Eίχαν δικιο οι αρχαίοι ¨Ελληνες για τον αιθέρα?

Αν και θεωρείται επιστημονικά «νεκρός» εδώ κι έναν αιώνα, ο Αιθέρας (Aether) εμφανίζεται και πάλι στο προσκήνιο ως μια θεωρία για την ερμηνεία της ανεξήγητης «θάλασσας ενέργειας» και του «κοχλάζοντος κενού», που μας περιβάλει. Από την αρχαιότητα μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ο Αιθέρας αποτελούσε το τελευταίο κρίκο που συνέδεε τη Φυσική με τη μεταφυσική.


Στην αρχαιότητα πίστευαν πως όλος ο κόσμος ήταν γεμάτος από ένα υλικό λεπτό, αέρινο, σχεδόν άυλο, που οι Έλληνες ονόμαζαν Αιθήρ, οι Ινδοί Πράνα και οι Κινέζοι Τσι. Ο Πυθαγόρας πίστευε στην ύπαρξη του αιθέρα ως «πέμπτο στοιχείο» της Φύσης, ενώ οι ανατολικοί πολιτισμοί αποκαλούσαν το ίδιο στοιχείο Ακάσα (Akasha). Ο Αριστοτέλης υποστήριζε πως εκτός από τα τέσσερα στοιχεία (Γη, Ύδωρ, Αήρ και Πυρ) υπήρχε στη Φύση και ο Αιθήρ. Σύμφωνα με την άποψη του ο ουρανός διέφερε θεμελιακά από τον κόσμο, καθώς αποτελούνταν από ένα πέμπτο στοιχείο, τον αιθέρα, που ήταν και η «πέμπτη ουσία» της Φύσης (εξού και η λέξη πεμπτουσία). Ο Αριστοτέλης οδηγήθηκε σ’ αυτό το συμπέρασμα επειδή παρατήρησε πως όλα τα ουράνια σώματα είναι φωτεινά, διαγράφουν ατέρμονους κύκλους, είναι άφθαρτα κι αμετάβλητα. Επομένως κάποια άγνωστη μορφή ενέργειας θα έπρεπε να είναι υπεύθυνη γι’ αυτό.

Στους αιώνες που ακολούθησαν οι αλχημιστές, που αναζητούσαν την «πεμπτουσία», κράτησαν ζωντανή τη θεωρία του Αιθέρα. Στις συμβολικές απεικονίσεις των αλχημιστών ο Αιθέρας αντιπροσώπευε πάντα το κεφάλι (το «πέμπτο άκρο» του σώματος), ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία αντιπροσωπεύονταν από τα άλλα τέσσερα άκρα (χέρια και πόδια). Σύμφωνα μ’ αυτούς τους συμβολισμούς ο Αιθέρας θεωρούνταν ανώτερο στοιχείο της Φύσης και η «αιθερική» κατάσταση ως ένα από τα ανώτερα επίπεδα του «πνευματικού σώματος».



Στους επιστημονικούς και φιλοσοφικούς κύκλους η θεωρία του Αιθέρα γνώρισε και πάλι διάδοση τον 17ου αιώνα. Ο Ολλανδός αστρονόμος Κρίστιαν Χούχενς (Christiaan Huygens, 1629-1695) πίστευε ότι στο διαστημικό κενό υπήρχε ένα αδιόρατο ρευστό, που «κυμάτιζε» τα φωτόνια, όπως ανάλογα ο αέρας δημιουργούσε κύματα για τη διάδοση του ήχου. Το υλικό αυτό το ονόμασε Αιθέρα, από τον Αριστοτέλη. Την ίδια άποψη υιοθέτησαν ο Καρτέσιος, ο Κοπέρνικος και ο Νεύτωνας. Μάλιστα ο τελευταίος υποστήριξε ότι υπήρχε Αιθέρας, προκειμένου να ικανοποιήσει την ανάγκη του για ένα «ακίνητο σύστημα αναφοράς» έτσι ώστε να εξηγήσει την κίνηση των ουράνιων σωμάτων.

Τον 19ο αιώνα ο Φάραντεϊ υποστήριξε την ύπαρξη του φωτοβόλου αιθέρα, θέτοντας ταυτόχρονα τις βάσεις του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού. Στη συνέχεια ο Τζεημς Κλερκ Μάξγουελ (1831-1878), ορίζοντας τα πεδία ως καταστάσεις μηχανικής συμπίεσης ενός αόρατου αλλά υπαρκτού υλικού που γεμίζει το χώρο, του αιθέρα, πρόσθεσε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα θα πρέπει να θεωρούνται ως ελαστικές συμπιέσεις του αιθέρα. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ήταν δονήσεις αυτού του ενδιάμεσου αβαρούς και ρευστού υλικού, εφόσον τα κύματα της θάλασσας είναι δονήσεις του νερού και του ήχου δονήσεις του αέρα.

Σύμφωνα με τον Μάξγουελ το κενό φαινόταν να ενεργεί διηλεκτρικά, σαν να ήταν «ηλεκτρικά πολωμένο». Προσπάθησε λοιπόν να προσφέρει κάποιο είδος μηχανικού μοντέλου για τη διάδοση του ηλεκτρομαγνητικού κύματος μέσα στο απόλυτο κενό. Έτσι φαντάστηκε ότι το κενό γεμίζει από τη μυστηριώδη ουσία του Αιθέρα, που υποστηρίζει και περικλείει τα χρονικά μεταβαλλόμενα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία –κάτι σαν παλλόμενο αλλά αόρατο «ζελέ» που διαποτίζει το σύμπαν. Το «τρεμούλιασμα» του αιθέρα ήταν η αιτία που το φως ταξίδευε μέσα του, ακριβώς όπως τα κύματα του νερού μεταδίδονται μέσω του νερού και ο ήχος μέσω του αέρα. Αυτό το παράξενο υλικό ήταν λεπτό, αέρινο, σχεδόν άυλο. Όλα τα ουράνια σώματα περνούσαν μέσα του χωρίς να επιβραδύνονται. Ήταν όμως αρκετά συμπαγής ώστε τα εγκάρσια κύματα να διαδίδονται με τεράστια ταχύτητα.



Ανάμεσα στους επιστήμονες του 19ου αιώνα που υπεράσπιζαν τη θεωρία του Αιθέρα ήταν και ο μεγαλοφυής Σερβοαμερικάνος Νίκολα Τέσλα, ο εφευρέτης των επαγωγικών κινητήρων εναλλασσόμενου ρεύματος, που έφεραν επανάσταση στην ηλεκτρομηχανική, καθώς και άλλων 700 πρωτοποριακών ευρεσιτεχνιών. Ο Τέσλα υποστήριζε πως: «Ένας ασύρματος πομπός δεν παράγει ερτζιανά κύματα, τα οποία είναι ένας μύθος, αλλά ηχητικά κύματα στον αιθέρα, που συμπεριφέρονται με κάθε τρόπο σαν αυτά στον αέρα, εκτός από το ότι, λόγω της μεγάλης ελαστικής δυνάμεως και εξαιρετικά μικρής πυκνότητας του μέσου, η ταχύτητα τους είναι αυτή του φωτός».

Οι επιστήμονες που υποστήριζαν τη θεωρία του Αιθέρα είχαν αποδειχθεί τις εξής αξιωματικές ιδιότητες του: Ο Αιθέρας υπάρχει παντού, γεμίζει όλο το σύμπαν, διαπερνά κάθε ύλη, είναι η πηγή κάθε ενέργειας, μεταβάλλεται σε ύλη ή μάζα. Εκπέμπει φως, αλλά είναι διαφανής. Δεν υπάρχει θερμότητα στον αιθέρα, δεν υπάρχει απώλεια ενέργειας. Ο Αιθέρας είναι ακίνητος, στάσιμος και αναπόδεικτος.

Όμως η θεωρία του Αιθέρα δεν έμελλε να έχει πολύ «επιστημονική ζωή» μπροστά της. Το 1887 οι φυσικοί Άλμπερτ Μίκελσον και Έντουαρτ Μόρλεϊ (Albert Michelson-Edward W. Morley), θέλοντας σαν επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του Αιθέρα, πραγματοποίησαν ένα πείραμα που απέδειξε ωστόσο πως αυτό το στοιχείο ήταν ανύπαρκτο. Σ’ αυτό το πείραμα απέδειξαν πως η ταχύτητα μιας δέσμης φωτός δεν μεταβάλλεται σε όποια κατεύθυνση ή απόσταση κι αν κινείται στην πειραματική διάταξη. Εφόσον λοιπόν δεν βρέθηκαν μεταβολές, αλλά «μηδενικό αποτέλεσμα», ο Αιθέρας δεν υπήρχε.

Από τότε η θεωρία του Αιθέρα θεωρούνταν προβληματική και αμφιλεγόμενη. Τη χαριστική βολή όμως την έδωσε το 1905 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν με τη Θεωρία της Σχετικότητας (Ε=mc²), που έδειξε πως δεν υπήρχε αιθέρας για να στηρίζει τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στο κενό. Τα κύματα διαδίδονται από μόνα τους. Διακηρύσσοντας πως τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία αποτελούν αυτούσιες οντότητες, που έχουν την ιδιότητα να ταξιδεύουν στο κενό διάστημα.



Μετά κι από την κατακεραύνωση του Αϊνστάιν ο Αιθέρας θεωρούνταν «επιστημονικά νεκρός». Όποιος ασχολούνταν μαζί του θεωρούνταν ρομαντικός, αν όχι «αιρετικός». Η ενασχόληση με τον Αιθέρα θεωρούνταν «ψευδοεπιστήμη» και στιγμάτιζε την «καλή φήμη» των επιστημόνων. Με τα χρόνια η λέξη Αιθέρας απέκτησε υποτιμητική σημασία. Ακόμη και σήμερα το επίθετο «αιθέριος» (Ethereal) σημαίνει τον «φευγάτο», αυτόν που βρίσκεται «στον κόσμο του».

Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν πάντα επιστήμονες κι ερευνητές που ριψοκινδύνευαν τη φήμη τους ασχολούμενοι με την «απαγορευμένη» θεωρία του Αιθέρα, ενώ κάποιοι αρνητές αυτής της θεωρίας έγιναν στη συνέχεια οπαδοί της. Ακόμη και ο ίδιος ο Αϊνστάιν πραγματοποίησε το 1920 μια ομιλία στο Πανεπιστήμιο Leyden, όπου φαινόταν να είχε μεταβάλει τη στάση του σχετικά με τον Αιθέρα: «Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος είναι προικισμένος με φυσικές ιδιότητες. Υπό αυτή την έννοια συνεπώς υπάρχει ένας Αιθέρας. Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος χωρίς τον Αιθέρα είναι αδιανόητος, διότι σ’ έναν τέτοιο χώρο όχι μόνον δεν θα υπήρχε διάδοση του φωτός, αλλά επίσης καμιά πιθανότητα ύπαρξης των προτύπων του χώρου και του χρόνου, και συνεπώς ούτε χωροχρονικό συνεχές...».

Η κβαντική Φυσική καθώς και οι διάφορες θεωρίες για την Ενέργεια του Μηδενικού Σημείου ανάστησαν ως ένα βαθμό την ομιχλώδη και «απαγορευμένη» θεωρία του Αιθέρα. Εμφανίστηκαν έτσι οι λεγόμενοι νεοαιθεριστές, που υποστήριζαν τη σύγκλιση Φυσικής και μεταφυσικής. Ένας πρωτοπόρος νεοαιθεριστής ήταν και ο Βίλχελμ Ράιχ.Αυτός «ανακάλυψε» την οργόνη, μια αρχέγονη κοσμική ενέργεια που βρίσκεται παντού στο σύμπαν, και η οποία έχει σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του παραδοσιακού Αιθέρα.

Το 1954 ο διακεκριμένος Άγγλος φυσικός P. A. M. Dirac αναρωτήθηκε σοβαρά για τη σκοπιμότητα η επιστήμη να ρίξει μια δεύτερη ματιά στη θεωρία του Αιθέρα: «H φυσική θεωρία που δεν βασίζεται στον αιθέρα φαίνεται πως έφθασε στο ανώτατο στάδιο και στο τέλος των δυνατοτήτων της. Ίσως δούμε στο Αιθέρα μια νέα ελπίδα για το μέλλον».



Ένας από αυτούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Dirac ήταν και ο E. W. Silvertooth, ένας αμερικανός επιστήμονας από την Ουάσιγκτον. Το 1986 ο Silvertooth εκτέλεσε ένα πείραμα χρησιμοποιώντας εξοπλισμό λέιζερ και τις ειδικές γνώσεις του στην προωθημένη οπτική. Σ’ αυτό το πείραμα μετρήθηκε η κίνηση της Γης στο διάστημα. Υπολογίστηκε πως το ηλιακό μας σύστημα κινείται προς ολοταχώς προς τον αστερισμό του Λέοντα με ταχύτητα 400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, δηλαδή 144.000 χιλιόμετρα την ώρα! Ο Silvertooth πέτυχε εκεί που οι Michelson-Morley απέτυχαν. Το γεγονός ότι μπορούσε να ανιχνευθεί η κίνηση της Γης στο διάστημα, σήμαινε ότι πρέπει να υπήρχε ένα σταθερό σημείο αναφοράς, ο Αιθέρας. Ο Silvertooth χρησιμοποίησε για τα πειράματα του πανάκριβο εξοπλισμός και η έρευνα του στηρίχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κι από μια άλλη αμυντική υπηρεσία. Δεν είναι γνωστό αν επανέλαβε με επιτυχία το πείραμα του. Γνωστό είναι πάντως πως ένας Αυστριακός φυσικός υποστήριξε πως και ο ίδιος εντόπισε πειραματικά την ύπαρξη του Αιθέρα.

Σήμερα οι θεωρητικοί του Αιθέρα δεν τον βλέπουν ως ένα αόρατο υγρό, που βρίσκεται παντού στο σύμπαν. Αντίθετα λένε ότι είναι ένα σπειροειδές θεμέλιο του σύμπαντος, που δεν μπορεί να μετρηθεί με τα όργανα επειδή κινείται πολύ γρήγορα. Ο δρ Moray B. King από τη Γιούτα των ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος επιστήμονας της «ενέργειας του χώρου», που πιστεύει πως ο Αιθέρας κινείται με σπειροειδή κίνηση. Ο Ινδός επιστήμονας Paramahamsa Tewari έχει την ίδια άποψη. Σύμφωνα μ’ αυτή το σύμπαν, σε κάθε κυβικό του εκατοστό, είναι γεμάτο από κολοσσιαία επίπεδα ενέργειας τα οποία κινούνται με εκπληκτικές ταχύτητες σε «μορφή δίνης». Αυτή είναι η αιτία που από τους γαλαξίες μέχρι και τα ηλεκτρόνια κυριαρχεί η σπειροειδής κίνηση.

Γιατί όμως η ενέργεια του Αιθέρα δεν μπορεί να εντοπιστεί και να χρησιμοποιηθεί ακόμη; Ένας επιστήμονας περιέγραψε την ενέργεια αυτή σαν δύο γιγάντιους, αόρατους ελέφαντες που σπρώχνουν ταυτοχρόνως από τις δύο πλευρές μια πόρτα. Όσο κι αν σπρώχνουν με ίσες δυνάμεις, η πόρτα δεν πρόκειται ν’ ανοίξει ούτε από τη μία πλευρά ούτε από την άλλη. Η άντληση της αιθερικής ενέργειας απαιτεί μια κατάλληλη διαφορά δυναμικού.

Οι θεωρητικοί της νέας Φυσικής πιστεύουν πως ο Αιθέρας δεν υπακούει στους περιβόητους Νόμους της Θερμοδυναμικής, οι οποίοι υποστηρίζουν πως η ενέργεια δεν μπορεί να δημιουργηθεί ούτε και να καταστραφεί, παρά μόνον ν’ αλλάξει μορφή. Γι’ αυτούς η ενέργεια πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Δεν χρειάζεται να δημιουργηθεί ή να καταστραφεί. Εκείνο που χρειάζεται είναι ένας νέος Αϊνστάιν, που θα ξεπεράσει τους νόμους διατήρησης της ενέργειας και θα δημιουργήσει το θεωρητικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα στηριχτεί η νέα αιθερική τεχνολογία (Aether Technology). Το πρόβλημα όμως είναι πως οι άνθρωποι αρνούνται να πιστέψουν πως έχουν απεριόριστες δυνατότητες εμπρός τους, αρκεί να εκμεταλλευτούν σωστά τη νοημοσύνη και τα ένστικτα τους. Ο πλανήτης μας ασφυκτιά κάτω από το σημερινό ενεργειακό μοντέλο, που βασίζεται στην καύση των ανθρακούχων ενώσεων. Η Γη δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Χρειάζεται επαναστάτες όχι αύριο, αλλά σήμερα. Όχι μόνον λόγια, αλλά και δράση. «Ο θρίαμβος του κακού είναι η απραξία του καλού» (Edmund Burke).

Γιώργος Στάμκος

Πιο αργά περιστρέφεται ο πυρήνας της Γης.

Ο σιδερένιος πυρήνας της Γης περιστρέφεται πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο πλανήτη, όχι όμως τόσο γρήγορα όσο είχε εκτιμηθεί, υποδεικνύουν νέοι υπολογισμοί στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.



Περισσότερο από πέντε χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια μας, ο πυρήνας του πλανήτη αποτελείται από δύο στρώματα: τον στερεό εσώτερο πυρήνα, με ακτίνα περίπου 1.200 χιλιόμετρα, και τον εξώτερο πυρήνα που εκτείνεται για ακόμα 2.200 χιλιόμετρα.

Και τα δύο στρώματα αποτελούνται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο, βαριά στοιχεία που βυθίστηκαν στο κέντρο, καθώς ο πλανήτης στερεοποιούνταν σταδιακά στα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια από τη γέννησή του.

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι ο πυρήνας της Γης περιστρέφεται λίγο πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο πλανήτη -μισή έως μία μοίρα περισσότερο από τον φλοιό κάθε χρόνο.

Τώρα, γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ δίνουν μια νέα, αρκετά διαφορετική εκτίμηση: μόλις μία μοίρα πιο μπροστά από τον υπόλοιπο πλανήτη κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια.

Η εκτίμηση αφορά τα πρώτα 90 χιλιόμετρα του εσώτερου πυρήνα, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Nature Geoscience.

Η νέα εκτίμηση «αποτελεί την πρώτη παρατήρηση του χαμηλού ρυθμού περιστροφής του εσώτερου πυρήνα» σχολιάζει η Λόρεν Ουάζεκ, υποψήφια διδάκτορας και πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης.

Για να εκτιμήσουν την ταχύτητα περιστροφής, οι ερευνητές μέτρησαν το χρόνο που χρειάζονται σεισμικά κύματα για να διαπεράσουν τον εσώτερο πυρήνα και να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια του πλανήτη. Ο χρόνος αυτός συγκρίθηκε στη συνέχεια με τον αντίστοιχο χρόνο διέλευσης για σεισμικά κύματα διαφορετικού μήκους κύματος, τα οποία ανακλώνται στον εσώτερο πυρήνα αντί να τον διασχίζουν.

Η μελέτη, ελπίζει η ερευνητική ομάδα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανόηση του μαγνητικού πεδίου της Γης, το οποίο προστατεύει τον πλανήτη από την κοσμική ακτινοβολία και τα ηλιακά σωματίδια.

Χωρίς αυτή την προστατευτική ασπίδα, ο πλανήτης θα έχανε την ατμόσφαιρά του και θα απονεκρωνόταν, όπως συνέβη στο γειτονικό Άρη.

Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται από αλληλεπίδραση του εσώτερου και του εξώτερου πυρήνα: το εξωτερικό στρώμα σταδιακά στερεοποιείται, επικάθεται στο εσωτερικό στρώμα και απελευθερώνει μεγάλα ποσά θερμότητας.
Η θερμότητα αυτή δημιουργεί ανοδικά ρεύματα υγρού σιδήρου μέσα στον εσώτερο πυρήνα. Δεδομένου ότι ο σίδηρος είναι μεταλλικό, αγώγιμο υλικό, η κίνησή του δημιουργεί ηλεκτρικά ρεύματα, από τα οποία προκύπτει τελικά το μαγνητικό πεδίο.

planitikos.gr/

Τρελή φυσική: 7 πρόσφατα περίεργα ευρήματα.

Από την περίεργη αντιύλη μέχρι τα πειράματα που ρίχνουν φως στους κόμπους, η φυσική έχει αποκαλύψει αρκετές σκοτεινές πλευρές του κόσμου μας. Ας δούμε επτά από τις πιο αινιγματικές πρόσφατες ανακαλύψεις...


Μυστηριώδης Εναγκαλισμός
Μια από τις πιο παράξενες προβλέψεις της θεωρίας της Κβαντομηχανικής είναι ότι τα σωματίδια μπορούν να εναγκαλιστούν με τρόπο που ακόμα και μετά το διαχωρισμό τους στο χώρο, όταν συμβεί μια δράση στο ένα σωματίδιο το άλλο σωματίδιο αντιδρά άμεσα. Τον Ιούνιο του 2009 επιστήμονες ανακοίνωσαν πως μέτρησαν εναγκαλισμό σε ένα νέο είδος συστήματος, δύο διαχωρισμένα ζεύγη από δονούμενα σωματίδια. Προηγούμενα πειράματα είχαν πετύχει εναγκαλισμό σε εσωτερικές ιδιότητες σωματιδίων, όπως καταστάσεις spin, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που επιστήμονες πέτυχαν εναγκαλισμό στο πρότυπο κίνησης των σωματιδίων, κάτι που αποτελεί ένα σύστημα που προσομοιάζει τον μεγαλύτερης κλίμακας κόσμο, αυτόν που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.

Κόμποι φωτός
Το φως ίσως να φαίνεται ότι ταξιδεύει σε ευθεία πορεία, αλλά κάποιες φορές στρεβλώνεται σε κόμπους. Τον Ιανουάριο του 2010 ερευνητές ανέφεραν ότι χρησιμοποίησαν ένα υπολογιστικά ελεγχόμενο ολόγραμμα για να στρέψουν ακτίνες από φως λέιζερ σε σχήματα που μοιάζουν με pretzel. Τα ολογράμματα, τα οποία κατευθύνουν τη ροή του φωτός, είχαν ειδικά δημιουργηθεί για να στείλουν φως σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις και σχήματα. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα πεδίο μαθηματικών που είναι γνωστό ως 'Θεωρία Κόμπων' για να μελετήσουν τους βρόγχους που προέκυψαν. Αυτές οι περιελίξεις του φωτός, που καλούνται οπτικές δίνες, θα μπορούσαν να έχουν προεκτάσεις για μελλοντικές συσκευές λέιζερ, όπως λένε οι φυσικοί.
Ένα νέο σωματίδιο αντιύλης δημιουργήθηκε
Συντρίβοντας σωματίδια μεταξύ τους σε ταχύτητα που πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός μέσα σε έναν ατομικό επιταχυντή, επιστήμονες δημιούργησαν ένα νέο είδος ύλης που ποτέ πριν δεν είχε βρεθεί: ένα anti-hypertriton (το hypertriton είναι ένα είδος υπερ-πυρήνα που σχηματίζεται από ένα πρωτόνιο, ένα νετρόνιο και οποιοδήποτε υπερόνιο. Το όνομα προέρχεται από το υπερόνιο, που αναφέρεται σε βαρυόνια τα οποία περιλαμβάνουν παράξενα quark και τρίτον, το οποίο αναφέρεται σε πυρήνες τρίτιου). Αυτό το σωματίδιο είναι παράξενο με πολλούς τρόπους. Πρώτον, δεν είναι κανονική ύλη, αλλά το απόκοσμο αντίθετό της που ονομάζεται αντιύλη, το οποίο όταν έρθει σε επαφή με κανονική μάζα προκαλεί εκμηδένιση. Δεύτερον, το anti-hypertriton αποτελεί ένα παράξενο σωματίδιο γιατί περιέχει ως δομικό λίθο το λεγόμενο παράξενο quark, το οποίο δεν είναι παρών στα πρωτόνια και στα νετρόνια που σχηματίζουν τα συνηθισμένα άτομα. Το πείραμα έγινε στο Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (Relativistic Heavy Ion Collider) στο Εθνικό Εργαστήριο του Brookhaven στο Upton της Νέας Υόρκης. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν το Μάρτιο του 2010.
Αιωρούμενα μαγνητικά άκρα για πυρηνική σύντηξη
Η πυρηνική σύντηξη, η συγχώνευση ατομικών πυρήνων που συμβαίνει μέσα σε άστρα, αποτελεί ένα στόχο μακρόχρονης έρευνας στη Γη. Εάν οι επιστήμονες κατορθώσουν να την επιτύχουν θα μπορούσε να προσφέρει μια ισχυρή πηγή ενέργειας με λίγες αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες. Οι επιστήμονες έκαναν ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο τον Ιανουάριο του 2010 όταν ανακοίνωσαν ότι κατασκεύασαν έναν αιωρούμενο μαγνήτη που δημιούργησε κάποιες από τις συνθήκες που πιστεύεται ότι είναι απαραίτητες για τη σύντηξη. Κρατώντας στον αέρα έναν γιγάντιο μαγνήτη σε σχήμα ντόνατ οι ερευνητές μπόρεσαν να ελέγξουν την κίνηση από ένα ιδιαίτερα θερμό αέριο φορτισμένων σωματιδίων που περιεχόταν στον εξωτερικό θάλαμο του μαγνήτη. Η πυκνότητα του αερίου αυτού ήταν κοντά στην πυκνότητα που απαιτείται για την πυρηνική σύντηξη, όπως είπαν οι ερευνητές.
Το φως κάμπτει την ύλη
Ενώ είναι εύκολο να δει κανείς την ύλη να κάμπτει το φως, απλά κοιτώντας μέσα από ένα πρίσμα, είναι σπάνιο να δει το φως να κάμπτει την ύλη. Αλλά οι επιστήμονες είδαν ακριβώς αυτό σε ένα πείραμα που ανακοινώθηκε στον Μάρτιο του 2010. Οι ερευνητές συναρμολόγησαν πλατιές κορδέλες από νανοσωματίδια, μικροσκοπικά τμήματα ύλης που έχουν μήκος μόλις μερικά δισεκατομμυριοστά του μέτρου, σε ένα εργαστήριο στο σκοτάδι. Στη συνέχεια, όταν οι κορδέλες εκτέθηκαν στο φως, συστράφηκαν σε σπιράλ. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν μηχανικούς να σχεδιάσουν νέες μορφές οπτικών και ηλεκτρονικών συσκευών.
Θαυμαστές τριπλέτες σωματιδίων
Χρησιμοποιώντας άτομα Λιθίου, επιστήμονες αναδημιούργησαν ένα αρχαίο μαθηματικό σύμβολο που είναι γνωστό από τον δεύτερο αιώνα σε έργα βουδιστικής τέχνης. Το σύμβολο που καλείται Borromean rings απεικονίζει τρία δακτυλίδια που είναι ενωμένα μεταξύ τους. Εάν αφαιρεθεί οποιοδήποτε από τα τρία, θα διαχωριστούν και τα υπόλοιπα. Οι φυσικοί προέβλεψαν ότι τα σωματίδια θα μπορούσαν να σχηματίσουν την ίδια διάταξη, αλλά κανείς δεν το είχε καταφέρει μέχρι τώρα. Η τελική πραγματοποίηση ανακοινώθηκε το Δεκέμβριο του 2009 και ήρθε 40 χρόνια μετά από την πρόβλεψη.
Σούπα από quark και Γλουόνια
Ένα ακόμα θαυμαστό κατόρθωμα της φυσικής προέρχεται από τον Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων του Brookhaven και έγινε φέτος. Τον Φλεβάρη του 2010 επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν μια σούπα από quark και γλουόνια όπου πρωτόνια και νετρόνια αποσυντέθηκαν στα συστατικά τους μέρη, quark και γλουόνια. Χρειάστηκαν ιδιαίτερα ισχυρές συγκρούσεις ατόμων χρυσού στον επιταχυντή ώστε να επιτευχθούν ο αναγκαίες θερμοκρασίες, περίπου επτά τρισεκατομμύρια βαθμοί της κλίμακας Fahrenheit (τέσσερα τρισεκατομμύρια βαθμοί Κελσίου). Αυτές οι συνθήκες είναι 250,000 φορές πιο θερμές από το κέντρο του ήλιου και παρόμοιες με θερμοκρασίες που υπήρχαν μόλις μετά τη γέννηση του σύμπαντος. Ήταν οι υψηλότερες θερμοκρασίες που κατορθώθηκαν ποτέ στη Γη.

pathfindernews.gr

Γιατί βλέπουμε τον ουρανό μπλε και τον ήλιο κίτρινο;

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ;

Αυτό που συμβαίνει, είναι καθαρά ένα παιχνίδι με το φως, και πιο συγκεκριμένα με το φάσμα του φωτός και την ατμόσφαιρα.

Το φάσμα του φωτός αποτελείται από τα χρώματα που βλέπουμε στο ουράνιο τόξο. Το κάθε χρώμα έχει ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος.

Ο ουρανός είναι μαύρος(κι όχι μπλε) και ο ήλιος παράγει άσπρο φως(κι όχι κίτρινο).

Στη Γη, έχουμε την ατμόσφαιρα. Η ατμόσφαιρα σε γενικές γραμμές αποτελείται κατά 78% από αέριο άζωτο και 21% οξυγόνο.

Σας τα αναφέρουμε τα προαναφερθέντα, ώστε να σας βοηθήσουν στην περαιτέρω κατανόηση.

Γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος;

Καθώς το φως εισέρχεται στην ατμόσφαιρα, κατά το "περπάτημά" του μέσα σε αυτήν, συμβαίνουν τα εξής:
- τα περισσότερα μήκη κύματος του φάσματος του φωτός καταφέρνουν να τη διασχίσουν,
- αυτά όμως με τα μεγαλύτερα μήκη κύματος(κόκκινο, πορτοκαλί,κίτρινο) επηρεάζονται λιγότερο από την ατμόσφαιρα,
- αυτά με τα μικρότερα μήκη κύματος απορροφώνται από τα μόρια του αέρα (μπλε, κυανό),
- κατά συνέπεια να παρεκκλίνουν της πορείας τους και να εκπέμπονται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Έτσι αυτό που συμβαίνει, είναι να γίνεται συνέχεια αυτό το πράγμα, και για να το πούμε απλά, να παίζουν συνέχεια μέσα στην ατμόσφαιρα το παιχνίδι της απορρόφησης-παρέκκλισης-εκπομπής(=σκέδαση) προς όλες τις κατευθύνσεις, και να φτάνουνε στα μάτια μας από εκεί πάνω και από όλες τις κατευθύνσεις, τα μπλε-κυανά μήκη κύματος.

(όπου κι αν στρέψουμε το κεφάλι μας πάνω στον ουρανό, τα βλέπουμε, ως αποτέλεσμα του παραπάνω φαινομένου)


Αυτή είναι η αιτία που βλέπουμε τον ουρανό μπλε-γαλάζιο από τη μία άκρη ως την άλλη, κατά τη διάρκεια της ημέρας -από παντού εισέρχεται φως.

Ενώ το βράδυ που δεν εισέρχεται φως, δεν έχουμε το φαινόμενο αυτό και βλέπουμε τον ουρανό μαύρο, ως έχει δηλαδή.


Σημείωση: δεν είναι απόλυτη η σκέδαση, απλά ακολουθεί έναν τέτοιο κανόνα: περισσότερο μπλε, λιγότερο κυανό, ακόμα λιγότερο πράσινο, κλπ


Γιατί βλέπουμε τον ήλιο κίτρινο;

Τώρα ο λόγος που βλέπουμε τον ήλιο κίτρινο, είναι ότι λόγω της προαναφερθήσας σκέδασης και "απόσπασης" των χρωμάτων με μικρότερα μήκη κύματος(μπλε, κυανό) από το υπόλοιπο φάσμα, τα υπόλοιπα όλα μαζί, μας δίνουν το κίτρινο χρώμα!

Γι’ αυτό βλέπουμε τον ήλιο κίτρινο!

Γιατί στο ηλιοβασίλεμα ο ήλιος είναι πορτοκαλί - κόκκινος;

ΚΑθώς ο ήλιος πάει να δύσει, το φως του ταξιδεύει πολύ περισσότερο μέσα στην ατμόσφαιρα ώστε να μας φτάσει.
Άρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη σκέδαση.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα:
1) να είναι λιγότερο φωτεινός
2) πριν τη δύση μόνο τα χρώματα με τα απόλυτα μεγαλύτερα μήκη κύματος να καταφέρνουν να φτάνουν στα μάτια μας (πορτοκαλοκόκκινο)
3) κατά τη δύση ακόμα και τα πορτοκαλή μήκη κύματος σκεδάζονται κατά μεγάλο ποσοστό και ουσιαστικά σχεδόν μόνο τα κόκκινα μήκη κύματος να φτάνουν στα μάτια μας, με ελάχιστα πορτοκαλί.


Έτσι όσο πάει να δύσει ο ήλιος τον βλέπουμε πορτοκαλί και κατά τη δύση γίνεται σχεδόν κόκκινος!


Αντίστοιχα πράγματα συμβαίνουν και πάνω στον ουρανό, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται το μπλε-γαλάζιο και να παίρνει άλλες αποχρώσεις, αφού πλέον εμπλέκονται κατά πολύ και τα μήκη κύματος του πράσινου, κίτρινου, πορτοκαλί.

Εκεί πάνω συμβαίνουν με πολύ εντυπωσιακό τρόπο άπειρα φαινόμενα και εμείς απλά βλέπουμε το αποτέλεσμα αυτών.

Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο απλά όσο τα περιγράψαμε, αλλά σας δώσαμε μία προσέγγιση του τι συμβαίνει και έχουμε αυτή την αλλοίωση των χρωμάτων.

http://coolweb.gr

Η ύλη είναι απλώς διακυμάνσεις του κενού

Η ύλη είναι χτισμένη πάνω σε εκκεντρικά θεμέλια. Οι φυσικοί έχουν πλέον επιβεβαιωθεί ότι η φαινομενικά στέρεα ουσία είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο παρά διακυμάνσεις του κβαντικού κενού.

Ερευνητές προσομοίωσαν την φρενήρη δραστηριότητα που συνεχίζεται αενάως μέσα στα πρωτόνια και νετρόνια. Τα σωματίδια αυτά αποτελούν σχεδόν όλη τη μάζα της συνηθισμένης ύλης στον Κόσμο.

Το πρωτόνιο δεν αποτελείται μόνο από τρία κουάρκ (δύο πάνω κι ένα κάτω), αλλά περιέχει και γλουόνια όπως και ένα χαοτικό σύνολο απειράριθμων εικονικών σωματιδίων (κουάρκ, αντικουάρκ και γλουόνια) που αναδύονται από το κενό και κινούνται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, για να εξαφανιστούν σε μικροσκοπικά κλάσματα του δευτερολέπτου.



Κάθε πρωτόνιο (ή νετρόνιο) αποτελείται (ή νομίζουμε ότι αποτελείται) από τρία κουάρκ – αλλά οι μεμονωμένες μάζες αυτών των τριών κουάρκ αποτελούν έως το 1% περίπου της μάζας του πρωτονίου μόνο. Από πού προέρχεται το υπόλοιπο τμήμα της μάζα του;


Η πραγματική εικόνα του εσωτερικού του πρωτονίου. Ένα χαοτικό σύνολο απειράριθμων εικονικών σωματιδίων. Γι αυτό και είναι δύσκολη η πρόβλεψη τι θα συμβεί στις συγκρούσεις μεταξύ των πρωτονίων στον επιταχυντή LHC

Η θεωρία λέει ότι έχει δημιουργηθεί από την δύναμη, που συνδέει μαζί τα κουάρκ, δηλαδή την ισχυρή πυρηνική δύναμη. Από κβαντική άποψη, η ισχυρή δύναμη μεταφέρεται από ένα πεδίο εικονικών σωματιδίων που ονομάζονται γλουόνια, που τυχαία αναδύονται στον υπαρκτό κόσμο και μετά εξαφανίζονται. Η ενέργεια λοιπόν αυτών των διακυμάνσεων του κενού πρέπει να συμπεριληφθούν στη συνολική μάζα των πρωτονίων και νετρονίων.

Αλλά θέλουμε δεκαετίες για την επεξεργασία των πραγματικών αριθμών. Η ισχυρή δύναμη περιγράφεται από τις εξισώσεις της κβαντικής χρωμοδυναμικής (QCD), που είναι πολύ δύσκολο να επιλυθούν στις περισσότερες περιπτώσεις.

Έτσι οι φυσικοί έχουν αναπτύξει μια μέθοδο που ονομάζεται πλεγματική κβαντική χρωμοδυναμική, που αναπαράγουν τον ομαλό χώρο και χρόνο ως ένα πλέγμα από επιμέρους σημεία σαν ένα δίκτυο. Αυτή η προσέγγιση του συνεχούς χώρου και χρόνου με πίξελ επιτρέπει την πολυπλοκότητα της ισχυρής δύναμης να εξομοιώνεται κάπως με ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Δύστροπος υπολογισμός

Μέχρι πρόσφατα, οι υπολογισμοί της πλεγματικής QCD συγκεντρώνονταν μόνο στα εικονικά γκλουόνια, και αγνοούνταν μια άλλη σημαντική συνιστώσα του κενού: τα ζεύγη των εικονικών κουάρκ και αντικουάρκ.

Τα ζεύγη κουάρκ-αντικουάρκ μπορεί να αναδυθούν και στιγμιαία να μετασχηματίσουν ένα πρωτόνιο σε ένα διαφορετικό, πιο εξωτικό σωματίδιο. Στην πραγματικότητα, το αληθινό πρωτόνιο είναι το άθροισμα όλων αυτών των δυνατοτήτων που έχουν τα ζεύγη κουάρκ-αντικουάρκ να εξελιχθούν.



Τα εικονικά κουάρκ κάνουν τους υπολογισμούς πολύ πιο περίπλοκους, με τη συμμετοχή ενός πίνακα πάνω από 10.000 τρισεκατομμύρια αριθμούς, λένε οι φυσικοί. Γι αυτό και δεν υπάρχει κανένας υπολογιστής στη Γη που θα μπορούσε ενδεχομένως να αποθηκεύσει τόσο μεγάλη μήτρα (πίνακα) στη μνήμη του”.

Συντόμευση του χρόνου

Αρκετές ομάδες έχουν δουλέψει με τους δικούς τους τρόπους για να χειριστούν αυτά τα τεχνικά προβλήματα, και μάλιστα πριν από εννέα χρόνια μια ομάδα με επικεφαλής την Christine Davies του πανεπιστημίου της Γλασκώβης, κατάφερε να υπολογίσει τη μάζα του εξωτικού σωματιδίου B_c μεσόνιου.

Αυτό το σωματίδιο περιλαμβάνει μόνο δύο κουάρκ, κάνοντας έτσι πιο απλή την προσομοίωση από όσο το πρωτόνιο με τα τρία κουάρκ. Για να αντιμετωπίσει τα πρωτόνια και νετρόνια, η ομάδα του Stephan Dürr του Ινστιτούτου John von Neumann στη Γερμανία, χρησιμοποίησε σύνολο χρόνου περισσότερο από ένα έτος σε ένα δίκτυο υπολογιστών στο Jülich, που μπορεί να χειριστεί 200 teraflops – ή 200 τρισεκατομμύρια αριθμητικούς υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο.

Ακόμα και με τόση ταχύτητα, έπρεπε να προσαρμόσουνε τον κώδικα για να χρησιμοποιήσουν πιο αποτελεσματικά το δίκτυο.

Δίχως να υπολογίσουν τα κουάρκ, οι παλαιότερες προσομοιώσεις έκαναν ένα λάθος στη μάζα των πρωτονίων περίπου 10%. Μαζί με αυτά, ο Dürr μείωσε το λάθος στο 2% από την τιμή που μετρήθηκε στα πειράματα.

Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η μάζα ενός νουκεονίου (ο υπολογισμός δεν μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ πρωτονίου και νετρονίου) είναι 936 MeV/C2 με στατιστικές και συστηματικές αβεβαιότητες ± 25 και ± 22 MeV/C2 αντίστοιχα. Η γνωστή μάζα των πρωτονίων και νετρονίων είναι 938 και 940 MeV/C2 αντίστοιχα.

Η ομάδα είναι επίσης σε θέση να χρησιμοποιήσει την τεχνική αυτή για να υπολογίσει τη μάζα δύο μεσονίων και επτά βαρύτερων βαρυονίωνs.

Συμβολή κι από το πεδίο Higgs



Αν και οι φυσικοί αναμένουν τελικά να ταιριάξουν τα πειράματα με τη θεωρία, πρόκειται για ένα σημαντικό ορόσημο. "Το μεγάλο γεγονός είναι ότι το αποτέλεσμα δείχνει ότι μπορείτε να φτάσετε κοντά στα πειράματα", λέει η Davies. "Τώρα που γνωρίζουμε ότι η πλεγματική κβαντική χρωμοδυναμική δουλεύει, θέλουμε να γίνουν ακριβείς υπολογισμοί των ιδιοτήτων των σωματιδίων, δεν πρόκειται μόνο για τη μάζα."

Αυτό θα επιτρέψει στους φυσικούς να δοκιμαστεί η QCD, και να αναζητήσουν για φαινόμενα, πέραν της γνωστής φυσικής. Για τώρα, οι υπολογισμοί του Stephan Dürr δείχνουν ότι η QCD περιγράφει τα σωματίδια με βάση τα κουάρκ με ακρίβεια, και μας λέει ότι η περισσότερη από τη μάζα μας προέρχεται από τα εικονικά κουάρκ και γκλουόνια που αναβράζουν στο κβαντικό κενό.

Το πεδίο Higgs υπάρχει η άποψη πως έχει μια μικρή συμβολή στη μάζα, δίνοντας βάρος στα ατομικά κουάρκ καθώς και σε ηλεκτρόνια όπως και σε κάποια άλλα σωματίδια. Το πεδίο Higgs δημιουργεί μάζα από το ίδιο το κβαντικό κενό, με τη μορφή των εικονικών μποζονίων Higgs.

Έτσι αν ο επιταχυντής LHC επιβεβαιώσει ότι το Higgs υπάρχει, θα σημαίνει όλα στον Κόσμο μας είναι μια εικονική πραγματικότητα.

Ο διαχωρισμός της ασθενούς από την ισχυρή δύναμη

Ενώ ο υπολογισμός της μάζας του πρωτονίου φαίνεται σχεδόν συντριπτικά ακριβής, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι με την εργασία αυτή είναι δυνατόν να κάνουν σημαντικές προβλέψεις για το ρόλο της ισχυρής δύναμης στο σωματίδιο αλληλεπιδράσεις που σύντομα θα σημειωθούν στον LHC.

Για παράδειγμα η CP παραβίαση συνήθως συνδέεται με την ασθενή δύναμη μεταξύ των κουάρκ, αλλά τα κουάρκ πάντα αλληλεπιδρούν ισχυρά, με αποτέλεσμα να πρέπει επίσης να εξεταστεί η ισχυρή δύναμη. Το πείραμα LHCb στο στον επιταχυντή LHC προτίθεται να διερευνήσει αυτές τις διαδικασίες για την CP παραβίαση ή ακόμη και νέα φυσικά φαινόμενα. Η δε ερμηνεία των αποτελεσμάτων θα απαιτήσει ακριβείς υπολογισμοί των ιδιοτήτων των σωματιδίων που περιέχουν το bottom quark.
_________________________________________________________________

Τα πρωτόνια είναι μικροσκοπικά, τρομακτικά μικροσκοπικά. Αν θεωρήσουμε ότι ένα άτομο υδρογόνου είναι όσο ένα δωμάτιο, το πρωτόνιο θα είναι ένας μικροσκοπικός κόκκος σκόνης που είναι πάρα πολύ δύσκολο να το δούμε ή συγκεκριμένα, το μέγεθος ενός πρωτονίου είναι 100.000 φορές μικρότερο από το μέγεθος ενός ατόμου υδρογόνου.

Για σύγκριση, η διάμετρος του ήλιου μας είναι 3.000 φορές μικρότερη μόνο από την διάμετρο του ηλιακού συστήματος (μέχρι την τροχιά του πλανήτη Ποσειδώνα). Δηλαδή το άτομο είναι πιο άδειο από το ηλιακό σύστημα. Σκεφτείτε το όταν κοιτάτε στον ουρανό τη νύχτα.

planitikos.gr

Πως δημιουργείται ένα ουράνιο τόξο;

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι είναι το ουράνιο τόξο; Πόσες φορές ως μικρό παιδί, το θαυμάσατε και «κολλήσατε» στον ουρανό, κοιτώντας μαγεμένοι τα πανέμορφα χρώματα του;

Το ουράνιο τόξο έκρυβε μυστικά. Όταν είμασταν παιδιά, πιστεύαμε πως αν κάποιο παιδάκι από εμάς κατάφερνε να φτάσει στην αρχή ή στο τέλος του, θα έβρισκε έναν μαγικό θησαυρό!

Τι είναι όμως στην πραγματικότητα το ουράνιο τόξο; Τι συμβαίνει και βλέπουμε αυτό το πανέμορφο θέαμα;



Το ουράνιο τόξο είναι ένα καθαρά οπτικό φαινόμενο. Δημιουργείται, όταν το φως του ηλίου, απλώνεται πάνω σε σταγονίδια νερού, τα οποία αιωρούνται ακόμα στον ουρανό. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχουμε βροχή αλλά και ήλιο. Ένα φαινόμενο, που σίγουρα δεν το βλέπουμε κάθε μέρα.

Πως δημιουργείται το ουράνιο τόξο

Επειδή τα σταγονίδια του νερού είναι στρόγγυλα, όταν πέφτει το φώς του ηλίου επάνω τους, αυτά διαθλούν τις ακτίνες του και δημιουργούν το ουράνιο τόξο, όπως δηλαδή το φως διαθλάται μέσα από ένα πρίσμα.

Αυτή η διάθλαση του φωτός συμβαίνει σε εκατομμύρια σταγονίδια νερού. Βέβαια, όπως είναι γνωστό σε όλους μας, οι ακτίνες του ηλίου δεν είναι λευκές.



Αποτελούνται από επτά χρώματα. Το κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, λουλακί και βιολετί.

Έτσι λοιπόν το ουράνιο τόξο γίνεται ορατό, αποκαλύπτοντας τα πανέμορφα χρώματα των ακτινών του ηλίου, κατά τη διάθλαση μέσα από εκατομμύρια σταγονίτσες, που προαναφέραμε.

Και πως γίνεται ορατό θα μου πείτε; Πολύ απλά, φανταστείτε τον ήλιο να στέλνει κάτι σαν μία γιγάντια ακτίνα φωτός, σε ένα γιγάντιο πρίσμα(σε κάποια συγκεκριμένα εκτομμύρια σταγονίδια σε συγκεκριμένο σημείο, υπό συγκεκριμένη γωνία), να διαθλάται αυτή η ακτίνα, και να πέφτει επάνω σε έναν γιγάντιο τοίχο(που είναι ουσιαστικά πάλι άλλα εκατομμύρια σταγονίδια, σε άλλο μέρος του ουρανού).

Όλα τα ουράνια τόξα είναι ορατά, μόνο υπό συγκεκριμένες γωνίες, αλλά και μόνο όταν έχουμε τον ήλιο από πίσω.



Δεύτερα και τρίτα ουράνια τόξα

Επίσης υπάρχει το δευτερεύων ουράνιο τόξο όπως και το τριτεύων. Πολύ απλά οι ακτίνες του ηλίου που πέρασαν από τα πρώτα σταγονίδια βροχής, συνεχίζουν να διαπερνούν άλλα σταγονίδια.

Έτσι υπάρχει πιθανότητα να μπορέσουμε να δούμε, το δευτερεύων ουράνιο τόξο το οποίο είναι αρκετά πιο εξασθενημένο.

Στο πρωτεύων ουράνιο τόξο η εξωτερική λωρίδα είναι πάντα η κόκκινη, ενώ στο δευτερεύων, η σειρά των πολύχρωμων λωρίδων είναι αντεστραμμένη!

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, πως η περιοχή ανάμεσα στο πρωτεύων και το δευτερεύων ουράνιο τόξο, είναι σκοτεινή. Αυτή η σκοτεινή ζώνη ονομάστηκε ως «Ζώνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

Τέλος, υπάρχει και τριτεύων ουράνιο τόξο. Βέβαια αυτό ακόμα και οι επιστήμονες δυσκολεύονται αρκετά να το εντοπίσουν, γιατί είναι πάρα πολύ θαμπό και ίσα ίσα που φαίνεται.

planitikos.gr

Το γονίδιο της αθανασίας

Γιατί αρρωσταίνουμε, γιατί γερνάμε, γιατί πεθαίνουμε; Επί αιώνες η επιστήμη προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα και να βρει το ελιξίριο της νεότητας. Γερμανοί ερευνητές έκαναν τώρα μια σπουδαία ανακάλυψη.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κιέλου έβαλαν στο μικροσκόπιό τους ένα ον, το οποίο θεωρείται "αθάνατο": ο λόγος για την ύδρα, ένα μοναχικό υδρόζωο του γλυκού νερού που έχει μορφή πολύποδα. Όπως εξηγεί ο Τόμας Μπος, από την ερευνητική ομάδα του Κιέλου: «Τα ζώα αυτά είναι αθάνατα, το γνωρίζουμε εδώ και καιρό. Με διάφορα τεχνικά τρικ κοιτάξαμε τα γονίδια των κυττάρων τους και διαπιστώσαμε ότι ένα γονίδιο μπορεί να κάνει τη διαφορά».

Πρόκειται για το γονίδιο FoxO, το οποίο είχε απασχολήσει το 2009 τα μέσα ενημέρωσης ως «γονίδιο του Μαθουσάλα». Τότε ερευνητές του Κιέλου είχαν βάλει στο μικροσκόπιο τα γονίδια 388 ανθρώπων ηλικίας 100 ετών ανακαλύπτοντας ένα «υπερδραστήριο» γονίδιο FoxO. Στους επιστήμονες έγινε τότε σαφές ότι πρέπει να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ της αθανασίας της ύδρας και της μακροζωίας των ανθρώπων.

«Όταν οι παππούδες μας ξεπερνάνε τα 100 χρόνια ζωής», εξηγεί ο ειδικός, «οι επιστήμονες κάνουν λόγο για έναν υπεραιωνόβιο. Και τότε έχει ένα συγκεκριμένο αλληλόμορφο αυτού του γονιδίου FoxO. Πιστεύουμε λοιπόν ότι εντοπίσαμε ένα σημαντικό συστατικό στοιχείο της γήρανσης, το οποίο θα εξετάσουμε πολύ πιο εξονυχιστικά στο μέλλον».

Γιατί είναι αθάνατη η ύδρα;

Με τo συγκεκριμένο θέμα ασχολείται εντός της ερευνητικής ομάδας η μικροβιολόγος Άννα Μάρεϊ-Μπεμ. Η εξήγηση της αθανασίας της ύδρας είναι απλή, όπως εξηγεί: «Η ύδρα έχει ειδικά βλαστικά κύτταρα, τα οποία διασπώνται χωρίς όμως να χάσουν την ενεργητικότητά τους, σε αντίθεση με τον άνθρωπο και τους περισσότερους λοιπούς οργανισμούς. Με το χρόνο η δραστηριότητα αυτή περιορίζεται και κάποτε σταματάει τελείως. Και αυτό οδηγεί στη γήρανση. Στην ύδρα δε συμβαίνει αυτό!»

Ποιος είναι όμως ο ρόλος του γονιδίου FoxO και πώς αντιδρούν τα βλαστοκύτταρα, όταν αυτό εξουδετερώνεται;

«Σε αυτή την περίπτωση», εξηγεί η μικροβιολόγος, «διαπιστώσαμε ότι η ύδρα έχει λιγότερα βλαστικά κύτταρα και πως μεγαλώνει με πιο αργούς ρυθμούς. Διαπιστώσαμε επίσης αλλαγές στη δραστηριότητα και άλλων γονιδίων, τα οποία επηρεάστηκαν άμεσα όταν εξουδετερώσαμε το FoxO».

Οι έρευνες έδειξαν όμως κάτι επίσης εντυπωσιακό: ότι με μη ενεργό το γονίδιο FoxO, τα βλαστοκύτταρα αναλαμβάνουν τελείως διαφορετικές δράσεις. «Αυτές αφορούν τη γήρανση!», όπως λέει ο βιολόγος Τόμας Μπος. «Στη γήρανση χάνουμε το δέρμα μας. Το δέρμα του ηλικιωμένου είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο ενός νέου ανθρώπου. Τα μαλλιά ενός ηλικιωμένου γίνονται γκρίζα και λιγοστεύουν. Όλα αυτά είναι προβλήματα των βλαστοκυττάρων. Η γήρανση είναι θέμα των βλαστοκυττάρων. Ουσιαστικά χάνουμε τα βλαστικά κύτταρά μας, τα οποία με τη σειρά τους χάνουν την ικανότητα αυτοαναπαραγωγής τους».

Πηγή: http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2012/12/blog-post_150.html

Ιχώρ : Μύθος ή πραγματικότητα;

Ποιοί ήταν πραγματικά οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας, ήταν απλώς σύμβολα ή αληθινά υπερδύναμα όντα; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα ικανά να μας πείσουν ότι οι θεοί των Αρχαίων Ελλήνων ήταν σύμβολα, όπως υποστήριζε και μια μεγάλη μερίδα φιλοσόφων, οι Στωικοί, οι οποίοι πίστευαν ότι οι μύθοι δεν έχουν κυριολεκτική σημασία αλλά αντίθετα παρουσιάζουν αλληγορικές διηγήσεις, χρήσιμες για την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Υπάρχει περίπτωση να ισχύει το αντίθετο; Σε ολόκληρη την Ελληνική γραμματεία, οποιοσδήποτε μπορεί να ανακαλύψει μια ατελείωτη σειρά από παράδοξες και μεταφυσικές εμπειρίες, που οι θνητοί πρόγονοί μας τις απέδωσαν στους αθάνατους θεούς τους. Επίσης υπάρχει μια παραφυσική λεπτομέρια που ίσως αποτελεί κλειδί για την διατύπωση της αληθινής φύσης των αρχαίων θεών.
Μέσα στην μυθολογία υπάρχουν αμέτρητες αναφορές σχετικά με μιά ουσία ονόματι Ιχώρ που έρρεε στις φλέβες των Θεών και ήταν γαλαζόχρωμη.

Η ουσία Ιχώρ αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό,τον Αριστοτέλη,τον Πυθαγόρα κ.α.

Ο Όμηρος αναφέρει: (ιλιάς Ε 340 και Οδύσσεια 405). "ρέε δ’ άμβροτον αίμα θείο, ιχώρ, οις περ τε ρέει μαχάρεσση θεοίσιν".

Ο Πλάτωνας (Πλάτων, Τίμαιος, 39, 3) "ο ιχώρ, το υγρόν, ο ορός του αίματος είναι απαλός της μαύρης και της οξείας χολής είναι δριμύς, όταν αναμειγνύεται ένεκα θερμότητας με αλμυρά συστατικά, τότε το ονομάζουμε οξύ φλέγμα".

Ο Πυθαγόρας επίσης αναφέρει περί «θείας ουσίας» στο αίμα των Ελλήνων που προστατεύει τους
φέροντες από αλλοίωση ή μετάλλαξη του γενετικού τους κώδικα.

Επίσης, στην μυθολογία γίνεται μια αναφορά για έναν μυθικό φύλακα της Κρήτης,τον Τάλω, που ήταν κατασκευασμένος από χαλκό από τον θεό Ήφαιστο και μέσα του έρεε ιχώρ (θα μπορούσε να ήταν ένα είδος καυσίμου;)!

Πρόκειται σύμφωνα με αναφορές για μία ζωογόνο ουσία που είναι αθάνατη, άφθαρτη, δεν υπόκειται στούς νόμους σύνθεσης και αποσύνθεσης, έχει την ιδιότητα να πυρακτώνεται, να παρέχει τεράστια δύναμη και δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα.
Έτσι, αν θεωρήσουμε ότι οι θεοί ήταν όντα υπαρκτά και ενώθηκαν με τους ανθρώπους τοτε σύμφωνα με τις αναφορές, τα παιδία που προέκυπταν από την ένωση θεών και θνητών είχαν είτε γαλάζιο αίμα είτε κόκκινο. Όσα παιδιά είχαν γαλάζιο αίμα,ήταν ημίθεοι και όσα παιδιά είχαν κόκκινο, διέθεταν ανενεργό ιχώρ, όπως εξακολουθούν να έχουν και σήμερα οι απόγονοι της ένωσης των ανθρώπων με τους θεόυς, οι Έλληνες. Ο ιχώρ ακόμη, λέγεται ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί στο αίμα και να το μετατρέψει από κόκκινο σε γαλάζιο (ποια θα ήταν η συνέπεια;). Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό Γάλλοι βιολόγοι αποφάνθηκαν ότι στό DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων υπάρχουν κάποια χρωματοσώματα που τους καθιστούν διαφορετικούς (θα μπορούσε να ήταν ο Ιχώρ;). Επίσης σύμφωνα με έρευνα των Πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας, τo DNA των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά φυλή που δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους ούτε από τους Τούρκους.

Σίγουρα όμως, δεν θα υπήρχαν τόσες πολλές αναφορές (μυθολογία,φιλόσοφοι) αν δεν υπήρχε ένα στήριγμα ώστε να βασιστεί η θεωρία του ιχώρ (όπως λένε όπου υπάρχει καπνός,υπάρχει και φωτιά). Γιατί όμως ο ιχώρ που υποστηρίζεται από πολλούς, βρίσκεται στο αίμα των Ελλήνων ανενεργός; Μήπως περιμένει μια αφύπνιση;

http://ellinonpaligenesia.blogspot.gr

ΣΟΚ! Medvedev: Οι εξωγήινοι ζουν ανάμεσα μας και είναι πολλοί !

Ο πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ρωσίας αποκαλύπτει πως γνωρίζει για τους εξωγήινους που ζουν στη Ρωσία...

Σε μια αποκαλυπτική συζήτηση με δημοσιογράφο Ρωσικού καναλιού, μετά το τέλος της εκπομπής, κι ενώ νόμιζε πως τα μικρόφωνα ήταν κλειστά, λέει πως ο κάθε πρόεδρος της χώρας, όταν αναλαμβάνει καθήκοντα, μαζί με τη βαλίτσα με τους κωδικούς των πυρηνικών, παραλαμβάνει και φάκελλο μυστικών υπηρεσιών με την δραστηριότητα των εξωγήινων στην Ρωσική επικράτεια.

Μάλιστα λέει πως δεν μπορεί να αποκαλύψει πόσοι είναι οι εξωγήινοι γιατί θα προκληθεί πανικός. Τέλος, μας προτρέπει να δούμε την ταινία M.I.B. (Men in Black) γιατί δίνει μερικές εκδοχές και αλήθειες για το τι κάνουν ακριβώς αυτές οι μυστικές υπηρεσίες που "είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο των κινήσεων των εξωγήινων στη Ρωσία"...

Τελικά, το Hollywood εξακολουθεί να μας προετοιμάζει...


afipnisoy.blogspot

Μα τον Δία, ο Ψαραντώνης είναι ένα μικρό παιδί

(αποσπάσματα)

Τον είπαν 'Τζίμι Χέντριξ της κρητικής λύρας'. Σεβαστό, βγαλμένο από τη ζωή και τη μουσική του Ψαραντώνη, στέκει.΄Λύρα Ευλογημένη' κατά τον φίλο του, τον Nick Cave, 'ζωντανό πνεύμα του Διόνυσου' για έναν άλλο φίλο του, τον Γιάννη Αγγελάκα. 


Έχει αυτή την φωνή που πηγάζει από την καρδιά, αυτήν τη φυσική ευγένεια του ώριμου, σοφού Κρητικού και μια ισοπεδωτική, βουβή άρνηση στον ορυμαγδό από προτάσεις που τον αναφέρουν ως 'θρύλο', ως 'τεράστιο' (το 'κανα ήδη πιο πάνω), ως 'σπουδαίο', ως τον άνθρωπο στον οποίο υποκλίθηκε επί σκηνής ο Nick Cave, την πρώτη κιόλας φορά που τον άκουσε.
'Δεν τα λέω αυτά, τα γράφει ο Τύπος έξω. Άκου να δεις. Ο μεγάλος καλλιτέχνης είναι σωστός άνθρωπος, δεν έχει κόμπλεξ. Όπως βλέπουν τα ψηλά βουνά το ένα τ' άλλο, έτσι συνεννοούνται και οι μεγάλοι άνθρωποι. Σέβονται κι αγαπιούνται και σμίγουνε. Με τον Nick, αγαπιόμαστε πολύ και τα λέμε με το βλέμμα'.
 Ναι, είναι θρύλος, και τεράστιος μάλιστα. Ταυτόχρονα είναι ο πιο ταπεινός άνθρωπος που γνώρισες ποτέ.

'Περνάει ο κόσμος, μου ομιλεί, νιώθω αυτήν την ικανοποίηση που η μουσική μας μένει πάντα ζωντανή μαζί με την ποίηση και τη ρίζα. Αλλά θρύλος; Νομίζω ότι ενοχλώ κιόλας παιδί μου'


'Παναγιά μου, ο Νίκος ήταν ένας. Λεβεντιά, ανθρωπιά, παλικαριά. Θυμάμαι δυο πράματα που μου 'χε πει. "Όπου πας, να θένε να ξαναπάς. Όπου πας και ας βρωμάς, όταν φεύγεις, να μυρίζεις"'(για τον  Νίκο Ξυλούρη)

'Αν δεν έπαιζα λύρα, θα 'θελα να μαι νηπιαγωγός με μικρά παιδάκια ή στην πρώτη τάξη του σχολειού ή στα όρη με τις αίγες και τα πρόβατα'


Του Ηλίας Αναστασιάδη-
http://www.oneman.gr

ΑΚΟΥΣ ΕΛΛΑΔΑ; ΑΦΥΠΝΙΣΟΥ!

Χρίστος Γούδης-Αστροφυσικός-Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

(Επαναστατική Διακήρυξη)

Πατριώτες, όλους εσάς που νιώθετε ιερή αγάπη για την Πατρίδα, όλους εσάς που στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων έχετε ως σύμβολο πίστεως την υπηρεσία στην Πατρίδα, όλους εσάς που ορκιστήκατε να την προασπίσετε ενάντια στους εχθρούς της μέχρι να χάσετε την ζωή σας, το Έθνος σάς καλεί να το υπερασπισθείτε.

Η κατάσταση της χώρας γίνεται κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο κρίσιμη. Η αναρχία βασιλεύει στην πλειονότητα των πόλεων και της υπαίθρου. Με πιστόλια και καλάσνικωφ επιλύουν τις διαφορές τους οι συμμορίες των πόλεων που ύπουλα και προδοτικά δολοφονούν, χωρίς οι δυνάμεις του κράτους να μπορούν να επιβάλουν την ειρήνη και την δικαιοσύνη.

* * *

Τα πλέον βαριά κακουργήματα διαπράττονται στις πόλεις και στην περιφέρεια ενώ οι δυνάμεις της δημόσιας τάξης παραμένουν αδρανείς, διαβρωμένες από την απελπισία που προκαλεί η τυφλή υπακοή σε κυβερνώντες που προσπαθούν να τις απαξιώσουν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις γίνονται στόχος των πλέον βρώμικων και συκοφαντικών επιθέσεων ακριβώς από εκείνους που θα έπρεπε να υπερασπίζονται την τιμή τους.

* * *

Το Σύνταγμα, απ' όλους ακυρωμένο και τραυματισμένο, υφίσταται ολική έκλειψη. Ούτε ισότητα έναντι του νόμου, ούτε ελευθερία, ούτε αδελφοσύνη, όταν το μίσος και το έγκλημα έχουν υποκαταστήσει τον αμοιβαίο σεβασμό. Ούτε ενότητα της Πατρίδας, η οποία απειλείται με αποσύνθεση που η ίδια η εξουσία την προκαλεί, ούτε συνοχή και υπεράσπιση των συνόρων μας, καθώς στην καρδιά της χώρας μας ακούγονται οι ξένες εκπομπές που προφητεύουν την καταστροφή και τον διαμελισμό των εδαφών μας.

* * *

Στο επαναστατικό και απερίσκεπτο πνεύμα των εξαπατημένων μαζών, των χειραγωγούμενων από πράκτορες, προστίθεται η κακοβουλία και η παραβατική αδιαφορία των αρχών πάσης φύσεως που, οχυρωμένες πίσω από μια υποχωρητική εξουσία, στερούνται του κύρους και της εκτίμησης για να επιβάλουν την τάξη και την κυριαρχία της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Είναι δυνατόν να συναινέσουμε έστω και για μία ακόμη μέρα σε αυτό το επαίσχυντο θέαμα που προσφέρουμε στον κόσμο;

Είναι δυνατόν να παραδώσουμε την χώρα μας στους εχθρούς της Πατρίδας, επιδεικνύοντας μια συμπεριφορά δειλών και προδοτών, και εγκαταλείποντάς την χωρίς αγώνα και χωρίς αντίσταση;

Αυτό ποτέ!! Αυτό το πράττουν οι προδότες, αλλά δεν το πράττουμε εμείς, όσοι ορκιστήκαμε να την υπερασπισθούμε!!

* * *

Αυτήν τη στιγμή είναι ολόκληρη η χώρα που εξεγείρεται ζητώντας ειρήνη, αδελφοσύνη και δικαιοσύνη. Σε όλες τις περιοχές οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι δυνάμεις της δημόσιας τάξης εξορμούν για να υπερασπισθούν την Πατρίδα. Οι ενέργειες για την διατήρηση της τάξεως θα είναι ανάλογες του μεγέθους της αντίστασης που θα συναντήσουν.

* * *

Επειδή η αγνότητα των προθέσεών μας μάς αποτρέπει να καθυποτάξουμε εκείνες τις κατακτήσεις που αποτελούν πλεονέκτημα για την κοινωνικοπολιτική βελτίωση, και το πνεύμα του μίσους και της εκδίκησης δεν φωλιάζει στα στήθη μας, από το εξαναγκαστικό ναυάγιο που θα υποστούν ορισμένες νομοθετικές διατάξεις, γνωρίζουμε πώς θα διασώσουμε εκείνες που θα είναι συμβατές με την εσωτερική ηρεμία της χώρας και την ζητούμενη αξιοπρέπειά της, κάνοντας πράξη στην Πατρίδα μας, για πρώτη φορά, και με την ακόλουθη σειρά, την τριλογία:

ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΙΣΟΤΗΤΑ.

Πατριώτες: Ζήτω η Πατρίδα!!!

Ζήτω ο τιμημένος λαός της Πατρίδας μας!!!

Για την Ιστορία, το ανωτέρω κείμενο (σε δική μου μετάφραση) είναι απόσπασμα της Διακήρυξης που υπογράφει ο Γενικός Διοικητής των Καναρίων Νήσων (Manifiesto de Las Palmas), στη Σάντα Κρούζ της Τενερίφης, στις 18 Ιουλίου του 1936, στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο. Ήταν η έναρξη του Alzamiento Nacional, της Εθνικής Εξέγερσης της Ισπανίας, ενάντια στην «Κυβέρνηση της Δημοκρατίας» (Gobierno de la Republica).

Χρίστος Γούδης
http://makeleio.gr

Τα 29 σημάδια που δείχνουν ότι η Νέα Τάξη μεταμορφώνει την κοινωνία σε μια πλήρως ελεγχόμενη μάζα

Η παγκόσμια ελίτ επιθυμεί να ελέγχει στενά σχεδόν όλα όσα κάνουμε, λέμε και σκεφτόμαστε.
Μόλις η ελίτ αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τυραννία της ανθρωπότητας που δεν θα έχουμε δει ποτέ πριν. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τον όρο «τυραννία», σκέφτονται κακοποιούς με όπλα και δικτάτορες να δίνουν διαταγές στον πληθυσμό. Αλλά αυτό το σκεπτικό δεν αποτελεί το σχέδιο δράσης αυτής της ελίτ για την εκπλήρωση των στόχων της στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε πραγματικά ότι έχουμε την ελευθερία έκφρασης και ότι εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε τους δικούς μας ηγέτες, αλλά στο παρασκήνιο ασκούν «ήπιας δύναμης επιρροή» με έναν τρόπο που είναι εντελώς αδίστακτοι.
Αυτή η παγκόσμια ελίτ χρηματοδοτεί τις πολιτικές εκστρατείες των πολιτικών μας, αυτοί κατέχουν σχεδόν το σύνολο των μεγάλων εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αυτοί ασκούν πολύ αυστηρό έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης και η ατζέντα τους προωθείται μέσω των εκπαιδευτικών συστημάτων σχεδόν σε κάθε έθνος στον πλανήτη.
Αυτό που η παγκόσμια ελίτ κάνει φυσικά δεν είναι παράνομο. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί τις κυβερνήσεις και μέσω αυτών χρησιμοποιεί το νόμο για να επιτύχει τους σκοπούς της. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο υπάρχει μεγάλη αγάπη της ελίτ προς κάθε κυβέρνηση. Γι 'αυτούς τους ανθρώπους, οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο αποτελούν ένα όργανο ελέγχου. Όσο μεγαλύτερη είναι η κυβέρνηση, τόσο πιο εύκολο είναι να παρακολουθείται, και μέσα από την παρακολούθηση αυτή διευκολύνεται και ο έλεγχος των υπολοίπων, της μάζας, του απλού κόσμου…!
Όπως αντιλαμβάνεστε, ένα "ολοκληρωτικό δίκτυο κυριαρχικού ελέγχου" είναι υπό κατασκευή γύρω μας που είναι πολύ πέρα από οτιδήποτε είχε ποτέ ονειρευτεί ο Τζορτζ Όργουελ. Αυτό το σύστημα προχωρεί σε εκατοντάδες διαφορετικά μέτωπα, και αυτό γίνεται όλο και πιο αυστηρό και περιοριστικό με κάθε μέρα που περνά. Υπάρχουν πολλοί μεταξύ των συμμετεχόντων στην ελίτ που πραγματικά πιστεύουν ότι μια καλά ελεγχόμενη κοινωνία που κυριαρχείται από κρατικά ιδρύματα που ελέγχονται με τη σειρά τους, είναι ό, τι είναι καλύτερο για την ανθρωπότητα. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ειλικρινά ότι η κοινωνία θα περιέλθει σε χάος, χωρίς να υπάρχει ένα ισχυρό χέρι να καθοδηγήσει τους πληθυσμούς σε αυτές τις στιγμές.
Πολλοί από αυτούς πραγματικά είναι πεπεισμένοι ότι εκείνοι που είναι «φωτισμένοι» κάνουν μια ευγενή ενέργεια με την καθοδήγηση της ανθρωπότητας στο «λαμπρό μέλλον», που η ίδια η ελίτ έχει σχεδιάσει για αυτούς. Αλλά, φυσικά, οι γενικότερες ελευθερίες και οι ελευθερίες των απλών ανθρώπων πρέπει να είναι πολύ περιορισμένες για να καταφέρουμε να εισέλθουμε στο "λαμπρό μέλλον", κατά αυτούς τους ανθρώπους. Είμαστε σαν τα βοοειδή που πρέπει να σταβλίζονται για το καλό μας.
Έτσι σκέπτεται η παγκόσμια ελίτ στην πραγματικότητα. Μόλις χάσουμε τις ελευθερίες μας, θα είναι σχεδόν αδύνατο να τις επαναφέρουμε πίσω. Και μόλις η ελίτ αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τυραννία της ανθρωπότητας σε αντίθεση με οτιδήποτε έχουμε δει ποτέ πριν.
Τα ακόλουθα είναι 29 σημάδια που αποδεικνύουν ότι η παγκόσμια ελίτ μετασχηματίζει την κοινωνία σε ένα ολοκληρωτικό δίκτυο κυριαρχικού ελέγχου...
1. Ένα νέο νομοσχέδιο στην Γερουσία των ΗΠΑ θα επιτρέπει σε περισσότερες από 20 διαφορετικές κυβερνητικές υπηρεσίες να διαβάζουν τα e-mail των πολιτών χωρίς ένταλμα έρευνας .
2. Οι κάμερες αναγνώρισης προσώπου νέας γενιάς που μπορούν να προσδιορίσουν ένα άτομο σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο και "η αποστολή στις αρχές όλων των γνωστών πληροφοριών για όποιον εισέρχεται στον τομέα θέασης μιας τέτοιας φωτογραφικής μηχανής "οι οποίες τίθενται σε λειτουργία στη νότια Καλιφόρνια.

Είναι ίσως η παλιότερη φωτογραφική απεικόνιση της Ακρόπολης, καθώς χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του 1850! Η χρονολογία της φωτογράφισης δεν ...
προσδιορίζεται επ’ ακριβώς, αλλά είναι ανάμεσα στο 1857 και το 1860.

Υπάρχει στις συλλογές του Μουσείου του Ινστιτούτου Κλασικής Αρχαιολογίας του Στρασβούργου της Γαλλίας, που αναφέρει τη χρονολόγησή της στα τέλη της δεκαετίας του 1850. Φωτογράφος ήταν ένας από τους πρωτοπόρους Έλληνες της φωτογραφικής τέχνης, ο Δημήτριος Κωνσταντίνου.

Η λήψη έχει γίνει από το λόφο του Φιλοπάππου. Η εικόνα μάς δείχνει ότι Ακρόπολη έχει πλέον απελευθερωθεί από τις τουρκικές κατοικίες που υπήρχαν εκεί. Ενώ έχει ήδη αναστηλωθεί το Ωδείον Ηρώδου του Αττικού. Παράλληλα στ’ αριστερά της φωτογραφίας διακρίνουμε τον Φράγκικο Πύργο και τον Σερπεντζέ, το οχύρωμα του μνημείου και ολόκληρης της Αθήνας, που κατεδαφίστηκαν το 1874 και το 1877, αντίστοιχα.