Το άρθρο αναφέρεται στους αυτόχειρες της μυθολογίας, δηλαδή σε αυτούς που αυτοκτόνησαν είτε αυτοβούλως είτε πιεζόμενοι από καταστάσεις. Οι κυριότεροι λόγοι ήσαν θλίψη, αγάπη, έρωτας, φόβος, ζήλια, ντροπή, τύψεις, ψυχικές ή πνευματικές διαταραχές, αυτοθυσία, ή άλλες αιτίες.
_________________________________
Άδραστος. Βασιλέας των Άργους και ένας από τους Επτά επί Θήβαις, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 70).
Αιγεύς. Βασιλέας της Αθήνας. Πιστεύοντας ότι ο γιος του Θησέας είχε πεθάνει στην Κρήτη, έπεσε στη θάλασσα, ή από την Ακρόπολη (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 43 – Απολλόδωρος «Επιτομή» 1.11 – Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.61.6).
Αίσακος. Γιος του Πριάμου ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των Μάντεων. Έπεσε στη θάλασσα και η Τηθύς τον μεταμόρφωσε σε θαλασσοπούλι (Απολλόδωρος 3.12.5 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 750 ff).
Αίθρα. Μητέρα του Θησέα. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243).
Άγλαυρος (η). Κόρη του Κέκροπα, η οποία κατελήφθη από φθόνο και έπεσε από την Ακρόπολη, ή στην θάλασσα, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι ο θεός Ερμής την μεταμόρφωσε σε μαύρη πέτρα. (Απολλόδωρος 3.14.6 – Ευριπίδης «Ίων» 20ff – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 166 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 2.830).
Άγριος. Βασιλέας της Καλυδώνος στην Αιωλία, αυτοκτόνησε όταν εκδιώχθηκε από το βασίλειό του λόγω του Διομήδη, ενώ κατ’ άλλους λέγεται ότι τον σκότωσε ο Διομήδης. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 37).
Αίας ο Τελαμόνιος. Αχαιός ηγέτης αυτοκτόνησε με το ξίφος του λόγω τρέλας. («Αιθιοπίς» 3- Ευριπίδης «Ελένη» 96 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Πινδάρου «Ίσθμιες Ωδές» 4.35 – Πινδάρου «Νέμεες Ωδές» 7.26 – Κουίντος Σμυρναίος 5.482 – Παυσανίας 3.1912 – Σοφοκλής «Αίας» 815ff).
Αίμων. Υιός του Κρέοντα. Λέγεται ότι αυτοκτόνησε στον τάφο της Αντιγόνης, άλλοι λένε ότι τον καταβρόχθισε η Σφίγγα. (Απολλόδωρος 3.5.8- Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»72 – Σοφοκλής «Αντιγόνη» 1175 – Προπέρτιος «Ελεγείες» 2.8.21).
Αλκημέδη. Μητέρα του Ιάσονα, η οποία εξαναγκάσθηκε από τον βασιλέα Πελία, να αυτοκτονήσει μαζί με τον σύζυγό της. Η Αλκημέδη κρεμάσθηκε, ή ήπιε μέχρι ασφυξίας αίμα ταύρου, όπως ο σύζυγος και το παιδί της. (Απολλόδωρος 1.9.27 – Βαλέριος Φλάκος «Αργοναυτικά» 1.818ff).
Αλκινόη. Έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε. (Παρθένιος εκ Νικαίας 27.1).
Άλκις. Αυτοκτόνησε στο πατρικό της σπίτι, σύμφωνα με προφητεία (Παυσανίας 9.17.1).
Αλκυόνη. Έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε από θλίψη για τον θάνατο του άνδρα της και μεταμορφώθηκε σε πτηνό. (Απολλόδωρος 1.7.3-4 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 65).
Αλθαία. Μητέρα του Μελεάγρου η οποία κρεμάσθηκε. (Απολλόδωρος 1.8.1-3).