Σύμφωνα με μια θεωρία που αναπαράγεται στο διαδίκτυο (δες εδώ: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SBHJ3JR52E4) κυβερνήσεις και επιστήμονες κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδώσουν τις αλλαγές στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και να συγκαλύψουν την αλήθεια. Η οποία σύμφωνα με αυτή τη θεωρία δεν είναι άλλη από την τροχιά του Νιμπίρου, ο οποίος κάθε 3.600 χρόνια επισκέπτεται το ηλιακό μας σύστημα και αυτό δεν μας βγαίνει σε καλό. Παρ’ όλα αυτά, η επιστροφή του Νιμπίρου σύμφωνα με τη θεωρία αποκρύπτεται για να μην προκληθεί πανικός, αν και πάρα πολλά φυσικά φαινόμενα βεβαιώνουν – πάντα κατά τους εμπνευστές της – για αυτό.
Η θεωρία για την έλευση του Νιμπίρου και το «τέλος του κόσμου» δεν είναι καινούργια. Το 1976, ο Zecharia Sitchin προκάλεσε μεγάλη αμφισβήτηση με τη δημοσίευση του βιβλίου του, «ο Δωδέκατος Πλανήτης». Σε αυτό, καθώς και σε επόμενα βιβλία, ο Sitchin παρουσίασε τις κυριολεκτικές μεταφράσεις που έκανε σε αρχαία Σουμεριακά κείμενα στα οποία υπήρχε η αφήγηση μιας απίστευτης ιστορίας σχετικά με την προέλευση της ανθρωπότητας στον πλανήτη Γη. Μια ιστορία, εντελώς διαφορετική και πολύ πιο ευφάνταστη από όσα έχουμε μάθει από τον καιρό που πηγαίναμε σχολείο.
Τα αρχαία σφηνοειδή κείμενα, που αποτελούν κάποιες από τις πιο αρχαίες γνωστές γραφές και χρονολογούνται σε μια εποχή πριν από 6.000 χρόνια, αφηγούνταν την ιστορία μιας φυλής όντων που ονομάζονται «Ανουννάκι». Οι Ανουννάκι ήρθαν στη Γη από έναν πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος που ονομάζεται Νιμπίρου, όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Sitchin ότι ισχυρίστηκαν οι Σουμέριοι. Εάν δεν είχατε ακούσει ποτέ πριν για την υπόθεση αυτή, είναι διότι η επίσημη επιστήμη δεν αναγνωρίζει τον Νιμπίρου ως έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, βρίσκεται εκεί, σύμφωνα με τον Sitchin, και η παρουσία του έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Η τροχιά του Νιμπίρου γύρω από τον Ήλιο είναι ιδιαίτερα ελλειπτική, σύμφωνα με τα βιβλία του Sitchin, ξεπερνώντας στα εξωτερικά της σημεία την τροχιά του Πλούτωνα και πλησιάζοντας τον Ήλιο στη μακρινή άκρη της ζώνης των αστεροειδών (τον δακτύλιο των αστεροειδών που είναι γνωστό ότι καταλαμβάνει τον χώρο μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία). Ο Νιμπίρου χρειάζεται 3.600 χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη έλλειψη και η τελευταία φορά που βρισκόταν στην περιοχή μας ήταν περίπου το 160 π.Χ. Όπως μπορεί κανείς να φανταστεί, οι βαρυτικές επιδράσεις ενός μεγάλου πλανήτη που κινείται κοντά στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα, όπως έχει ισχυριστεί για τον Νιμπίρου, θα έπληττε σοβαρά τις τροχιές των άλλων πλανητών, θα διαρρήγνυε τη ζώνη των αστεροειδών και θα προκαλούσε μεγάλο πρόβλημα στον πλανήτη μας.
Η ιστορία είναι πολύ ευφάνταστη, για να πούμε το λιγότερο. Οι περισσότεροι ιστορικοί, ανθρωπολόγοι και αρχαιολόγοι θεωρούν φυσικά τα παραπάνω ως μύθους των Σουμερίων. Αλλά η δουλειά του Sitchin έχει δημιουργήσει έναν σταθερό πυρήνα από πιστούς και ερευνητές που εκλαμβάνουν την ιστορία ως πραγματική. Και κάποιοι από αυτούς, που οι ιδέες τους τραβάνε ευρέως την προσοχή κυριότερα μέσω του Διαδικτύου, επιμένουν ότι η επιστροφή του Νιμπίρου είναι πολύ κοντά, πιθανόν μέσα στο 2013!
ΠΗΓΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου