Παρασκευή και 13: Οι Θρύλοι, οι Παραδόσεις και οι Ναϊτες

Σήμερα το ημερολόγιο δείχνει Παρασκευή και 13, γεγονός που για πολλούς θεωρείτε μέρα καταραμένη. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Η Κακιά Παρασκευή
Η Παρασκευή από μόνη της θεωρείται μια αρνητική ημέρα και αυτό γιατί πιστεύεται πως ήταν Παρασκευή όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, όταν η Εύα πρόσφερε το μήλο στον Αδάμ, όταν ξεκίνησε η μεγάλη πλημμύρα από την οποία σώθηκε μονάχα ο Νώε και η οικογένειά του, όταν πραγματοποιήθηκε η μεγάλη σύγχυση στη σκιά του Πύργου τής Βαβέλ…
Ο Chaucer –στο πολυδιαβασμένο Canterbury Tales, 14ος αιώνας– χαρακτηρίζει την Παρασκευή ως την ημέρα που όλα τα χειρότερα μπορεί να συμβούν. Ουσιαστικά όμως, η Παρασκευή, ως μια κακότυχη ημέρα, αναφέρεται περισσότερο συστηματικά από τα μισά του 17ου αιώνα, σε λαϊκά γνωμικά και κείμενα της εποχής.
Θεωρείται λοιπόν πως είναι δυσάρεστη ημέρα για πολλές εργασίες και δραστηριότητες, όπως είναι η γέννηση, ο γάμος, η έναρξη μιας νέας δουλειάς, το ξεκίνημα του πλοίου για ένα νέο ταξίδι, για τις μετακομίσεις, για να κόψει κάποιος τα νύχια του κ.α.
Αν και για τους Γερμανούς και τους Σκότους, η ημέρα αυτή θεωρείται ιδανική για ερωτοτροπίες, σε αρκετούς τόπους αναγνωριζόταν ως η ημέρα κατά την οποία πραγματοποιούνταν οι συνάξεις των μαγισσών, τα περιβόητα sabbath.
Στην Αμερική και Αγγλία, την ημέρα αυτή κρεμούσαν τους θανατοποινίτες –με αποτέλεσμα να αποκαλείται συχνά η Παρασκευή και ως Ημέρα του Κρεμασμένου– γεγονός που έκανε πολλούς κλέφτες να θεωρήσουν γρουσούζικες τις Παρασκευές για την επίτευξη μιας καλής λείας.
Οι Ούγγροι πιστεύουν πως όταν κάποιος γεννηθεί Παρασκευή, μπορεί το κακό να φύγει από πάνω του αν και εφόσον ρίξει λίγο από το αίμα του σε ένα κομμάτι ύφασμα από τα ρούχα του και έπειτα το κάψει, καίγοντας μαζί οποιαδήποτε κατάρα μεταφέρει η μέρα τούτη.
Μονάχα σε δυο περιπτώσεις η ημέρα αυτή μπορεί να είναι ευεργετική, καθώς όλα τα δυσάρεστα παύουν την Παρασκευή πριν το Πάσχα, αλλά και όταν κάποιος δει ένα όνειρο το βράδυ της ίδιας μέρας.
Αν την επομένη διηγηθεί το όνειρο αυτό, είναι σχεδόν βέβαιο πως ότι είδε θα γίνει πράξη προσφέροντας έτσι χαρά… αν φυσικά το όνειρο ήταν θετικό!

Ο Μαγικός Αριθμός 13

Απίστευτες τεχνολογίες που είναι σήμερα διαθέσιμες

Προηγμένες τεχνολογίες που για πολλούς βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο και πάντως μακριά από την παραγωγή. Εφευρέσεις που μπορεί να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν, αλλά δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είναι ήδη διαθέσιμες. Παρακάτω θα δείτε τεχνολογίες οι οποίες είναι ήδη (ή θα γίνουν σύντομα) διαθέσιμες προς κατανάλωση.




Ευλύγιστα smartphones

Η Samsung έκλεψε τα βλέμματα στη διεθνή έκθεση CES 2013, παρουσιάζοντας πρωτοποριακές συσκευές βασισμένες στις εύκαμπτες οθόνες YOUM. Μερικοί μηχανικοί μάλιστα ισχυρίζονται πως οι συσκευές αυτές είναι σχεδόν άθραυστες.


Διάφανη πανοπλία αλουμινίου

Η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έχει ξεκινήσει δοκιμές διάφανων μεμβρανών που είναι πιο ισχυρές από αλεξίσφαιρα τζάμια, με στόχο να αντικαταστήσουν τα παράθυρα σε αεροσκάφη. Κατασκευάζονται από διάφανο αλουμίνιο, γνωστό σαν Oxynitride Aluminum και θεωρούνται ικανές να λειτουργούν σαν την απόλυτη πανοπλία, αν και παραμένουν διάφανες.


Τηλεπαρουσία

Ο Φουκό και το εκκρεμές του

Ενα μυθιστόρημα ταύτισε στη συνείδησή μας τον μεγάλο φυσικό με το... εκκρεμές του. Η πραγματικά μυθιστορηματική φυσιογνωμία του Φουκό έδωσε ωστόσο λύσεις σε πολλά άλλα θεμελιώδη προβλήματα, όπως η φύση και η ταχύτητα του φωτός ή η κατασκευή ισχυρών τηλεσκοπίων

Πριν από το εμπνευσμένο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Εκο, τον Φουκό γνώριζαν μόνο όσοι σπούδαζαν Φυσική ή επισκέπτονταν το Πάνθεον στο Παρίσι, όπου λειτουργεί ακόμη το πρώτο εκκρεμές που κατασκευάστηκε για να δείξει με χειροπιαστό τρόπο στους μη ειδικούς την περιστροφή της Γης. Ετσι όμως το όνομα του μεγάλου αυτού πειραματικού επιστήμονα συνδέθηκε με το πιο ασήμαντο από τα επιτεύγματά του και ξεχάστηκαν οι μεγάλες του επιτυχίες, όπως η μέτρηση της ταχύτητας του φωτός, το γυροσκόπιο και η μέθοδος κατασκευής κατόπτρων για τηλεσκόπια. Το εκκρεμές του Φουκό δεν είναι καμιά πολύπλοκη συσκευή. Είναι απλά μια μεταλλική σφαίρα που κρέμεται από ένα μακρύ σκοινί. Στην κατάσταση ηρεμίας η σφαίρα κρέμεται κατακόρυφα προς τα κάτω. Οταν απομακρύνουμε τη σφαίρα από τη θέση ηρεμίας, τότε αυτή κινείται πέρα-δώθε γύρω από τη θέση ηρεμίας, και αυτό είναι ένα εκκρεμές. Αν η Γη δεν περιστρεφόταν, το εκκρεμές θα ταλαντευόταν πάντα προς την ίδια διεύθυνση. Επειδή όμως η Γη περιστρέφεται, το εκκρεμές αλλάζει κατεύθυνση ταλάντωσης με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Στους πόλους η διεύθυνση των ταλαντώσεων επιστρέφει στην αρχική ύστερα από 12 ώρες, στον ισημερινό δεν αλλάζει καθόλου και στα ενδιάμεσα πλάτη η ταχύτητα αλλαγής της διεύθυνσης παίρνει όλες τις ενδιάμεσες τιμές, που ισούνται με 12 ώρες, διαιρεμένες με το ημίτονο του γεωγραφικού πλάτους του τόπου. Για

Heart Touching Story About Sincerity and Loyalty of a Dog

For the past 6 years, a Dog called Capitán has slept next to the grave of his owner every night at 6pm.His owner, Miguel Guzmán died in 2006.Capitán, the dog,disappeared while the family attended the funeral services. A week later relatives of Guzmán were visiting the cemetery when they were astounded to find the dog next to the owner's grave.The cemetery director says that the dog comes around each night at 6pm, and has done so for the past 6 years!

Heart Touching Story About Sincerity and Loyalty of a Dog

infoatinternet.blogspot

το άλογο που μιλάει

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος έλεγε για τις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας: “είναι όμορφες γι’ αυτό πρέπει να λύνονται”.
Κάτι ανάλογο μπορούμε να πούμε για μερικές ιστορίες: “είναι όμορφες γι’ αυτό πρέπει να λέγονται ή να διαβάζονται”· έστω και αν δεν έχουν σχέση με την επικαιρότητα, όπως η σημερινή ιστορία που αναφέρεται στο άλογο του Αχιλλέα και προέρχεται από το βιβλίο της Ζακλίν ντε Ρομιγί “Τα ρόδα της μοναξιάς”:

…ένα ομηρικό επεισόδιο που πάντοτε έβρισκα συγκλονιστικό· είναι η στιγμή που το άλογο του Αχιλλέα αποκτά μ’ ένα θαύμα το δώρο του λόγου για κείνη τη μοναδική φορά και αναγγέλλει στον ήρωα τον επικείμενο θάνατό του. Η διάλεξη είχε τον τίτλο “Ένα άλογο που μιλά”.
Δεν θα ‘θελα να το επαναλάβω για μια ακόμη φορά αλλά το κείμενο είναι μέσα μου, αποτελεί μέρος του εαυτού μου.
Το χωρίο είναι τόσο συγκινητικό και το επεισόδιο τόσο σπάνιο! Σχεδόν δεν υπάρχουν θαύματα στην εποποιία του Ομήρου. Αλλά όταν υπάρχουν, πρόκειται για περιστάσεις μεγάλης σημασίας· τα πάντα συνηγορούν στη μοναδικότητα του γεγονότος.

“Ο Θρίαμβος του Αχιλλέα”, Κέρκυρα (Αχίλλειο) 
έργο του Αυστριακού καλλιτέχνη Franz Matsch

Πρέπει εξαρχής να το επισημάνουμε. Το ζευγάρι των αλόγων που ζεύει στο άρμα του ο Αχιλλέας δεν είναι τυχαίο· αποτελείται από δύο διάσημα άτια, το ένα μάλιστα με θεϊκή καταγωγή, που έλαβε ως γαμήλιο δώρο η θεά Θέτις όταν παντρεύτηκε τον θνητό Πηλέα, τον πατέρα του Αχιλλέα. Εμφανίζονται σε διάφορες περιπτώσεις στην Ιλιάδα και μία μόνο φορά, το ένα από αυτά τα δύο άλογα, για τούτη μόνο τη μοναδική περίσταση, ευλογείται με το δώρο του λόγου και αναγγέλλει το μέλλον: αρχίζει να το προμαντεύει ενόσω ο Αχιλλέας, ο οποίος απείχε καιρό πολύ από τις μάχες, ετοιμάζεται να βγει πάλι να πολεμήσει.
(…) Κι αίφνης, όλα είναι εκεί, ολόκληρο το θαύμα αυτού του κειμένου. Το άλογο απευθύνεται στον Αχιλλέα τη στιγμή που ετοιμάζεται για τη μάχη και του ανακοινώνει τον επικείμενο θάνατό του. Ο Όμηρος τον έχει ήδη προαναγγείλει και μάλιστα επανειλημμένα. Το άλογο όμως εκφράζεται με δύναμη κι αναφέρεται σ’ ένα μέλλον άμεσο. Κι αυτό μετράει! Φυσικά, πρέπει στο σημείο αυτό να θυμηθούμε ότι το ομηρικό ποίημα δεν φτάνει ως τη στιγμή του θανάτου του Αχιλλέα. Άρα ο χαρακτήρας του Αχιλλέα θα πρόβαλλε μόνο την οργή του, τη βία, τη μνησικακία του.

Το ανεξήγητο βίντεο που έχει τρομάξει όλο το YouTube !

Το περιστατικό ερευνά και η αστυνομία
Η Kimberly Wookey και ο 7χρονος γιος της ξύπνησαν ένα πρωί και άκουσαν περίεργους θυρύβους στο σαλόνι που διαχέονταν σε όλο το σπίτι και ακούγονταν μέχρι έξω.
Η Wookey το κατάγραψε με την κάμερα της, ενώ μέσα από τα σχόλια φαινόταν πως και άλλοι είχαν ακούσει παρόμοιους ήχους στα σπίτια τους, χωρίς να υπάρξει σχετική εξήγηση.

                                

ΠΗΓΗ

QCloud: ένας κβαντικός υπολογιστής στο διαδίκτυο

Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Bristol στην Αγγλία, δίνουν πλέον τη δυνατότητα σε απλούς χρήστες του διαδικτύου να χρησιμοποιήσουν έναν κβαντικό επεξεργαστή του ιδρύματος. Το επιχείρημα πίσω από την καινοτόμα αυτή δράση, είναι πως θέλουν να δημιουργήσουν πεπειραμένους προγραμματιστές, για τη στιγμή που οι κβαντικοί υπολογιστές θα αποτελέσουν κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
«Ένας κβαντικός υπολογιστής μπορεί να κάνει τα πράγματα πολύ γρηγορότερα για εμάς, αλλά κάποιος θα πρέπει να τον προγραμματίσει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο μια χούφτα από ανθρώπους που θα μπορούσαν να κάνουν αυτή τη δουλειά», λέει ο καθηγητής φυσικής Jeremy O’ Brien, που ηγείται της ομάδας που σχεδίασε τον επεξεργαστή και δημιούργησε αυτή την υπηρεσία στο διαδίκτυο, με το όνομα QCloud.
Ένα κβαντικό τσιπ επεξεργάζεται την πληροφορία που περιέχουν τα κβαντικά bits (qubits), τα οποία, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα bit πληροφορίας που λαμβάνουν τιμές 0 και 1, μπορούν να βρίσκονται σε μια κατάσταση υπέρθεσης, όντας ταυτόχρονα στην κατάσταση 0 και 1. Μέχρι σήμερα, μόνο μερικά εργαστήρια στον κόσμο είχαν τη δυνατότητα να εκτελέσουν πειράματα σε κβαντικούς επεξεργαστές, σε οργανισμούς όπως η NASA ή η Google.
Ο επεξεργαστής του QCloud, δουλεύει οδηγώντας ζεύγη από φωτόνια μέσα σε μια σειρά από οπτικά κανάλια. Καθώς τα φωτόνια διαδίδονται, «μπλέκονται» κβαντικά, το οποίο σημαίνει πως η κβαντική μέτρηση των ιδιοτήτων του ενός, επηρεάζουν τις ιδιότητες του άλλου. Ο χρήστης,

Ένας Ινδιάνος απαντά στον Αμερικανό πρόεδρο

Το παρακάτω κείμενο χρονολογείται γύρω στα 1855 και αποτελεί την απάντηση του Σιάτλ, αρχηγού μιας φυλής Ινδιάνων, στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Φραγκλίνο Πηρς, ο οποίος ζήτησε από τους Ινδιάνους να πουλήσουν τη γη τους στην αμερικανική κυβέρνηση.

Η πρόταση αυτής της αγοραπωλησίας ήταν εντελώς ξένη στις αντιλήψεις και στον τρόπο ζωής των Ινδιάνων, ο δεσμός των οποίων με τη φύση είναι ιερός και αδιάσπαστος, όπως η αδερφική αγάπη.

Ο Σιάτλ εκφράζει με περηφάνια και σεβασμό στην παράδοση τον τρόπο σκέψης της φυλής του, ο οποίος διαφέρει πλήρως από τις υλικές αξίες και τον κατακτητικό πολιτισμό των λευκών.

Οι σκέψεις που διατυπώνει ο Σιάτλ απέχουν από εμάς ενάμιση σχεδόν αιώνα, είναι όμως εξαιρετικά επίκαιρες στην εποχή μας. Τώρα που όλοι πλέον βιώνουμε τις ολέθριες συνέπειες από την υπερβολική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος αλλά και την αίσθηση που έχουμε πως κάποιος ξένος χτυπά την πόρτα του σπιτιού μας…για να το αγοράσει.

“… Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. O μεγάλος αρχηγός μηνάει ακόμα λόγια φιλικά και καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πως αυτός λίγο τη χρειάζεται αντίστοιχα τη φιλία μας. Την προσφορά του θα τη μελετήσουμε, γιατί ξέρομε πως, αν δεν το πράξομε, μπορεί ο λευκός να προφτάσει με τα όπλα και να πάρει τη γη μας.

Το απολυτήριο μιας ιδιοφυϊας

O μύθος που ήθελε τον τον Αλμπερτ Aϊνστάιν να είναι «κακός» μαθητής είναι γνωστός. Αυτό τον μύθο τώρα έρχεται να καταρρίψει το απολυτήριό του.
Το πολύτιμο αυτό έγγραφο που εκδόθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1896 από το Καντόν Αργκώ αποδεικνύει την ιδιαίτερη έφεσή του στις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά.
Kατά τη διάρκεια της φοίτησής του ο Albert Einstein κατέληξε να γίνει ένας πολύ καλός μαθητής στα μαθηματικά και τη φυσική αφού σε αυτά τα μαθήματα είχε τους καλύτερους βαθμούς. Σύμφωνα με το ελβετικό σύστημα βαθμολόγησης, η βαθμολογική κλίμακα ήταν από το 1 μέχρι το 6, όπου το 6 να αντιστοιχεί στο άριστα.
Στα άλλα μαθήματα όμως του σχολείου ήταν πιο «μέτριος» όπως άλλωστε μαρτυράνε και οι βαθμοί του. Ο μέσος βαθμός στο πιστοποιητικό του ήταν 5, που αντιστοιχεί στον βαθμό «καλά», με άριστα το 6!
Ο χαμηλότερός του βαθμός ήταν στα Γαλλικά, όπου βαθμολογήθηκε με 3 δηλαδή με τη βάση. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε, πολλά χρόνια αργότερα, να δώσει μια ιστορική διάλεξη σε αυτήν τη γλώσσα. Το σχέδιο και η γεωγραφία ήταν ακόμη δύο μαθήματα που από ότι φαίνεται δεν τα κατάφερνε καλά!
Δικαιολογημένα λοιπόν, όταν προσπάθησε να μπει στο ελβετικό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, απέτυχε σε τομείς όπως τα γαλλικά ή η γεωγραφία, οπότε πήγε σε ένα νέο σχολείο στην Ελβετία, προκειμένου να εντρυφήσει σε αυτούς τους τομείς.
Ένας καθηγητής του, του είπε κάποτε:

«Θα ήταν ευγενικό από μέρους σου, αν κάποια μέρα μας άδειαζες τη γωνιά. Η παρουσία σου, η ονειροπαρμένη και αδιάφορη στάση σου, απέναντι σ" όλα εκείνα που προσπαθούμε εδώ να σου μάθουμε, υποσκάπτει το σεβασμό όλης της τάξης».

Αναλυτικά η βαθμολογία του απολυτηρίου:

Γερμανική Γλώσσα και Φιλολογία: 5
Γαλλικά: 3
Αγγλικά: -
Ιταλικά: 5
Ιστορία: 6
Γεωγραφία: 4
Άλγεβρα: 6
Γεωμετρία: 6
Περιγραφική Γεωμετρία: 6
Φυσική: 6
Χημεία: 5
Φυσική Ιστορία: 5
Καλλιτεχνικό Σχέδιο: 4
Tεχνικό Σχέδιο: 4

Μπορεί ο ίδιος να μην ήταν τελικά «κακός» μαθητής ωστόσο υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα εξεχουσών προσωπικοτήτων της παγκόσμιας διανόησης που είναι γνωστό ότι στο σχολείο ήταν οι χειρότεροι μαθητές.

Μεταξύ αυτών ο Χένρυ Κίσσινγκερ που πήρε το βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη το 1973 και ο Γερμανός Κάρλ φον Οσιέτσκυ, που αργότερα έγινε δημοσιογράφος, για να τιμηθεί το 1936 με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης για το 1935.

ΠΗΓΗ

El Empleo The Employment

                              

Βρέθηκε (;) η θρυλική «πύλη του Άδη» – Γιατί φρουρείται από το υπουργείο Άμυνας

Aμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός βρέθηκε στη Μεσσηνία-Άνω του ενός δισ. ευρώ εκτιμάται μόνο η αξία των χρυσών κτερισμάτων!!! Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!!

Ναι όσο απίστευτο και να φαίνεται, βρέθηκε ο θολωτός τάφος του θρυλικού Βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης, Αριστόδημου, ο οποίος για αιώνες τώρα ήταν βασική επιδίωξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και εκατοντάδων επίδοξων θησαυροκυνηγών, οι υποίοι είχαν κυριολεκτικά ανασκάψει την ανατολική πλευρά του ιερού όρους της Μεσσηνίας, Ιθώμη, όπου κατά τον Παυσανία είχε… ταφεί ο εν λόγω βασιλιάς. Πολλοί πίστευαν από τα παλαιότερα χρόνια, ότι ο τάφος του Αριστόδημου ο οποίος είχε θυσιάσει την κόρη του,σύμφωνα με χρισμό του μαντείου των Δελφών, προκειμένου να απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες, ότι βρίσκεται κοντά στο χωριό Αριστοδήμειο της Ιθώμης και για το λόγο αυτό έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα του θρυλικού βασιλιά.

Νεότερες μελέτες ιστορικών είχαν αποφανθεί ότι ο περιβόητος τάφος με τους αμύθητους θησαυρούς, βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού “Βαλύρα”, όπου κατά την ιστορία διάβηκε ο λυράρης της αρχαιότητας Θάμυρις και συνέβη το γνωστό περιστατικό της ρίψης της λύρας στο νερό μετά της τύφλωσή του από τις εννέα Μούσες. Έκτοτε η περιοχή αυτή οργώνονταν κατά καιρούς από λαθροανασκαφείς, οι οποίοι εφοδιασμένοι με ανιχνευτές μετάλλων προσπαθούσαν τις νύχτες να εντοπίσουν τον θησαυρό που θα τους έκανε βαθύπλουτους. Εις μάτην όμως, γιατί παρά τις δεκάδες τρύπες που δημιούργησαν σκάβοντας, ο θησαυρός ήταν αδύνατον να εντοπιστεί.Όμως όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος, όπως λέει και ο σοφός λαός.

Έθιμα και παραδόσεις της Αρχαίας Σπάρτης

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Η Πολιτεία των Λακεδαιμονίων είχε αναδείξει ως φορείς εξουσίας δύο βασιλείς, τη γερουσία με 28 μέλη, καθώς και το σώμα των 5 εφόρων. Η βασιλεία είχε κληρονομικό χαρακτήρα, σε αντίθεση προς τη γερουσία, η οποία αναδεικνυόταν από τον λαό.

Οι βασιλείς ή "αρχαγέται", προέρχονταν από τα δύο γένη των Αγιαδών και των Ευρυπωτιδών. Το σύστημα της διπλής βασιλείας, αναγόταν στο απώτατο παρελθόν, ήταν δε αποτέλεσμα συμβιβασμού των Αχαιών και των Δωριέων, διασφαλίζοντας τη συνύπαρξή τους. Χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον Ηρόδοτο (Ε' 72), ότι όταν ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης ο Α' ανήλθε στην Ακρόπολη, δήλωσε στην ιέρεια ότι έχει αχαϊκή και όχι δωρική καταγωγή .

Τα μέλη της γερουσίας επιλέγονταν με γνώμονα την ηθική τους αρετή. Η αρμοδιότητά τους συνίστατο στην επιλογή των θεμάτων εκείνων, τα οποία θα συζητούσε η εκκλησία του δήμου, γνωστότερη ως Απέλλα. Η Απέλλα οφείλει την ονομασία της στον Απέλλωνα Απόλλωνα.

Τέλος υπήρχαν οι πέντε Έφοροι, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, οι οποίοι είχαν ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων, και η θητεία τους διαρκούσε για ένα έτος. Η διαφθορά των κρατικών λειτουργών ήταν σχεδόν άγνωστη, δεδομένου ότι ο χρυσός δεν είχε αξία στη Σπάρτη, διότι ίσχυε ένα καθεστώς ανταλλαγής προϊόντων, και δεν είχαν ιδιαίτερη επίδραση οι "αξίες της αγοράς".

ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ

Οι κρυφές συνήθειες των σπουδαιότερων φιλοσόφων της ιστορίας

Μπορεί να ανήκουν στην κατηγορία των κορυφαίων ανθρώπων της διανόησης και της φιλοσοφικής σκέψης, ωστόσο είχαν κάποιες θεότρελες συνήθειες που θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό.
Ο Ντεκάρτ κοιμόταν σε φούρνο, ο Διογένης μαδούσε κότες και έκανε την ανάγκη του στα θέατρα και ο Σαρτρ κρυβόταν για να μην παραλάβει το Νόμπελ. Αυτές είναι μόνο λίγες από τις παρανοϊκές συνήθειες των σπουδαιότερων φιλοσόφων όπως παραθέτει το in2life, σε ένα μοναδικό δεκάλογο φιλοσοφικής τρέλας.
Ο Ντεκάρτ κοιμόταν σε φούρνους

Ο κύριος «Σκέφτομαι άρα υπάρχω», που στα ελληνικά ακούει στο όνομα Καρτέσιος έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης δυτικής φιλοσοφικής σκέψης. Ξέρατε όμως ότι πιθανότατα πολλές από αυτές του τις πρωτοποριακές ιδέες τις σκέφτηκε μέσα σε έναν φούρνο;
Όπως λέει ο ίδιος πάντα φρόντιζε να καθίσει για να σκεφτεί σε ένα πέτρινο δωμάτιο, στο οποίο έκαιγε τόσο δυνατή φωτιά, όση χρειαζόταν για το μαγείρεμα. Το δωμάτιο φυσικά δεν ήταν σχεδιασμένο για να μένουν άνθρωποι, αλλά ο φιλόσοφος δεν δίσταζε να κοιμάται εκεί, και να μετατρέπει τα όνειρα που έβλεπε στην βαρυσήμαντη θεωρία που μας άφησε προίκα.
Ο Διογένης μάδησε μια κότα για να αντιτεθεί στον Πλάτωνα