Στο συγκλονιστικό όσο και κλασικό βιβλίο του "Το
έγκλημα της επιστήμης", ο αείμνηστος Έλληνας μύστης Ιωάννης Πασσάς γράφει τα
παρακάτω φοβερά και τρομερά που αποτελούν ένα καταπληκτικό ιστορικό ντοκουμέντο,
πολύ επίκαιρο και στις μέρες μας (σσ. 262-263 του παραπάνω
έργου):
"Το 1972, τόσον από εσωτερικής όσον και από εξωτερικής πλευράς η κατάστασις είχεν αρχίσει να εμφανίζη εμπλοκάς και δυσχερείας. Και όταν τον Σεπτέμβριον του 1972 ευρισκόμην εις την Γενεύην, φίλος μου, Γενικός Διευθυντής Μεγάλης Ελβετικής Τραπέζης και αποδεδειγμένος φιλέλλην, μου ενεπιστεύθη ωρισμένας πληροφορίας, κατά τας οποίας ο Νίξον και ο Κίσσινγκερ, οι οποίοι είχον μεταβή τον Αύγουστον εις την Μόσχαν, είχον έκτοτε προβή εις ωρισμένας συμφωνίας, που ήσαν εις βάρος της πατρίδος μας.
Κατά τας πληροφορίας λοιπόν που είχον διαρρεύσει, δια των γενομένων τότε συμφωνιών, εις την Μόσχαν, μέγιστον μέρος της Ελληνικής Μακεδονίας μέχρι του Αλιάκμονος, και ολόκληρος η Ελληνική Θράκη, όπως και η Τουρκική Θράκη με την Κωνσταντινούπολιν, δια καταλλήλων πολιτικών χειρισμών και ολίγον κατ' ολίγον, θα έπρεπε να αποτελέσουν τελικώς μίαν "Ελληνικήν Βαλκανικήν Σοσιαλιστικήν Δημοκρατίαν", που θα συνειργάζετο με την Ένωσιν των Βαλκανικών σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, εις δε την Τουρκίαν θα παρεχωρούντο ως αντάλλαγμα, δια καταλλήλων επίσης πολιτικών χειρισμών, συν τω χρόνω και δια να ικανοποιηθούν αι απώλειαί της από την Θράκην, η Κύπρος και τα μισά νησιά του Αιγαίου μαζί με την Ρόδον, με απώτερον σκοπόν τα νησιά αυτά μετά της Κρήτης, να περιέλθουν τελικώς εις την κυριαρχίαν του Ισραήλ, μετά την βεβαίαν αποδυνάμωσιν Τουρκίας και Ελλάδος, από κατευθυνομένην έξωθεν, μελλοντικήν σύγκρουσίν των, όπως επιδιώκεται και σήμερον (1980). Δηλαδή με άλλας λέξεις έκτοτε είχεν αποφασισθή υπό των Υπερδυνάμεων η συρρίκνωσις της Ελλάδος εντεύθεν του Αλιάκμωνος και η απόσπασις από την Ελλάδα του μισού Αιγαίου πελάγους και των νήσων που υπάρχουν εις την περιοχήν αυτήν, μετά της Κύπρου και της Κρήτης.
Μετ' ολίγας ημέρας επιστρέψας εις την Ελλάδα έσπευσα να μεταδώσω τας πληροφορίας αυτάς εις τον κ. Παπαδόπουλον. Και με ήκουσε μεν προσεκτικά, αλλά έσπευσε να με βεβαιώση, ότι αι πληροφορίαι αυταί, φαίνεται ότι ήσαν διαδόσεις ανυπόστατοι, διότι, εάν ήσαν αληθιναί, όπως μου είπεν, θα έπρεπε να προέλθουν και από άλλην πηγήν και συνεπώς αι αρμόδιαι Ελληνικαί Υπηρεσίαι, κάτι θα εγνώριζον. Εγώ ηρκέσθην να προσθέσω ότι επειδή γνωρίζω, πόσον σοβαρά είναι η προέλευσις των πληροφοριών αυτών, δι' αυτό και τας μετέφερα. Ταυτοχρόνως όμως τας πληροφορίας αυτάς τας μετέδωσα την εποχήν εκείνην και εις τους κ.κ. Σ. Στεφανόπουλον, Μαρκεζίνην, Μητσοτάκην και Κόκκαν και δι' αυτών, όπως επληροφορήθην αργότερον, είχεν λάβει γνώσιν και ο κ. Καραμανλής. Μετά τέσσαρας όμως μήνας, εάν ενθυμούμαι καλώς, ή κατά τας αρχάς του 1973, ένα απόγευμα με εκάλεσεν ο κ. Παπαδόπουλος και με ηρώτησεν, εάν ενθυμούμαι τας πληροφορίας που του είχον είπει και εις καταφατικήν απάντησίν μου, με παρεκάλεσε να του τας επαναλάβω. Αρκετά δύσθυμος, όταν ήκουσε όσα του είπον, εστήριξε τους αγκώνας των χειρών του επί του γραφείου του, και εβύθισε το κεφάλι του μέσα εις τις δύο παλάμες του. Ήτο πράγματι πολύ στενοχωρημένος. Και όταν τον ηρώτησα τι συμβαίνει, μου απήντησε: "Δυστυχώς τα διεσταύρωσα, θέλουν να μας διαλύσουν..." (!)
"Το 1972, τόσον από εσωτερικής όσον και από εξωτερικής πλευράς η κατάστασις είχεν αρχίσει να εμφανίζη εμπλοκάς και δυσχερείας. Και όταν τον Σεπτέμβριον του 1972 ευρισκόμην εις την Γενεύην, φίλος μου, Γενικός Διευθυντής Μεγάλης Ελβετικής Τραπέζης και αποδεδειγμένος φιλέλλην, μου ενεπιστεύθη ωρισμένας πληροφορίας, κατά τας οποίας ο Νίξον και ο Κίσσινγκερ, οι οποίοι είχον μεταβή τον Αύγουστον εις την Μόσχαν, είχον έκτοτε προβή εις ωρισμένας συμφωνίας, που ήσαν εις βάρος της πατρίδος μας.
Κατά τας πληροφορίας λοιπόν που είχον διαρρεύσει, δια των γενομένων τότε συμφωνιών, εις την Μόσχαν, μέγιστον μέρος της Ελληνικής Μακεδονίας μέχρι του Αλιάκμονος, και ολόκληρος η Ελληνική Θράκη, όπως και η Τουρκική Θράκη με την Κωνσταντινούπολιν, δια καταλλήλων πολιτικών χειρισμών και ολίγον κατ' ολίγον, θα έπρεπε να αποτελέσουν τελικώς μίαν "Ελληνικήν Βαλκανικήν Σοσιαλιστικήν Δημοκρατίαν", που θα συνειργάζετο με την Ένωσιν των Βαλκανικών σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, εις δε την Τουρκίαν θα παρεχωρούντο ως αντάλλαγμα, δια καταλλήλων επίσης πολιτικών χειρισμών, συν τω χρόνω και δια να ικανοποιηθούν αι απώλειαί της από την Θράκην, η Κύπρος και τα μισά νησιά του Αιγαίου μαζί με την Ρόδον, με απώτερον σκοπόν τα νησιά αυτά μετά της Κρήτης, να περιέλθουν τελικώς εις την κυριαρχίαν του Ισραήλ, μετά την βεβαίαν αποδυνάμωσιν Τουρκίας και Ελλάδος, από κατευθυνομένην έξωθεν, μελλοντικήν σύγκρουσίν των, όπως επιδιώκεται και σήμερον (1980). Δηλαδή με άλλας λέξεις έκτοτε είχεν αποφασισθή υπό των Υπερδυνάμεων η συρρίκνωσις της Ελλάδος εντεύθεν του Αλιάκμωνος και η απόσπασις από την Ελλάδα του μισού Αιγαίου πελάγους και των νήσων που υπάρχουν εις την περιοχήν αυτήν, μετά της Κύπρου και της Κρήτης.
Μετ' ολίγας ημέρας επιστρέψας εις την Ελλάδα έσπευσα να μεταδώσω τας πληροφορίας αυτάς εις τον κ. Παπαδόπουλον. Και με ήκουσε μεν προσεκτικά, αλλά έσπευσε να με βεβαιώση, ότι αι πληροφορίαι αυταί, φαίνεται ότι ήσαν διαδόσεις ανυπόστατοι, διότι, εάν ήσαν αληθιναί, όπως μου είπεν, θα έπρεπε να προέλθουν και από άλλην πηγήν και συνεπώς αι αρμόδιαι Ελληνικαί Υπηρεσίαι, κάτι θα εγνώριζον. Εγώ ηρκέσθην να προσθέσω ότι επειδή γνωρίζω, πόσον σοβαρά είναι η προέλευσις των πληροφοριών αυτών, δι' αυτό και τας μετέφερα. Ταυτοχρόνως όμως τας πληροφορίας αυτάς τας μετέδωσα την εποχήν εκείνην και εις τους κ.κ. Σ. Στεφανόπουλον, Μαρκεζίνην, Μητσοτάκην και Κόκκαν και δι' αυτών, όπως επληροφορήθην αργότερον, είχεν λάβει γνώσιν και ο κ. Καραμανλής. Μετά τέσσαρας όμως μήνας, εάν ενθυμούμαι καλώς, ή κατά τας αρχάς του 1973, ένα απόγευμα με εκάλεσεν ο κ. Παπαδόπουλος και με ηρώτησεν, εάν ενθυμούμαι τας πληροφορίας που του είχον είπει και εις καταφατικήν απάντησίν μου, με παρεκάλεσε να του τας επαναλάβω. Αρκετά δύσθυμος, όταν ήκουσε όσα του είπον, εστήριξε τους αγκώνας των χειρών του επί του γραφείου του, και εβύθισε το κεφάλι του μέσα εις τις δύο παλάμες του. Ήτο πράγματι πολύ στενοχωρημένος. Και όταν τον ηρώτησα τι συμβαίνει, μου απήντησε: "Δυστυχώς τα διεσταύρωσα, θέλουν να μας διαλύσουν..." (!)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου