Το αίνιγμα της Σφίγγας

Το αίνιγμα της Σφίγγας.

«Τί εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;»

Αυτό ήταν το αίνιγμα που έβαζε η Σφίγγα σε όποιον περνούσε από το δρόμο της. Είναι σαφές από το μύθο. Όποιος δεν απαντά, καταδικάζεται σε θάνατο. Γκρεμίζεται στα τάρταρα της ανυπαρξίας.

Ο καιρός περνά, μα απάντηση δε μπορεί να δώσει κανείς. Πλήθος οι νεκροί που δεν γνώρισαν την αλήθεια. Κάποτε όμως περνά από εκεί κι ο Οιδίποδας, ο αληθινά σοφός.

Ο αληθινά έλλογος.

Η Σφίγγα ακούγεται σαν εσωτερική φωνή του ανθρώπινου είδους. Αναγκάζει τον άνδρα να αναρωτηθεί για το ρόλο και τη πορεία του στο κόσμο. Τον κοιτάζει στα μάτια. Απόλυτα και τρομερά. Του επιβάλλει να γνωρίσει για πρώτη φορά τον εαυτό του. Η απάντηση, για πρώτη φορά δίνεται σωστή. Είναι φυσικά ο ίδιος ο άνθρωπος.

Μέσα από τον Οιδίποδα η ανθρωπότητα για πρώτη φορά συνειδητοποιεί τον ακριβή ρόλο της μέσα σε απέραντους αιώνες ανυπαρξίας. Ενδοσκοπείται. Κοιτάζει από μακριά, μα κι από κοντά τον εαυτό της, δίχως την αποπροσανατολιστική φθοροποιό επίδραση του χρόνου. Καταλαβαίνει ο άνθρωπος επιτέλους.

Είναι προδιαγεγραμμένος ο κύκλος της ζωής του. Τρεις φάσεις υπάρχουν σε αυτό το κύκλο. Γέννηση, ακμή και πτώση. Φάσεις αναπόδραστες, από πριν ορισμένες. Για πρώτη φορά αποτινάσσει από επάνω του το φόβο του θανάτου, εφόσον για πρώτη φορά αποδέχεται το αναπόφευκτο, χωρίς κραυγές και δάκρυα.

Έτσι, μόνος, βλέπει καθαρά, δίχως τους παραμορφωτικούς φακούς του σήμερα του χθες και του αύριο. Έτσι παίρνει απόφαση να ζήσει για πάντα. Να νικήσει στο μεγάλο αγώνα της ύπαρξης. Και ένας είναι ο τρόπος για να μη πεθάνει ποτέ ο άνθρωπος. Να ζήσει γενναία και με πάθος κάθε στιγμή της ζωής, απολαμβάνοντας τους δροσερούς χυμούς του έρωτα και περπατώντας το δρόμο της αρετής, αφήνοντας πίσω του μνημεία και ίχνη ορατά και ψηλαφητά.

«Άνθρωπον λέγεις!» απαντά ενθουσιασμένος ο Οιδίποδας. Η διαπίστωση του αυτή, όπως κάθε μεγάλη ανακάλυψη, φέρει πόνο και γνώση. Και χαρά όμως. Ο άνθρωπος γνωρίζει πια τα όρια του. Τα έχει «ορίσει». Είναι εκεί, μπροστά τους. Τα σέβεται, μα δε τα φοβάται πια. Είναι εκεί για να τα ξεπεράσει! Και η Σφίγγα, σαν άλλος εσωτερικός δαίμονας της ανθρώπινης ψυχής, που δε μπορεί άλλο να πνίγει τους ανθρώπους με το αγωνιώδες του ερωτήματος της, γκρεμίζεται στα βάραθρα του ασυνείδητου μας. Δε χάνεται ποτέ.

Αυτές είναι οι έξι πιο δημοφιλείς θεωρίες συνωμοσίας

Οι εξωγήινοι υπάρχουν, μας ψεκάζουν, ο άνθρωπος δεν πήγε ποτέ στο φεγγάρι: Η εταιρεία Public Policy Polling κατέγραψε τις μεγαλύτερες θεωρίες συνωμοσίας στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την Αthens Voice, ο κατάλογος με τις επικρατέστερες θεωρίες είναι ο ακόλουθος:

1) «Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι απάτη». Το πιστεύει το 37% των ερωτηθέντων.

2) «Ε, ναι, υπάρχουν εξωγήινοι». Το πιστεύει το 29% του εκλογικού σώματος. Ένα 21% θεωρεί επίσης πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ κουκούλωσε την υπόθεση συντριβής ΟΥΦΟ στο Ρόσγουελ του Νιου Μέξικο, το 1947. Υπέρ της θεωρίας κουκουλώματος τάσσεται το 27% των οπαδών του Μιτ Ρόμνεϊ και το 16% του Μπαράκ Ομπάμα.

3) «Τα εμβόλια σχετίζονται με την εμφάνιση αυτισμού». Το πιστεύει το 20%.

4) «Ο Μεγαλοπόδαρος υπάρχει». Το έχει σίγουρο το 14%.

5) «Η κυβέρνηση προσθέτει φθόριο στο νερό για να εξυπηρετήσει άνομους σκοπούς». 9% των Αμερικανών είναι βέβαιοι.

6) «Ο άνθρωπος δεν πάτησε ποτέ στο φεγγάρι». Το πιστεύει το 7%.


ΠΗΓΗ

Δύσκολη η πληρωμή φαρμάκων

17 Απριλίου 2013 | 12:53. Κοινωνία

Οι μισοί Έλληνες δυσκολεύονται αρκετά να προμηθευτούν τα φάρμακά τους.
Συγκεκριμένα,έρευνα που έγινε τον περασμένο Ιανουάριο από το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας έδειξε ότι το 56,7% των συμμετεχόντων έχουν πρόβλημα στο να πληρώσουν τα φάρμακα, ενώ το 52,3% ανησυχούν για το αν θα μπορέσουν να καλύψουν το κόστος της φαρμακευτικής τους περίθαλψης την ερχόμενη διετία.
Τα παραπάνω ανέφεραν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Ιωάννης Τούντας και οι καθηγητές Α. Δημόπουλος, Α. Χατζάκης, Χ. Στεφανάδης, Α. Νικοπούλου - Καραγιάννη, Π. Μαράκος και Α. Γλυκοφρύδη - Λεοντσίνη, με αφορμή τη συγκρότηση εθελοντικού φορέα δωρεάν υποστήριξης ανέργων και απόρων.
Τέλος, σημειώνεται ότι οι «Σύμμαχοι Υγείας» είναι πρόγραμμα μη κερδοσκοπικής προσφοράς από γιατρούς, οδοντιάτρους, φαρμακοποιούς και ψυχολόγους, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας.

ΠΗΓΗ

Μόνιμος κάτοικος στον πλανήτη Άρη

Η ολλανδική οργάνωση Mars One ζητά πρόθυμους πολίτες να μετοικίσουν στον Άρη και ήδη έχει λάβει χιλιάδες αιτήσεις από άτομα που εμφανίζονται έτοιμα να εγκαταλείψουν τη Γη για τον Κόκκινο Πλανήτη.

 
Ηλιοβασίλεμα στον Άρη, όπως το κατέγραψε το ρόβερ Spirit το 2005.
 (φωτο.: Mars Exploration Rover Mission, NASA)

Η επιστημονική κοινότητα θεωρεί ότι κάποτε Γη και Άρης είχαν παρεμφερή ατμόσφαιρα, η οποία ωστόσο εξελίχθηκε με την πάροδο των ετών διαφορετικά. Πλέον η ατμόσφαιρα στον Άρη είναι πολύ λεπτή με αποτέλεσμα να μην διατηρεί τη θερμότητα από τον Ήλιο, κάνει υπερβολικό κρύο για τα δικά μας δεδομένα και τα νερά είναι είτε παγωμένα είτε περνούν κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη.

Τα δεδομένα αυτά δεν αποθαρρύνουν την οργάνωση Mars One από το να ελπίζει ότι θα δημιουργήσει την πρώτη αποστολή προς τον Άρη το 2018 που θα προετοιμάσει το έδαφος για τον εποικισμό του πλανήτη από το 2023. Ζητά λοιπόν επίδοξους μετοίκους, με κυριότερα χαρακτηριστικά την προσαρμοστικότητα και την ικανότητα να εργάζονται με ομαδικό πνεύμα. Το εγχείρημα θα καλυφθεί τηλεοπτικά ενώ όσοι επιλεγούν θα λάβουν σωματική εκπαίδευση και ψυχολογική προετοιμασία.

Σε ό,τι αφορά τη διαβίωσή τους στον πλανήτη Άρη, θα εξασφαλίζουν ενέργεια από ηλιακά πάνελ, θα πίνουν ανακυκλωμένο νερό και θα καλλιεργούν την τροφή τους. Η οργάνωση υποστηρίζει στην ιστοσελίδα της ότι το σχέδιο είναι καλά προετοιμασμένο και απόλυτα βιώσιμο παρά τις ενστάσεις και τις αμφιβολίες που διατυπώνουν επιστήμονες για το εγχείρημα.

(Πηγή:BBC)

ΠΗΓΗ

Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας Μάικλ Τζόρνταν

Ο κύριος MJ που έγινε... ιπτάμενος!

Ο πλέον πολυβραβευμένος παίκτης του ΝΒΑ, το αστέρι πρώτου μεγέθους κατέκτησε κυριολεκτικά τα πάντα: 5 τίτλους πολυτιμότερου παίκτη στην κανονική σεζόν και 3 τίτλους πολυτιμότερου παίκτη σε All-Star Game!

Και είναι βέβαια και τα αξεπέραστα ρεκόρ του στο ΝΒΑ που τον εκτινάσσουν στην απόλυτη κορυφή: με 30,1 πόντους κατά μέσο όρο στην καριέρα του (41 πόντους σε τελικούς) και 10 τίτλους πρώτου σκόρερ στο πρωτάθλημα (1987-93, 1996-98, με τους 7 συνεχόμενους!), ο MJ σκόραρε το νούμερο-φόβητρο για κάθε αντίπαλο των 32.292 πόντων στην καριέρα του.

Αυτά που έκανε στο μπάσκετ και για το μπάσκετ δεν έχουν όμοιό τους και θα χρειαζόμασταν τόνους μελάνι για να απαριθμήσουμε μόνο τα ρεκόρ του! Πέρα από επαγγελματίας μπασκετμπολίστας και ολυμπιακός αθλητής, ο Τζόρνταν είναι ωστόσο και πετυχημένος επιχειρηματίας, ενώ έχει κάνει και το πέρασμά του από τον κινηματογράφο.

Ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες λοιπόν όλων των εποχών, ο Τζόρνταν κυριάρχησε στο σπορ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ως και τα τέλη του '90. Με τη βοήθεια του θείου του ταλέντου, οι Μπουλς κατέκτησαν 6 πρωταθλήματα ΝΒΑ, γεγονός που εκτόξευσε τον πρωτεργάτη του θριάμβου τους στην απόλυτη αθλητική δόξα.

Ας δούμε λοιπόν την πορεία του Air Jordan, του ανθρώπου που αψήφησε τη βαρύτητα...

Πρώτα χρόνια

Ο Μάικλ Τζόρνταν γεννιέται στις 17 Φεβρουαρίου 1963 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, μεγαλώνει ωστόσο στο Γουίλμιγκτον της Βόρειας Καρολίνα. Ο πιτσιρικάς αναπτύσσει από μικρή ηλικία το ανταγωνιστικό του ταλέντο στα σπορ, θέλοντας πάντα να κερδίζει όποιον αγώνα κι αν έπαιζε.

Γεγονός που θα κάνει βέβαια αργότερα τον πατέρα του, Τζέιμς, να σχολιάσει: «Αυτό που έχει είναι ένα πρόβλημα ανταγωνισμού. Λες και γεννήθηκε με αυτό. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να υπερβεί περισσότερο στη ζωή του είναι ο εαυτός του».

Κολεγιακό μπάσκετ

Ο Τζόρνταν γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα το 1981 και σύντομα γίνεται αναπόσπαστο μέλος της κολεγιακής ομάδας μπάσκετ. Με τη συμβολή του, η ομάδα κερδίζει το Κολεγιακό Πρωτάθλημα NCAA το 1982, με τον Τζόρνταν να σκοράρει το τελευταίο και νικητήριο καλάθι κόντρα στο Πανεπιστήμιο του Τζορτζτάουν. Ο δαιμόνιος πιτσιρικάς ξεχώρισε και τις επόμενες χρονιές, κατακτώντας τον τίτλο «Παίκτης της Χρονιάς» στο Πρωτάθλημα NCAA και το 1983 και το 1984.
Το καλοκαίρι του 1984, ο Τζόρνταν κάνει την πρώτη του εμφάνιση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως μέλος της εθνικής ομάδας μπάσκετ των ΗΠΑ. Η ομάδα κατακτά το χρυσό στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες, αν και η μεγάλη συνεισφορά του Τζόρνταν σε ολυμπιακή διοργάνωση θα λάβει χώρα το 1992, όταν έφερε το χρυσό πίσω στις ΗΠΑ από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης...

ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Aristotelis Ithika Nikomaxeia 2 Www.schooltime.gr

ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ

Aristotelous Ithika Nikomaxeia t.1 Schooltime.gr

Καιάδας - Ο μύθος της θανάτωσης βρεφών από τους Σπαρτιάτες

Ένας απ’ τους πιο ατιμωτικούς θανάτους κατά την αρ­χαιότητα, ήταν ο κατακρημνισμός σε βάρα­θρο. Εφαρμοζόταν στην Αθήνα, στην Κόρινθο, στους Δελφούς, στη Θεσσαλία κι αλλού και αφορούσε τους αιχμαλώτους, εγκληματίες, ιερόσυλους και προδότες.

Εκτός από το αυτονόη­το μαρτύριο, η ποινή εμπεριείχε και με­ταφυσικές προεκτάσεις, καθώς το σώμα παρέμενε άταφο και η ψυχή αδυνατούσε να λυτρωθεί. «Κόρακες» ονομαζόταν ο τόπος τιμωρίας στη Θεσσαλία, «βάραθρο» ή «όρυγμα» στην Αθήνα, όπου πάντως μετά το 406 π.Χ. φαίνεται πως η τιμωρία παύει να εφαρμόζεται, «Καιάδας» στη Σπάρτη. Ο τελευταίος είναι και ο πιο διάσημος, καθώς είναι ευρέως διαδεδομένη σήμερα η φήμη, πως εκεί έριχναν οι Σπαρτιάτες, εκτός από αιχμαλώτους και κατάδικους, τα ανάπηρα και ασθενικά βρέφη ή παιδιά της Σπάρτης. Ο Καιάδας, που ο Στράβων τον αποκαλεί «δεσμωτήριον το παρά Λακεδαιμονίους σπήλαιο τι», ταυτίζεται σήμερα με το σπηλαιοβάραθρο του χωριού Τρύπη (10 χλμ. βορειοδυτικά της Σπάρτης), βάσει των περιγραφών του αρχαίου περιηγητή Παυσανία (τον αποκαλεί «απότομο και βαθύ βάραθρο»), του Πλούταρχου κ.ά., καθώς και του σύγχρονου Γάλλου περιηγητή O. Rayet, ο οποίος το επισκέφτηκε το 1879.

Κατά ιστορικές αναφορές, στον Καιάδα ρίχτηκαν από τους Σπαρτιάτες ο ήρωας του Β΄ Πελοποννησιακού πολέμου ο Αριστομένης ο Ανδανιεύς μαζί με 50 αιχμαλώτους Μεσσηνίους. Επίσης στον Καιάδα οι Σπαρτιάτες κατακρήμνισαν και το νεκρό σώμα του βασιλέως των Παυσανία που είχε καταδικαστεί σε θάνατο επί προδοσία. Οι αρχαίες αναφορές (Θουκ. 1.134, Παυσαν. 4.18, Στράβ. Η 376) καθιστούν σαφές ότι στον Καιάδα απορρίπτονταν «…οι επί μεγίστοις τιμωρούμενοι» και οι αιχμάλωτοι πολέμου.

Πως όμως διαμορφώθηκε ο μύθος περί κατακρήμνισης καχεκτικών παιδιών στον Καιάδα;

Εν αρχή ην ο Πλάτων, ο οποίος στην «Πολιτεία» του πρότεινε τη θανάτωση των ασθενικών βρεφών σε βάραθρο της κλασικής Αθήνας, αλλά ανεξήγητα το εφιαλτικό όνειρό του Πλάτωνα χρεώθηκε η Σπάρτη. Ο Καιάδας έχει -μάλλον κακώς- ταυτιστεί με τους, επίσης τρομερούς, «Αποθέτες». Τον τόπο δηλαδή που οι Σπαρτιάτες απέθεταν τα μη αρτιμελή βρέφη, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος και μόνον αυτός, στον βίο του Λυκούργου. Συγκεκριμένα ο αρχαίος ιστορικός γράφει ότι οι γονείς του κάθε νεογέννητου το έφερναν εμπρός σε μία επιτροπή γερόντων που το εξέταζαν. Εάν το έβρισκαν υγιές και αρτιμελές το παρέδιδαν στην πόλη να ανατραφεί, ενώ στην αντίθετη περίπτωση το «απέπεμπον εις τας λεγομένας Αποθέτας», έναν βαραθρώδη τόπο στον Ταΰγετο, έτσι ώστε το δύσμορφο βρέφος να πεθάνει μεν από βέβαιο φυσικό θάνατο, αλλά η πολιτεία να μη μιανθεί από την εκτέλεση του. Πάντως, ακόμη και έτσι, οι σύγχρονοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτή την τύχη είχαν μόνο τα παιδιά με βαριές δυσμορφίες και όχι ελαφρές αναπηρίες, αλλά και παιδιά από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.

Μηδέν και μηδενισμός.-ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

«Μηδέν και μηδενισμός. Προκαταβολικά πρέπει να ειπωθεί ότι εκείνος που δεν έχει καμία σχέση με το μηδενισμό είναι ο Νίτσε. Εάν ο ευρωπαϊκός μηδενισμός σημαίνει την άρνηση και την παρακμή, τον εκφυλισμό, τη σήψη, τη φθορά, και την απαισιοδοξία, το πνεύμα του Νίτσε είναι σε όλα αυτά το ακριβώς αντίθετο. Η ομολογία είναι ρητή και γίνεται με το στόμα του ίδιου του Νίτσε:

"Αναιρώ, όπως δεν αναίρεσε ποτέ κανείς, και είμαι εντούτοις το αντίθετο ενός αρνητικού πνεύματος. Είμαι ο χαρούμενος μαντατοφόρος στο βαθμό που κανείς δεν υπήρξε ως τώρα, και κατέχω την έννοια μιας τόσο ψηλής αποστολής, που κανείς δεν έφτασε να συλλάβει ως σήμερα• οι ελπίδες ξαναρχίζουν με μένα*** ."

Το γεγονός ότι του φόρτωσαν ό,τι ακριβώς δεν έχει, και ό,τι καταμήνυσε στους άλλους, πηγάζει από την ψυχολογία του κλέφτη, που φωνάζει για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.

Ο βαθμός κατανόησης του προσωκρατικού πνεύματος από το Νίτσε είναι ευθέως ανάλογος με το βαθμό παρανόησης του Νίτσε από το σύγχρονο πνεύμα. Όση, δηλαδή, φυσικότητα και ρώμη είδε ο Νίτσε στο στοχασμό των Προσωκρατικών, τόση αρρώστεια και επιτήδευση είδε ο σύγχρονος άνθρωπος στο στοχασμό του Νίτσε. Το πράγμα έχει και την αιτία και την ερμηνεία του.

Η αιτία εντοπίζεται στη διαφορά και στην αντίθεση ανάμεσα στην προσωκρατική και στη σύγχρονη αντίληψη αναφορικά με τη βουλητική δύναμη που χρειάζεται, προκειμένου να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος με φυσικό τρόπο – που είναι ο μόνος ορθός – τη φυσική πραγματικότητα.

Οι Προσωκρατικοί συντονίζουνται με τη σκληρότητα του κόσμου. Στην κτηνωδία της φύσης, σαν μόνο ισοδύναμο, αντιτάσσουν τη σταθερότητα του ανθρώπου. Πρόκειται για μια σκληρότητα όχι απάνθρωπη – όπως παρανοώντας και παρανοϊκά χαρακτήρισαν τη σκληρότητα του Νίτσε – αλλά κατεξοχήν ανθρώπινη. Υπάρχει άλλος συγγραφέας που νά ‘χει δώσει σε βιβλίο του τον τίτλο

Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο!** 

Η σκληρότητα του Νίτσε είναι του εξής τύπου: αν είναι, προκειμένου να στεριώσει το γεφύρι, να πεθάνει η όμορφη γυναίκα του πρωτομάστορα, τότε να πεθάνει• αν είναι, προκειμένου να μη μεταδοθεί στην πόλη η πανούκλα που κομίζει, να βουλιάξει το καράβι, τότε να βουλιάξει• αν είναι, προκειμένου να μην ατιμασθεί από την αραπιά, να καεί το Μισολόγγι, τότε να καεί.

Αυτή, βέβαια, η διαλεκτική του είτε… είτε δεν αποκλείει και την άλλη του τόσο… όσο. Και από τη σκοπιά αυτή ο Νίτσε θα μας έλεγε:

Μπροστά στο λιοντάρι αν θέλεις να σωθείς, και προ παντός να σώσεις το φιλότιμό σου, άλλος τρόπος από το να γίνεις θηριοδαμαστής δεν υπάρχει. Να βρεις τρόπο δηλαδή να το παλέψεις, και αν φτάνεις να το ημερώσεις, χωρίς ούτε να το βάλεις στα πόδια αγνάντια του, ούτε να το κλείσεις στο κλουβί με παγίδες και λάκκους.

Το έξοχα έξοχο, συνεχίζει ο Νίτσε, και τότε ο άνθρωπος γίνεται Άνθρωπος – Übermensch είναι η νέα λέξη, με την οποία ο Νίτσε πλούτισε την ανθρώπινη γλώσσα – θά ‘ταν να σπρώξεις στο κλουβί, και να μπεις μέσα ο ίδιος.

Είναι γνωστό ότι ο Νίτσε το πρότυπο του ανθρώπου που σάρκωσε το ιδεώδες της βούλησης για δύναμη τό ‘βλεπε στο Βοναπάρτη. Και είναι γνωστή ακόμη η φράση του Κουτούζωφ προς τον τσάρο Αλέξανδρο, όταν ο Ναπολέων σφηνώθηκε στα δόντια του ρωσικού χειμώνα. 

– Ο Βοναπάρτης κλείστηκε μαζί με την αρκούδα στο κλουβί, και σφάληξε πίσω του την πόρτα. Καλά είναι τώρα!

Ο άνθρωπος του Νίτσε είναι ο τύπος του Βοναπάρτη που πρέπει εντούτοις να νικήσει το ρωσικό χειμώνα. Εάν η ανύψωση του ανθρώπου σε τέτοιο ύψος βουλητικής δύναμης φαίνεται δεινή, είναι μύριες φορές χειρότερα τα δεινά που τον περιμένουν, εφόσον συνεχίζει το δρόμο της απάτης που τραβάει. Αυτή είναι η λογική συνέπεια της φυσικής αφετηρίας του Νίτσε. Και κατά τούτο ο Νίτσε γίνεται προφήτης κακών για τους ανθρώπους. Εκήρυξε, όπως λένε, τον ευρωπαϊκό μηδενισμό.

Μα τι θά ‘πρεπε ν’ ακούσουμε ακόμη, όταν βλέπουμε να καίγεται το σπίτι μας, και μεις δεν εννοούμε να ξεπορτίσουμε, για να μη γίνουμε τάχατες ανέστιοι!

Απέναντι σ’ αυτή τη στάση του Νίτσε, την αυθεντική δηλαδή ερμηνεία του στοχασμού των Προσωκρατικών, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει υιοθετήσει τη στάση του δειλού κυνηγού με τα ναρκοβόλα – τα ναρκωτικά άλλωστε είναι η σημαία ευκαιρίας του καιρού μας – που έκλεισε το λιοντάρι στο κλουβί – κι όπου λιοντάρι διάβαζε φύση – και κάθεται απέξω και το περιπαίζει, όπως από τον αψηλό του τόπο το γνωστό ερίφιο κορόιδευε το λύκο του Αισώπου.

Αλλά κάτω από τέτοιους αφύσικους όρους οι εκδοχές είναι δύο: ή το λιοντάρι θα ψοφήσει οπότε θα ψοφήσουμε κι εμείς, ή θα σπάσει το κλουβί οπότε θα γιομίσει ο κόσμος με όσα κόκκαλα δεν εχώρεσε η περιγραφή του Ιεζεκιήλ:

Καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ τοῦ πεδίου, καὶ τοῦτο ἦν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων***.»Δημήτρης Λιαντίνης - "Homo Educandus".

Ο Επίκουρος και η φιλοσοφία της ευτυχίας

O Επίκουρος (341 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή στην Αθήνα. Ήταν δεκαπέντε χρόνια νεώτερος από τον Μέγα Αλέξανδρο τον Μακεδόνα και γεννήθηκε επτά χρόνια ύστερα από το θάνατο του Πλάτωνα.

Ο πατέρας του καταγόταν από τον δήμο Γαργηττού, από το παλιό επιφανές Αθηναϊκό γένος των Φιλαϊδών και συμμετείχε στον αποικισμό της Σάμου. Ο Επίκουρος ανατράφηκε στην κληρουχία της Σάμου (“Επίκουρος Νεοκλέους και Χαιρεστράτης, Αθηναίος, των δήμων Γαργήττιος, γένους του των Φιλαϊδών… κληρουχησάντων Αθηναίων την Σάμον εκείθι τραφήναι” – Διογένης Λαέρτιος 10,1). Τόσο ο ευπατρίδης Πλάτων όσο και ο Επίκουρος είναι γνήσιοι Αθηναίοι και πρόλαβαν τα μεγαλεία της δημοκρατικής εποχής.

 Σε ηλικία 18 ετών, μετέβη στην Αθήνα για την στρατιωτική και πολιτική του θητεία μαζί με τον κωμικό Μένανδρο. Για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια της ζωής του δεν έχουν διασωθεί αρκετές πληροφορίες. Αργότερα, δημιούργησε το δικό του Φιλοσοφικό Κύκλο στη Μυτιλήνη και μετά στη Λάμψακο. Επέστρεψε στην Αθήνα το 307/6 π.Χ. σε ηλικία 34 ετών, και αγόρασε μια έκταση ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πειραιά, όπου στέγασε τη φιλοσοφική του σχολή – τον γνωστό Κήπο του Επίκουρου. Δίδαξε για 35 χρόνια ακολουθώντας ήσυχη και λιτή ζωή. Περιστοιχίζονταν από άνδρες, γυναίκες, εταίρες και δούλους, που μετείχαν ισάξια στον επικούρειο Κήπο.

Η Σχολή των Αθηνών, ή Scuola di ΑΤΕΝΕ στην ιταλική γλώσσα, είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα ζωγραφικής από τον Ιταλό καλλιτέχνη της Αναγέννησης, Ραφαήλ. Δημιουργήθηκε μεταξύ του 1510 και 1511, όταν ο διάσημος καλλιτέχνης προσλήφθηκε για να διακοσμήσει με τοιχογραφίες τα δωμάτια Ραφαήλ στο Αποστολικό Παλάτι του Βατικανό.

Η σχολή υπήρξε φτωχή, σε αντίθεση με άλλες όπως η ακαδημία του Πλάτωνα, οι οποίες διέθεταν άφθονα οικονομικά μέσα και την υποστήριξη ισχυρών αντρών. Όσο γνωρίζουμε, ο Επίκουρος δεν εισέπραττε τακτικά δίδακτρα από τους μαθητές του. Φίλοι και οπαδοί πρόσφεραν κάποια ποσά στον Κήπο και ο ίδιος ο δάσκαλος διέθεσε την περιουσία του για την αγορά και τη συντήρηση του. Σε μια γνωστή επιστολή προς το δούλο του Μυν, ο Έλληνας φιλόσοφος αναφέρεται στην ψυχική οδύνη που προκαλεί η φτώχεια, (το κατ’ ένδειαν αλγούν), και την ταραχή του ανθρώπου που από τον πλούτο πέφτει στη φτώχεια. (Ουκ ανάξιον φόβου το κατά μετάπτωσιν ενόχλημα). Βιοποριστικά προβλήματα αντιμετώπιζαν καθώς φαίνεται και οι μαθητές του Κήπου. Ο δούλος Μυς απελευθερώνεται μετά το θάνατο του δασκάλου, σύμφωνα με τη διαθήκη του.

«Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον ἡδέως ζῆν».
«Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».

—Επίκουρος, Κύριαι δόξαι εδ.5

Επιστήμονες μέτρησαν τον αντικειμενικό πόνο

Αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν να μετρήσουν τον πόνο που νιώθει ένας άνθρωπος αναλύοντας το «νευρωνικό αποτύπωμα» του πόνου στον εγκέφαλο, καταγράφοντας για πρώτη φορά αντικειμενικά τον πόνο που νιώθει κάποιος.

Μέχρι σήμερα ο πόνος ήταν ένα υποκειμενικό συναίσθημα. Πλέον ανοίγει ο δρόμος ώστε να υπάρξει στο μέλλον ένα αντικειμενικό τεστ πόνου, ωστόσο όπως σημειώνεται θα χρειαστεί αρκετός χρόνος ακόμα ώστε η σχετική μέθοδος να βελτιωθεί και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί πέρα από το πειραματικό στάδιο.

Με αυτόν τον τρόπο οι γιατροί θα μπορούν να καταλάβουν ακριβώς τον πόνο του ασθενή και δεν θα χρειάζεται να κάνουν εικασίες. Αυτό, όπως σημειώνεται στην Καθημερινή, είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιπτώσεις όπως τα μωρά, οι άνθρωποι με άνοια ή οι πλήρως παράλυτοι, που αδυνατούν να μιλήσουν για το τι νιώθουν.

Τα αποτελέσματα της έρευνας των αμερικανών επιστημόνων από τα Πανεπιστήμια του Κολοράντο, της Νέας Υόρκης και του Μίσιγκαν δημοσιεύθηκαν ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine»

Οι επιστήμονες, όπως αναφέρει η Καθημερινή, μελέτησαν απεικονίσεις λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) του εγκεφάλου 114 υγιών εθελοντών, ενώ οι τελευταίοι πονούσαν όλο και περισσότερο, καθώς τα χέρια τους υποβάλλονταν σε διαφορετικές θερμοκρασίες (από λίγο ζεστή έως καυτή).

Με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών, σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν τη νευρωνική «υπογραφή» του πόνου ανάλογα με τις διαβαθμίσεις του και έτσι να δημιουργήσουν μια κλίμακα της έντασής του.

«Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένας κλινικά αποδεκτός τρόπος να μετρηθεί ο πόνος και τα άλλα συναισθήματα, πέρα από το να ρωτήσει κανείς τον ασθενή πώς νιώθει. Βρήκαμε όμως πλέον έναν τρόπο εγκεφαλικής διάγνωσης για το πόσο πόνο νιώθουν οι άνθρωποι λόγω επώδυνης θερμότητας», δήλωσε ο Γουέιτζερ.

Μάλιστα, σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές, διαπιστώθηκε από τα πειράματά τους ότι η «υπογραφή» του πόνου στον εγκέφαλο δεν είναι μοναδική για κάθε άνθρωπο, αλλά μοιάζει πολύ σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό επιτρέπει, όπως είπαν, να κάνει κανείς προβλέψεις για την ένταση του πόνου με ακρίβεια 90% έως 100% για κάθε άνθρωπο.

Επιπλέον, η εγκεφαλική «υπογραφή» του πόνου είναι διακριτή για τον φυσικό πόνο, σε αντιδιαστολή με τον ψυχικό- κοινωνικό. Για παράδειγμα, το «αποτύπωμα» του πόνου από το κάψιμο στη φωτιά δεν είναι ίδιο με τον πόνο που προκαλεί ένας χωρισμός. Ακόμα, τα πειράματα με τη λήψη αναλγητικών από τους εθελοντές έδειξαν ότι η νευρωνική «υπογραφή» καταγράφει την ορατή μείωση του φυσικού πόνου λόγω των φαρμάκων.

tvxs.gr

Θαύμα στην Αίγυπτο που προκαλεί ρίγος…

Ένας Μουσουλμάνος στην Αίγυπτο σκότωσε τη γυναίκα του και την έθαψε με τα δύο κοριτσάκια τους: το ένα ήταν μωρό και το άλλο 8 ετών.

Τα κορίτσια τα έθαψε ζωντανά!! Ύστερα κατήγγειλε στην αστυνομία ότι τα κορίτσια τα σκότωσε ένας θείος τους.

Μετά από 15 μέρες πέθανε ένα άλλο μέλος από το σόι τους. Οι δικοί του αποφάσισαν να τοποθετήσουν τη σορό στον τάφο όπου βρισκόταν η μητέρα και τα δύο κοριτσάκια. Όταν άνοιξαν τον τάφο για την κηδεία, οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα μάτια και στα αυτιά τους: βρήκαν κάτω από το χώμα τα δύο κοριτσάκια ΖΩΝΤΑΝΑ!!!

Το εκπληκτικό γεγονός διαδόθηκε σαν αστραπή σ’ όλη τη χώρα και ο πατέρας των παιδιών ετοιμάστηκε για τη θανατική ποινή. Όπως ήταν φυσικό, οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή πάνω στο μεγαλύτερο παιδί προκειμένου να τους διαφωτίσει για το πώς επέζησαν.

- Ένας άνδρας, ο οποίος φορούσε λευκά ρούχα που έλαμπαν σαν τον ήλιο, με χέρια ματωμένα από πληγές, ερχόταν και μας έδινε φαγητό, ήταν η απάντηση της μικρής. Ακόμη, ο άνθρωπος αυτός ξυπνούσε και τη μαμά μου για να περιποιηθεί την αδελφή μου.

Το εθνικό αιγυπτιακό κανάλι, το οποίο πήρε τη συνέντευξη, μετάδωσε μέσω της (μουσουλμάνας) δημοσιογράφου: «Ο άνδρας αυτός δε μπορεί να ήταν άλλος από τον ΙΗΣΟΥ, διότι κανείς άλλος δεν κάνει τέτοιου είδους πράγματα!».

Μπορεί μεν οι μουσουλμάνοι να δέχονται ότι ο «ISA» (Ιησούς) τα έκανε όλα αυτά, αλλά οι πληγές δείχνουν ότι πραγματικά σταυρώθηκε, όπως επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς ΖΕΙ. Εξάλλου, κανείς δε διανοήθηκε να μη βασιστεί στα λόγια του κοριτσιού, γιατί ούτε αυτή ούτε η αδελφούλα του θα ήταν δυνατό να επιζήσουν αν δε συνέβαινε ένα πραγματικό θαύμα.

Οι ηγέτες των μουσουλμάνων βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ ένα αδιέξοδο, καθώς ούτε την αυθεντικότητα του θαύματος μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε και να περιορίσουν την έκταση που πήρε η δημοσιότητα της όλης ιστορίας.

ΠΗΓΗ

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ BINTEO: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ EMILY ROSE…

 

Η ταινία “Ο εξορκισμός της Εmily Rose” , ήταν βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα…

Το κανονικό όνομα της “Emily Rose” ήταν Anneliese Michel (στη φωτογραφία). Γεννημένη τον Σεπτέμβριο του 1951, σε ένα χωριό της Βαβαρίας, από βαθιά θρησκευόμενους γονείς, η Anneliese μεγάλωσε σε ένα έντονα καθολικό θρησκευτικό περιβάλλον.

Η αρχή της τραγικής ιστορίας

Όταν ξεκίνησε τις σπουδές της στο κολέγιο, η ζωή της έμοιαζε απολύτως φυσιολογική και τίποτα δεν μαρτυρούσε την φρίκη που την περίμενε. Ήταν μόλις 17 ετών όταν ένα βράδυ άρχισε εντελώς ξαφνικά και αναίτια να έχει σπασμούς σε όλο της το σώμα. Η διάγνωση των γιατρών ήταν “επιληψία”.

Τις ημέρες που ακολούθησαν η κατάσταση της Anneliese έγινε εντελώς ανεξέλεγχτη και οι δικοί της αναγκάστηκαν να την μεταφέρουν σε ψυχιατρική κλινική. Αυτό όχι μόνο δεν την βοήθησε αλλά την οδήγησε και στην κατάθλιψη!

Επηρεασμένη προφανώς από το έντονα θρησκευτικό περιβάλλον που μεγάλωσε, η Anneliese έπεισε τον εαυτό της ότι έχει καταληφθεί από δαίμονες. Οι γιατροί της χορήγησαν φάρμακα για τις ψυχώσεις αλλά εκείνη επέμενε πως η λύση στο πρόβλημά της ήταν μία και μοναδική: εξορκισμός!

Κανείς δεν αναλάμβανε τον εξορκισμό της!
Είχαν περάσει 6 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησαν οι κρίσεις και η κατάσταση ήταν κάθε μέρα και χειρότερη. Κανένας ιερωμένος δεν δεχόταν να την αναλάβει και οι γονείς της ήταν σε απόγνωση. Τότε εμφανίστηκε ο ιερέας Ernst Alt.

Αφού έζησε για λίγες ημέρες την Anneliese από κοντά, πείστηκε πως επρόκειτο γαι περίπτωση “δαιμονισμού” και ζήτησε από τον αρχιερέα του Würzburg, να προχωρήσει σε εξορκισμό. Η πρότασή του όμως δεν έγινε δεκτή μετά πό έναν χρόνο, το 1975, όταν η Anneliese σταμάτησε να τρώει φαγητό γιατί -όπως έλεγε- οι δαίμονες δεν της το επέτρεπαν, και άρχισε να τρέφεται με αράχνες και μύγες και να πίνει τα ίδια της τα ούρα.

Τα ουρλιάχτά της αναστάτωναν νύχτα και μέρα την γειτονιά καθώς έσπαγε σταυρούς και κατάστρεφε εικόνες του Χριστού και άλλα ιερά σύμβολα. Τα κριτήρια του εξορκισμού για την καθολική εκκλησία, είχαν πλέον εμφανισθεί.

O εξορκισμός της Anneliese Michel 
Ο αρχιερέας του Würzburg, ανέθεσε στον πατέρα Arnold Renz και τον πάστορα Ernst Alt τον εξορκισμό της Anneliese Michel. Εκείνοι ακολουθώντας πιστά το τελετουργικό έκριναν πως η κοπέλα έπρεπε να σωθεί από την ύπαρξη πολλών δαιμόνων στο σώμα της, μεταξύ αυτών οι Lucifer, Judas Iscariot, Cain, Hitler και άλλων “καταδικασμένων ψυχών” που είχαν μπει μέσα της.

Έναν ολόκληρο χρόνο κράτησε ο εξορκισμός! Μία φορά την εβδομάδα οι δύο ιερείς επισκέπτονταν την Anneliese στο σπίτι της και πάλευαν με τους δαίμονές της. Οι αντιδράσεις της μερικές φορές ήταν τόσο δυνατές που έπρεπε να την αλυσοδένουν στο κρεββάτι της.

Τους πρώτους μήνες των εξορκισμών, υπήρξε ένα διάστημα αισθητής βελτίωσης. Η Anneliese άρχισε να πηγαίνει πάλι σχολείο, έδωσε εξετάσεις στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Würzburg και δειλά δειλά επισκεπτόταν την εκκλησία.

Το διάλειμα όμως κράτησε για λίγο. Οι “δαίμονες” επέστρεψαν ακόμη πιο ισχυροί και για εβδομάδες ολόκληρες η κοπέλα δεν δεχόταν τροφή. Οι δύο ιερείς αποφάσισαν τότε να ηχογραφούν τους εξορκισμούς και να τραβούν φωτογραφίες, μήπως έτσι μπορέσουν να εντοπίσουν κάποιες λεπτομέρειες που θα τους βοηθούσαν.

Αν δεν αντέχετε μην δείτε το βίντεο με τον πραγματικό εξορκισμό της!

                          



ΠΗΓΗ