Πέτρες που κινούνται μόνες τους

Οι κινούμενες ή πλεούμενες ή συρόμενες πέτρες είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο όπου, μια πέτρα μετακινείται μεγάλες αποστάσεις σε επίπεδες κοιλάδες, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση ή αυτή ενός ζώου.
Αυτές οι φαινομενικές πέτρες παρατείρούνται στην -καλά μαντέψατε- κοιλάδα του θανάτου (Death Valley) όπου και οι μετακινήσεις είναι μεγαλύτερες.
Καμία εξήγηση δεν έχει μπορέσει να δωθεί ακόμα και οι πέτρες είναι ύπο έρευνα.
Οι αγωνιστικές πέτρες, δεν έχουν μια συγκεκριμένη και κατεγεγραμένη συμπεριφορά. Άλλες ξεκινάνε δίπλα δίπλα, και μετά από κάποιο διάστημα η μια μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, να γυρίσει πίσω, να σταματήσει ή ακόμα και να επιταγχύνει.
Η ταχύτητα τους δεν μπορεί να μετρηθεί καθώς οι μετακινήσεις είναι τόσο αργές, που γίνονται σε διάστημα 2-3 ετών. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει τις πέτρες να μετακινούνται.
Οι περισσότερες πέτρες προέρχονται από Δολομίτη (ιζυματογενές βράχος σε μορφή κρυστάλλου) από ένα λόφο ύψους 260μ δίπλα στη κοιλάδα ενώ κάποια προέρχονται από πυριγενή πετρώματα (πετρώματα που προέρχονται από το μάγμα λάβας).
Σύμφωνα με τις έρευνες, οι πέτρες χρειάζονται μια κορεσμένη επιφάνεια με ένα ελαφρό στρώμα πυλού πάνω στην οποία να μετακινηθούν, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου για το ξεκίνημα και έναν σταθερό άνεμο για να τις κρατάει σε κίνηση.
Αναρωτιέμαι και εγώ, με όλες αυτές τις προυποθέσεις και εγώ θα μετακινούμουν χωρίς ανθρώπινη επέμβαση.
Οι τρελοί επιστήμονες που περνάνε χρόνια της ζωής τους να μελετάνε τις 12 αυτές θαυματουργές πέτρες.
Στην προσπάθειά τους να έχουν μια υπαρκτή κοινωνική ζωή τις έχουν ονομάσει με την Marry Ann να έχει το καλύτερο ξεκίνημα ενώ η Nancy ως πιο ελαφρια και αεροδυναμική να κερδίσει σε συνεχόμενη μετακίνηση 202μ/χειμώνα.
Η Κάρεν δεν μπόρεσε να μετακινηθεί γιατί είχε φάει πολύ αυτούς τους χειμώνες και πήρε μερικά κιλάκια (συνολικό βάρος 320 κιλά) και τώρα προσπαθούν να την κάνουν να αδυνατήσει. Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανεξήγητα γεωλογικά φαινόμενα, που θίγει τον εγωισμό της πανίσχυρης επιστημονικής κοινότητας. (anekshghta)