Σεβάσμιοι γέροντες, σας καλώ σε ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ!!!!

Προς τους Επισκόπους της Ελλάδας Σεβάσμιοι γέροντες,
ως πιστό μέλος  της Εκκλησίας αλλά και ως δημοσιογράφος, αισθάνομαι την ανάγκη να διαταράξω την ηρεμία των διακοπών σας, «ανά τας λουτροπόλεις, και νήσους της χώρας» – έστω με το φόβο της ανυπακοής – και να σας καλέσω σε συναγερμό!
Η διεθνής συγκυρία και η κρίση στη χώρα μας δημιούργησε μιαν αφόρητη κοινωνική κατάσταση που δοκιμάζει το σύνολο, σχεδόν, του ελληνικού πληθυσμού, που στην πλειονότητά του αποτελεί το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και των συνεπειών της κρίσης αυτής, παρατηρώ με βαθειά θλίψη, ότι είσθε απόντες, ως πνευματικοί ηγέτες και πατέρες, από τη δοκιμασία των πιστών μελών της Εκκλησίας – πλην ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων- όταν γέμισε ο τόπος από λύκους – έστω και με τη μορφή προβάτων, ανεξαρτήτως αν φαίνεται, ότι διεκπεραιώνοντας γραφειοκρατικώς και συστημικώς τις υποχρεώσεις σας κάνετε το καθήκον σας! Όχι …
Γνωρίζετε πολύ καλά, ότι σε γειτονικές χώρες οι χριστιανοί διώκονται. Φονεύονται. Βασανίζονται.
Γνωρίζετε πως, ως τώρα, έχουν φονευθεί πολλοί επίσκοποι και ιερείς. Γνωρίζετε επίσης, ότι ξεριζώνονται χωριά και πόλεις και ιερά καθιδρύματα. Γνωρίζετε ακόμη, ότι μεταξύ των θυμάτων υπάρχουν άμαχοι, γέροντες, ασθενείς, γυναίκες και παιδιά. Συντελείται ένα νέο ολοκαύτωμα! Και εσείς;

Σεβάσμιοι γέροντες,
αν αυτά γίνονται  πλησίον μας, τα θύματα και οι καταστροφές εντός μας είναι περισσότερα και πλέον οδυνηρά. Καθημερινά οι αυτοκτονίες μελών της Εκκλησίας πολλαπλασιάζονται και τα μέλη αυτά τα έχετε χρεωθεί. Τι ψυχή θα παραδώσετε, ως ποιμένες; Η αξιοπρέπεια των χριστιανών έχει τσαλακωθεί και ζουν με ψυχοφάρμακα. Πολλά μέλη της Εκκλησίας πεθαίνουν από έλλειψη φαρμάκων και ιατρικής φροντίδας, κυρίως όμως από ντροπή, από κατάθλιψη από έλλειψη ψυχικής συμπαράστασης. Κι εσείς;
Δεν ισοπεδώνω μ’ όλα αυτά, ούτε τις προθέσεις, ούτε το οποιοδήποτε έργο σας, που επιτελείτε με πολλές προσπάθειες. Πολύ περισσότερο, δεν παραβλέπω και την παρρησία ορισμένων από εσάς που διακρίνεσθε. Όμως – συγχωρέστε με- έχω πολλές απαιτήσεις από την Εκκλησία.
Είναι λυπηρό να παρατηρεί κανείς πως το δυτικόστροφο κράτος – σύστημα , μετέβαλε την Εκκλησία σε … φιλανθρωπικό σωματείο, λες και αποκλειστική δουλειά της είναι να μοιράζει ρούχα και τρόφιμα! Και επαίρεσθε! Μα αυτό το έκαναν παλιά ο Στέφανος και οι 7 διάκονοι, δεν το έκαναν οι Απόστολοι! Το έκανε και η «Βασιλειάδα» του Μ. Βασιλείου, αλλά έχει καμία σχέση η φιλανθρωπία εκείνη, με τη σημερινή; Έλεος!
Έφθασε σε τέτοιο κατάντημα η Εκκλησία σήμερα, ώστε να συνδιοργανώνει μουσική εκδήλωση στο Ολυμπιακό στάδιο για τους φτωχούς! Και οι μεν καλλιτέχνες και ο τηλεοπτικός φορέας αρέσκονται στη διαφήμιση και στην προβολή, τι δουλειά όμως  έχει ο Αρχιεπίσκοπος  στην υπόθεση αυτή; Όταν ο Κύριος μας έκανε ακόμη και θαύματα και ζητούσε να μείνουν κρυφά και να μη διαδοθούν, έρχεται ο Μακαριότατος να προμοτάρει με συνέντευξη την όποια κοινωφελή εκδήλωση; Να γιατί οι πιστοί χριστιανοί, που εμπειρικά έχουν τη θέα του «όντως Όντος» δεν γέμισαν το στάδιο παρά τη διαφήμιση και παρά τις παραινέσεις του κ. Ιερώνυμου, γεγονός που θα πρέπει να τον προβληματίσει και να τον ελέγξει ηθικά!
Και μπροστά σ” αυτή την άθλια, πνευματικά, κατάσταση, σας παρακολουθώ να στέκεστε ατάραχοι και μεγαλοπρεπείς στους θρόνους σας, στα συλλείτουργα και στις χειροτονίες αδελφών μας, εκφέροντας εκκλησιαστικό λόγο ανεπίκαιρο και αναχρονιστικό, σαν να μη συμβαίνει τίποτε – ενώ δίπλα σας ξεψυχούν αδελφοί μας από πνευματική ένδεια και όχι μόνον!
Εάν δεν εκφρασθείτε ως πραγματικοί Επίσκοποι στην παρούσα συγκυρία, τότε, αυτοαναιρείσθε και αυτοακυρώνεστε, γενόμενοι στην κυριολεξία υπηρεσιακά  εκτελεστικά όργανα της αντικοινωνικής μνημονιακής πολιτικής και του προτεσταντικού ευσεβισμού!
Πόσο θ’ αντέξετε να προσφέρετε φαγητό και ρούχα στους πένητες; Και είναι λύση αυτή στο πρόβλημα, όταν είναι σχεδιασμένο ο πληθυσμιακός κορμός της κοινωνίας χωρίς στόχο ζωής και όραμα, χωρίς συμμετοχή στην εξέλιξη, χωρίς φάρμακο γιατρό και φροντίδα να πάει στον άλλο κόσμο;
Γνωρίζετε, ότι μετά τη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό, την υπογεννητικότητα και τη φυσική εξόντωση του πληθυσμού, οι δημιουργικές ηλικίες στον τόπο μας από 18-45 ανήκουν μόνο στους αλλόθρησκους μετανάστες;
Όταν η χριστιανική βυζαντινή αυτοκρατορία δέχονταν φυλές και έθνη στην κοσμοκρατορία  της, μετέβαλε την παλαιά σχέση κυριάρχων – κατεκτημένων, σε σχέση αδελφών, με την Ορθοδοξία, ως θεραπευτική μέθοδο, που στόχευε στην τελείωση – θέωση του ανθρώπου και όχι σε αποικιοκρατική σχέση!
Όλα αυτά έχουν καμιά συνάφεια με την δυτικό-προτεσταντική φιλανθρωπία σας, που επέβαλε η άθλια τριανδρία των μνημονίων;
Αν όμως, σεβάσμιοι γέροντες, σ’ όλα αυτά έχετε μέρος της ευθύνης, στο θέμα της αποορθοδοξοποίησης της χώρας έχετε το όλον! Καίτοι οι περισσότεροι από σας διαθέτετε τα πνευματικά εφόδια και τις περγαμηνές, εντούτοις, ή δεν το καταλάβατε ή δεν θέλετε να το καταλάβετε, ότι η κρίση που ενέσκηψε στη χώρα μας, έχει πυρήνα θρησκευτικό! Η οικονομική κρίση είναι το μέσον για να συντελεσθεί η πτώση και η διάλυση του προπύργιου της Ορθοδοξίας, ώστε να αποεκκλησιοποιηθεί και η τελευταία χώρα της Ε.Ε. και να επιτευχθεί η πλήρης πλέον διαφοροποίηση της Δύσης από την Ορθόδοξη Ανατολή!  Και ναι μεν το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε στη Δ. Ευρώπη τον 17ο αιώνα, εξαπλώθηκε προοδευτικά σ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με κάθε μέσο τους τελευταίους δύο αιώνες, ΤΩΡΑ, όμως, στην ολοκλήρωσή του οι εξελίξεις είναι ραγδαίες! Δεν φανταζόμουν ποτέ, ότι όταν τα προέβλεπα αυτά από το 1970-90, θα έπαιρναν σάρκα και οστά μέσα σε μια τριακονταετία!

Σεβάσμιοι γέροντες,
η αλλοτρίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της κοινωνίας – θα πρόσθετα- από την Φραγκιά, έχει φτάσει σε επικίνδυνη φάση. Ίσως την τελευταία. Ψάχνω να βρω έναν Κοσμά Αιτωλό!… Είναι κανείς από σας;

Με σεβασμό
Βαγγέλης Παπαδόπουλος
δημοσιογράφος
pentapostagma

ΤΟ ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

Οι πρόσφατες ειδήσεις από Ρωσία μεριά ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστες για τον περιούσιο ελληνικό λαό. Αυτό δεν χωνεύεται με τίποτα, σκέφτηκε (;) σε γενικές γραμμές ο πολυμήχανος απόγονος του Αριστοτέλη και ένθερμος ψηφοφόρος του Μπέου με το μονοψήφιο δείκτη νοημοσύνης.

Και καλά να μας πολεμάνε οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι, οι Εβραίοι, οι Φιλανδοί, οι Κινέζοι, οι Τούρκοι, οι Περουβιανοί, οι Αλβανοί και καμιά 173 ακόμα εθνότητες σε όλο τον πλανήτη γιατί ζηλεύουν τον παγωμένο φραπέ, τα λεπτεπίλεπτα αυθαίρετα μπροστά στην παραλία, τον Πάγκαλο και τον Κεδίκογλου, αλλά να μας γυρίσουν την πλάτη και οι Ρώσοι, το ορθόδοξο ξανθό γένος που θα σταθεί στο πλευρό μας όταν χρειαστεί να πάρουμε την Πόλη και τα Περίχωρα Της;

Μέχρι στιγμής ξέραμε ότι ο ελληνικός λαός έχει πάρει διαζύγιο με τη λογική. Τώρα, γίνεται πασιφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει ιδέα ούτε από πολιτική. Μαύρα μεσάνυκτα λέμε. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι οι χώρες δεν έχουν αισθήματα, αλλά μόνο συμφέροντα. Νομίζει ότι οι διεθνείς συμφωνίες ανάμεσα στα κράτη είναι ένας συνδυασμός από greek καμάκι της δεκαετίας του 80 και ατάκες του στυλ «φαίνεσαι ωραίος τύπος, θέλεις να κάνουμε παρέα;»

Το κερασάκι στην τούρτα, το ακλόνητο επιχείρημα που φανερώνει την ολική έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα, είναι ότι, ακόμα και σήμερα, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η χώρα χρεοκόπησε εδώ και 4 χρόνια. Ψηφίζουν κόμματα που λένε ότι έσωσαν τη χώρα, την ίδια ώρα που η χώρα έχει χάσει το 25% του συνολικού ΑΕΠ της. Για τέτοια φωτεινά μυαλά μιλάμε.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ήρθε η ώρα που θα πληρωθεί ο λογαριασμός. Οι κάτοικοι της Ελλάδας θα πληρώσουν για όλες τις μαλακίες που κάνανε. Μία προς μία, εδώ και τώρα. Αναγνώριση της νεοναζιστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας ήθελες; Πολύ ωραία, απλά βρες και λίγο χώρο στον πάτο σου για να χωρέσουνε τα φρούτα που περισσεύουν. Δηλώνεις περήφανο μέλος της Ευρώπης και δεν μπορείς (ούτε να διανοηθείς) να διαφοροποιήσεις τη θέση σου σε σχέση με τη Ρωσία; Έξοχα, απλά παρακάλα να μην αρχίσουν τα παιχνίδια με την ενέργεια γιατί τότε η τιμή του πετρελαίου θα φτάσει στα ουράνια.

Είναι κοινό μυστικό ότι η Ελλάδα δεν θα υπήρχε ποτέ σαν ανεξάρτητο κράτος αν δεν το θέλανε οι Ρώσοι, οι Άγγλοι και οι Γάλλοι. Αυτοί καθάρισαν την μπουγάδα στη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827, όταν ο Ιμπραήμ έκανε ότι ήθελε χωρίς να συναντήσει την παραμικρή ελληνική αντίσταση. Τα πρώτα κόμματα στις εκλογές ήταν το ρωσικό, το αγγλικό και το γαλλικό. Επιπλέον, στη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων η Ελλάδα ήταν δορυφόρος των μεγάλων δυτικών συμμάχων.

Από το 1947 γίνεται επισήμως ένα αμερικάνικο προτεκτοράτο που σε τακτά χρονικά διαστήματα παρακαλάει τον θείο Σαμ να της δώσει λεφτά. Οι Αμερικάνοι κάνουν κυριολεκτικά ότι θέλουν, βάζουν τις στρατιωτικές βάσεις τους όπου θέλουν, διορίζουν τις κυβερνήσεις/χούντες που θέλουν κτλ. Στις αρχές του 2000 τα πράγματα αλλάζουν οριστικά και η εγχώρια οικονομική ελίτ, με μπροστάρη τον Σημίτη, προσφέρουν τη χώρα τυλιγμένη σε συσκευασία δώρου στην Ευρωζώνη, δηλαδή την γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.

Έκτοτε, οτιδήποτε καινούριο θέλει να δοκιμάσει η Ευρώπη σε οικονομικό ή διπλωματικό επίπεδο, μπορεί να το τεστάρει άφοβα πάνω στην Ελλάδα. Πολιτικές ακραίας λιτότητας, κούρεμα ομολόγων, στυγνοί εκβιασμοί και φυτευτοί πρωθυπουργοί είναι μόνο η αρχή. Η Ελλάδα είναι το πιο πιστό πουτανάκι της Δύσης. Δεν θα πει ποτέ όχι, δεν έχει τους πολιτικούς που μπορούν να πουν όχι και φυσικά δεν έχει τους πολίτες που θα αναδείξουν τους πολιτικούς που μπορούν να πουν όχι.

Αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από κανένα. Όσο και αν μισείς τον αντίπαλο σου έχεις κάποιον σεβασμό για αυτόν. Για τις μαριονέτες του αντιπάλου όμως δεν έχεις και δεν πρέπει να έχεις κανένα σεβασμό. Είναι γλοιώδεις, άχρηστοι και τιποτένιοι σαν τους έλληνες και τους πολιτικούς τους.

Η Ρωσία, και η κάθε Ρωσία, μπορεί να αγοράσει φρούτα από την Αφρική και κρέας από την Αργεντινή. Και μπορεί πανεύκολα να προτρέψει τους Ρώσους να κάνουν τα μπάνια τους στις πανέμορφες παραλίες της Τουρκίας. Γιατί, καλώς ή κακώς, έτσι παίζεται το παιχνίδι της πολιτικής: Με αμοιβαίες συμφωνίες, κοινά οφέλη και ανταποδοτικότητα. Το κατάλαβες απόγονε του Αριστοτέλη ή σκοπεύεις να στείλεις και τον Λιακόπουλο στη Βουλή για να σιγουρέψεις την επικράτηση των ελοχίμ; 

πηγη 

Τα «φυσικά» θαύματα της θάλασσας

Πώς γλιστράμε με τα σκι στο νερό, πώς πλέουμε κόντρα στον άνεμο και άλλα θαυμαστά φαινόμενα που μπορούν να εξηγηθούν με τη βοήθεια της επιστήμης.

Περπατώντας στο νερό

Το 1922 ο Αμερικανός Ralph Samuelson έβαλε στα πόδια του δυο σανίδες από πεύκο, λέγεται πως ήταν παρμένες από τη διάλυση ενός βαρελιού, και άρχισε να κάνει δοκιμές για να σταθεί επάνω στο νερό σε μια λίμνη κοντά στη Μινεσότα. Στις 2 Ιουλίου φαίνεται πως βρήκε επιτέλους τον τρόπο και κατάφερε να ισορροπήσει όσο χρειαζόταν. Επρεπε να έχει τα γόνατα λυγισμένα, το σώμα σε ημικάθισμα με κλίση προς τα πίσω και από την αρχή οι μύτες των σκι να εξέχουν ως προς το νερό. Είναι κάτι διαφορετικό από το να γλιστράς με τα σκι στο χιόνι. Ο λόγος είναι πως συνεχώς χτυπάς με το κάτω μέρος των σκι το νερό, σαν να προσπαθείς να το παραμερίσεις, αυτό αντιστέκεται και με βάση την αρχή της δράσης που δημιουργεί την αντίδραση, το σωματικό βάρος (επί το συνημίτονο της γωνίας με την κατακόρυφο, αλλά αυτό μικρή διαφορά κάνει), που αν ήταν μόνο του θα βυθιζόσουν πάραυτα, τώρα εξισορροπείται από αυτή τη δύναμη της αντίδρασης του νερού. Και η αντίδραση μεγαλώνει με την ταχύτητα του σκάφους που σε ρυμουλκεί, την επιφάνεια των σκι ενώ η γωνία τους πρέπει να είναι τουλάχιστον 15 μοίρες ως προς την επιφάνεια του νερού. Οσο πιο μεγάλη η ταχύτητα τόσο πιο εύκολα μένεις στην επιφάνεια. Εχει υπολογιστεί ότι η ελάχιστη ταχύτητα μπορεί να είναι, ανάλογα και με το σωματικό βάρος, κοντά στα 20 χιλιόμετρα την ώρα. Από το 1950 υπάρχουν και οι αθλητές χωρίς σκι στα πόδια, οπότε απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα από το σκάφος, μεταξύ 50 και 70 χιλιομέτρων την ώρα.

Πώς και δεν παθαίνουν τα δελφίνια τη νόσο των δυτών;

Βούληση

Του ΘΕΟΔΟΣΗ Ν. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ

Οσο κι αν λένε ότι η λογική είναι αυτή χάρη στην οποία ξεχωρίζει το είδος μας από τα άλλα πλάσματα της γης, τίποτα από όσα μας εξασφαλίζουν την ανωτερότητα για την οποία, δικαίως, υπερηφανευόμαστε, δεν θα είχαμε καταφέρει, αν δεν ήμασταν εφοδιασμένοι, επίσης, με τη βούληση. Και τα πιο απλά πράγματα ακόμη θα ήταν αδύνατο να τα πετύχομε με τη λογική μόνο.

Η λογική μας επιτρέπει να αποφαινόμαστε για το τι ισχύει -ότι ένα κι ένα κάνουν δύο, ότι ο ήλιος ανατέλλει μια φορά το 24ωρο κ.λπ. κ.λπ. Η δουλειά της λογικής εξαντλείται στο να κάνομε διαπιστώσεις. Αλλά για να κάνομε διαπιστώσεις, θα πρέπει να θέλομε να τις κάνομε. Η λογική είναι μια δύναμη που μπαίνει σε λειτουργία, αφ' ης στιγμής παρακινηθεί από τη βούληση. Πόσες φορές μας έχει συμβεί να προσπαθεί να μας πείσει ο άλλος για ένα ζήτημα που είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε επειδή το λέει η λογική, κι εμείς να αρνούμεθα να το δεχθούμε, γιατί απλά δεν θέλουμε να ασχοληθούμε μαζί του, επειδή μας είναι αδιάφορο.
Η βούληση, ως βασικός συντελεστής των επιλογών μας, επισημάνθηκε μόλις τον 17ο αιώνα από τον Καρτέσιο στην προσπάθειά του να εξηγήσει το φαινόμενο της πλάνης, το οποίο, σε αντίθεση προς την περίπτωση του λάθους, είναι μια σύνθετη διαδικασία. Λάθος είναι να πω ότι ένα κι ένα κάνει τρία και να παραμείνω σε αυτό. Αν πω, όμως, ότι ένα κι ένα κάνουν τρία και, μετά, αναγνωρίζοντας το λάθος μου, το αποποιηθώ, λέγοντας πλέον ότι ένα κι ένα κάνουν δύο, τότε λέμε ότι περιέπεσα σε πλάνη.
Τι είναι εκείνο, όμως, που μας οδηγεί στην πλάνη, να εκλαμβάνομε αρχικά, παρακάμπτοντας τη λογική, σαν σωστό κάτι που είναι λάθος και, μετά, χρησιμοποιώντας τη λογική, να αναγνωρίζομε ότι είναι λάθος; Τι μας παρασύρει, όταν πέφτομε θύματα πλάνης, να μην υπακούομε στη λογική έτσι, ώστε να αποφεύγομε εξ αρχής το λάθος και την ταλαιπωρία της πλάνης;
Ο Θεός, υποστήριξε ο Καρτέσιος, εφοδιάζοντάς μας με λογική και βούληση, ανέθεσε σε καθεμιά διαφορετικό ρόλο: στη λογική να αποφαίνεται για το τι ισχύει και τι δεν ισχύει, για το τι είναι σωστό και τι λάθος, και στη βούληση να παρακινεί τη λογική να αποφαίνεται για το σωστό και το λάθος. Φρόντισε, παράλληλα, όμως, ο Θεός, ώστε, σε αντίθεση προς τη λογική, την οποία περιόρισε αυστηρά στην αποστολή της, στο να λέει τι είναι σωστό και τι λάθος, να δώσει στη βούληση απεριόριστο πεδίο δράσης, να ενεργεί και πέρα από το χρέος της να παρακινεί τη λογική να αποφαίνεται για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Ετσι, κάθε άλλο παρά σπάνιο είναι το φαινόμενο η βούληση αντί, εν όψει αυτού εκείνου του ζητήματος, να παρακινεί τη λογική να μας διαφωτίσει, να αποφαίνεται η ίδια γι' αυτά, με αποτέλεσμα, όταν κατόπιν καλείται να εκφραστεί η λογική και διαπιστώνομε το λάθος, να πέφτομε θύματα πλάνης -μιας κάθε άλλο παρά ευχάριστης δοκιμασίας, η οποία, μάλιστα, γίνεται ακόμα πιο επώδυνη, όταν η πλάνη αφορά στην ίδια την ύπαρξή μας. Ο καθένας μας, ανάλογα προς τη δράση του και τις συνθήκες υπό τις οποίες κάνει τις επιλογές του και δρα, γίνεται εκείνο που είναι -ένας καθηγητής, ένας υποδηματοποιός, και ούτω καθεξής. Οσο κι αν, χάρη στη λογική, με την οποία είναι εφοδιασμένος, μπορεί να ξέρει εκείνο που είναι, η βούλησή του, εντούτοις, καθώς εκδηλώνεται αυτή ανεξέλεγκτα μέσα του, είναι ενδεχόμενο να τον κάνει να θέλει να ήταν κάτι άλλο από εκείνο που στην πραγματικότητα είναι. Δεν υπάρχει, λέει ο Νίτσε, πιο αξιοθρήνητο θέαμα από έναν υποδηματοποιό ή έναν καθηγητή, ο οποίος, με μια έκφραση οδύνης στο πρόσωπο, αφήνει, παρασυρμένος από τη βούλησή του, να καταλάβομε ότι γεννήθηκε για κάτι καλύτερο από αυτό που πράγματι είναι.
Και το ερώτημα είναι: γιατί ο Θεός, αν είμαστε, όπως υποστήριξε ο Καρτέσιος, δημιουργήματά του, φύτεψε μέσα μας τη βούληση να μας ταλαιπωρεί παρασύροντάς μας στην πλάνη; Θα ήταν ποτέ δυνατόν ο Θεός, ως πανάγαθος, να θέλει το κακό μας; Γιατί να μη μας εφοδιάσει μόνο με τη λογική έτσι, ώστε, ξέροντας όλοι μας ποιο είναι το σωστό, για να επιδιώκομε, και ποιο είναι το κακό, για να το αποφεύγομε, να μπορούμε να ζούμε αρμονικά; Σαν τα μερμήγκια, δηλαδή, που δεν ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο;
Εμείς οι άνθρωποι, αν ξεχωρίζομε ο ένας από τον άλλο, το χρωστάμε στις αποφάσεις που παίρνομε. Και κάθε απόφαση, όπως έλεγε ο Κίρκεγκορ, είναι μια στιγμή τρέλας, η οποία, εξ ορισμού, δεν υπόκειται στη λογική, αλλά υπαγορεύεται από τη βούληση. Ο Λεωνίδας στην απόφασή του να αντισταθεί στις Θερμοπύλες δεν κατέληξε από τη λογική, αλλά οδηγήθηκε από τη βούλησή του, τη θέλησή του να υπερασπιστεί τον τόπο του. Και το τίμημα ήταν βαρύ για τον ίδιο και τους συντρόφους του. Αλλά έτσι είναι: τα πράγματα έχουν ένα τίμημα -και όσο πιο σπουδαία είναι, τόσο και πιο μεγάλο είναι το τίμημα. Δεν υπάρχει, όπως είπε ένας σύγχρονος οικονομολόγος, ανέξοδο γεύμα.
Πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 
enet.gr

Το Σύμπαν δεν… συνωμοτεί-ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ “Χ.Ν.”

"Εχουμε λοιπόν, για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα απάντηση για το πώς προκύπτουν οι νόμοι της Φυσικής. Είναι ο εγκλωβισμός που δίνει τους νόμους"

 
Ανήκει στην ελίτ των εξαιρετικών επιστημόνων παγκοσμίως. Η δουλειά του είναι συναρπαστική και απαιτητική. Και παρά το ότι ψάχνει διαρκώς για απαντήσεις σε ερωτήματα που έχουν να κάνουν με την υφή, την προέλευση και την εξέλιξη του Σύμπαντος, ο Δημήτρης Νανόπουλος δεν ζει αποκλειστικά στη σφαίρα της επιστήμης. Μιλά με πάθος για τα κακώς κείμενα, καταδικάζει τις φρικαλεότητες στη Γάζα, παραδέχεται πως η Ελλάδα δεν έχει να προσφέρει όσα το εξωτερικό σε ταλαντούχους νέους που τώρα ξεκινούν την καριέρα τους και πάνω απ’ όλα, όταν αναφέρεται στη μεγάλη του αγάπη, τη Φυσική, χρησιμοποιεί λόγο τόσο κατανοητό που κάνει και τον πιο αδαή να την κατανοήσει και… αβίαστα να τη θαυμάσει.
Ο επόμενος -ίσως- διευθυντής του CERN, μια μέρα πριν από την ομιλία του στο Νεώριο Μόρο μίλησε στα “Χανιώτικα νέα” για τη Φυσική, το Σύμπαν και την… ανθρώπινη βλακεία. “Δεμένος” από μικρός σε μια μοίρα που τον “τραβούσε” πάντα προς το συγκεκριμένο επάγγελμα, δεν θεωρεί ότι δουλεύει, αλλά πώς κάνει καθημερινά το αγαπημένο του χόμπι. Και σπεύδει να τονίσει πως η επιτυχία, σε κάθε τομέα είναι περισσότερο σκληρή δουλειά και ιδρώτας, παρά “άστρο” και τύχη.
Η “προϋπόθεση” για να έρθει κάποιος στην αυριανή εκδήλωση και να συμμετέχει σε πειράματα φυσικής είναι να είναι από 9-99 χρόνων. Η φυσική είναι τελικά όσο δύσκολη την παρουσιάζουν οι δάσκαλοι ή είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας και έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε;
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η Φυσική παρουσιάζει οπωσδήποτε κάποια δυσκολία, όπως δυσκολίες έχουν όλα τα πράγματα. Από την άλλη πλευρά είναι ζήτημα αγωγής του τι διαβάζουμε, του πώς διαβάζουμε και το κατά πόσο οι δάσκαλοι μάς κάνουν να αγαπήσουμε αυτό το μάθημα που λέγεται Φυσική. Το

ΜΙΓΚΕΛ ΚΑΣΤΙΓΙΟ ΝΤΙΝΤΙΕ Να επιστρέψουμε στις αξίες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού

Στο μοναδικό πανεπιστημιακό ίδρυμα της Λατινικής Αμερικής που πραγματεύεται τον ελληνικό πολιτισμό στη διαχρονικότητά του είναι διευθυντής ο Χιλιανός ελληνιστής καθηγητής Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ.

Η σπουδαία αυτή προσωπικότητα θα επισκεφθεί τη χώρα μας στις 29 Ιανουαρίου, καλεσμένος του Ινστιτούτου Θερβάντες, για την παρουσίαση του βιβλίου του «Φρανσίσκο ντε Μιράντα, Φιλέλληνας, Πρόδρομος και Ηρωας της Λατινοαμερικάνικης Ανεξαρτησίας». Ο Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ το 1976 ήταν εξόριστος στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου δίδαξε ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία. Επέστρεψε στη Χιλή το 1989 και το 1991 έγινε καθηγητής αρχαίας ελληνικής, νεοελληνικής γλώσσας και νεοελληνικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο. Το 1993 διορίστηκε διευθυντής του Κέντρου Αρχαίων Βυζαντινών και Νέων Ελληνικών Σπουδών «Φώτιος Μαλλέρος» στο Σαντιάγο. Εχει δημοσιεύσει 180 εργασίες περί ελληνικών θεμάτων, 40 περί μουσικολογίας. Είναι βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών και από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος. Είναι μέλος της Χιλιανής Ακαδημίας, της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας και του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε και σας ενέπνευσε να γράψετε ένα βιβλίο για τον Φρανσίσκο ντε Μιράντα; Σκιαγραφήστε μας τον ήρωα του βιβλίου σας.
Επειδή ο Μιράντα είναι ο ήρωας της Λατινοαμερικάνικης Ανεξαρτησίας που έχει μεγαλύτερη σχέση με την Ελλάδα, είχα την επιθυμία να τον κάνω γνωστό σε όλους τους Ελληνες. Ο Μιράντα είναι ο μόνος από τους ήρωες της Λατινικής Αμερικής που αγωνίστηκε σε τρεις απελευθερωτικές επαναστάσεις, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1781, στη Γαλλία το 1792/93 και στην Ισπανική Αμερική το 1808 και το 1811/12. Είναι ο πρώτος που συνέλαβε μια Λατινική Αμερική ελεύθερη, ενωμένη, στην οποία θα ζούσαν ειρηνικά και αδελφωμένα διαφορετικοί λαοί, γλώσσες, θρησκείες και πολιτισμοί. Ο Μιράντα ήταν ο πρώτος πολίτης της αμερικανικής ηπείρου που επισκέφτηκε τον ελληνικό χώρο, το 1786, θέλοντας να εμπλουτίσει τα διαβάσματά του με τη ζωντανή επαφή με πολλά στοιχεία της ιστορίας και του πολιτισμού των ελληνικών, μυκηναϊκών και μινωικών λαών, που είναι οι πρόγονοι του δυτικού πολιτισμού.
Τι ρόλο, πιστεύετε ότι διαδραμάτισε ο ελληνικός πολιτισμός;

περι παιδειας και μαθησεως

Πολλοί πολυμαθέες νόον ουκ έχουσιν.

Δημόκριτος

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.

Σωκράτης

Επιστήμη ποιητική ευδαιμονίας.

'Η γνώση είναι δημιουργός της ευτυχίας'

  Πλάτων

Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.

 Αριστοτέλης

Κάπου, κάτι απίστευτο περιμένει να γίνει γνωστό.

 Carl Sagan

 Όλα έχουν ειπωθεί από πριν, αλλά μιας και κανένας δεν ακούει, πρέπει να πηγαίνουμε συνεχώς πίσω και να ξαναρχίζουμε από την αρχή.

 Andre Gide

 Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι η εκπαίδευση αφορά μόνο τους νέους. Πώς είναι δυνατό, αφού τα μισά πράγματα που ξέρει κάποιος στα 20 του δεν είναι αλήθεια πια στα 40 του και τα μισά πράγματα που ξέρει στα 40 του δεν είχαν ανακαλυφθεί όταν ήταν 20;

Arthur Clarke, 1917-2008,  Βρατανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας

Όλοι θέλουν να αποκτήσουν γνώση αλλά λίγοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα.

Γιουβενάλης,1ος-2ος αιών μΧ,Ρωμαίος σατιρικός ποιητής

 Ένας άνθρωπος παίρνει το δρόμο της γνώσης όπως ακριβώς πηγαίνει και στον πόλεμο: με πλήρη συνείδηση, γεμάτος φόβο, σεβασμό, και απόλυτη αυτοπεποίθηση. Το να βαδίζεις προς τη γνώση ή να πηγαίνεις στον πόλεμο με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι σφάλμα, και όποιος το κάνει μετανιώνει για το δρόμο που ακολούθησε.

Κάρλος Καστανέντα, 

 Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται.

Κικέρων

 Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;

T. S. Eliot

Tο να προσπαθείς να βρεις πληροφορίες στο Ίντερνετ, είναι σαν να προσπαθείς να πιεις νερό από μάνικα της πυροσβεστικής.

Ανώνυμος

 Είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να μάθει ό,τι νομίζει ότι ξέρει ήδη.

Επίκτητος

 Ο ενθουσιασμός είναι το τέκνο της αμάθειας.

Βενιαμίν Φραγκλίνος

Τόσα πολλά αγράμματα τσογλάνια. Τι φρίκη, Θεέ μου...

ΑΓιάννης Τσαρούχης, 1910-1989, Έλληνας ζωγράφος

«Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να τα ξέρουν όλα.»

Ηρόδοτος

«Είναι καλύτερο φυσικά να ξέρει κανείς έστω και πράγματα που δεν έχουν αξία, από το να μην ξέρει τίποτε.»

Σενέκας

«Η συναίσθηση της άγνοιας είναι μεγάλο βήμα προς τη γνώση.»

Μπέντζαμιν Ντισραέλι

«Το μόνο στολίδι που δεν φθείρεται είναι η γνώση.»

Τόμας Φούλερ

«Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζουν καλά.»

Αριστοτέλης

«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.»

Αριστοτέλης

«Δεν ξέρω τίποτα άλλο, για το οποίο κάθε λογικός άνθρωπος θα έπρεπε να νοιάζεται περισσότερο, παρά το πώς το παιδί του θα γίνει ο πιο καλός άνθρωπος.»

Πλάτων

«Διπλά βλέπουν όσοι έμαθαν γράμματα.»

Πυθαγόρας

«Η αγραμματοσύνη είναι μάνα όλων των κακών.»

Πυθαγόρα

 «Η εκπαίδευση είναι δύναμη που γιατρεύει την ψυχή.»

Πλάτων

«Όπως η γη, όσο γόνιμη κι αν είναι δεν μπορεί να κάμει τίποτα χωρίς καλλιέργεια, έτσι και ο νους, χωρίς εκπαίδευση δεν μπορεί να δώσει καλό καρπό.»

Πλούταρχος

«Παιδεία και αρετή και γνώση όσο κι αν είναι άγνωστα στους πολλούς, είναι το πιο γλυκό πράγμα στη ζωή του ανθρώπου.»

Σωκράτης

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο.»

Αδαμάντιος Κοραή

 Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο δάσκαλος θα εμφανιστεί!

από τη διδασκαλία Ζεν

 Χωρίς ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία.

 Λέων Τολστόι

 Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει.
William Arthur Ward,

 Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή

.Βίκτωρ Ουγκώ,

 Ένας δάσκαλος, που προσπαθεί να διδάξει χωρίς να εμπνεύσει στον μαθητή την επιθυμία να μάθει, σφυρηλατεί ψυχρό σίδερο.

Horace Mann

 Ποτέ δεν αρίστευσα στο πανεπιστήμιο, αλλά σήμερα οι αριστεύσαντες στα πανεπιστήμια είναι υπάλληλοί μου.
Bill Gates,

 Αυτός που θέλει να φτάσει στην ανθρώπινη τελειότητα πρέπει πρώτα να σπουδάσει Λογική, μετά τα διάφορα είδη Μαθηματικών, μετά Φυσική και, τέλος, Μεταφυσική.

Μαϊμωνίδης, 1135-1204, Εβραίος φιλόσοφος

 Ακαδημία:(1) Αρχαίο σχολείο όπου εδιδάσκοντο η ηθική και η φιλοσοφία (2) Σύγχρονο σχολείο όπου διδάσκεται το ποδόσφαιρο.

 Ambrose Bierce

Μην ανησυχείς αν οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν.

Να ανησυχείς όταν εσύ δεν καταλαβαίνεις τους άλλους.

Κομφούκιος

 "Μάταια είναι η εκμάθηση χωρίς σκέψη, επικίνδυνη είναι η σκέψη χωρίς εκμάθηση."

 Κομφούκιος