Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

0

Αμερικάνικες τράπεζες: Ολα οσα δεν ξέρεις


Αν νομίζετε οτι αφορά κάποιον άλλο λαό, κάπου μακριά απο εδώ μάλλον κάνετε λάθος όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία που παραθέτονται εδω αναλυτικά και τα βιντεο στο τέλος του άρθρου. Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΙΣΩΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΟΦΟΙ…που με τον ιδιο τρόπο της καταχρέωσης και εξ αυτού υποδούλωσης, όπως θα δουμε βήμα – βήμα να συνέβη στην Αμερική, συνέβη και στην Ελλάδα απο την πρώτη στιγμή της “απελευθέρωσης” μας.
Τα βίντεο είναι αποκαλυπτικά
http://skapse-bathia.blogspot.gr/2014/06/blog-post_4091.htmlκαθώς και η εκπομπή αυτή “Το κουτί της πανδώρας” που αναφέρεται στην  Goldman Sachs και την Ελληνική κρίση
http://www.youtube.com/watch?v=lCp5SgxMxC8&list=FLNTAlULnNQoIiy43zWa01pQ&index=2&feature=plpp_video
“Η Τράπεζα που κυβερνά την Αμερικανική οικονομία, την οποία εμφανίζουν διαρκώς τα ΜΜΕ σαν κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτιών της Αμερικής FED ( Federal Reserve η Federal Reserve Bank) δεν ειναι άλλο από μια ιδιωτική εταιρία…κρυμμένη πίσω από ένα απατηλό τρανταχτό όνομα  που κάνει τον κόσμο -ακόμα και στην Αμερική- να νομίζει ότι πρόκειται για μια κρατική τράπεζα”
Οι μέτοχοι δεν μπορούν να φανούν γιατί κρύβονται πίσω απο την διαδικασία που λέγεται Nominee Offshore εταιρειών.
Είναι ουσιαστικά με απλά λόγια μια Offshore εταιρεία της οποίας δεν φαίνονται οι μέτοχοι αλλά οι θεματοφύλακες.
Εδώ υπάρχει επίσης μια τεράστια παραπληροφόρηση παγκοσμίως όπου αναφέρουν τους θεματοφύλακες ως μετόχους.
Αλλά σ αυτή την φάση ας μην ασχοληθούμε με το ποιοι είναι οι αδιαφανείς μέτοχοι και ας αρκεστούμε να αναφέρουμε ότι δεν είναι ο λαός ούτε το κράτος και ας ασχοληθούμε λίγο με την ενδιαφέρουσα δράση της που έχει ρίξει εδώ και 100 χρόνια την Αμερικάνικη οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο χρέους, πτωχεύσεων των επιχειρήσεων και νοικοκυριών καθώς και την ανάγκη επιβολής διαρκώς περισσότερων δυσβάσταχτων φόρων προς ικανοποίηση των διαρκώς αυξημένων τόκων και δανείων από την ιδιωτική αυτή τράπεζα που δημιουργεί χρήματα από το τίποτα.
Η ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής) δεν είναι «σαν τις άλλες», στις οποίες την πλειοψηφία των μετοχών έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, που επιλέγουν τις διοικήσεις . (όπου βέβαια ισχύει αυτό μια και το κόλπο FED έχει επαναληφθεί και αλλού όπως θα δούμε παρακάτω και πολλές κυβερνήσεις έχουν τις μετοχές αλλά τον έλεγχο έχουν άλλοι).
Η Federal Reserve, (Fed), (Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής η οποία ορίζει την τύχη της Αμερικάνικης οικονομίας και κατ επέκταση του Αμερικάνικου λαού και του κόσμου ολου)… είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ ιδιωτική.

Το άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 5, του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και να ρυθμίσει την ισοτιμία του με τα ξένα νομίσματα.
Η συνταγματική αυτή πρόνοια ΜΕ ΔΟΛΟ ΠΑΡΑΚΑΜΦΘΗΚΕ και έμεινε στα χαρτιά.
(Όπως είχε γίνει και με τον πρόγονο της FED που με αγώνες κατάφεραν να σταματήσουν πραγματικοί ΗΡΩΕΣ το 1835)

Το απίστευτο σήμερα γεγονός όπως θα δούμε παρακάτω είναι ότι η έκδοση του δολαρίου δεν ανήκει στις αρμοδιότητες της αμερικανικής κυβέρνησης -όπως οφείλει και όπως νομίζει ο κόσμος διεθνώς- η οποία Αμερικάνικη κυβέρνηση δεν ελέγχει την κυκλοφορία του αμερικάνικου χρήματος.
Αυτές οι αρμοδιότητες έχουν εκχωρηθεί με δόλο σε μια ιδιωτική εταιρία με το όνομα FED. (Federal Reserve Bank την εταιρεία δηλαδή που αυτοαποκαλείται Κεντρική Τράπεζα η Ομσπονιδακή Τράπεζα).
Το Ομοσπονδιακό τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, (η ιδιωτική εταιρεία FED η οποία κρυμένη πίσω απο τον τίτλο της ολοι νομίζουν κρατική), ξανα-δημιουργήθηκε με δόλεια άδεια από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson το καλοκαίρι του 1913, με πρόφαση «να αντικαταστήσει και να ελέγχει την αναρχία των πολλών ιδιωτικών τραπεζών», (θεωρητικά), και «για να σταθεροποιήσει την κυκλοφορία τραπεζογραμματίων». Το προηγούμενο «φεουδαλικό» τραπεζικό σύστημα, επέτρεπε στους τραπεζίτες να εκδίδουν δικά τους τραπεζογραμμάτια και να ελέγχουν τις τοπικές κοινότητες.
Η αμερικάνικη κυβέρνηση δεν έκανε δηλαδή σχεδόν ποτέ (εκτός από την περίοδο του προέδρου Λινκολτ 1809 – 1865) αυτό που είχε υποχρέωση να κάνει. Να εκδίδει μόνη της τα εν κυκλοφορία τραπεζογραμμάτια (χαρτονομίσματα) ανάλογα με τις ανάγκες του λαού και του κράτους της αντί να τα δανείζεται από τους ιδιώτες που τα τυπώνουν και αυτοαποκαλούνται διεθνείς τραπεζίτες.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ (εν έτη 1927)…
ΙΔΡΥΕΤΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΚτΕ), ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΧΑΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Έτσι, από το απόλυτο δημιουργημένο χάος, το σύστημα πέρασε από την «δικτατορία των πολλών τραπεζιτών», στην απόλυτη δικτατορία των λίγων. (Ρότσιλντ –Ροκφέλερ κ.α.)

Ο βουλευτής Charles Α. Lindberg, (πατέρας του διάσημου πιλότου τυχερού Λύντι), κατάλαβε το στημένο κόλπο της υπερχρέωσης και χειραγώγησης της χώρας του, (πίσω από το “Ομοσπονδιακό” όνομα του δανειστή που σε δανείζει και μάλιστα έντοκα αυτό που στην πραγματικότητα σου ανήκει δωρεάν), αντέδρασε στις προτάσεις του Woodrow Wilson και σε δημόσια ομιλία του ,στις 20 Ιανουαρίου 1915, είχε πει: «Το σύστημα είναι Καθαρά ιδιωτικό, και αποβλέπει σε έναν μόνο σκοπό, την μεγιστοποίηση των πιθανών κερδών από τη χρήση των χρημάτων άλλων ανθρώπων, προς όφελος των μετόχων και εκείνων που συνδέονται με αυτούς».
Η καρδιά του συστήματος του Wilson ήταν και είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης, Federal Reserve Bank of New York, οποία κατέχει το 53% της ομοσπονδιακής τράπεζας, και γύρω από αυτήν λειτουργούν 12 ακόμα περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
Η νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής τράπεζας, δηλαδή των ιδιωτών και όχι της κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική -εκτός από εξω κάθε λογικής- βρίσκεται και σε αντίφαση με το αμερικανικό σύνταγμα που εκχωρεί αυτή την αρμοδιότητα στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο.
Η Βουλή των αντιπροσώπων μάλιστα και η Γερουσία προσπάθησαν το 1936 να ανακτήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς επιτυχία.
Όταν άρχισαν οι ακροάσεις η επιτροπή του Κογκρέσου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Το Κογκρέσο θεωρεί η μόνιμη ευημερία των ανθρώπων και η προστασία της οικονομικής ζωής του έθνους εξαρτώνται από την καθιέρωση ενός νομισματικού συστήματος που θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο του, το οποίο θα υποστηρίζει τα συμφέροντα των αγροτών, των εργαζομένων, της βιομηχανίας, και του εμπορίου, και που θα εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση, εμπόριο, σταθερή μέση αγοραστική δύναμη, και θα αποφύγει την υπερβολική επέκταση ή την καταστρεπτική περικοπή των πιστώσεων».
Ο καθηγητής Allen B. Brown, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο, είχε υποστηρίξει -όπως είναι λογικό και όπως είχε κάνει σωτήρια για την χώρα του ο δολοφονημένος πρόεδρος Λινκολτ αρκετά χρόνια πριν- την εκτύπωση από το κράτος του εθνικού νομίσματος αντί για τον έντοκο μάλιστα δανεισμό του, για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, τονίζοντας ότι ο αμερικανικός λαός πληρώνει με ιδρώτα και αίμα τους τόκους και κεφάλαια δανειζόμενος τα χρήματα που του ανήκουν. (Δηλαδή από όταν γεννιέται ένα παιδί χρωστάει στους ιδιώτες τραπεζίτες που τυπώνουν “γεννούν” αντίστοιχα το απαραίτητο χρήμα και μάλιστα έντοκα. Και ακόμα χειρότερα κατά την κρίση τους το αποσύρουν από την αγορά στραγγαλίζοντας την μεθοδευμένα).
Οι τράπεζες είχε πει ο καθηγητής δεν δανείζονται από το κράτος το δημόσιο χρήμα όπως θα όφειλαν, αλλά εκδίδουν εκ του μηδενός παράνομα χρήματα τα οποία στην συνέχεια δανείζουν και μάλιστα έντοκα. Για κάθε δολάριο που οι τραπεζίτες -αντί του κράτους- τυπώνουν και βάζουν στο πιστωτικό σύστημα, δημιουργούν -επίσης χωρίς να τα έχουν και πάλι εκ του μηδενός δηλαδή- αλλά 10 πιστωτικά δολάρια, που τα θεωρούν επίσης δικά τους, απλά και μόνο επειδή αυτοί τα δημοιούργησαν -παρακάμπτοντας και το ίδιο το σύνταγμα που την λειτουργία αυτή αναθέτει στο κράτος-, αν και τα πιστωτικά δολάρια στηρίζονται στον ανθρώπινο ιδρώτα και την εργασία και στις παραγωγικές ιδέες που δεν είναι δικιές τους. (Δηλαδή τα διμοιουργημένα “τυπωμένα” που χορηγήθικαν από τους τραπεζίτες και μάλιστα έντοκα αυτά δολάρια πρέπει μετά να εξωφληθούν μαζί με τους τόκους τους από την σκληρή δουλειά του λαού).   Τα σχόλια Allen B. Brown ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο Ομοσπονδιακό σύστημα που ήταν μόνο 23 ετών, τότε.
Δηλαδή μέσω ενός φαινομενικά πολύπλοκου αλλά στην πράξη απλού κόλπου: Δημιουργεί (τυπώνει) η ιδιωτική FED αρχικά χρήματα και αντί να τα δανείζεται τυπώνει και δανείζει (απλά διαβάστε τι γράφει επάνω ένα δολάριο για να καταλάβετε ποιος το δημιούργησε και σε ποιόν ανήκει). Τα οποία στην συνέχεια και αυτά τα αρχικά δημιουργημένα οι μετέπειτα τράπεζες που τα δανείζονται έχουν το δικαίωμα με την σειρά τους να δανείζουν δεκαπλάσια από αυτά που δανείζονται από την αρχική δημιουργό FED. Έτσι όλοι οι τραπεζίτες τρώνε και δεν μιλά κανείς.
Οι πολιτικοί και ο λαος δεν καταλαβαίνουν την πλεκτάνη που έχει στηθεί εναντίων τους και το άρρωστο σύστημα διαιωνίζεται, γιγαντόνωντας ενα χρέος που ποτέ δεν μπορεί να εξοφλήσει ο λαός όσο σκληρά και αν φορολογείται απο τον εισπράκτορα του χρέους την εκεί φοβερή και τρομερή ομοσπονδιακή εφορία IRS η οποία εισπράτει με την σειρά της πολαπλάσια (λόγο τόκων) τα δολάρια που τύπωσε και έδωσε η επίσης ομοσπονδιακή FED.
Και οι λίγοι ορθά και για το κοινό καλό σκεπτόμενοι που αντιστέκονται στο ν ανοίκει το κράτος στην Κεντρική του Τράπεζα και οχι η Κεντρική Τράπεζα στο κράτος, έχουν την τύχη που θα δούμε παρακάτω:
(Οπως είχε γίνει και κατά το παρελθόν με τον πρόγονο της FED) Το 1881 ο τότε αμερικανός πρόεδρος Τζέιμς Γκάρφιλντ έκανε σημαντική ομιλία οπου αποκαλύπτει τα προαναφερόμενα, ότι όταν δηλαδή η έκδοση του χρήματος είναι από λίγους ιδιώτες που δανείζουν το κράτος και τον λαό, ασκούν και πολιτική κατά την βούληση τους και δημιουργούν τις ανόδους και πτώσεις της οικονομίας κατά τα συμφέροντα τους, την φτώχεια και τον πλούτο όποτε και σε όποιους θέλουν, μην αφήνοντας την οικονομία να ορθοποδήσει και να εδραιώσει μια σταθερά ανοδική πορεία.
Μερικές εβδομάδες μετά (2-7-1881) ο πρόεδρος Γκάρφιλντ δολοφονείται
Το ίδιο επαναλύφθηκε αρκετά χρόνια μετά όπου το 1963, επι της εποχής πλέον της σημερινής FED, ο Πρόεδρος John Kennedy αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη πραγματική μεταρρύθμιση και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Να σταματήσει τον κατήφορο του δανεισμού του Αμερικάνικου κράτους των χρημάτων που διανέμονται και αναλογούν στους πολίτες, και να καταργήσει το Ομοσπονδιακό Τραπεζικό Σύστημα FED.  (όπως είχε κατορθώσει επιτυχώς ο πρόεδρος Jacksonτο 1835 με τον πρόγονο της FED)
Ετσι υπέγραψε διάταγμα με το οποίο έδινε εντολή στην κυβέρνηση του, να αποκαταστήσει ξανά την συνταγματική τάξη για τον έλεγχο της εκδόσης του αμερικανικού νομίσματος, το οποίο θα επέστρεφε ξανά στο κράτος όπου ανοίκει και μαζί ο έλεγχος και η διακυβέρνηση της χώρας, όπως είχε κάνει και κατά το παρελθόν ο πρόεδρος Λινκολντ.
Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν νεκρός τρεις εβδομάδες αργότερα.
Όταν ο επόμενος Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέλαβε τα καθήκοντά του, ακύρωσε αμέσως το διάταγμα Kennedy και οι Ρότσιλντ – Ροκφέλερ κέρδισαν έναν ακόμα πόλεμο κατά της αμερικάνικης ελευθερίας και της ανθρωπότητας ολόκληρης.
Και όλα αυτά δηλαδή στην χώρα που διαφημίζει την ελευθερία της αλλά κρύβει επιμελώς οτι η ελευθερία αυτή βρίσκεται κάτω από την σκλαβιά των τραπεζιτών της.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της νέας Υόρκης, η National City Bank του Ροκφέλερ, η National Bank of Commerce, η First National Bank, η Chase National Bank, και η Marine National Bank. Όταν η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνευθηκε με την J.P. Morgan – First National Bank το 1955, ο όμιλος Ροκφέλερ ελέγχε το 22% των μετοχών της Federal Reserve Bank of New York.
Οι βασικοί μέτοχοι της Federal Reserve Bank είναι:
1. Οι Τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου. Οι ναυαρχίδες του συστήματος.
Ο πατριάρχης το συστήματος βαρόνος M. A. Rothschild είχε πει: «Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους».
2. Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers Bank ) που ανήκει στο σύστημα Rothchild. Ιδρύθηκε το 1848, και μέχρι το 2005 ήταν ιδιωτική εταιρεία.
3. Οι Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, που και αυτές ανήκουν στο σύστημα Rothchild. Οι τραπεζιτική δραστηριότητα της εβραϊκής οικογένειας Warburg ξεκίνησε με την ίδρυση της M.M. Warburg & Company, το 1798 . Οι αδελφοι Max και Sidney Warburg, ήταν οικονομικοί υποστηρικτές του Χίτλερ από το 1929. Από το ημερολόγιο του Αμερικανού πρέσβη στο Βερολίνο William Dodd, γνωρίζουμε ότι συναντήθηκαν το 1933 με τον καγκελάριο πια Χίτλερ και έκλεισαν «δουλειές» ο Henry Mann της National City Bank ,ο Winthrop W. Aldrich της Chase. Bank και ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του Rockefeller, Ivy Lee. (Ακούσατε ποτέ την Wall Street να καταγγέλλει το «Ολοκαύτωμα» των ομοθρήσκων και ομοεθνών τους, και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;). Ο Paul Moritz Warburg, που διορίστηκε από τον πρόεδρο Wilson στο πρώτο συμβούλιο της ομοσπονδιακής τράπεζας ,(1913-1918), εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1902 και μπήκε συνεταίρος στην Kuhn, Loeb & Company όπου εργαζόταν σαν στέλεχος ο κουνιάδος της γυναίκας του, ο Jacob Schiff, ο οποίος αργότερα χρηματοδότησε με 20 εκατ. δολ, τον Τρότσκι, για να φέρει εις πέρας την επανάσταση των μπολσεβίκων. Ο Paul Moritz Warburg ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ανάγκης δημιουργίας της Federal Reserve. Ο Paul Moritz Warburg τοποθετήθηκε διευθυντής στο πρώτο συμβούλιο του περίφημου Council on Foreign Relations κατά την ίδρυση του,το 1921.
4. Η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας
5. Η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης, του συστήματος Ρότσιλντ (που χρεοκόπησε). Ο Henry Lehman, Εβραίος μετανάστης από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο Montgomery της Alabama το 1844 και άνοιξε ένα μπακαλικάκι. Έξι χρόνια μετά ήρθαν κοντά του τα αδέλφια Emanuel και Mayer και έτσι δημιουργήθηκαν οι Lehman Brothers που ασχολήθηκαν με το βαμβάκι. Το 1858 ανοιξαν υποκατάστημα στη νέα Υόρκη, τους γνώρισαν οι Ρότσιλντ που προστάτευαν όλους τους Γερμανοεβραίους, και τους έκαναν τραπεζίτες. .
6. Η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης
7. Η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ , που ελέγχει τις άλλες 11 περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
8. Η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης.
Λίγοι Εβραίοι Τραπεζίτες, οι Lehman, Goldman, Sachs, Kuhn, Loeb, Rockefeller, Max, Sidney και Paul Warburg, Jacob Schiff, Henry Mann, Rothchild είναι αυτοί που σπέρνουν την καταστροφή , τον όλεθρο και τον πόλεμο, που ρουφάνε καθημερινά το αίμα των ανθρώπων για τους τόκους. Είναι αυτοί που δολοφόνησαν τον Τζον Κένεντι.
Αυτοί προκάλεσαν, την κρίση που θα πληρώσουμε όλοι μας.
Η μόνη λύση είναι εκείνη που προσπάθησε να επιβάλει ο πρόεδρος Κένεντι. Το εκδοτικό προνόμιο στο κράτος. Έκδοση νομίσματος, με κανόνες, και όχι δανεισμός για την κάλυψη του δημοσίου ελλείμματος.
Τέρμα στην ασυδοσία των τραπεζιτών. Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας, πρέπει να περάσει στα κοινοβούλια. Τέρμα το « ποίημα» η για την δήθεν ανεξαρτησία της. Θυγατρική του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ είναι.
Και επιπλέον κρυμένοι πίσω απο το παραπλανιτικό τους όνομα, εβαλαν την εταιρεία τους στο απορόβλητο, και ετσι αυτοί που απομιζούν μια τεράστια ενωση πολιτιών όπως τις ΗΠΑ φορολογούν και δεν φορολογούνται.
Οι φόροι βλέπεις ειναι για μας τα κορίδα, για να εισπράτει το κράτος χρήματα για τους ξένους δανειστές μας και απο πάνω να είμαστε ακόμα πιο χρεωμένοι, οσο δυσβάστακτοι και αν είναι αυτοί οι φόροι.
Δημιουργούν ουσιαστικά χρήμα τυπώνοντας χαρτιά (χαρτονομίσματα, ομόλογα, κ.τ.λ.) τα οποία δανείζουν το κράτος και τον πολίτη φορτώνοντας τον με χρέος και υποχρέωση πληρωμής τόκων εν τη γένεση του. Με απλά λόγια σα να είναι ο τυπογράφος σου δανειστής σου με χρήματα το οποία τύπωσε ο ίδιος και εσύ απλά το κορόιδο που τα παίρνεις και μάλιστα έντοκα και τα νομιμοποιείς. Και έτσι με το απλό αυτό κόλπο βρίσκονται “αυτοί” πάντα από πάνω μια και το χρήμα που έπρεπε να δημιουργεί (τυπώνει) το κράτος -όπως οφείλει- για να καλύψει την ανάπτυξη και την αύξηση των γεννήσεων που δημιουργούν την ανάγκη για περισσότερο εν κυκλοφορία χρήμα, το δανείζετε ουσιαστικά από τον τυπογράφο που προαναφέραμε.
(Το ίδιο κόλπο έκαναν και σε άλλα κράτη και όποιοι πολιτικοί αρνήθηκαν τον έλεγχο του χρήματος -και κατ επέκταση του κράτους τους, τιμωρήθηκαν και εκτελέσθηκαν σαν προδότες η εχθροί του λαού)
Οι περισσότεροι αμερικανοί πρόεδροι που αγωνίστικάν ν αναλάβει πλέον η κυβέρνηση της Αμερικής -όπως οφείλει- την διαχείρηση του νομίσματος της, να το εκδίδει η ίδια ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ FED ΠΟΥ ΔΟΛΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΔΗΜΟΙΟΥΡΓΕΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ, κρατώντας όμοιρους στις διαθέσεις της, ολες της κυβερνήσεις του κόσμου. ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ.!!!
katagellies

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου