Τεράστιοι μυστηριώδεις κρατήρες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στη Σιβηρία (Φωτογραφίες)

Πυκνό πέπλο μυστηρίου εξακολουθεί να καλύπτει την εμφάνιση των κρατήρων. Τι ανησυχεί τους επιστήμονες.
Αντιμέτωποι με μία νέα συγκλονιστική ανακάλυψη βρέθηκαν οι επιστήμονες στη Σιβηρία καθώς ανακάλυψαν 20 μίνι κρατήρες που εμφανίστηκαν δίπλα σε μια τεράστια τρύπα γεμάτη νερό στη χερσόνησο Γιαμάλ.
Ο ανεξήγητος σχηματισμός κρατήρων στην περιοχή παραμένει μυστήριο.
Τους 20 κρατήρες που πλαισιώνουν τον γιγάντιο κρατήρα που πλέον έχει τη μορφή λίμνης αποκάλυψαν εικόνες από δορυφόρους το 2014.

Ο αναπληρωτής διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου πετρελαίου και φυσικού αερίου που εδρεύει στην Μόσχα Vasily Bogoyavlensky αναφέρει ότι οι ερευνητές γνωρίζουν την ακριβή τοποθεσία μόνο των τεσσάρων από τους 20 κρατήρες, τους οποίους ονομάζει «τρύπες αερίου».


Οι επιστήμονες ανέπτυξαν μια θεωρία που θέλει την εμφάνιση των κρατήρων να συνδέεται με την εκπομπή μεθανίου που προκαλείται λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη από το λιώσιμο των πάγων.

Σύμφωνα με τον Bogoyavlensky είναι πολύ σημαντική η μελέτη αυτών των κρατήρων αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ επικίνδυνη λόγω των συνεχόμενων εκπομπών αερίων.


Οι επιστήμονες είχαν προειδοποιήσει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα προκαλέσει προβλήματα όπως η εκτίναξη μεγάλης ποσότητας μεθανίου η οποία θα είναι υπεύθυνη για μεγάλες κλιματικές αλλαγές αν συνεχιστεί. Ο ίδιος ο Bogoyavlensky δηλώνει: «Πρέπει να ερευνήσουμε το φαινόμενο αυτό επειγόντως, για να αποφευχθούν πιθανές καταστροφές»

Οι κλιματικές αυτές αλλαγές έχουν προβληματίσει και τους Αμερικάνους επιστήμονες.

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος δρόμος του κόσμου!

2005

SHARES

FacebookTwitter

Αν είστε οπαδός του ανοικτού δρόμου, αυτό το ταξίδι με αυτοκίνητο σίγουρα δεν έχει… τελειωμό.
Και μιλάμε για μια μοναδική εμπειρία οδήγησης στον μεγαλύτερο δρόμο του κόσμου, μήκους 47.958 χιλιομέτρων, μέσω 18 χωρών – από την παγωμένη Αλάσκα του Βορρά μέχρι το νοτιότερο σημείο της Αργεντινής, αν έχετε το κουράγιο, βέβαια!
Ο εθνικός δρόμος Pan-American Highway είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, προσφέροντας στον ταξιδιώτη τη μοναδική εμπειρία της εναλλαγής κλίματος και φυσικού τοπίου, από ομιχλώδη βουνά και άνυδρες ερήμους μέχρι κατάφυτες ζούγκλες και ανθισμένα λιβάδια.

Ένα ταξίδι μια αληθινή περιπέτεια από μόνο του, αρκετά επικίνδυνο και τολμηρό, τουλάχιστον σε ορισμένα σημεία του, καθώς η διάβαση δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση, ενώ άγρια ζώα, ερπετά και πυκνή ζούγκλα είναι στο πρόγραμμα.
Απόλυτη περιπέτεια ή απλώς… οδική τρέλα, όπως κι αν χαρακτηρίσετε την εν λόγω διαδρομή, οι εικόνες ξεπερνούν κάθε φαντασία και στην περίπτωση αυτή το τέλος του ταξιδιού είναι που έχει σημασία και όχι ο προορισμός!
Για την ιστορία οι χώρες που θα διασχίσει κάποιος είναι οι εξής: Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Χιλή, Κολούμπια, Κόστα Ρίκα, Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Γουιάνα, Ονδούρα, Μεξικό, Νικαράγουα, Παναμάς, Περού, Σουρινάμ, Ηνωμένες Πολιτείες και Βενεζουέλα.

Η ανάρτηση του Χάρρυ Κλυνν που προκαλεί!

O Χάρρυ Κλυνν ανήρτησε στο προσωπικό του blog, ένα κείμενο μέσα από το οποίο ξεσπά και φέρει τον τίτλο, «Εμπρός λοιπόν, ας χρεοκοπήσουμε»...

Με αφορμή λοιπόν τα όσο κοινωνικά- οικονομικά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, ο Χάρρυ Κλυνν έγραψε:…

«Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές. Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι Έλληνες δοσίλογοι των καναλιών.

Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν τα φασιστόμουτρα οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!) -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε). -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων. -Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα πατζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.

-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).

Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.

Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.

Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.

Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.

Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.

Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα.

Ξυπνάτε μ@λάκες Έλληνες.

Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου.

Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο.

Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη.

Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά.

Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια».

Έγινε η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία και κανείς δεν κατάλαβε τίποτα

Χάκερς με την χρησιμοποίηση κακόβουλου λογισμικού, κατάφεραν να κλέψουν εκατομμύρια δολαρίων από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη ληστεία τράπεζας στην ιστορία.
Σύμφωνα με έκθεση της Kaspersky, εταιρείας ασφάλειας στο διαδίκτυο, που επικαλούνται οι New York Times, περί των 100 τραπεζών και άλλων οικονομικών ιδρυμάτων σε περισσότερες από 30 χώρες έπεσαν θύματα χάκερς, οι οποίοι πιστεύεται ότι έκλεψαν τουλάχιστον 300 εκατ. δολάρια.
Άλλες πηγές ανεβάζουν το ποσό της λείας τους κοντά στο 1 δισ. δολάρια.
Η Kaspersky υποστηρίζει ότι οι χάκερς χρησιμοποίησαν ένα κακόβουλο λογισμικό, το οποίο μπορούσε να γίνει downloaded από τα attachments του email και έδινε στους χάκερς την δυνατότητα πρόσβασης στα συστήματα των υπολογιστών των τραπεζών.
Τράπεζες της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ έπεσαν θύματα των χάκερς, ενώ τα περισσότερα χρήματα εκλάπησαν από τράπεζες της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τον Business Insider, οι δράστες, μιμούμενοι τους υπαλλήλους της κάθε τράπεζας, έκαναν πολλές αναλήψεις των 10 εκατ. δολαρίων.
"Ήταν πιθανώς η πιο εξελιγμένη επίθεση χάκερς που έχει δει ο κόσμος σε σχέση με την τακτική και τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν για να παραμείνουν αόρατοι", αναφέρει o Chris Doggett, διευθύνων σύμβουλος της Kaspersky Βόρειας Αμερικής.
Η είδηση είδε το φως της δημοσιότητας μέρες μετά από την ανακοίνωση του Barack Obama, που καλούσε της τεχνολογικές εταιρείες και τις τράπεζες να μοιράζονται περισσότερες πληροφορίες με κυβερνητικούς πράκτορες, στην μάχη κατά του διαδικτυακού εγκλήματος.

Κβαντοπληροφορική ante portas!

Ο ενθουσιασμός των ερευνητών είναι μεταδοτικός: σύντομα θα αποθηκεύουμε, θα μεταφέρουμε και θα κρυπτογραφούμε πληροφορίες με κβαντικά μέσα! Ποια είναι τα επιτεύγματα που τους κάνουν να νιώθουν τόσο σίγουροι;

Η πρόσφατη κινηματογραφική ταινία «Το παιχνίδι της μίμησης» προσφέρει, μεταξύ πολλών άλλων, ένα μοναδικό déjà vu της ιστορίας των επιστημών. Συγκεκριμένα, βλέπουμε εκεί το πώς γεννήθηκε από τον Βρετανό Αλαν Τούρινγκ η Πληροφορική ως λύση στο πρόβλημα της αποκρυπτογράφησης των γερμανικών κωδίκων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά τον ίδιο μήνα πρεμιέρας της εν λόγω ταινίας η Ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται ειρωνικά με τη γέννηση της «Κβαντικής Πληροφορικής», με κύριο κίνητρο αυτή τη φορά την ασφαλή κρυπτογράφηση των πληροφοριών! Μια μεγάλη διαφορά του τότε από το τώρα είναι ότι τη δεκαετία του ’40 ελάχιστοι «μυρίζονταν» το τι κυοφορούνταν στα εργαστήρια των επιστρατευμένων ερευνητών. Αντίθετα, στα χρόνια μας έχουμε τουλάχιστον μία δεκαετία που μιλάμε για «κβαντικούς υπολογιστές» χωρίς ποτέ να τους βλέπουμε να υλοποιούνται. Τι συνέβη λοιπόν τώρα και γιατί είναι σημαντική για το μέλλον μας η γέννηση μιας αλλιώτικης πληροφορικής;


Στους υπολογιστές μας το αλφάβητο των πληροφοριών είναι δυαδικά ψηφία (bits), δηλαδή διακόπτες ηλεκτρισμού που είτε είναι ανοιχτοί είτε κλειστοί. Εχουν, δηλαδή, δύο άκρως διακριτές καταστάσεις σε έναν κόσμο άμεσα κατανοητό και αντιληπτό από εμάς, τους ανθρώπους. Σε έναν κβαντικό υπολογιστή όμως οι κβαντικές μονάδες πληροφορίας, τα qubits, λειτουργούν σαν να ζουν σε... παράλληλα σύμπαντα. Δηλαδή, την ίδια στιγμή μπορούν να έχουν και τις δύο τιμές (ανοιχτό/κλειστό, αληθές/ψευδές, ναι/όχι, +/-). Το ποια είναι η μετρήσιμη τιμή τους προκύπτει μόνο όταν δράσουμε πάνω τους (μέτρηση), οπότε λαμβάνουν μία από τις δύο τιμές (κατάσταση υπέρθεσης). Επίσης, μια δεύτερη πολύ σημαντική ιδιότητα των κβάντων είναι η «πεπλεγμένη αλληλεπίδραση» ή διεμπλοκή (entanglement): μπορούμε να τα εξαναγκάσουμε να λειτουργούν ως... φάλαγγα και να παίρνουν τις ίδιες τιμές, μολονότι βρίσκονται χώρια.

Οι δύο αυτές περίεργες ιδιότητες των κβάντων αρκούν για να κάνουν μια κολοσσιαία διαφορά στις δυνατότητες υπολογισμών μας. Για παράδειγμα, εκεί που 100 bits μετρούν 100 κομμάτια πληροφορίας ανά στιγμή, τα 100 qubits μετρούν 2 στην 100ή κομμάτια πληροφορίας, πράγμα που ισοδυναμεί περίπου με το 10 ακολουθούμενο από 30 μηδενικά. Αν, δηλαδή, ο τωρινός σας υπολογιστής έχει μνήμη 16 δισ. bits (2 GBytes), φαντασθείτε τι θα μπορούσε να κάνει με 16 δισ. qubits! Αλλά πώς φθάσαμε να συζητούμε την υλοποίηση ενός τέτοιου ονείρου και πού βρισκόμαστε σήμερα;

Κατά τον Αϊνστάιν: «απόκοσμη δράση»

Το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη ξεκίνησε το 1935, όταν οι φυσικοί Αϊνστάιν, Ποντόλσκι και Ρόζεν προχώρησαν στο σήμερα γνωστό ως «πείραμα EPR» (από τα αρχικά των επωνύμων τους) με στόχο να αποδείξουν ότι η κβαντική θεωρία δίνει ατελή άποψη της πραγματικότητας. Δημιούργησαν ένα σύστημα αποτελούμενο από δύο σωματίδια Α και Β, μηδενικής ολικής στροφορμής (spin), τα οποία είχαν αλληλεπιδράσει για μικρό χρονικό διάστημα και αποχωρίστηκαν ώστε να διατηρείται η ολική τους στροφορμή σταθερή. Μετά τον χωρισμό τους μέτρησαν μία από τις συνιστώσες στροφορμής του σωματιδίου Α. Μπόρεσαν τότε - χωρίς να πραγματοποιήσουν καμία μέτρηση στο Β - να προβλέψουν με βεβαιότητα ότι η τιμή της αντίστοιχης συνιστώσας του θα είναι αντίθετη αυτής του Α.

Κατά τον Αϊνστάιν, η δυνατότητα πρόβλεψης μιας τιμής του Β αποδεικνύει πως η κβαντική θεωρία δεν είναι πλήρης, αφού δεν εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο το ένα σωματίδιο επηρεάζει το άλλο. Αν δεχθούμε ότι η στροφορμή αυτού που μετράμε δεν είναι καθορισμένη αλλά ορίζεται τη στιγμή της μέτρησης, τότε το σωματίδιο αυτό θα πρέπει ακαριαία να καθορίζει την τιμή της στροφορμής του άλλου, όσο μακριά του και αν βρίσκεται. Οπως δήλωσε ο Αϊνστάιν, ένα τέτοιο ζευγάρωμα προϋποθέτει «απόκοσμη δράση από απόσταση». Εννοείται ότι μια τέτοια αλληλεπίδραση - ταχύτερη από το φως - έρχεται σε αντίθεση με τη Θεωρία της Σχετικότητας.

Κατά τον Μπορ: «ιδιότητα του πραγματικού κόσμου»

Ο Μπορ, όμως, ο θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής, επέμεινε ότι αυτή η συσχέτιση, η διεμπλοκή, συνιστά μια ιδιότητα του πραγματικού κόσμου. Ανεξάρτητα από τη μεταξύ τους απόσταση, τα συσχετισμένα σωματίδια αποτελούν θεμελιώδη τμήματα του ίδιου κβαντικού συστήματος και, χωρίς κανένα σήμα να ανταλλάσσεται μεταξύ τους, η γνώση της κβαντικής κατάστασης του ενός μάς αποκαλύπτει την κατάσταση και του άλλου. Στον κόσμο της Κβαντικής Φυσικής ένα φωτόνιο είναι συγχρόνως και ένα κύμα. Ως κύμα περιγράφεται από μια κυματοσυνάρτηση στην οποία απεικονίζονται οι ιδιότητες του φωτονίου, όπως η συχνότητά του, η κατεύθυνσή του κ.τ.λ. Η κυματοσυνάρτηση δύο σωματιδίων αντιπροσωπεύει μια αδιάσπαστη ολότητα, συγκροτούμενη από δύο φωτόνια που έχουν χάσει την ατομικότητά τους εφόσον αποτελούν μέλη ζεύγους, και μας δίνει πληροφορίες από τον συσχετισμό των δύο φωτονίων.

Τα πρώτα βήματα του «τανγκό»

Το 1993 μια ομάδα έξι επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Ισραήλ (οι C. Bennett, R. Jozsa, W. Wootters, G. Brassard, C. Crepeau και A.Peres) βρήκε τον τρόπο να ανιχνεύσει μέρος των πληροφοριών ενός σωματιδίου σε ένα άλλο σωματίδιο το οποίο δεν έχει έλθει ποτέ σε επαφή με το πρώτο. Οι ερευνητές ξεκίνησαν στέλνοντας έναν παλμό υπεριώδους φωτός σε ένα ειδικά διαμορφωμένο κρύσταλλο που «έσχισε στα δύο» ένα φωτόνιο υψηλής ενέργειας. Τα δύο φωτόνια χαμηλότερης ενέργειας που προέκυψαν είχαν συμπληρωματική πόλωση - ήταν πλέον «ζευγάρι». Για να επιτευχθεί η τηλεμεταφορά χρησιμοποιήθηκε ένας «τρίτος», ένα φωτόνιο-παρατηρητής του... τανγκό του ζευγαριού.
Mε μια διαδικασία που μοιάζει με διαδοχικό φλερτ του τρίτου φωτονίου και με τα δύο μέλη του «ζεύγους» οι ερευνητές μπόρεσαν να οδηγήσουν το δεύτερο φωτόνιο ακριβώς στην ίδια κατάσταση πόλωσης που είχε το πρώτο προτού λάβει χώρα η μέτρηση. «Είναι σαν τα δύο φωτόνια να βρίσκονταν σε επικοινωνία μεταξύ τους, ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χώριζε» δήλωσε ο καθηγητής Γουίλιαμ Γούτερς (William Wooters), ο οποίος συνέγραψε τη διατριβή που ενέπνευσε το πείραμα.

Kβαντική ασφάλεια στις πιστωτικές κάρτες

Επιστήμονες ανέπτυξαν ένα σύστημα που είναι αδύνατον να παραβιαστεί

Το λεγόμενο «πλαστικό χρήμα» διευκολύνει τη ζωή μας και τις συναλλαγές, ιδιαίτερα στην εποχή του Διαδικτύου. Ταυτόχρονα όμως αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτο: όσο και αν οι αρμόδιοι προσπαθούν να βελτιώνουν και να ενισχύουν συνεχώς τα μέτρα ασφαλείας, οι απατεώνες φαίνεται ότι βρίσκουν τρόπους να τα παραβιάζουν. Τώρα μια ομάδα ολλανδών επιστημόνων ανακοίνωσε ότι ανέπτυξε ένα σύστημα πιστοποίησης της αυθεντικότητας των πιστωτικών καρτών το οποίο είναι απαραβίαστο χάρη στις... άστατες κβαντικές ιδιότητές του.

Το νέο σύστημα (το οποίο ονομάζεται Quantum Secure Authentication ή σε ελεύθερη μετάφραση Κβαντική Ασφαλής Πιστοποίηση) χρησιμοποιεί τις κβαντικές ιδιότητες των φωτονίων για να δημιουργήσει μια μοναδική «υπογραφή» η οποία βασίζεται στην ανταλλαγή «ερωτήσεων και απαντήσεων» και είναι αδύνατον να «διαβαστεί» ή να αντιγραφεί. Σε σχετική δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Optica» οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τβέντε αναφέρουν ότι η μέθοδός τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ασφαλή επιβεβαίωση της ταυτότητας οποιουδήποτε είδους ηλεκτρονικής κάρτας - π.χ., πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών αλλά και καρτών ταυτότητας, ιατρικής περίθαλψης ή κοινωνικής ασφάλισης - ακόμη και όταν έχουν κλαπεί από αυτήν βασικές πληροφορίες. Αν, δηλαδή, κάποιος έχει κατορθώσει να αντιγράψει την πλήρη δομή της κάρτας, το Quantum Secure Authentication είναι σε θέση να ξεχωρίσει την αυθεντική από την πλαστή κάρτα.

Η «υπογραφή» των φωτονίων

Ενα νέο σύστημα για τις πιστωτικές κάρτες χρησιμοποιεί τις κβαντικές ιδιότητες των φωτονίων για να δημιουργήσει μια μοναδική «υπογραφή» η οποία βασίζεται στην ανταλλαγή «ερωτήσεων και απαντήσεων» και είναι αδύνατον να «διαβαστεί» ή να αντιγραφεί

Οι συμβατικές κάρτες με τη μαγνητική ταινία αντιγράφονται εύκολα. Για να ενισχύσουν την ασφάλεια πρόσφατα οι τράπεζες άρχισαν να εκδίδουν τις λεγόμενες «έξυπνες κάρτες» οι οποίες διαθέτουν έναν μικροεπεξεργαστή για την πιστοποίηση της ταυτότητας. Οπως όμως έχει αποδειχθεί, όσο σύνθετος και αν είναι ο κωδικός ασφαλείας και όσα επιπρόσθετα μέτρα και αν έχουν ληφθεί, από τη στιγμή που κάποιος αποκτήσει πρόσβαση στις πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες στην κάρτα μπορεί να την αντιγράψει και να τη χρησιμοποιήσει. Οι ολλανδοί ερευνητές λύνουν αυτό το πρόβλημα αποθηκεύοντας τις «ερωταπαντήσεις» που απαιτούνται για την ταυτοποίηση της κάρτας σε φωτόνια. Εξαιτίας των κβαντικών ιδιοτήτων των φωτονίων, οι οποίες τους επιτρέπουν να βρίσκονται σε πολλά μέρη ταυτοχρόνως, η ανταλλαγή των ερωταπαντήσεων που απαιτούνται για να γίνει μια συναλλαγή είναι αδύνατον να αντιγραφεί ή να αναπαραχθεί χωρίς αυτό να γίνει αμέσως αντιληπτό.

«Τα μεμονωμένα φωτόνια έχουν πολύ ξεχωριστές ιδιότητες που φαίνεται να αντιβαίνουν στη φυσιολογική συμπεριφορά» δήλωσε ο Πεπάιν Πίνκσε, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Τβέντε στην Ολλανδία και κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Οταν συλλεχθούν καταλλήλως μπορούν να κωδικοποιήσουν πληροφορίες με τρόπο ο οποίος εμποδίζει τους επιτιθέμενους να προσδιορίσουν ποιες είναι αυτές οι πληροφορίες».

Παιχνίδια με κβάντα

Η διαδικασία που περιγράφουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους λειτουργεί ως εξής: ένας μικρός και συγκεκριμένος αριθμός φωτονίων εκπέμπεται επάνω σε μια επιφάνεια της πιστωτικής κάρτας η οποία έχει υποστεί ειδική προετοιμασία και στη συνέχεια καταγράφεται το μοτίβο που δημιουργείται. Καθώς, βάσει των αρχών της Κβαντομηχανικής, ένα φωτόνιο μπορεί να υπάρχει ταυτοχρόνως σε πολλά σημεία, με τον τρόπο αυτόν μπορεί να παραχθεί ένα πολύ σύνθετο μοτίβο χρησιμοποιώντας έναν πολύ μικρό αριθμό φωτονίων ή ακόμη και ένα μεμονωμένο φωτόνιο.

Εξαιτίας των κβαντικών ιδιοτήτων του φωτός, όπως υπογραμμίζουν οι ερευνητές, οποιαδήποτε προσπάθεια ενός χάκερ να παρατηρήσει την ανταλλαγή των ερωταπαντήσεων στα φωτόνια θα κάνει την κβαντική φύση τους να καταρρεύσει και θα καταστρέψει τις πληροφορίες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το σύστημα της Quantum Secure Authentication είναι απαραβίαστο - και θα παραμείνει απαραβίαστο οποιαδήποτε εξέλιξη και αν σημειωθεί στην τεχνολογία στο μέλλον. 

Εφαρμογή στην πράξη

Για να λειτουργήσει στην πράξη το σύστημα απαιτεί την εφαρμογή στις πιστωτικές κάρτες ενός πολύ λεπτού στρώματος λευκής βαφής η οποία θα περιέχει εκατομμύρια νανοσωματίδια. Με τη χρήση λέιζερ φωτόνια θα προβάλλονται μέσα στη βαφή: κατά τη διαδρομή τους θα συγκρούονται με τα νανοσωματίδια - όπως οι μπίλιες στο φλιπεράκι, λένε οι ερευνητές - και επιστρέφοντας στην επιφάνεια θα δημιουργούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο το οποίο θα αποτελεί και την «ταυτότητα» της κάρτας. Καθώς τα φωτόνια που θα εκπέμπονται στη βαφή θα είναι «κβαντικά», το μοτίβο θα φαίνεται να περιέχει πολύ περισσότερες πληροφορίες - ή κουκκίδες φωτός - από ό,τι στην πραγματικότητα. Οποιαδήποτε προσπάθεια όμως να «διαβαστεί» παράνομα θα καταστρέψει τις κβαντικές ιδιότητες του φωτός και μαζί με αυτές μεγάλο μέρος των πληροφοριών που περιλαμβάνει το μοτίβο.

«Είναι σαν να ρίχνεις δέκα μπάλες του μπόουλινγκ στο έδαφος και να δημιουργείς με αυτές 200 σημάδια πρόσκρουσης» εξήγησε ο κ. Πίνκσε. «Είναι αδύνατον να γνωρίζει κάποιος επακριβώς ποια πληροφορία έχει σταλεί - ποιο μοτίβο έχει δημιουργηθεί στο έδαφος - μαζεύοντας απλώς τις δέκα μπάλες. Αν όμως προσπαθήσει να τις παρατηρήσει καθώς πέφτουν θα καταστρέψει ολόκληρο το σύστημα». Ο ερευνητής πιστεύει ότι αυτή η νέα κβαντική μέθοδος ασφαλείας, εκτός από τις κάθε είδους ηλεκτρονικές κάρτες, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την προστασία κτιρίων αλλά και αυτοκινήτων.

Η τόσο σύγχρονη αρχαία ελληνική ιατρική

H έκθεση «Ιασις: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει τις εκπληκτικές γνώσεις των προγόνων μας σε θέματα υγείας, υγιεινής και θεραπείας

Μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Υγιείας, 3ος αι. μ.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Κω ( Πηγή: Πάρις Ταβιτιάν)

 

Εσείς γνωρίζετε την αμίδα, τις στλεγγίδες, τα αναθήματα, τις μηλωτρίδες, τις σικύες και το λύκιον; Μη βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά διότι μόλις διαβάσετε στο κείμενο που ακολουθεί τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις και για τη δική μας καθημερινότητα και ιδιαιτέρως μόλις διαβάσετε πόσες χιλιάδες χρόνια πριν αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας των προγόνων μας, πιθανότατα θα μείνετε... άφωνοι - δεν θα μπορείτε ούτε να καλέσετε τον i-ja-te ούτε να πάρετε το pa-ma-ko σας για να συνέλθετε! Αφωνος μένει σε πολλά σημεία και ο επισκέπτης της άκρως ενδιαφέρουσας έκθεσης «Ιασις: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό» η οποία φιλοξενείται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ως τα τέλη Μαΐου παρουσιάζοντας την εξέλιξη των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών και εξετάζοντας τη μετάβαση από τη μαγικοθρησκευτική θεραπεία στην ορθολογική επιστημονική ιατρική σε μια περίοδο που καλύπτει περίπου 1.500 έτη - από το 1200 π.Χ ως και τον 3ο μ.Χ. αιώνα.

Και αυτό το ταξίδι είναι πραγματική... μαγεία που ξετυλίγεται μέσα από 300 αρχαία αντικείμενα που συγκεντρώθηκαν από 41 μουσεία της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού (Βρετανικό Μουσείο, Λούβρο, Μουσεία του Καπιτωλίου στη Ρώμη). Η άκρως μελετημένη έκθεση ανοίγει ήδη από τον προθάλαμο του Μουσείου, όπου τους επισκέπτες υποδέχονται τρία «συμβολικά» αγάλματα: η προτομή του πατέρα της σύγχρονης Ιατρικής Ιπποκράτη, ένας εντυπωσιακότατος Ασκληπιός από μαύρο μάρμαρο (πρόκειται για άγαλμα που βρέθηκε το 1725 στη Ρώμη και είναι η πρώτη φορά που μετακινείται από τα Μουσεία του Καπιτωλίου) και η Υγίεια που μετακόμισε για πρώτη φορά από την Κω για να... παρευρεθεί στην έκθεση. Σε αυτόν τον προθάλαμο μας υποδέχεται ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κ. Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, ο οποίος συνεπιμελήθηκε την έκθεση με τον επιμελητή αρχαιοτήτων του Μουσείου κ. Γιώργο Τασούλα. Η διαδρομή - που αποτελείται από οκτώ σταθμούς - ξεκινά. Βρισκόμαστε σε μια κατάλευκη αίθουσα (σαν ένα λευκό σπα) όπου ακόμη και οι φύλακες φορούν ιατρικές ποδιές!

Οπως αναφέρει ο κ. Σταμπολίδης στο «Βήμα», η έκθεση είναι η δεύτερη από μια τριλογία με πανανθρώπινα θέματα που ξεκίνησε από το 2009. «Πρόκειται για τα τρία θέματα με τα οποία ασχολήθηκε, ασχολείται και θα ασχολείται η ανθρωπότητα, τουλάχιστον στον βαθμό που ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη "καταντήσει" μηχανή - και αυτά είναι ο έρωτας, η υγεία και ο θάνατος. Η έκθεση για τον έρωτα ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία και αυτή τη στιγμή η έκθεση για την υγεία συμπίπτει με το "Επέκεινα", την έκθεση για τον θάνατο».

«Ολιστική ιατρική» πριν από 3.000 χρόνια!

Σύμφωνα με τον κ. Σταμπολίδη, «το ουσιαστικό στοιχείο αυτής της έκθεσης είναι μέσα από οκτώ ενότητες να παρουσιαστεί ο τρόπος με τον οποίον οι αρχαίοι Ελληνες κατανοούσαν και τη θεραπευτική τέχνη και την ιατρική και την υγεία και την υγιεινή». Ετσι στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται η υγεία και η υγιεινή (ενώ ακριβώς απέναντί τους βρίσκονται τα εκθέματα της νόσου). «Προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι οι αρχαίοι Ελληνες είχαν μια ολιστική αντιμετώπιση του θέματος της υγείας. Οταν στην αρχαιότητα λέμε δίαιτα δεν μιλούμε μόνο για τη διατροφή κάποιου αλλά για μια γενικότερη στάση ζωής. Η δίαιτα με την έννοια της διατροφής αποτυπώνεται σε αγγεία όπως ένα ιχθυοπινάκιο που περιλαμβάνεται στην έκθεση αλλά αποτυπώνεται ακόμη και σε άλλα αρχαία αντικείμενα που παρουσιάζουν την υγιεινή και την καθαριότητα. Για παράδειγμα, ξέρουμε από διαφορετικά ευρήματα ότι στα γυμνάσια της Αθήνας ή άλλων πόλεων μετά την άσκηση ή τους αγώνες οι άνδρες πλένονταν στα κρηναία οικοδομήματα των Γυμνασίων, καθαρίζονταν με στλεγγίδες (ελάσματα σαν "ξύστρες" που χρησίμευαν για την απομάκρυνση της λάσπης και του χώματος από την επιδερμίδα) και στη συνέχεια αρωματίζονταν».

Για να επιτευχθεί όμως η καθαριότητα στα κρηναία οικοδομήματα απαιτούνταν σύστημα ύδρευσης. Εχουν ανακαλυφθεί λοιπόν υπόγειοι πήλινοι σωλήνες που μετέφεραν νερό χιλιόμετρα μακριά και οι οποίοι διέθεταν μάλιστα σε τακτά διαστήματα ανοιχτά τμήματα τα οποία επέτρεπαν τον καθαρισμό τους - ένα τέτοιο πήλινο στέλεχος από τον Πεισιστράτιο υδρευτικό αγωγό της Αθήνας του τέλους του 6ου π.Χ. αιώνα υπάρχει και στην έκθεση. «Ο ελληνικός πολιτισμός ήταν ένας πολιτισμός στενά συνδεδεμένος με θέματα καθαριότητας, υγιεινής, υγείας, θεραπείας και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό εκλεπτυσμένος» σημειώνει ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και εξηγεί: «Αν σκεφθεί κανείς ότι ήδη από τα μινωικά ανάκτορα έχουμε συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης και αν λάβει υπόψη του ότι στις "Σφήκες" του Αριστοφάνη ο Βδελικλέων δίνει μεταξύ άλλων στον γέροντα πατέρα του ο οποίος λόγω ηλικίας πρέπει να περιοριστεί στο σπίτι μια αμίδα (μια "πάπια" για τη συχνουρία, δηλαδή) - γεγονός που μαρτυρεί την ύπαρξη αγγείων που επιτελούσαν συγκεκριμένες λειτουργίες από άποψη υγιεινής -, θα καταλάβει ότι μιλούμε για έναν πολιτισμό πολύ προχωρημένο».

Ακριβώς απέναντι από τα εκθέματα της υγιεινής «στέκονται» εκείνα της δεύτερης ενότητας της έκθεσης που δείχνουν τη νόσο. Αναθήματα (τάματα, δηλαδή) που παρουσίαζαν το πρόβλημα υγείας του κάθε ασθενούς (π.χ., άκρα με σπίλους ή με κιρσούς), καθώς και ειδώλια που παρουσιάζουν συγκεκριμένες παθήσεις όπως υδροκήλη, μεσογειακή αναιμία, ακόμη και παχυσαρκία (!) και τα οποία μπορεί, μεταξύ άλλων, να είχαν ρόλο... μοντέλου νόσων για το μάθημα στις περίφημες σχολές Ιατρικής της εποχής. Σε αγαλματίδια αποτυπώνονται ήδη από εκείνη την εποχή και οι ψυχικές νόσοι όπως η κατάθλιψη ή η μανία, που συνήθως έχει τη μορφή γυναίκας με φτερά.

Η τρίτη ενότητα της έκθεσης είναι αφιερωμένη στην ομηρική ιατρική και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων δύο πήλινες πινακίδες της γραμμικής Β του τέλους του 13ου αιώνα στις οποίες αποτυπώνεται η συνέχεια της γλώσσας. Βλέπουμε, λοιπόν, καταγεγραμμένες τις λέξεις i-ja-te (ιητήρ, γιατρός δηλαδή) και pa-ma-ko (φάρμακο).

Σύμφωνα με τον κ. Σταμπολίδη, σε ό,τι αφορά το θέμα των ομηρικών μαχών, η τόσο καίρια περιγραφή στην Ιλιάδα σχετικά με τους μυς, τα νεύρα, με το πού θα πρέπει να πλήξει κάποιος για να τραυματίσει ή να σκοτώσει οδηγεί πολλούς αναλυτές στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται κάποιοι από τους Ομηρίδες να ήταν «στρατιωτικοί» γιατροί.

Γιατρός - θεός

Η τέταρτη ενότητα αφορά κατ' εξοχήν τη θεουργική ιατρική - οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι η ασθένεια προέρχεται από το θείο είτε για πράξεις είτε για παραλείψεις των ανθρώπων και επομένως αποτελεί τιμωρία για αυτούς. Γνωρίζουμε, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, θεούς θεραπευτές όπως τον Απόλλωνα και την Αφροδίτη είτε μικρότερους ήρωες όπως τον Αμφιάραο και κυρίως τον Ασκληπιό, ο οποίος, ενώ αρχικά ήταν βασιλιάς της Τρίκκης, δηλαδή των Τρικάλων, στη συνέχεια έγινε ήρωας, άγιος δηλαδή με τη δική μας έννοια, και στο τέλος ανυψώθηκε σε θεό. Στα ιερά του Ασκληπιού, στα Ασκληπιεία, τα κέντρα υγείας της αρχαιότητας, υπήρχαν τεράστιες στοές όπου ελάμβανε χώρα η «εγκοίμησις» του ασθενούς. Ο ασθενής, μόνος του ή με συγγενείς και φίλους του, προσερχόταν στο ιερό και οι ιερείς λάμβαναν πλήρες ιστορικό της νόσου του και στη συνέχεια τον έπλεναν και τον έβαζαν να κοιμηθεί - πιθανότατα του χορηγούσαν και κάποιες ουσίες όπως όπιο - για να μπορέσουν να τον θεραπεύσουν. Οταν κατά την εγκοίμηση ο ασθενής έβλεπε τον θεό να ακουμπά τα χέρια του - είτε το ιερό ζώο του, το φίδι του - επάνω στο πονεμένο σημείο του σώματός του, τότε θεραπευόταν και αφιέρωνε ανάγλυφα προς τιμήν του. Υπάρχουν μάλιστα τμήματα όπως ένα απότμημα ανάγλυφου αφιερώματος που προέρχεται από το Ασκληπιείο των Αθηνών όπου παρουσιάζεται μια ουλή σε αφτί ασθενούς, γεγονός που μαρτυρεί ότι είχε υποβληθεί σε επέμβαση. «Ο ασθενής επέζησε από την επέμβαση, διότι διαφορετικά πώς θα έκανε την αφιέρωση;» λέει ο καθηγητής.

Δραματοθεραπεία: θέατρα δίπλα στο «νοσοκομείο»

Ελάχιστοι γνωρίζουν, κατά τον κ. Σταμπολίδη, ότι το Ασκληπιείο των Αθηνών βρίσκεται πολύ κοντά στο Ηρώδειο, ανατολικά από τη στοά του Ευμένoυς, και ιδρύθηκε γύρω στο 420 π.Χ., δηλαδή μέσα στην καρδιά του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αγνωστο στους πολλούς είναι και το Ασκληπιείο της Επιδαύρου - μια τεράστια έκταση που εκτείνεται μετά το θέατρο και η οποία περιελάμβανε ναούς, εστιατόρια, στάδια και ξενοδοχεία. Το θέατρο ουσιαστικώς ανήκε στο Ασκληπιείο, αφού από εκείνη ακόμη την εποχή εθεωρείτο σημαντική η δραματοθεραπεία!

Η μεγάλη οικογένεια του Ασκληπιού παρουσιάζεται μέσα σε ειδική προθήκη - οι δυνατοί, αθλητές γιοι του Μαχάων και Ποδαλείριος, ο μικρότερος γιος του Τελεσφόρος, που κάνει τελικώς τη θεραπεία να τελεσφορήσει, αλλά και οι κόρες του Υγίεια, Ιασώ, Ακεσώ (από το ακείομαι/ακέομαι που σημαίνει θεραπεύω, ανακουφίζω, διορθώνω, επανορθώνω) και Πανάκεια (από το παν+ακείομαι/ακέομαι, θεραπεύω τα πάντα). Δεν είναι τυχαίο, όπως λέει ο καθηγητής, ότι ο Ασκληπιός συνεχίζει να λατρεύεται ως το 500 μ.Χ., ενώ δηλαδή έχει επικρατήσει ο χριστιανισμός, και για αυτό πολλές φορές το πρόσωπό του μοιάζει με το πρόσωπο του Χριστού στις παλαιοχριστιανικές τοιχογραφίες. Πάντοτε κρατά όμως το ραβδί και το φίδι.

Γιατί σύμβολο το φίδι;

Θα απορούσε κάποιος για ποιον λόγο ένα ζώο σαν το (όχι και πολύ συμπαθές στους πολλούς) φίδι είναι το σύμβολο του Ασκληπιού και της Υγιείας. Η εξήγηση είναι τριπλή: «Κατ' αρχάς, το φίδι έρπει στο χώμα και επομένως γνωρίζει τη σοφία της γης όπου φύονται όλα τα θεραπευτικά φυτά, κατά δεύτερον το δηλητήριό του μπορεί ως έναν βαθμό να είναι θεραπευτικό - ή αλλιώς τοξικό, ανάλογα με τη δοσολογία, όπως συμβαίνει και με τα φάρμακα - και, κατά τρίτον, ανά έτος βγάζει το "πουκάμισό" του, κάτι που ενέχει την έννοια της ανανέωσης, της αναγέννησης».

Η πέμπτη ενότητα της έκθεσης αποτελεί ένα «παζλ» ευγνωμοσύνης και ικεσίας με όλα τα μέλη του σώματος - ανδρικά μόρια, γυναικεία αιδοία, στήθη, μάτια, αφτιά, μήτρες - να παρουσιάζονται μπροστά στον επισκέπτη με τη μορφή αναθημάτων. Υπάρχουν επίσης μια σειρά ανάγλυφα, μαρμάρινα, πήλινα αντικείμενα αλλά και αγγεία τα οποία πραγματικά εντυπωσιάζουν. Για παράδειγμα, σε ένα από αυτά βλέπουμε ένα πόδι το κάτω μέρος του οποίου έχει μαύρο χρώμα - ακριβώς επειδή είναι ένα διαβητικό πόδι με σημάδια σηψαιμίας.  

Σιδεράκια και επεμβάσεις στον εγκέφαλο

Η έκτη ενότητα της έκθεσης αφορά την επιστημονική ιατρική. Με την πάροδο του χρόνου οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι προσπάθησαν να εξηγήσουν τα φαινόμενα με ρεαλιστική ματιά σε πολλά πεδία όπως η αστροφυσική ή η φυσική. Δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει και η ιατρική, η οποία μάλιστα χρησιμοποιεί όρους της πολιτικής αφού αρχικώς δεν υπήρχαν ιατρικοί όροι για να αποδώσουν συγκεκριμένες έννοιες. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα μας δίνει ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης: «Η ισορροπία των χυμών του σώματος, δηλαδή του αίματος, του φλέγματος, της ξανθής και της μέλαινας χολής, ονομάζεται ισονομία».

Η αρχαία επιστημονική ιατρική αποδεικνύεται πολύ πιο... επιστημονική από ό,τι φανταζόμαστε εμείς οι... προηγμένοι: 7ος αιώνας π.Χ. και σε ένα κρανίο μιας γυναίκας από τα Αβδηρα φαίνεται καθαρά μια οπή που μαρτυρεί διεξαγωγή επέμβασης στον εγκέφαλο. «Μάλιστα οι έρευνες των ανθρωπολόγων αναφέρουν ότι η ασθενής επιβίωσε για αρκετά χρόνια μετά την επέμβαση». Σε έναν αρύβαλλο (ένα μικρό αγγείο) εικονίζεται ο γιατρός να κάνει φλεβοτομία στο χέρι ασθενούς περίπου στο σημείο όπου οι νοσοκόμες κάνουν σήμερα τις ενέσεις. Και σε ένα κρανίο που χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αιώνα βλέπουμε επάνω στα δόντια... σιδεράκια. Εργαλεία όπως μητροσκόπια και ειδώλια που παρουσιάζουν τη γέννα - με τη μαία να παίζει κεντρικό ρόλο, όπως και σήμερα - προκαλούν θαυμασμό.

Φιαλίδια με όπιο και... γκότζι μπέρι!

Η έβδομη ενότητα της έκθεσης κλείνει μέσα της τα θεραπευτικά φυτά, με προεξάρχον το όπιο. Παρουσιάζονται αγγεία (με «σήμα κατατεθέν» το φίδι στο κάτω μέρος τους) που περιείχαν πολύτιμο όπιο το οποίο διακινούνταν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο καθώς με αυτό έπαυε ο πόνος, σωματικός ή ψυχικός, αλλά και ίρινον, το οποίο παραγόταν από τις ρίζες της ίριδας ή κενταύριον ή και λύκιον - το τελευταίο δεν είναι άλλο από το «μοδάτο» σήμερα γκότζι μπέρι. Τα θεραπευτικά φυτά κλείνονται μέσα σε μικρές συσκευασίες - οι οποίες έτσι δείχνουν και τη δοσολογία -, ενώ επάνω στη συσκευασία υπάρχει το όνομα του παρασκευαστή ώστε να αποφεύγονται τα... γενόσημα.

Ανάμεσα στα εργαλεία βρίσκουμε τις σικύες (τις σημερινές βεντούζες), χάλκινες ή γυάλινες, καθώς και λάμες, νυστέρια, λαβίδες, μηλωτρίδες για τον καθαρισμό των αφτιών, των τραυμάτων και των συριγγίων κ.ά. τα οποία αποτελούν τον εξοπλισμό των αρχαίων γιατρών. «Είναι σημαντικό ότι οι γιατροί που επισκέπτονται την έκθεση αναφέρουν πως τα σχήματα των εργαλείων δεν έχουν αλλάξει καθόλου, απλώς σήμερα έχει αλλάξει το υλικό και επομένως η ποιότητα» υπογραμμίζει ο κ. Σταμπολίδης. Βρίσκουμε επίσης θερμοφόρες με το κατάλληλο σχήμα ανάλογα με το εκάστοτε σημείο του σώματος. Φέρουν μια οπή από την οποία παίρνουν θερμό ή κρύο νερό (π.χ., στην περιοχή του κεφαλιού πιθανότατα έπαιρναν κρύο νερό).

Ευχές και κατάρες

Η τελευταία ενότητα της έκθεσης συνδέεται με τους γιατρούς και τη θέση τους στην αρχαία κοινωνία. Οι αρχαίοι επιδαψίλευαν τεράστιες τιμές στους γιατρούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα νομίσματα των πόλεων κάποιες φορές το πρόσωπο του γιατρού - όπως του Ιπποκράτη ή του Γαΐου Στερτίνιου Ξενοφώντα από την Κω που ήταν προσωπικός γιατρός του ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου και μεγάλος ευεργέτης της πατρίδας του - αντικαθιστά το πρόσωπο του θεού! Αλλά και επιγραφές από διαφορετικές περιοχές όπως από την Κω ή από τη Σάμο αναφέρονται στις τιμές που προσφέρει η πόλη στους γιατρούς - τους κάνει πρέσβεις, προξένους, όχι μόνο εκείνους αλλά και τους απογόνους τους.

Ως άλλοι «θεοί», οι γιατροί μπορούσαν όμως να βρεθούν και στο άλλο άκρο πέφτοντας θύματα... κατάρας από τους κοινούς θνητούς. Ενα μολύβδινο έλασμα που παρουσιάζεται στην έκθεση φέρει επάνω του τα ονόματα 17 γιατρών με την κατάρα να είναι... άνεργοι και να αποτυγχάνουν στις επεμβάσεις! Οι ειδικοί δεν έχουν καταλήξει στο ποιος καταριέται τους γιατρούς: πρόκειται για δυσαρεστημένο ασθενή ή τους οικείους του, πρόκειται για ανταγωνιστές γιατρούς ή (σενάριο που θεωρείται και το πιο πιθανό) για κάποιον βοηθό γιατρού που εκδιώχθηκε από τη συντεχνία και αντέδρασε έτσι;

«Η ζωή είναι σύντομη ενώ η τέχνη (η επιστήμη) μακρά, ο χρόνος λίγος, η πείρα λαθεμένη και η απόφαση δύσκολη» (αφορισμοί από την Ιπποκρατική Συλλογή). Αξίζει τον κόπο να δείτε αυτή την έκθεση που ενώνει το παρελθόν με το παρόν αποδεικνύοντας πως ήδη από τα αρχαία χρόνια οι γιατροί της εποχής είχαν μετατρέψει σε τέχνη το να επιμηκύνουν τη σύντομη ζωή του ανθρώπου...

Το πιο αιμοβόρο ζώο...

 

Jared Diamond
Το ανθρώπινο ζώο
Από το απώτερο παρελθόν στο εγγύς μέλλον
Εκδόσεις: Κάτοπτρο 2014,

Εχετε ακούσει ποτέ για τον Ισι; Πιθανότατα όχι! Πρόκειται για το όνομα του τελευταίου ανθρώπου της ινδιάνικης φυλής των Γιαχί, ο οποίος πέθανε στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας το 1916. Επί 41 χρόνια ο Ισι κρυβόταν σε ένα φαράγγι στην Καλιφόρνια, καθώς οι λευκοί άποικοι είχαν φροντίσει να εξοντώσουν την φυλή του στη διάρκεια της εικοσαετίας 1850-1870. Από τους 16 επιζώντες του 1870, μόνο 4 είχαν απομείνει το 1908, όταν ο Ισι, η μητέρα του, η αδελφή του και ένας ακόμη άνδρας είχαν την ατυχία να ανακαλύψει τον καταυλισμό τους μια ομάδα τοπογράφων.

Αυτοί αφαίρεσαν τα εργαλεία, τα ρούχα και τις προμήθειές τους για τον χειμώνα και πέτυχαν τον σκοπό τους: μόνο ο Ισι άντεξε! Αφού περιπλανήθηκε για τρία χρόνια, αναγκάστηκε να βγει περπατώντας στον «πολιτισμό» το 1911 βέβαιος ότι θα τον σκότωναν.

Τη συνέχεια της ιστορίας του Ισι μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα 258 του βιβλίου «Το ανθρώπινο ζώο. Από το απώτερο παρελθόν στο εγγύς μέλλον». Τι είναι αυτό το βιβλίο; Κάτω από τον τίτλο και τον υπότιτλό του υπάρχει μια επεξήγηση: ο τρίτος χιμπαντζής, συνοπτικός και εικονογραφημένος.

Επίσης, κάτω από το όνομα του συγγραφέα Jared Diamond υπάρχει μια άλλη πληροφορία. Οτι η διασκευή του βιβλίου έγινε από τη Rebecca Stefoff.

Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Εχουμε έναν σταθμό στην πορεία ενός βιβλίου το οποίο ξεκίνησε ως ριζοσπαστικό και τείνει να γίνει μια σταθερή αξία. Ολα άρχισαν το 1991, όταν ο βιολόγος και ανθρωπολόγος Jared Diamond έγραψε το βιβλίο «The rise and fall of the third chimpanzee: how our animal heritage affects the way we live».

Το βιβλίο, του οποίου ο ελληνικός τίτλος είναι «Ο τρίτος χιμπαντζής», πραγματεύεται μια σειρά θεμάτων τα οποία έχουν να κάνουν με τη ζωική προέλευση του ανθρώπου και των ανθρώπινων συμπεριφορών.

Παρακαλώ, μη θεωρήσετε ότι τέτοιου είδους θέματα είχαν λυθεί από την εποχή του Δαρβίνου! Παρά το γεγονός ότι η συγγένειά μας με τους πιθήκους είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη, το να συζητεί κανείς ομοιότητες στη συμπεριφορά των ανθρώπων και των εξελικτικών εξαδέλφων μας  το 1991 ήταν πρωτοποριακό.

Χρειάστηκε μια δεκαετία και πλέον και η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος (η οποία κατέδειξε ότι ο χιμπαντζής και ο άνθρωπος έχουν κοινό το 99% του DNΑ τους) για να ισχυροποιηθούν οι απόψεις του Diamond.

Οι αναγνώστες του βιβλίου, το οποίο είναι μικρότερης έκτασης σε σχέση με το αρχικό και εμπλουτισμένο με εικόνες, γίνονται αποδέκτες με πολύ εύληπτο τρόπο όλων των δεδομένων που απαιτούνται για να κατανοήσουν τη σχέση μας με τους ανθρωποειδείς πιθήκους.

Εκείνο όμως που καθιστά το βιβλίο πάρα πολύ επίκαιρο είναι η μεγάλη σημασία που δίνει ο συγγραφέας του σε ένα είδος συμπεριφοράς που μας καθιστά μοναδικούς: ενώ όλα τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των κοντινότερων εξελικτικών συγγενών μας, σκοτώνουν για να χορτάσουν την πείνα τους ή για να αμυνθούν, το ανθρώπινο είδος είναι το μόνο που  προχωρά σε γενοκτονίες. Που επιμένει να ξεκληρίσει τον αντίπαλο, όποιος και αν είναι αυτός:  εκείνον που πιστεύει σε διαφορετικό θεό, εκείνον που έχει διαφορετικό χρώμα, εκείνον που έχει διαφορετική εθνική καταγωγή...

Με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό, το βιβλίο του Diamond παρέχει πραγματική τροφή για σκέψη, ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά που απ' ό,τι φαίνεται θα κληρονομήσουν έναν άγριο κόσμο.

Επιστημονική διαμάχη για σχέδιο επικοινωνίας με εξωγήινους

Θα ήταν σώφρον να μεταδώσουμε μηνύματα στο Διάστημα που διατυμπανίζουν την ύπαρξή μας;

Εδώ και 40 χρόνια, το SETI αφουγκράζεται τον ουρανό με ραδιοτηλεσκόπια

Σαν Χοσέ, Καλιφόρνια 

Θα ήταν σώφρον να μεταδώσουμε μηνύματα στο Διάστημα που διατυμπανίζουν την ύπαρξή μας; Ή μήπως αυτό θα προσκαλούσε εξωγήινους κατακτητές; Το δίλημμα συζητήθηκε την Πέμπτη στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης, τον εμβληματικό οργανισμό που εκδίδει την έγκριτη επιθεώρηση «Science».
Οι υπέρ και οι κατά
Οι υπεύθυνοι του SETI, του Ινστιτούτου για την Αναζήτηση Εξωγήινης Νοημοσύνης, τάχθηκαν όπως ήταν αναμενόμενο υπέρ μιας τέτοιας προσπάθειας. Ο Ντάγκλας Βάκοφ, διευθυντής του τμήματος Σύνθεσης Διαστρικών Μηνυμάτων στο SETI, προέβαλε ως βασικό επιχείρημα το γεγονός ότι οι τηλεοπτικές και άλλου είδους ραδιοεκπομπές από τη Γη έχουν ήδη φτάσει σε αποστάσεις δεκάδων ετών φωτός και θα μπορούσαν δυνητικά να έχουν ήδη γίνει αντιληπτές.
Ο Βάκοφ πιστεύει ότι έπειτα από 40 χρόνια αναζήτησης για εισερχόμενα σήματα οι οποίες δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα, το SETI πρέπει να περάσει σε αυτό που αποκαλείται «ενεργό SETI»: την αποστολή μηνυμάτων με ραδιοπομπούς υψηλής ισχύος που θα έφταναν πολύ μακρύτερα στο Διάστημα από ό,τι οι σημερινές, διάχυτες ραδιοεπικοινωνίες.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν, έστω και λίγες φορές. Το 1974, επισημαίνει ο δικτυακός τόπος του Science, ένα μήνυμα μεταδόθηκε από το ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου, στην κατεύθυνση ενός αστρικού σμήνους σε απόσταση 25.000 ετών φωτός.
Το γραφικό μήνυμα που μεταδόθηκε το 1974 από το Αρεσίμπο (Πηγή: Arne Nordmann/Creative Commons)
Η διαφωνία
Πιο πρόσφατα το 2008, η εταιρεία Doritos μετέδωσε μια διαφήμιση για τα σνακ της σε ένα δυνητικά κατοικήσιμο σύστημα σε απόσταση 42 ετών φωτός, χρησιμοποιώντας ως πομπό ένα ραντάρ στη Νορβηγία. Ο Ντέιβιντ Μπριν, αστροφυσικός και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που συμμετείχε στο συνέδριο, διαφώνησε με τον Βάκοφ καθώς θεωρεί ότι μια απόπειρα επικοινωνίας με εξωγήινους πολιτισμούς θα ήταν απερίσκεπτη.
Μια τέτοια απόφαση, είπε, θα έπρεπε να ληφθεί έπειτα από δημόσιο διάλογο και όχι με τη μεμονωμένη πρωτοβουλία ενός οργανισμού όπως το SETI. O Βάκοφ, από την πλευρά του, δεν λέει όχι στο διάλογο, πιστεύει όμως ότι στο μεταξύ θα έπρεπε να ξεκινήσουμε μεταδόσεις. Η διαμάχη είναι απίθανο να λήξει σύντομα, είναι όμως πιθανό να δώσει τροφή σε επιστήμονες που ανησυχούν ότι οι εξωγήινοι δεν είναι απαραίτητα φιλικοί, και επομένως καλό θα ήταν να επιβάλλουμε σιγή ασυρμάτου. Ένας από αυτούς είναι ο διάσημος βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος έχει προειδοποιήσει ότι η Γη θα μπορούσε να πάθει αυτό που έπαθαν οι ιθαγενείς της Αμερικής μετά την άφιξη των Ευρωπαίων κατακτητών.