Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και άσε τον να δει αυτό το video

Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και άσε τον να δει αυτό το video
Posted by Ξύπνα ρε on Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2015

Το μυστικό του Ταΰγετου: Τι... κρύβει το πανέμορφο βουνό! (Φωτογραφίες)

Στην Πελοπόννησο, στο πιο ψηλό σημείο του πανέμορφου βουνού που το όνομά του έδωσε η Ταϋγέτη, μια από τις επτά Ατλαντίδες ή Πλειάδες, η φυσική πυραμίδα στα 2.407 μέτρα υψόμετρο ακόμα ατενίζει το θεϊκό. Παλαιότερα στη μορφή του φωτοδότη Δία ή/και Απόλλωνα, σήμερα στο όνομα του προφήτη Ηλία, του Ήλιου που κατά πανάρχαιη παράδοση έχει το ναό του πάντα στις ψηλότερες κορφές, σε φυσικές ή τεχνητές πυραμίδες που αναπαριστούν το τεράστιο σύμβολο της φωτιάς και των ηλιακών ακτίνων, το τέλειο σχήμα του πυρός.

Η μακρινή και λαμπερή όπως φαίνεται ιστορία της πυραμίδας του Ταύγετου συνεχίζει και σήμερα, κάθε τέτοια μέρα, κάθε χρόνο που πιστοί ορειβάτες ξεκινούν να ανεβούν στο πέτρινο εκκλησάκι του Αι-Λιά ή του Αγιολιά του μακρυνού για να δουν μετά το γιορταστικό άνοιγμα της εκκλησίας, στην ανατολή του ήλιου, ένα από τα ομορφότερα θεάματα της ελληνικής φύσης:

Τον καθαρό σχηματισμό μιας τέλειας πυραμίδας μέσα στον μεσσηνιακό κόλπο, την ακριβή ισόπλευρη τριγωνική σκιά της κορυφής του βουνού.

Η σκιά της Πυραμίδας –παιχνίδια ιερής γεωγραφίας και φωτός

Δεν είναι όμως μόνο το υπερθέαμα της πελώριας σκιάς στην θάλασσα αλλά μια σειρά άλλα φαινόμενα που φτιάξανε και κρατάνε ακόμα το μύθο της αρχαιότερης, όπως πολλοί υποστηρίζουν, πυραμίδας, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά του κόσμου. Ο Ταϋγετος στο όριό του φτιάχνει όχι ένα, αλλά τρία εντυπωσιακά πυραμιδοειδή σχήματα στον γύρω τόπο. Η πρώτη πυραμίδα σχηματίζεται ψηλά στον ουρανό. Ένα ισόπλευρο τρίγωνο δείχνει στη δύση όταν λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος, οι ακτίνες του διαθλώμενες πίσω από τον Πάρνωνα στα 2407 μ. σχηματίζουν ψηλά το είδωλό της, σε ένα ουράνιο τρίγωνο που βλέπει προς τις Πλειάδες (να σημειώσουμε ξανά πως η Ταϋγέτη είναι μυθολογικά μία από τις Πλειάδες).

Στην αρχαιότητα ο Αναξίμανδρος, μας λέει ο Κικέρων, είχε στήσει αστεροσκοπείο στην κορυφή του βουνού και μελετούσε τις κινήσεις των άστρων. Με αυτό το πρώτο «γκρίζο, ισόπλευρο τρίγωνο στον ουρανό» συνδέεται και ένα αμνημονεύτων χρόνων παραμύθι για τον σοφό νομοθέτη της Σπάρτης Λυκούργο που έβαλε έναν γρίφο στους Λακεδαιμόνιους νέους να του βρουν την ακριβή στιγμή της ανατολής του ήλιου και που είχε σαν αποτέλεσμα την κατάργηση του φοβερού εθίμου της ρίψης στον Καιάδα των αδύναμων βρεφών και των γέρων.
    
Τα τρία πυραμιδοειδή σχήματα

Το δεύτερο, εντυπωσιακό τρίγωνο είναι αυτό που βουτάει στα νερά του Μεσσηνιακού κόλπου, τις ώρες της ανατολής. Το τρίτο, το τρίγωνο του Ηλιοβασιλέματος πέφτει στην άλλη πλευρά, στον λακωνικό κάμπο όταν το κοκκινωπό φως σχηματίζει τέλεια ευθεία γραμμή που εδράζει στην κορυφή της πυραμίδας. Το υπερθέαμα του Ταΰγετου δε σταματά εδώ.

Το πιο ανεξήγητο φαινόμενο είναι η ίδια η κατασκευή της πυραμίδας, αν είναι έργο φυσικό ή παρέμβαση του ανθρώπου, αφού υποψιάζουν, όχι μόνο το αφύσικα τέλειο σχήμα της αλλά και η εμφανής οριζοντίωση της βάσης της, που δείχνει να έχει περάσει από ανθρώπινα χέρια, καθώς από κει και πάνω το πέτρωμα και το χώμα αλλάζουν, σμιλεύονται και ισιώνουν για να φτιάξουν το ισόπλευρο τρίγωνο. Αν η πυραμίδα είναι τεχνητό κατασκεύασμα, η δόξα της εντείνεται και αφήνει να εννοηθούν αρχαίες τελετουργίες και πρόθεση ιερατική, όπως αναφέρει το thecuriosityofcat.

Από την πολύτιμη πηγή του Παυσανία γνωρίζουμε ότι σε πολύ παλιά χρόνια, οι Λακεδαίμονες θυσίαζαν λευκά άλογα (ηλιακό σύμβολο) στην απόληξή της.

Το όνομα της ψηλότερης κορφής του βουνού το αποκαλούσαν Ταλετόν ή Ταλητόν, λέξη ίδιας ρίζας με την Τελετή, την ιεροπραξία, τη θυσία. Οι Ορφικοί, αυτοί οι μυστικιστές της αρμονίας, που γνώριζαν περισσότερα και από όσα συναρπαστικά κατέγραψαν, θεωρούσαν τη γεωπυραμίδα του Ταϋγέτου ιερή, Πύλη κοσμική, μέσα από την οποία η ουράνια Αρμονία και το αείζωον φως κατέρχονται στον κόσμο.

Και το επίσης, εύγλωττο όνομα της περιοχής, αφήνει να εννοηθεί πως η πυραμίδα στη κορυφή ήταν κέντρο ύπαρξης και ορισμός για τον γύρω κόσμο. Λακωνία, με το πρώτο συνθετικό, λας, να σημαίνει λίθο και το δεύτερο –κωνία,να δείχνει το κωνικό, πυραμιδοειδές σχήμα στην κορφή. Λακωνία, η χώρα του κωνικού λίθου, ιερή τοποθεσία του Ήλιου και πύλη κοσμική για το φως.

Αναζητώντας πολιτισμούς που καταστράφηκαν από πολέμους: Μια διαφορετική μέθοδος αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης

Η αναζήτηση εξωγήινης ζωής, και μάλιστα προηγμένων τεχνολογικά πολιτισμών, είναι ένα από τα μεγαλύτερα – αν όχι το μεγαλύτερο- «στοιχήματα» της σύγχρονης επιστήμης. Εδώ και δεκαετίες είναι σε εξέλιξη σχετικά προγράμματα (SETI-Search for Extraterrestrial Intelligence), που αναζητούν εκπομπές/ σήματα στο Διάστημα, ενώ πρόσφατα τον γύρο του κόσμου έκανε η είδηση περί εντοπισμού ενδείξεων σε μακρινό άστρο περί πιθανής ύπαρξης «Dyson Spheres» από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, οι οποίες θα αποτελούσαν ατράνταχτη, κολοσσιαίων διαστάσεων (κυριολεκτικά και μεταφορικά) απόδειξη της ύπαρξης ενός εξελιγμένου τεχνολογικά πολιτισμού.

Ωστόσο, μέχρι τώρα το μόνο που υπάρχει είναι, στην καλύτερη περίπτωση, αυτό ακριβώς: Ενδείξεις, ενώ η περίφημη εξίσωση του Drake (1961), που υπολογίζει την πιθανότητα να υπάρχουν και άλλοι πολιτισμοί στον Γαλαξία, δεν έχει επαληθευτεί πρακτικά, παρά το θεωρητικά «στέρεο» υπόβαθρό της- το μόνο που έχουμε βρει ως τώρα είναι η σιωπή. Αυτό είναι άλλωστε και το «Παράδοξο του Φέρμι»: Η αντίφαση ανάμεσα στη θεωρία (κανονικά ο Γαλαξίας θα έπρεπε να σφύζει από ζωή) και στην πράξη (η σιωπή).

Οι λόγοι για αυτό μπορεί να είναι διάφοροι, αναλόγως την οπτική του καθενός: Μπορεί όντως να είμαστε η μόνη νοήμων μορφή ζωής, ικανή να αναπτύξει πολιτισμό, μπορεί οι «άλλοι» να έχουν λάβει τις δικές μας εκπομπές αλλά να έχουν επιλέξει να μην απαντήσουν (για δικούς τους λόγους, μεταξύ των οποίων θα μπορούσε να είναι από αδιαφορία μέχρι και επιθυμία να μην «προειδοποιήσουν» εν όψει δικής τους επίσκεψης, με άγνωστες προθέσεις), μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να λάβουν/ απαντήσουν στα μηνύματά μας με αντίστοιχο τρόπο ή- μια άλλη, πιο «μακάβρια» πιθανότητα- μπορεί να μην προλαβαίνουν να το κάνουν, καθώς, λόγω της ταχείας εξέλιξής τους, αυτοκαταστρέφονται (ή καταστρέφονται από κάποιο άλλο αίτιο – όσοι έχουν παίξει τη διαστημική τριλογία επιστημονικής φαντασίας των «Mass Effect» ή απλά έχουν διαβάσει αρκετή ΕΦ ίσως μπορούν να φανταστούν ευκολότερα ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τους λόγους του και τις...μεθόδους πίσω από αυτό) πριν προλάβουν να έρθουν σε επαφή μαζί μας.

Το τελευταίο σενάριο βρίσκεται στο επίκεντρο μελέτης ερευνητών του Cornell University (Άνταμ Στίβενς, Ντάνκαν Φόργκαν, Τζακ Ο Μάλεϊ – Τζέιμς). Όπως αναφέρουν σχετικά, «εξετάζουμε το ενδεχόμενο νοήμονες πολιτισμοί που αυτοκαταστρέφονται να αφήνουν/ εκπέμπουν σήματα/ σημάδια που μπορούν να παρατηρηθούν από την ανθρωπότητα. Η τοποθέτηση ορίων στον αριθμό των πολιτισμών που έχουν αυτοκαταστραφεί στον Γαλαξία έχει σημαντικές επιπτώσεις στους τελευταίους τρεις όρους της εξίσωσης του Drake, και θα μας επέτρεπε να δούμε ποιες κλάσεις λύσης στο Παράδοξο του Φέρμι ταιριάζουν με τα στοιχεία (ή την έλλειψή τους)».

Ειδικότερα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν τη Γη ως παράδειγμα και εξετάζουν μία ποικιλία σεναρίων στα οποία οι άνθρωποι καταστρέφουν οι ίδιοι τον δικό τους τεχνολογικό πολιτισμό. «Κάθε σενάριο παρουσιάζει κάποιου είδους παρατηρήσιμα σημάδια, που θα μπορούσαν να εντοπιστούν μέσω αστρονομικών εγχειρημάτων για τον εντοπισμό και τον χαρακτηρισμό πλανητικών συστημάτων. Κάποια από αυτά τα σημάδια είναι μάλλον απίθανο να παρατηρηθούν σε διαστρικές αποστάσεις, αλλά κάποια σενάρια είναι πιθανόν να προκαλούν σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση της ατμόσφαιρας, που θα μπορούσαν να εντοπιστούν με τηλεσκόπια νέας γενιάς. Σε κάποιες περιπτώσεις, το timing της παρατήρησης θα μπορούσε να αποδειχθεί σημαντικό για τον εντοπισμό, καθώς η αποσύνθεση/ εξαφάνιση των σημαδιών αυτών είναι γρήγορη σε σχέση με τη “ζωή/ ηλικία” των επικοινωνιών της ανθρωπότητας. Σε άλλες, τα σημάδια εξακολουθούν να παραμένουν σε πολύ μεγαλύτερα χρονικά πλαίσια».

Σε σχετικό δημοσίευμα του National Geographic χρησιμοποιείται ο όρος «SEETI» (Search for Extinct Extraterrestrial Intelligence) – και, όπως αναφέρεται, η ιδέα για την αναζήτηση κατεστραμμένων πολιτισμών άρχισε σε ακαδημαϊκό εργαστήριο σχετικά με τη δημιουργία/ ανάπτυξη κατοικήσιμων κόσμων. «Μία από τις ιδέες που μας ήρθαν ήταν ο εντοπισμός παρουσίας ζωής μέσω εντοπισμού της καταστροφής της» λέει σχετικά ο Τζακ Ο Μάλεϊ- Τζέιμς, αστροβιολόγος και ένας εκ των συντελεστών της έρευνας.

Το SEETI βασίζεται σε τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί για την επόμενη γενιά τηλεσκοπίων, με σκοπό τον εντοπισμών εξωγήινων «βιο-ϊχνών» που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν την πιθανή παρουσία εξωγήινης ζωής. Για παράδειγμα, κατά την παρατήρηση ενός εξωπλανήτη, η παρουσία οξυγόνου που αναπληρώνεται συνεχώς ενδεχομένως να υποδεικνύει οργανισμών που φωτοσυνθέτουν. Ωστόσο, το SEETI δεν αναζητεί «βιο-ίχνη», αλλά «νεκρο-ίχνη» - ενδείξεις/ σημάδια θανάτου- που θα υποδείκνυαν καταστροφή μεγάλης κλίμακας, όπως για παράδειγμα μέσω βιολογικού πολέμου (που θα είχε ως συνέπεια αυξημένη παρουσία μικροοργανισμών που έχουν να κάνουν με αποσύνθεση και αυξάνουν σημαντικά τα επίπεδα μεθανίου και αιθανίου, πιθανώς σε βάθος χρόνου εάν τα βιολογικά όπλα είχαν επηρεάσει μεγάλο ποσοστό των μορφών ζωής ενός πλανήτη) ή ο πυρηνικός πόλεμος, που θα είχε ως συνέπεια την αύξηση της λάμψης ενός πλανήτη/ εκπομπής φωτός από την ατμόσφαιρά του (airglow), ως συνέπεια της εκτεταμένης και μαζικής χρήσης πυρηνικών όπλων.

Επίσης, μια πυρηνική αναμέτρηση θα είχε και θερμικές επιπτώσεις, με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της συγκέντρωσης του στρώματος του όζοντος στην ατμόσφαιρα. Τέτοιου είδους φαινόμενα θα ήταν παρατηρήσιμα για πολλά χρόνια μετά την καταστροφή, ωστόσο πρέπει να σημειωθεί και ότι ο εντοπισμός και παρατήρησή τους θα παρεμποδίζονταν από την ποσότητα της σκόνης που θα ανέβαινε στην ατμόσφαιρα – κάτι όμως που και από μόνο του θα αποτελούσε ενδιαφέρουσα ένδειξη («πριν» και «μετά»- αν και κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εξηγείται και από φυσικά αίτια).

Οι ερευνητές εξετάζουν και άλλα «αποκαλυπτικά» σενάρια, που μπορεί να είναι πιο «εξωτικής» φύσης, όπως αυτό της «γκρι γλίτσας»/ «Grey Goo» (αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό ακριβώς είναι και ο τίτλος ενός πρόσφατου παιχνιδιού στρατηγικής για PC, που πραγματεύεται το εν λόγω αντικείμενο): Το εν λόγω σενάριο έχει να κάνει με νανορομπότ/ τεχνητές νοημοσύνες, που πολλαπλασιάζονται ραγδαία, κατασκευάζοντας αντίγραφα των εαυτών τους με υλικά από το περιβάλλον τους, και ξεφεύγουν από τον έλεγχο των δημιουργών τους, καταστρέφοντάς τους. Αυτό το σενάριο, σύμφωνα με το paper του SEETI, θα άφηνε ίχνη που θα ήταν παρατηρήσιμα ίσως και για χιλιάδες χρόνια. Επίσης, υπάρχει και το πλέον εντυπωσιακό σενάριο της ολικής καταστροφής ενός πλανήτη, που θα γινόταν κομμάτια λόγω της μαζικής έκλυσης τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας (φανταστείτε ίσως κάτι στα πρότυπα τουδιάσημου «Death Star» του «Star Wars»). Ένα τέτοιο σενάριο θα άφηνε με τη σειρά του ίχνη όπως τεχνητά αντικείμενα στον δακτύλιο/ δίσκο που θα συνέθεταν τα κομμάτια του κατεστραμμένου πλανήτη, υποδεικνύοντας την παρουσία ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού. Φυσικά, σε αυτό το πλαίσιο, η πλέον «απόλυτη» απόδειξη θα ήταν οι επιστήμονες να δουν οι ίδιοι την καταστροφή ενός πλανήτη, χωρίς να εντοπίζονται τα αιτία του, οπότε και αναγκαστικά εξετάζεται το σενάριο της εξωγήινης ενέργειας.

«Με το πέρασμα του χρόνου, τα πρώτα στοιχεία περί ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης ενδεχομένως να προκύψουν από τα απομεινάρια λιγότερο συνετών πολιτισμών» καταλήγει το paper του SEETI. «Έτσι, αυτές οι πληροφορίες δεν θα μας έφερναν μόνο γνώση, αλλά και σοφία» καταλήγει.

Γκάους, ο πρίγκιπας των Μαθηματικών

Ο Καρλ Φρίντριχ Γκάους (1777-1855), ο επονομαζόμενος Πρίγκιπας των Μαθηματικών, ήταν παιδί-θαύμα. Μια μέρα του 1780, όταν ήταν τριών ετών, καθόταν στο σκαλί της εξώπορτα του πατρικού σπιτιού στο Μπράουνσβαϊκ κι έπαιζε. Μέσα στο σπίτι, ο πατέρας του, ο Γκέμπχαρντ, αρχιτεχνίτης λιθοξόος, πλήρωνε τα μεροκάματα των εργατών του.

«Λοιπόν», έλεγε σ' έναν εργάτη, «έχουμε 34 και 29 και 19 πένες, το όλον... 76». Καμία αντίρρηση από τον εργάτη. Όση αριθμητική ήξερε το αφεντικό του, άλλη τόση (και λιγότερη) ήξερε κι ο ίδιος. Αλλά ο Καρλ είχε άλλη γνώμη. Σηκώθηκε όρθιος και είπε:

«Πατέρα, κάποιο λάθος έχει γίνει. Πρέπει να είναι 82 πένες».

Ο πατέρας του ξαφνιάστηκε (δυσάρεστα), αλλά ξανάκανε την πρόσθεση πιο προσεκτικά. 82 πένες. Είχε δίκιο το νήπιο! Ο Γκέμπχαρντ κοίταξε τον γιο του σκεπτικός. Δεν χαιρόταν με την εξυπνάδα του. Δεν ήταν καιρός να είναι κανείς πολύ έξυπνος. Ποτέ δεν είναι καιρός να είναι κανείς πολύ έξυπνος.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Καρλ πήγαινε στη δευτέρα δημοτικού. Ο δάσκαλός του, ο κύριος Μπίτνερ, είχε να κάνει ζάφτι περίπου 100 μαθητές (αγόρια, εννοείται) και συχνά-πυκνά, για να κρατάει την τάξη, έκανε χρήση τής πολύ πειστικής βέργας του.

Μια μέρα, δύσκολη χωρίς αμφιβολία, είπε να τους βάλει να κάνουν μια εργασία μπελαλίδικη, έτσι ώστε να βρει την ησυχία του.

«Να προσθέσετε όλους τους αριθμούς από το 1 ως το 100. Όποιος τελειώνει να φέρνει την πλάκα του στην έδρα και να τη βάζει ανάποδα», τους είπα και πήγε κι έκαστε σίγουρος ότι για τουλάχιστον μία ώρα είχε γλιτώσει από τους σατανάδες.

Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και ο Καρλ σηκώθηκε, πήγε στην έδρα και ακούμπησε εκεί την πλάκα του ανάποδα. Ο κύριος Μπίτνερ συννέφιασε. Ήταν βέβαιος ότι ο μικρός τον δούλευε και του το είπε, αλλά ο Καρλ δήλωσε με σθένος ότι είχε λύσει την άσκηση σωστά. Τον άφησε να γυρίσει στη θέση του, σκεπτόμενος ότι όταν ερχόταν η ώρα θα μιλούσε η βέργα. Από περιέργεια, κρυφοκοίταξε το χαρτάκι με τον αποτέλεσμα που είχε στην τσέπη του: 5.050. Μετά γύρισε την πλάκα του Καρλ: 5.050! Μα πώς;! Και ούτε πράξεις στην πλάκα ούτε τίποτα, μόνο εκείνο το 5.050, σκέτο.

(Ο Γκάους γενικά δεν εξηγούσε λεπτομερώς στις αποδείξεις του το πώς πήγε από το Α στο Β. Ήταν εξαιρετικά λιτός στην εξήγηση των βημάτων. Όταν τον ρωτούσαν γιατί δεν ήταν περισσότερο αναλυτικός, έτσι ώστε να διευκολύνει τους αναγνώστες του, έλεγε: «Όταν οι χτίστες τελειώνουν έναν καθεδρικό ναό, κατεβάζουν τη σκαλωσιά για να φανερωθεί το κτίσμα σε όλο του το μεγαλείο».)

Στο σχόλασμα, ο δάσκαλος κράτησε τον Καρλ και τον ρώτησε:

-«Πώς τα κατάφερες και έκανες την πρόσθεση τόσο γρήγορα;»

-«Δεν έκανα πρόσθεση».

-«Αλλά;»

-«Σκέφτηκα λιγάκι ολόκληρη τη σειρά των αριθμών και βρήκα κάτι ενδιαφέρον. Από τις άκρες προς τα μέσα, τα ζεύγη έδιναν το ίδιο άθροισμα: 1+100=101, 2+99=101, 3+98=101 και τα λοιπά, μέχρι το 50+51=101. Είχα δηλαδή 50 ζεύγη με επιμέρους άθροισμα 101. Αντί να κάνω πρόσθεση, έκανα πολλαπλασιασμό: 50×101=5.050».

Οχτώ χρονών!

Ο κύριος Μπίτνερ τον άφησε να φύγει και αργότερα πήγε και βρήκε τον Γκέμπχαρντ Γκάους για να του πει ότι μεγάλωνε μια ιδιοφυία. Ο γερο-Γκάους δεν εντυπωσιάστηκε γιατί για κείνον μόνο η χειρωνακτική δουλειά είχε νόημα. Τελικά, όμως, ο Καρλ βρήκε τον δρόμο του και, αντί να γίνει λιθοξόος όπως ονειρευόταν ο πατέρας του, έγινεένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς όλων των εποχών.

[Αυτές οι δύο ιστορίες αναφέρονται σχεδόν σε όλες τις βιογραφίες του Γκάους (ενδεικτικά μία ελληνική έκδοση: M.B.W. Tent, «Καρλ Φρίντριχ Γκάους. Ο Πρίγκιπας των Μαθηματικών», μετάφραση: Στάμος Τσιτσώνης, Τραυλός 2007) και σε πολλές εκλαϊκευτικές ιστορίες των μαθηματικών. Δεν είναι βέβαιο ότι έχουν συμβεί στην πραγματικότητα, αλλά αυτό -ως γνωστόν- δεν έχει απολύτως καμία σημασία.]

του Γιώργου Θεοχάρη

* * *

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο dimartblog.com

Πως θα είναι ο άνθρωπος και η ζωή σε 1000 χρόνια

Ιστορική ανακάλυψη του διαστημικού σκάφους Rosetta. Βρέθηκε οξυγόνο στην ατμόσφαιρα κομήτη

Το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Rosetta ανακάλυψε οξυγόνο σε αφθονία στην ατμόσφαιρα του κομήτη Τσούρι, κάτι που κατέπληξε τους επιστήμονες οι οποίοι εκτιμούν ότι ίσως θα πρέπει να επανεξεταστούν οι θεωρίες τους για τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος.

Αυτό το μοριακό οξυγόνο (Ο2) θα μπορούσε να είναι κατά πολύ παλαιότερο του ηλιακού μας συστήματος που είναι ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, σημειώνεται στη μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στη βρετανική επιστημονική επιθεώρηση Nature. "Ίσως θα χρειαστεί να τροποποιήσουμε τα σημερινά μοντέλα μας για τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος αφού δεν προέβλεπαν την παρουσία μοριακού οξυγόνου σε κομήτες", είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Αντρέ Μπίλερ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.

"Είναι η πιο συναρπαστική ανακάλυψη που έχει γίνει μέχρι τώρα για τον κομήτη" 67Ρ/Τσουριόμοφ-Γκερασιμένκο, τον οποίο συνοδεύει εδώ και 15 μήνες η Rosetta, σημείωσε η Κάτριν Άλτβεγκ, του Πανεπιστημίου της Βέρνης.

Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μοριακό οξυγόνο σε κομήτη, αν και έχει βρεθεί σε άλλα παγωμένα ουράνια σώματα, όπως στους δορυφόρους του Δία ή του Κρόνου.

Το φασματόμετρο Ροζίνα, ένα από τα όργανα της Rosetta, έκανε μετρήσεις από τον Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τον Μάρτιο του 2015, ενώ ο κομήτης πλησίαζε στον Ήλιο. Σύμφωνα με τη μελετη, βρέθηκε περίπου 4% μοριακού οξυγόνου στο νέφος που σχηματίζει η ουρά του κομήτη και το ποσοστό αυτό παρέμενε σταθερό με το πέρασμα του χρόνου.

Αυτό σημαίνει ότι το οξυγόνο είναι το τέταρτο σε ποσότητα αέριο του κομήτη, μετά το νερό σε αέρια μορφή, το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα.

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Δημιουργήθηκε το πρώτο τεχνητό δέρμα που νιώθει πίεση, θερμοκρασία και ήχο

Ηλεκτρονικά ακροδάχτυλα που νιώθουν ταυτόχρονα την πίεση και τη θερμοκρασία, ενώ παράλληλα παράγουν τα πρώτα τεχνητά δαχτυλικά αποτυπώματα, δημιούργησαν Νοτιοκορεάτες ερευνητές. Ακόμη, είναι το πρώτο τεχνητό δέρμα που ακούει!

Το δέρμα είναι φτιαγμένο από ένα λεπτό φεροηλεκτρικό φιλμ, το οποίο μπορεί να ανιχνεύσει ταυτόχρονα την πίεση και τη θερμοκρασία, καθώς και να διακρίνει ανάμεσά τους. Επίσης, το ηλεκτρονικό υλικό μιμείται τα περιστρεφόμενα σχήματα πάνω στα φυσικά ακροδάχτυλα, αφήνοντας έτσι τα δικά του τεχνητά δαχτυλικά αποτυπώματα.

Αν και η τεχνολογία δεν έχει ακόμη δοκιμασθεί εκτός εργαστηρίου, οι ερευνητές αισιοδοξούν ότι μελλοντικά θα προσθέσει βελτιωμένες αισθήσεις στα τεχνητά και ρομποτικά άκρα, ενώ μπορεί ακόμη και να προσδώσει νέες δυνατότητες στην φυσική αίσθηση αφής που έχουν τα δάχτυλα ενός ανθρώπου. Θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί για ιατρικές διαγνώσεις.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιόνγκβα Παρκ του Εθνικού Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κορέας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances".

Διάφορες ερευνητικές ομάδες έχουν παρουσιάσει τεχνητά ή ηλεκτρονικά δέρματα (e-skin), όμως έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολο αυτά να αισθάνονται ταυτόχρονα και με μεγάλη ευαισθησία τόσο τη θερμοκρασία όσο και την πίεση.

Αυτό φαίνεται πως είναι πλέον εφικτό με το νέο υλικό, το οποίο, όπως έδειξαν τα πειράματα, μπορεί να νιώσει την ανεπαίσθητη πίεση μιας ανθρώπινης τρίχας, ενώ μπορεί επίσης να αισθανθεί τις σταγόνες νερού που έχουν διαφορετικές πιέσεις και θερμοκρασίες.

Όμως το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι το νέο δέρμα μπορεί να ακούσει, καθώς «πιάνει» τους ήχους. Οι θόρυβοι προκαλούν ανεπαίσθητες δονήσεις, που γίνονται αισθητοί από το τεχνητό δέρμα. Μάλιστα τα πειράματα έδειξαν ότι αυτο συλλαμβάνει τις ηχητικές δονήσεις καλύτερα και από το μικρόφωνο ενός κινητού τηλεφώνου.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η επόμενη μεγάλη πρόκληση είναι να μεταφέρουν στον εγκέφαλο όλα αυτά τα ερεθίσματα της πίεσης, της θερμοκρασίας, της υφής και του ήχου.

(Με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ο 18χρονος που κέρδισε 250.000 δολάρια επειδή εξήγησε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε επτάμισι λεπτά

«Γιατί οι ταξιδιώτες στο Διάστημα θα βίωναν τον χρόνο πιο αργά από ό,τι οι άνθρωποι στη Γη;» Η διαστολή του χρόνου, όπως προκύπτει από τις θεωρίες του Αϊνστάν, έχει «πρωταγωνιστήσει» σε ταινίες και βιβλία «hard sci-fi», όπως το «Interstellar» - και βρέθηκε στο επίκεντρο του διαγωνισμού Breakthrough Prize της Σίλικον Βάλεϊ.

Νικητής ήταν ο 18χρονος Ράιαν Τσέστερ, μαθητής Λυκείου, ο οποίος, στο πλαίσιο ενός βίντεο 7 λεπτών και 33 δευτερολέπτων, υπό τον τίτλο «Some Cool Ways of Looking at the Special Theory of Relativity»...τα εξήγησε όλα, και μάλιστα πολύ απλά και καλά. Τόσο απλά και καλά, που κέρδισε το Breakthrough Junior Challenge, ύψους 400.000 δολαρίων.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Science, ο Τσέστερ θα λάβει 250.000 δολάρια σε εκπαιδευτικά βραβεία, ενώ ο καθηγητής του, Ρίτσαρντ Νέστοφ, θα λάβει 50.000. Παράλληλα, το σχολείο του, North Royalton High School, θα αποκτήσει ένα επιστημονικό εργαστήριο, αξίας 100.000 δολαρίων, σε συνεργασία με τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Cold Spring Harbor Laboratory. 

huffingtonpost.gr

Η συναρπαστικά αλλόκοτη ιστορία των KLF

Η συναρπαστικά αλλόκοτη ιστορία των KLF - και η μελετημένη καταστροφή τους Επαναστάτες ενάντια στους “Illuminati” της μουσικής βιομηχανίας ή μουσικοί φαρσέρ μιας αντιδραστικής παρωδίας που -κατά λάθος- πούλησε εκατομμύρια; 

Το 1987 ο Bill Drumond (μάνατζερ των Echo & the Bunnymen) κι ο Jimmy Cauty (κιθαρίστας των Brilliant) ένωσαν τις παιδιάστικες παράνοιές τους, πασπαλίζοντάς τες με θεωρίες συνομωσίες απ’ τα καλτ ’70ς βιβλία Illuminatus!       Επιλέγοντας να δράσουν απερίσκεπτα σε όλη την «καριέρα τους», άφησαν πίσω τους μυθικές ιστορίες, τόσο απίθανες που αν δεν υπήρχαν ντοκουμέντα θα έμοιαζαν επινοημένες – από μένα.   Τα πρώτα χρόνια πειραματίστηκαν με κλεμμένα samples, διαφημιστικά γκραφίτι και εκκεντρικά δρώμενα. Το άλμπουμ τους 1987 (What the Fuck Is Going On?), συνδύασε τους Beatles με την Samantha Fox.   Ολόκληρο το σπάνιο άλμπουμ   Μεταξύ των άλλων όμως σάμπλαραν και τους ABBA -που ζήτησαν και πέτυχαν την κατάσχεση του δίσκου. Τότε ήταν που οι KLF πήραν το αεροπλάνο και ταξίδεψαν στη Σουηδία, ελπίζοντας σ’ ένα θαύμα.   Οι ABBA δεν τους δέχτηκαν κι έτσι αυτοί έκαψαν τελετουργικά σ’ ένα σουηδικό χωράφι τους μισούς δίσκους που απέμειναν (τους άλλους μισούς τους πέταξαν απ’ το καράβι γυρνώντας στην Αγγλία.)   Την επόμενη χρονιά «ερωτεύτηκαν» ένα αστυνομικό αμάξι που υποτίθεται τους μίλησε (όπως μιλούσε ο Κιτ στον Μάικλ Νάιτ) και τους είπε να ονομαστούν Timelords και να φτιάξουν ένα mash-up της μουσικής απ’ το Doctor Who μ’ ένα τραγούδι του Gary Glitter. Ηχογράφησαν το Doctorin’ the Tardis, και γύρισαν ένα μάλλον σχιζοφρενικό βίντεο-κλιπ με πρωταγωνιστή (φυσικά) το επίμαχο αμάξι.     “That damned car was right!” φώναξαν όταν έμαθαν ότι απ’ το πουθενά είχαν βρεθεί στο Νο1 της Αγγλίας, πουλώντας πάνω από 1 εκατομμύριο δίσκους παγκοσμίως.   Αποφάσισαν να διασκεδάσουν τη mainstream διασημότητά τους γράφοντας το κλασικό βιβλίο The Manual (How to Have a Number One the Easy Way), έναν αναλυτικό -και ξεκαρδιστικό- οδηγό επιτυχίας.       Πολλά one-hit-wonder συγκροτήματα (οι Edelweiss, μεταξύ των άλλων) ακολούθησαν τις συμβουλές του βιβλίου – και πέτυχαν.   Το νούμερο 1 που πέτυχαν οι Edelweiss χάρη στο βιβλίο των KLF   Ολόκληρο το Manual υπάρχει ονλάιν και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.      Αφού άλλαξαν πάλι το όνομά τους σε KLF άρχισαν να παίζουν ‘pure trance’. To 1989 έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σ’ ένα rave party στην Οξφόρδη προκαλώντας ενθουσιασμό – κυρίως γιατί δωροδόκησαν τους θεατές πετώντας από σκηνής χαρτονομίσματα αξίας χιλιάδων λιρών που έγραφαν “Children, we love you”.   Αφού γύρισαν μια πειραματική ταινία κι έκαναν έναν chill-out δίσκο, είδαν (υποτίθεται) και οι δύο ταυτόχρονα σε όνειρο τον Μίκυ Μάους που τους είπε να ξαναηχογραφήσουν τα τραγούδια τους σαν να παίζονταν σε συναυλία: με δυναμικά ποπ-ροκ στοιχεία, ραπ φωνητικά και κραυγές κόσμου.       Και αυτό έκαναν. Ονόμασαν τον ήχο τους ‘Stadium House’, και κυκλοφόρησαν το κλασικό anthem τους What Time is Love?.     Ακολούθησαν τα 3A.M. Eternal     και το προσωπικό μου αγαπημένο, Last Train To Trancentral, όλα μεγάλες επιτυχίες σε Ευρώπη κι Αμερική.     Οι KLF ήταν οι πιο πετυχημένοι καλλιτέχνες παγκοσμίως για το 1991. Οι εκκεντρικότητές τους επεκτάθηκαν: τηλεοπτικά σποτ που έπρεπε να καταστραφούν πριν καν παιχτούν, πανάκριβα σκηνικά, ταινίες τερατώδη αποκυήματα της φαντασίας τους. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν βέβαια η συνεργασία τους με την θρυλική τραγουδίστρια της κάντρι Tammy Wynette. Πήγαν στην απίστευτα κιτς βίλα της στο Τενεσί, της δίδαξαν (στα γεράματα!) τα πάντα για την trance και τα αποκρυφιστικά παγανιστικά σύμβολα και τραγούδησαν μαζί το Justified & Ancient.      Εκείνη την εποχή τα tabloid έγραφαν για μυστικές τελετουργίες σε απομονωμένα νησιά, για θυσίες προβάτων, πύρινες πυραμίδες, γιγάντια σκιάχτρα... Πολλοί μιλούσαν για δυο ψυχοπαθείς, καμμένους τελείως απ’ τα ναρκωτικά, ενώ οι υπόλοιποι μιλούσαν για δύο απλούς ψυχοπαθείς. Οι ίδιοι έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν φαρσέρ του υποσυνειδήτου, που στην προσπάθειά τους να αυτογελοιοποιηθούν και να γελοιοποιήσουν τις δισκογραφικές απέκτησαν μια ντουζίνα πλατινένιους δίσκους.       Κι εκεί, στο απόγειο της δόξας τους, οι KLF ήξεραν πως έπρεπε να τα παρατήσουν. Θέλοντας να καταστρέψουν ό,τι είχαν κερδίσει εμφανίστηκαν στα βραβεία Brits το 1992 μαζί με τους Extreme Noise Terror (όνομα και πράγμα!) κι έπαιξαν μια ακατάληπτη, βασανιστική εκδοχή του 3 AM Eternal.   [το τραγούδι τους, αγνώριστο]    Στο τέλος άρχισαν να πυροβολούν (άσφαιρα) με καραμπίνα προς το σοκαρισμένο κοινό της αρένας. Ακολούθησε ένα παγωμένο, διστακτικό χειροκρότημα, ενώ μια φωνή ανακοίνωνε απ’ τα ηχεία: “Ladies and gentlemen, KLF have left the music industry”.    Ήταν μια μελετημένη καταστροφή καριέρας.   Λίγο μετά (και αφού άφησαν ένα νεκρό πρόβατο στην είσοδο του after-show πάρτι των Brits), ηχογράφησαν το τραγούδι Cera Cera, [που δεν έχει πωληθεί ποτέ επίσημα και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε single την πρώτη Δευτέρα μετά την επικράτηση της Παγκόσμιας Ειρήνης (!)] και ανακοίνωσαν τη διάλυσή τους.     Το βραβείο «Καλύτερου Βρετανικού Συγκροτήματος» που είχαν κερδίσει εκείνη τη μοιραία βραδιά στα Brits βρέθηκε χρόνια αργότερα: ήταν θαμμένο σ’ ένα λιβάδι κοντά στο Stonehenge.   Στις αρχές του 1994 στράφηκαν στα εικαστικά, φτιάχνοντας το K-Foundation, έναν οργανισμό που κορόιδευε τη σύγχρονη βρετανική τέχνη, δημιουργώντας εξωφρενικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ, και παρανοϊκές ασπρόμαυρες καταχωρίσεις που έδιναν αυταρχικές οδηγίες όπως “Destroy Art” και “Abandon All Art – Now!”.         Τότε ανακοίνωσαν και το βραβείο για τον χειρότερο Βρετανό καλλιτέχνη, μια παρωδία δηλαδή του επίσημου βραβείου τέχνης Turner Prize. Η εικαστικός Rachel Whiteread κέρδισε και τα δύο βραβεία - πήρε με πολύ χαρά το Turner, αλλά φυσικά αρνήθηκε το K-Foundation.   Τότε οι KLF έτρεξαν έξω από την Tate Gallery, κάθισαν στα σκαλιά με 40.000 λίρες και δήλωσαν ότι θα την περιμένουν να βγει και να πάρει τα χρήματα εντός πέντε λεπτών, αλλιώς θα τα έκαιγαν. Το πεντάλεπτο κόντευε να τελειώσει όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα του μουσείου και, σαν σίφουνας, η Whiteread κατέβηκε τις σκάλες, άρπαξε τα χρήματα και εξαφανίστηκε πάλι μέσα στην Tate.   Λίγο μετά οι KLF αποφάσισαν να κάψουν τελετουργικά ένα εκατομμύριο λίρες -τα κέρδη απ’ την ποπ καριέρα τους- και να κινηματογραφήσουν τη σκηνή. Το κάψιμο των χαρτονομισμάτων ξεκίνησε μεσάνυχτα στο απομονωμένο σκωτσέζικο νησάκι Jura και η παρανοϊκή κίνησή τους εξέφραζε συμπυκνωμένες όλες τις θεωρίες τους για τα χρήματα, τη δόξα και την καλλιτεχνική ελευθερία. Οι δυο τους γελούσαν σατανικά καθώς έβλεπαν τους κόπους και τα Νο1 τους να γίνονται στάχτη και κατόπιν να χρησιμοποιούνται για να φτιαχτεί ένα μικρό σπιτάκι που σε δευτερόλεπτα γκρεμίστηκε απ’ τον άνεμο.   Τα επόμενα χρόνια, άφραγκοι πια, περιόδευσαν σε πανεπιστήμια, φυλακές και οίκους ευγηρίας με μια κόπια της κινηματογραφημένης καύσης των χρημάτων και διοργάνωσαν συζητήσεις για την πράξη τους. Ένα λεύκωμα με φωτογραφίες απ’ το συμβάν κυκλοφόρησε το 1997.             Υπάρχει φυσικά και βίντεο:     αλλά κι ένα ολόκληρο ντοκιμαντέρ.     Την ίδια χρονιά άρχισαν να ασχολούνται με την έλευση της νέας χιλιετίας κι έβαλαν διαφημίσεις στα ΜΜΕ ρωτώντας: «Fuck the Millennium: Yes or No?» κι από κάτω ένα τηλεφωνικό νούμερο. Τo αποτέλεσμα προφανώς ήταν yes και χρησιμοποιώντας το όνομα 2Κ έκαναν μία και μοναδική εμφάνιση στο Barbican του Λονδίνου.   Βγήκαν στη σκηνή ως δύο γηραιοί κύριοι σε αναπηρικά καροτσάκια (κοροϊδεύοντας τα reunion συγκροτημάτων) και τραγούδησαν μαζί με μια χορωδία και κάποιους λιμενεργάτες μια τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά εκδοχή του νέου τους τραγουδιού 1997 (Fuck the Millennium).       Tο τραγούδι κράτησε ακριβώς 23 λεπτά (το 23 είναι σημαντικός αριθμός στις θεωρίες συνωμοσίας) και ξαφνικά όλα τελείωσαν.   (απόσπασμα)     Τα τελευταία 20 περίπου χρόνια ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τις ζωές των KLF. Έχοντας δηλώσει ότι μπορεί να επιστρέψουν με άλλη μορφή και όνομα άφησαν τα ΜΜΕ να κάνουν εικασίες και να προσπαθούν να τους εντοπίσουν πίσω από ανώνυμα εικαστικά ή μουσικά πρότζεκτ. Πριν λίγα χρόνια επιβεβαιώθηκε ότι ίδρυσαν έναν οργανισμό καλλιτεχνών που μ’ ένα απλό τηλεφώνημα έρχονται στο σπίτι σου και σου μαγειρεύουν σούπα (!).   Τα τραγούδια τους ακούγονται ακόμα, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα αγοράσει. Όταν κατέστρεψαν επίτηδες την καριέρα τους, απέσυραν και τη μουσική τους απ' τα δισκοπωλεία. Άπειρα λεφτά έχουν χάσει και απ' το ότι απαγόρευσαν να πωλείται η μουσική τους στο ίντερνετ - ψάξτε στο iTunes ή στο Amazon και δεν θα τους βρείτε...       *Πάμε πίσω 22 χρόνια: Το 1992, την περίφημη βραδιά των βραβείων Brits, καθώς οι KLF αποχαιρετούσαν την μουσική, δίπλα στο νεκρό πρόβατο βρέθηκε ένα χειρόγραφο σημείωμα που έγραφε: “Back in 23 years”.   Η επανεμφάνιση τους αναμένεται λοιπόν για το 2015, που σύμφωνα με τον John Titor [έναν υποτιθέμενο Ταξιδιώτη απ’ το Μέλλον που έκανε άνω-κάτω το ίντερνετ με τις αφηγήσεις του το 2000] θα είναι η χρονιά που θα ξεκινήσει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύμπτωση; 

Πηγή: www.lifo.gr