Χρίστος καὶ Χρῆστος: πρόκειται γιὰ δύο ὁμόηχες λέξεις, πού, συχνά, συγχέονται.
Τὸ ὄνομα Χρίστος παράγεται ἀπὸ τὸ χριστὸς (κεχρισμένος καὶ ὁ φέρων τὸ χρίσμα καὶ ἄρχ. ἔλλ. ρῆμα: χρίω). Χρησιμοποιήθηκε ὡς ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς τῆς λέξης Ἰησοῦς (Ἰησοῦς Χριστός). Ἄρχικα, ἡ λέξη “χριστός” προσδιόριζε ὁτιδήποτε ἔχει ἐπαλειφθεῖ μὲ μύρο ἢ ἀλοιφὴ καὶ χρησιμοποιήθηκε γιὰ νὰ μεταφραστεῖ ἡ ἑβραϊκὴ λέξη masiha, Μεσσίας (: μτφ χριστός, ὁ ἀλειμμένος μὲ εἰδικὸ ἔλαιο, ποὺ προέβλεπε ὁ ἑβραϊκὸς νόμος γιὰ τοὺς ἱερεῖς). Ἔτσι ἡ ἑλληνοεβραϊκὴ φράση Ἰησοῦς Χριστός δηλωνει τὸν κεχρισμένο ἀπὸ τὸ Θεό, τὸν Σωτήρα (πβ. Ἰωάνν. 1,41: εὐρήκαμεν τον Μεσσίαν, ὃ ἐστὶν ἑρμηνευόμενον τὸν Χριστόν). Ἡ λέξη Ἰησοῦς προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑβραϊκὴ Yesuah καὶ εἶναι συντετμημένη μορφὴ τοῦ Yehosuah (μτφ: ὁ Γιαχβὲ εἶναι σωτηρία). Τὸ ὄνομα Χρίστος εἶναι ἡ φυσικὴ κατάληξη τῆς λ. Χριστὸς (μὲ ἀναβιβασμὸ τόνου).
Ἡ ἑλληνικὴ λέξη Χριστὸς (: ἀλειμμένος) εἶναι ἡ πιὸ δημοφιλὴς λέξη στὸν πλανήτη, ἐπειδὴ ὀνομάστηκε ἔτσι ὁ ἱδρυτὴς τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας (Cristo, Christ, Crist, Kristu…)
Ἡ γραφὴ Χρῆστος παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα “χρὴ” καὶ προσδιορίζει αὐτὸν ποὺ ζεῖ μὲ τοὺς πρέποντες κανόνες, τὸν ἠθικὸ (π.χ. Τὰ χρηστὰ ἤθη”).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου