Κυριακή 31 Μαρτίου 2013
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013
0
Ο Εμπεδοκλής (495-435πΧ). Ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στον σικελικό Ακράγαντα αρχές του 5ου αι. π.Χ.. Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι ο μόνος γηγενής πολίτης μιας δωρικής πολιτείας που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία της φιλοσοφίας. Ήταν γιός του Μέτωνος, που το 470 π.Χ. είχε συνεργήσει στην κατάλυση της τυραννίας, και εγγονός του Εμπεδοκλή που το 496 π.Χ. στέφθηκε νικητής σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία. Ο βίος του είναι γεμάτος με απόκρυφες ιστορίες και θαύματα που αγγίζουν τα όρια του μύθου. Στο πρόσωπο του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή. Ο ποιητής μας Κ. Παλαμάς αναφέρει για αυτόν: «Εμφανίζεται παντού να εξασκεί τη χάρη του, πολιτευτής, φιλόσοφος, χρυσόστομος ρήτορας, μεγαλεπήβολος μηχανικός, πανεπιστημιακός ερευνητής, γιατρός, θεόσοφος, μάγος, κύριος κάθε είδους λόγου, ραψωδός, υμνοπόλος, ιερεύς, προφήτης.
Εμπεδοκλής
0
Ο Παρμενίδης γεννήθηκε στην Ελέα της Κάτω Ιταλίας στα τέλη του 6ου αι. Π.Κ.Ε., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων.
Η φιλοσοφία του: Προοίμιο-Αλήθεια
Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.
«αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα».
Παρμενίδης
Η φιλοσοφία του: Προοίμιο-Αλήθεια
Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.
«αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα».
0
Ο ΘΕΟΣ ΚΡΟΝΟΣ
Καλλιτεχνική προτομή του θεού Κρόνου (Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος ΙΕ΄, σελίδα 262)
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Ο θεός Κρόνος ήταν από τους αρχαιότερους θεούς της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν ο νεώτερος από τους Τιτάνες, τους υιούς του Ουρανού και της Γαίας (κατά άλλο μύθο του Ωκεανού και της Τηθύος) και ο συνεχιστής της δημιουργίας του κόσμου, την οποία σταμάτησε ο πατέρας του. Οπλισμένος από την μητέρα του, που ήταν αγανακτισμένη διότι ο πατέρας του Ουρανός μη θέλοντας να συνεχίσει την δημιουργία, γκρέμιζε τα παιδιά της στα Τάρταρα (τα βύθιζε στα έγκατα της γης) με αδαμάντινη άρπη (δρεπάνι) και έχοντας συμμάχους τους αδελφούς του, κατέβαλλε τον πατέρα του και έκοψε τα μέλη της ανδρικότητας του, εκ των οποίων, αφού τα έριξε στην θάλασσα γεννήθηκε η Αφροδίτη, ενώ από το αίμα που έτρεξε κατά την αποκοπή τους γεννήθηκαν οι Ερυνίες.
Επί της βασιλείας του Κρόνου, η οποία είναι η 2η φάση της δημιουργίας, γεννιόνται πλάσματα που ανήκουν στην ηθική τάξη, σε αντίθεση με τα πλάσματα της βασιλείας του Ουρανού (Κύκλωπας, Τιτάνας), οι οποίοι είναι άγριες φυσικές δυνάμεις. Ανάλογα η Νύχτα γέννησε τον Θάνατο, τον Ύπνο, τις Μοίρες, την Νέμεση, την Έρι, και αυτή τον Πόνο, τις Μάχες, τον Όρκο κ.ο.κ.
Παρά όμως την ιδέα της ηθικότητας και την γέννηση της ελπίδας της ομαλής εξελίξεως του κόσμου προς το καλύτερο, άξαφνα το έργο της δημιουργίας σταματά και πάλι, διότι ο Κρόνος επανέλαβε το φθοροποιό έργο του πατέρα του Ουρανού, καταπίνοντας τα παιδιά της αδελφής του και συζύγου του Ρέας. Δηλαδή τα ίδια τα παιδιά του.
0
Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ (ή ΒΑΚΧΟΣ)
Χάλκινη κεφαλή Διονύσου από την βασιλική πυραμίδα του Βόρειου νεκροταφείου της Μερόης (150 π.Χ. - 50 μ.Χ.).Αρχαιολογικό Μουσείο Χαρτούμ
Ο θεός της δημιουργού δυνάμεως που γονιμοποιεί την φύση, υπό την επίδραση της λατρείας του οποίου το ελληνικό πνεύμα υπήρξε γονιμότατο εις παραγωγή πνευματικών και καλλιτεχνικών προϊόντων.
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΜΥΘΟΙ
Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄52) το όνομα του θεού Διονύσου άκουσαν πολύ αργότερα από τα ονόματα των άλλων Θεών οι αρχαιότατοι της Ελλάδος κάτοικοι (οι Πελασγοί) οι οποίοι τελούσαν θυσίες στους θεούς στην Δωδώνη, ανώνυμα στην αρχή και με ονόματα αργότερα όταν άρχισαν να κάνουν χρήση των ονομάτων που έλαβαν από τους Αιγύπτιους, κατόπιν αδείας του αρχαιότατου και μοναδικού της εποχής μαντείου της Δωδώνης. Σε ενίσχυση της μαρτυρίας του Ηρόδοτου έρχεται αφ’ ενός μεν η εν Μηθύμνη της Λέσβου παράδοση κατά την οποία οι αλιείς της πόλεως βρήκαν εις την θάλασσα το εξ ελιάς ξόανο του οποίου η μορφή δεν έμοιαζε με τις ελληνικές θεότητες (Παυσ. Χ 19.3) και αφ’ ετέρου η αρχαιότατη και πρώτη αναφορά στον Διόνυσο από τον Όμηρο (Ιλ. Ζ΄ 130 κ. εξ.) εις την οποία φαίνεται ότι ο θεός ή ήρως Διόνυσος τον οποίο καταδιώκει ο υιός του Δρυάντος και βασιλεύς των Ηδωνών Λυκούργος είναι ξένος ακόμη εις την Ελλάδα. Ούτε αχαϊκή θεότητα φαίνεται να ήταν ο θεός Διόνυσος . Στην Ελλάδα η λατρεία του διαδόθηκε από την Θράκη όπου και πρώτα λατρεύτηκε από τις Θρακικές φυλές οι οποίες πρώτα κατοίκησαν εις την Πιερία (της Μακεδονίας) και την Θεσσαλία, και εις τις κοιλάδες του Παρνασσού και Ελικώνος έπειτα. Από τις φυλές αυτές διαδόθηκε η λατρεία του Διονύσου και οι περί αυτού μύθοι εις τις χώρες των αιολικών φύλων, τα οποία υιοθέτησαν αυτούς, μεταμορφώνοντάς τους κατά το δικό τους πνεύμα. Από τις αιολικές παραδόσεις δημιουργήθηκε η θηβαϊκή περί της γεννήσεως του Διονύσου παράδοση, η οποία είναι ο κατ’ εξοχήν περί αυτού γνήσιος ελληνικός μύθος. Θρακοφρυγικής άλλωστε εισαγωγής πιστεύεται ότι είναι και το από τους τραγικούς άλλο όνομα που επικράτησε το «Βάκχος», που προέρχεται από το επίθετο του θεού Σαβαζίου «Βαγαῖος».
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Η γέννηση του Διονύσου από το μηρό του Διός. Μικρογραφία από το έργο «Συναγωγή και εξήγησης Ιστοριών» του Αγίου Γρηγορίου. Κωδ. 14 (συλλογή Παναγίου Τάφου), φ. 311α, 11ος αιώνας. Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Ιεροσολύμων. (Πηγή: Τα αρχεία της χαμένης Γνώσης, Παναγιώτης Α. Τουλάτος, εικ. 77)
0
Σε λιγότερο από έξι ώρες, έναντι περίπου 50 μέχρι σήμερα, έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το ρωσικό διαστημόπλοιο που μετέφερε το τριμελές πλήρωμα που θα αντικαταστήσει την ομάδα κοσμοναυτών και αστροναυτών που βρίσκεται σήμερα εκεί.
Οι δύο Ρώσοι και ο ένας Αμερικανός που ξεκίνησαν από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ στο Καζακστάν την Πέμπτη, χρησιμοποίησαν την «παράκαμψη-εξπρές» που επιτρέπει στα διαστημόπλοια να γλιτώνουν δύο ημέρες στο διάστημα, πριν συνδεθούν στον σταθμό.
Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται αυτή η διαδρομή, που σχεδίασαν οι Ρώσοι μετά από τριετή προσπάθεια και απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
«Είναι μία δύσκολη διαδικασία. Εάν για κάποιο λόγο δεν μπορείς να διορθώσεις την τροχιά ή να αποφύγεις διαστημικά σκουπίδια ... μπορεί να διαταραχθεί η διαδικασία», σημείωσε ο Ιγκόρ Λίσοφ, από το εξειδικευμένο ρωσικό περιοδικό Novosti Kosmonavtiki.
Τα πλεονηκτήματα ωστόσο είναι πολλά. «Οσο κοντύτερα είναι ο σταθμός, τόσο καλύτερα νιώθουμε, όλα καλά», είπαν οι κοσμοναύτες καθώς προσέγγιζαν τον ISS. Το πλήρωμα του Σογιούζ δεν χρειάστηκε να μείνει δύο ημέρες μέσα στην στενόχωρη κάψουλα και έφτασε πριν αρχίσουν τα συμπτώματα από την προσαρμογή στην έλλειψη βαρύτητας. Η ναυτία, οι ζαλάδες και οι έμετοι είναι σοβαρά προβλήματα σε τόσο στενό χώρο.
Παράλληλα, ευαίσθητα επιστημονικά πειράματα και εργαστήρια μπορούν πλέον να φτάσουν σε τροχιά σε κλάσμα του αρχικού χρόνου, βελτιώνοντας την ποιότητα και το εύρος των αποτελεσμάτων που θα εξάγουν οι επιστήμονες.
Οι Ρώσοι ωστόσο δεν σταματούν εκεί, καθώς οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν την επόμενη διαδρομή εξπρές που αναζητείται να είναι διάρκειας μόλις δύο περιστροφών γύρω από τον πλανήτη μας.
ΠΗΓΗ
«Εσπασαν τα κοντέρ» προς το διάστημα οι Ρώσοι
Σε λιγότερο από έξι ώρες, έναντι περίπου 50 μέχρι σήμερα, έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το ρωσικό διαστημόπλοιο που μετέφερε το τριμελές πλήρωμα που θα αντικαταστήσει την ομάδα κοσμοναυτών και αστροναυτών που βρίσκεται σήμερα εκεί.
Οι δύο Ρώσοι και ο ένας Αμερικανός που ξεκίνησαν από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ στο Καζακστάν την Πέμπτη, χρησιμοποίησαν την «παράκαμψη-εξπρές» που επιτρέπει στα διαστημόπλοια να γλιτώνουν δύο ημέρες στο διάστημα, πριν συνδεθούν στον σταθμό.
Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται αυτή η διαδρομή, που σχεδίασαν οι Ρώσοι μετά από τριετή προσπάθεια και απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.
«Είναι μία δύσκολη διαδικασία. Εάν για κάποιο λόγο δεν μπορείς να διορθώσεις την τροχιά ή να αποφύγεις διαστημικά σκουπίδια ... μπορεί να διαταραχθεί η διαδικασία», σημείωσε ο Ιγκόρ Λίσοφ, από το εξειδικευμένο ρωσικό περιοδικό Novosti Kosmonavtiki.
Τα πλεονηκτήματα ωστόσο είναι πολλά. «Οσο κοντύτερα είναι ο σταθμός, τόσο καλύτερα νιώθουμε, όλα καλά», είπαν οι κοσμοναύτες καθώς προσέγγιζαν τον ISS. Το πλήρωμα του Σογιούζ δεν χρειάστηκε να μείνει δύο ημέρες μέσα στην στενόχωρη κάψουλα και έφτασε πριν αρχίσουν τα συμπτώματα από την προσαρμογή στην έλλειψη βαρύτητας. Η ναυτία, οι ζαλάδες και οι έμετοι είναι σοβαρά προβλήματα σε τόσο στενό χώρο.
Παράλληλα, ευαίσθητα επιστημονικά πειράματα και εργαστήρια μπορούν πλέον να φτάσουν σε τροχιά σε κλάσμα του αρχικού χρόνου, βελτιώνοντας την ποιότητα και το εύρος των αποτελεσμάτων που θα εξάγουν οι επιστήμονες.
Οι Ρώσοι ωστόσο δεν σταματούν εκεί, καθώς οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν την επόμενη διαδρομή εξπρές που αναζητείται να είναι διάρκειας μόλις δύο περιστροφών γύρω από τον πλανήτη μας.
ΠΗΓΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
