» τους Έλληνες πως όταν η Γερμανία θα έχει επανενωθεί θα μπορούσε να λυθεί οριστικά το ζήτημα των αποζημιώσεων. Ωστόσο όταν έγινε πραγματικά η επανένωση ήταν ήδη αργά, καθώς οι Γερμανοί στην «Συνθήκη των δύο συν τέσσερις» του 1990 περιέλαβαν προληπτικές διατάξεις για να αποτρέψουν περαιτέρω αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Στη συνέχεια σημειώνεται πως κατά την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόαχιμ Γκάουκ την περασμένη άνοιξη στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε ζητήσει να αρχίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αποπληρωμή των αποζημιώσεων από τη Γερμανία, κάτι στο οποίο ο Γιόαχιμ Γάουκ είχε αντιτάξει χαρακτηριστικά «Ξέρετε τι πρέπει να απαντήσω: η νομική οδός για αυτό έχει κλείσει».

Εάν δεν μιλάτε Αγγλικά, διαβάστε το παρακάτω ...Αγγλικό κείμενο!

Αφιερωμένο, εξαιρετικά στους.....ξενομανείς, που θέλουν να αφανίσουν την Ελληνική γλώσσα.Ξέρεις ελληνικά; Τότε ξέρεις και αγγλικά! Το παρακάτω άρθρο είχε δημοσιευτεί πριν από καιρό σε βρετανικό περιοδικό τέχνης (;) Αξίζει το κόπο να το διαβάσεις...! "The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies. The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.

Periergaa

ΗΠΑ: Παρά 3 λεπτά δείχνει το Ρολόι της Αποκάλυψης

 Το Ποντίκι Web

Μεσάνυχτα παρά 3 λεπτά, δείχνει πλέον το Ρολόι της Αποκάλυψης, προειδοποιώντας για μια επικείμενη καταστροφή του κόσμου.

Ο λεπτοδείκτης του Ρολογιού της Αποκάλυψης, που συμβολίζει την επικείμενη καταστροφή του κόσμου, μετακινήθηκε κατά δύο λεπτά προς τα εμπρός και πλέον δείχνει «μεσάνυχτα παρά τρία λεπτά», ανακοίνωσαν την Πέμπτη οι επιστήμονες που τον προσδιορίζουν.

Το Συμβούλιο Πυρηνικών Επιστημόνων, ένας οργανισμός στον οποίο μετέχουν 18 Νομπελίστες, κρίνει «πολύ αυξημένη την πιθανότητα μιας παγκόσμιας καταστροφής εάν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα» για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και αν δεν σταματήσει η κούρσα των πυρηνικών όπλων.

Η ώρα είναι πλέον είναι 23:57, τόνισε η Κένετ Μπένεντικτ, η πρόεδρος του Συμβουλίου το οποίο το 1947 δημιούργησε αυτό το ρολόι που τότε συμβόλιζε την επικείμενη καταστροφή του κόσμου από τα πυρηνικά όπλα.

Ο λεπτοδείκτης του ρολογιού είχε μετακινηθεί για τελευταία φορά στις 10 Ιανουαρίου 2012, όταν προχώρησε κατά ένα λεπτό. Τόσο κοντά στα «μεσάνυχτα» είχε βρεθεί ξανά μόνο το 1984, όταν οι σχέσεις των ΗΠΑ με την τότε ΕΣΣΔ ήταν ιδιαίτερα τεταμένες.

«Σήμερα η ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση του πλανήτη και η κούρσα των πυρηνικών όπλων, ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού των τεράστιων οπλοστασίων, αποτελούν την υπέρτατη και αδιαμφισβήτητη απειλή για την επιβίωση της ανθρωπότητας», τόνισε η Μπένεντικτ.

«Οι ηγέτες του κόσμου δεν έδρασαν με την ταχύτητα που χρειαζόταν για να προστατεύσουν τους πολίτες από μια πιθανή καταστροφή», πρόσθεσε, εξηγώντας την απόφαση του Συμβουλίου να μετακινήσει προς τα εμπρός τους δείκτες του ρολογιού.

ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ..

Τα torrent… νίκησαν!

Η δικαιοσύνη απέρριψε το αίτημα της εταιρείας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας να απαγορευθεί στην Ελλάδα η «επίσκεψη» των ιστοσελίδων με torrent.

Η δικαιοσύνη αποφάσισε! Οι Έλληνες χρήστες θα συνεχίσουν να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται και να χρησιμοποιούν τις ιστοσελίδες που φιλοξενούν torrents.
Όπως αναφέρει ιστοσελίδα void το δικαστήριο δεν έκανε αποδεκτό το αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα το οποίο είχε υποβάλει η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Μάλιστα όπως διευκρινίζεται το δικαστήριο έκρινε ότι το αίτημα αυτό παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.
Τα μέτρα τα οποία ζητούσε η ΑΕΠΙ το δικαστήριο αποφάσισε ότι παραβιάζουν την ελευθερία της πληροφόρησης, το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας και το απόρρητο της επικοινωνίας. 
 sport-fm

FORBES: ΤΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ

Χάρης Σταύρου

Θέλετε να μάθετε πόσο κοστίζει κάθε μια από τις 30 ομάδες του ΝΒΑ; Πόσα χρειάζεται κάποιος για να αγοράσει τους Lakers; Ποιες είναι οι 10 πρώτες; Ελάτε...
 

Αύξηση της τάξης του 72% (!) μέσα σε ένα χρόνο παρουσιάζει η αγοραστική αξία των ομάδων του ΝΒΑ, μετά (κυρίως) την πώληση των Los Angeles Clippers στον Steve Ballmer, όπως ανακοίνωσε το περιοδικό Forbes! Αυτή η "έκρηξη" είναι η μεγαλύτερη από το 1998 κι έπειτα, όταν το Forbes ξεκίνησε τις ετήσιες εκτιμήσεις. Είναι χαρακτηριστικό πως πέρυσι μόλις τρεις ομάδες (Knicks, Lakers, Bulls) κόστιζαν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Φέτος, ο αριθμός εκτοξεύθηκε στις 11 και οι τρεις που προαναφέρθηκαν αγγίζουν ή ξεπερνούν κατά πολύ τα δυο δισεκατομμύρια!

Οι 10 πρώτες ομάδες της λίστας

1. Los Angeles Lakers: 2.600.000.000 δολάρια (93%)
2. New York Knicks: 2.500.000.000 δολάρια (79%)
3. Chicago Bulls: 2.000.000.000 δολάρια (100%)
4. Boston Celtics: 1.700.000.000 δολάρια (94%)
5. Los Angeles Clippers: 1.600.000.000 δολάρια (178%)
6. Brooklyn Nets: 1.500.000.000 δολάρια (92%)
7. Golden State Warriors: 1.300.000.000 δολάρια (73%)
8. Houston Rockets: 1.250.000.000 δολάρια (61%)
9. Miami Heat: 1.175.000.000 δολάρια (53%)
10. Dallas Mavericks: 1.150.000.000 δολάρια (50%)

* Σε παρένθεση η αύξηση της αξίας τους σε σχέση με την περσινή χρονιά.

Οι υπόλοιπες ομάδες: San Antonio Spurs (1.000.000.000 δολάρια, 52%), Portland Trail Blazers (940.000.000 δολάρια, 60%), Oklahoma City Thunder (930.000.000 δολάρια, 58%), Toronto Raptors (920.000.000 δολάρια, 77%), Cleveland Cavaliers (915.000.000 δολάρια, 78%), Phoenix Suns (910.000.000 δολάρια, 61%), Washington Wizards (900.000.000 δολάρια, 86%), Orlando Magic (875.000.000 δολάρια, 56%), Denver Nuggets (855.000.000 δολάρια, 73%), Utah Jazz (850.000.000 δολάρια, 62), Indiana Pacers (830.000.000 δολάρια, 75%), Atlanta Hawks (825.000.000 δολάρια, 94%), Detroit Pistons (810.000.000 δολάρια, 80%)

Sacramento Kings (800.000.000 δολάρια, 45%), Memphis Grizzlies (750.000.000 δολάρια, 66%), Charlotte Hornets (725.000.000 δολάρια, 77%), Philadelphia 76ers (700.000.000 δολάρια, 49%), New Orleans Pelicans (650.000.000 δολάρια, 55%), Minnesota Timberwolves (625.000.000 δολάρια, 45%), Milwaukee Bucks (600.000.000 δολάρια, 48%).
 http://nba.sport24.gr

La Repubblica: Σώθηκαν οι τράπεζες και όχι οι Έλληνες

Με τον τίτλο «Σώθηκαν οι τράπεζες και όχι οι Έλληνες», η ιταλική εφημερίδα La Repubblica δημοσιεύει άρθρο στην διαδικτυακή της έκδοση, με αναφορά σε μελέτη της βρετανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Jubilee Debt Campaign.

«Το πρόγραμμα διάσωσης, - αναφέρει σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Έτορε Λιβίνι ο μη κυβερνητικός οργανισμός - δημιουργήθηκε για να σωθεί ο χρηματιστικός τομέας, μεταθέτοντας το χρέος από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα.

Λιγότερο από το 10% των διακοσίων σαράντα δισεκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν υπό την μορφή δανείου στην Ελλάδα, κατέληξε πραγματικά στους πολίτες. Με τα υπόλοιπα πληρώθηκαν οι τόκοι ή στηρίχθηκε ο τραπεζικός τομέας».

Σύμφωνα με την εφημερίδα «τα συμπεράσματα της μελέτης αποτελούν στήριξη στο εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητά περικοπή του χρέους για να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομία».

Ο βρετανικός μη κυβερνητικός οργανισμός, γράφει η La Repubblicaα, αναφέρει παράλληλα ότι «αν η Διάσκεψη για το Χρέος αποτύχει δεν θα υπάρξει πρόβλημα, διότι η Αθήνα θα μπορούσε να κηρύξει χρεοκοπία, μένοντας όμως εντός του ευρώ, με ευνοϊκές επιπτώσεις για το ΑΕΠ».

Παράλληλα, η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα είναι θύμα των λαθών της» και ότι «χωρίς τα χρήματα της Τρόικα (που απαίτησαν δώδεκα δέσμες αιματηρών έκτακτων οικονομικών μέτρων) θα είχε χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια».

Σε συνέντευξή του, τέλος, σε δημοσιογραφική εκπομπή του ιταλικού τηλεοπτικού καναλιού La7, η οποία μεταδόθηκε πριν λίγο, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μάσσιμο Ντ΄Αλέμα, μεταξύ των άλλων, δήλωσε:

«Ελπίζω ο ελληνικός λαός να αντιδράσει κατά των άδικων πολιτικών που του έχουν επιβληθεί. Διάβασα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες περιέχονται σε πρόσφατο βιβλίο-συνέντευξη».

Μόλις 80 άνθρωποι κατέχουν το 50% του παγκόσμιου πλούτου

Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ


Γράφαμε πέρυσι τέτοια εποχή: «Μόλις 85 ζάμπλουτοι έχουν στα χέρια τους, όσο πλούτο έχουν 3,5 δισ. άνθρωποι». Τα συγκλονιστικά στοιχεία είχαν προκαλέσει αίσθηση. Κι όμως. Φέτος τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Οι 80 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τον ίδιο πλούτο όσο 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού!
Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο έρχονται στην επιφάνεια εκθέσεις και νούμερα για την παγκόσμια ανισότητα. Αφορμή είναι η συνάντηση των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ του κόσμου στο περιβόητο Νταβός των ελβετικών Άλπεων. Φέτος τα στοιχεία είναι ακόμη χειρότερα κι από πέρυσι. Αποδεικνύεται πως η κρίση όχι μόνο δεν έχει πλήξει το κορυφαίο 1%, αλλά το οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη υπερσυγκέντρωση πλούτου, εις βάρος του υπόλοιπου 99%.
Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις; Το κορυφαίο 1% πέρυσι είχε το 47,7% του συνολικού παγκόσμιου πλούτου. Φέτος είναι ακόμη πιο ανεβασμένο: Φτάνει το 48,1%, αφήνοντας το υπόλοιπο 99% οριακά πάνω από το 50%. Σύμφωνα με την έκθεση της μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Όξφαμ η κατάσταση επιδεινώνεται ολοένα και περισσότερο. Μέχρι το 2016, το 1% θα κατέχει πλέον πλειοψηφικά… δικαιώματα επί του παγκόσμιου πλούτου, φτάνοντας το 50,28%! Μέχρι το 2020 θα έχει φτάσει το 54,32%!
Μην φανταστεί κανείς πως το υπόλοιπο 50% του πλούτου είναι μοιρασμένο. Η κλίμακα μικραίνει, η πρακτική είναι η ίδια. Ένα 19% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 46,5%, αφήνοντας τα… ξεροκαΐδια του 5,5% του πλούτου στο 80% του πληθυσμού!
Ο ρυθμός της ανισότητας
Το 2010, οι πλουσιότεροι 80 άνθρωποι στον κόσμο είχαν συνολική περιουσία 1,3 τρισ. δολάρια. Μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, έχουν αυξήσει τον πλούτο τους κατά 600 δισ., φτάνοντας τα 1,9 τρισεκατομμύρια. Το ακόμη σημαντικότερο: Από το 2002 μέχρι το 2010 ο συνολικός πλούτος του φτωχότερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού αυξανόταν περίπου αναλογικά με την αύξηση του πλούτου των ζάμπλουτων του κόσμου. Δηλαδή για να το πούμε απλά: Για κάθε δολάριο που πήγαινε στο 1%, πήγαινε ένα δολάριο και στο 50%. Αυτή η αναλογία άλλαξε άρδην το 2010.
Δεν θέλουμε να κουράσουμε με νούμερα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητα: Το 2009 το φτωχότερο 50% του πληθυσμού είχε συνολικό πλούτο 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι 80 πλουσιότεροι άνθρωποι ήταν πεσμένοι στο 1 τρισ. (συγκεκριμένα 942 δισεκατομμύρια).  Το 2010 το 50% ακόμη ανέβαινε: Έφτασε τα 2,5 τρισ., ενώ 80 έπιαναν τα 1,2 και έκτοτε άλλαξαν τα πάντα. Από τα 2,5 (πάντα μιλάμε για τρισεκατομμύρια) του 2010, το 50% έπεσε στα 2,2 το 2011 για να φτάσει στα 1,8 του 2014. Αντιθέτως, οι 80 ανέβαιναν στα 1,5 το 2011 και εκτοξεύονταν στα 1,8 το 2014.
Μάλιστα, ήταν η πρώτη φορά που οι 80 ζάμπλουτοι ξεπέρασαν σε απόλυτο νούμερο το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού (1,842 έναντι 1,898). Για να το πούμε με άλλα λόγια: Το 2010 χρειάζονταν 388 δισεκατομμυριούχοι για να φτάσουν τον πλούτο του 50%. Τώρα χρειάζονται μόλις 80.
Πολιτική επιρροή
«Ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στα χέρια μία μικρής οικονομικής ελίτ. Αυτοί οι πλούσιοι άνθρωποι βρίσκονται πίσω από κολοσσιαίες επιχειρήσεις, οι οποίες ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο στην άσκηση πολιτικής επιρροής (λόμπινγκ). Έτσι, εξασφαλίζουν το κατάλληλο περιβάλλουν για την προστασία των συμφερόντων τους», γράφει στο σημείωμά της η Όξφαμ. Και καταλήγει: «Κυρίως το λόμπινγκ στις ΗΠΑ έχει στόχο τα ζητήματα φορολογικής πολιτικής και προϋπολογισμού. Οι δημόσιοι πόροι θα πρέπει να ωφελούν όλο τον πληθυσμοί και όχι να αντανακλούν τα συμφέρονται των πανίσχυρων ελίτ». 
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους οι ζάμπλουτοι ευνοούνται από τη χρηματοπιστωτική απορύθμιση, από τους φορολογικούς παραδείσους, από τη νομοθετημένη φοροαποφυγή. Ευνοούνται ακόμη από την κατάρρευση των εργασιακών νομοθεσιών, την αποδυνάμωση των συνδικάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις ξεπουλήματα και το τέλος του κράτους πρόνοιας. Με αυτούς τους τρόπους εξασφαλίζεται η υπερσυγκέντρωση πλούτου και εμείς στην Ελλάδα το ξέρουμε πολύ καλά. 

 typosthes

Η έννοια της αρετής στη Φιλοσοφία του Αριστοτέλη

• Ποια η συσχέτιση της ηθικής και της πολιτικής θεωρίας του Αριστοτέλη όσον αφορά την έννοια της αρετής
• Σε τι διαφέρει η έννοια του Αριστοτέλη από την αντίστοιχη του Πλάτωνα
• Η έννοια της αρετής ως κεντρικός πυρήνας της πολιτικής και ηθικής φιλοσοφίας του Αριστοτέλη

Για να κατανοηθεί πως αντιλαμβάνεται ο Αριστοτέλης την ηθική του φιλοσοφία θα πρέπει να εξετάσουμε τις ηθικές αρετές αφού αυτές αποτελούν την ηθική ουσία του ανθρώπου.

Ο φιλόσοφος ορίζει την αρετή ως εξής. «Έστιν άρα η αρετή έξις προαιρετική εν μεσότητι ουσα τη προς ημας ,ωρισμένη λόγω και ω αν ο φρόνιμος ορίσειεν».

Η ηθική αρετή είναι, δηλαδή, μια έξη της ψυχής σχετική με την εκλογή, βρισκόμενη στο μέσο και προσδιορίζεται από το λόγο και τον τρόπο που ο φρόνιμος θα μπορούσε να ορίσει.

Ο Αριστοτέλης χρησιμοποιώντας τη λέξη «έξη» δηλώνει τη συνήθεια, την άσκηση της ψυχής προς το καλό. Ο άνθρωπος θα μπορέσει να θεωρηθεί ενάρετος μέσα από την πράξη που μαρτυρεί την ηθικότητα του. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα μέσα του να δεχτεί τις αρετές, αλλά τελειοποιείται με τον εθισμό. Έχει τη δυνατότητα να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του με βάση κάποιες ηθικές αρχές, να βελτιώσει τον χαρακτήρα του με τη συνήθεια και να οδηγηθεί στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του.

H ηθική συμπεριφορά αποτελεί τη μόνιμη διάθεση του ανθρώπου βασισμένη στην έξη, τη σταθερή δηλαδή στάση της ψυχής απέναντι στα πάθη και στους εξωγενείς παράγοντες. Η ηθική αρετή κατέχει τη σπουδαιότερη θέση στη θεωρία του φιλοσόφου ο οποίος όμως τονίζει και τη σημασία της διανοητικής αρετής φρόνησης στη διαμόρφωση του ήθους του ανθρώπου. Η αρετή είναι το μέσο ανάμεσα στην υπερβολή και στην έλλειψη. 2εν αφορά ως μέσο τα καθαυτά πράγματα, αλλά τα σχετικά με εμάς τους ίδιους.

Η ηθική αρετή έχει από τη φύση της τη μεσότητα κι αυτό είναι που την κάνει να τείνει προς την τελειότητα και να αποτελεί κάτι το εξαιρετικό, το αξιοπρόσεκτο που ξεχωρίζει από όλες τις άλλες αρετές. 2εν λειτουργεί ως συμβιβαστική λύση ανάμεσα σε δύο αντίθετες έννοιες. Με αυτήν την έννοια προσδιορίζεται ως άκρο. Η μεσότητα χαρακτηρίζει μόνο την ηθική αρετή και όχι τη διανοητική, καθότι η μεσότητα αφορά πράξεις και πάθη.

Η ηθική φιλοσοφία του Αριστοτέλη που στηρίζεται στην έννοια της αρετής ως έξης συνδέεται άμεσα με την πολιτική φιλοσοφία. Ο άνθρωπος δεν επιλέγει να είναι ενάρετος για χάρη του εαυτού του μόνο αλλά και για το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο είναι και ο ίδιος υποχρεωμένος να ζει.

Με την απόκτηση της αρετής διαμορφώνεται ο ηθικός χαρακτήρας του πολίτη που ενεργώντας με ένα συγκεκριμένο τρόπο δραστηριοποιείται στο περιβάλλον της πολιτείας. Μέσω της αρετής η ηθική συνδέεται με την πολιτική . Η αρετή είναι το μέσο για την ευδαιμονία του ανθρώπου που είναι σκοπός και κάθε ορθής πολιτείας και της πολιτικής. Η ηθική τελείωση του ανθρώπου(ευ ζην) είναι δυνατόν να επιτευχθεί στο εσωτερικό της πολιτικής κοινότητας.

Για να μπορέσει να συγκροτηθεί πολιτικά μια κοινωνία, θα πρέπει να στηρίζει τις βάσεις της στον ενάρετο βίο τόσο των πολιτών όσο και των ηγετών. Η ηθική αρετή πρέπει να είναι απαραίτητο γνώρισμα ενός άρχοντα. Θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αν είναι ενάρετος και ενεργεί ακολουθώντας κάποιους ηθικούς κανόνες.

Αλλά και οι πολίτες θα πρέπει να είναι ενάρετοι. Γι ΄αυτόν τον λόγο η πολιτεία θα πρέπει να φροντίζει για την αρετή όλων των πολιτών και να θέτει ηθικούς στόχους γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να οδηγηθούν στην ευδαιμονία. Για να λειτουργεί ένα πολίτευμα με ορθό τρόπο, θα πρέπει οι πολίτες να είναι ενάρετοι, κάτι που θα επιτευχθεί με την ηθική διαπαιδαγώγηση.

Οι νομοθέτες οφείλουν να κάνουν τους πολίτες καλούς με τον εθισμό. Το πολίτευμα θα επιτύχει, αν πραγματοποιηθεί αυτός ο στόχος. Διαφορές ανάμεσα στην πλατωνική και αριστοτελική θεωρία περί αρετής. Για τον Πλάτωνα η αρετή είναι γνώση και επομένως είναι διδακτή. Αναφέρεται στην υπερφυσική προέλευση της αρετής. 2ίνει μεταφυσικό περιεχόμενο στην έννοια της αρετής ως μεσότητας. 2εν αποτελεί ανθρώπινη αξία αλλά έχει θεϊκή προέλευση.

Κριτήριο για να χαρακτηριστεί μια πράξη ενάρετη είναι η ιδέα του αγαθού. Η ψυχή αποτελείται από τρία μέρη που αντιστοιχούν στις αντίστοιχες δυνάμεις.(λογιστικό, θυμοειδές, επιθυμητικό). Εξαιτίας της μετάβασης με την ενσωμάτωση της ψυχής στο σώμα, από τον κόσμο των νοητών στον κόσμο των αισθητών η ψυχή οδηγείται στη σύγκρουση των δυνάμεων της. Η γνώση του καλού θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην αρετή και θα τον κάνει να νικήσει το κακό που υπάρχει γύρω του.

Για να διδαχθεί η αρετή ακολουθείται η διαδικασία της ανάμνησης. Η ανάμνηση δείχνει ότι η ψυχή γνώριζε την ιδέα του αγαθού. Με την κατάλληλη παιδεία το λογιστικό μέρος της ψυχής ξαναθυμάται την ιδέα της αρετής, περιορίζει τη δράση του επιθυμητικού και του θυμοειδούς σε τέτοιο σημείο, ώστε να εξασφαλίζεται η ισορροπία δυνάμεων. Η ψυχή οδηγούμενη στη γνώση του αγαθού εξασφαλίζει την αρμονία. Όταν η δικαιοσύνη και οι άλλες αρετές συμπληρωθούν από την ιδέα του αγαθού θα γίνουν χρήσιμες και ωφέλιμες. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος φτάνει στην ευδαιμονία του.

Αντίθετα ο Αριστοτέλης δίνει στην έννοια της αρετής ανθρώπινο και πρακτικό χαρακτήρα. Κριτήριο αποτελεί ο ενάρετος άνθρωπος που οι συγκεκριμένες του πράξεις επιβεβαιώνουν αυτόν το χαρακτηρισμό. Η ηθική αρετή και το ήθος δεν πρέπει να στηρίζονται στη γνώση και τη θεωρία αλλά στην πράξη και στο ανθρώπινο αγαθό, στο πρακτό αγαθό. Η αρετή πρέπει να γίνει συνήθεια. Συνήθεια γίνεται με την άσκηση. Με την άσκηση και την επανάληψη και με βάση την ελεύθερη βούληση του, την προαίρεση ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί ενάρετος.

Ενάρετος είναι αυτός που εκτελεί πράξεις αγαθές και όχι αυτός που ξαναθυμάται τη ιδέα του αγαθού μέσω της διαδικασίας της γνώσης-ανάμνησης. Στόχος του Αριστοτέλη είναι να αποτελέσει το έργο του πρακτικό οδηγό με τη συνδρομή του οποίου θα μπορέσει το άτομο να οδηγηθεί στην αρετή και συνάμα στην ευδαιμονία του. Για τον Αριστοτέλη η αρετή είναι έξη συμπεριλαμβάνοντας μέσα σε αυτήν το περιεχόμενο της πράξης και της συνήθειας.

Η αρετή ικανοποιεί την τάση του ανθρώπου να οδηγηθεί στη ευδαιμονία του. Και η ευδαιμονία είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μόνο σε μια οργανωμένη πολιτεία. Για να λειτουργεί ορθά μια πολιτεία χωρίς προβλήματα είναι απαραίτητος ο ενάρετος βίος και από την πλευρά των αρχόντων και από την πλευρά των αρχομένων. Με αυτόν τον τρόπο συνδέεται η ηθική με την πολιτική.

Ο Πλάτων συνδέοντας την αρετή με την ιδέα του αγαθού δίνει στο περιεχόμενο της αρετής θεωρητική βάση. Ενάρετες είναι οι πράξεις που μετέχουν της ιδέας του αγαθού. Δεν αναφέρεται στα όρια και τα περιεχόμενα των πράξεων του κάθε ανθρώπου. Αντίθετα ο Αριστοτέλης επισημαίνει τον πρακτικό χαρακτήρα της αρετής υποβαθμίζοντας τη θεωρητική προσέγγιση της. δεν τον ενδιαφέρει να μάθουμε τι είναι αρετή, αλλά πως θα γίνουμε ενάρετοι.

 sciencearchives

10 φιλοσοφικές αρχές

1. Η αρχή της μεσότητας (Αριστοτέλης). Η αρετή δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως το άκρο αντίθετο της κακίας, αλλά ως το μέσο μεταξύ δύο άκρων. Έτσι η γενναιοδωρία βρίσκεται μεταξύ της τσιγκουνιάς και της σπατάλη, το θάρρος μεταξύ της δειλίας και της απερισκεψίας κοκ.

2. Δίκαιος πόλεμος (Θωμάς Ακινάτης). Είναι δικαιολογημένο να εμπλακεί κανείς σε πόλεμο μόνο αν αυτός αποτελεί έσχατη επιλο­γή, αν η χρήση στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των αντιπάλων πα­ραμένει ανάλογη, αν υπάρχουν καλές πιθανότητες επιτυχίας και αν η πλευρά που μάχεται κατέχει νόμιμα την εξουσία και έχει δίκαιες προθέσεις. Κατά τον πόλεμο οι άμαχοι πρέπει να προστατεύονται και οι πολεμικές επιχειρήσεις να διατηρούνται σε αναλογία.

3. Η λεπίδα του Όκαμ (William of Occam). Οι οντότητες δεν πρέπει να πολλαπλασιάζονται πέραν του απολύτου αναγκαίου. Με άλλα λόγια, εφόσον όλες οι άλλες συνθήκες είναι όμοιες (σημαντικός όρος), οι απλούστερες εξηγήσεις προτιμώνται από τις πιο πολύπλοκες.

4. Η αρχή του αποχρώντος λόγου (Gottfried Wilhelm Leibniz). «Τίποτα δεν υπάρχει δίχως έναν λόγο γιατί να υπάρχει, αντί να μην υπάρχει».

5. Η αρχή των δεδομένων (David Hume). «Ο συνετός άνθρωπος εναρμονίζει την πίστη του με τα εμπειρικά δεδομένα» και «Ένα λιγότερο ισχυρό εμπειρικό δεδομένο δεν μπορεί ποτέ να αναιρέσει ένα ισχυρότερο».

6. «Οφείλω» σημαίνει «μπορώ» (Immanuel Kant). Δεν μπο­ρούμε να πούμε ότι κανείς οφείλει να κάνει κάτι παρά μόνο αν μπορεί να το κάνει.

7. Η αρχή της βλάβης (John Stuart Mill). «Ο μόνος σκοπός για τον οποίο οι άνθρωποι, ατομικά ή συλλογικά, έχουν το δι­καίωμα να επεμβαίνουν στην ελευθερία δράσης οποιουδήποτε συνανθρώπου τους είναι η αυτοπροστασία τους. Ο μόνος σκοπός για τον οποίο μπορεί νόμιμα να ασκηθεί εξουσία σε οποιο­δήποτε μέλος μιας πολιτισμένης κοινότητας, ενάντια στη θέλησή του, είναι η αποτροπή της βλάβης των άλλων. Το προσωπικό όφελος, σωματικό ή ηθικό, δεν συνιστά επαρκή δικαιολογία».

8. Η αρχή της διαψευσιμότητας (Karl Popper). Για να είναι επιστημονικός ένας ισχυρισμός, πρέπει να μπορεί να ελεγχθεί με τέτοιον τρόπο ώστε η αποτυχία σε αυτόν τον έλεγχο να αποδει­κνύει ότι είναι εσφαλμένος. Ή πιο απλά για να είναι χρήσιμη (ή έστω επιστημονική) μια επιστημονική θέση (θεωρία, "νόμος", αρχή κ.λ.π.) πρέπει να είναι διαψεύσιμη, δηλαδή να μπορεί να ελεγχθεί και να αποδειχτεί λανθασμένη.

9. Η αρχή της επιείκειας (Donald Davidson). Όταν ασκούμε κριτική σε απόψεις άλλων, πρέπει να τις ερμηνεύουμε κατά τέ­τοιον τρόπο ώστε να παρουσιάζονται όσο το δυνατόν πιο λογικές.

10. Η αρχή της διαφοράς (John Rawls). Αύξηση της ανισότητας επιτρέπεται μόνο όταν ωφελεί τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας.

Πηγή: Φιλοσοφία Τζούλιαν Μπαγκίνι, εκδ. Μίνωας-sciencearchives

Infojunk: Η Υπερπληροφόρηση Βλάπτει Σοβαρά την Υγεία

Για κάμποσα χρόνια υπήρξα τυπικός πληροφοριομανιακός. Αναζητούσα παντού και πάντα, πληροφορίες και τις καταβρόχθιζα με αξιοσημείωτη απληστία. Έκανα ασταμάτητο ζάπινγκ στην τηλεόραση, άλλαζα συνεχώς σταθμό στο ραδιόφωνο, ξεφύλλιζα τρία τέσσερα περιοδικά, και σκανάριζα με το βλέμμα μου δύο τρεις εφημερίδες ημερησίως. Το «σκύλεμα» πληροφοριών από το κουφάρι παλιών εφημερίδων εξέλαβε τα χαρακτηριστικά ιεροτελεστίας. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρίσκομαι σ’ έναν χώρο μαζί με εφημερίδες και περιοδικά και να μην διαβάζω τα περιεχόμενα τους. Δεν μπορούσα να αντισταθώ στην έλξη της πληροφορίας! Διάβαζα αδιάκοπα πολλά βιβλία, φτάνοντας κάποια στιγμή να διαβάζω 17 βιβλία ταυτόχρονα! Όταν συνδέθηκα για πρώτη φορά στο Internet αισθάνθηκα σαν να βρέθηκα στον πληροφορικό Παράδεισο.
Έμενα συνδεδεμένος με τις ώρες, άυπνος και τρεφόμενος με Junk-food. Και τι πακέτα πληροφοριών δεν «κατέβασα» σ’ εκείνες τις πρώτες μου Ιντερνετικές εξορμήσεις!
Άπληστος για τις πληροφορίες στο τέλος κατέληξα ένας νευρωτικός συλλέκτης άχρηστων στην πλειονότητα τους πληροφοριών. Το μυαλό μου έδινε την εντύπωση ενός «κάδου ανακύκλωσης» στο οποίο είχαν πεταχτεί κάποια εκατοντάδες γιγαμπάιτ «πληροφοριοσκουπιδιών». Θυμάμαι κάποιες φορές πως είχα την εντύπωση ότι ο εγκέφαλός μου κόντευε να καεί από την πληροφοριακή υπερφόρτιση, όπως ο εγκέφαλος του «Μνημονικού Τζώνυ» (Mnemonic Johnny), που παρά τις τεχνητές επεκτάσεις της μνήμης του, κόντεψε να «καεί» από το πληροφοριακό πακέτο των 100 γιγαμπάιτ που του φόρτωσαν για μεταφορά οι αποσκιρτήσαντες επιστήμονες της ιαπωνικής φαρμακευτικής εταιρείας Όνο-Σεντάι. Μπορεί ο δικός μου εγκέφαλος τελικά να μην κάηκε, αλλά όμως μπλοκαρίστηκε –κάτι που με οδήγησε στην πληροφοριονεύρωση.
Τα συμπτώματα αυτής της κατάστασης ήταν διάχυτη νευρικότητα, αισθήματα άγχους και μοναξιάς, ανασφάλεια, απώλεια αυτοεκτίμησης, αίσθηση απώλειας του ελέγχου στη ζωή μου κ.α. Δεν άργησα να αντιληφθώ πως δεν ήμουν ο μόνος που υπέφερα από πληροφοριονεύρωση, καθώς μοιραζόμουν αυτή την πάθηση μαζί με την πλειονότητα των ανθρώπων που ασχολούνταν με τα λεγόμενα πληροφοριακά επαγγέλματα. Παρατήρησα λοιπόν πως δημοσιογράφοι, διαφημιστές, διευθυντές και στελέχη επιχειρήσεων, καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι, χρηματιστές και άλλοι επαγγελματίες, υπέφεραν κι αυτοί από υπερκορεσμό πληροφοριών και κόντευαν να γονατίσουν από την «πληροφοριακή υπερκόπωση». Διάβασα μάλιστα και σχετικές επιστημονικές μελέτες, που βεβαίωναν για την ύπαρξη αυτής της μοντέρνας «νευρασθένειας». Ο Αμερικανός καθηγητής της Οικολογίας των ΜΜΕ Νήλ Πόστμαν είχε ήδη κατατάξει την πληροφοριομανία στις παθολογικές καταστάσεις, που χρίζει ανάλογης αντιμετώπισης: Ξέρετε, υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να σταματήσουν να διαβάζουν, είτε μιλάμε για εφημερίδα είτε για τα συστατικά που αναγράφονται στο κουτί με τα Corn Flakes. Μόνο που η τηλεόραση αποτελεί μεγαλύτερο πειρασμό από το διάβασμα, επειδή το τελευταίο προϋποθέτει συνεχή εγρήγορση. Με την τηλεόραση συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι άνθρωποι κάθονται, την ανοίγουν και την αφήνουν να τους περιλούσει με εικόνες».
Από την πλευρά του ο Βρετανός ψυχολόγος Ντέιβιντ Λιούιτς, που πρότεινε ο όρος πληροφοριονεύρωση να καθιερωθεί στην ιατρική διάλεκτο, υποστήριζε πως «ο συνδυασμός τόσων πολλών πληροφοριών και παραμέτρων, οδηγεί σε αδιέξοδο και δυσχεραίνει την επιλογή των σωστών λύσεων και αποφάσεων». Εντάξει, παραδέχομαι πως ήμουν ένας «ασθενής» της υπερπληροφόρησης, αλλά διέθετα ακόμη κάποια ψήγματα ορθολογισμού και ψυχραιμίας για να καταπιαστώ σε βάθος με την ανάλυση του προβλήματος. Αν όχι για να βοηθηθώ εγώ, τουλάχιστον για να βοηθηθείτε εσείς που με διαβάζετε.
ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΜΑΣ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Δεν άργησα λοιπόν να συνειδητοποιήσω ότι στην εποχή μας πνιγόμαστε μέσα στα πληροφοριακά μας απόβλητα. Αυτή η ξέφρενη πληροφοριοποίηση των πάντων, η υπεραφθονία εικόνων, η «απευθείας μετάδοση» των γεγονότων, δημιουργεί έναν ωκεανό ακατέργαστών πληροφοριών που πλημμυρίζει την καθημερινότητά μας και μας πνίγει. Αυτά τα «σήματα», οι πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν σήμερα από την τηλεόραση, το Internet και τον τύπο είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να αφομοιώσουμε. Η περίσσεια πληροφοριών, αυτή η ακατάσχετη πληροφοριακή αφόδευση, διασπείρεται αδιάφορα και επιφανειακά προς όλες τις κατευθύνσεις ακολουθώντας το «νόμο της μαρμελάδας»: όσο περισσότερο απλώνεται, τόσο πιο πολύ λεπταίνει, δηλαδή δεν παράγει γνώση.
Στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται το χάσμα της πληροφορικής επεξεργασίας. Παράγουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες απ’ όσες μπορούμε να καταναλώσουμε. Υπάρχει δηλαδή μια μεγάλη διάσταση ανάμεσα στην παραγωγή ακατέργαστων πληροφοριών και στην τελική επεξεργασία και «κατανάλωση» τους. Ως γνωστόν ο «ποταμός» των πληροφοριών που παράγουμε διογκώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Αυξάνουμε την παραγωγή των ακατέργαστων πληροφοριών με ρυθμό 10% ετησίως, ενώ τις καταναλώνουμε με ρυθμό μόλις 3%, πράγμα που σημαίνει ότι ένα αναξιοποίητο 7% περισσεύει ως άχρηστη πληροφορία (Infojunk). (Το διάστημα 1999-2003 η παραγωγή ακατέργαστων πληροφοριών άγγιξε το εκπληκτικό ποσοστό του 30% ανά έτος).
Τα τελευταία 25 χρόνια η ανθρωπότητα παρήγαγε περισσότερες πληροφορίες απ’ όσες είχαν παραχθεί όλα τα προηγούμενα 5.000 χρόνια! Μια σημερινή κυριακάτική εφημερίδα έχει περισσότερες πληροφορίες απ’ όσες θα μπορούσε να συγκεντρώσει ένας Ευρωπαίος του 17ου αιώνα κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του. Παντού γύρω μας υπάρχει μια υπερπροσφορά πληροφοριών. Δείτε για παράδειγμα τα περίπτερα –αυτή τη μοναδική προσφορά της σύγχρονης Ελλάδας στο σύγχρονο πολιτισμό!– που κινδυνεύουν τα καλυφθούν πίσω από τον υπερπληθωρισμό των περιοδικών. Οι κυριακάτικες εφημερίδες έχουν μετατραπεί σε χάρτινους όγκους που εμπεριέχουν σχεδόν τα πάντα. Τι υπέροχη εποχή για έναν Infomaniac!
800ΜΒ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ:
Η ΕΤΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΕΦΑΛΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Είναι ολοφάνερο λοιπόν πως η κατά κεφαλήν παραγόμενη πληροφορία αυξάνεται ταχύτατα χρόνο με το χρόνο. Μια έρευνα του 2003, από τον Δρ Πίτερ Λάιμαν και τους συνεργάτες του, έδειξε πως κάθε χρόνο παράγονται 800MB πληροφοριών για κάθε άτομο στον πλανήτη.
Από την άλλη ο συνολικός όγκος πληροφοριών που θα παραγάγει η ανθρωπότητα το 2004, αποθηκευμένες σε κάθε είδους μέσο, θα είναι διπλάσιος από εκείνον του 2000! Ένα 90% από τις πληροφορίες που παρήχθησαν τη χρονιά εκείνη θεωρούνται εδώ και καιρό ξεπερασμένες κι έχουν αξία μόνον για τους ιστορικούς του μέλλοντος: ένα υλικό που θα είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί μόνο με τη χρήση κάποιων μελλοντικών υπερυπολογιστών.
Αν και τα CD-Rom κερδίζουν συνεχώς έδαφος ως αποθηκευτικά μέσα, ωστόσο το χαρτί παραμένει ακόμη δημοφιλές: Η πληροφορία σε βιβλία, περιοδικά και άλλα έντυπα έχει αυξηθεί κατά 43% σε διάστημα τριών ετών (1999-2003). Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι μόνο το 2002 η πληροφορία που αποθηκεύτηκε σε χαρτί, φιλμ, μαγνητικά ή οπτικά μέσα έφτασε τα πέντε εξάκις εκατομμύρια bytes. Ο αριθμός είναι αστρονομικός καθώς ξεπερνά κατά 500 φορές τα περιεχόμενα της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου, δηλαδή 10ΤΒ (Τέραμπαιτ) δεδομένων σε 19 εκατομμύρια τόμους και 56 εκατομμύρια χειρόγραφα. Βέβαια ακόμη περισσότερη ήταν η πληροφορία που μεταδόθηκε από ηλεκτρονικά μέσα, όπως το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το Διαδίκτυο. Το 2002 η ποσότητα αυτής της πληροφορία έφτασε τα 18 Exabytes, από τα οποία το 98% αντιστοιχεί σε τηλεφωνικές κλήσεις φωνής. Πρέπει βεβαίως να σημειωθεί πως το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής πληροφορίας που διακινείται δεν είναι νέα παραγωγή, αλλά επαναλήψεις: Από τις 320 εκατομμύρια ώρες ραδιοφωνικών εκπομπών, μόνο τα 70 εκατομμύρια ώρες ήταν νέο υλικό. Στην τηλεόραση, μόνο 32 εκατομμύρια ώρες από τις συνολικά 123 εκατομμύρια ώρες εκπομπών δεν είχε ξαναπροβληθεί.
Τέλος υπολογίστηκε από τους ίδιους ερευνητές πως ένας μέσος Αμερικανός διαθέτει το 46% του χρόνου του στο να λαμβάνει και να μεταδίδει πληροφορίες. Συγκεκριμένα κάθε μήνα μιλά 16,17 ώρες στο τηλέφωνο, ακούει 90 ώρες ραδιοφωνικές εκπομπές και βλέπει 131 ώρες τηλεόραση. Όσον αφορά τους χρήστες του Διαδικτύου, περνούν περίπου 25 ώρες συνδεδεμένοι από το σπίτι και ακόμα 74 ώρες από το γραφείο τους. Κοντολογίς, το συμπέρασμα αυτής της έρευνας είναι ότι χρόνο με το χρόνο παράγουμε όλο και περισσότερες πληροφορίες τις οποίες όμως αδυνατούμε να διαχειριστούμε. Και το γεγονός αυτό κάθε άλλο παρά ευτυχισμένους μας κάνει…
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
Αποτελεί κοινό μυστικό πως τις «δωρεάν» φτηνιάρι

Μόλις τράβηξε αυτές τις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ…ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ από τη δουλειά του!! ΔΕΙΤΕ και θα καταλάβετε…

Υπάρχει άνθρωπος που να μη… θέλει κατά βάθος να παρατήσει την κανονική, βαρετή δουλειά του και να ακολουθήσει το πάθος του; Όλοι το έχουμε σκεφτεί, έστω κι αν δεν το παραδεχόμαστε πάντα και φυσικά είναι κάτι που οι περισσότεροι δεν καταφέρνουμε ποτέ να το κάνουμε.

Λίγοι είναι εκείνοι οι τυχεροί που καταφέρνουν να ασχοληθούν με το πάθος τους full-time. Ο Μάικ Τέιλορ είναι μια τέτοια εξαίρεση. Ήταν ένας ερασιτέχνης φωτογράφος. Μέχρι που τράβηξε μια φωτογραφία τόσο καλή, που τον έκανε να παραιτηθεί από την κανονική του δουλειά. Και ήταν η σωστή απόφαση.

Την Ημέρα του St. Patrick το 2013, τράβηξε μια φωτογραφία το Βόρειο Σέλας από έναν φάρο στο Μέιν των Ηνωμένων Πολιτειών.

.Αυτές είναι οι φωτογραφίες που του άλλαξαν τη ζωή.

Όπως λέει ο ίδιος ο Μάικ ήταν “η καθοριστική στιγμή που συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να διδάσκω σε άλλους άνθρωπους πώς να αιχμαλωτίζουν την ομορφιά του ουρανού τη νύχτα”.

Με όπλο τη Nikon του κατάφερε να αιχμαλωτίσει στο φακό κάτι μαγικό.

Έτσι, ο 40χρονος Μάικ παράτησε τη δουλειά του για να κυνηγήσει το όνειρο της φωτογραφίας.

Από τότε που αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο πάθος του, έχει εμφανιστεί στο “The Weather Channel”, στο Space.com, στο NBC News και σε άλλα μίντια.

Μέσα από τη φωτογραφία του, δείχνει στον κόσμο πώς πραγματικά είναι ο νυχτερινός ουρανός.

Λόγω της φωτορύπανσης είναι δύσκολο για εμάς να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας τη νύχτα.

Χάρη στις αριστοτεχνικές ικανότητές του και μια μικρή επεξεργασία των φωτογραφιών του με το Lightroom 5 και το Photoshop CS5, ο Μάικ ανοίγει τα μάτια μας στο μαγικό αυτό κόσμο.

Και είναι κάτι το μοναδικό…

Ο Μάικ είναι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Μόλις ένα χρόνο απ’ όταν άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία, η δουλειά του Μάικ έχει τραβήξει ήδη την προσοχή. Παραδίδει μάλιστα μαθήματα φωτογραφίας για να εμπνεύσει και άλλους.

ingossip