Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

0

Θέλετε να κόψετε τα ρόδα μου; {16 ποιήματα του Φρειδερίκου Νίτσε}


Ο Νίτσε υπήρξε δριμύτατος επικριτής των κατεστημένων σκέψεων και τάξεων, ιδιαίτερα του Χριστιανισμού. Πληθώρα συγγραμμάτων του γράφτηκαν με οξύ και επιθετικό ύφος, χρησιμοποιώντας ευρέως αφορισμούς. Το φιλοσοφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, περίοδο κατά την οποία εδραιώθηκε η θέση του και αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μείζονες φιλοσόφους.*
Ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε (γερμ. Friedrich Wilhelm Nietzsche) (15 Οκτωβρίου 1844 – 25 Αυγούστου 1900) ήταν σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος. Αναφέρεται συχνά ως ένας από τους πρώτους «υπαρξιστές» φιλοσόφους. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Βόννη και τη Λειψία. Καταγόταν από βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια και προοριζόταν για την επιστήμη της Θεολογίας, ωστόσο η πορεία του άλλαξε κατά τα μετεφηβικά του χρόνια με αποτέλεσμα να στραφεί στο χώρο της φιλοσοφίας. Μόλις στα 25 του χρόνια διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία και από τότε ξεκίνησε το πολύμορφο συγγραφικό του έργο.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Δοκιμάστε το φαγητό μου.
Αύριο θα σας φανεί καλό.
και μεθαύριο ακόμη καλύτερο!
Κι αν τότε ζητήσετε κάτι παραπάνω
όλα τα πραγματα που έκανα παλιά
θα μου εμπνεύσουν άλλα πιο καινούργια.

ΠΑΓΟΣ

Ναι! Είναι φορές που φτιάχνω πάγο γιατί μας βοηθάει στη χώνεψη.

Αν έχετε πολλά να χωνέψετε σίγουρα θα σας αρέσει ο πάγος μου!

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ
Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω έμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μου εναντιώθηκε ταξιδεύω με όλους τους ανέμους.



ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Αυτός εδώ ανυψώνεται – του πρέπει, να τον επαινούμε!
Και όμως ένας άλλος έρχεται πάντα από ψηλά.
Και ζει εκεί όπου ποτε δεν φτάνει έπαινος – είναι από ψηλά.

Η ΠΤΩΣΗ
«Χαμηλώνει, πέφτει», Λέτε και κοροϊδεύετε. Η αλήθεια είναι: κατεβαίνει κάτω σ’ εσάς! Η υπερβολική του ευτυχία έγινε πολύ δυνατή το υπερβολικό του φως ακολουθεί το σκότος σας.

Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ
Αν εγώ, ένα βαρέλι που κυλάει
όεν συνέχιζα να περιστρέφομαι συνεχεία
πως θα γλύτωνα απο το κάψιμο
έτσι που τρέχω πίσω απο τον φλογισμένο ηλιο;

ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΟΥΣΤΟ
Αν μ’ άφηναν ελεύθερο νια να διαλέξω
θα ήθελα μια θέση
στη μέση του Παραδείσου:
κι ακόμη καλύτερα, έξω από την πόρτα.

ΑΣΤΡΙΚΑ ΗΘΗ
Η νύχτα την τροχιά σου ακολουθεί τι σε νοιάζει αστέρι γι’ αυτήν;
Διάσχισε, ευτυχισμένο, τούτη την εποχή!

Η δυστυχία της σου είναι μακρινή και ξένη!
Το φως σου ανήκει στον πιο απομακρυσμένο κόσμο
αμαρτία πρέπει να είναι για σένα ο οίκτος! Μονάχα ένας είναι ο νόμος σου: να είσαι καθαρός

Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ

Καλύτερα μια έχθρα ακέραιη παρα μια φίλια ξανακολλημένη.

«ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ», ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

Είσαι βαρύθυμος και φοβισμένος,

όταν κοιτάω το παρελθόν.

Να εμπιστευτείς όμως το μέλλον, μόλις εμπιστευτείς τον εαυτό σου.

Ω! πουλί, είσαι αετός που κυνηγάει ή της Αθηνάς η αγαπημένη κουκουβάγια;

ΦΑΡΜΑΚΟ  ΓΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥΣ

Παραπονιέσαι πως δεν βρίσκεις τίποτα νόστιμο; Πάντα, φίλε μου, οι ίδιες παλιές παραξενιές;

Σ’ ακούω να βλάστη μας, να φτύνεις, και να θορυβείς λυγίζει η καρδιά και η υπομονή μου.

Ακολούθησε με φίλε!

Αποφάσισε ελεύθερα να καταπιείς με μιας ένα παχύ βατράχι!

Είναι ό,τι πρέπει για τη δυσπεψία!

Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ

Σιχαίνομαι ν’ ακολουθώ, σιχαίνομαι και να καθοδηγώ.

Να υπακούω; Όχι! Και να κυβερνώ; Ούτε και τούτο!

Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του φόβο δεν προκαλεί.

Και μόνον όποιος φόβο προκαλεί μπορεί να οδηγήσει άλλους.

Σιχαίνομαι ακόμη και να καθοδηγώ τον εαυτό μου!

Μ’ άρεσε ι, όπως στα ζώα του δάσους και της θάλασσας να χάνομαι για λίγο

να κάθομαι ανακούρκουδα σε μια ερημιά και να στοχάζομαι

Να ξαναφέρνω πάλι πίσω τον εαυτό μου από μακριά

πλανεύοντας τον για να γυρίσει ξανά σ’ εμένα.

ΑΝΟΔΟΣ

«Πώς θα μπορέσω να ανέβω στου βουνού την κορυφή;»

«Ανέβα Λοιπόν τώρα και μην το σκέφτεσαι πολύ».

ΤΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ TOT ΒΑΝΑΥΣΟΥ

Ποτέ σου μη ζητάς!

Άσε τα κλαψουρίσματα! Παίρνε, σου λέω, πάντα παίρνε!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ

Μη φουσκώνεις: γιατί αλλιώς

το παραμικρό τσίμπημα θα σε κάνει να σκάσεις.




.
ΤΑ ΡΟΔΑ MOΥ

Ναι! Η απόλαυση μου θέλει να ευχαριστήσει. Κάθε απόλαυση θέλει να ευχαριστήσει.

Θέλετε να κόψετε τα ρόδα μου;

Πρέπει να σκύψετε και να χώσετε τις μύτες σας μέσα στα βραχια και τους βάτους και μη φοβάστε τις πληγές!

Γιατί η απόλαυση μου αγαπάει τ’ αστεία.

Γιατί η απόλαυση μου αγαπάει τις πονηριές!

Θέλετε να κόψετε τα ρόδα μου;

*Πηγές: Νίτσε Ποιήματα, Βικιπαιδεία.

ΠΗΓΗ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου