Κωνσταντοπούλου: Το χρέος είναι παράνομο, απεχθές και μη βιώσιμο

"Καταλήξαμε στο ότι το χρέος που επισείεται σε βάρος του ελληνικού λαού είναι παράνομο, μη νόμιμο, απεχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο. Είναι ιδιαίτερης σημασίας συμπέρασμα ότι υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα αμφισβήτησης της νομιμότητάς του, απονομιμοποίησης και εντεύθεν αναστολής αποπληρωμής χρέους", τόνισε η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία παρέδωσε στη δημοσιότητα σε τόμο τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ερευνών της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους.

Κατά την συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησαν τα μέλη της Επιτροπής στο Εντευκτήριο της Βουλής, υπό την πρόεδρο, προτάθηκε "στάση πληρωμών" προς τους δανειστές, μάλιστα ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, Γιώργος Κασιμάτης, τόνισε χαρακτηριστικά ότι "παύση πληρωμής ενός παράνομου χρέους δεν συνιστά χρεοκοπία".

Η κ. Κωνσταντοπούλου, είπε, πως πέραν της καταστρατήγησης της νομιμότητας, ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, παραβιάστηκε και η νομιμότητα στο πλαίσιο λειτουργίας του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ και τόνισε πως: "Αυτοί που επισπεύδουν την αποπληρωμή του χρέους πάση θυσία πρέπει να απαντήσουν αν αυτό πρέπει να γίνει παραβιάζοντας τους κανονισμούς". Υπογράμμισε, δε, πως τίθενται και ζητήματα που αναλαμβάνουν τα πρόσωπα, επισημαίνοντας πως πρέπει να τεθεί ερώτημα, για τον ρόλο της Κριστίν Λαγκάρντ, νυν Διευθύντριας του ΔΝΤ και πρώην υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας και του Ζαν Κλοντ Τρισέ, οποίος - κατά τις καταγγελίες Ρουμελιώτη - έδρασε προς το συμφέρον των γαλλικών τραπεζών.

Όπως ενημέρωσε η κ. Κωνσταντοπούλου, αυτά είναι τα αποτελέσματα του πρώτου σταδίου των ερευνών της Επιτροπής - που συνοψίζονται σε εννέα κύκλους- και θα ακολουθήσει πλήρης λογιστικός έλεγχος. Στο επόμενο βήμα, θα εισέλθει στη συγκέντρωση στοιχείων από όλες τις υπηρεσίες, τους φορείς, τους οργανισμούς και θα επανέλθει, σε όσους αρνήθηκαν την παροχή στοιχείων, όπως έγινε με την Τράπεζα της Ελλάδας, που - όπως είπε - δεν παρέδωσε τις κινήσεις λογαριασμών, ανάμεσα στην ΤτΕ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επίσης, θα ξεκινήσει άμεσα πανευρωπαϊκή και παγκόσμια καμπάνια με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, με επικεφαλής την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα.

"Το κακό που έγινε είναι τόσο μεγάλο ώστε το ελληνικό κράτος μπορεί να αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους", είπε ο επιστημονικός σύμβουλος της Επιτροπής, Ερίκ Τουσέν, επισημαίνοντας πως τα πορίσματα μπορούν να εξυπηρετήσουν την κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται σε δύσκολη διαπραγμάτευση. Χαρακτήρισε "επιμύθιο" τον ισχυρισμό προς τους λαούς ότι αν δεν ήθελαν οι Έλληνες να αποπληρώσουν το χρέος τους, επί παραδείγματι ο καθένας Βέλγος θα πρέπει να καταβάλει 1400 ευρώ την Ελλάδα.

"Δεν έγινε καμία διαβούλευση στις χώρες", ανέφερε, ενώ τόνισε πως "όποια Κοινοβούλια συζήτησαν, έλεγαν στους βουλευτές ότι θα υπάρξει διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση και το Μάη του 2010 δεν θα πάρουν μισθούς και συντάξεις οι Έλληνες". "Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν αποφάσισαν να δανείσουν την Ελλάδα εκείνοι. Αποφάσισαν οι κυβερνήσεις των χωρών να βοηθήσουν τις ιδιωτικές τράπεζες των χωρών τους", είπε και ως προς τα χρήματα που δόθηκαν και τόνισε ότι αυτά "δεν μπήκαν στο ελληνικό θησαυροφυλάκιο", ενώ "σε κάποιες περιπτώσεις τα χρήματα πήγαν σε έναν λογαριασμό της ΕΚΤ και δεν έφτασαν στο ταμείο της Ελλάδας".

Ο κ. Τουσέν, ακόμη, πρόσθεσε ότι δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί δημόσιο χρήμα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, ενώ σημείωσε πως η χρηματοδότηση έγινε για "μεταρρυθμίσεις ντροπή - όπλα μαζικής καταστροφής", καθώς "ένα μέρος χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του ΤΑΙΠΕΔ για να ιδιωτικοποιήσει πάση θυσία όλα στην Ελλάδα". Έφερε ως παράδειγμα γι αυτό, την ιδιωτικοποίηση 28 δημοσίων κτιρίων, με τα έσοδα που κατανέμονται αμέσως για την αποπληρωμή των δανειστών και την Ελλάδα να υπογράφει leasing με τριπλάσιο κόστος, κάνοντας λόγο για "σκάνδαλο".

"Το ισχυρότερο όπλο μας είναι ότι μέσα από τα πορίσματα αναδεικνύεται το κύρος των συμφωνιών με τους δανειστές", σημείωσε ο κ. Κασσιμάτης, ο οποίος μάλιστα πρόσθεσε πως "υπογραφή σε συμφωνίες για υπαναχώρηση από την εθνική κυριαρχία δεν μπαίνουν ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο". "Υπήρξαν πολλές παρανομίες για να σωθούν οι τράπεζες με πρόσχημα την σωτηρία της Ελλάδας", ανέφερε η καθηγήτρια, Μαρία Λουτσία Φατορέλι, μιλώντας για "μεγάλη απάτη" σε βάρος του ελληνικού λαού.

"Είναι στο χέρι της προέδρου της Βουλής και της κυβέρνησης να αξιοποιήσουν ως ένα επιπλέον εργαλείο τα αποτελέσματα αυτά", τόνισε η Σοφία Σακοράφα, η οποία πρόσθεσε ότι η υπόθεση αυτή τείνει να γίνει παγκόσμιο κίνημα και να γιγαντωθεί, ώστε να ανατραπεί η πολιτική που έχει επίκεντρο το κέρδος και ισοπεδώνει τον άνθρωπο.

Η Οσλεμ Οναράν, τόνισε ότι το χρέος είναι απολύτως μη βιώσιμο και από πλευράς οικονομικής, αλλά και ανθρώπινων δικαιωμάτων και έχει δικαίωμα η Ελλάδα να αρνηθεί την αποπληρωμή του. Ο Βιβιέν Ρενώ, προκειμένου να καταδείξει ότι οι πιστωτές συνειδητά υπέπεσαν σε παρανομίες εναντίον της Ελλάδας, είπε πως το ΔΝΤ παραβίασε το καταστατικό του, η ΕΚΤ ξεπέρασε τα όρια των αρμοδιοτήτων της και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταστρατήγησε τις Διεθνείς Συμβάσεις Δικαίου.

Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα η κ. Κωνσταντοπούλου, δήλωσε την βεβαιότητά της ότι τα πορίσματα της Επιτροπής θα αξιοποιηθούν από όλους και σε όλα τα επίπεδα, ενώ το ίδιο ζήτησε να κάνουν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μεγάλο αριθμό των οποίων, πάντως, έψεξε για "παρασιώπηση των αποτελεσμάτων της Επιτροπής για το χρέος" και "διαστρέβλωση". "Ήδη ξεκίνησε η επιχειρηματολογία αποδόμησης", είπε, καταφερόμενη εναντίον κάποιων που - όπως είπε - λειτουργούν σαν "ερπύστριες που ισοπεδώνουν τον ελληνικό λαό, τον καταδυναστεύουν τρομοκρατώντας τον και προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα μεταξύ Βουλής και κυβέρνησης".

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τσίπρας: Οι Γερμανοί δεν πληρώνουν τους Έλληνες

«Δεν μπορούμε να υιοθετούμε μια λογική τυφλών και οριζόντιων περικοπών, όπως μας ζητάνε κάποιοι, που θα προκαλέσουν δραματικές κοινωνικές συνέπειες» διαμηνύει ο πρωθυπουργός σε άρθρο του στο Tagesspiegel και σημειώνει ότι «δεν στεκόμαστε καθόλου αδιάφορα μπροστά στην αδύναμη προοπτική του ασφαλιστικού μας συστήματος και είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του».

Ο Αλέξης Τσίπας αναφέρει ότι «οι συντάξεις της τρίτης ηλικίας είναι το τελευταίο καταφύγιο για ολόκληρες οικογένειες που έχουν ένα ή κανένα πλέον μέλος να εργάζεται σε μια χώρα με ανεργία 25% στο γενικό πληθυσμό και 50% στους νέους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

«Στην εξέλιξη μιας διαπραγμάτευσης είναι θεμιτή η επίμονη αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αρκεί να υπάρχει ειλικρίνεια και καλή πίστη μεταξύ των μερών.
Διαφορετικά, όταν ο διάλογος δεν αποσκοπεί στην αλήθεια, πρέπει να καταφύγει κανείς στις μεθόδους που περιγράφει ο σπουδαίος Γερμανός φιλόσοφος Σοπενάουερ στο «Η Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»!

Γιατί είναι αθέμιτο να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά στατιστικοί δείκτες, περιβεβλημένοι μάλιστα με το κύρος διακεκριμένων οικονομολόγων όπως ο Olivier Blanchard, για να παραχθούν αστήρικτες γενικεύσεις που συσκοτίζουν την πραγματικότητα.

Με δυό λόγια η σημερινή μου παρέμβαση στη φιλόξενη εφημερίδα σας αποσκοπεί στο να αποκαταστήσει έναν διαδεδομένο μύθο προς τον μέσο Γερμανό φορολογούμενο. Όσοι του λένε ότι πληρώνει μισθούς και συντάξεις Ελλήνων δεν του λένε την αλήθεια.

Δεν παρεμβαίνω για να αρνηθώ ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει πρόβλημα. Αλλά για να επισημάνω που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα και πως μπορεί να επιλυθεί. Γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κύματα περικοπών, χωρίς όμως να αποδώσουν κάτι, παρά μόνο μεγαλύτερη ύφεση που έκανε το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο.

Πιο συγκεκριμένα, ίσως να ακούγεται εντυπωσιακά μεγάλο ως μέγεθος ότι ποσοστό 75% των πρωτογενών δαπανών πηγαίνει στην πληρωμή μισθών και συντάξεων. Στην πραγματικότητα, όμως, μόλις το 30% αφορά τις συντάξεις και εν πάση περιπτώσει οι μισθοί είναι διαφορετικό πράγμα από τις συντάξεις και η άθροισή τους είναι σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα.

Ειδικά η σύγκριση με την Γερμανία είναι μάλλον παραπειστική καθώς σύμφωνα με τα διαχρονικά στοιχεία των Αgeing Reports (2009, 2015) η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα από 11,7% του ΑΕΠ το 2007 (ελάχιστα υψηλότερη από το 10,4% της Γερμανίας) έφτασε στο 16,2% το 2013 (ενώ στη Γερμανία παρέμεινε περίπου σταθερό). Που οφείλεται αυτή η αύξηση; Μήπως στην αύξηση των συνταξιούχων ή στην αύξηση των συντάξεων; Τίποτα από τα δύο, αφού ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα ενώ το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν.

Αρκεί η απλή αριθμητική για να συμπεράνει κανείς ότι η αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης σαν ποσοστό του ΑΕΠ οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση του ΑΕΠ (του παρονομαστή) και όχι στην αύξηση της δαπάνης (του αριθμητή). Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ μειώθηκε πιο γρήγορα από τις συντάξεις.

Σε ότι αφορά τις ηλικίες συνταξιοδότησης, μήπως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται πολύ νωρίτερα; Η αλήθεια είναι το όριο συνταξιοδότησης στην Ελλάδα είναι στα 67 έτη για άντρες και γυναίκες, δηλαδή δύο χρόνια πάνω από τη Γερμανία.
Η μέση ηλικία αποχώρησης από την αγορά εργασίας των αντρών στην Ελλάδα είναι στα 64,4 χρόνια, δηλαδή 8 μήνες νωρίτερα από τα 65,1 χρόνια της Γερμανίας ενώ οι ελληνίδες γυναίκες αποχωρούν από την εργασία τους στα 64,5 χρόνια, 3,5 περίπου μήνες αργότερα από τις γερμανίδες που αποχωρούν στα 64,2 χρόνια.

Τα παραπάνω δεν τα αναφέρω για να αποφύγω το πρόβλημα ούτε για να αρνηθώ τις στρεβλώσεις και παθογένειες του ασφαλιστικού μας συστήματος αλλά για να αποδείξω ότι το πρόβλημα δεν είναι η υποτιθέμενη γενναιοδωρία του.

Η πιο σημαντική διαταραχή στο σύστημα οφείλεται στα μειωμένα έσοδα που κατέγραψε τα τελευταία χρόνια. Αυτά προέκυψαν τόσο από τις απώλειες περιουσιακών στοιχείων που προκάλεσε το PSI ( κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία με συνολικό κόστος περίπου 25 δις) όσο όμως -και κυρίως- από την μεγάλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που προκάλεσε η εκτίναξη της ανεργίας και η μείωση των μισθών.

Ειδικότερα δε, κατά τη περίοδο 2010- 2014 με σειρά μέτρων αφαιρέθηκαν από το ασφαλιστικό μας σύστημα περί τα 13 δις ευρώ, με αντίστοιχη μείωση συντάξεων και παροχών σε ποσοστό περίπου 50%, γεγονός που έχει εξαντλήσει τα περιθώρια περεταίρω μειώσεων χωρίς να θιγεί ο πυρήνας λειτουργίας του συστήματος. Εξάλλου πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύστημα πιέζεται κυρίως από την πλευρά των εσόδων κι όχι τόσο των δαπανών, όπως συχνά υπονοείται.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω και ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ιδιαιτερότητα της Ελλάδας της κρίσης. Το ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και η βιωσιμότητα του είναι κεντρικό ζήτημα για το σύνολο της κοινωνίας. Παραδοσιακά, αυτή η αλληλεγγύη σημαίνει ότι οι νέοι χρηματοδοτούν με τις εισφορές τους τις συντάξεις των γονιών τους.

Όμως, στην Ελλάδα της κρίσης, συχνά βλέπουμε αυτή την αλληλεγγύη αντεστραμμένη αφού οι συντάξεις των γονιών χρηματοδοτούν την επιβίωση των παιδιών τους. Οι συντάξεις της τρίτης ηλικίας είναι το τελευταίο καταφύγιο για ολόκληρες οικογένειες που έχουν ένα ή κανένα πλέον μέλος να εργάζεται σε μια χώρα με ανεργία 25% στο γενικό πληθυσμό και 50% στους νέους.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε να υιοθετούμε μια λογική τυφλών και οριζόντιων περικοπών, όπως μας ζητάνε κάποιοι, που θα προκαλέσουν δραματικές κοινωνικές συνέπειες. Από την άλλη δεν στεκόμαστε καθόλου αδιάφορα μπροστά στην αδύναμη προοπτική του ασφαλιστικού μας συστήματος και είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του.

Η Ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για εξορθολογισμό του συστήματος. Συμφωνήσαμε στην άμεση κατάργηση του καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που αυξάνουν τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης και δεσμευτήκαμε να προχωρήσουμε άμεσα στην ενοποίηση των ταμείων, μειώνοντας τα λειτουργικά τους έσοδα και περιορίζοντας τα ειδικά καθεστώτα.

Όπως αναλύσαμε διεξοδικά στις συζητήσεις με τους θεσμούς, αυτές οι μεταρρυθμίσεις λειτουργούν αποφασιστικά υπέρ της βιωσιμότητας του συστήματος. Κι όπως όλες οι μεταρρυθμίσεις, τα αποτελέσματά τους δεν φαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως η βιωσιμότητα απαιτεί μακροπρόθεσμη οπτική και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με στενά βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια (πχ μείωση δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ το 2016).

Ο Ντισραέλι έλεγε ότι υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική. Ας μην επιτρέψουμε μια ιδεοληπτική χρήση των δεικτών να καταστρέψει την ώριμη συμφωνία που προετοιμάσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα των εντατικών διαβουλεύσεων. Είναι καθήκον όλων μας».

Η ανάρτηση του Χάρρυ Κλυνν που προκαλεί!

O Χάρρυ Κλυνν ανήρτησε στο προσωπικό του blog, ένα κείμενο μέσα από το οποίο ξεσπά και φέρει τον τίτλο, «Εμπρός λοιπόν, ας χρεοκοπήσουμε»...

Με αφορμή λοιπόν τα όσο κοινωνικά- οικονομικά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, ο Χάρρυ Κλυνν έγραψε:…

«Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές. Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι Έλληνες δοσίλογοι των καναλιών.

Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν τα φασιστόμουτρα οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!) -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε). -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα πατζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).

Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.

Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.

Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.

Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.

Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.

Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα.

Ξυπνάτε μ@λάκες Έλληνες.

Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου.

Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο.

Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη.

Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά.

Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια».

ΗΠΑ: Παρά 3 λεπτά δείχνει το Ρολόι της Αποκάλυψης

 Το Ποντίκι Web

Μεσάνυχτα παρά 3 λεπτά, δείχνει πλέον το Ρολόι της Αποκάλυψης, προειδοποιώντας για μια επικείμενη καταστροφή του κόσμου.

Ο λεπτοδείκτης του Ρολογιού της Αποκάλυψης, που συμβολίζει την επικείμενη καταστροφή του κόσμου, μετακινήθηκε κατά δύο λεπτά προς τα εμπρός και πλέον δείχνει «μεσάνυχτα παρά τρία λεπτά», ανακοίνωσαν την Πέμπτη οι επιστήμονες που τον προσδιορίζουν.

Το Συμβούλιο Πυρηνικών Επιστημόνων, ένας οργανισμός στον οποίο μετέχουν 18 Νομπελίστες, κρίνει «πολύ αυξημένη την πιθανότητα μιας παγκόσμιας καταστροφής εάν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα» για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και αν δεν σταματήσει η κούρσα των πυρηνικών όπλων.

Η ώρα είναι πλέον είναι 23:57, τόνισε η Κένετ Μπένεντικτ, η πρόεδρος του Συμβουλίου το οποίο το 1947 δημιούργησε αυτό το ρολόι που τότε συμβόλιζε την επικείμενη καταστροφή του κόσμου από τα πυρηνικά όπλα.

Ο λεπτοδείκτης του ρολογιού είχε μετακινηθεί για τελευταία φορά στις 10 Ιανουαρίου 2012, όταν προχώρησε κατά ένα λεπτό. Τόσο κοντά στα «μεσάνυχτα» είχε βρεθεί ξανά μόνο το 1984, όταν οι σχέσεις των ΗΠΑ με την τότε ΕΣΣΔ ήταν ιδιαίτερα τεταμένες.

«Σήμερα η ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση του πλανήτη και η κούρσα των πυρηνικών όπλων, ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού των τεράστιων οπλοστασίων, αποτελούν την υπέρτατη και αδιαμφισβήτητη απειλή για την επιβίωση της ανθρωπότητας», τόνισε η Μπένεντικτ.

«Οι ηγέτες του κόσμου δεν έδρασαν με την ταχύτητα που χρειαζόταν για να προστατεύσουν τους πολίτες από μια πιθανή καταστροφή», πρόσθεσε, εξηγώντας την απόφαση του Συμβουλίου να μετακινήσει προς τα εμπρός τους δείκτες του ρολογιού.

La Repubblica: Σώθηκαν οι τράπεζες και όχι οι Έλληνες

Με τον τίτλο «Σώθηκαν οι τράπεζες και όχι οι Έλληνες», η ιταλική εφημερίδα La Repubblica δημοσιεύει άρθρο στην διαδικτυακή της έκδοση, με αναφορά σε μελέτη της βρετανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Jubilee Debt Campaign.

«Το πρόγραμμα διάσωσης, - αναφέρει σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Έτορε Λιβίνι ο μη κυβερνητικός οργανισμός - δημιουργήθηκε για να σωθεί ο χρηματιστικός τομέας, μεταθέτοντας το χρέος από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα.

Λιγότερο από το 10% των διακοσίων σαράντα δισεκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν υπό την μορφή δανείου στην Ελλάδα, κατέληξε πραγματικά στους πολίτες. Με τα υπόλοιπα πληρώθηκαν οι τόκοι ή στηρίχθηκε ο τραπεζικός τομέας».

Σύμφωνα με την εφημερίδα «τα συμπεράσματα της μελέτης αποτελούν στήριξη στο εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητά περικοπή του χρέους για να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομία».

Ο βρετανικός μη κυβερνητικός οργανισμός, γράφει η La Repubblicaα, αναφέρει παράλληλα ότι «αν η Διάσκεψη για το Χρέος αποτύχει δεν θα υπάρξει πρόβλημα, διότι η Αθήνα θα μπορούσε να κηρύξει χρεοκοπία, μένοντας όμως εντός του ευρώ, με ευνοϊκές επιπτώσεις για το ΑΕΠ».

Παράλληλα, η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα είναι θύμα των λαθών της» και ότι «χωρίς τα χρήματα της Τρόικα (που απαίτησαν δώδεκα δέσμες αιματηρών έκτακτων οικονομικών μέτρων) θα είχε χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια».

Σε συνέντευξή του, τέλος, σε δημοσιογραφική εκπομπή του ιταλικού τηλεοπτικού καναλιού La7, η οποία μεταδόθηκε πριν λίγο, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μάσσιμο Ντ΄Αλέμα, μεταξύ των άλλων, δήλωσε:

«Ελπίζω ο ελληνικός λαός να αντιδράσει κατά των άδικων πολιτικών που του έχουν επιβληθεί. Διάβασα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες περιέχονται σε πρόσφατο βιβλίο-συνέντευξη».

Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν χωρίς να αντιληφθούν τι είναι η ζωή

Ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος στην πιο εξομολογητική του συνέντευξη.

Λοιπόν, ο βαθμός στον οποίο η μέση ελληνική οικογένεια ευνουχίζει τα παιδιά της είναι τεράστιος και για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη συμφορά στην ελληνική κοινωνία. Μεγάλη τραγωδία. Η ελληνική οικογένεια είναι φυτώριο ψυχοπαθολογίας και ευνουχίζει συγκλονιστικά τους νέους ανθρώπους. Βλέπετε οργισμένους νέους που κινούνται από ιδεολογικές αντιλήψεις, κατά βάθος είναι άνθρωποι που είναι οργισμένοι με τους γονείς τους. Πολλές φορές όμως οι περισσότερες οικογένειες δεν αφήνουν τα παιδιά τους να θυμώσουν μαζί τους και το κάνουν με πολύ θρησκευόμενο τρόπο, όπως το τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, χρησιμοποιούν δηλαδή τον θεό για να καταπιέσουν την μοναδικότητα του παιδιού. Το παιδί στην ουσία υιοθετεί τις βρώμικες αξίες των γονέων.

Ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος, είναι ένας πεφωτισμένος κληρικός, θεολόγος και ψυχοθεραπευτής. Συζητώντας μαζί του ανακαλύπτεις νέους ορίζοντες, αποκομίζεις πλούτο γνώσης, συναισθημάτων και μια γλυκιά γεύση για την ζωή. Έχει συγγράψει πάνω από δέκα βιβλία με κύρια θέματα την ζωή του ανθρώπου, τον έρωτα, τον θάνατο και το πιο σημαντικό είναι ότι καταφέρνει με λόγια ψυχής να αφυπνίζει συνειδήσεις.
Η ελληνική κοινωνία νοσεί βαθιά, μπορεί να γιατρευτεί πάτερ και πώς;Νομίζω ότι αυτό που απαιτείται είναι αλλαγή ήθους. Έχουμε δημιουργήσει ένα ήθος τις τελευταίες, τρεις ή τέσσερις, δεκαετίες το οποίο δεν είναι λειτουργικό, είναι ανθρωποκτόνο. Ο μέσος άνθρωπος έχει υιοθετήσει αυτό το ήθος και δεν έχει επίγνωση του γεγονότος ότι αυτό καταστρέφει την ζωή του και γενικότερα την κοινωνία. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτού του ήθους είναι ότι είναι αρκετά ατομικιστικό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι εξυπηρετεί το συμφέρον του όταν ενδιαφέρεται μόνο για αυτό και αδιαφορεί για οποιονδήποτε και οτιδήποτε άλλο. Νομίζει ότι έτσι κάνει το καλύτερο για τον εαυτό του, όμως  αυτό είναι πλάνη, είναι απάτη δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα, ο κόσμος είναι μια ενότητα. Εάν ο διπλανός μου δεν είναι καλά, αργά η γρήγορα δεν θα είμαι και εγώ καλά.
Η σημερινή βασική αιτία της κρίσης έχετε αναφέρει ότι είναι η ‘χρεοκοπία των αξιών’.Φυσικά, υιοθετήσαμε αξίες που δεν είναι λειτουργικές, δηλαδή αξίες όπως η επιτυχία, η χλιδή, ο πλούτος και η προβολή. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς ένα καλό αυτοκίνητο ή χωρίς βίλλα στα βόρεια προάστια, χωρίς σχέσεις όμως δεν μπορεί να ζήσει. Ο καθένας ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει για τον εαυτό του υλικά πράγματα, όχι πως τα υλικά είναι κάτι κακό, αλλά είναι ο τρόπος που τα χρησιμοποιείς και η ιεράρχηση που τους δίνουμε. Τα υλικά πράγματα είναι ευλογία όταν τα βλέπεις σαν ευκαιρία να προσφέρεις στον άλλον και κατάρα όταν είναι να τα αρπάξεις από τον άλλον.

Έχετε παρομοιάσει την σημερινή κρίση με αυτήν της μέσης ηλικίας, πώς εννοείτε αυτή την σύγκριση;Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στην μέση ηλικία, όπου ο άνθρωπος διαπιστώνει ότι αυτά που δημιούργησε στο πρώτο μισό της ζωής του, τελικά δεν τον κάλυψαν. Κάποιοι άνθρωποι όμως προσπαθούν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους για τα ίδια πράγματα και αξίες και στο δεύτερο μισό της ζωής  είναι αυτοί που θα το χάσουν το τρένο. Πολλοί στην μέση ηλικία δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν χάσει φυσικές δυνάμεις. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, τον έρωτα: στο πρώτο μισό της ζωής ο μέσος άνθρωπος τον βλέπει σαν άθλημα, ως επίτευγμα, κάτι με το οποίο θα αποδείξει ότι έχει κάποιες δυνατότητες. Στην μέση ηλικία λοιπόν, όλες οι λειτουργίες επιβραδύνονται, τα πάντα. Με τον ίδιο τρόπο υπάρχει και μια εξασθένηση των σεξουαλικών δυνατοτήτων του άνθρωπου, ειδικά οι άντρες όταν διαπιστώνουν αυτή την επιβράδυνση πανικοβάλλονται και πηγαίνουν σε κάποιον σεξολόγο, που υποτίθεται ότι είναι επιστήμονας που θα τους δώσει κάποια χάπια ώστε να τονωθούν πάλι. Έτσι η κοινωνία ωθεί από νεαρή ηλικία κάποιον να δει την σεξουαλικότητα σαν κάτι στο οποίο πρέπει να έχει ορισμένες επιδόσεις, με αποτέλεσμα να μην ανακαλύπτει ποτέ τον έρωτα. Άρα όταν χάνει τις σωματικές του δυνάμεις, του δίνεται η ευκαιρία να μην δει πάλι με τον ίδιο τρόπο τον έρωτα, αλλά με την πραγματική του έννοια που είναι η στοργή, η τρυφερότητα, η αγάπη, εκστατικά πράγματα που δεν τα υποπτεύθηκε στο πρώτο μισό της ζωής του. Επομένως όταν επιμένουμε στην βίλλα και στην Φεράρι, αμελούμε τις σχέσεις, δεν τις έχουμε. Η περίπτωση Ωνάση είναι το καλύτερο παράδειγμα, όπου όταν έχασε τον υιό του είπε «ότι είμαι ο πιο φτωχός άνθρωπος στον κόσμο» και συνειδητοποίησε ότι όλη αυτή η αυτοκρατορία του είναι άχρηστη μπρος στον χαμό του γιού του. Στην κοινωνική κρίση λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά που είχαμε τα χάσαμε, πάει και τελείωσε, αυτό που μερικοί πιστεύουν ότι θα υπάρξει τρόπος να τα ξαναπάρουν πίσω γελιούνται. Όλες οι ιδεολογίες έχουν προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες στον σύγχρονο άνθρωπο, γιατί συνέβαλλαν στο περιορισμό της ανθρώπινης ζωής, όλοι ασχολούνται αν θα πάρουν αύξηση στο μισθό τους, αν θα φορέσουν  επώνυμα ρούχα, όμως με αυτά συρρικνώνεται ο άνθρωπος και γίνεται κάτι

ΑΛΗΘΕΙΑ ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ;;;

Σημεία και τέρατα συμβαίνουν στη πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, δε χρειάζεται να τα επαναλαμβάνουμε όλη την ώρα. Η κοινωνική αδικία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Η αποκάλυψη της προμελέτης του σχεδίου δεν αποκαλύφθηκε τώρα όπως αναφέρεται στην WSJ. Είχε αποκαλυφθεί επισήμως πλέον, από τα ίδια τα χείλη του τέως διοικητή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρός-Κάν σε εκείνη την περίφημη συνέντευξή του στο κανάλι CANAL+, όπου κάποιοι υπέκλεψαν τις επίμαχες δηλώσεις που είχαν κοπεί στο μοντάζ).

Ολα αυτά από μόνα τους, δηλαδή δε χρειάζεται τίποτε άλλο να προστεθεί πάνω σε αυτά, αυτά και μόνον τα δύο συνιστούν 1) Άμεση πτώση της κυβέρνησης λόγω αποκάλυψης σχεδίου με σκοπό την υλική και ηθική βλάβη του ελληνικού κράτους και 2) Επέμβαση των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, στοιχειοθέτηση κατηγοριών περί εσχάτης προδοσίας, σύλληψη των εμπλεκόμενων στο θέμα αυτό πολιτικών (εν προκειμένω των Γ.Παπανδρέου, Γ.Παπακωνσταντίνου, Ευ.Βενιζέλου, Α. Γεωργίου (προέδρου ΕΛΣΤΑΤ) και κάλεσμα για κατάθεση του Γερμανού υπηκόου Σ.Ραιχενμάιγερ, διοικητού της ΕuroStat.

Oλα αυτά, θα ήταν κάτι το απολύτως αυτονόητο για κράτη όπως η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Γαλλία, η ίδια η Γερμανία. Οχι όμως για την Ελλάδα.
Γιατί όχι για την Ελλάδα;

Δεν θα μπορούσε άραγε να χαρακτηριστεί αυτό παράξενο ή παράλογο από κάποιον τρίτο παρατηρητή;

Ασφαλώς και ναί, δεδομένου του γεγονότος οτι η Ελλάδα δεν είναι κάποια τριτοκοσμική χώρα ή κάποια αναπτυσσόμενη χώρα, αλλά μια χώρα που ανήκει στην ανεπτυγμένη Ευρώπη, με χιλιάδες χρόνια Ιστορίας και πολιτισμού. Εξάλλου, όλα τα προηγούμενα κράτη που προανέφερα, δεν είχαν δικούς τους πολιτισμούς, αν ανατρέξουμε λιγάκι την Ιστορία.

Οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν σε αυτά τα κράτη, βασίζονταν στον εξής έναν: Στον Ελληνορωμαϊκό Πολιτισμό, που αυτός με τη σειρά του δεν ήταν παρά η εξέλιξη του Ελληνικού Πολιτισμού όπως αυτός είχε εξελιχθεί στους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους.

Οι σημερινοί Ελληνες, επιστημονικώς αποδεδειγμένα, είναι απόγονοι αυτών που δημιούργησαν αυτούς τους πολιτισμούς που προανέφερα. Αρα, είχαν τον πρώτο λόγο στην ανάπτυξη ενός εφάμιλλου πολιτισμού που να βασίζονταν στην κληρονομιά των προγόνων τους. Και βάσει αυτών των ιδεωδών, θα είχαν στήσει και αναπτύξει μια Πολιτεία, που να είναι σε θέση να αντιδρά άμεσα και να κλείνει το όποιο απόστημα πήγαινε να ανοίξει.

Γιατί λοιπόν οι Έλληνες δεν αξιοποίησαν την κληρονομιά τους;

Τις πταίει δια τούτο, που λέει κι ο ποιητής; Γιατί η Ελληνική Πολιτεία δημιουργήθηκε έτσι, χτίστηκε έτσι χωρίς να έχει ποτέ τέτοια όπλα αντίδρασης;

Αλλά και γιατί οι Ελληνες την ιθαγένεια, ενώ παλαιότερα δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους έστω και με τέτοια πολιτεία που είχαν για γκουβέρνο, σήμερα, εν έτι 2011, κατήντησαν άβουλα ολόνια σαν καρικατούρες βγαλμένες κατ' ευθείαν από το "Μετρόπολις" του Φρίτς Λάγκ;

Ας το δούμε το θέμα λίγο πιο διεξοδικά γιατί τα ερωτήματα αυτά σηκώνουν πολλή κουβέντα.

Ο σημερινός δυτικός πολιτισμός, του στυγνού καπιταλισμού βασίζεται στα αγγλοσαξονικά ιδεώδη του κυνισμού και της υφαρπαγής. Απο ένα σημείο και μετά, κυρίως μετά την κατάρρευση μεν των αγγλικών κτίσεων στο 1/4 της υφηλίου αλλά με την κληρονομιά της κουλτούρας που άφησαν οι αγγλοσάξονες πίσω τους με την επικράτηση της αγγλικής γλώσσας παγκοσμίως και της ελεύθερης αγοράς δε, όλοι σχεδόν οι λαοί του δυτικού κόσμου, είχαν ενστερνιστεί αυτά τα ιδεώδη.

Όλοι; Όχι! Υπήρχε ακόμη ένας λαός που αντιστεκόταν σθεναρά σε όλο αυτό το αποκρουστικό σκηνικό, οι Ελληνες. Ένα αγκάθι στα πλευρά μιας κυνικής ολιγαρχίας, που έπρεπε οπωσδήποτε να εξαλειφθεί ή να αλλοτριωθεί.

Στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου αλλά και της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής εποχής, υπήρχε μόνο μια ιδεολογία που αγωνιζόταν να κυριαρχήσει, η ιδεολογία της Αριστεράς, όπως αυτή εκφραζόταν από τη μερίδα των αριστερών κομμάτων, δηλαδή του (παράνομου) ΚΚΕ, της ΕΔΑ, του ΚΚΕ Εσωτ., της Ενωμένης Αριστεράς κλπ. Ο λαός που ήταν ενταγμένος σε αυτές τις ιδεολογικές βάσεις, ήταν και αυτός που αντιδρούσε.

Όχι γιατί, όπως ισχυρίζονται πολλοί, ήταν απόλυτα κατευθυνόμενος. Όχι. Αλλά διότι, οι δυνάμεις αυτές υπό την μαεστρική καθοδήγηση των επικεφαλής των στελεχών, ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΎΣΑΝ με μαεστρία την ατιθασοσύνη και τον πατροπαράδοτο μη-συμβιβασμό του Έλληνα, πράγμα που τον οδηγούσε αναπόφευκτα στη σύγκρουση εναντίον όλων αυτών που του στερούσαν το δικαίωμά του σε μια καλύτερη και λεύτερη ζωή. Να λοιπόν η γενεσιουργός αιτία των μεγάλων αγώνων και των συγκρούσεων στις δεκαετίες του '50 και '60 κυρίως.

TELEGRAPH: Το Ευρώ οδηγείται στην καταστροφή!

Άρθρο της μεγάλης βρετανικής εφημερίδας εξηγεί γιατί η "Ανάπτυξη" που μας υπόσχονται δεν πρόκειται να έρθει αν δεν φύγει από την Ευρώπη η σημερινή πολιτική "αριστοκρατία".

Peter Oborne

Σήμερα η Telegraph δημοσίευσε ένα άρθρο του Peter Oborne στο οποίο συμπεραίνεται αυτό που πάντοτε προέβλεπαν οι Βρετανοί: ότι το Euro οδηγείται στην καταστροφή.
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο περιγράφει την ευρύτερη εικόνα της κατάστασης στην Ευρώπη και ξεκαθαρίζει ότι για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ευθύνεται κυρίως η ανίκανη ευρωπαϊκή ελίτ πολιτικών και γραφειοκρατών που οδήγησε ολόκληρη σχεδόν την ευρωζώνη στην ύφεση.

Τα συμπεράσματα του άρθρου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που μας λένε σήμερα κάποιες πολιτικές παρατάξεις (κυρίως οι νεοφιλελεύθερες) που προσπαθούν να μεταφέρουν όλες τις ευθύνες στον Έλληνα και στη χώρα μας, λες και ο Έλληνας επιχειρηματίας, ελεύθερος επαγγελματίας ή υπάλληλος θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα και ευθύνεται αυτός για την κατάντια σε όλη την Ευρώπη…
Το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, όπως σωστά υποστηρίζουν κάποιες πολιτικές παρατάξεις όπως πχ ο ΣΥΡΙΖΑ, άσχετο με το τι προτείνουν για τη λύση του. Η απίστευτη ανισορροπία και η κατάρρευση της οικονομίας οφείλεται στο χάος που δημιούργησε η νομισματική ένωση τελείως άνισων και διαφορετικών κρατών και οι μεγάλες ευκαιρίες που απέκτησαν εξαιτίας της οι ισχυροί για να κερδίσουν σε βάρος των αδύναμων.
Το άρθρο εξηγεί επίσης ότι είναι μεγάλο ψέμα η κάθε υπόσχεση που προσπαθούν να δώσουν κάποιοι πολιτικοί ότι “η σταθερότητα και η ανάπτυξη είναι ένα βήμα μακριά” καθώς οι εξελίξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι αρνητικές και το μέλλον της Ευρωζώνης σκοτεινό.

Γιάνης Βαρουφάκης-Ο πανικός τους, η ελπίδα μας

Διαβάζουμε ότι κάποιοι μάνατζερς κερδοσκοπικών επενδυτικών ταμείων (hedge funds) του Λονδίνου «φρίκαραν» μετά από συνάντησή τους με εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι τους παρουσίασαν τις προθέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε μεταξύ τους. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι τα hedge funds θα εγκατέλειπαν την χώρα έτσι κι αλλιώς, με οποιαδήποτε κυβέρνηση ante portas. Και ότι όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο καλύτερα.
Γιατί να φύγουν; Δεν θέλουμε τις επενδύσεις τους; Όχι ιδιαίτερα! Τα hedge funds ποτέ δεν επενδύουν παραγωγικά. Δεν είναι η δουλειά τους αυτή. Δουλειά και σκοπός τους είναι να αγοράσουν κάποια χαρτιά φτηνά, ελπίζοντας ότι οι τιμές των χαρτιών που αγόρασαν θα αυξηθούν γρήγορα, θα ξεπουλήσουν στα γρήγορα (πολλές φορές εντός λεπτών της ώρας) και θα μεταβούν σε νέα πεδία δόξης λαμπρά χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το τι θα αφήσουν πίσω τους. Μόνο στην απελπισμένη Μνημονιακή Ελλάδα μπορούσε να γιορταστεί ως χαρμόσυνο νέο (όπως έγινε το 2012) η έλευση για «επενδύσεις» του κ. John Paulson!
Η ιστορία με το πώς η Ελλάς έγινε ένα από αυτά τα πεδία δόξης των hedge funds, έστω για λίγο καιρό, έχει ενδιαφέρον. Εν αρχή ην η πτώχευσή μας ως κράτος το 2009/10. Τα δύο μνημονιακά δάνεια δεν ήταν τίποτα άλλο από την εφαρμογή της τακτικής που χρησιμοποιούν οι τραπεζίτες οι οποίοι αρνούνται να παραδεχθούν ότι τεράστια δάνεια που χορήγησαν «έσκασαν» - κάτι που, αν το παραδεχθούν, θα είναι σαν να παραδέχονται ότι οι τράπεζές τους έχουν πρόβλημα. Οπότε, τι κάνουν; Εφαρμόζουν την τακτική του «προσποιήσου και επέκτεινε» (extend and pretend αγγλιστί) – δηλαδή δανείζουν ξανά τους ίδιους πτωχευμένους δανειζόμενους ώστε να προσποιούνται και οι μεν και οι δε ότι τα αρχικά δάνεια αποπληρώνονται κανονικά (μεγαλώνοντας εν τω μεταξύ τις μαύρες τρύπες), επεκτείνοντας (ουσιαστικά) την χρεοκοπία αλλήλων στο μέλλον. Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση, το «προσποιήσου και επέκτεινε» το εφάρμοσε η Ευρωπαϊκή Ένωση επί της Ελλάδας εκ μέρους των τραπεζών (ευρωπαϊκών και ελληνικών) που είχαν επιτακτική ανάγκη την συγκάλυψη των «προβλημάτων» τους, και με το κόστος αυτής της συγκάλυψης να περνά στους πολίτες αρχικά της Ελλάδας και, κάποια στιγμή (όταν το δημόσιο χρέος μας κουρευτεί), της υπόλοιπης Ευρώπης.
Το πρόβλημα με την τακτική «προσποιήσου και επέκτεινε» είναι ότι κάποια στιγμή τελειώνουν τα δανεικά. Έτσι έγινε και με εμάς καθώς η γερμανική κυβέρνηση ένιωσε πως δεν μπορεί να ξαναπάει στην Ομοσπονδιακή της Βουλή για τρίτη φορά ώστε να εξασφαλίσει τα ποσά (της δήθεν διάσωσης της Ελλάδας) που απαιτούσε η διατήρηση της φαντασίωσης του «προσποιήσου και επέκτεινε». Οπότε, το Βερολίνο πέρασε στο Plan B: στη δημιουργία δύο φουσκών που θα εξαγόραζαν, με ιδιωτικά κεφάλαια, λίγο περισσότερο χρόνο.
Η μία φούσκα αφορούσε το δημόσιο χρέος με την δήθεν έξοδο, αν θυμάστε, του δημοσίου στις αγορές τον περασμένο Απρίλιο. Για να «πετύχει» εκείνο το εγχείρημα αρκούσαν κάποια ανεπίσημα τηλεφωνήματα από την ΕΚΤ και το Βερολίνο σε hedge funds με ένα απλό μήνυμα: «Αγοράστε αυτά τα συγκεκριμένα ομόλογα των πτωχευμένων ελλήνων και, μην φοβάστε, αν χρειαστεί θα τα αποπληρώσουμε εμείς». Η δεύτερη φούσκα αφορούσε τις τραπεζικές μετοχές οι οποίες, έχοντας καταβαρθρωθεί, φούσκωσαν προς τα πάνω όταν η Φρανγκφούρτη, σε συνεργασία με την Αθήνα και το Βερολίνο, έκλεισαν το μάτι στις αγορές ότι, όταν έρθει η ώρα των ελέγχων των τραπεζών, θα κάνουν τα στραβά μάτια – κάτι που ισοδυναμεί με πράσινο φως στα hedge funds να αγοράσουν τις μετοχές τους προσδοκώντας μια πρόσκαιρη ανάκαμψη στις τιμές τους.
Με αυτές τις δύο φούσκες υπό κατασκευή, τα hedge funds έσπευσαν να οφεληθούν. Όπως τα όρνια, η έλευσή τους «μυρίζει» θάνατο, όχι ζωή. Κατέφθασαν λοιπόν ο κ. John Paulson και η παρέα του για να αποσπάσουν μερικά κομμάτια από τις σάρκες του πτώματος της ελληνικής οικονομίας και οι εγχώριοι συνάδελφοί τους, μαζί με το πολιτικό και δημοσιογραφικό τους προσωπικό, απαίτησαν από εμάς να γιορτάσουμε για το «επενδυτικό κύμα» που ήρθε στην χώρα, στηλιτεύοντας όσους εξ ημών αρνηθήκαμε να ζητωκραυγάσουμε ως «εθνοπροδότες» και «μίζερους θιασώτες της χρεοκοπίας».
Βέβαια, τα hedge funds, όπως πάντα κάνουν, ήρθαν για να φύγουν. Πριν ακόμα αγοράσουν ελληνικά χαρτιά είχαν το δάκτυλο στο κουμπί «πούλησε», γνωρίζοντας ότι πρόκειται για πολιτικώς δημιουργηθείσα φούσκα που, εντός το πολύ διετίας (μέχρι τις επόμενες εκλογές), θα έσκαγε. Όπερ και εγένετο. Εγένετο επειδή, βλέποντας ότι αυτή η κυβέρνηση δεν σώζεται, και πως θα χρειαστεί μια νέα για να περάσει και να νομιμοποιήσει το 3ο Μνημόνιο (όπως χρειάστηκε η ανατροπή των Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου για να περάσει και να νομιμοποιηθεί το 2ο Μνημόνιο), το Βερολίνο αποφάσισε να αποσύρει το δίχτυ προστασίας που προσέφερε στον κ. Σαμαρά, αφήνοντάς τον να συρθεί στις εκλογές απογυμνωμένος, και με τις υποσχέσεις του για έξοδο από το Μνημόνιο (που τις βάσισε σε δεσμεύσεις του Βερολίνου, τις οποίες το Βερολίνο αθέτισε) στον αέρα.
Κάπως έτσι τα ξύπνια hedge funds αποσύρθηκαν στα μουλωχτά από τον Οκτώβριο αφήνοντας τα λιγότερο ξύπνια να πανικοβληθούν από τον... ΣΥΡΙΖΑ. Ας πανικοβληθούν, δεν πειράζει. Ο πανικός τους, η ελπίδα μας! Ελπίδα ότι έρχεται τέλος στην «προσποίηση και επέκταση» που έχει καθηλώσει την Ελλάδα στον βάλτο της διογκούμενης χρεοκοπίας από το 2010. Και πώς θα έρθει το τέλος αυτό;
Πάντως δεν θα έρθει με νέα δάνεια – είτε διακρατικά είτε από τις αγορές. Δεν θα έρθει με νέα ψέματα. Δεν θα έρθει με τη συνεχιζόμενη προσποίηση ότι «φάγαμε τον γάιδαρο και μένει η ουρά». Θα έρθει μόνο μέσα από τη διαπραγμάτευση που θα καταστήσει το χρέος βιώσιμο, θα σπάσει τον ομφάλιο λώρο πτωχευμένων τραπεζών και πτωχευμένου δημοσίου, θα φέρει παραγωγικές επενδύσεις που θα παρακάμπτουν το κράτος μας, και θα συνοδεύεται με νοικοκύρεμα του δημόσιου τομέα και τερματισμό στην ασφυξία που επιβάλει στις επιχειρήσεις, παλαιές και ιδίως νέες.
Όσο διαρκεί μια τέτοια διαπραγμάτευση, κατά τη διάρκεια της οποίας θα απειλούμαστε με κλείσιμο των ΑΤΜ από το Βερολίνο και τη Φρακφούρτη, οι αγορές θα έρθουν και πάλι στα όρια του νευρικού κλονισμού, τα spreads θα φτάσουν στα ουράνια, το χρηματιστήριο στις 600 μονάδες, τα ανόητα hedge funds θα τραβάνε τα μαλλιά τους. Δεν πειράζει. Δεν έχει σημασία το επιτόκιο δανεισμού του δημοσίου όσο το δημόσιο δεν δανείζεται. Δεν έχει σημασία η τιμή της μετοχής μιας τράπεζας πού ήταν και παραμένει πτωχευμένη και η οποία είχε τσιμπήσει μερικά ευρώ λόγω μιας πολιτικά κατασκευασμένης φούσκας.
Το ζητούμενο είναι η διαπραγμάτευση αυτή να τελειώσει καλά για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Να βάλει τέλος στα τοξικά ψέματα -στο «προσποιήσου και επέκτεινε»- που τόσο κακό κάνει στον τόπο και αντανακλά την άρνηση της επίσημης Ευρώπης να έρθει αντιμέτωπη με τη συστημική της κρίση. Αν αυτό απαιτεί έναν πρόσκαιρο πανικό κερδοσκόπων που επένδυσαν στις φούσκες που πρέπει να σκάσουμε, ας έρθει πιο γρήγορα για να κρατήσει και πιο λίγο.
 protagon

ΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

WSJ: O Τσίπρας θέλει να γίνει «Τσάβες των Βαλκανίων»

«Έξι μήνες πριν, φαινόταν πως τα χειρότερα είχαν περάσει για την Ελλάδα: η διάθεση σήμερα είναι διαφορετική», σημειώνει σε εκτενές δημοσίευμά της η εφημερίδα Wall Street Journal αναλύοντας τα «αδιέξοδα», τα «λάθη» αλλά και την πιθανότητα το «δράμα της Ελλάδας να εξελιχθεί σε τραγωδία».

«Πριν από έξι μήνες η χώρα φαινόταν να έχει ξεπεράσει τα χειρότερα και υπήρχε μια διάχυτη αισιοδοξία μεταξύ των κυβερνώντων αλλά και των αγορών», ξεκινά το άρθρο του ο Σάιμον Νίξον. Οι ξένοι επενδυτές άρπαξαν το πρώτο ομόλογο που εξέδωσε η ελληνική κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης χρέους και έριξαν φρέσκο χρήμα στο τραπεζικό σύστημα της χώρας. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που είχε τελματώσει προσέλκυσε το ενδιαφέρον διεθνών εταιρειών που αναζητούσαν ευκαιρίες».

Η διάθεση σήμερα όμως είναι μάλλον διαφορετική, υπογραμμίζει ο αρθρογράφος Σάιμον Νίξον: «Αν μη τι άλλο, η οικονομία ξεπέρασε τις προσδοκίες, η ανάπτυξη είναι κατά 0,7% από έτος σε έτος κατά το τρίτο τρίμηνο, η ταχύτερη ανάπτυξη από όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, η οποία ενισχύθηκε από τον τουρισμό. Την επόμενη χρονιά, η Αθήνα αναμένει αύξηση του κοντά στο 3%. Η ανεργία τελικά πέφτει και η χώρα έχει επιτύχει πλεόνασμα.

Παρόλα αυτά, το ελληνικό 10ετές ομόλογο διαπραγματεύεται τώρα με απόδοση 7,12% και εξακολουθεί να κινείται πολύ πάνω από το χαμηλό του καλοκαιριού κοντά στο 5,5%. Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά έχει υποχωρήσει κατά 12,3% σε σχέση με πέρυσι, οι ελληνικές τράπεζες παρουσίασαν ανησυχητική εκροή καταθέσεων τον Νοέμβριο και οι έμποροι λένε ότι οι πωλήσεις έκαναν βουτιά τις τελευταίες εβδομάδες».

«Η κατήφεια αντανακλά την πολιτική αβεβαιότητα. Έλληνες και τρόικα έχουν πετύχει να θέσουν εν αμφιβόλων την όποια πρόοδο» με αποτέλεσμα τώρα η χώρα να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.

Η ευθύνη στον «Τσάβες των Βαλκανίων»
Ο Νίξον χαρακτηρίζει τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ ως τον άνθρωπο που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την αναταραχή των τελευταίων ημερών: «Έχει τρομάξει τις αγορές μετατρέποντας την επικείμενη κοινοβουλευτική ψηφοφορία για την εκλογή νέου Προέδρου της Ελλάδα -σε μεγάλο βαθμό μια εθιμοτυπική θέση- σε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ελπίζοντας ότι θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές που θα τον εκτοξεύσουν στην πρωθυπουργία».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόσφατα προσπαθήσει να ξαναπουλήσει τον εαυτό του σε επενδυτές στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο ως κύριο φιλοευρωπαϊκό κόμμα», συνεχίζει ο αρθρογράφος. «Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας έχει αντιταχθεί σχεδόν σε κάθε αναθεώρηση του προϋπολογισμού και στέκεται σταθερά στο πλευρό των κατεστημένων συμφερόντων. Με την άρνησή του να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, ακόμη και στις αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και στο Σύνταγμα, αλλαγές που παραδέχεται ότι χρειάζονται επειγόντως, ο κ. Τσίπρας φαίνεται να ενσωματώνει τις χειρότερες πτυχές του πολιτικού πολιτισμού που λέει ότι θέλει να αλλάξει.
Η οικονομική στρατηγική του αντιστοιχεί σε μεγάλες αυξήσεις στις δημόσιες δαπάνες, επανακρατικοποιήσεις, αποκατάσταση θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα που θα χρηματοδοτηθούν από την ελάφρυνση του χρέους από την Τρόικα - ένα πρόγραμμα που εγγυάται ότι θα οδηγήσει την Ελλάδα σε μια νέα τροχιά σύγκρουσης με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ανατρέχοντας στη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ είναι δύσκολο να μην καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τσίπρας θα γίνει ο Ούγκο Τσάβες των Βαλκανίων: το πρόγραμμά του είναι σαν αυτό του πρώην ηγέτη της Βενεζουέλας».

Τα λάθη του Σαμαρά και η ευθύνη της τρόικα
Όμως και ο Έλληνας πρωθυπουργός φέρει μερίδιο ευθύνης για την έλλειψη εμπιστοσύνης από τις αγορές, συνεχίζει το δημοσίευμα.

«Η λανθασμένη του απάντηση στην απειλή του ΣΥΡΙΖΑ υπονόμευσε την εμπιστοσύνη των επενδυτών και της Τρόικας. Τον Ιούνιο απέλυσε τον επικεφαλής της φορολογικής διοίκησης, κάτι που οι αξιωματούχοι της Τρόικας θεώρησαν ως απόδειξη ότι η Αθήνα αντιμετώπιζε “μαλακά" τη φοροδιαφυγή. Ο Σαμαράς προχώρησε επίσης σε ανασχηματισμό προωθώντας παλαιού τύπου λαϊκιστές σε θέσεις-κλειδιά. Ακόμα χειρότερα ο Σαμαράς το παράκανε όταν είπε τον Οκτώβριο ότι η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα διάσωσης στο τέλος του τρέχοντος έτους, θέτοντας τον εαυτό του στο έλεος των αγορών. Οι αγορές έδειξαν να φοβούνται ότι η Ελλάδα θα εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Πράγματι, ο κ. Σαμαράς φάνηκε να επιβεβαιώνει αυτούς τους φόβους παρουσιάζοντας έναν προϋπολογισμό του 2015 που βασιζόταν σε αισιόδοξες προβλέψεις. Στη συνέχεια παρέτεινε την προθεσμία για τους πολίτες να πληρώνουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους σε 100 μήνες από τους 12, και πάλι χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τρόικας, αυξάνοντας περαιτέρω τις αμφιβολίες σχετικά με τη δέσμευσή του για μεταρρυθμίσεις. Τελικά ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε την Κυριακή».
«Ούτε η Τρόικα είναι άμοιρη ευθυνών. Για τρίτη φορά μέσα σε τρία χρόνια, το ΔΝΤ κρατάει την κρίσιμη αξιολόγηση πιέζοντας για περαιτέρω βαθιές περικοπές των δαπανών την ώρα που η Αθήνα επιμένει ότι θα αποδειχθούν περιττές, όπως ήταν το 2013 και το 2014. Το ΔΝΤ επιμένει επίσης σε επανεξέταση των συντάξεων και του φορολογικού συστήματος σε ένα χρονοδιάγραμμα που όπως πιστεύει η Αθήνα δεν είναι πολιτικά ρεαλιστικό.

Το ΔΝΤ μπορεί να έχει δίκιο ότι αυτό μπορεί να είναι μια τελευταία ευκαιρία για να ασκήσει πραγματική πίεση στην Αθήνα να τηρήσει τις δεσμεύσεις. Το ζήτημα είναι εάν η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει από ένα πρόγραμμα διάσωσης σε μια προληπτική πιστωτική γραμμή όπου η Τρόικα θα έχει λιγότερη δύναμη να επηρεάσει τις αποφάσεις της Αθήνας. Ομως κι άλλοι αξιωματούχοι της Τρόικας φοβούνται ότι η ολοένα και μεγαλύτερη αδιαλλαξία του ΔΝΤ κινδυνεύει να εμβαθύνει την πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα».

«Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για την Ελλάδα, επομένως θα χρειαστεί κάποια επέκταση του τρέχοντος προγράμματος, έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της» σχολιάζει στον επίλογό του ο Αμερικανός δημοσιογράφος.

«Αλλά η Αθήνα αισιοδοξεί ότι εφόσον πετύχει μια συμφωνία εντός των προσεχών ημερών, που θα επιτρέπει στην Ελλάδα να βγείτε από το Μνημόνιο με μια προληπτική πιστωτική γραμμή στις αρχές του επόμενου έτους, θα μπορούσε ακόμα να κερδίσει τις 180 κοινοβουλευτικές ψήφους που χρειάζεται για να εκλέξει νέο πρόεδρο και να αποφύγει πρόωρες εκλογές. Μια τέτοια συμφωνία αναπόφευκτα θα απαιτήσει ένα "άλμα πίστης" από την Τρόικα.

Ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε σίγουρα να κάνει αυτό το άλμα πίστης ευκολότερα προχωρώντας σε αξιόπιστες δεσμεύσεις για να χρησιμοποιήσετε τον πολιτικό χώρο που θα κερδίσει αναζωογονώντας τις προσπάθειες αντί να προβεί σε μια λαϊκίστικη εκλογολογία. Αν η Τρόικα δεν συμφωνήσει σε μια ικανοποιητική συμφωνία με τον κ Σαμαρά, θα πρέπει να προετοιμαστεί για περαιτέρω πολιτική αστάθεια, που θα ακολουθηθεί από μια πολύ-λιγότερο ικανοποιητική συμφωνία με τον κ. Τσίπρα».
εθνος

Δείτε πως αποκαλούν την χώρα μας στο εξωτερικό - Ποιο είναι το μοναδικό κράτος που μας αποκαλεί ΕΛΛΑΣ; [photo]

Η αρχαία ελληνική κουλτούρα και η γλώσσα επηρεάζουν ακόμη και σήμερα την ευρωπαϊκή κουλτούρα... Ο ρωμαϊκός πολιτισμός εμπνεύστηκε από τους ισχυρούς προκατόχους του και στη συνέχεια βοήθησε στην περαιτέρω εξάπλωση της αρχαιοελληνικής ταυτότητας. Δείτε αυτήν την επιρροή πόσο ισχυρή είναι στην σύγχρονη Ευρώπη. Αυτοί που σχεδίασαν τον χάρτη απάντησαν σε ένα σχετικά απλό ερώτημσ : με ποια ονομασία αποκαλούν την Ελλάδα οι υπόλοιποι «εταίροι».

Oι πιο «ισχυρές» ονομασίες είναι Grecia, Grecko, Greeka, Greece και Grekland που προέρχονται από το λατινογενές Γραικός.

Οι Τούρκοι και γενικά οι ανατολίτες μας λένε Yunanistan ή Yunan που υποδηλώνει προέλευση από την Ιωνία (Μικρασία).

Απ΄όλους τους Ευρωπαίους μόνο οι Νορβηγοί μας λένε Hellas!

Λεπτομέρειες στον χάρτη.

tro-ma-ktiko

Πλάτωνας και Αριστοτέλης στο λόγο του Πάπα στο Ευρωκοινοβούλιο

Με τους δύο μέγιστους φιλοσόφους ο Ποντίφηκας κάλεσε τους πολιτικούς να φροντίσουν τον άνθρωπο

Διανθισμένη με αναφορές στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη ήταν η σημερινή ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο Ποντίφηκας κάλεσε επικαλούμενος τους δύο μέγιστους Έλληνες φιλοσόφους την Ευρώπη να ασχοληθεί κυρίως με την "ιερότητα του κάθε ανθρώπου γύρω από τις αιώνιες αξίες"».

«Ένας από τους καλύτερους πίνακες του Ραφαήλ, ο οποίος βρέθηκε στο Βατικανό, είναι η Σχολή της Αθήνας. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης είναι στο επίκεντρο. Ο Πλάτων δείχνει προς τον ουρανό, στον κόσμο των ιδεών. Ο Αριστοτέλης δείχνει προς τα έξω… προς τον κόσμο, την πραγματικότητα. Για μένα αυτή είναι η εικόνα και η ιστορία της Ευρώπης, η οποία συνδέει τον ουρανό και τη γη. Οι λαοί της Ευρώπης ανέκαθεν ξεχώριζαν. Ο ουρανός είναι το άνοιγμα στον Θεό και η γη αναπαριστά την πρακτική και συγκεκριμένη ικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίζει καταστάσεις και προβλήματα» είπε ο Πάπας.

Στη συνέχεια τόνισε ότι «η Ευρώπη χρειάζεται φροντίδα, να υπερασπίζεται και να προστατεύει τον κάθε άνθρωπο, κάθε άνδρα και γυναίκα» , καλώντας τους πολιτικούς να προωθήσουν πολιτικές  οι οποίες να ενισχύουν την απασχόληση και να αποκαταστήσουν την  αξιοπρέπεια των εργαζομένων μέσω της διασφάλισης των κατάλληλων συνθηκών εργασίας.
«Τι αξιοπρέπεια μπορεί να έχει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει να φάει και δεν διαθέτει τα ουσιώδη προς το ζην; Και το χειρότερο, όταν δεν έχει δουλειά, η οποία να του δίνει την αξιοπρέπεια;», διερωτήθηκε ο Ποντίφηκας.

Για τις ζωές των μεταναστών που χάνονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο απηύθυνε έκκληση να σταματήσει η μετατροπή της Μεσογείου σε ένα «τεράστιο νεκροταφείο».

Αξιωματικός ε.α. – ΣΑΣ ΦΤΥΝΩ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ , ΑΛΗΤΕΣ

Snowden: "O κίνδυνος δὲν εἶναι ἡ τρομοκρατικὴ ἀπειλὴ ἀλλὰ ἡ παρακολούθηση τῆς μάζας"

 

 

Γράφει ὁ Πορφύρης Δ. Σταφυλά Π.

Ἀπὸ τὸ Festival des Libertes ποὺ διοργανώνεται καὶ φέτος στὶς Βρυξέλλες μὲ θέμα τῶν φίλμ του καὶ τῶν συζητήσεων “Ὑπακοὴ ἢ Ἀνυπακοὴ ” δὲν θὰ μποροῦσε νὰ λείψει ὁ Edwatrd Snowden. Ἡ διοργάνωση τῆς βιντεοδιάλεξης τοῦ ἔτυχε ἰδιαίτερου ἐνδιαφέροντος ἐξηγεῖ ὁ Mathieu Bietlot ὑπεύθυνός της διοργάνωσης. Στὸ Ἐθνικὸ Θέτρο τοῦ Βελγίου πολὺς κόσμος παρακολούθησε τὴν διάλεξή του καὶ συμμετεῖχε στὴ συζήτηση. Μπροστά σε ἕνα κοινὸ ἀπαιτητικὸ ποὺ ἀδημονοῦσε ὁ διάσημος πληροφορικάριος ἐπιχείρησε νὰ ἀποδώσει τὸν κίνδυνο τῆς ἀσύμμετρης ἀπειλῆς ποὺ ἀποτελεῖ ἡ παρακολούθηση τοῦ μαζάνθρωπου.

Ἂν καὶ ἡ ἀπόφασή του γιὰ ἀνυπακοὴ ἦταν νόμιμή το τίμημα ποὺ πλήρωσε ἦταν βαρὺ: καταζητεῖται ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ δικαιοσύνη,ἐνῶ δὲν μπορεῖ νὰ εἰσέλθει στὴ χώρα του. Ἐπιδιώκοντας νὰ τοῦ δοθεῖ ἄσυλο κατέληξε στὴ Ρωσία ποὺ τοῦ τὸ παρέχει προσωρινά. Λάνσαρε ἕνα συναγερμὸ γιὰ....

τὴν ἐπικινδυνότητα τῆς παρακολούθησης τῶν πολιτῶν ἀπὸ τὶς μυστικὲς ὑπηρεσίες.

Ἀπὸ τὴν παρακολούθηση τῶν ὑπόπτων στὴν παρακολούθηση ὅλου τοῦ κόσμου.

“Δεν μποροῦμε νὰ περιμένουμε νὰ ἐξαφανίζονται τὰ ἄτομα σὲ μυστικὲς φυλακὲς ἐξ αἰτίας τῆς γνώμης τους... Ἡ δύναμη ποὺ διαθέτουν αὐτοὶ οἱ κρατικοὶ ὀργανισμοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ ἐμπορικὲς ἐταιρίες οἱ ὁποῖες εὐνοοῦνται ἀπὸ τὶς τεχνολογίες εἶναι τεράστια. Αὐτὴ τὴ δύναμη δὲν μποροῦν νὰ τὴν καρπωθοῦν οἱ πολίτες γιατί δὲν ἔχουν τὴν τεχνογνωσία “. Ἀντίθετα αὐτοὶ εἶναι τὰ θύματα.

Ἐδῶ καὶ κάποια χρόνια ἐπῆλθε μιὰ μεταβολὴ στὶς τάξεις καὶ τὸ ἀντικείμενο τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν : ἀπὸ τὴν παρακολούθηση τοῦ ὑπόπτου στὸ πλαίσιο τῶν ἀντιτρομοκρατικῶν ἐρευνῶν τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν ὅπως τὸ NSA ὁδηγήθηκαν στὴν παρακολούθηση ὅλου τοῦ κόσμου.

Τὸ κέντρο ἐξουσίας ἄλλαξε τόνισε. Ἐπέμεινε πάνω στὴν παρακολούθηση καὶ πρακτόρευση τῆς μάζας καὶ ἐκτιμᾶ ὅτι πρέπει νὰ δομηθεῖ μιὰ διεθνῆ προστασία ἐναντίον τῶν διαφόρων μυστικῶν ἐθνικῶν συστημάτων.

“Κατά τὸ παρελθὸν γιὰ νὰ πραγματοποιήσει μιὰ ἔρευνα καὶ γιὰ νὰ συλλάβει κάποιον ἡ ἀστυνομία ἡ ἀστυνομία ἔπρεπε νὰ χτυπήσει πόρτες νὰ ἀναζητήσει ντοκουμέντα καὶ ὑποθέσεις. Σήμερα αὐτὴ ἡ δράση τῆς ἐπιτήρησης εἶναι αὐτοματοποιημένη γενικευμένη καὶ συνεχόμενη “.

Ο Snowden ποὺ βρίσκεται πάντα σὲ μυστικὸ τόπο στὴ Ρωσία ἐπιβεβαιώνει : “Εἴμαστε σὲ μιὰ νέα ἐποχή. Σήμερα δὲν εἶναι οἱ τρομοκρατικὲς ἀπειλὲς ποὺ ἀποτελοῦν τὸ μεγαλύτερο κίνδυνο γιὰ τὴν δημοκρατία ἀλλὰ ἡ ἐπιτήρηση τῆς μάζας. “

Ἡ τρομοκρατικὴ ἀπειλὴ ποτὲ δὲν θὰ μπορέσει νὰ ἐπηρεάσει τὸν κόσμο στὸν βαθμὸ ποὺ τὸ κάνει ἡ γενικευμένη συλλογὴ πληροφοριῶν. Ἐξηγεῖ ὅτι θέλει νὰ ἐργαστεῖ μὲ ἐρευνητὲς καὶ δημοσιογράφους γιὰ νὰ μελετήσει αὐτὴν τὴν ἐπιτήρηση τῆς μάζας ποὺ ὑπάρχει ὄχι μόνο στὶς ΗΠΑ ἀλλὰ μέσα σὲ ὅλες τὶς χῶρες τοῦ κόσμου καὶ βέβαια σὲ ὅλες αὐτὲς ποὺ ἀποκαλοῦνται “δημοκρατικὲς“. Καὶ ἀναγνωρίζει ὅτι δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ τὸ κάνει μόνος του γὶ αὐτὸ θέλει νὰ δουλέψει μὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ νοιάζονται γὶ αὐτὲς τὶς ἐλευθερίες. Σήμερα αὐτὸ εἶναι τὸ σχέδιό του. (RTBF 24.10.14)

Περισσότερες οι SIM παρά οι άνθρωποι

 

Τα κινητά τηλέφωνα μόλις ξεπέρασαν τον παγκόσμιο πληθυσμό

     

Τα κινητά τηλέφωνα ξεπέρασαν σε πληθυσμό τον ανθρώπινο!

Ουάσινγκτον

Είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των επικοινωνιών: τις τελευταίες εβδομάδες ο αριθμός των ενεργών καρτών SIM ξεπέρασε για πρώτη φορά τον παγκόσμιο πληθυσμό. Σύμφωνα με την GSMA, την διεθνή ένωση των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, οι κάρτες SIM σε κινητά τηλέφωνα και άλλες συσκευές πλησιάζουν τα 7,23 δισεκατομμύρια σε παγκόσμιο επίπεδο, αυξημένες κατά 6,10% σε ετήσια βάση. Συγκριτικά, ο παγκόσμιος πληθυσμός αγγίζει τα 7,2 δισεκατομμύρια, αυξανόμενος κατά 2 άτομα το δευτερόλεπτο ή μόλις 1,2% το χρόνο, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία του αμερικανικού Γραφείου Απογραφών.

Ταχύτατο φαινόμενο

«Καμία τεχνολογία δεν μας έχει επηρεάσει όπως το κινητό τηλέφωνο. Είναι το ταχύτερα αυξανόμενο φαινόμενο που έχει καταγραφεί ποτέ: από το μηδέν στα 7,2 δισ. σε τρεις δεκαετίες» δήλωσε ο Κέβιν Κίμπερλινγκ, πρόεδρος της εταιρείας Spencer Trask, σχολιάζοντας το ορόσημο.

Η Spencer Trask είχε επενδύσει στην Millicom, μια εταιρεία που συνεργάζεται με τη Facebook για την προώθηση των κινητών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το γεγονός πάντως ότι οι ενεργές κάρτες SIM είναι πια περισσότερες από τους ανθρώπους δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν κινητό: Οι ενεργοί χρήστες πλησιάζουν τα 3,6 δισεκατομμύρια, κάτι που σημαίνει ότι σε κάθε ενεργό χρήστη αντιστοιχούν δύο κάρτες SIM.

Επιπλέον, οι μετρήσεις της GSMA συνυπολογίζουν τις κάρτες SIM που χρησιμοποιούνται σε συσκευές που επικοινωνούν με άλλες συσκευές -από έξυπνα αυτοκίνητα μέχρι έξυπνους μετρητές. Αυτές οι συνδέσεις «μηχανής με μηχανή» υπολογίζονται στα 250 εκατομμύρια. Χωρίς τον αριθμό αυτό, οι κάρτες SIM δεν θα είχαν ξεπεράσει τον παγκόσμιο πληθυσμό. Κατά κάποιον τρόπο, επομένως, οι κινητές συσκευές ίσως δεν είναι ακόμα περισσότερες από τους ανθρώπους. Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να αλλάξει στο κοντινό μέλλον.

Νορβηγία-Σουηδία: Χώρες για γηρατειά

Δύο σκανδιναβικές χώρες, η Νορβηγία και η Σουηδία, θεωρούνται οι καλύτερες χώρες στον κόσμο για να γερνάει ένας άνθρωπος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ποιότητας Γηρατειών (Global AgeWatch Index) για το 2014, που έδωσε στη δημοσιότητα το διεθνές δίκτυο HelpAge International. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 73η θέση της διεθνούς κατάταξης (μεταξύ των 96 χωρών που περιλαμβάνει η λίστα και για τις οποίες υπήρχαν επαρκή διαθέσιμα στοιχεία), υποχωρώντας από την 58η θέση που βρισκόταν το 2013.

Σύμφωνα με τη νέα έκθεση-δείκτη, το μέσο προσδόκιμο ζωής για ένα 60χρονο στην Ελλάδα (πόσα χρόνια ακόμη αναμένεται να ζήσει μετά τα 60), είναι 24 χρόνια, ενώ το μέσο προσδόκιμο υγιούς ζωής (πόσα ακόμη χρόνια θα ζήσει με υγεία μετά τα 60) είναι 17,4 χρόνια. Το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών που λαμβάνουν σύνταξη, είναι 77%. Το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που είναι άνω των 60 ετών, αναμένεται να εμφανίσει συνεχή αύξηση στο μέλλον, από 26% το 2014 (περίπου 2,9 εκατομμύρια άνθρωποι) σε 32,4% το 2030 και 37,9% το 2050. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα μετατρέπεται ταχέως σε χώρα ηλικιωμένων.
Η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλότερα από κάθε άλλη ανεπτυγμένη χώρα στον δείκτη και ότι υποχώρησε σημαντικά σε σχέση με το 2013. Από την άλλη, όπως επισημαίνει, η χώρα μας τα πάει καλά στο πεδίο της υγείας (24η), βελτιώνοντας σημαντικά τη θέση της από το 2013. Επίσης, βρίσκεται ψηλά (28η) στον τομέα της εισοδηματικής ασφάλειας για τους ηλικιωμένους, εμφανίζοντας ένα σχετικά υψηλό επίπεδο κοινωνικών παροχών στην περιοχή της, παρά την μείωση του ΑΕΠ ανά κεφαλή λόγω της κρίσης.

www.Εσελον, ο παγκόσμιος κοριός

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΑ (NSA) ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ, ΑΝΑΛΥΕΙ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης αποτελείται από 52 δορυφόρους και 25 επίγειες βάσεις. Μία από αυτές υπάρχει στην Κύπρο και στο όρος Τρόοδος.

Ηδη από το 2008 το πρόγραμμα «Αστρικός Ανεμος», που αποκάλυψε το περιοδικό «Wired», άρχισε να παρακολουθεί 320 εκατ. κλήσεις την ημέρα

 
Ο παγκόσμιος «κοριός» ονομάζεται «Εσελον». Εργάζεται για την NSA, την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή παρακολουθεί τα πάντα. Σταθερά και κινητά τηλέφωνα, φαξ, τέλεξ, SMS και δορυφορικές μεταδόσεις -οτιδήποτε χρησιμοποιεί ρεύμα ή παράγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
Το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης αποτελείται από 52 δορυφόρους και 25 επίγειες βάσεις. Μία από αυτές υπάρχει στην Κύπρο και στο όρος Τρόοδος. Πιθανόν να υπάρχει και ένα κάτοπτρο στα ορεινά της Αταλάντης, μια περιοχή κυνηγότοπο για... μπεκάτσες. Το μόνο βέβαιο είναι πως εκεί εδρεύει εταιρεία σεκιούριτι με πελάτες μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Διαθέτει δορυφορικές εγκαταστάσεις και συστήματα κεντρικής κεραίας, ένα ιδιόκτητο σταθμό λήψης σημάτων και στόλο οχημάτων GPS για εντοπισμό αυτοκινήτων, σκαφών, ανθρώπων και ζώων.
Το σύστημα «Εσελον» χρησιμοποιεί προχωρημένους αλγόριθμους για να εντοπίζει την ταυτότητα των πηγών του. Μπορεί να σαρώσει έως και 10.000 φωνές. Χρειάζεται μόλις 3 δευτερόλεπτα για ανάλυση και ταυτοποίηση της συνομιλίας. Το «Εσελον» δημιουργήθηκε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου σαν μια εφαρμοσμένη από το 1947 ιδέα για την παρακολούθηση της Σοβιετικής Ενωσης και των δορυφόρων της. Ηταν η εποχή που άρχιζε τη δράση της η νέα αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών, η CIA. Σήμερα χρησιμοποιείται για βιομηχανική κατασκοπία, υποτίθεται.
Η παρέμβαση στην οικονομία είναι πιο αποτελεσματική και έχει τον ίδιο στόχο με τις δικτατορίες που λερώνουν με αίμα και κοστίζουν πολύ. Η οικονομική απειλή γεννά υποτακτικούς υπηκόους πρόθυμους για όλα, προκειμένου να αποφύγουν την καταστροφή. Δεν χρειάζεται κάποιος να δέρνει, να φυλακίζει και να απειλεί με τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» ως απειλή της ευημερίας. Το σπίτι, η ασφάλεια, η οικογένεια, η ευημερία απειλούνται χωρίς να χρειάζονται κομμουνιστές. Φυσικά υπάρχουν άλλοι εχθροί της δημοκρατίας, αλλά το βασικό όπλο είναι ο φόβος. Η απειλή ότι θα τα χάσουμε όλα μάς κάνει να αποδεχθούμε ένα μικρό περιορισμό των, άλλωστε, «άχρηστων» -μπροστά στον κίνδυνο να μην έχουμε ψωμί- ελευθεριών.
Η μαζική «ενοποιημένη» κοινωνία δεν προβάλλει πια ως όραμα κομμουνιστικό. Είναι η ίδια η «αυτοκρατορία» που μας εξισώνει -απαλλαγμένους από δικαιώματα- και μας ενοποιεί ενώπιον του κινδύνου. Του εχθρού. Μοιάζει παράλογο, αλλά είναι δοκιμασμένο. Προκειμένου η πλανητική εξουσία να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες, πρέπει να γνωρίζει τα πάντα για εμάς.
Από το αρχείο της NSA
Η National Security Agency (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) των ΗΠΑ για λόγους αυτοπροστασίας δίνει συχνά παραπλανητικές πληροφορίες. Οπως σε ένα σωστό «ατύχημα» ή σε μια -συνήθως κρατική- τρομοκρατική ενέργεια. Πέρα από τις εναλλακτικές λύσεις διαφυγής και τις εφεδρείες, θα πρέπει να υπάρχουν και μερικοί μάρτυρες για να παραπλανήσουν τις έρευνες.

Rodney Shakespeare Η απάτη στην Ελλάδα

Tο τέλος της απουσίας λόγω Ιντερνετ

 

• 

«Κολλημένοι» με το Διαδίκτυο: παραθέτοντας λόγια του Σενέκα, ο Χάρις τονίζει την ανάγκη να συνδυάζουμε τη μοναξιά με το πλήθος «και να καταφεύγουμε εναλλάξ σε αμφότερα».

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

«Πολύ γρήγορα, κανένας δεν θα θυμάται τη ζωή πριν από το Iντερνετ. Τι σημαίνει αυτό το αναπόφευκτο γεγονός;». Με αυτή την ερώτηση αρχίζει ο Καναδός δημοσιογράφος Μάικλ Χάρις το πρώτο του βιβλίο, «Το τέλος της απουσίας» (The End of Absence: Reclaiming What We’ve Lost in a World of Constant Connection, εκδ. Current).

Για να φτάσει σε μια απάντηση, ο Μάικλ Χάρις «χτενίζει» όσα έχουν απομείνει από την προ Iντερνετ ζωή μας, ξεχωρίζοντας τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί μας στον δικτυωμένο κόσμο από τα, συχνά πολύτιμα, πράγματα που θα αφήσουμε πίσω. Η ακόρεστη όρεξή μας –για πληροφορίες, ερεθίσματα, επιβεβαιώσεις– θα εξακολουθήσει να είναι μαζί μας. Οταν όμως όλες αυτές οι ανάγκες ικανοποιούνται αμέσως μόλις γίνονται αντιληπτές, η αξία που τους αποδίδουμε μπορεί να υποτιμηθεί.

Χωρίς αυτές τις απουσίες, χωρίς τα συναισθήματα στέρησης, υποστηρίζει ο Χάρις, «κινδυνεύουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι τα πράγματα έχουν μικρότερη σημασία». Αναφέρει το παράδειγμα της εταιρείας De Beers, η οποία «αποθηκεύει τα διαμάντια της για να προκαλέσει τεχνητή έλλειψη, δίνοντάς τους μεγαλύτερη αξία». Η κουλτούρα της αφθονίας προκαλεί καταναλωτική υποτίμηση και εκτρέφει ένα αόριστο συναίσθημα ανικανοποίητου.

Ακόμα και η θεμελιακή πράξη του στοχασμού μπορεί να υπονομευθεί εάν η αδράνεια –όταν, για παράδειγμα, περιμένουμε το λεωφορείο– αντικατασταθεί με την εύκολη διασκέδαση που προσφέρει το κινητό τηλέφωνο. Οπως συμβαίνει και με τη μεγάλη μουσική, οι παύσεις αποτελούν εξίσου μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας όσο και τα ηχηρά κρεσέντο. Δεν υπάρχει έμπνευση χωρίς στοχασμό.

Ο Μάικλ Χάρις δεν είναι δογματικός, ούτε κανένας ηλικιωμένος Λουδίτης. Αντιθέτως, χρησιμοποιεί μια πολύ στέρεη επιχειρηματολογία, ακολουθώντας τα βήματα συγγραφέων όπως ο Νίκολας Καρ, του οποίου το βιβλίο «The Shallows» είχε τεράστια επίδραση στην κατανόησή μας για τον τρόπο που το Ιντερνετ μεταλλάσσει το μυαλό μας. Προσπαθώντας να κατανοήσει καλύτερα τις ανησυχίες του, έχει μιλήσει με εκατομμυριούχους του Διαδικτύου, ειδικούς των υπολογιστών, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, ακόμα και ψηφιακά ρομπότ. Και το συμπέρασμά του είναι αρκετά μετρημένο.

Παραθέτοντας λόγια του Σενέκα, ο Χάρις τονίζει την ανάγκη να συνδυάζουμε τη μοναξιά με το πλήθος «και να καταφεύγουμε εναλλάξ σε αμφότερα». Οπως οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να αρνηθούν στον εαυτό τους την υπερβολική κατανάλωση λιπαρών και ζάχαρης που το σώμα τους έχει μάθει να λαχταράει, το ίδιο θα πρέπει να δείχνουμε περίσκεψη απέναντι στην τεχνολογία. «Κάθε τεχνολογία θα σε αποξενώσει από κάποιο τμήμα της ζωής σου. Αυτή είναι η δουλειά της. Η δική σου δουλειά είναι να το πάρεις χαμπάρι». Μόνο κάνοντάς το αυτό μπορεί η τελευταία γενιά που γνώρισε τον προ Ιντερνετ κόσμο να διασφαλίσει ότι εκείνοι που ακολουθούν θα εκτιμήσουν όσα κινδυνεύουν να χαθούν.
kathimerini

Όταν το γυαλί ράγισε: Η κατάργηση του νόμου Glass - Steagall και η μετατροπή της παγκόσμιας οικονομίας σε επιχείρηση χρηματοπιστωτικού τζόγου

Είναι 12 Νοέμβρη του 1999 και ο Λευκός Οίκος των Ηνωμένων Πολιτειών γιορτάζει. Μαζί του πανηγυρίζουν χιλιάδες επενδυτές και τραπεζίτες στην Αμερική, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι η μέρα που υπογράφεται ο νόμος για την... “Μοντερνοποίηση του Οικονομικών Υπηρεσιών”, ή αλλιώς Gramm-Leach-Bliley Act.

Πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Δημοκρατικός Μπιλ Κλίντον, ο τελευταίος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που βομβάρδισε ευρωπαϊκό έδαφος. Από τον Μάρτιο του 1999 όλα τα μέσα ενημέρωσης του πλανήτη στρέφονται στην Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο, για τον πόλεμο των 77 ημερών που, όπως ανακοίνωσαν ο Μπιλ Κλίντον και ο Τόνι Μπλερ, αποτέλεσε έναν “ανθρωπιστικό πόλεμο για την προστασία αμάχων από την εθνοκάθαρση του Σέρβου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς”.

Την ίδια στιγμή στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, σχηματιζόταν ένας κολοσσός τερατωδών διαστάσεων. Ήταν Οκτώβριος του 1998 και λίγο πριν τα ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη σφυροκοπήσουν το Βελιγράδι και δεκάδες ακόμη πόλεις και χωριά, σχηματιζόταν το... “too big to fail” μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Citigroup.

Η εμπορική τράπεζα Citicorp ανακοινώνει τη συγχώνευση της με την ασφαλιστική κοινοπραξία Travelers Group και το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών βρίσκεται μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα: Να ακυρώσει μία από τις μεγαλύτερες συγχωνεύσεις στην ιστορία της αμερικανικής οικονομίας ή να κάνει τα στραβά μάτια.

Το 2008 ο Άλαν Γκρίνσπαν, πρόεδρος της Αμερικανικής Ομοσπονδιακή τράπεζας από το 1987 ως το 2006 δηλώνει σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι “η FED είναι υπεράνω του νόμου. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορούν να παρέμβουν στο έργο της. Όσοι την διοικούν είναι υπόλογοι μονάχα στον ίδιο τους τον εαυτό”.

10 χρόνια πριν, το 1998, ο Άλαν Γκρίνσπαν από τη θέση του προέδρου της FED λαμβάνει μία απόφαση που θα σημαδέψει την παγκόσμια οικονομία για την επόμενη δεκαπενταετία: την προσωρινή παύση του νόμου Glass - Steagall, για την διευκόλυνση της δημιουργίας του τραπεζικού κολοσσού της Citigroup.


Πίσω στο μακρινό 1932 οι ΗΠΑ, αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης, βρίσκονται υπό την απειλή της ολοκληρωτικής διάλυσης. Η οικονομική κρίση που μαστίζει την παγκόσμια οικονομία έχει βυθίσει την Ευρώπη στη σκιά του φασισμού και του ναζισμού, την ώρα που η Αμερική βιώνει ένα πρωτοφανές και άνευ προηγουμένου χρηματοπιστωτικό κραχ. Η ανεργία ξεπερνά κάθε φαντασία και η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη.

Είχαν ήδη συμπληρωθεί τρία χρόνια από την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου της Wall Street. Ένα κενό αναπτυξιακό ράλι 9 συνεχόμενων ετών σταμάτησε στις 24 Οκτώβρη του 1929. Ήταν η “Μαύρη Πέμπτη” της αμερικανικής οικονομίας, όταν μέσα σε μία μόλις μέρα εξαφανίστηκε το 11% της συνολικής αξίας των μετοχών. Είχε προηγηθεί η κατάρρευση του βρετανικού χρηματιστηρίου, υπό το βάρος συγκλονιστικών αποκαλύψεων διαφθοράς στις τάξεις μερικών από τους μεγαλύτερους επενδυτές της εποχής.

Η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην αμερικανική αγορά χάθηκε. Όλα τα χρηματιστήρια της Δύσης βλέπουν τις αξίες των μετοχών να εξαφανίζονται και την πραγματική τους οικονομία να μετατρέπεται σε άχρηστα χαρτιά.


Το χάος των τριών χρόνων της κρίσης, έρχονται να καλύψουν δύο νομοσχέδια σχεδιασμένα από τους Δημοκρατικούς Carter Glass και Henry Steagall. Το Τραπεζικό νομοσχέδιο του 1932 επιτρέπει στην Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα την άμεση έκδοση χρήματος με εγγυητή το αμερικανικό κράτος και τα αποθέματα χρυσού του, αλλά και τον άμεσο δανεισμό έως και 5 εκατομμυρίων δολαρίων των συστημικών ή μικρότερων τραπεζών, κάτω από σχετικά ευνοϊκές συνθήκες.

Επειδή, όμως, το χρηματιστηριακό τζογάρισμα της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα έδωσε στην αμερικανική ηγεσία ένα πολύ καλό μάθημα διαχείρισης ακραίων καταστάσεων οικονομικής κρίσης, ο νομοθέτης παίρνει μία ακόμη πολύ σημαντική απόφαση. Να διαχωρίσει τις εμπορικές από τις επενδυτικές τράπεζες. Καμία εμπορική τράπεζα δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να κερδοσκοπεί με τα λεφτά των καταθετών της.

Είναι η αρχή του λεγόμενου New Deal, της απόφασης του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Φράνκλιν Ρούσβελτ, να προχωρήσει σε τεράστιες κρατικές επενδύσεις μετατρέποντας την, μέχρι τότε, ασταθή αμερικανική οικονομία, σε παγκόσμιο κυρίαρχο.

Κάποιοι λένε ότι ο νόμος Glass - Steagall κέρδισε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Αμερικανοί οικονομικοί παράγοντες και τραπεζίτες βλέπουν να γεννιέται μπροστά τους ένα καινούριο αμερικανικό θαύμα ανίκανοι να απλώσουν τα χέρια τους μέχρι εκεί που επιθυμούν.