Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

0

Διώξτε τους. Είναι επικίνδυνοι. του Κώστα Χαρδαβέλλα

Διώξτε τους. Είναι επικίνδυνοι. του Κώστα Χαρδαβέλλα
Τρελοί ή βλάκες, προβοκάτορες ή άσχετοι, όπως κι αν πει κανείς αυτούς που σχεδιάζουν τη φορολογική πολιτική της χώρας εκεί στο υπουργείο Οικονομικών, σίγουρα έχουν μία αναμφισβήτητη ιδιότητα: είναι επικίνδυνοι.

Διώξτε τους. Είναι επικίνδυνοι


Και πρέπει σήμερα, Σαμαράς ή Στουρνάρας, να τους διώξει αυτούς τους ανθρώπους γιατί οδηγούν τη χώρα κατευθείαν στο γκρεμό, στη διάλυση και στην πτώχευση.

Ή μήπως για όλα φταίει ο Στουρνάρας που δείχνει να ζει μέσα σε μία γυάλα και να μην καταλαβαίνει τίποτα από το μαρτύριο του ελληνικού λαού;

Έβαλαν αυτοί οι τρελοί ή βλάκες, οι προβοκάτορες ή άσχετοι 9 βαριά νέα φορολογικά μέτρα μέσα στο καλοκαίρι. Εννιά μαχαίρια στην ελληνική οικονομία σε μήνες που εννοείται ότι θα μας δώσουν μία ανάσα από τον τουρισμό.

Και δεν τους απασχόλησε καθόλου ποιος θα πληρώσει τώρα αυτά τα νέα φορολογικά μέτρα. Ο έμπορος και ο επιχειρηματίας που δεν έχουν να πληρώσουν ΦΠΑ και από ώρα σε ώρα μπαίνουν φυλακή ή ο υπάλληλος που έχει να πληρωθεί 4-5 μήνες;

Δεύτερο έγκλημα. Καθώς από μέρα σε μέρα αλλάζουν συνεχώς το φορολογικό νομοσχέδιο προσθέτοντας και αφαιρώντας μέτρα αναγκάστηκαν να δηλώσουν παράταση φορολογικών δηλώσεων μέχρι τέλος Αυγούστου.
Αυτό σημαίνει ότι κατά τον Οκτώβρη-Νοέμβρη θα μας έρθουν οι λυπητερές από την εφορία και θα πρέπει μέχρι τέλος του έτους να πληρώσουμε ό,τι μας αναλογεί.

Τώρα καλύτερα να μην γράψω τι θα τους δώσουμε. Γιατί μόνο αυτά μας έμειναν (τουλάχιστον στους άντρες).

Ούτε την ανάσα μιας ρύθμισης δεν μας προσφέρουν γιατί πρέπει να πληρώσουμε μέχρι τέλος του Δεκέμβρη 2013 τα χρέη μας στην εφορία.

Και επειδή δεν έχουμε να πληρώσουμε, τα φορολογικά έσοδα 31 Δεκέμβρη του 2013 θα βρίσκονται εντελώς εκτός ορίων της τρόικα. Που σημαίνει ότι θα έρθουν αυτοί, θα δουν ότι δεν εισπράξαμε τίποτα και θα ζητήσουν νέο αίμα.

Μιλάμε για έναν απίστευτο φαύλο κύκλο και ένα σπιράλ του θανάτου για την ελληνική οικονομία.

Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και όσο αυτοί οι επικίνδυνοι ηλίθιοι θα σχεδιάζουν τη φορολογική πολιτική σε αυτή τη χώρα, η ζωή μας θα βρίσκεται στο ικρίωμα.


Πηγή: Διώξτε τους. Είναι επικίνδυνοι. του Κώστα Χαρδαβέλλα - RAMNOUSIA

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

0

Διαπλανητικό λέιζερ, ακρίβειας χιλιοστών

Ένα πρωτοποριακό σύστημα λέιζερ, το οποίο θα επιτρέπει τη σκόπευση «στόχου» στον Άρη με ακρίβεια χιλιοστού αναπτύσσουν επιστήμονες του Jet Propulsion Laboratory της NASA στο California Institute of Technology.

Το συγκεκριμένο σύστημα λέιζερ υψηλής ακριβείας αξιοποιεί τις δυνατότητες ενός νέου συστήματος μέτρησης απόστασης. Τα περισσότερα συστήματα λέιζερ σήμερα χρησιμοποιούν παθητικές μεθόδους μέτρησης, οι οποίες λειτουργούν για μικρές αποστάσεις (Γη- Σελήνη), αλλά για μεγαλύτερες αποστάσεις απαιτούνται πιο αποδοτικές μέθοδοι.

Το εν λόγω σύστημα δεν ενισχύει το λέιζερ, αλλά αυξάνει τη δυνατότητα ανίχνευσης παλμών λέιζερ σε μεγάλες αποστάσεις μέσω της χρήσης ενεργητικών, συγχρονισμένων πομποδεκτών (ένας σε κάθε «άκρη» της απόστασης προς μέτρηση) που είναι σε θέση να στείλουν και να λάβουν παλμούς. Μιλώντας στο Phys.org, ο Κέβιν Μπέρνμπαουμ, ένας εκ των επιστημόνων του προγράμματος είπε πως « το κλειδί είναι να έχεις έναν πολύ ευαίσθητο δέκτη και μία μέθοδο να διακρίνεις τα φωτόνια του σήματος από όλο το φως που υπάρχει στο φόντο».

Μέχρι τώρα, το σύστημα έχει δοκιμαστεί μόνο στη Γη, αλλά οι δημιουργοί του ελπίζουν να το δοκιμάσουν και σε μεγάλες αποστάσεις, καθώς η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να ρυθμιστεί/ μεταβληθεί ανάλογα για κάθε απόσταση, μέσω της αύξησης του μεγέθους των τηλεσκοπίων που χρησιμοποιούνται. Μία από τις πιθανές χρήσεις της νέας τεχνολογίας θα μπορούσε να είναι στην εξέταση της σύνθεσης του εσωτερικού του Άρη.

Οι επιδόσεις του συγκεκριμένου συστήματος λέιζερ υψηλής ακριβείας εκτιμάται πως θα είναι τουλάχιστον τρεις φορές ανώτερες από τα σημερινά συστήματα αιχμής. Οι επιστήμονες του προγράμματος (Γιτζιάνγκ Τσεν, Κέβιν Μπέρνμπαουμ, Χαμίντ Χεμάτι) δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο Applied Physics Letters.
http://www.naftemporiki.gr/story/675786

0

Η βαρύτητα ευθύνεται για το κλασικό Σύμπαν


Τα βαρυτικά κύματα, αν και δεν έχουν άμεσα παρατηρηθεί, αλλά έχουν προβλεφθεί από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν εδώ και 90 περίπου χρόνια, είναι αναδιπλώσεις του ιστού του χωροχρόνου, τα οποία διασχίζουν το  Σύμπαν
Σε μία μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Physical Review Letters, o καθηγητής θεωρητικής φυσικής Miles Blencowe του πανεπιστημίου του Darmouth, υποστηρίζει πως τα βαρυτικά κύματα, τα οποία υποτίθεται πως γεμίζουν και διαπερνούν το Σύμπαν, είναι αυτά που το κάνουν να φαίνεται κλασικό στα μάτια μας, «καταστρέφοντας» τη κβαντική του υπόσταση στις μεγάλες κλίμακες.
Η γάτα του Σρέντιγκερ
Μια βασική ιδιότητα των κβαντικών συστημάτων είναι η αρχή της υπέρθεσης, η πιθανότητα δηλαδή ενός συστήματος να βρίσκεται σε παραπάνω από μία καταστάσεις. Είναι γνωστό το περίφημο νοητικό πείραμα του Έρβιν Σρέντιγκερ πάνω στο θέμα, το οποίο σκιαγραφεί το πρόβλημα που έχουμε εάν μεταφέρουμε αυτή την αντίληψη σε αντικείμενα του καθημερινού μας κόσμου: έστω πως έχουμε μια γάτα κλεισμένη σε ένα μαύρο κουτί. Δίπλα στη γάτα, υπάρχει ένα ραδιενεργό στοιχείο με ίση πιθανότητα να διασπαστεί ή όχι μέσα στην επόμενη ώρα. Αν το ραδιενεργό στοιχείο διασπαστεί, θα εκπέμψει ενέργεια, μια ειδική συσκευή θα την ανιχνεύσει και θα απελευθερώσει ένα τσεκούρι, που θα αποκεφαλίσει τη γάτα μας. Για την επόμενη ώρα, και όσο διαρκεί το νοητικό μας πείραμα, όχι μόνο δε ξέρουμε αν η γάτα είναι ζωντανή, αλλά κβαντομηχανικά τουλάχιστον, είναι σε υπέρθεση: και ζωντανή και νεκρή!
Μια βασική αρχή της υπέρθεσης, είναι πως είναι πολύ ευαίσθητη και καταστρέφεται όταν το κβαντικό σύστημα αλληλεπιδράσει με τον εξωτερικό κόσμο. Ακόμη κι ένα άτομο σε ένα εργαστήριο πρέπει να προστατευτεί από παντός είδους ακτινοβολία για να παραμείνει σε υπέρθεση. Πολλοί φυσικοί πιστεύουν πως τέτοιου είδους μακροσκοπικές υπερθέσεις, στις οποίες πολλοί παράγοντες πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία, καταστρέφονται από επιδράσεις τους περιβάλλοντός τους.
Τα βαρυτικά κύματα
Τα βαρυτικά κύματα, αν και δεν έχουν άμεσα παρατηρηθεί, αλλά έχουν προβλεφθεί από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν εδώ και 90 περίπου χρόνια, είναι αναδιπλώσεις του ιστού του χωροχρόνου, τα οποία διασχίζουν το Σύμπαν. Καθώς διαπερνούν τα πάντα, θα μπορούσαν να είναι εκείνα η αιτία που «σπρώχνει» τα κβαντικά αντικείμενα να διαλέξουν μία κατάσταση, όταν βρίσκονται σε υπέρθεση. Τουλάχιστον έτσι υποστηρίζει ο καθηγητής Blencowe, ο οποίος μελέτησε ένα σχετικά απλά μοντέλο, ενός ατόμου που βρίσκεται σε κατάσταση υπέρθεσης. Υπολόγισε μάλιστα, πως για να καταστρέψει την υπέρθεση αυτού του ατόμου ένα βαρυτικό κύμα, θα χρειάζονταν περίπου 1045 δευτερόλεπτα, αρκετός καιρός, αν σκεφτεί κανείς πως η ηλικία του Σύμπαντος είναι της τάξεως των 1017 δευτερολέπτων !
Το αποτέλεσμα αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η βαρύτητα δεν αλληλεπιδρά πολύ με τόσο μικρά αντικείμενα. Για μεγαλύτερα όμως αντικείμενα, όπως αυτά που έχουμε εξοικειωθεί να χρησιμοποιούμε ή να παρατηρούμε, ο καθηγητής έδειξε πως αρκούν 0.01 δευτερόλεπτα αλληλεπίδρασης του συστήματος με ένα βαρυτικό κύμα όπως αυτά που διαπερνούσαν το Σύμπαν από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης, για να καταστραφεί κάποια υπέρθεση. Έτσι, ο καθηγητής καταλήγει πως είναι η βαρύτητα εκείνη η δύναμη που δίνει την κλασική συμπεριφορά σε μακροσκοπική κλίμακα στο Σύμπαν.


http://www.naftemporiki.gr/story/675688
0

Ποια είναι η εξήγηση για τους 7.000 ανθρώπους στον κόσμο που έχουν γαλάζιο αίμα ;

Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα με μπλε αίμα! Η Αγγλίδα Polly Neti (12 χρονών) είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι, μόνο που το αίμα της είναι στο χρώμα μελιτζάνας.
Κατά τη γέννηση της το αιματολογικό κέντρο διαβεβαίωσε τους γονείς ότι το παιδί θα αναπτυχθεί φυσιολογικά.

Όταν ρώτησαν γιατί το αίμα είναι μπλε ; Η απάντηση ήταν απρόσμενη: υπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση ήταν το αντισυλληπτικό που έπαιρνε η μητέρα του κοριτσιού αρκετά χρόνια προτού μείνει έγκυος.

Ο γιατρός της Πόλλυ, καθηγητής στο Κέντρο Αιματολογίας του Λονδίνου Efresi Robert, εξήγησε:

«Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί από το cyanea (Λατινικά – μπλε). Ο σιδήρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του, το χρώμα μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκού και σιδήρου ».

Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης.

Στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή αλλαγή επιδημιών, όταν τα «κανονικά» πεθαίνουν τα «μετατραπόμενα» μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς.

Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος – τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία.

Αποδεικνύεται ότι η έκφραση «μπλε αίμα» – είναι ένα σημάδι της ευγενικής καταγωγής – δεν είναι τυχαία. Ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, των πρώτων αρχαίων ευγενών οικογενειών είχαν όντως μπλε αίμα. Ήταν λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της.

Ο καθηγητής επίσης τόνισε ότι το μπλε αίμα, είναι η εξέλιξη του αίματος, καθώς στο μπλε αίμα δεν επιτίθενται μικρόβια και πήζει ίσως και 3 φορές πιο γρήγορα απο το κανονικό αίμα

kokoria

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

0

20 παράξενα που δεν ξέρετε για κάποιες χώρες



Για ορισμένες χώρες ισχύουν πράγματα που ούτε φανταζόσασταν ποτέ ότι υπάρχουν, τα οποία, όμως, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον να τα γνωρίζετε.







1. Πάνω από 25% των δασών του κόσμου είναι στη Σιβηρία, καθώς η περιοχή καλύπτεται κατά 40% από μεγάλα δάση κωνοφόρων δέντρων, ενώ σε αφθονία βρίσκονται τα έλατα, οι σημύδες, οι λεύκες κ.ά.

2. Πάνω από 800 διαφορετικές γλώσσες μιλιούνται στην Παπούα Νέα Γουινέα.

3. Η Νέα Ζηλανδία ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1893.

4. Το νησί Ναούρου της Ινδονησίας είναι σχεδόν κατά 100% υπέρβαρο, αφού οι κάτοικοί του είναι στο σύνολό τους παχύσαρκοι.



5. Στα Νησιά Φώκλαντ αντιστοιχούν 350 πρόβατα σε κάθε άτομο.

6. Το νησί του Ειρηνικού Γκουάμ κατασκευάζει τους δρόμους του από κοράλλια καθώς δεν έχει καθόλου άμμο. Για την ακρίβεια η άσφαλτος φτιάχνεται από ένα μείγμα κοραλλιών και πετρελαίου!

7. Η Σιγκαπούρη δεν έχει καθόλου επαρχία, λιβάδια και χωράφια. Ολόκληρο το νησί είναι μια μητρόπολη.

8. Σχεδόν το μισό του πληθυσμού της Νιγηρίας (49%) έχει δεν έχει φτάσει στην εφηβεία, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη χώρα να έχει το νεαρότερο ηλικιακά πληθυσμό.

9. Στην Αυστραλία ο αριθμός των καγκουρό που ζουν εκεί είναι διπλάσιος από αυτόν των ανθρώπων.



10. Το 60% των λιμνών που υπάρχουν στον κόσμο βρίσκονται στον Καναδά, οι οποίες αριθμούν περίπου τα 3.000.000.

11. Στην Ιταλία, και πιο συγκεκριμένα στο Μιλάνο, υπάρχει εν ισχύ ένας παλιός νόμος (στα βιβλία, τουλάχιστον) όπου υποχρεώνει τους πολίτες που βρίσκονται σε δημόσιο χώρο να χαμογελούν συνέχεια. Εξαίρεση αποτελούν όσοι παρακολουθούν κηδείες ή επισκέπτονται ασθενείς σε νοσοκομεία.

12. Τα Κανάρια Νησιά (Canary Islands) οφείλουν την ονομασία τους στα… σκυλιά και όχι στα πτηνά, όπως νομίζουν πολλοί. Στους ρωμαϊκούς χρόνους, τα νησιά ήταν γνωστά για τα άγρια ??σκυλιά που περιπλανιόταν εκεί. Και καθώς η λατινική λέξη για το «σκυλί» είναι «canis», ονομάστηκαν Κανάρια Νησιά. Όταν οι εξερευνητές επισκέφθηκαν τα νησιά το 16ο αιώνα, επέστρεψαν στις πατρίδες τους φέρνοντας μαζί τους μικρά κίτρινα πτηνά από τα Κανάρια Νησιά, τα οποία κελαηδούσαν διαρκώς και λογικά τα ονόμασαν canaries δηλαδή καναρίνια.

13. Στην Βουλγαρία και την Αλβανία το νεύμα του κεφαλιού προς τα κάτω δεν σημαίνει «ναι», όπως στις περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά «όχι».

14. Η Εσθονία έχει τα περισσότερα ατυχήματα με αυτοκίνητο ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα.

15. Η Νέα Ζηλανδία είναι η μόνη χώρα που συνδυάζει όλα τα κλίματα του κόσμου.



16. Στην Τουρκία, το βιολετί είναι το χρώμα του πένθους και όχι το μαύρο.

17. Στη Σαουδική Αραβία δεν υπάρχει ούτε ένα φυσικό ποτάμι.

18. Με μόλις 4 κατοίκους ανά 2,5 χιλιόμετρα η Μογκολία είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο.

19. Η Λιβύη είναι η πιο άγονη χώρα στον πλανήτη, με το 99% του εδάφους να είναι έρημος.



20. Η Ουκρανία χάνει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 8% από τον πληθυσμό της, γεγονός που σημαίνει ότι μέχρι το 2050 θα έχει κατά ε0% λιγότερους κατοίκους.

0

οι 10 θεμελιώδεις αρχές του γκάντι

Δεν χρειάζεται εισαγωγή για τον Μαχάτμα Γκάντι. Όλοι γνωρίζουμε για τον άνθρωπο που οδήγησε το 1947 τους Ινδούς στην ανεξαρτησία από την Βρετανική κυριαρχία . Παρακάτω είναι οι θεμελιώδεις αρχές που σύμφωνα με τον Γκάντι, πρέπει να υπάρχουν στην ζωή μας :
1. Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο
Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι. Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν είχες ποτέ φανταστεί.
2. Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου
Το τι νιώθεις και το πώς αντιδράς σε κάτι, είναι πάντα δική σου επιλογή. Μπορεί να υπάρχει ένας «κανονικός» ή ένας κοινός τρόπος αντίδρασης σε διαφορετικά πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις δικές σου σκέψεις, αντιδράσεις και συναισθήματα σχεδόν στα πάντα. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεσαι, να αντιδράς υπερβολικά ή αρνητικά. Τουλάχιστον όχι κάθε φορά και όχι άμεσα. Μερικές φορές, αντιδρούμε αντανακλαστικά και όχι συνειδητά.
3. Ο αδύναμος δεν μπορεί ποτέ να συγχωρήσει. Η συγχώρεση είναι το χαρακτηριστικό του ισχυρού
«Το ‘οφθαλμόν αντί οφθαλμού’ μπορεί να οδηγήσει μόνο στο να τυφλωθεί όλος ο κόσμος»
Το να καταπολεμάς το κακό με κακό δε πρόκειται να σε βοηθήσει. Μπορείς πάντα να επιλέγεις τον τρόπο αντίδρασής σου στις καταστάσεις. Όταν ενσωματώσεις αυτόν τον τρόπο σκέψης στη ζωή σου, τότε θα μπορείς να αντιδράς με ένα τρόπο που θα είναι πιο χρήσιμος για εσένα και για τους άλλους. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι με το να συγχωρείς και να ξεχνάς το παρελθόν, θα προσφέρεις σε εσένα και τους γύρω σου μία μεγάλη υπηρεσία; Το να σπαταλάς το χρόνο σου σε αρνητικές εμπειρίες, από τη στιγμή που έχεις πάρει όλα τα μαθήματα από αυτές, δεν θα σου προσφέρει τίποτα. Το πιο πιθανό θα είναι να προκαλέσεις στο εαυτό σου περισσότερο πόνο και να τον παραλύσεις καθιστώντας τον ανίκανο να αναλάβει δράση όταν θα πρέπει.
4. Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Είμαι αφοσιωμένος στην παρούσα στιγμή. Ο Θεός δεν μου έδωσε τον έλεγχο της επόμενης στιγμής, αλλά αυτής
Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση που συχνά σε σταματά από την ανάληψη δράσης, είναι να μείνεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να είσαι δεκτικός. Γιατί; Επειδή, όταν ζεις στο παρόν, δεν ανησυχείς για την επόμενη στιγμή που ούτως ή άλλως δεν μπορείς να ελέγξεις.
5. Μια ουγκιά δράσης αξίζει περισσότερο από ένα τόνο διαδασκαλίας
Χωρίς δράση δεν συμβαίνει τίποτα. Το αναλάβει όμως κανείς δράση είναι πολύ δύσκολο και συνήθως υπάρχει μεγάλη εσωτερική αντίσταση. Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στη διδασκαλία και επαναπαύονται νομίζοντας ότι έτσι προοδεύουν. Τα βιβλία προσφέρουν γνώση, η δράση όμως την μεταφράζει σε κατανόηση.
6. Είναι ανόητο να είσαι πολύ σίγουρος για την σοφία σου. Είναι υγιές να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι και οι ισχυρότεροι μπορεί να αποδυναμωθούν και οι σοφότεροι μπορεί να σφάλλουν
Όταν θεοποιείς ανθρώπους -ακόμη κι αν έχουν καταφέρει εκπληκτικά πράγματα- κινδυνεύεις να αποστασιοποιηθείς από αυτούς. Συχνά αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι εσύ δεν θα μπορούσες ποτέ να πετύχεις παρόμοια κατορθώματα. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι κι αυτοί είναι ανθρώπινα πλάσματα όπως εσύ, άσχετα με το τι έχουν καταφέρει.
7. Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν με σένα, μετά θα σε πολεμήσουν, και τότε κέρδισες
Να είσαι ανθεκτικός στα σαμποτάζ που σου στήνει ο ίδιος σου ο εαυτός. Μόνο τότε, η εσωτερική σου αντίσταση θα ασθενήσει και θα σε επισκέπτεται όλο και λιγότερο. Βρες αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις και τότε θα βρεις και το εσωτερικό κίνητρο για να συνεχίσεις. Ένας λόγος που ο Γκάντι είχε τόσο μεγάλη επιτυχία με την μέθοδό της μη βίας, ήταν ότι ο ίδιος και οι οπαδοί του δεν παραιτήθηκαν ποτέ.
8. Βλέπω μόνο τις αρετές των ανθρώπων. Αφού δεν είμαι αλάθητος, δεν θα αναλύσω τα λάθη των άλλων
Όλοι έχουμε κάτι καλό μέσα μας. Αν στοχεύεις στη βελτίωση τότε είναι χρήσιμο να επικεντρώνεσαι στις καλές πλευρές των ανθρώπων. Όταν εστιάζεις στα θετικά στοιχεία των άλλων, έχεις ακόμα ένα κίνητρο για να τους βοηθήσεις. Με το να βοηθάς τους άλλους δεν κάνεις μόνο την δική τους ζωή καλύτερη. Με τον καιρό παίρνεις πίσω ότι έδωσες, ενώ οι άνθρωποι που βοήθησες τείνουν περισσότερο να βοηθήσουν άλλα άτομα. Έτσι, όλοι μαζί, δημιουργείτε μια θετική αλλαγή που δυναμώνει.
9. Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέπτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους
«Πάντα να στοχεύεις στην πλήρη αρμονία της σκέψης, των λόγων και των πράξεων. Πάντα να στοχεύεις στο να εξαγνίζεις τις σκέψεις σου και όλα θα είναι καλά».
Μία από τις καλύτερες συμβουλές για την βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι να συμπεριφέρεσαι με συνέπεια και να επικοινωνείς με αυθεντικό τρόπο. Στους ανθρώπους αρέσει αυτό και ο νους γαληνεύει όταν οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες. Όταν είσαι αληθινός δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα γιατί η γλώσσα του σώματός σου και ο τόνος της φωνής σου -τα οποία κάποιοι λένε ότι είναι το 90% της επικοινωνίας- είναι συντονισμένα με τις σκέψεις σου.
10. Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής. Αυτός που προσπαθεί να διατηρήσει τα δόγματά του για να φαίνεται συνεπής στους άλλους, οδηγεί τον εαυτό του σε λάθος δρόμο.
Υπάρχουν φορές που είσαι ασυνεπής ή που δίνεις την εντύπωση πως δεν ξέρεις τι κάνεις. Αυτό είναι προτιμότερο από το να προσπαθείς να διατηρείς παλιές απόψεις που ξέρεις ότι είναι λανθασμένες από φόβο μην σε κρίνουν οι άλλοι. Μην το κάνεις. Επέλεξε να αναπτύξεις την σκέψη σου και να εξελιχθείς.


ΠΗΓΗ

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

0

11 Εβραίοι καθορίζουν τι διδάσκονται τα παιδιά μας στα σχολεία!

Χειμαρρώδης ο κ. Σώρρας . Διαβάστε με προσοχή  τι λέει ...

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ : 

Ερ: Κύριε Σώρρα, πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τους Ρότσαϊλντ και για το ότι κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος της Εθνικής και της Τράπεζας της Ελλάδος.
 Σώρρας: Έτσι είναι. Οι Ρότσαϊλντ έβαλαν πόδι στην χώρα μας από το 1824. Από τους Ρότσαϊλντ είχαμε πάρει τα πρώτα δύο δάνεια για την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους. Τα δάνεια αυτά τα αποπληρώσαμε το 2000. Το 1841 ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, με το 55% της Τράπεζας να το κατέχει η οικογένεια Ρότσάϊλντ. Αντιλαμβάνεστε ότι είχαμε καθολική διοίκηση του κράτος μας από τη συγκεκριμένη οικογένεια. Η Εθνική Τράπεζα έκοβε και τα ομόλογα και τα λεφτά και είχε τη διοίκηση. Το παράδοξο είναι ότι το καταστατικό της Τράπεζας έχει ένα όρο στο άρθρο 48 , που λέει ότι ποτέ, κανένας άλλος φορέας ή κράτος δεν μπορεί να ελέγξει την Τράπεζα. Αυτό την κάνει παράνομη. Δεν μπορεί να την ελέγξει το κράτος; Δηλαδή μιλάμε για παρακράτος μέσα στο κράτος; Το μετοχολόγιο όλων των Τραπεζών και του Χρηματιστηρίου, το έχει η Εθνική. Το μετοχολόγιο μπορεί να το έχει μόνο το κράτος. Βέβαια, μας είχανε πείσει ότι η Εθνική ήταν κρατική, σήμερα όμως, μαθαίνεται ότι δεν είναι κρατική. Το μετοχολόγιο μπορεί να αλλοιωθεί, να κρύψουν στοιχεία και το έχει ως ιδιοκτησία της η Εθνική. Όπως επίσης, η Εθνική έχει και το Παρακαταθηκών και Δανείων.
 Ερ:Προφανώς όταν λέτε Εθνική Τράπεζα εννοείτε το πάντρεμα Εθνικής-Ρότσάϊντλ. 

0

"Παράπονο" Οδυσσέας Ελύτης

Σκέψεις σοφών
"Παράπονο"

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Μούτρα. Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα.
.Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές.
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες
Που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,
Την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς,
Ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες,
Να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων,
Σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά πάντα, πάντα θα 'ναι αργά
....Δεύτερη Ζωή δεν έχει...
("Παράπονο" Οδυσσέας Ελύτης)
0

Οι τρεις αλήθειες (Σύμφωνα με τον Χόρχε Μπουκάι)

Σύμφωνα με τον Χόρχε Μπουκάϊ.
Πρώτη αλήθεια

Αυτό που είναι, είναι.

Η πραγματικότητα δεν είναι όπως με συμφέρει εμένα να είναι.
Δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι.
Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι.
Δεν είναι όπως ήταν.
Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι.
Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο όταν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης.
Εγώ είμαι αυτός που είμαι.
Δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι.
Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν.
Είμαι αυτός που είμαι.
Όλες οι νευρώσεις ξεκινούν από τη στιγμή που προσπαθούμε να είμαστε αυτό που δεν είμαστε.
Εσύ είσαι όπως είσαι.
Εσύ δεν είσαι όπως χρειάζομαι να είσαι.
Εσύ δεν είσαι όπως ήσουν.
Εσύ δεν είσαι όπως συμφέρει εμένα να είσαι.
Εσύ δεν είσαι όπως θέλω εγώ να είσαι.
Εσύ είσαι όπως είσαι.
Ο ορισμός μιας ώριμης και αληθινής σχέσης είναι η ανιδιοτελή προσπάθεια να δημιουργείς χώρο στον άλλον, ώστε να μπορεί να είναι όπως είναι.
Δεύτερη αλήθεια

Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.

Αν επιθυμώ κάτι που είναι καλό για ‘μένα, θα όφειλα να ξέρω ότι θα πληρώσω κάποιο αντίτιμο γι’ αυτό.
Οπωσδήποτε αυτή η πληρωμή δεν είναι πάντα χρηματική (αν χρειάζονταν μόνο τα χρήματα, θα ήταν τόσο εύκολο!). Το αντίτιμο είναι κάποιες φορές υψηλό κι άλλες φορές πολύ χαμηλό, αλλά πάντα υπάρχει. Γιατί τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.
Αν οι γύρω μου μου προσφέρουν κάτι, αν μου συμβαίνει κάτι καλό, αν ζω καταστάσεις ευχάριστες και απολαυστικές, είναι επειδή τις έχω κερδίσει. Τις έχω πληρώσει, τις αξίζω.
Μόνο για να προετοιμάσω τους απαισίοδοξους και για να αποθαρρύνω τους καιροσκόπους, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η πληρωμή γίνεται πάντα προκαταβολικά: το καλό που ζω το έχω ήδη πληρώσει. Πληρωμή με δόσεις, δε γίνεται.)
Τρίτη αλήθεια

Είναι αλήθεια ότι κανείς δε μπορεί να κάνει πάντα αυτό που θέλει, αλλά ο καθένας μπορεί να ΜΗΝ κάνει ΠΟΤΕ αυτό που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.

Ποτέ να μην κάνω αυτό που δεν θέλω.
Αν είμαι ενήλικος, κανείς δε μπορεί να με αναγκάσει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Αρκεί να καταφέρω να απαλλαγώ απ’ την ανάγκη μου να βλέπω κάποιους να με επικροτούν, να με χειροκροτούν, να με αγαπούν.
Το να μάθει κανείς να ζεί σύμφωνα με αυτή την αλήθεια, δεν είναι εύκολο πράγμα. Και κυρίως, δεν είναι δωρεάν.
(Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν κι αυτό είναι κάτι καλό).
Το κόστος είναι ότι όταν κάποιος τολμάει να πει ”όχι” αρχίζει να ανακαλύπτει κάποιες άγνωστες πλευρές των φίλων του: το σβέρκο, την πλάτη και όλα τα σημεία που γίνοντα ορατά μόνο όταν ο άλλος φεύγει.
Χόρχε Μπουκάϊ

ΠΗΓΗ
0

Η ομοφυλοφιλία στην αρχαιότητα

Πώς η παρερμηνεία λέξεων οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα που εξυπηρετούν σκοπιμότητες

Αττική μελανόμορφη λήκυθος. Ο εραστής συνευρίσκεται με τον ερώμενο στη στάση του «διαμηρίζειν» (500 – 475 π.Χ.). Τσίβιτα Καστελλάνα, αρχαιολογικό μουσείο Agro Falisco. Το μικρό ποσοστό απεικόνισης ομοφυλοφιλικών ερώτων σε αρχαία αγγεία δείχνει ότι ναι μεν υφίσταντο αυτοί, χωρίς ωστόσο να κυριαρχούν.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 36 (Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2012, σελ. 90).
Του Χρίστου Κ. Κοτσωνή
Η ακραία προπαγάνδα που, πολλάκις, ασκείται στην κοινή γνώμη από μια «σχολή» σκέψης (ενίοτε και συμπεριφοράς), τείνει να πείσει την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι στην αρχαία Ελλάδα η ομοφυλοφιλία ήταν ευρύτατα διαδεδομένη, κοινωνικώς αποδεκτή και, περίπου, θεσμοθετημένη. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη «σχολή», η οποία, αντιδρώντας έντονα σε αυτές τις θέσεις, απορρίπτει μετά βδελυγμίας τους ισχυρισμούς, μη αποδεχόμενη ουσιαστικά την παραμικρή σχέση του αρχαίου κόσμου με το θέμα. Βιβλία επί βιβλίων, συγγράμματα επί συγγραμμάτων, άρθρα, έρευνες και ό,τι μπορεί να κατορθώσει του ανθρώπου η πέννα έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα. Πολλά από αυτά τα πονήματα εμπεριέχουν αλήθειες και είναι σωστά, ενώ άλλα, κινούμενα είτε από άγνοια είτε από συμφέρον, προβάλλουν απόψεις που δεν έχουν σχέση με την αρχαία πραγματικότητα. Το πρώτο βασικό λάθος που διαπράττουν οι
περισσότεροι ερευνητές που προσπαθούν να προσεγγίσουν το θέμα είναι ότι το εξετάζουν υπό το πρίσμα της χριστιανικής ηθικής, η οποία είναι πολύ διαφορετική από την αρχαία ελληνική. Στο πέρασμα των αιώνων και με τη μεσολάβηση της χριστιανικής θρησκείας η ηθική έχει μετατεθεί σε αρκετά και διαφορετικά πεδία. Το δεύτερο αφορά στα επιχειρήματα: για παράδειγμα, λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τον έρωτα του Διός με τον Γανυμήδη, χωρίς να εξετάζουν ότι ο Ζεύς συμβολίζει την ίδια τη ζωή, η οποία έχει και τις ομοφυλοφιλικές της πλευρές (ο Ζεύς, του Ζεός, τω Ζει, τον Ζέα, αναφέρει ο Σέξτος Εμπειρικός, λεξ. Liddell – Scott). 
Όμως, η απόσταση από τον συμβολισμό για την ύπαρξη και ομοφυλοφιλικών σχέσεων μέσα στη ζωή (αυτός είναι και ο μύθος Ζε(Δι)ός- Γανυμήδη) μέχρι την γενίκευση ότι «στην ελληνική αρχαιότητα η ομοφυλοφιλία ήταν πολύ διαδεδομένη και κοινωνικά αποδεκτή» είναι τεράστια και φυσικά εσφαλμένη. Ένα ακόμη επιχείρημα αντλείται από τον Όμηρο και τη φιλία που μας παραδίδει ότι είχε αναπτυχθεί μεταξύ Αχιλλέα και Πατρόκλου. Μια φιλία που έμεινε παροιμιώδης, μερικοί όμως την ερμηνεύουν και ως ομοφυλοφιλική σχέση. Κατά τονΗσίοδο, ο Πάτροκλος ήταν γιος του Αργοναύτη Μενοίτου (αδελφού του Πηλέα) και της θυγατέρας του Άκαστου, Σθενέλης, ή της κόρης του Πηλέα, Πολυμήλης(και επομένως ξάδερφος του Αχιλλέα). Κατά τον Όμηρο, ο Πάτροκλος ήταν φίλος του Αχιλλέα και γνωρίστηκαν στην Αυλίδα πριν ξεκινήσουν για την Τροία. Ήταν γενναίος, μειλίχιος, ήρεμος και εξαιρετικός ιππέας. Όσο καιρό πολεμούσε ο Αχιλλέας, στεκόταν δίπλα του και οδηγούσε το άρμα του. Συμβούλευε  τον Αχιλλέα, προσπαθούσε να τον συγκρατήσει από τα πάθη του και να τον γυρίσει στον πόλεμο, όταν εκείνος αποχώρησε θυμωμένος με τον Αγαμέμνονα. Κι όταν δεν το κατάφερε, πήρε την πανοπλία και τα όπλα του για να τρομάξει τους Τρώες που είχαν ξεθαρρέψει από την απουσία του Αχιλλέα και νικούσαν του Αχαιούς. Ο Πάτροκλος σκότωσε πολλούς Τρώες που πίστευαν ότι είναι ο Αχιλλέας, αλλά παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό κοντά στα τείχη της Τροίας. Εκεί οΑπόλλωνας τον αφόπλισε, ο Εύφορβος τον τραυμάτισε και ο Έκτορας τον σκότωσε. Ο Αχιλλέας θρήνησε πολύ τον θάνατο του φίλου του και πήρε εκδίκηση σκοτώνοντας τον Έκτορα και πολλούς άλλους Τρώες. Η «ανακάλυψη» περί ομοφυλοφιλικών σχέσεων μεταξύ των δύο ανδρών σαφώς και έγινε στη Δύση. Διότι ο Όμηρος πουθενά δεν αναφέρει κάτι σχετικό πέραν μιας μεγάλης φιλίας που υπήρχε μεταξύ των δύο. Μια φιλία που μετατρέπεται σε ερωτική σχέση μέσα από κάποιους συγγραφείς και το Χόλλυγουντ (καθ’ εικόνα…). Και όπως σημειώνεται στο βιβλίο του Jean Maisonneuve «Η ψυχολογία της φιλίας» (εκδ. «Το Βήμα γνώση»), «φίλοι είναι πρώτα οι κοντινοί συγγενείς, ίδια λογίζονται και οι παντοτινοί σύντροφοι σαν τους θρυλικούς ήρωες Αχιλλέα και Πάτροκλο, Ορέστη και Πυλάδη, Αίαντα και Λυκοφώντα. Σύμφωνα με τον Ζ.Κ. Φρατς, ο ομηρικός ήρωας μοιάζει ήδη «σαν ένας άλλος εαυτός, ένας σύμμαχος χωρίς τον οποίο το υποκείμενο δεν θα ήταν αυτό που είναι».

Ερευνητές και βιβλία

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

0

"Το πρόβλημά μας είναι πολιτικό όχι οικονομικό"

Τι μπορούμε να κάνουμε απέναντι στα τεράστια ζητήματα τα οποία έχει επισωρεύσει η κρίση; Πού και πώς πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια για το ξέσπασμά της; Τι ακριβώς υπήρχε πριν από αυτήν στην Ελλάδα και κατά πόσο εξακολουθεί να μας τυραννά; Κι ακόμα, σε τι μπορούμε να ελπίζουμε;

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα στα οποία δοκιμάζει να δώσει απαντήσεις οΧρήστος Γιανναράς με το καινούργιο του βιβλίο "Το πρόβλημά μας είναι πολιτικό όχι οικονομικό" (εκδόσεις IANOS, σελ. 320), όπου έχει συγκεντρώσει τις επιφυλλίδες τις οποίες δημοσίευσε στην "Καθημερινή" την προηγούμενη χρονιά.

Η κρίση κατά τον Χρ. Γιανναρά έχει στον πυρήνα της μια ιστορική δυσπλασία, που δεν είναι άλλη από τη λειτουργία του νεοελληνικού κράτους. Από τη φύση του δυσκίνητο και αντιπαραγωγικό, το κράτος δεν κατόρθωσε να στηριχτεί ποτέ στην Ελλάδα σε μιαν αξιόπιστα οργανωμένη δημόσια διοίκηση.

Με έναν υπέρβαρο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, για τον οποίο ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις, που εξυπηρετούσαν ανέκαθεν με τις κρατικές πλάτες την εκλογική τους πελατεία, η ελληνική πολιτεία δεν κατάφερε ποτέ να συμμαζέψει τις δαπάνες της, ξοδεύοντας χρήματα μόνο για τις πραγματικές της ανάγκες.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά το 1974, όταν άρχισε ο αλόγιστος κρατικός δανεισμός, που γέμισε τα ταμεία με ζεστό χρήμα το οποίο κατασπαταλήθηκε εν αγνοία όλων των μελλοντικών συνεπειών.

Έτσι φτάσαμε στην οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, η οποία στην πραγματικότητα είναι πολιτική, ηθική και πολιτισμική κρίση. Πολιτική κρίση είναι επειδή τα κόμματα άλωσαν το κράτος, προωθώντας απαρέγκλιτα τις συμφεροντολογικές τους επιδιώξεις. Η πίτα μοιράστηκε ξανά και ξανά με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση του εκλογικού δικτύου το οποίο δημιούργησε η γιγάντωση του κομματισμού.

Κάτι τέτοιο οδήγησε, σύμφωνα με τον Χρ. Γιανναρά, αυτομάτως και στην ηθική κρίση: σε μια κοινωνία που έμαθε να ζει από τους διορισμούς στο δημόσιο, σε μια οικονομία που ξέχασε να παράγει για το εσωτερικό και το εξωτερικό και σε μια νοοτροπία που επαναπαύτηκε στη λογική του εύκολου και του άκοπου κέρδους. Το επιστέγασμα ή η αφετηρία όλων αυτών είναι η πολιτισμική κρίση.

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ένα σώμα αναφοράς, ένα σύστημα αξιών τις οποίες να είναι σε θέση να εμπιστευτεί και να υιοθετήσει. Έχοντας υποβαθμίσει και εγκαταλείψει τη γλώσσα της (κάτι που απασχόλησε επανειλημμένα τον Οδυσσέα Ελύτη κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης), με μια Εκκλησία η οποία αδιαφόρησε για την καλλιέργεια της ουσιαστικής θρησκευτικής πίστης και με μια μόνιμη διάθεση να μιμείται άκριτα οτιδήποτε προέρχεται από τη Δύση, η Ελλάδα έχασε εδώ και πολύ καιρό την ελληνικότητά της και παραδόθηκε στον ξέφρενο χορό του ατομικισμού και της μαζικής κατανάλωσης με τα γνωστά σημερινά αποτελέσματα.

Υπάρχει τρόπος για να βγούμε από το αδιέξοδο; Ο Χρ. Γιανναράς μοιάζει ιδιαιτέρως απαισιόδοξος μιας και η κρίση ήρθε απλώς να αποκαλύψει μια βαθιά ριζωμένη παθολογία κι ένα κοινωνικό σύστημα το οποίο δείχνει παντελώς απρόθυμο να διαρρήξει τις δομές που έχτισε επί δύο ολόκληρους αιώνες.

Ο συγγραφέας δεν έχει πάψει να πιστεύει στη δύναμη της γλώσσας, που ακόμη και τώρα θα μπορούσε υπό ορισμένες προϋποθέσεις να αναγεννηθεί, όπως και στη ζωογόνο παρουσία του κοινοτικού πνεύματος, που μολονότι εξοβελισμένο από τον δημόσιο βίο και την καθημερινή ζωή, δεν έχει πεθάνει καθ’ ολοκληρίαν.

Για να συμβούν, όμως, αυτά χρειάζεται μια γενναία αλλαγή συνειδήσεων για την οποία ο πολιτικός κόσμος είναι τελείως ανέτοιμος. Στο μεταξύ τα πάντα τριγύρω μας γίνονται κάθε μέρα και πιο δύσκολα ενώ οι επιλογές μας περιορίζονται επικίνδυνα.

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στα πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόνης και της Σορβόννης. Δίδαξε Φιλοσοφία και Πολιτιστική Διπλωματία στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Παρίσι, τη Γενεύη, τη Λωζάννη και το Ρέθυμνο της Κρήτης. Επιφυλλιδογραφεί κάθε Κυριακή στην εφημερίδα "Η Καθημερινή". 

ΠΗΓΗ

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

0

Συσκευή που «βλέπει» μέσα από τοίχους


Η ικανότητα να βλέπει κάποιος μέσα από τοίχους είναι αρκετά συνηθισμένη σε ιστορίες με υπερήρωες των κόμικ ή επιστημονικής φαντασίας. Ερευνητές του Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory του ΜΙΤ ωστόσο την φέρνουν αρκετά κοντά στην πραγματικότητα, αναπτύσσοντας ένα σύστημα το οποίο επιτρέπει στο χρήστη του να «βλέπει» ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από τοίχους.
Η έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση δεν είναι κάτι καινούριο, ωστόσο οι απόπειρες μέχρι τώρα είχαν να κάνουν με τη χρήση ακριβού και ογκώδους εξοπλισμού που χρησιμοποιούσε τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος το οποίο είναι διαθέσιμο μόνο στις ένοπλες δυνάμεις. Το σύστημα της Ντίνα Κατάμπι, καθηγήτριας του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστημών Υπολογιστών του ΜΙΤ και του Φαντέλ Αντίμπ, δίνει αυτήν την δυνατότητα με πολύ πιο «εύκολα» μέσα: την χρήση τεχνολογίας Wi-Fi.

YOUTUBE/FADEL ADIB
Ο Φαντέλ Αντίμπ εξηγεί τι είναι το Wi-Vi
«Θέλαμε να φτιάξουμε μία συσκευή που είναι χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας, φορητή και αρκετά απλή για να τη χρησιμοποιήσει ο καθένας» λέει σχετικά η Κατάμπι για το σύστημά της, το οποίο ονομάζεται Wi-Vi. Η βασική αρχή λειτουργίας του είναι παρεμφερής με αυτή του ραντάρ και του σόναρ- ωστόσο αυτό που εκπέμπεται είναι σήμα Wi-Fi, οι αντανακλάσεις του οποίου δίνουν το «στίγμα» των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από το εμπόδιο. Το σύστημα είναι σε θέση να αγνοήσει στατικά αντικείμενα και να ανιχνεύσει κινούμενους «στόχους» (ανθρώπους ή αντικείμενα), υποδεικνύοντας με αρκετή ακρίβεια τη θέση τους.

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

0

Σοφιστές. Οι πρώτοι ανθρωπιστές της υφηλίου

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι την πρώτη εξανθρωπισμική επανάσταση στην υφήλιο την έκανα οι Ίωνες φυσικοί φιλόσοφοι, με προεξάρχοντα τον Θαλή. Για πρώτοι φορά παγκοσμίως, οι άνθρωποι αυτοί επιχείρησαν να ερμηνεύσουν τον κόσμο περιφρονώντας κάθε έννοια θεού και οποιουδήποτε άλλου υπερβατικού πλάσματος.

Αν και σε ζητήματα υπολογισμών θεμάτων φυσικής έπεσαν έξω, καθόλου δεν μειώνει τη τεράστια προσφορά τους στην ανθρωπότητα, διότι άνοιξαν τους δρόμους των επιστημών μια για πάντα, μόνο και μόνο επειδή έριξαν τους θεούς οριστικά στον κάλαθο των αχρήστων. Απ’ εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου η τακτοποίηση των ζητημάτων της κάθε επιστήμης, διότι άρθηκε το εμπόδιο που λέγονταν θεός.
Ωστόσο παρέμεινε μια σοβαρή εκκρεμότητα. Έπρεπε για να ολοκληρωθεί ο άθλος της εκκίνησης της εξανθρωπιστικής διαδικασίας. Έπρεπε να απαλλαγούν οι ανθρώπινες υποθέσεις από την εξάρτησή τους από τους θεούς. Το έργο αυτό ανέλαβαν οι Σοφιστές. Οι νόμοι δεν ήταν πλέον θεϊκές επιταγές αλλά επινοήματα των ανθρώπων. Την αρετή δεν έπρεπε να την προσμένουν από τους θεούς αλλά από την ανάλογη διδασκαλία που έπρεπε να εφαρμόσουν. Οι αρετές μπορούσαν πια να διδαχτούν.
Με τους Σοφιστές επομένως ολοκληρώθηκε ο κύκλος της εξανθρωπισμικής εκκίνησης. Οι φυσικοί φιλόσοφοι απάλλαξαν από τους θεούς την φύση και οι Σοφιστές τους ανθρώπους.
Ο Ηράκλειτος είπε το «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν αλλ’ ήν αεί και εστίν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα» (Αυτόν τον κόσμο που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα, ούτε κάποιος θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι πυρ αείζωο, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο).
Ο Πρωταγόρας συμπλήρωσε «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» (ο άνθρωπος αποτελεί μέτρο της αλήθειας και της γνώσης).
Ο πρώτος απελευθέρωσε από τους θεούς τον φυσικό κόσμο κι ο δεύτερος τις κοινωνίες των ανθρώπων.
Τίποτε πλέον δεν πρόκειται να παραμείνει το ίδιο στις ανθρώπινες υποθέσεις, μετά τους σοφιστές. Το ποτάμι του εξανθρωπισμού καμμιά δύναμη δεν θα μπορούσε στο εξής να το σταματήσει. Η προσπάθεια του Πλάτωνα να αναχαιτίσει την επιρροή της διδασκαλίας των σοφιστών – η οποία κρατάει ακόμα – ποτέ δεν κατόρθωσε να επιτύχει τον στόχο της. Τα βάθρα των θεών κλονίστηκαν και ράγισαν ανεπανόρθωτα. Το γκρέμισμά τους ήταν μια αναπόφευκτη διαδικασία.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΟΦΙΣΤΕΣ
Η συμβατικότητα του δικαίου και το δικαίωμα της αντίστασης στους σοφιστές
 Βασίλειος Α. Κύρκος
καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
1.      Εισαγωγικά
            Η μελέτη των πηγών μάς οδηγεί στο συμπέρασμα οτι στο δεύτερο μισό του 5ου αι. π.Χ. αρχίζει να διαμορφώνεται μια νέα αντίληψη περί δικαίου και νόμου. Φαίνεται όμως πως οι συζητήσεις και κάποια αμφισβήτηση της ουσίας του δικαίου και του νόμου πρέπει να είχαν αρχίσει ήδη στο πρώτο μισό του 5ου αι. ή στο τέλος του 6ου αι., αν μπορούμε να στηρίξουμε μια ορθή ερμηνεία σε μερικές εκφράσεις του Ηρακλείτου.
Η πρώτη (Β 114) προβάλλει την άποψη ότι όλοι οι νόμοι των ανθρώπων προέρχονται ή εξαρτώνται (τρέφονται) από ένα νόμο, το θεϊκό, έχουν μια πηγή, τη θεϊκή επίνευση. Διαφορετική, εν τούτοις, είναι η γνώμη του μεγάλου αυτού διανοητή σ’ ένα άλλο απόσπασμα, το Β 102, που εισάγει την έννοια της σχετικότητας του δικαίου, βασική θέση της Σοφιστικής αργότερα, όπως θα δούμε. Η αντίληψη αυτή του Ηρακλείτου είναι σύμφωνη βέβαια με το γενικότερο νόμο της μεταβολής, που αποτελεί κεντρικό άξονα της φιλοσοφίας του. Ωστόσο, η νέα οπτική, με την οποία αντιμετωπίζουν οι στοχαστές το νόμο και το δίκαιο κατά τα μέσα του 5ου αι., έχει μάλλον κοινωνικά αίτια. Δηλαδή οι νέες κοινωνικές, στην ευρεία έννοιά τους, πολιτικές συνθήκες, που διαμορφώθηκαν στον ελληνικό κόσμο, σχεδόν στο σύνολό του, μετά τα Μηδικά, επέτρεψαν την επανεκτίμηση πολλών κοινωνικών θεσμών, αξιών και καταστάσεων, και ευνόησαν τελικά τη νέα αντίληψη του νόμου και του δικαίου.