ΕΝΑ ΦΥΤΟ 144 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΕ ΡΟΖ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ! ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΓΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥΣ…

Αυτές οι εκπληκτικές φωτογραφίες παρουσιάζουν μια εντυπωσιακή γλυσίνια (whisteria) 144 ετών να δεσπόζει με την ομορφιά της στο ιαπωνικό πάρκο Ashikaga Flower.

Μοβ και ροζ λουλουδάκια πλημμυρίζουν το τοπίο που μαγεύει τους επισκέπτες. Το μέγεθος του δέντρου εντυπωσιάζει καθώς καλύπτει περίπου μισό στρέμμα και χρονολογείται η φύτευσή της από το 1870.

Μια ειδική μεταλλική κατασκευή τοποθετήθηκε στον κορμό για να στηρίξει το βάρος του φυτού αλλά και για να επιτρέψει στον κόσμο να περπατήσει κάτω από τη σκιά του. Οι εικόνες είναι μοναδικές και ονειρεμένες…

Πηγή

Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και άσε τον να δει αυτό το video

Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και άσε τον να δει αυτό το video
Posted by Ξύπνα ρε on Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2015

Η συναρπαστικά αλλόκοτη ιστορία των KLF

Η συναρπαστικά αλλόκοτη ιστορία των KLF - και η μελετημένη καταστροφή τους Επαναστάτες ενάντια στους “Illuminati” της μουσικής βιομηχανίας ή μουσικοί φαρσέρ μιας αντιδραστικής παρωδίας που -κατά λάθος- πούλησε εκατομμύρια; 

Το 1987 ο Bill Drumond (μάνατζερ των Echo & the Bunnymen) κι ο Jimmy Cauty (κιθαρίστας των Brilliant) ένωσαν τις παιδιάστικες παράνοιές τους, πασπαλίζοντάς τες με θεωρίες συνομωσίες απ’ τα καλτ ’70ς βιβλία Illuminatus!       Επιλέγοντας να δράσουν απερίσκεπτα σε όλη την «καριέρα τους», άφησαν πίσω τους μυθικές ιστορίες, τόσο απίθανες που αν δεν υπήρχαν ντοκουμέντα θα έμοιαζαν επινοημένες – από μένα.   Τα πρώτα χρόνια πειραματίστηκαν με κλεμμένα samples, διαφημιστικά γκραφίτι και εκκεντρικά δρώμενα. Το άλμπουμ τους 1987 (What the Fuck Is Going On?), συνδύασε τους Beatles με την Samantha Fox.   Ολόκληρο το σπάνιο άλμπουμ   Μεταξύ των άλλων όμως σάμπλαραν και τους ABBA -που ζήτησαν και πέτυχαν την κατάσχεση του δίσκου. Τότε ήταν που οι KLF πήραν το αεροπλάνο και ταξίδεψαν στη Σουηδία, ελπίζοντας σ’ ένα θαύμα.   Οι ABBA δεν τους δέχτηκαν κι έτσι αυτοί έκαψαν τελετουργικά σ’ ένα σουηδικό χωράφι τους μισούς δίσκους που απέμειναν (τους άλλους μισούς τους πέταξαν απ’ το καράβι γυρνώντας στην Αγγλία.)   Την επόμενη χρονιά «ερωτεύτηκαν» ένα αστυνομικό αμάξι που υποτίθεται τους μίλησε (όπως μιλούσε ο Κιτ στον Μάικλ Νάιτ) και τους είπε να ονομαστούν Timelords και να φτιάξουν ένα mash-up της μουσικής απ’ το Doctor Who μ’ ένα τραγούδι του Gary Glitter. Ηχογράφησαν το Doctorin’ the Tardis, και γύρισαν ένα μάλλον σχιζοφρενικό βίντεο-κλιπ με πρωταγωνιστή (φυσικά) το επίμαχο αμάξι.     “That damned car was right!” φώναξαν όταν έμαθαν ότι απ’ το πουθενά είχαν βρεθεί στο Νο1 της Αγγλίας, πουλώντας πάνω από 1 εκατομμύριο δίσκους παγκοσμίως.   Αποφάσισαν να διασκεδάσουν τη mainstream διασημότητά τους γράφοντας το κλασικό βιβλίο The Manual (How to Have a Number One the Easy Way), έναν αναλυτικό -και ξεκαρδιστικό- οδηγό επιτυχίας.       Πολλά one-hit-wonder συγκροτήματα (οι Edelweiss, μεταξύ των άλλων) ακολούθησαν τις συμβουλές του βιβλίου – και πέτυχαν.   Το νούμερο 1 που πέτυχαν οι Edelweiss χάρη στο βιβλίο των KLF   Ολόκληρο το Manual υπάρχει ονλάιν και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.      Αφού άλλαξαν πάλι το όνομά τους σε KLF άρχισαν να παίζουν ‘pure trance’. To 1989 έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σ’ ένα rave party στην Οξφόρδη προκαλώντας ενθουσιασμό – κυρίως γιατί δωροδόκησαν τους θεατές πετώντας από σκηνής χαρτονομίσματα αξίας χιλιάδων λιρών που έγραφαν “Children, we love you”.   Αφού γύρισαν μια πειραματική ταινία κι έκαναν έναν chill-out δίσκο, είδαν (υποτίθεται) και οι δύο ταυτόχρονα σε όνειρο τον Μίκυ Μάους που τους είπε να ξαναηχογραφήσουν τα τραγούδια τους σαν να παίζονταν σε συναυλία: με δυναμικά ποπ-ροκ στοιχεία, ραπ φωνητικά και κραυγές κόσμου.       Και αυτό έκαναν. Ονόμασαν τον ήχο τους ‘Stadium House’, και κυκλοφόρησαν το κλασικό anthem τους What Time is Love?.     Ακολούθησαν τα 3A.M. Eternal     και το προσωπικό μου αγαπημένο, Last Train To Trancentral, όλα μεγάλες επιτυχίες σε Ευρώπη κι Αμερική.     Οι KLF ήταν οι πιο πετυχημένοι καλλιτέχνες παγκοσμίως για το 1991. Οι εκκεντρικότητές τους επεκτάθηκαν: τηλεοπτικά σποτ που έπρεπε να καταστραφούν πριν καν παιχτούν, πανάκριβα σκηνικά, ταινίες τερατώδη αποκυήματα της φαντασίας τους. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν βέβαια η συνεργασία τους με την θρυλική τραγουδίστρια της κάντρι Tammy Wynette. Πήγαν στην απίστευτα κιτς βίλα της στο Τενεσί, της δίδαξαν (στα γεράματα!) τα πάντα για την trance και τα αποκρυφιστικά παγανιστικά σύμβολα και τραγούδησαν μαζί το Justified & Ancient.      Εκείνη την εποχή τα tabloid έγραφαν για μυστικές τελετουργίες σε απομονωμένα νησιά, για θυσίες προβάτων, πύρινες πυραμίδες, γιγάντια σκιάχτρα... Πολλοί μιλούσαν για δυο ψυχοπαθείς, καμμένους τελείως απ’ τα ναρκωτικά, ενώ οι υπόλοιποι μιλούσαν για δύο απλούς ψυχοπαθείς. Οι ίδιοι έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν φαρσέρ του υποσυνειδήτου, που στην προσπάθειά τους να αυτογελοιοποιηθούν και να γελοιοποιήσουν τις δισκογραφικές απέκτησαν μια ντουζίνα πλατινένιους δίσκους.       Κι εκεί, στο απόγειο της δόξας τους, οι KLF ήξεραν πως έπρεπε να τα παρατήσουν. Θέλοντας να καταστρέψουν ό,τι είχαν κερδίσει εμφανίστηκαν στα βραβεία Brits το 1992 μαζί με τους Extreme Noise Terror (όνομα και πράγμα!) κι έπαιξαν μια ακατάληπτη, βασανιστική εκδοχή του 3 AM Eternal.   [το τραγούδι τους, αγνώριστο]    Στο τέλος άρχισαν να πυροβολούν (άσφαιρα) με καραμπίνα προς το σοκαρισμένο κοινό της αρένας. Ακολούθησε ένα παγωμένο, διστακτικό χειροκρότημα, ενώ μια φωνή ανακοίνωνε απ’ τα ηχεία: “Ladies and gentlemen, KLF have left the music industry”.    Ήταν μια μελετημένη καταστροφή καριέρας.   Λίγο μετά (και αφού άφησαν ένα νεκρό πρόβατο στην είσοδο του after-show πάρτι των Brits), ηχογράφησαν το τραγούδι Cera Cera, [που δεν έχει πωληθεί ποτέ επίσημα και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε single την πρώτη Δευτέρα μετά την επικράτηση της Παγκόσμιας Ειρήνης (!)] και ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους.     Το βραβείο «Καλύτερου Βρετανικού Συγκροτήματος» που είχαν κερδίσει εκείνη τη μοιραία βραδιά στα Brits βρέθηκε χρόνια αργότερα: ήταν θαμμένο σ’ ένα λιβάδι κοντά στο Stonehenge.   Στις αρχές του 1994 στράφηκαν στα εικαστικά, φτιάχνοντας το K-Foundation, έναν οργανισμό που κορόιδευε τη σύγχρονη βρετανική τέχνη, δημιουργώντας εξωφρενικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ, και παρανοϊκές ασπρόμαυρες καταχωρίσεις που έδιναν αυταρχικές οδηγίες όπως “Destroy Art” και “Abandon All Art – Now!”.         Τότε ανακοίνωσαν και το βραβείο για τον χειρότερο Βρετανό καλλιτέχνη, μια παρωδία δηλαδή του επίσημου βραβείου τέχνης Turner Prize. Η εικαστικός Rachel Whiteread κέρδισε και τα δύο βραβεία - πήρε με πολύ χαρά το Turner, αλλά φυσικά αρνήθηκε το K-Foundation.   Τότε οι KLF έτρεξαν έξω από την Tate Gallery, κάθισαν στα σκαλιά με 40.000 λίρες και δήλωσαν ότι θα την περιμένουν να βγει και να πάρει τα χρήματα εντός πέντε λεπτών, αλλιώς θα τα έκαιγαν. Το πεντάλεπτο κόντευε να τελειώσει όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα του μουσείου και, σαν σίφουνας, η Whiteread κατέβηκε τις σκάλες, άρπαξε τα χρήματα και εξαφανίστηκε πάλι μέσα στην Tate.   Λίγο μετά οι KLF αποφάσισαν να κάψουν τελετουργικά ένα εκατομμύριο λίρες -τα κέρδη απ’ την ποπ καριέρα τους- και να κινηματογραφήσουν τη σκηνή. Το κάψιμο των χαρτονομισμάτων ξεκίνησε μεσάνυχτα στο απομονωμένο σκωτσέζικο νησάκι Jura και η παρανοϊκή κίνησή τους εξέφραζε συμπυκνωμένες όλες τις θεωρίες τους για τα χρήματα, τη δόξα και την καλλιτεχνική ελευθερία. Οι δυο τους γελούσαν σατανικά καθώς έβλεπαν τους κόπους και τα Νο1 τους να γίνονται στάχτη και κατόπιν να χρησιμοποιούνται για να φτιαχτεί ένα μικρό σπιτάκι που σε δευτερόλεπτα γκρεμίστηκε απ’ τον άνεμο.   Τα επόμενα χρόνια, άφραγκοι πια, περιόδευσαν σε πανεπιστήμια, φυλακές και οίκους ευγηρίας με μια κόπια της κινηματογραφημένης καύσης των χρημάτων και διοργάνωσαν συζητήσεις για την πράξη τους. Ένα λεύκωμα με φωτογραφίες απ’ το συμβάν κυκλοφόρησε το 1997.             Υπάρχει φυσικά και βίντεο:     αλλά κι ένα ολόκληρο ντοκιμαντέρ.     Την ίδια χρονιά άρχισαν να ασχολούνται με την έλευση της νέας χιλιετίας κι έβαλαν διαφημίσεις στα ΜΜΕ ρωτώντας: «Fuck the Millennium: Yes or No?» κι από κάτω ένα τηλεφωνικό νούμερο. Τo αποτέλεσμα προφανώς ήταν yes και χρησιμοποιώντας το όνομα 2Κ έκαναν μία και μοναδική εμφάνιση στο Barbican του Λονδίνου.   Βγήκαν στη σκηνή ως δύο γηραιοί κύριοι σε αναπηρικά καροτσάκια (κοροϊδεύοντας τα reunion συγκροτημάτων) και τραγούδησαν μαζί με μια χορωδία και κάποιους λιμενεργάτες μια τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά εκδοχή του νέου τους τραγουδιού 1997 (Fuck the Millennium).       Tο τραγούδι κράτησε ακριβώς 23 λεπτά (το 23 είναι σημαντικός αριθμός στις θεωρίες συνωμοσίας) και ξαφνικά όλα τελείωσαν.   (απόσπασμα)     Τα τελευταία 20 περίπου χρόνια ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τις ζωές των KLF. Έχοντας δηλώσει ότι μπορεί να επιστρέψουν με άλλη μορφή και όνομα άφησαν τα ΜΜΕ να κάνουν εικασίες και να προσπαθούν να τους εντοπίσουν πίσω από ανώνυμα εικαστικά ή μουσικά πρότζεκτ. Πριν λίγα χρόνια επιβεβαιώθηκε ότι ίδρυσαν έναν οργανισμό καλλιτεχνών που μ’ ένα απλό τηλεφώνημα έρχονται στο σπίτι σου και σου μαγειρεύουν σούπα (!).   Τα τραγούδια τους ακούγονται ακόμα, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα αγοράσει. Όταν κατέστρεψαν επίτηδες την καριέρα τους, απέσυραν και τη μουσική τους απ' τα δισκοπωλεία. Άπειρα λεφτά έχουν χάσει και απ' το ότι απαγόρευσαν να πωλείται η μουσική τους στο ίντερνετ - ψάξτε στο iTunes ή στο Amazon και δεν θα τους βρείτε...       *Πάμε πίσω 22 χρόνια: Το 1992, την περίφημη βραδιά των βραβείων Brits, καθώς οι KLF αποχαιρετούσαν την μουσική, δίπλα στο νεκρό πρόβατο βρέθηκε ένα χειρόγραφο σημείωμα που έγραφε: “Back in 23 years”.   Η επανεμφάνιση τους αναμένεται λοιπόν για το 2015, που σύμφωνα με τον John Titor [έναν υποτιθέμενο Ταξιδιώτη απ’ το Μέλλον που έκανε άνω-κάτω το ίντερνετ με τις αφηγήσεις του το 2000] θα είναι η χρονιά που θα ξεκινήσει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύμπτωση; 

Πηγή: www.lifo.gr

Οι 7 πόλεις στον κόσμο που δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα -Ανάμεσά τους και μία ελληνική [εικόνες]

Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα έμοιαζε μία πόλη αν στους δρόμους της δεν υπήρχαν φωτεινοί σηματοδότες και λωρίδες κυκλοφορίας ζωγραφισμένες στο οδόστρωμα;
Για πολλούς μοιάζει εξωπραγματικό, ωστόσο υπάρχουν πόλεις και περιοχές ανά τον κόσμο όπου δεν κυκλοφορούν καθόλου ΙΧ. Στη λίστα με τις 7 πόλεις που δημοσιεύει το Βusiness Ιnsider βρίσκεται και ένα ελληνικό νησί, η Υδρα.
1. Giethoorn, Ολλανδία

Η πόλη Giethoorn στην Ολλανδία αντί για δρόμους έχει κανάλια και γι' αυτό είναι και γνωστή ως «Βενετία του Βορρά». Πρόκειται για μία πόλη-πόλο έλξης για τους τουρίστες που θέλουν να απολαύσουν έναν προορισμό χωρίς αυτοκίνητα. Η πόλη ιδρύθηκε το 1230. Το σύστημα των καναλιών που έχει η πόλη το χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για την καθημερινή τους μετακίνηση με τις βάρκες τους. Μάλιστα, τον χειμώνα τα κανάλια παγώνουν και προσφέρουν την ευκαιρία για πατινάζ.
2. Mackinac, Μίσιγκαν, ΗΠΑ 

Πεντακόσιοι άνθρωποι ζουν στο νησί Mackinac, ωστόσο ο αριθμός αυξάνεται κατακόρυφα κατά την καλοκαιρινή περίοδο, καθώς οι τουρίστες πλημμυρίζουν την περιοχή, στην οποία από το 1898 υπάρχει νόμος που απαγορεύει τα αυτοκίνητα. Το μοναδικό ΙΧ βρίσκεται στην περιοχή για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.
3. Υδρα, Ελλάδα

Στο πανέμορφο νησί του Αργοσαρωνικού, την Υδρα, το μεταφορικό μέσο στα στενά δρομάκια του λιμανιού είναι τα γαϊδουράκια, αφού τα αυτοκίνητα απαγορεύονται. Οι διαδρομές από και προς τις παραλίες γίνονται με καΐκια και θαλάσσια ταξί.
4. Fire Island, Nέα Υόρκη, ΗΠΑ

Το Fire Island βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών του Long Island και εκεί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Είναι στενόμακρο και έχει μήκος 50 χιλιόμετρα και πλάτος 400 μέτρα. Οπως αναφέρει και ο επίσημος ιστότοπος του νησιού, εκεί δεν υπάρχουν δρόμοι για ΙΧ. Το νησί προσφέρεται για ποδήλατο και περιπάτους. 
5. Paqueta, Brazil

Αυτό το νησί στα ανοικτά των ακτών της Βραζιλίας ήταν αρχικά σπίτι της ινδιάνικης φυλής Tamoio. Η Tamoio κατά κύριο λόγο κυνηγούσαν για να αυτοσυντηρηθούν, ζώντας από τη γη. Όταν οι Γάλλοι εισέβαλαν στη γη τους, οι Tamoio ενώθηκαν με τους Πορτογάλους και νίκησαν τους αντιπάλους τους. Η σύγκρουση αυτή όμως σηματοδότησε τη στροφή του νησιού από το κυνήγι σε ένα νησί με παραγωγή φρούτων, λαχανικών και ξυλείας. Σήμερα, με πλακόστρωτα δρομάκια και απουσία οχημάτων, το νησί Paqueta διατηρεί τη γοητεία της παλαιάς εποχής.
6. Βενετία, Ιταλία

Η κοσμοπολίτικη Βενετία αποτελείται από 117 μικρά νησάκια τα οποία χωρίζονται με κανάλια και συνδέονται μεταξύ τους με γέφυρες. Στους στενούς δρόμους της πόλης δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα και οι μεταφορές γίνονται μέσω θαλάσσιων λεωφορείων, γονδολών και φυσικά από όσους διαθέτουν ταχύπλοα.
7. Vauban, Γερμανία

Στο Vauban της Γερμανίας η λέξη ΙΧ είναι άγνωστη. Το 40% των πολιτών επιλέγουν να παίρνουν μια χρηματική ανταμοιβή ή να κάνουν δωρεάν χρήση του τραμ.

Πηγή: Οι 7 πόλεις στον κόσμο που δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα -Ανάμεσά τους και μία ελληνική [εικόνες] | iefimerida.gr

Τὸ σκάνδαλο τοῦ μονοτονικοῦ

"Τὸ σκάνδαλο τοῦ μονοτονικοῦ" το έγραψε ο Σαράντος Καργάκος τον Σεπτέμβριο του 1991

1. Το μονοτονικό επιβλήθηκε στον ελληνικό Λαό από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ -Υπουργός Παιδείας κ. Ελευθ. Βερυβάκης - με τροπολογία που αιφνίδια προτάθηκε, κοντά στα μεσάνυχτα, όταν η Βουλή των Ελλήνων (συνεδρίαση της 11.1.1982) είχε περατώσει τη συζήτηση και είχε ψηφίσει το ένα και μόνο άρθρο του Νόμου 1228, που αποτελούσε «Κύρωση της από 11.11.1981 πράξης του Προέδρου της Δημοκρατίας περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια της Γενικής και Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως» και με αυτόν ακριβώς τον τίτλο δημοσιεύθηκε στο Α’ Τεύχος του φύλλου 15/11.2.82 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Ένα κεφαλαιώδες, λοιπόν, εθνικό θέμα, το θέμα του τρόπου γραφής των λέξεων μιας πανάρχαιας γλώσσας - τρόπου καθιερωμένου με εφαρμογή πολλών αιώνων - αντιμετωπίστηκε με ασύγνωστη, ανατριχιαστική επιπολαιότητα. Διότι:

α) εισάγεται προς συζήτηση με άρθρο «της προσκολλήσεως» σε θέμα νόμου άσχετο,

β) εισάγεται μεσάνυχτα, όταν η πλειονότητα των βουλευτών απουσιάζει,

γ) εισάγεται αιφνίδια (κι αυτό, θα ιδούμε γιατί),

δ) εισάγεται αντισυνταγματικά (προσκολλημένο σε νόμο άσχετο) και

ε) εισάγεται χωρίς να ερωτηθεί ούτε ο Λαός - ενώ τότε ακριβώς υποστηριζόταν πως για δύο στρατιωτικές βάσεις έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα - ούτε η Ακαδημία Αθηνών, ούτε τα Πανεπιστήμια της χώρας και ιδίως οι Φιλοσο­φικές τους Σχολές, ούτε οι Εταιρίες των Συγγραφέων - Λογοτεχνών - παρά την βαρυσήμαντη απόφανση του σοφού καθηγητή και τότε Γεν. Γραμματέα της Ακαδημίας Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλου πως...

«Την γλώσσα την αναπτύσσουν μόνον εκείνοι οι οποίοι έχουν να ειπούν κάτι, δηλαδή οι πνευματικοί άνθρω­ποι, και όχι οι απνευμάτιστοι γλωσσοπλάστες και νομοθέτες…Οι γλωσσι­κοί νομοθέτες δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα και ανακόπτουν απλώς την εξέ­λιξη του γλωσσικού μας πολιτισμού».

2. Υπήρξε, βέβαια, πολύ πριν από την ημερομηνία αυτή, εξαγγελία κύκλων του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο για την επιβολή του μονοτονικού αλλά για έσχατη απλοποίηση της γλώσσας μας...ωσάν να είμαστε οι άξεστοι Τούρκοι του Κε­μάλ Ατατούρκ και όχι οι φορείς της αρχαιότερης ζωντανής γλώσσας του κό­σμου…!· Στο «Δελτίο Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων» (Οκτώβριος 1979) προαναγγέλεται πως «το μονοτονικό είναι ένα βήμα» προς την ταύτιση της γραπτής με την προφορική λαλιά (δεν μας μιμήθηκαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι…), δηλαδή: την κατάργηση των διφθόγγων, των πολλών ι, των δύο ε και ο, - και «σ’ αυτή την επίμονη», λέει το κείμενο, «διεργασία πρωτοστατούν οι δημοσιογράφοι, οι προκηρυξιογράφοι - τοιχοκολλητές, οι μπροσουροποιοί, μανιφεστογράφοι… που θα λυτρώσουν τη γλώσσα μας από την σκουριά αιώνων». Μόνο αυτοί είναι αρμόδιοι…

3. Καμιά προγενέστερη ευρεία, ανοιχτή και ελεύθερη συζήτηση δεν σημειώ­θηκε στην χώρα για το μέγα αυτό θέμα μετά από εκείνη την παλιά, αλήστου μνήμης «Δίκη των τόνων», που απόμεινε χωρίς συνέχεια και σποραδικές εδώ κι εκεί απόψεις. Η μόνη που φαίνεται ρωτήθηκε - γιατί ούτε τα Κόμματα ενη­μερώθηκαν, όπως αμέσως θα φανεί - ήταν μια Επιτροπή που συγκρότησε όπως ήθελε ο τότε Υπουργός Παιδείας καθώς και το περιλάλητο ΚΕΜΕ του ίδιου Υπουργείου. Τι ακριβώς αποφάνθηκε η Επιτροπή και τι είπε το ΚΕΜΕ σαφώς, δεν γνωρίζουμε, ούτε αν υπήρξε και τι ακριβώς υποστήριξε η μειοψη­φία. Αλλά ούτε και η Εθνική Αντιπροσωπεία το εγνώριζε, όταν τα μεσάνυχτα της 11.2.1982 εισήχθη εντελώς αιφνίδια το άρθρο της προσκολλήσεως σε αλλότριο νόμο, η παρονυχίδα στο νόμο περί εγγραφής μα­θητών στα Λύκεια κ.λπ.

Πάντως, ανακοινώνουμε τα ονόματα των μελών της με βαρύτατες εθνικές ευθύνες Επιτροπής εκείνης, για να αναλάβει καθένα την προσωπική του ευθύνη και να μη τους λησμονήσει ο ελληνικός Λαός, που τον έσωσαν, φαίνεται, από την αγραμματοσύνη και την διασπάθιση χρόνου και χρήματος…Καθηγ. Εμμ. Κριαράς πρόεδρος, Φάνης Κακριδής καθηγ. Παν/μίου, Χρίστος Τσολάκης φιλόλογος, Βασ. Φόρης φιλόλογος, Δημ. Τομπαϊδης σύμβουλος ΚΕΜΕ, Χρ. Μιχαλές Πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Απόστ. Κοτλίττας διδάσκαλος, Αλόη Σιδέρη φιλόλογος της ΟΙΕΛΕ.

Όλα αυτά σημαίνουν, κατά την γνώμη μας, ότι ο αρμόδιος Υπουργός χειρίστηκε το κολοσσιαίο θέμα αλλαγής της γραφής της γλώσσας μας μετά τόσους αιώνες αδιάλειπτης πρακτικής αντιλαϊκά, ως ένα θεματάκι που με μια Επιτροπούλα και με μιά-δυό συνεδριάσεις του ΚΕΜΕ τακτοποι­είται….

4) Τα πρακτικά της συνεδρίασης εκείνης της Βουλής των Ελλήνων, της αιφνίδια κρισιμότατης, παρέχουν συγκλονιστικές πληροφορίες και στοιχειοθετούν τον χαρακτηρισμό της πράξης ως σκανδάλου. Λοιπόν:

α) Προς τα μεσάνυχτα της 11.1.1982 είχε περατωθεί η συζήτηση για την εγγραφή μαθητών των Λυκείων, οπότε τελείως αιφνίδια εισάγεται, της προσκολλήσεως καθώς είπαμε, ως άρθρο 2, ένα εντελώς άσχετο - και εθνικώς μέγα - θέμα: η επιβολή του μονοτονικού (γιατί άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας πραγματικότητας που υπάρχει και λειτουργεί, όπως έγινε με την δημοτική γλώσσα, και άλλο η αυταρχική επιβολή μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας).

β) Μετά από μιαν άτυχη παρέμβαση του Ευάγγελου Αβέρωφ, που ερώτη­σε ποιο είδος μονοτονικού σκέφτεται να εφαρμόσει η Κυβέρνηση και που η αδεξιότητα του αρμόδιου Υπουργού φανέρωσε πως το θέμα δεν τον είχε κα­θόλου απασχολήσει…και μετά από την ακατάσχετη, ανοημάτιστη φλυαρία κάποιων βουλευτών, παρεμβαίνει ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (σελ. 456 των Πρακτικών της Βουλής) και επισημαίνει διαμαρτυρόμενος τα ακόλουθα:

    1. Το άρθρο αυτό περί μονοτονικού «προστίθεται σήμερα, την τελευταία ώρα… αιφνιδιαστικώς. Αναφέρεται σε ένα μέγα θέμα…».

    2. Ζητεί να μετατεθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Βουλής η συζήτηση του άρθρου περί μονοτονικού. «Δεν είναι δυνατόν να έχει η Κυβέρνηση την απαίτηση να μας φέρνει το θέμα αυτό το μέγα, αιφνιδιαστικά, και να απαιτεί να το ψηφίσουμε και μετά την 12ην (νυκτερινή)». «Η τροπολογία»...Θεέ και Κύριε, με…τροπολογία μεσονύκτια αλλάζει αιφνί­δια η γραφή των λέξεων που είχε επί αιώνες τηρηθεί...! «αναφέρεται σ’ ένα πολύ σοβαρό θέμα».

    3. Ανακοινώνει ότι αν η Κυβέρνηση επιμείνει, η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να αποχωρήσει από την Αίθουσα (σελ. 456, β’ στήλη).

    4. Δευτερολογεί ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κι επισημαίνει και πάλι (σελ. 457):

α) τη σοβαρότητα του θέματος,

β) ότι κακώς αυτό προτείνε­ται με τροπολογία,

γ) ότι κακώς καλείται η Βουλή να το συζητήσει μετά το μεσονύκτιο,

δ) ότι έτσι καθώς έρχεται «ένα τέτοιο θέμα», αιφνίδια, η Αντιπολίτευση δεν έχει προλάβει να προετοιμαστεί, να το διαβάσει, να ενημερωθεί. «Δεν έχουμε κανένα φάκελλο…καμία προετοιμασία. Δεν έχει καμία σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Είναι σαφές ότι είναι αντισυνταγματική η τροπολογία…Δώστε μας το χρόνο να προετοιμαστούμε…».

γ) Από μέρους του ΚΚΕ η κ. Μαρία Δαμανάκη παρεμβαίνει δύο φορές (σελ. 457, β’ στήλη) και ζητεί και εκείνη αναβολή, γιατί «το Σώμα έχει κουραστεί» - ίσως δεν θέλει να πει ότι δεν υπάρχει πια απαρτία. Άλλα ο προεδρεύ­ων κ. Μιχ. Στεφανίδης αποκρίνεται σε όλα αυτά με τα εξής αμίμητα (σελ. 457, β’ στήλη): «Είναι απαράδεκτο και αδιανόητο για τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος όταν πληροφορηθεί τη συζήτηση αυτή που γίνεται εδώ, θα αισθανθεί απογοήτευση» (μόνο γι’ αυτό…).

δ) Ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επανέρχεται (σελ. 458, α’ στήλη) για να επισημάνει πως «η Κυβέρνηση και το Προεδρείο επιμένουν εις αυτόν τον αντιδημοκρατικόν και αντικοινοβουλευτικόν τρόπον της συζη­τήσεως αυτής της τροπολογίας. Εφ’ όσον η Κυβέρνηση και το Προεδρείο επιμένουν…υπό τάς συνθήκας αυτάς λυπούμεθα ειλικρινώς, αλλά δεν δυ­νάμεθα να παρακολουθήσουμε την συζήτηση και είμεθα υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε (και οι βουλευτές της “Νέας Δημοκρατίας” ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ από την αίθουσα)».

5. Έτσι, το έγκλημα κατά της γλώσσας μας πραγματοποιήθηκε: με τρόπο σκανδαλώδη, αιφνίδιο, απροετοίμαστο και αντισυνταγματικό, και αν κρί­νουμε από την φλυαρία που επακολούθησε, την επιπόλαιη και αξιοδάκρυτη, η άσχετη αυτή, βαρυσήμαντη τροπολογία περί επιβολής του μονοτονικού στον ελληνικό Λαό ψηφίστηκε γύρω στις 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, για να επαληθευθεί ακόμη μια φορά το λεγόμενο από τον λαό μας: της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά…

Από πόσους ψηφίστηκε η τροπολογία αυτή; Κατά δήλωση του αείμνηστου Παναγ. Κανελλόπουλου - δεν ήταν παρών στην συνεδρίαση, αφού ουδείς εγνώριζε πως η Κυβέρνηση αιφνίδια θα εισήγαγε προσκολλημένο σε άσχετο, επουσιώδη νόμο, τέτοιο μέγιστο εθνικό θέμα για συζήτηση - Ψηφίστηκε από όχι περισσότερους από 30 (τριάντα) βουλευτές...! Την πληροφορία επαναλαμβάνει ο ποιητής - ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος («Έθνος» της 8.5.1990). Ό, τι λοιπόν έπλασαν αιώνες, στις 2 μετά τα μεσά­νυχτα το εγκρέμισαν 30 περίπου βουλευτές…Σκανδαλώδης, επιπόλαιη πρά­ξη αντεθνικής βαρύτητας.

6. Ο νόμος, έτσι που χαλκεύτηκε, δημοσιεύτηκε, καθώς μνημονεύσαμε πριν, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με άλλο τίτλο και χρειάζεται υπερβολική φαντασία για να τον ανακαλύψει κανείς.

Και όμως, ουδείς είχε τότε, ούτε τώρα, ζητήσει από την Πολιτεία την επιβολή του μονοτονικού. Το αίτημα του αιώνα μας για τη γλώσσα μας υπήρξε σταθερά ένα και μόνο: η αναγνώριση της δημοτικής, της γλώσ­σας του Εθνικού μας Ύμνου, ως της μοναδικής σήμερα γλώσσας του ελλη­νικού Λαού. Και την αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας - όχι την αιφνίδια επιβολή μιας νέας εντελώς πραγματικότητας - πραγματοποίησε η μεταδικτατορική Κυβέρνηση του κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή με Υπουργό Παιδείας τον κ. Γεώργιο Ράλλη, προσφέροντας στους μαθητές και στο Λαό μια απλοποιημένη και αρκετά συγχρονισμένη Νεοελληνική Γραμματική, που αντιμετωπίζει όλες σχεδόν τις εμπλοκές τονισμού των λέ­ξεων που βασάνιζαν τις παλιότερες γενιές, και κάνει εύκολο, εναρμονισμέ­νο το έργο του τονισμού - υπογραμμίζοντας συγχρόνως πως το μέγα χρέος, για δεκαετίες ίσως, όλων μας, είναι να μάθουμε να γράφουμε και να χρησι­μοποιούμε σωστά, όμορφα τη δημοτική.

Οι ΗΠΑ φοβούνται ότι η Ρωσία θα καταστρέψει το ίντερνετ

Στο αέρα το 95% πληροφοριών παγκοσμίως

Μεγαλώνει η ανησυχία μεταξύ των Αμερικανών αξιωματούχων, αναφορικά με την δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει ρωσικά υποβρύχια και κατασκοπικά πλοία κοντά στα σημεία που είναι ποντισμένα τα υποβρύχια καλώδια του ίντερνετ.

Σύμφωνα με τους The New York Times υπάρχει ο φόβος ότι οι Ρώσοι θα κόψουν τις γραμμές βλάπτοντας τις επικοινωνίες παγκοσμίως, ενώ όπως τονίζουν στρατιωτικοί και στελέχη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ήδη έχει παρατηρηθεί έντονη δραστηριότητα των Ρώσων κοντά σε υποβρύχια καλώδια στην Βόρεια Θάλασσα και τις αμερικανικές ακτές.

Είναι συχνό φαινόμενο τα υποθαλάσσια καλώδια να καταστρέφονται από τις άγκυρες πλοίων ή φυσικές καταστροφές και συνήθως η επισκευή του είναι εύκολη υπόθεση, όμως τώρα, ο φόβος των αρμοδίων έχει να κάνει με την πιθανότητα οι Ρώσοι να κόψουν καλώδια που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος, πράγμα που κάνει δύσκολη την ανακάλυψη και την διόρθωση της βλάβης.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχει η πιθανότητα η Μόσχα να έχει εντοπίσει κρυφά καλώδια που χρησιμοποιούν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, η ρωσική δραστηριότητα έχει φτάσει σε επίπεδα που είχαν να εμφανιστούν από την περίοδο του ψυχρού πολέμου.

Τον προηγούμενο μήνα, το ρωσικό κατασκοπευτικό Yantar εθεάθη κοντά στις ακτές της Κούβας, όπου σύμφωνα με τις αρχές πιθανά να έχει εντοπίσει και χαρτογραφήσει καλώδια.

Είναι τέτοια η σημασία των συγκεκριμένων υποβρυχίων καλωδίων, που οι ΗΠΑ διαθέτουν ειδικό πυρηνικό υποβρύχιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την φύλαξή τους.

Τα συγκεκριμένα καλώδια είναι ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια οικονομία, αφού στις οπτικές ίνες βασίζονται υπηρεσίες αξίας 10 τρισ. δολαρίων, ενώ μεταφέρουν το 95% των πληροφοριών παγκοσμίως.

Πηγή: newmoney.gr

Βατικανό: «Ναι, υπάρχουν εξωγήινοι αλλά ο Χριστός ήρθε μόνο στη Γη»

Απρόσμενη παραδοχή της Αγίας Εδρας για την ύπαρξη ζωής μακριά από τον πλανήτη μας

Για πολλούς αιώνες αποτελούσε το απόλυτο ταμπού του Χριστιανισμού και ειδικά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η Γη αποτελούσε το (ακίνητο) κέντρο του Σύμπαντος και φυσικά μόνο η Γη είχε το λάβει το θεϊκό δώρο της ζωής που διαθέτει νοημοσύνη.

Το αξίωμα αυτό αποτέλεσε την πλατφόρμα για να κατηγορηθούν και να κυνηγηθούν ουκ ολίγοι με κορυφαίο όνομα αυτής της λίστας βέβαια τον Γαλιλαίο. Οπως φαίνεται έστω και καθυστερημένα το Βατικανό αποφάσισε να απλώσει το χέρι όχι μόνο στην επιστήμη αλλά στην κοινή λογική.

Ο πατήρ Χοσέ Φούνες, διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Βατικανού στη Ρώμη, δήλωσε ότι είναι πιθανό να υπάρχει νοήμων ζωή και σε άλλους πλανήτες.

Ζωή ναι, Χριστός όχι

Η παρέμβαση του Φούνες έγινε με αφορμή την ανακάλυψη πριν από λίγες εβδομάδες ενός πλανήτη που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά της Γης και υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να διέθετε στο παρελθόν ή να εξακολουθεί να διαθέτει κάποιες μορφές ζωής.

Ο Φούνες όμως έσπευσε να καθησυχάσει τους πιστούς ότι η Γη εξακολουθεί να είναι η μοναδική αγαπημένη του Θεού αφού μόνο στον πλανήτη μας έχει κάνει την εμφάνιση του ο Χριστός. «Είναι πιθανό ότι υπήρξε ζωή και μάλιστα κάποιας μορφής νοήμων ζωή σε άλλους πλανήτες. Βέβαια δεν πιστεύω ότι θα έρθουμε ποτέ σε επαφή με κάποιον νοήμων εξωγήινο. Η ανακάλυψη ζωής με νοημοσύνη δεν σημαίνει φυσικά ότι υπάρχει και ένας ακόμη Ιησούς. Η ενσάρκωση του υιού του Θεού είναι μοναδικό γεγονός στο Σύμπαν» δήλωσε ο Φούνες ο οποίος το 2008 είχε πει ότι η πίστη στην εξωγήινη ζωή δεν έρχεται σε αντίθεση με το καθολικό δόγμα ή την Βίβλο.

ta nea.gr

45 σπάνιες φωτογραφίες που θα αλλάξουν την γνώμη σας για το παρελθόν

Σκεφθείτε όλα αυτά τα καταπληκτικά πράγματα που έχετε δει με τα μάτια σας στην ζωή σας μέχρι τώρα. Αλλά σκεφθείτε και πόσα άλλα πράγματα έχουν δει άλλοι άνθρωποι στο παρελθόν,
πράγματα που εσείς δεν τα είδατε, δεν τα γνωρίζατε και που μάλλον δεν θα τα μαθαίνατε  ποτέ…μέχρι τώρα. Αυτές οι στιγμές που έμειναν για πάντα αποτυπωμένες στο χαρτί, για να θυμίζουν γεγονότα που δύσκολα πιστεύει κανείς ότι συνέβησαν. Οι πιο παράξενες διασημότητες γνώριζαν η μια την άλλη…
William Harley και Arthur Davidson (1914)

Όταν ο Bill Gates συνελήφθη γιατί οδηγούσε χωρίς άδεια (1977)

Οι Beatles σε μια φωτογραφία πριν γίνουν επίσημα γνωστοί

Ο Muhammad Ali και Michael Jordan (1992)

Το πρώτο εργοστάσιο αυτοκινήτων στις ΗΠΑ για την Ford (1926)

Ο Robin Williams  μαζί με τις cheerleaders (1980)

Τρία παιδιά ντυμένα μασκαράδες με τις τρομακτικές στολές τους

Το στάδιο Camp Nou στην Βαρκελώνη (1925)

Αγώνας box στο στάδιο Yankee (1923)

Οι δρόμοι του Chicago (1967)

Η Diane Keaton και ο Al Pacino στο φιλμ The Godfather (1972)

Ο Bruce Lee χορεύει


Ο Arnold Schwarzenegger βλέπει την Νέα Υόρκη για πρώτη φορά (1968)

Ο Einstein και τα γούνινα παπούτσια του

Ο Osama Bin Laden και οι συμμαθητές του στο Judo

Παιδί με τεχνητά πόδια (1898)

Σκηνή από την ταινία με τον Μπάτμαν (1966)

Η τελευταία φωτογραφία του Τιτανικού πριν βυθιστεί (1912)

Ο αγαπημένος Hachiko, ο σκύλος ήρωας

 Ο Jimmy Hendrix και ο Mick Jagger(1969)

Οι Beatles και ο Muhammad Ali (1964)

Παιδιά στην Γερμανία παίζουν με δεσμίδες χρημάτων κατά την διάρκεια του υπερπληθωρισμού στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1922)

Εορτασμός των Ναζί στο Buckerberg το 1934

Ναζί τραγουδούν για να ενθαρρύνουν τους πολίτες να μποϋκοτάρουν τα μαγαζιά των Εβραίων το 1933
 Μια Εβραία στη Αυστρία το 1938 κάθεται σε ένα παγκάκι που γράφει ‘Μόνο για Εβραίους’

Ο MLK Jr και ο Marlon Brando    

Στρατεύματα των Ναζί ξεκουράζονται έξω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο το 1936

Στρατεύματα των SS δίνουν τον όρκο της Υπακοής στο Μόναχο, 1938

Οι προσωπικοί φρουροί του Χίτλερ στο Βερολίνο το 1938

Χειροκροτήματα και χαιρετισμοί στον Χίτλερ μετά την προσάρτηση της Αυστρίας το 1938

Ο Charlie Chaplin και ο  Albert Einstein


Άλλη μια εικόνα με χρώμα

Ένας παγωμένος Σοβιετικός πολεμιστής στημένος από Φινλανδούς στρατιώτες για να προκαλέσουν ψυχολογικό πόλεμο στους εισβολείς Σοβιετικούς

Το μητρώο του Στάλιν από την Τσαρική Μυστική Αστυνομία το 1911

 Ο Chuck Norris και ο Bruce Lee

O Joseph Stalin (δεξιά) και ο σωσίας του Felix Dadaev (αριστερά)

Ο Yakov Dzhugashvili, γιος του Στάλιν αιχμάλωτος από τους Γερμανούς το 1941. Αργότερα σκοτώθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων.


Γερμανός στρατιώτης μοιράζεται το φαγητό του με Ρωσίδα μάνα

Ένας Γάλλος κλαίει κατά την διάρκεια της  Ναζιστικής κατοχής το 1940

Ο Steve Jobs και ο Bill Gates

Ιαπωνικές ειδικές δυνάμεις προσεδαφίζονται κατά την διάρκεια της μάχης της Σανγκάη,1937


Έτοιμος να εκτελεστεί από τους Φινλανδούς, αυτός ο Ρώσος κατάσκοπος γελάει

Τα αποσπάσματα θανάτου εκτελούν Ουκρανούς Εβραίους  το 1942






diaforetiko.