Θέση στο ζήτημα της «λανθασμένης» συνταγής της τρόικας για το ελληνικό πρόβλημα πήρε ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν ο οποίος θεωρεί ότι το όλο σχέδιο για τη διάσωση της χώρας μας ήταν «εξ αρχής μη ρεαλιστικό». Ο ίδιος υποστήριξε ότι η διαγραφή του ελληνικού χρέους έπρεπε να γίνει από την αρχή και υπογράμμισε ότι τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα οδήγησαν σε «καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες», μεγαλύτερες από αυτές που θα είχε, όπως εκτίμησε, μία πιθανή έξοδος από το ευρώ.
Σε άρθρο του στo blog του στους ΝΥ Times με τίτλο «Ελληνικές Τύψεις», ο νομπελίστας οικονομολόγος έγραψε: «Σε μία πρώτη ανάγνωση στην έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνονται δύο βασικά λάθη: ότι το Ταμείο απέτυχε να παραδεχθεί εγκαίρως ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της, και ότι υποεκτίμησε σημαντικά τις καταστροφικές επιπτώσεις της λιτότητας στην οικονομία».
«Και τα δύο λάθη ήταν, αν μπορώ να τα πω έτσι, προφανή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο», τόνισε ο Κρούγκμαν. «Ηταν ξεκάθαρο ότι το σχέδιο της τρόικας δεν ήταν ρεαλιστικό. Ολοι εμείς οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι προειδοποιούσαμε φωναχτά ότι οι πολλαπλασιαστές, οι οποίοι έχουν υπολογιστεί σε κανονικές περιόδους, ήταν σε μεγάλο βαθμό απροσανατολιστικοί υπό τις παρούσες συνθήκες κρίσης».
«Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι το ΔΝΤ είναι το καλύτερο από τα υπόλοιπα μέλη της Τρόικας και ειδικά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία «μάσησε» το παραμύθι του επεκτατισμού της λιτότητας» προσέθεσε.
«Τί θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά; Στην έκθεση του ΔΝΤ, αναγνωρίζεται μεν λίγο πολύ ότι τα δεινά (της Ελλάδας) θα ήταν λιγότερα σε περίπτωση μερικής διαγραφής του χρέους από την αρχή, αλλά απορρίπτεται η ιδέα μιας πιο σταδιακής προσαρμογής, με το επιχείρημα ότι δεν υπήρχε τότε διαθέσιμη χρηματοδότηση».
«Αν όμως μπορούμε να φανταστούμε έναν κόσμο που η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχθεί το 2010 ότι πρέπει να γίνει μερική διαγραφή του χρέους, γιατί να μην φανταστούμε επίσης και μία ΕΚΤ η οποία θα ήταν πρόθυμη να διασφαλίσει το δημόσιο χρέος, όπως άρχισε να κάνει χρόνια αργότερα; Θεωρώ ότι μπορούμε να οραματιστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που θα ξεκινούσε με διαγραφή χρέους, προβλέποντας την επιβολή δυσάρεστων μεν, αλλά όχι εξοντωτικών μέτρων λιτότητας, με αντάλλαγμα την παροχή δανείων από την ΕΚΤ , μέσω του οποίου η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές το 2012».
«Εντάξει, από πολιτικής σκοπιάς, ήταν αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο», παραδέχεται ο αμερικανός οικονομολόγος, προσθέτοντας ότι «ακόμα και αν συνέβαινε, το τίμημα θα ήταν ενδεχομένως καταστροφικό από κοινωνικής απόψεως». «Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς αν άξιζε να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Η Grexit θα ήταν αποκρουστική- και εξακολουθεί να είναι, αν τελικώς συμβεί. (Είναι όμως έτσι) Σε σχέση με ό,τι έχει ήδη λάβει χώρα (στην Ελλάδα);», αναρωτήθηκε ο Κρούγκμαν υπογραμμίζοντας για άλλη μία φορά, το τεράστιο κοινωνικό κόστος της διάσωσης για τη χώρα και τους πολίτες της.
ta nea.gr
Σε άρθρο του στo blog του στους ΝΥ Times με τίτλο «Ελληνικές Τύψεις», ο νομπελίστας οικονομολόγος έγραψε: «Σε μία πρώτη ανάγνωση στην έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνονται δύο βασικά λάθη: ότι το Ταμείο απέτυχε να παραδεχθεί εγκαίρως ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της, και ότι υποεκτίμησε σημαντικά τις καταστροφικές επιπτώσεις της λιτότητας στην οικονομία».
«Και τα δύο λάθη ήταν, αν μπορώ να τα πω έτσι, προφανή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο», τόνισε ο Κρούγκμαν. «Ηταν ξεκάθαρο ότι το σχέδιο της τρόικας δεν ήταν ρεαλιστικό. Ολοι εμείς οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι προειδοποιούσαμε φωναχτά ότι οι πολλαπλασιαστές, οι οποίοι έχουν υπολογιστεί σε κανονικές περιόδους, ήταν σε μεγάλο βαθμό απροσανατολιστικοί υπό τις παρούσες συνθήκες κρίσης».
«Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι το ΔΝΤ είναι το καλύτερο από τα υπόλοιπα μέλη της Τρόικας και ειδικά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία «μάσησε» το παραμύθι του επεκτατισμού της λιτότητας» προσέθεσε.
«Τί θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά; Στην έκθεση του ΔΝΤ, αναγνωρίζεται μεν λίγο πολύ ότι τα δεινά (της Ελλάδας) θα ήταν λιγότερα σε περίπτωση μερικής διαγραφής του χρέους από την αρχή, αλλά απορρίπτεται η ιδέα μιας πιο σταδιακής προσαρμογής, με το επιχείρημα ότι δεν υπήρχε τότε διαθέσιμη χρηματοδότηση».
«Αν όμως μπορούμε να φανταστούμε έναν κόσμο που η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχθεί το 2010 ότι πρέπει να γίνει μερική διαγραφή του χρέους, γιατί να μην φανταστούμε επίσης και μία ΕΚΤ η οποία θα ήταν πρόθυμη να διασφαλίσει το δημόσιο χρέος, όπως άρχισε να κάνει χρόνια αργότερα; Θεωρώ ότι μπορούμε να οραματιστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που θα ξεκινούσε με διαγραφή χρέους, προβλέποντας την επιβολή δυσάρεστων μεν, αλλά όχι εξοντωτικών μέτρων λιτότητας, με αντάλλαγμα την παροχή δανείων από την ΕΚΤ , μέσω του οποίου η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές το 2012».
«Εντάξει, από πολιτικής σκοπιάς, ήταν αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο», παραδέχεται ο αμερικανός οικονομολόγος, προσθέτοντας ότι «ακόμα και αν συνέβαινε, το τίμημα θα ήταν ενδεχομένως καταστροφικό από κοινωνικής απόψεως». «Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς αν άξιζε να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Η Grexit θα ήταν αποκρουστική- και εξακολουθεί να είναι, αν τελικώς συμβεί. (Είναι όμως έτσι) Σε σχέση με ό,τι έχει ήδη λάβει χώρα (στην Ελλάδα);», αναρωτήθηκε ο Κρούγκμαν υπογραμμίζοντας για άλλη μία φορά, το τεράστιο κοινωνικό κόστος της διάσωσης για τη χώρα και τους πολίτες της.
ta nea.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου