«Εσπασαν τα κοντέρ» προς το διάστημα οι Ρώσοι

Σε λιγότερο από έξι ώρες, έναντι περίπου 50 μέχρι σήμερα, έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το ρωσικό διαστημόπλοιο που μετέφερε το τριμελές πλήρωμα που θα αντικαταστήσει την ομάδα κοσμοναυτών και αστροναυτών που βρίσκεται σήμερα εκεί.

Οι δύο Ρώσοι και ο ένας Αμερικανός που ξεκίνησαν από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ στο Καζακστάν την Πέμπτη, χρησιμοποίησαν την «παράκαμψη-εξπρές» που επιτρέπει στα διαστημόπλοια να γλιτώνουν δύο ημέρες στο διάστημα, πριν συνδεθούν στον σταθμό.
Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται αυτή η διαδρομή, που σχεδίασαν οι Ρώσοι μετά από τριετή προσπάθεια και απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
«Είναι μία δύσκολη διαδικασία. Εάν για κάποιο λόγο δεν μπορείς να διορθώσεις την τροχιά ή να αποφύγεις διαστημικά σκουπίδια ... μπορεί να διαταραχθεί η διαδικασία», σημείωσε ο Ιγκόρ Λίσοφ, από το εξειδικευμένο ρωσικό περιοδικό Novosti Kosmonavtiki.
Τα πλεονηκτήματα ωστόσο είναι πολλά. «Οσο κοντύτερα είναι ο σταθμός, τόσο καλύτερα νιώθουμε, όλα καλά», είπαν οι κοσμοναύτες καθώς προσέγγιζαν τον ISS. Το πλήρωμα του Σογιούζ δεν χρειάστηκε να μείνει δύο ημέρες μέσα στην στενόχωρη κάψουλα και έφτασε πριν αρχίσουν τα συμπτώματα από την προσαρμογή στην έλλειψη βαρύτητας. Η ναυτία, οι ζαλάδες και οι έμετοι είναι σοβαρά προβλήματα σε τόσο στενό χώρο.
Παράλληλα, ευαίσθητα επιστημονικά πειράματα και εργαστήρια μπορούν πλέον να φτάσουν σε τροχιά σε κλάσμα του αρχικού χρόνου, βελτιώνοντας την ποιότητα και το εύρος των αποτελεσμάτων που θα εξάγουν οι επιστήμονες.
Οι Ρώσοι ωστόσο δεν σταματούν εκεί, καθώς οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν την επόμενη διαδρομή εξπρές που αναζητείται να είναι διάρκειας μόλις δύο περιστροφών γύρω από τον πλανήτη μας.



ΠΗΓΗ

J.Krishnamurti - Περί Ελευθερίας-Βιντεο

                                     

Jiddu Krishnamurti-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ-ΒΙΝΤΕΟ

                                            
                             

Jiddu Krishnamurti-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ΒΙΝΤΕΟ

                                      
                               

Μεγάλοι Έλληνες - Πλάτων (ΣΚΑΪ 2009)

                      

Μεγάλοι Έλληνες - Σωκράτης (ΣΚΑΪ 2009)

                                

Μεγάλοι Έλληνες - Αριστοτέλης (ΣΚΑΪ 2009)

                           

Η θεωρία της ειδικής σχετικότητας

Η ειδική σχετικότητα είναι θεωρία της δομής του χωροχρόνου που παρουσιάστηκε από τον Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905 και βασίζεται σε δύο αξιώματα:

α) Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (δηλαδή, σε όλα τα συστήματα που κινούνται με σταθερές μεταξύ τους ταχύτητες)

β) Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.

Συνέπειες της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας είναι:

α) Η χρονική διάρκεια ενός φαινομένου εξαρτάται από το σύστημα αναφοράς από το οποίο παρατηρούμε το φαινόμενο. Στην οροφή ενός οχήματος κινούμενο προς τα δεξιά με ταχύτητα u είναι στερεωμένο ένα κάτοπτρο και ένας παρατηρητής Ο΄ (που βρίσκεται μέσα στο όχημα) κρατάει μια λυχνία φωτεινών παλμών σε απόσταση d από το κάτοπτρο. Σε κάποια στιγμή η λυχνία εκπέμπει έναν φωτεινό παλμό (που έχει ταχύτητα c) o οποίος θα μεταβεί από τη λυχνία στο κάτοπτρο και θα επιστρέψει στη λυχνία. Παράλληλα ένας παρατηρητής Ο (που βρίσκεται εκτός του οχήματος) θα μελετήσει το ίδιο φυσικό φαινόμενο, την ανάκλαση του φωτός.



Στο παραπάνω σχήμα φαίνεται καθαρά η διαφορά της διαδρομής της φωτεινής δέσμης όπως την καταλαβαίνει κάθε παρατηρητής. Ο παρατηρητής Ο΄ βλέπει ότι το φως διέτρεξε μία ευθεία, ενώ ο παρατηρητής Ο βλέπει ότι διέτρεξε τις δύο ίσες πλευρές ενός ισοσκελούς τριγώνου (μεγαλύτερη απόσταση). Η ταχύτητα του φωτός είναι ανεξάρτητη από τον παρατηρητή επομένως στο ίδιο πείραμα, στον ίδιο χρόνο και με ίδια ταχύτητα το φως διέτρεξε δύο διαφορετικές αποστάσεις. Κάποιο από τα παραπάνω 4 στοιχεία είναι προφανώς λάθος. Το πρώτο δεν μπορεί να αναθεωρηθεί αφού το πείραμα είναι δεδομένο, το τρίτο είναι η βασική αρχή της σχετικότητας και το τέταρτο είναι ένα δεδομένο αποτέλεσμα. Οπότε αυτό που απομένει για αναθεώρηση είναι ο χρόνος. Δηλαδή το πείραμα δεν συμβαίνει στον ίδιο χρόνο και για τους δύο παρατηρητές. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος που μετράει ο παρατηρητής Ο΄ είναι διαφορετικός από αυτόν που μετράει ο παρατηρητής Ο (διαστολή του χρόνου).

β) Οι διαστάσεις των σωμάτων δεν είναι οι ίδιες για όλους τους παρατηρητές. Ένα διαστημόπλοιο ταξιδεύει με ταχύτητα u από έναν αστέρα σε έναν άλλον. Ένας παρατηρητής Ο πάνω στη γη μετράει την απόσταση μεταξύ των αστέρων και τη βρίσκει ίση με L επομένως ο χρόνος που χρειάζεται το διαστημόπλοιο για να πραγματοποιήσει το ταξίδι είναι Δt=L/u . Αντίστοιχα για έναν παρατηρητή Ο΄ μέσα στο διαστημόπλοιο (λόγω του φαινομένου της διαστολής του χρόνου) ο χρόνος που χρειάζεται το διαστημόπλοιο για να πραγματοποιήσει το ταξίδι είναι Δt΄=Δt/γ επομένως συμπεραίνει ότι η απόσταση L΄ μεταξύ των αστέρων είναι μικρότερη από L (συστολή του μήκους).

γ) Δύο γεγονότα που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Ο δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Ο΄ εάν ο Ο΄ κινείται σε σχέση με τον Ο. 'Ενα όχημα κινείται με σταθερή ταχύτητα όταν δύο κεραυνοί χτυπούν τα άκρα του οχήματος αφήνοντας σημάδια στο όχημα και στο έδαφος. (Α΄ και Β΄ τα σημάδια που αποτυπώνονται στο όχημα και Α και Β τα αντίστοιχα σημάδια που αποτυπώνονται στο έδαφος). Δύο παρατηρητές ο πρώτος Ο΄ κινείται με το όχημα και βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των Α΄ και Β΄, ενώ ο δεύτερος Ο ένας ακίνητος στο εδάφους και βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των Α και Β. Τα φωτεινά σήματα που εκπέμπονται από τους κεραυνούς καταγράφονται από τους δύο παρατηρητές.



Τα δύο φωτεινά σήματα φθάνουν στον ακίνητο παρατηρητή Ο την ίδια χρονική στιγμή και αντιλαμβάνεται ότι τα φωτεινά σήματα έχουν διανύσει ίσες αποστάσεις με την ίδια ταχύτητα. Επομένως συμπεραίνει ότι τα συμβάντα στα σημεία Α και Β συντελούνται ταυτοχρόνως. Τη χρονική στιγμή που τα φωτεινά σήματα φθάνουν στον ακίνητο παρατηρητή Ο ο παρατηρητής στο Ο΄ έχει μετακινηθεί, συνεπώς το φωτεινό σήμα από το Β΄ έχει ήδη αφιχθεί στο Ο΄, ενώ το φωτεινό σήμα από το Α΄ δεν έχει ακόμη φθάσει στο Ο΄. Επομένως συμπεραίνει ότι o κεραυνός χτυπά το πρόσθιο άκρο του οχήματος προτού χτυπήσει το οπίσθιο άκρο (σχετικότητα του ταυτοχρονισμού).

δ) Η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες. E=mc^2 η ενέργεια ισοδυναμεί με τη μάζα πολλαπλασιασμένη με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός. Μια πολύ μικρή ποσότητα ύλης ισοδυναμεί με μια τεράστια ποσότητα ενέργειας και αντίστροφα.

Με την ειδική θεωρία της σχετικότητας ο Άλμπερτ Άινσταϊν απέδειξε ότι η ταχύτητα επηρεάζει τον χρόνο, ο οποίος διαστέλλεται και συστέλλεται, ανάλογα με την ταχύτητα του παρατηρητή.



ΠΗΓΗ

Τηλεκίνηση - Όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε

                                        Όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε για την... τηλεκίνηση!

Η ψυχοκίνηση, που κάποιες φορές αναφέρεται και ως τηλεκίνηση ή άσκηση ελέγχου του νου επάνω στην ύλη, είναι η δυνατότητα να μετακινούνται αντικείμενα ή αλλιώς να επηρεάζονται ο ιδιότητες των αντικειμένων με τη δύναμη του νου. Από τις ψυχικές ικανότητες η ψυχοκίνηση είναι μια από τις σπανιότερες.

Λίγοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να επιδείξουν μια τέτοια ικανότητα και ακόμα και αυτές οι επιδείξεις αμφισβητούνται έντονα από τους σκεπτικιστές. Έχουν λοιπόν οι άνθρωποι ψυχοκινητικές δυνάμεις; Μήπως έχετε εσείς; Υπάρχει τρόπος να ελέγξετε και να αναπτύξετε αυτές τις ικανότητές σας;

Κάποιες περιπτώσεις μελέτης

Στη συνέχεια θα δούμε μια σύντομη ανασκόπηση περιστατικών που αναφέρονται σε ανθρώπους που επέδειξαν αξιοσημείωτες ψυχοκινητικές ικανότητες.

Stanislawa Tomczyk

Γεννήθηκε στη Πολωνία και τράβηξε το ενδιαφέρον των ερευνητών όταν αναφέρθηκε ότι γύρω της αναπτυσσόταν περίεργη και κάπως τρομακτική δραστηριότητα που είχε να κάνει με θορυβοποιά πνεύματα (poltergeist). Μπορούσε μερικώς να ελέγχει κάποιες τηλεκινητικές δυνάμεις, αλλά μόνο κάτω από ύπνωση.

Σ' αυτή την υπνωτική κατάσταση η Tomczyk έπαιρνε μια άλλη προσωπικότητα που ονομαζόταν 'Μικρή Stasia' (Little Stasia) που μπορούσε να προκαλέσει αιώρηση σε μικρά αντικείμενα όταν η Tomczyk τοποθετούσε τα χέρια της δίπλα στα αντικείμενα αυτά. Στις αρχές του 1900 ένας ερευνητής, ο Julien Ochorowicz, παρακολούθησε αυτές τις αιωρήσεις από πολύ κοντά και παρατήρησε κάτι σα λεπτά νήματα να απορρέουν από τις παλάμες και τα δάκτυλά της, αν και είχαν επιθεωρηθεί προσεκτικά πριν από το πείραμα. Και δε φαινόταν πως πρόκειται για κάποιο κόλπο.

Όταν το διάμεσο διαχωρίζει τα χέρια της, παρατήρησε ο Ochorowicz, το νήμα γίνεται λεπτότερο και εξαφανίζεται, δίνει την ίδια αίσθηση όπως ένας ιστός αράχνης. Εάν κοπεί με ψαλίδι η συνέχειά του αποκαθίσταται άμεσα. Το 1910, η Tomczyk εξετάστηκε από μια ομάδα επιστημόνων στο Εργαστήριο Φυσικής του Warsaw όπου προκάλεσε αξιοσημείωτα φυσικά φαινόμενα κάτω από αυστηρές ερευνητικές συνθήκες.

Nina Kulagina

Μία από τις πιο γνωστές και εξονυχιστικά ερευνημένες περιπτώσεις ισχυρισμού κατοχής ψυχοκινητικών δυνάμεων ήταν αυτή της Nina Kulagina, μιας γυναίκας από τη Ρωσία που ανακάλυψε τις ικανότητές της όταν προσπαθούσε να αναπτύξει άλλου είδους ψυχικές δυνάμεις. Όπως έχει αναφερθεί, επιδείκνυε τις ικανότητές της μετακινώντας με το νου μια ευρεία ποικιλία από μη μαγνητικά αντικείμενα, όπως σπίρτα, ψωμί, μεγάλα κρυστάλλινα μπολ, εκκρεμή από ρολόγια, ένα σωλήνα από πούρο και μια αλατιέρα μεταξύ άλλων. Κάποιες από αυτές τις επιδείξεις αποτυπώθηκαν σε φιλμ. Οι σκεπτικιστές αντιπαρέβαλλαν φυσικά, ότι οι ικανότητές της δε θα μπορούσαν να αντέξουν στον επιστημονικό έλεγχο και πως ίσως δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια έξυπνη ταχυδακτυλουργός.
Uri Geller

Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς 'ψυχικούς' που δημόσια επεδείκνυε κατορθώματα ψυχοκίνησης: το λύγισμα κουταλιών και κλειδιών έγινε σχεδόν συνώνυμο με το όνομα του Geller. Αν και πολλοί σκεπτικιστές και ταχυδακτυλουργοί θεωρούν τις παραστάσεις του όπου λυγίζει μέταλλα τίποτε παραπάνω από επιδέξια τεχνάσματα των χεριών του, λέγεται ότι ο Geller έδειξε ότι μπορεί να επιδείξει τις δυνάμεις του σε μεγάλες αποστάσεις και σε πολλαπλές τοποθεσίες.

Σε μια βρετανική ραδιοφωνική παράσταση το 1973, αφού επέδειξε τις ικανότητές του στο λύγισμα κλειδιών προς έκπληξη αυτών που τον φιλοξενούσαν, ο Geller προσκάλεσε το ακροατήριο να συμμετάσχει. Λίγα λεπτά αργότερα ο ραδιοφωνικός σταθμός κατακλείστηκε από τηλεφωνήματα ακροατών από όλη τη Βρετανία, οι οποίοι ανέφεραν ότι μαχαίρια, πιρούνια, κουτάλια, κλειδιά και βίδες άρχισαν από μόνα τους να λυγίζουν και να στρίβουν. Ρολόγια χειρός και τοίχου που δεν είχαν δουλέψει για χρόνια ξεκίνησαν ξαφνικά να δουλεύουν. Ήταν ένα γεγονός που η επιτυχία του ξάφνιασε ακόμα και τον ίδιο τον Geller και τον έφερε στα φώτα της δημοσιότητας.


Κάποιοι ταχυδακτυλουργοί πιθανότατα μπορούν να αναπαράγουν μερικά απ' αυτά τα φαινόμενα, αλλά ίσως να υπάρχει κάποια γνησιότητα στο φαινόμενο της τηλεκίνησης. Τον Απρίλιο του 2001 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα Gary Schwartz διοργάνωσε ένα πάρτι λυγίσματος κουταλιών στο οποίο περίπου 60 φοιτητές λύγιζαν κουτάλια και πιρούνια με ποικίλους βαθμούς επιτυχίας, φαινομενικά με τη δύναμη του νου τους.

Δραστηριότητα Θορυβοποιών Πνευμάτων

Κάποιοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η πιο κοινή μορφή ψυχοκίνησης είναι εκείνη που δεν γίνεται συνειδητά. Η δραστηριότητα αυτή, που ονομάζεται δραστηριότητα θορυβοποιών πνευμάτων, σύμφωνα με τους ερευνητές αυτούς πιθανόν να προκαλείται από το υποσυνείδητο ανθρώπων που βρίσκονται υπό την επίδραση στρες, συναισθηματικής αναστάτωσης ή ακόμα και ορμονικών κορυφώσεων. Χωρίς συνειδητή προσπάθεια, τέτοιο άνθρωποι έκαναν κινέζικες πορσελάνες να φύγουν από τα ράφια τους, αντικείμενα να σπάσουν ή να ακούγονται περίεργοι δυνατοί θόρυβοι από τους τοίχους.

Με ανάλογο τρόπο η ψυχοκίνηση μπορεί ακόμα να σχετίζεται με φαινόμενα που αναφέρονται σε σεάνς (συναντήσεις με σκοπό την πρόσκληση και επικοινωνία με πνεύματα). Το κούνημα του τραπεζιού, τα χτυπήματα και η αιώρηση μπορεί να μην προέρχονται από την επαφή με τα πνεύματα αλλά από το νου των συμμετεχόντων. Και πράγματι, υπάρχουν πολλές σεάνς που αποδείχτηκαν ότι ήταν απάτες, αλλά υπάρχει μια πληθώρα αναφορών για τέτοια περιστατικά που ίσως κάποια να ευσταθούν.
Πως λειτουργεί η ψυχοκίνηση

Το πώς λειτουργεί η ψυχοκίνηση σίγουρα είναι άγνωστο, αλλά πολλοί παραψυχολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για την επίδειξη της ψυχολογικής επίδρασης του εγκεφάλου ενός ατόμου στον φυσικό κόσμο.

Ο Robert L. Shacklett αναφέρει ότι μέσω εργαστηριακών δοκιμών αποδεικνύεται ότι η απελευθέρωση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων φυσικής ενέργειας μπορεί να πυροδοτηθεί από τη δύναμη της σκέψης. Και η δύναμη αυτή μπορεί να μετακινήσει ή να επηρεάσει πράγματα, στην ουσία, επειδή κοσμολογικά είμαστε όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας. Η 'Σκέψη' λαμβάνει χώρα σε διαφορετικό επίπεδο από το φυσικό (που μπορούμε να το καλέσουμε 'νου') αλλά αλληλεπιδρά με το φυσικό μέσω μιας ασθενούς σύζευξης μεταξύ φυσικής ενέργειας και πιο λεπτών μορφών ενέργειας, αναφέρει. Το φυσικό επίπεδο λειτουργεί σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, εκτός από τις φορές που η σκέψη αλληλεπιδρά μ' αυτό.

Το πώς, παραμένει ένα αίνιγμα. Αλλά υπάρχουν θεωρίες:

Κάποιοι ερευνητές υποψιάζονται ότι ίσως υπάρχει μια κβαντική σύνδεση. Μη προβλέψιμα, συχνά παράξενα αποτελέσματα έχουν αναφερθεί στον κόσμο των υποατομικών σωματιδίων, που κυβερνούνται από τους περίπλοκους νόμους της κβαντομηχανικής. Είναι οι νόες μας ικανοί να κατευθύνουν τα υποατομικά σωματίδια και τις ενέργειες με τρόπο που να έχει ως αποτέλεσμα τα ψυχοκινητικά φαινόμενα;

Μια θεωρία αναφέρει ότι η ψυχοκίνηση είναι ο χειρισμός κάποιου τύπου ανθρώπινου 'μαγνητικού πεδίου' γύρω από το σώμα μας, που μπορεί να συγκεντρωθεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Για το σκοπό αυτό, όπως λένε, θα πρέπει κανείς να μπορεί να χαλαρώσει πλήρως και να εστιάσει την προσοχή του χωρίς περισπασμό.

Μια άλλη υποψία είναι ότι τα διάμεσα ή οι συμμετέχοντες σε μια σεάνς μπορούν να συγκεντρώσουν και να επαυξήσουν κύματα θερμότητας και ήχου μέσα σε ένα δωμάτιο ώστε να σχηματίσουν μια συνεκτική ενέργεια που στη συνέχεια μπορεί να κατευθυνθεί σε ένα αντικείμενο, όπως ένα τραπέζι, κάνοντάς το να κινηθεί.

Αν και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η ψυχοκίνηση παραμένει άγνωστος, η έρευνα και ο πειραματισμός γι' αυτό το ενδιαφέρον φαινόμενο συνεχίζεται σε έγκυρα εργαστήρια σε όλον τον κόσμο.
Πώς να αναπτύξει κανείς τηλεκινητικές δυνάμεις

Μπορεί οποιοσδήποτε να έχει ψυχοκινητικές δυνάμεις;

Καθένας έχει τη δυνατότητα να είναι τηλεκινητικός, λέει η Deja Allison στο λήμμα για την τηλεκίνηση στη σελίδα Crystalinks. Η τηλεκίνηση δημιουργείται από υψηλότερα επίπεδα συνείδησης. Δε δημιουργείται με το να 'ευχηθεί κανείς' να συμβεί στο φυσικό επίπεδο. Η ενέργεια για να κινηθεί ή να λυγίσει ένα αντικείμενο δημιουργείται από τις σκέψεις ενός ανθρώπου στο υποσυνείδητό του."

Διάφορες ιστοσελίδες προτείνουν τρόπους με στόχο να αναπτύξει ή να ενδυναμώσει κανείς τις ψυχοκινητικές του δυνάμεις. Όπως για παράδειγμα η χρήση διαλογισμού ή ψαλμών που βοηθάνε στην εκγύμναση του μυαλού για το συγκεκριμένο έργο, συχνά βέβαια χωρίς πραγματική απόδειξη πως κάτι τέτοιο πραγματικά λειτουργεί.

Ο Δρ. Mario Varvoglis, συγγραφέας του 'PSI Explorer', προτείνει πως ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς να τεστάρει τις ψυχοκινητικές δυνάμεις δεν είναι με το να προσπαθεί να μετακινήσει ένα τραπέζι ή ακόμα και ένα σπιρτόκουτο. Πιστεύει πως είναι πολύ καλύτερα να δει κανείς εάν μπορεί να επηρεάσει την κίνηση στο μικροσκοπικό επίπεδο μικρο-τηλεκίνηση. Η μικρο-τηλεκίνηση έχει ερευνηθεί για χρόνια με συσκευές όπως γεννήτριες τυχαίων αριθμών στις οποίες το ελεγχόμενο υποκείμενο προσπαθεί να επηρεάσει την έξοδο αριθμών από τη συσκευή με τρόπο που να ξεπερνάει το τυχαίο.

Κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα τεστ αυτού του είδους έγιναν στο Εργαστήριο Μηχανικών Ανωμαλιών του Princeton (Princeton Engineering Anomalies Laboratory PEAR) στο Πανεπιστήμιο του Princeton και τα αποτελέσματά τους δείχνουν πως κάποιοι άνθρωποι πραγματικά μπορούν να επηρεάσουν τις υπολογιστικές γεννήτριες τυχαίων αριθμών με τη δύναμη του μυαλού τους.

Η ιστοσελίδα Spirit Online προσφέρει μια μέθοδο επτά βημάτων για να βελτιώσει κανείς τις τηλεκινητικές του ικανότητες:

Να διαλογίζεστε καθημερινά για μισή ώρα ή για δεκαπέντε λεπτά εάν το πρόγραμμά σας είναι πολύ γεμάτο. Προσπαθήστε να επιτύχετε ψυχοκίνηση τουλάχιστον μια φορά την ημέρα, ή και δυο εάν αυτό είναι δυνατό. Δώστε στον εαυτό σας το περιθώριο 30 έως 60 λεπτών στην προσπάθεια αυτή.

Επικεντρωθείτε σε μια μέθοδο, τουλάχιστον για μια βδομάδα. Εάν δε δείχνει αποτελέσματα, αλλάξτε μέθοδο.

Ασκηθείτε με χαλαρότητα. Αντί να το πάρετε πολύ στα σοβαρά, σκεφτείτε το σαν ένα πείραμα ή ένα παιχνίδι. Εάν προσπαθήσετε πάρα πολύ στο τέλος θα απογοητευτείτε και αυτό δε θα σας βγάλει πουθενά.

Μην τα παρατάτε.

Μη λέτε στον εαυτό σας ότι δε μπορείτε να το κάνετε, γιατί μπορείτε.

Πιστέψτε!


ΠΗΓΗ

Αμφισβητείται η σταθερότητα της ταχύτητας του φωτός

                                                            Ήταν λάθος ο Αϊνστάιν;


Στη διατύπωση της θεωρίας της σχετικότητας, ο Αϊνστάιν υπέθεσε ένα σύμπαν όπου αντικείμενα κινούνται στο κενό, με συνέπεια η ταχύτητα του φωτός να είναι σταθερή. Τώρα, δύο νέες έρευνες του ιδρύματος Alpha Galileo αμφισβητούν τη σταθερότητα αυτή.

Σύμφωνα με τις δύο έρευνες η γνωστή τιμή της ταχύτητας του φωτός (300 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) ενδέχεται να μην είναι μία άκαμπτη σταθερά, αλλά περισσότερο μία μεταβλητή προσέγγιση. Αυτό δε σημαίνει ότι η αντίληψή μας για το φως είναι λανθασμένη, αλλά ότι η κατανόηση του σύμπαντος είναι σχετικά ατελής.

Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το κενό του διαστήματος δεν είναι τόσο ήρεμο και αδρανές όσο πιστεύαμε. Επικεφαλής της πρώτης έρευνας, με τίτλο «το κβαντικό κενό ως προέλευση της ταχύτητας του φωτός», είναι ο Μαρσέλ Ουρμπάν του Πανεπιστημίου του Νοτίου Παρισιού, ενώ επικεφαλής της δεύτερης, με τίτλο «ένας αθροιστικός κανόνας φορτισμένων στοιχειωδών σωματιδίων», οι Γκερντ Λόιξ και Λουίς Σάντσεζ-Σότο του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ του Ερλάνγκεν στη Γερμανία.

Κατά κανόνα όταν θεωρούμε το κενό του διατήματος, υποθέτουμε πως είναι εντελώς άδειο και στερούμενο κάθε αντικειμένου. Ωστόσο ο Μαρσέλ Ουρμπάν προσδιόρισε ένα μηχανισμό που ορίζει το κενό γεμάτο με εικονικά σωματίδια, τα οποία φέρουν μεταβλητές ενεργειακές τιμές. Για αυτό το λόγο, τα έμφυτα χαρακτηριστικά του κενού, όπως η σταθερά ταχύτητα του φωτός, οφείλουν να τροποποιηθούν.

Οι Λόιξ και Σάντσεζ-Σότο μπόρεσαν να προσδιορίσουν έναν κβαντικό μηχανισμό ο οποίος ορίζει την ύπαρξη ενός περιορισμένου αριθμού εφήμερων σωματιδίων ανά μονάδα όγκου στο κενό. Παρά το γεγονός ότι είναι κενό, το διάστημα στην ουσία είναι γεμάτο με σωματίδια τα οποία εμφανίζονται και εξαφανίζονται πολύ γρήγορα. Σε αυτή την περίπτωση, ήταν ο λόγος της ταχύτητας του φωτός θα ήταν το αποτέλεσμα αυτής της πυκνότητας σωματιδίων, και όχι κάποιας σταθερής έμφυτης ενέργειας εντός του φωτός.

Παρά το γεγονός ότι οι νέες θεωρίες υποστηρίζουν την αναθεώρηση μίας παγιωμένης αντίληψης στο χώρο της φυσικής, δεν αναμένεται να διαταράξουν σε μεγάλο βαθμό τις ισχύουσες θεωρίες σωματιδιακής φυσικής και κβαντικών μηχανισμών. Ωστόσο οι τελευταίες θα πρέπει να λάβουν υπ’όψιν τους τη διακύμανση της ταχύτητας του φωτός, σύμφωνα με τον Ουρμπάν.


ΠΗΓΗ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΕΛΑΣΑΝ ΜΑΣΟΝΟΙ!

Τελικά αυτοί έχουν τρελαθεί ή εμείς;;;

Μια μεγάλη έκπληξη περίμενε τους πολίτες που παρακολούθησαν, στο Νέο Ηράκλειο, την παρέλαση για τον εορτασμό της Εθνικής μας Επετείου.

Στο τέλος της παρέλασης, αφού είχαν περάσει τα μαθητικά τμήματα, οι σύλλογοι, οι οργανώσεις, έκαναν την εμφάνισή τους μέλη της Στοάς ΔΙΟΝΥΣΟΣ αρ.111 της Grande Oriente Universal Greece.

Με επικεφαλής τον Α. Τσιπίδη 33ο, παρέλασαν με πλήρη Τεκτονική περιβολή. Είναι η πρώτη φορά που στην χώρα μας Τεκτονική Δύναμη εμφανίζεται σε παρέλαση.

ΠΗΓΗ

Από τα DVD και τα «στικάκια» στον σκληρό δίσκο από DNA

Μια νέα εποχή φαίνεται να ανατέλλει, που θα αναμιγνύει την πληροφορική με τη βιολογία. Ερευνητές του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής και της αμερικανικής εταιρίας Agilent Technologies κατάφεραν να αποθηκεύσουν έναν μεγάλο όγκο ψηφιακών δεδομένων (data) σε DNA, που είναι το «μόριο της ζωής», ένα υλικο που, αντίθετα με τα συνήθη βραχύβια τεχνικά μέσα αποθήκευσης, διαρκεί επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
 
Δεν είναι η πρώτη φορά που αποθηκεύονται δεδομένα σε DNA, όμως για πρώτη φορά βελτιώνεται τρομερά η σχετική τεχνολογία, τριπλασιάζοντας την έως τώρα δυνατότητα, χάρη στην επίτευξη κωδικοποίησης- αποθήκευσης της τάξης των 2,2 petabytes ανά γραμμάριο DNA. Αυτό σημαίνει ότι ένα μόνο γραμμάριο DNA μπορεί να αποθηκεύσει 2,2 εκατομμύρια gigabits πληροφοριών ή περίπου 468.000 DVD.
 
Η ανάγνωση του DNA είναι σχετικά εύκολη πια, όμως η εγγραφή δεδομένων σε αυτό έχει αποδειχτεί πολύ δύσκολη. Αυτήν τη φορά όμως, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νικ Γκόλντμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το "Science", φαίνεται πως ξεπέρασαν σε σημαντικό βαθμό τις τεχνικές δυσκολίες.
 
Οι ερευνητές κατάφεραν να αποθηκεύσουν σε συνθετικό DNA και μετά να διαβάσουν ξανά (και μάλιστα με ακρίβεια 100%) όλα τα σονέτα του Σαίξπηρ σε αρχείο .txt, ένα ηχητικό αρχείο .mp3 με τον διάσημο λόγο «Έχω ένα όνειρο» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ του 1963, μια φωτογραφία jpg του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής στη Βρετανία και ένα αρχείο pdf με το διάσημο άρθρο των Γουότσον και Κρικ του 1953, με το οποίο ανακοίνωσαν την ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA.
 
Όλο αυτό το ψηφιακό υλικό, σύμφωνα με τους ερευνητές, μετά την αποθήκευσή του θυμίζει έναν απλό κόκκο σκόνης, ο οποίος ελπίζεται ότι θα επιζήσει σ' ένα ξηρό και ψυχρό μέρος για τουλάχιστον 10.000 χρόνια, έχοντας αυτά τα δεδομένα κωδικοποιημένα στο εσωτερικό του. Στο μέλλον, «εφόσον κάποιος ξέρει τον κώδικα, θα είναι σε θέση να το διαβάσει, αν βέβαια έχει ένα μηχάνημα που μπορεί να διαβάσει DNA" είπε ο Γκόλντμαν.
 
Οι ψηφιακές πληροφορίες στον κόσμο συνεχώς διογκώνονται και, σύμφωνα με μια εκτίμηση, υπολογίζονται σε περίπου 3 zettabytes (3.000 δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων bytes). Η συνεχής αύξηση του ψηφιακού περιεχομένου αποτελεί μια ολοένα μεγαλύτερη πρόκληση από την άποψη της αποθήκευσης και μάλιστα σε βάθος χρόνου. Οι σκληροί δίσκοι είναι ακριβοί και ενεργοβόροι (χρειάζονται συνεχή τροφοδοσία με ηλεκτρικό ρεύμα), ενώ ακόμα και τα θεωρούμενα ως καλύτερα μέσα αποθήκευσης, όπως οι μαγνητικές ταινίες, αρχίζουν να φθείρονται μετά από μία δεκαετία.
 
Με δεδομένο ότι το DNA αποτελεί το κατ' εξοχήν μέσο που επέλεξε η φύση για να αποθηκεύσει τον τεράστιο όγκο των γενετικών πληροφοριών όλων των έμβιων όντων του πλανήτη, δεν είναι παράξενο που οι επιστήμονες στρέφονται πλέον σε αυτό ως μια εναλλακτική λύση. Το «μόριο της ζωής» διατηρείται για πολλές χιλιάδες χρόνια, είναι τρομερά μικρό και δεν απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια για την αποθήκευση πληροφοριών.


ΠΗΓΗ

Μηχανές που μαθαίνουν

Η δυνατότητα των ηλεκτρονικών υπολογιστών να «μαθαίνουν», να αυτοδιδάσκονται και να εξάγουν συμπεράσματα είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από πολλές από τις πρόσφατες εξελίξεις στον χώρο της τεχνολογίας, όπως η εξέλιξη των «φίλτρων» spam, των antivirus και των personal assistants, αλλά και πιο «εξωτικών» περιπτώσεων, όπως τα αυτοοδηγούμενα οχήματα.

Ωστόσο, η ζήτηση για δυνατότητες τέτοιου είδους αυξάνεται, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη μίας νέας εφαρμογής τέτοιου τύπου να απαιτεί μεγάλη προσπάθεια.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται το πρόγραμμα PPAML (Probabilistic Programming for Advanced Machine Learning) της DARPA.

Όπως αναφέρει η αμερικανική υπηρεσία, ο πιθανοτικός προγραμματισμός είναι μία νέα μέθοδος διαχείρισης «αναξιόπιστων» πληροφοριών. Μέσω της ενσωμάτωσής του στην «εκμάθηση» των μηχανών, το πρόγραμμα PRAML φιλοδοξεί να αυξήσει τον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να αναπτύξουν εφαρμογές machine learning, αυξάνοντας παράλληλα τις δυνατότητες των ειδικών του χώρου.

Επίσης, το πρόγραμμα επιδιώκει να καταστήσει τις εν λόγω εφαρμογές πιο οικονομικές, σταθερές και ισχυρές, που θα απαιτούν λιγότερα δεδομένα, για να επιτυγχάνουν ακριβέστερα αποτελέσματα- επιτεύγματα που θεωρούνται «άπιαστα» για τα σημερινά δεδομένα.

«Ο στόχος μας είναι τα μελλοντικά προγράμματα machine learning να μην προϋποθέτουν να ξέρει κάποιος τα πάντα για ένα γνωστικό πεδίο και το machine learning για να φτιάξει χρήσιμες εφαρμογές. Μέσω νέων γλωσσών πιθανοτικού προγραμματισμού ελπίζουμε να μειώσουμε τα εμπόδια στο machine learning και να φέρουμε μία έκρηξη καινοτομίας, παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας» λέει σχετικά η Καθλίν Φίσερ, program manager της DARPA.

Η ημέρα προτάσεων που έχει ορίσει η DARPA είναι η 10η Απριλίου. Το πρόγραμμα θα διαρκέσει 46 μήνες, σε τρεις φάσεις, από το 2013 ως το 2017.

ΠΗΓΗ