Το Μυστήριο Των Συμπτώσεων

Το τυχαίο είναι ο αχυράνθρωπος του πεπρωμένου

Μ. Γιορσενάρ

Πολλοί άνθρωποι γοητεύτηκαν και γοητεύονται από τις συμπτώσεις...

Μια βόλτα στο Διαδίκτυο θα σας εκπλήξει: Πληκτρολογώντας τη λέξη «coincidences» θα εμφανιστούν εκατοντάδες sites γι’ αυτό το θέμα. Όλοι τους όμως είναι ανώνυμοι, άρα μη-αξιόπιστοι για το επιστημονικό κατεστημένο. Οι μόνοι «σοβαροί» επιστήμονες που ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό είναι ο βιολόγος Πάουλ Κάμερερ και ο ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ, αλλά δυστυχώς κι αυτοί, όπως θα δούμε, με έναν μάλλον επιφανειακό κι ελλιπή τρόπο.

Ο Άρθουρ Κέσλερ, στο έργο του με τον ελκυστικό τίτλο Οι Ρίζες της Σύμπτωσης, απλά αναφέρει τις θεωρίες των δύο προηγουμένων και ανάγει τις συμπτώσεις στον χώρο της Παραψυχολογίας, προτρέποντας τους επιστήμονες να την πάρουν στα σοβαρά. Ο πιο ενδιαφέρον τρόπος ανάλυσης του τυχαίου και των συμπτώσεων επιχειρήθηκε από έναν Έλληνα, τον Χρήστο Μαρκόπουλο, στο άκρως ενδιαφέρον βιβλίο του Η Κυριαρχία των Πρώτων.

Πριν όμως επιχειρήσουμε οποιαδήποτε εξήγηση των συμπτώσεων, πρέπει να κάνουμε μια στοιχειώδη τυπολογία τους.

Απλές συμπτώσεις: Πρόκειται για συμπτώσεις πρώτου επιπέδου που δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο νόημα (όπως η απίστευτη σειρά των δεκαοκτώ συμπτώσεων στις ζωές των Λίνκολν-Κένεντι), εκτός ίσως από εκείνο του να τραβήξουν την προσοχή του υποψιασμένου ατόμου, έτσι ώστε να περάσει στα επόμενα και σοβαρότερα επίπεδα. Πρόκειται για τις συμπτώσεις που υπακούουν στον Νόμο των Σειρών τού Κάμερερ, δηλαδή για μια χωρική και χρονική ομαδοποίηση ομοειδών φαινομένων και συμβάντων.

Π.χ. Μια γυναίκα βγαίνει από το σπίτι της φορώντας ένα συγκεκριμένο φόρεμα και το πρώτο άτομο που συναντάει είναι μια άλλη γυναίκα ντυμένη με το ίδιο ακριβώς φόρεμα. Κάποιος που είναι σε διακοπές αναρωτιέται τι να κάνει η γάτα του, που την άφησε στη φύλαξη κάποιου γείτονα, κι εκείνη τη στιγμή βλέπει να διασχίζει τον δρόμο μια γάτα ολόιδια με τη δική του, κλπ.

Προφητικές συμπτώσεις: Τέτοιες είναι όλες εκείνες που προβλέπουν την εμφάνιση ενός γεγονότος, μόνο που τον προφητικό χαρακτήρα τους τον αντιλαμβανόμαστε ύστερα από την εκδήλωση του συμβάντος (π.χ. το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στις Η.Π.Α. και τα σχετικά εξώφυλλα των δίσκων που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν εκείνες τις μέρες, καθώς και το σχετικό videogame, η περιγραφή της ναυπήγησης και του ναυαγίου του Τιτανικού στο μυθιστόρημα του Ρόμπερτσον που γράφτηκε μερικά χρόνια πριν από την καθέλκυσή του, ο τρόπος θανάτου των συγγραφέων Έντεν φον Χόρβατ και Ίνγκεμπορ Μπάχμαν, κλπ).

Ατομικά καθοριστικές συμπτώσεις: Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι συμπτώσεις που είναι καθοριστικές για την πορεία της ζωής ενός ατόμου: Η μεταστροφή τού Γουίλλυ Ρονίς από επίδοξο μουσικό σε μεγάλο φωτογράφο, του Αρτούρο Τοσκανίνι από απλό βιολοντσελίστα σε μέγιστο διευθυντή ορχήστρας, του Γιώργου Μοσχίδη από επίδοξο γεωπόνο σε πετυχημένο ηθοποιό, ο θάνατος του συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ, κ.ά.

Ιστορικά καθοριστικές συμπτώσεις: Πρόκειται για συμπτώσεις που ξεπερνούν το ατομικό επίπεδο και αποκτούν μια συλλογική και ιστορική σημασία. Τέτοιες είναι οι μυστηριώδεις καταιγίδες που έκριναν την έκβαση της μάχης τού Βατερλό και τη διπλή απόπειρα απόβασης των Μογγόλων στην Ιαπωνία, το αποτυχημένο πραξικόπημα του Βενιζέλου, η σωτηρία του Χίτλερ από τις αμέτρητες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του, κλπ.

Τώρα που κάναμε την απαραίτητη τυπολογία των συμπτώσεων, ας περάσουμε στις διάφορες θεωρίες που επιχειρούν την εξήγησή τους, εκείνες του Κάμερερ, του Γιουνγκ, και του Μαρκόπουλου.

Ο Πάουλ Κάμερερ από τα είκοσι μέχρι τα σαράντα του χρόνια κρατούσε ανελλιπώς ένα ημερολόγιο συμπτώσεων, τις οποίες ανέλυσε στη συνέχεια στο βιβλίο του Ο Νόμος των Σειρών. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου του ο Κάμερερ επιδίδεται σε μια διεξοδική τυπολογία των συμπτώσεων ανάλογα με την τάξη τους (τον αριθμό των διαδοχικών τους επαναλήψεων), την ισχύ τους (τον αριθμό των παράλληλων συμπτώσεων) και τις παραμέτρους τους (τον αριθμό των κοινών τους χαρακτηριστικών), αποδεικνύοντας ότι όλες οι συμπτώσεις υπακούουν σε έναν νόμο επαναλαμβανόμενων σειρών.

Στο δεύτερο και θεωρητικό μέρος του βιβλίου του ο Κάμερερ αναπτύσσει τη βασική του ιδέα, ότι δηλαδή παράλληλα με τον νόμο της αιτιότητας υπάρχει στον κόσμο και μια αρχή μη-αιτιότητας, που τείνει προς μια ενότητα η οποία έχει την τάση να ομαδοποιεί ομοειδή φαινόμενα και γεγονότα: Στον μεν χώρο δημιουργεί παράλληλα φαινόμενα που συνδέονται μεταξύ τους με μια συγγένεια, στον δε χρόνο παρόμοια συνδεδεμένες σειρές.

Στο τέλος του βιβλίου του ο Κάμερερ εκφράζει την πεποίθηση ότι ο Νόμος των Σειρών είναι πανταχού παρών στη Ζωή, στη Φύση και στον Κόσμο, ότι είναι ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τη Σκέψη, το Συναίσθημα, την Τέχνη, και την Επιστήμη με τη μήτρα του Σύμπαντος που το γέννησε.

Ο Καρλ Γιουνγκ ασχολήθηκε με την παραψυχολογία και τον πνευματισμό από νεαρή ηλικία, και ήταν ανοιχτός στη διερεύνηση κάθε είδους «παραδοξοτήτων». Όπως είπε χαρακτηριστικά και ο ίδιος:«Αρνήθηκα να διαπράξω την ανοησία του συρμού και να αντιμετωπίσω όλα όσα δεν μπορούσα να εξηγήσω σαν μια απάτη». Ήταν επομένως φυσιολογικό να ασχοληθεί και με το θέμα των συμπτώσεων. Το βιβλίο που έγραψε (σε συνεργασία με τον φυσικό Βόλφγκανγκ Πάουλι) ονομάζεται Συγχρονικότητα: μια Αρχή μη-Αιτιακής Σύνδεσης.

Ο πληθυσμός της Γης θα χτυπήσει άπειρο το 2054

Κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά από σήμερα, ο πληθυσμός της Γης θα χτυπήσει άπειρο! Κυριολεκτικά! Θα γίνουμε τόσοι, που δεν θα 'χουμε τόπο να σταθούμε, θα ξεχειλίζουμε από τις άκρες της και θα πηδάμε στο κενό από το στρίμωγμα. Δεν θα γίνουμε απλώς πολλοί, ούτε υπερβολικά πολλοί, αλλά άπειροι!

Το παραπάνω διαγραμματάκι δείχνει στον οριζόντιο x-άξονα τα χρόνια από το 0 μΧ μέχρι το 2001, και στον κάθετο, τον πληθυσμό της Γης για όσες χρονιές είναι διαθέσιμα στοιχεία, σε δισεκατομμύρια. Κάθε τετραγωνάκι αντιστοιχεί στον πληθυσμό μιας δεδομένης χρονιάς οι οποίοι έχουν ληφθεί από διάφορες αξιόπιστες data-bases.

Η κόκκινη γραμμή είναι το fit, δηλαδή η αναλυτική συνάρτηση που περνάει όσο το δυνατόν εγγύτερα από τα δεδομένα. Η αναλυτική έκφραση είναι ο γνωστός μας από άλλες αναρτήσεις (βλ. Θαυμαστός κόσμος των Αμμολόφων) Power Law και στη συγκεκριμένη περίπτωση δίνεται από την εξής έκφραση:

Όπου η μεταβλητή P είναι ο πληθυσμός, X είναι τα χρόνια και Xc είναι η κρίσιμη χρονιά για την οποία ο πληθυσμός θα πάει στο άπειρο. Α και a είναι η πολλαπλασιαστική σταθερά και ο εκθέτης αντίστοιχα.

Όπως φαίνεται από το διάγραμμα, η κόκκινη γραμμή η οποία αναπαριστά πολύ καλά τα δεδομένα,έχει ληφθεί για το έτος Xc=2054, το οποίο δεν είναι και πολύ μακριά!

Για να μην τρομάξουμε όμως υπερβολικά, εξίσου καλό fit λαμβάνεται και για τη χρονιά 2080, αλλά όχι για αργότερα. Δηλαδή, αν καβατζάρουμε το 2050, σίγουρα θα κολλήσουμε στο 2080.

Ποια είναι η λύση λοιπόν; Μα φυσικά ο πόλεμος! Πόλεμος όμως κανονικός, όχι τα παιχνιδάκια του Α και του Β παγκοσμίου πολέμου. Θα πρέπει να γίνουν σοβαρά πληθυσμιακά κουρέματα, του στιλ PSI+ και PSI++ και ακόμα παραπάνω.

Νομίζω ότι η παρούσα κρίση είναι ένα σημαντικό προεόρτιο. Ο πλανήτης θα ξεφορτωθεί κάποιο παραπανίσιο φορτίο ανθρώπων, αλλά χρειάζεται μια διαδοχή από σοβαρότερες κρίσεις, ώστε να αναστραφεί η τάση της πληθυσμιακής αύξησης. Πολλές κρίσεις στη σειρά, μοιραία θα φέρουν και τον Πόλεμο, που τόσο χρειαζόμαστε, ώστε όσοι επιβιώσουν να μπορούν να ζήσουν με κάποια άπλα.

Κοιτάω τις ημερομηνίες λήξεις των ομολόγων. Γαμώτο! Τα περισσότερα λήγουν πριν το 2030. Τουλάχιστον θα γλιτώναμε μερικά και δεν θα τα πληρώναμε, αφού θα καταστρεφόταν ο κόσμος. Ευτυχώς, οι μικρο-ομολογιούχοι θα προφτάσουν να εισπράξουν τα ομόλογα που τους έχουν απομείνει. Κάτι είναι και αυτό...

Υ.Γ. Τα data είναι από United Nations Population Division, Dept. of Economic and Social Information and Policy Analysis.

Αν πάρουμε τους λογάριθμους και στα δυο μέλη της εξίσωσης, έχουμε

log(P-P0)=logA-alog(Xc-X)

η οποία παριστάνει μια ευθεία γραμμή. Xc=2054. Η κόκκινη καμπύλη είναι ευθεία και περνάει τζάμι από τα σημεία, δηλαδή τους πληθυσμούς. Οι χρονιές στο διάγραμμα αυτό ανεβαίνουν από τα δεξιά προς τ' αριστερά.

Μια χαρά, λοιπόν θα βγάλουμε κοριούς το 2054!

apocalypsejohn.com

Βίντεο - BBC: Το μυστικό της μακροζωίας στην Ικαρία

Τα μυστικό της μακροζωϊας αναζήτησε το BBC στην Ικαρία, καθώς είναι γνωστό ότι ο μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων του νησιού ξεπερνά κατά 10 έτη τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

«Μπορεί να είναι ο καθαρός αέρας και ο φιλικός, χαλαρός και ανοιχτός τρόπος ζωής. Μπορεί να είναι τα φρέσκα λαχανικά και το κατσικίσιο γάλα ή ακόμη και η φυσική ακτινοβολία από τους γρανιτένιους βράχους».
«Είναι το κρασί» απαντά ο Στέφανος Μωραϊτης, ο 98χρονος κάτοικος της Ικαρίας που μίλησε στο BBC. Η ιστορία του είναι συγκλονιστική. Πριν από 45 χρόνια ζούσε στις ΗΠΑ και διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες και πι γιατροί του έδωσαν μόλις 9 μήνες ζωής. «Τότε οι κηδείες στην Αμερική ήταν ακριβές και είπα στη γυναίκα μου ότι θα επιστρέψω στην Ικαρία να με θάψουν με τους γονείς μου». Σαρανταπέντε χρόνια αργότερα σφύζει ζωή. «Πριν από λίγα χρόνια γύρισα στην Αμερική και έψαξα να βρω τους γιατρούς μου. Όμως, είχαν πεθάνει όλοι», λέει.
Το BBC στο ρεπορτάζ επισημαίνει ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες στην Ικαρία και αναζητά τους παράγοντες της μακροζωίας. «Το φαγητό μαγειρεύεται σε ελαιόλαδο, οι κάτοικοι μαζεύουν μεγάλες ποσότητες από άγρια χόρτα και βότανα από τα βουνά για ιαματικούς σκοπούς» αναφέρει το BBC και συμπληρώνει: «Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι και ο τρόπος ζωής παίζει ρόλο. Ο κόσμος εδώ δεν καπνίζει, κοιμάται το μεσημέρι, ο ρυθμός της καθημερινότητας είναι αργός, βρίσκονται συχνά με φίλους και οικογένεια και πίνουν λογικές ποσότητες τοπικού κρασιού. Οι οικογένειες δίνουν σημαντικό ρόλο στους γηραιότερους», τονίζει το βρετανικό δίκτυο.

             


newsbomb.gr

Ο Ιησούς είχε σύζυγο;

Ο Ιησούς είχε σύζυγο; Η ανακάλυψη ενός πάπυρου που χρονολογείται πριν από 2000 χρόνια έχει την απάντηση. Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ Κάρεν Κίνγκ που μελετά τον πάπυρο-απόσπασμα ενός ευαγγελίου του 4ου αιώνα δίνει νέες εξηγήσεις.

Σε αυτό τον αρχαίο πάπυρο μεγέθους πιστωτικής κάρτας (διαστάσεις 3,8χ7,6) είναι γραμμένη η φράση «Και ο Ιησούς τους είπε, αυτή είναι η σύζυγός μου». Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ Κάρεν Κίνγκ, η οποία αποκάλυψε την ύπαρξή του στο 10ο Διεθνές Συνέδριο Μελετών που γίνεται ετησίως στη Ρώμη έδωσε όλες τις απαραίτητες διευκρινίσεις. Τον Σεπτέμβριο του 2012 το πρακτορείο Reuters είχε αποκαλύψει ότι ο πάπυρος ανήκε σε ιδιώτη συλλέκτη ο οποίος είχε επικοινωνήσει με την Κινγκ και της ζήτησε τη βοήθειά της για να το μεταφράσει και να το αναλύσει. Ο πάπυρος είχε ευρεθεί στην Αίγυπτο, ίσως και στη Συρία.



Η αυθεντικότητα του παπύρου είχε επιβεβαιωθεί από πολλούς καθηγητές του Χάρβαρντ αλλά έπρεπε να γίνουν ειδικές αναλύσεις «για την ποιότητα της μελάνης» όπως είχε διευκρινίσει η Κάρεν Κίνγκ. Το νέο στοιχείο είναι ότι απαιτείται ακόμη αρκετός χρόνος για να γίνει γνωστό αν ο πάπυρος είναι αυθεντικός, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του περιοδικού Harvard Theological Review. Το περιοδικό ανέμενε για το τεύχος του Ιανουαρίου σχετικό άρθρο της Κάρεν Κίνγκ αλλά τελευταία στιγμή ανακοίνωσε ότι αναβλήθηκε: νέα ερωτήματα για τη φύση του πάπυρου ανέκυψαν.

Η Κάρεν Κίνγκ βγήκε στο CNN και δήλωσε ότι τα τεστ για τον πάπυρο δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Η εκπρόσωπος του Harvard Divinity School Κάθριν Ντόγκσον ανέφερε ότι ο ιδιοκτήτης του παπύρου έδωσε την άδεια για να γίνουν οι επιπλέον έλεγχοι οι οποίοι θα διενεργηθούν σε ανεξάρτητα εργαστήρια προκειμένοι τα αποτελέσματα να είναι αδιαμφισβήτητα. Ακόμη λίγη υπομονή, λοιπόν.

Πέτρες που κινούνται μόνες τους

Οι κινούμενες ή πλεούμενες ή συρόμενες πέτρες είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο όπου, μια πέτρα μετακινείται μεγάλες αποστάσεις σε επίπεδες κοιλάδες, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση ή αυτή ενός ζώου.
Αυτές οι φαινομενικές πέτρες παρατείρούνται στην -καλά μαντέψατε- κοιλάδα του θανάτου (Death Valley) όπου και οι μετακινήσεις είναι μεγαλύτερες.
Καμία εξήγηση δεν έχει μπορέσει να δωθεί ακόμα και οι πέτρες είναι ύπο έρευνα.
Οι αγωνιστικές πέτρες, δεν έχουν μια συγκεκριμένη και κατεγεγραμένη συμπεριφορά. Άλλες ξεκινάνε δίπλα δίπλα, και μετά από κάποιο διάστημα η μια μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, να γυρίσει πίσω, να σταματήσει ή ακόμα και να επιταγχύνει.
Η ταχύτητα τους δεν μπορεί να μετρηθεί καθώς οι μετακινήσεις είναι τόσο αργές, που γίνονται σε διάστημα 2-3 ετών. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει τις πέτρες να μετακινούνται.
Οι περισσότερες πέτρες προέρχονται από Δολομίτη (ιζυματογενές βράχος σε μορφή κρυστάλλου) από ένα λόφο ύψους 260μ δίπλα στη κοιλάδα ενώ κάποια προέρχονται από πυριγενή πετρώματα (πετρώματα που προέρχονται από το μάγμα λάβας).
Σύμφωνα με τις έρευνες, οι πέτρες χρειάζονται μια κορεσμένη επιφάνεια με ένα ελαφρό στρώμα πυλού πάνω στην οποία να μετακινηθούν, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου για το ξεκίνημα και έναν σταθερό άνεμο για να τις κρατάει σε κίνηση.
Αναρωτιέμαι και εγώ, με όλες αυτές τις προυποθέσεις και εγώ θα μετακινούμουν χωρίς ανθρώπινη επέμβαση.
Οι τρελοί επιστήμονες που περνάνε χρόνια της ζωής τους να μελετάνε τις 12 αυτές θαυματουργές πέτρες.
Στην προσπάθειά τους να έχουν μια υπαρκτή κοινωνική ζωή τις έχουν ονομάσει με την Marry Ann να έχει το καλύτερο ξεκίνημα ενώ η Nancy ως πιο ελαφρια και αεροδυναμική να κερδίσει σε συνεχόμενη μετακίνηση 202μ/χειμώνα.
Η Κάρεν δεν μπόρεσε να μετακινηθεί γιατί είχε φάει πολύ αυτούς τους χειμώνες και πήρε μερικά κιλάκια (συνολικό βάρος 320 κιλά) και τώρα προσπαθούν να την κάνουν να αδυνατήσει. Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανεξήγητα γεωλογικά φαινόμενα, που θίγει τον εγωισμό της πανίσχυρης επιστημονικής κοινότητας. (anekshghta)

Άρτουρ Σοπενχάουερ – Η τέχνη να έχεις πάντα δίκιο

…Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σαν θέσφατο μια κοινή προκατάληψη, διότι οι περισσότεροι άνθρωποι συντάσσονται με τη θέση του Αριστοτέλη ότι μπορούμε να ισχυριστούμε ως σωστό αυτό που πιστεύουν οι πολλοί.

Δεν υπάρχει γνώμη, όσο παράλογη κι αν είναι που οι άνθρωποι να μην είναι έτοιμοι να την ασπαστούν μόλις πειστούν πως είναι κοινώς αποδεκτή. Το παράδειγμα των άλλων επηρεάζει τόσο τη σκέψη τους όσο και τις πράξεις τους. Είναι σαν πρόβατα που ακολουθούν τον αρχηγό του κοπαδιού όπου τους οδηγήσει. Θα προτιμούσαν να τον ακολουθήσουν στο θάνατο παρά να σκεφτούν από μόνοι τους.

Είναι πολύ περίεργο που η γενική απήχηση μιας γνώμης έχει για τους ανθρώπους τόση βαρύτητα. Η ίδια τους η εμπειρία είναι σε θέση να τους διδάξει πως η αποδοχή μια γνώμης γίνεται ακριτα και είναι αποτέλεσμα μίμησης. Παρόλα αυτά οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται ποτέ, καθώς δεν κατέχουν αυτογνωσία . μόνο οι εκλεκτοί σύμφωνα με τον Πλάτωνα : ‘ τις πολλοίς πολλά δοκεί» , που σημαίνει πως ο κόσμος μπορεί να σκέφτεται αμέτρητες ανοησίες, και δεν είναι δυνατό ν ασχοληθούμε με όλες.

Για να μιλήσουμε με σοβαρότητα η γενική απήχηση μιας γνώμης δεν αποτελεί απόδειξη. Στην πραγματικότητα, δεν καθιστά καν πιθανή την ορθότητά της.

Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα παρακάτω:
 1.Σε βάθος χρόνου μια κοινώς αποδεκτή γνώμη χάνει την ισχύ της, διαφορετικά θα έπρεπε να αποκαταστήσουμε όλες τις παλαιότερες λανθασμένες απόψεις που κάποτε θεωρούνταν ως κοινά αποδεκτές αλήθειες. Για παράδειγμα θα έπρεπε να επαναφέρουμε το σύστημα του Πτολεμαίου ή να καθιερωθεί ξανά ο καθολικισμός στις προτεσταντικές χώρες.
 2.Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η φυσική απόσταση, αλλιώς μια συναφής κοινώς αποδεκτή γνώμη των υποστηρικτών του βουδισμού, του χριστιανισμού και του Ισλάμ, θα τους έφερνε σε δύσκολη θέση

Αν εξετάσουμε το θέμα διεξοδικά  , θα δούμε πως αυτό που αποκαλούμε κοινώς αποδεκτή γνώμη δεν είναι παρά η γνώμη 2 ή 3 ατόμων. Αν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε την πραγματική διαδικασία γέννησης μιας γνώμης, δεν θα είχαμε γι αυτό την παραμικρή αμφιβολία.

Θα ανακαλύπταμε ότι δεν είναι παρά 2 ή 3 άνθρωποι που δέχτηκαν, προώθησαν και υποστήριξαν την άποψη την 1η φορά, κι ότι οι υπόλοιποι πίστεψαν αφελώς πως οι 2-3 αυτοί άνθρωποι την είχαν εξετάσει εξονυχιστικά προτού τη διαδώσουν. Ύστερα αποδέχτηκαν τη γνώμη αυτοί μερικοί επιπλέον, οι οποίοι ήταν πεπεισμένοι εξαρχής πως οι άνθρωποι που την διέδωσαν είχαν την απαραίτητη κατάρτιση. Στη συνέχεια σ αυτούς βασίστηκαν πολλοί άλλοι , που από οκνηρία προτίμησαν να πιστέψουν κάτι χωρίς δεύτερη σκέψη παρά να κοπιάσουν εξετάζοντας οι ίδιοι το ζήτημα. Έτσι ο αριθμός των νωθρών και εύπιστων υποστηρικτών μεγάλωσε μέρα με τη μέρα. Μόλις η συγκεκριμένη άποψη κέρδισε ευρεία υποστήριξη , οι υπόλοιποι που αποφάσισαν να την ενστερνιστούν απέδωσαν τη μεγάλη της απήχηση στην ορθότητά της . Τότε όσοι είχαν απομείνει αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι ήταν πλέον κοινώς αποδεκτό, προκειμένου να μην θεωρηθούν ταραξίες που απαρνιούνται τις γενικώς παραδεδεγμένες απόψεις, ή θρασείς , που θεωρούν ότι είναι πιο έξυπνοι απ όλους τους άλλους.

Όταν μια γνώμη φτάνει σ αυτό το βαθμό αποδοχής η συγκατάνευση αποτελεί πλέον καθήκον. Από το σημείο αυτό και στο εξής οι λίγοι που είναι ικανοί να κρίνουν θα σιωπήσουν. Μιλούν μόνο όσοι είναι παντελώς ανίκανοι να σχηματίσουν οποιαδήποτε γνώμη ή κρίση , αφού παπαγαλίζουν απλώς τις απόψεις των άλλων. Ωστόσο υπερασπίζονται τις συγκεκριμένες απόψεις με υπερβάλλοντα ζήλο και μισαλλοδοξία, καθώς αυτό που απεχθάνονται στους ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο από το δικό τους δεν είναι τόσο οι διαφορετικές τους κρίσεις, όσο η τόλμη να θέλουν να σχηματίσουν τη δική τους άποψη. Εν ολίγοις , ελάχιστοι είναι ικανοί να σκεφτούν, όλοι όμως θέλουν να έχουν άποψη. Συνεπώς δεν απομένει παρά να ενστερνιστούν έτοιμες απόψεις άλλων αντί να σχηματίσουν τις δικές τους.

Εφόσον αυτό συμβαίνει, τι αξία έχει μια γνώμη,  ακόμη κι αν έχει εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές?

Δεν είναι περισσότερο τεκμηριωμένη από ένα ιστορικό γεγονός καταγεγραμμένο από 100 ιστορικούς, οι οποίοι αποδεικνύεται πως έχουν αντιγράψει ο ένας από τον άλλο, η άποψη στο τέλος μπορεί ν αποδοθεί σ ένα και μόνο άτομο. Άλλα θα πω εγώ, άλλα εσύ κι άλλα κάποιος άλλος. Δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από μια σειρά ισχυρισμών.



Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο: «η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»



 http://antikleidi.wordpress.com

Περί Αρετής ο Λόγος....

*ΑΓΑΘΟΥΣ ΤΙΜΑ* . Να τιμούμε τους αγαθούς (τις καλές πράξεις των άλλων) .

*ΕΠΑΙΝΕΙ ΑΡΕΤΗΝ* . Να επαινούμε την αρετή (ή τον ενάρετο) .

Υ.Γ.: *Όπου προβάλλονται μεγάλα βραβεία της αρετής , εκεί και άριστοι πολίτες αναδεικνύονται* . (Θουκυδίδης) .

*ΑΡΕΤΗΣ ΟΙΚΕΙΟΝ ΚΑΚΙΑΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ* . (Κλεόβουλος ο Λίνδιος) . Να αισθάνεσαι οικειότητα προς την αρετή και ξένος προς την κακία . (Δελφικά Παραγγέλματα) .

Αρετή είναι το εφόδιο που χρησιμοποιείται από το Λογικό (ον ή μη ον) για να μορφωθεί σε αγαθή (Θεία) μια ψυχή (ζώσα ενέργεια) .

Αρετή δεν διαθέτει μόνο το ανθρώπινο ον . Αρετή διαθέτουν και τα μη ανθρώπινα όντα ή μη όντα . Και μάλιστα όχι μόνο εδώ (γήινα) αλλά και αλλού ή σε άλλες διαστάσεις .

Όσον αφορά την ανθρώπινη αρετή αυτή διακρίνεται για την προσέγγιση της και την αφομοίωσή της από το σύμπαν .

Επίσης στην ανθρώπινη αρετή περιλαμβάνεται αρχικά η αρμονία των : ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ τους , των ανθρώπινων σχέσεων με το σύμπαν και τέλος των ανθρώπινων σχέσεων με το υπερκόσμιο (Θείο) . (Δείκτης) .

Υ.Γ.: *ΤΟ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΖΗΝ , ΤΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΤ ΑΡΕΤΗΝ ΖΗΝ* . Δηλαδή το να ζεις σύμφωνα με τη φύση , σημαίνει το να ζεις σύμφωνα με την αρετή (ενάρετα) . (Ζήνων ο Κιτιέυς) .

Τα εκατό ομορφότερα πρόσωπα του 2012

                 

Επιστήμονες πέτυχαν θερμοκρασίες κάτω από το απόλυτο μηδέν!

Ερευνητές σε Πανεπιστήμιο της Γερμανίας κατάφεραν να επιτύχουν, σε εργαστηριακές συνθήκες φυσικά, θερμοκρασίες κάτω από το απόλυτο μηδέν και πλέον ξαναγράφουν τους νόμους της Φυσικής.

Οι Φυσικοί δημιούργησαν κβαντικό αέριο με άτομα Καλίου, τα οποία μορφοποίησαν σε τυπική διάταξη πλέγματος χρησιμοποιώντας μαγνητικά πεδία και λέιζερ. Η στιγμιαία μεταβολή των μαγνητικών πεδίων, είχε ως αποτέλεσμα τη μεταβολή της κατάστασης των ατόμων από χαμηλής ενέργειας στη μέγιστη δυνατή ενεργειακή τους κατάσταση.

Αυτή η αστραπιαία μεταβολή σε συνδυασμό με την εφαρμογή του λέιζερ το οποίο διατηρούσε σταθερή τη διάταξη των ατόμων, κατάφερε να κατεβάσει τη θερμοκρασία της αέριας μάζας "δισεκατομμυριοστά βαθμών Κέλβιν κάτω από το απόλυτο μηδέν", σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει στην δημιουργία νέων μορφών ύλης σε εργαστηριακές συνθήκες όπως κβαντικές συσκευές, καθώς και να βοηθήσει πιθανώς στην διερεύνηση της δημιουργίας του σύμπαντος. Όλα αυτά όμως, εάν καταφέρει η επιστημονική κοινότητα να ξεπεράσει μερικές παρενέργειες της συγκεκριμένης πρακτικής.

Φυσιολογικά, ένα σύνολο ατόμων έλκεται από τη βαρύτητα, αλλά μερικά άτομα από το σύνολο που βρίσκεται σε θερμοκρασία κάτω από το απόλυτο μηδέν έχουν ανοδική πορεία αψηφώντας τη βαρύτητα, ενώ δεν αυτοκαταστρέφονται αφού η χαμηλή θερμοκρασία τά σταθεροποιεί. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τη "σκοτεινή ενέργεια", η οποία υποθετικά ευθύνεται για τη διαστολή τού σύμπαντος.

Υπενθυμίζουμε πως το απόλυτο μηδέν είναι στους −273,15 βαθμούς Κελσίου.
Real.gr

Οι 10 πιο περίεργοι θάνατοι από… τεχνολογία

Η τεχνολογία ουσιαστικά είναι ο τρόπος που έχουμε εφεύρει ώστε να γίνει η ζωή μας καλύτερη, τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στην εξέλιξή μας σαν είδος. Μπορεί λοιπόν οι τεχνολογία να επιφέρει τον θάνατο; Φυσικά και ναι. Παρακάτω θα διαβάσετε για 10 από τους πιο παράδοξους θανάτους που επήλθαν από τεχνολογικά επιτεύγματα και έχουν μείνει στην ιστορία.
1. Θάνατος από ξύλινο πόδι

Σαν να μην ήταν αρκετό για τον Sir Arthur Aston, αξιωματικού του στρατού της Αυτού Μεγαλειότητας, που είχε χάσει το πόδι του σε μάχη και αναγκάστηκε να το αντικαταστήσει με ένα ξύλινο, επίτευγμα των γιατρών της εποχής, έπρεπε να πεθάνει από αυτό. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Drogheda, στην Ανατολική Ιρλανδία το 1649, τον χτύπησαν μέχρι θανάτου με αυτό, εφόσον νόμιζαν πως μέσα του, το ξύλινο πόδι, έκρυβε χρυσό.
2. Θάνατος από σφαιρικό κεραυνό

Ο Καθηγητής Georg Wilhelm Richmann Σουηδός- Γερμανός φυσικός που έμενε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, ήταν ένας από τους πρωτοπόρους στην μελέτη του ηλεκτρισμού, αλλά και από τους πρώτους που πραγματοποιούσαν πειράματα με αυτόν. Έχει όμως και μία άλλη, θλιβερή πρωτιά: είναι ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε από αυτά τα πειράματα, όταν ένας κεραυνός σε μορφή σφαίρας χτύπησε τον ίδιο και το μεταλλικό ραβδί που είχε στα χέρια του προκειμένου να «μετρήσει» την καταιγίδα. Το 1753.
3. Θάνατος από πλημμύρα… μπίρας

Μπορεί να ακούγεται ονειρικό για τους λάτρεις της μπίρας, αλλά το να κολυμπάς σε αυτή δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό. Ρωτήστε τους 7 ανθρώπους που πνίγηκαν όταν μία δεξαμενή του ζυθοποιείου Meux and Company στο Λονδίνο, το 1814, έσπασε και γέμισε τους δρόμους με 1.468.000 λίτρα μπίρα, πνίγοντας κάποιους, τραυματίζοντας κάποιους άλλους και προκαλώντας δηλητηρίαση από αλκοόλ σε έναν άνθρωπο.
4. Ο πρώτος θάνατος σε τροχαίο

Σας έχουμε γράψει για την Mary Ward, μία αξιοθαύμαστη γυναίκα που, αντί να μείνει στην ιστορία για την εγγενή της επιστημονική περιέργεια, έμεινε ως το πρώτο καταγεγραμμένο θύμα τροχαίου ατυχήματος. Το πρότυπο όχημα που είχε σχεδιάσει ο εξάδελφός της Charles Algernon, λειτουργούσε με ατμό. Σε μία βόλτα την 1η Σεπτεμβρίου 1869 που πήγε η Mary Ward, μία απότομη στροφή, οδήγησε στην πτώση της κας Ward από το όχημα και τον ακαριαίο θάνατό της. Κάπου εκεί, στην Αγγλική εξοχή…
5. Θάνατος από κύμα μελάσας

Αν νομίζατε ότι η μπίρα ήταν εφιάλτης, φανταστείτε να πέφτει πάνω σας ένα κύμα από καφέ, πηχτή, μελάσα. Το 1919, 21 άτομα σκοτώθηκαν και 150 τραυματίστηκαν όταν έσπασε μία δεξαμενή με 2,3 εκατομμύρια γαλόνια μελάσας και χύθηκε στους δρόμους της Βοστόνης ένα κύμα που έτρεχε με 20 χιλιόμετρα την ώρα. :/
6. Θάνατος λόγω αυξημένων… πυρηνικών συστατικών

Το 1945 ο πυρηνικός επιστήμονας Harry K. Daghlian ο νεότερος, κατόρθωσε να παραβιάσει τον πρώτο κανόνα του Manhattan Project: κατά λάθος, έριξε ένα κομμάτι από καρβίδιο του βολφραμίου πάνω σε μία σφαίρα πλουτωνίου. Όταν τα δύο συστατικά ενώθηκαν, το πλουτώνιο εξέπεμψε μία θανατηφόρα δόση ακτινοβολίας.
7. Θάνατος από εκρηκτική αποσυμπίεση

Οι Σοβιετικοί κοσμοναύτες Georgy Dobrovolsky, Vladislav Volkov και Viktor Patsayev είναι η ομάδα των τριών ανθρώπων που πέθαναν κατά την είσοδο τους στην ατμόσφαιρα της Γης, όταν το διαστημόπλοιο Soyuz 11, κατά λάθος ξεκίνησε την αποσυμπίεση στο εσωτερικό του, το 1971.
8. Θάνατος από ρομπότ

Όχι, δεν μιλάμε για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το 1979, ο Robert Williams πέθανε μετά από πολλαπλά κατάγματα στο κεφάλι που προκλήθηκαν από ένα ρομποτικό βραχίονα στο εργοστάσιο της Ford Motor στις ΗΠΑ. Το βάρος του βραχίονα ήταν 1 τόνος.
9. Θάνατος από έλικα ελικοπτέρου.

Ο Boris Sagal, Ουκρανός στην καταγωγή, σκηνοθετούσε μία τηλεοπτική σειρά με τίτλο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων έπεσε πάνω σε μία κινούμενη έλικα ελικοπτέρου που τον αποκεφάλισε. Το 1981.
10. Θάνατος από άθραυστο τζάμι

Αυτά προκαλεί η υπερβολική εμπιστοσύνη στην τεχνολογία. Το 1993, ο Καναδός δικηγόρος Garry Hoy, έπεσε από τον 24ο όροφο του γραφείου του. Το άθραυστο τζάμι που είχε βάλει η εταιρεία του στα γραφεία, θεωρούνταν τόσο άθραυστο που ο Hoy έπεσε πάνω του με φόρα για να δείξει σε νεαρούς φοιτητές της νομικής ότι και ο νόμος… είναι άθραυστος. Με την διαφορά ότι, μπορεί το τζάμι να μην έσπασε, έσπασε όμως το πλαίσιο του παραθύρου και ο κος Hoy βρήκε φριχτό θάνατο από πτώση.
Πηγές: Gizmodo, Wikipedia-digitallife

Wi-Fi: Καταστροφή για τα φυτά

Η ακτινοβολία που εκπέμπουν τα ασύρματα δίκτυα (Wi-Fi) είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για τα δέντρα και τα φυτά που βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Wageningen στην Ολλανδία απέδειξαν ότι η «ασθένεια του Wi-Fi» πλήττει όλα τα φυλλοβόλα δέντρα στον δυτικό κόσμο, προκαλώντας αιμορραγία και ρωγμές στο φλοιό τους.
Την έρευνα είχε παραγγείλει ο δήμαρχος της πόλης Alphen aan den Rijn, μετά τον εντοπισμό «ανεξήγητων ανωμαλιών» στα δέντρα της περιοχής.
Οι επιστήμονες απέκλεισαν το ενδεχόμενο τα δέντρα να έχουν προσβληθεί από κάποια ασθένεια και διαπίστωσαν, έπειτα από συστηματική παρατήρηση, ότι τα ασύρματα δίκτυα «ενοχοποιούνται» για την κατάσταση.
Πρόσθετες έρευνες διαπίστωσαν ότι το φαινόμενο αυτό έχει εμφανιστεί σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Στην Ολλανδία, περίπου το 70% των δέντρων στις αστικές περιοχές παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα, σε σύγκριση με το 10% που είχε καταγραφεί πριν από πέντε χρόνια. Αντιθέτως, τα δέντρα που βρίσκονται στα δάση -όπου δεν υπάρχει κάλυψη Wi-Fi- επηρεάζονται ελάχιστα ή καθόλου.
Εκτός από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που δημιουργούν τα ασύρματα δίκτυα LAN και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, την κατάσταση επιβαρύνουν και οι ρύποι που εκπέμπουν τα αυτοκίνητα.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 20 δέντρα (μελίες) τα οποία εξέθεσαν επί τρεις μήνες σε διάφορες πηγές ακτινοβολίας.
Όσα βρίσκονταν εντός εμβέλειας δικτύου Wi-Fi υπέστησαν χρωματικές αλλοιώσεις στα φύλλα τους, οι οποίες προκλήθηκαν από τη νέκρωση της άνω και κάτω επιδερμίδας τους. «Αυτό οδηγεί σταδιακά στο θάνατο των συγκεκριμένων τμημάτων των φύλλων», διαπίστωσαν οι επιστήμονες.
Παράλληλά, η έρευνα κατέδειξε ότι η ακτινοβολία των ασύρματων δικτύων μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη των καλαμποκιών.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα της έρευνας και να καθοριστούν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ασύρματης ακτινοβολίας στα δέντρα.
Πηγή: newsit.gr

15 πράγματα που δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα σημερινά παιδιά

Αν η χρονομηχανή του Κύρου Γρανάζη υπήρχε στην πραγματικότητα και επιχειρούσατε μια μικρή βόλτα δύο-τρεις δεκαετίες πιο πριν, τι θα διαπιστώνατε; Θυμάστε ότι δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και παρ’ όλα αυτά επιζούσαμε με ένα ταπεινό… σταθερό με καλώδια; Έχετε ξεχάσει ότι το «κουτί» στο σαλόνι δεν μας έδινε την επιλογή να αλλάξουμε τα κανάλια –εκείνα τα ελάχιστα που υπήρχαν- με τηλεκοντρόλ; Την προετοιμασία για τις εκδρομές που περιελάμβανε απαραιτήτως μια στάση στο φωτογραφείο για να αγοράσετε φιλμ;
Όλα αυτά υπάρχουν σαν αναμνήσεις για όλους εμάς που τα ζήσαμε εκείνα τα -πιο απλά- χρόνια, αλλά αν χρειάζεται έστω και λίγη προσπάθεια για να τα θυμηθούμε, σκεφτείτε πόσες είναι οι πιθανότητες να τα θυμούνται ή να τα γνωρίζουν καν όσοι ενηλικιώνονται τώρα και οι γενιές που έπονται αυτών. Δείτε ποια αγαπημένα μας αντικείμενα που φάνταζαν σαν «αιχμή της τεχνολογίας» τότε, υπάρχουν πλέον στο πιο βαθύ σκοτάδι της αποθήκης μας ή στο χρονοντούλαπο, παρέα με άλλες παρελθούσες μόδες.
Φορητό κασετοφωνάκι
Πολύ πιο ογκώδες από τα iPod και τα μικροσκοπικά mp3 players του σήμερα, κι όμως, δεν μας ένοιαζε καθόλου. Η «ιεροτελεστία της κασέτας» που περιείχε αυτοσχέδια compilations με «Ξένα Διάφορα» και ο ήχος του rewind είναι κάτι περιττό για την σημερινή ψηφιακή τεχνολογία, αλλά πάντα θα θυμόμαστε τους προγόνους των φορητών CD players και των memory cards που στοιβάζουν εκατοντάδες τραγούδια στο κινητό μας.
Σταθερό τηλέφωνο με καντράν και καλώδια
Και μιας και το αναφέραμε, το κινητό ήρθε να μας βρει κάποια στιγμή μέσα στα ‘90s, για να μπει στην καθημερινότητά μας και να μην ξαναβγεί μέχρι και σήμερα. Μέχρι τότε, η μόνη τηλεφωνική επικοινωνία γινόταν με τα χαριτωμένα τηλέφωνα που διέθεταν στρογγυλό καντράν, στο οποίο έπρεπε να γυρίσεις τα νούμερα ώστε να σχηματίσεις τον αριθμό, και φυσικά να μείνεις στο ίδιο μέρος κατά την διάρκεια του τηλεφωνήματος. Αν έλεγε κάποιος στα παιδιά του 2020 ότι υπάρχει κι άλλο τηλέφωνο εκτός από το ασύρματο και ότι η αναγνώριση κλήσης κάποτε δεν υπήρχε ως έννοια, δεν νομίζουμε ότι θα καταλάβαιναν για τι πράγμα τους μιλάνε – να’ ναι καλά οι παλιές ταινίες, μέσα από τις εικόνες των οποίων θα επιβιώσουν οι παλιές συσκευές.

Ραδιόφωνο με βελόνα
Επιστρέφουμε στη μουσική, για να θυμηθούμε τα παλιά μας ραδιόφωνα, στα οποία η επιλογή του σταθμού γινόταν με το γύρισμα της βελόνας. Ποτέ δεν ξέραμε αμέσως ποιον σταθμό ακούγαμε, καθώς δεν υπήρχαν led οθόνες για να μας ενημερώσουν για την ακριβή συχνότητα, για το τραγούδι που ακούγεται και για την αφιέρωση του Τάκη στη Σούλα που της λείπει πολύ. Ακόμη και ο ήχος των παρασίτων που ακουγόταν στο ενδιάμεσο των εναλλαγών της βελόνας ίσως κάποτε ξεχαστεί τελείως.

Δίσκοι βινυλίου
Οι περισσότεροι έχουν ακόμη την συλλογή τους, φυλάσσοντάς την με καμάρι σε κάποιο ράφι. Άλλοι τους ακούνε ακόμη, στα πικ απ που λειτουργούν και σήμερα, για χάρη των νοσταλγών της βελόνας. Η νέα γενιά, όμως, που έχει συνηθίσει στον αψεγάδιαστο ήχο των mp3, mp4 και άλλων αρχείων με κατάληψη τριών χαρακτήρων, θα δυσκολευτεί να πιστέψει πως έχουν κάποιο νόημα οι θορυβώδεις στροφές των παλιών δίσκων. Οι ίδιες θορυβώδεις στροφές που κάνουν τους δίσκους αψεγάδιαστους και αντικείμενα-φετίχ για όσους μεγάλωσαν με αυτούς.

Τα αυτοκίνητα θα «μιλούν» μεταξύ τους

Σε συνέδριο οδικής ασφάλειας που έγινε στις ΗΠΑ παρουσιάστηκε μια νέα τεχνολογία η οποία έρχεται να βάλει «φρένο» στα τροχαία ατυχήματα.
Η τεχνολογία V2V επιτρέπει στα οχήματα να επικοινωνούν μεταξύ τους και ειδοποιεί τους οδηγούς τους σχετικά με το αν βρίσκονται σε πιθανή πορεία σύγκρουσης.
Η τεχνολογία
Η «επικοινωνία από όχημα σε όχημα» (vehicle to vehicle communication ή V2V), όπως ονομάζεται η τεχνολογία, επιτρέπει τη σύνδεση και επικοινωνία των οχημάτων μεταξύ τους μέσω ασύρματων δικτύων. Τα οχήματα ανταλλάσσουν συνεχώς μια σειρά από πληροφορίες όπως η θέση στην οποία βρίσκονται, η κατεύθυνση που έχουν καθώς και η ταχύτητα τους.
Ενα όχημα που φέρει την τεχνολογία ανταλλάσσει δεδομένα 10 φορές κάθε δευτερόλεπτο με τα οχήματα που βρίσκονται σε ακτίνα 300 μέτρων από αυτό. Ενας υπολογιστής επεξεργάζεται συνεχώς τα δεδομένα και σε περίπτωση που διαπιστώσει πιθανό κίνδυνο ειδοποιεί τον οδηγό προβάλλοντας σχετικά σήματα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου.
Η εφαρμογή
Σε σχετική παρουσίαση ο οδηγός ενός Ford Taurus ετοιμαζόταν να περάσει μπροστά από μια μεγάλη νταλίκα που ήταν παρκαρισμένη σε δρόμο κάθετο σε αυτόν που εκείνος κινούνταν. Πίσω από τη νταλίκα ένα άλλο αυτοκίνητο πέρασε με ταχύτητα τον ερυθρό σηματοδότη και με δεδομένο ότι ο οδηγός του Ford δεν είχε ορατότητα του κάθετου δρόμου εξαιτίας της νταλίκας τα δύο οχήματα πιθανότατα θα συγκρούονταν. Το σύστημα ειδοποίησε τον οδηγό του Ford που πρόλαβε να φρενάρει έγκαιρα και έτσι αποφεύχθηκε το ατύχημα.
«To σύστημα V2V είναι το επόμενο εξελικτικό βήμα ώστε να διασφαλίσουμε ότι θα προλάβουμε ένα τροχαίο ατύχημα» αναφέρει ο Ντέιβιντ Στρίκλαντ, στέλεχος της Διοίκησης Οδικής Ασφάλειας Εθνικών Οδών των ΗΠΑ.
Εκτός από το να ειδοποιεί τον οδηγό αν ένα αυτοκίνητο που δεν είναι ορατό σε αυτόν παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη ή μια ταμπέλα «stop», το σύστημα τον ενημερώνει επίσης για το αν υπάρχουν οχήματα πίσω από «τυφλές» στροφές στις οποίες ετοιμάζεται να εισέλθει ή αν μπορεί με ασφάλεια να κάνει μια προσπέραση.
ΤΟ ΒΗΜΑ