Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε (Ν.Καζαντζάκης)

Μια Ζωή χωρίς Τέλος

Ένα από τα γνωμικά ή αποφθέγματα που χρεώνονται στον Θαλή τον Μιλήσιο είναι αυτό: ”τον βίο μη, τω χρόνω βραχύν όντα, πράγμασιν κακοίς μακρόν ποιείν”.  Και σε ελεύθερη απόδοση: τη Ζωή σου, που είναι βραχεία, μην την κάνεις να φαίνεται μακριά (αιώνια) με κακές πράξεις.
Όλοι επιθυμούμε το καλό σε αφθονία, είτε είναι υλικό αγαθό, είτε καλές πράξεις.  Τί γίνεται όμως όταν αυτό το αγαθό είναι η Ζωή η ίδια;  Μπορεί ποτέ να πει κανείς ”αρκετά, το χόρτασα;”  Όχι. Στην περίπτωση αυτή, το πολύ δεν είναι αρκετό, και το αρκετό φαντάζει ελάχιστο.  Πολλοί αναζητούν την αθανασία. Ή έστω φαντασιώνονται την πιθανότητα της αθανασίας.  Να ζήσουν για πάντα, είτε αυτοί είτε το όνομά τους, να ζουν αιωνίως.
Η ανθρώπινη επιθυμία για την αιωνιότητα είναι ένα θέμα βεβαίως που πραγματεύονται όλες οι θρησκείες, αλλά ας μην καταπιαστούμε εδώ με τις οντολογικές ή μεταφυσικές διαστάσεις μιας άχρονης Ζωής της Ψυχής, απηλλαγμένης απ το φθαρτό σώμα.
Για τους περισσότερους ανθρώπους, για τον 18χρονο νέο όπως και για τον ηλικιωμένο που ”παλεύει” στο κρεβάτι του χειρουργείου, η Ζωή είναι  εδώ και πάνω στη Γη, ενσώματη, εμπειρικά βιώσιμη, απτή. Είναι η Ζωή των αισθήσεων, των σκέψεων, των συναισθημάτων. Η Ζωή των χρωμάτων, της ελπίδας, της προσπάθειας. Η προσδοκία της πρώτης ανοιξιάτικης μέρας μετά τον βαρύ χειμώνα. Ξυπνάς το πρωί, εκείνο ακριβώς το πρώτο ανοιξιάτικο πρωί με μια άλλη διάθεση. Δεν χρειάζεται να συμβουλευτείς το ημερολόγιο για να διαπιστώσεις ότι μπήκες στην εαρινή ισημερία. Τα κύτταρά σου στο λένε, το ξέρεις την στιγμή που ξύπνησες.
Βεβαίως υπάρχουν περιπτώσεις που τα πράγματα μπορούν να πάνε απελπιστικά στραβά, να καταστούν άτυχα, να φαντάσουν προς στιγμήν μάταια και ασήκωτα, κι έτσι ακόμη και οι πλέον διψασμένοι για Ζωή να στερέψουν στην επιθυμία τους. Αλλά ας το αφήσουμε και αυτό στην άκρη για άλλη ίσως φορά, η πραγματικότητα γύρω μας είναι συντριπτικά υπέρ της Ζωής. Όλοι μας διψάμε για περισσότερη Ζωή, όχι για λιγότερη. Και πολλοί από μας θα έκαναν ενδεχομένως τα πάντα για να την επιμηκύνουν επ’ αόριστον.
”Θέλω να ζήσω για πάντα” λένε. Το θέλησε κι ο Φάουστ. Ας πάρω ένα άλλο παράδειγμα γιατί ούτε ο Φάουστ με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Το παράδειγμα θα το βαφτίσω Φαίδωνα.
Ο 55χρονος Φαίδωνας χαίρεται  τη ζωή του. Δεν έχει και πολλούς λόγους να σκεφτεί ότι τα πράγματα μπορεί να στραβώσουν. Είναι ευφυής, μορφωμένος, υγιής, πολυταξιδεμένος κι ανοιχτόμυαλος,  και έχει καλή σταδιοδρομία και εισόδημα. Όλα είναι απλά …τέλεια.
Έχει όμως μια μικρή αγωνία. ”Πόσο θα θελα να είναι όλα αυτά για πάντα” μονολογεί από καιρού εις καιρόν, ”πόσο θα ‘θελα να υπάρχω για πάντα”.

Krishnamurti: Η αναζήτηση του ανθρώπου

Η Αναζήτηση του Ανθρώπου


Ο άνθρωπος μέσα στους αιώνες αναζητούσε πάντα κάτι πέρα από τον εαυτό του, κάτι πέρα από την υλική του καλοπέραση - κάτι που το ονομάζουμε ή Θεό ή πραγματικότητα, μια κατάσταση πέρα από το χρόνο, κάτι που δεν μπορεί να κλονιστεί από τις περιστάσεις, από τη σκέψη ή την ανθρώπινη διαφθορά.

Ο άνθρωπος από πάντα είχε το ερώτημα: Τελικά τι συμβαίνει; Έχει η ζωή κανένα νόημα; Βλέπει την τεράστια σύγχυση της  ζωής, τις βαρβαρότητες, τις επαναστάσεις, τους πολέμους, τις ατέλειωτες διχόνοιες των θρησκειών, των ιδεολογιών και του εθνικισμού και με μια αίσθησης βαθιάς και σταθερής απογοήτευσης αναρωτιέται τι πρέπει να κάνει, τι είναι αυτό που ονομάζουμε ζωή, υπάρχει τίποτα πέρα απ' αυτό;

Και μη βρίσκοντας αυτό το ακαθόριστο πράγμα με τα χίλια ονόματα, που πάντα έψαχνε, ανέπτυξε την πίστη - πίστη σε κάποιο σωτήρα ή σε ένα ιδανικό - και η πίστη γεννά πάντα βία.

Σε αυτή την αδιάκοπη πάλη που ονομάζουμε ζωή, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν

κώδικα συμπεριφοράς , σύμφωνα με την κοινωνία στην οποία έχουμε μεγαλώσει, είτε αυτή είναι μια κομμουνιστική κοινωνία, είτε η αποκαλούμενη ελεύθερη κοινωνία. Αποδεχόμαστε ένα πρότυπο συμπεριφοράς σαν κομμάτι από την παράδοσή μας  σαν ινδουιστές, μουσουλμάνοι, χριστιανοί ή οτιδήποτε έχει τύχει να 'μαστε.

Στηριζόμαστε σε κάποιον που μας λέει ποια συμπεριφορά είναι σωστή και ποια όχι, ποια σκέψη είναι σωστή και ποια όχι, και ακολουθώντας αυτό το πρότυπο η συμπεριφορά και η σκέψη μας γίνονται μηχανικές, οι αντιδράσεις μας αυτόματες. Μπορούμε να το παρατηρήσουμε αυτό πολύ εύκολα στον εαυτό μας.

Για αιώνες, παίρνουμε μασημένη τροφή από τους δασκάλους μας, από την εξουσία, από τα βιβλία μας, τους αγίους μας. Λέμε "Πες μου τα όλα - τι είναι πίσω από τους λόφους, τα βουνά και τη γη". Και είμαστε ευχαριστημένοι με τις περιγραφές τους, που σημαίνει ότι ζούμε με λέξεις και η ζωή μας είναι ρηχή και άδεια. Είμαστε άνθρωποι από "δεύτερο χέρι". Ζούμε πάνω σ' αυτό που μας έχουν πει είτε οδηγημένοι από τις κλίσεις και τις διαθέσεις μας, είτε υποχρεωμένοι να το δεχτούμε από τις περιστάσεις και το περιβάλλον. Είμαστε το αποτέλεσμα επιρροών κάθε είδους και δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο σε μας, τίποτα που να ΄χουμε ανακαλύψει για τους εαυτούς μας. Τίποτα πρωτογενές, αγνό, καθαρό.

Ο Βασανισμένος Νους
Καθ' όλη τη διάρκεια της θεολογικής ιστορίας, μέχρι και σήμερα, οι διάφοροι θρησκευτικοί αρχηγοί μας διαβεβαιώνουν ότι αν εκτελούμε κάποιες τελετουργίες, αν επαναλαμβάνουμε ορισμένες προσευχές ή μάντρα, αν προσαρμοστούμε σε συγκεκριμένα πρότυπα, αν καταπνίξουμε τις επιθυμίες μας, αν ελέγξουμε τις σκέψεις μας, αν εξαγνίσουμε το πάθος μας, αν περιστείλουμε τις ορμές μας και συγκρατηθούμε από τις σεξουαλικές απολαύσεις, τότε θα βρούμε μετά από αρκετή τυραννία του μυαλού και του σώματος, κάτι πίσω απ' αυτή τη μικρή ζωή. Και αυτό είναι που έχουν κάνει εκατομμύρια από τους επονομαζόμενους θρησκευόμενους ή ευσεβείς ανθρώπους μέσα στους αιώνες: είτε με απομόνωση -φεύγοντας για την έρημο ή για κάποιο βουνό ή σπηλιά, περιπλανώμενοι από χωριό σε χωριό ζητιανεύοντας  - είτε μαζί σε ομάδες, μονάζοντας σε κάποιο μοναστήρι, εξαναγκάζοντας τη σκέψη τους να συμμορφώνεται σ' ένα καθορισμένο πρότυπο. Αλλά ένα βασανισμένο μυαλό, ένα διαλυμένο μυαλό, ένα μυαλό που θέλει να ξεφύγει απ' όλη αυτή τη τρικυμία, που έχει αρνηθεί τον έξω κόσμο και έχει γίνει ηλίθιο από την πειθαρχία και την υπακοή - ένα τέτοιο μυαλό, όσο κι αν ψάχνει θα ανακαλύπτει μόνο σύμφωνα με τη δική του παραμόρφωση.
Έτσι λοιπόν, για να βρει κάποιος το αν πραγματικά υπάρχει ή όχι κάτι πίσω από αυτήν την ανήσυχη ένοχη, φοβισμένη, ανταγωνιστική του ύπαρξη, νομίζω ότι θα πρέπει να έχει έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο προσέγγισης.
Η Παραδοσιακή Προσέγγιση
Η παραδοσιακή προσέγγιση ξεκινάει από την περιφέρεια προς τα μέσα, για να φτάσει μετά από καιρό, μέσα από την εξάσκηση και στέρηση, σιγά σιγά στο εσωτερικό λουλούδι, στη βαθύτερη εσωτερική ομορφιά και αγάπη - για να κάνει στην πραγματικότητα τα πάντα που θα κάνουν τον άνθρωπο στενόμυαλο, μικροπρεπή και χωρίς αξία. Ξεφλουδίζοντας σιγά σιγά. Χωρίς βιασύνη. Και αύριο καλά είναι. Και στην άλλη ζωή καλά είναι. Και όταν επιτέλους φτάσει κάποιος στον πυρήνα ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει τίποτα εκεί πέρα, γιατί το μυαλό του έχει γίνει πλέον ανίκανο, ηλίθιο, χωρίς καθόλου ευαισθησία.

RICHARD DAWKINS - ΑΘΕΟΣ: "ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ"

Ο εξελικτικός βιολόγος και άθεος Richard Dawkins κατά τη διάρκεια Βρετανικού φεστιβάλ λογοτεχνίας δήλωσε ότι οι γονείς που "αναγκάζουν τα παιδιά τους να πιστεύουν ότι η θρησκεία αποτελεί μία πραγματικότητα είναι στην πραγματικότητα ένοχοι για "παιδική κακοποίηση" ".

Σύμφωνα με δημοσίευμα της dailymail που σας παρουσιάζουμε στο pentapostagma.gr, o Dawkins κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του Η Μαγεία της Πραγματικότητας (The Magic of Reality) στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Chipping Norton προειδοποίησε τους γονείς για την επιβολή “δογματισμού προς τα παιδιά τους”.

“Αυτό που δεν πρέπει με τίποτα να μαθαίνουν τα παιδιά είναι ότι αποτελούν "Καθολικοί ή Μουσουλμάνοι", και κατά αυτόν τον τρόπο αυτή την θρησκεία θα πρέπει να πιστεύουν. Αυτό αποτελεί παιδική κακοποίηση.”

Ο συγγραφέας του βιβλίου Η Αυταπάτη του Θεού (The God Delusion) πρότεινε ότι τα παιδιά θα πρέπει να διδάσκονται σχετικά με την θρησκεία με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο διδάσκονται για την λογοτεχνία.


ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ 1000 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΤΟΥ ΠΑΕΙ Ο… ΚΟΛΟΜΒΟΣ!

Μέσα στο δάσος του Cockaponset State Forest στο Νότιο Connectikut, κοντά στο χωριό Guiulford, βρίσκεται η αρχαιότερη Χριστιανική Εκκλησία της Νοτίου Αμερικής, αριστοτεχνικά σκαλισμένη από πέτρα.

Οι επιγραφές που είναι στην εκκλησία , η οποία μάλιστα είναι Ελληνική, γράφουν ότι χτίσθηκε το 480 μ.Χ. δηλαδή πάνω από 1500 χρόνια από σήμερα και 1.000 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.

Ένας ειδικός ερευνητής, ο Frederick J. Pohl, μελετώντας τις επιγραφές, τοποθέτησε την άφιξη των Ελλήνων χριστιανών στην Βόρειο Αμερική γύρω στα 480 μ.χ. , σε μία εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στο Βυζάντιο.


ΠΗΓΗ

"ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ, ΟΧΙ ΣΑΜΑΡΑΔΕΣ". (video)ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

                               

ΟΤΑΝ ΕΚΛΑΨΕ Ο ΝΙΤΣΕ-ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

IRVIN D YALOM Otan.eklapse.o.nitse

Η ανελέητη σφαγή των χριστιανών της Συρίας από τους ισλαμιστές αντάρτες δεν φαίνεται να συγκινεί την δύση.

Διωγμοί Χριστιανών και Δυτική αναλγησία
[To παρακάτω παλαιότερο άρθρο του Μάριου Ευρυβιάδη δημοσιεύεται με αφορμή τις πληροφορίες για την απαγωγή του Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου, αδελφού του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη και την εκτέλεση της συνοδείας του από ισλαμιστές αντάρτες στη Συρία].

Στην Αντιόχεια οι μαθητές του Χριστού πρωτονομάσθηκαν χριστιανοί, διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων
(«…εξήλθε δε εις Ταρσόν ο Βαρνάβας, αναζητήσαι Σαύλον και ευρών αυτόν ήγαγεν αυτόν είς Αντιοχείαν. Εγένετο δε αυτούς ενιαυτόν όλων συναχθήναι εν τη εκκλησία και διδάξαι όχλον ικανόν, χρηματίσαι τε πρώτον, εν Αντιοχεία τους μαθητάς Χριστιανούς» – Πράξεις των Αποστόλων Ια : 25-26). Η Αντιόχεια, που σήμερα βρίσκεται στην αραβομιλούμενη περιοχή της νοτιο-ανατολικής Τουρκίας (την ιστορική περιοχή της Αλεξανδρέττας που οι Τούρκοι αποκαλούν Χατάι), είναι πλέον το κύριο στρατηγείο και ορμητήριο των τζιχαδιστών που προσπαθούν να ανατρέψουν το καθεστώς Άσσαντ, το τελευταίο πλέον κοσμικό καθεστώς στη Μέση Ανατολή. Εκεί συγκεντρώνονται οι «πολεμιστές της πίστης», οι νέοι γαζήδες δηλαδή ως μουσουλμάνοι τζιχαδιστές από όλα τα μέρη του κόσμου (Τουρκία, Λιβύη, Καύκασο, Αίγυπτο κλπ) και εκστρατεύουν κατά των «απίστων» που δεν είναι μόνο οι Σύριοι Αλεβίδες του Άσσαντ, αλλά και όλοι οι μη σουνίτες μουσουλμάνοι της Συρίας.
Στη Συρία, στην περιοχή Χόμς, μια ταπεινή χριστιανική εκκλησία που λειτουργούσε ανελλιπώς από τον 5ο αιώνα μ.Χ, λεηλατήθηκε. Μια φωτογραφία καταγράφει ένα τζιχαδιστή να εξέρχεται του ναΐσκου γιουχαΐζοντας ότι ο Αλλάχ είναι μεγάλος (Allah ou Akbar) κρατώντας στο ένα χέρι ένα ιερό σκεύος και στο άλλο ένα καλάζνικοφ. Οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής (και σχεδόν όλες οι μη μουσουλμανικές μειονότητες) διώκονται ανηλεώς από τα σουνιτκά καθεστώτα. Δυστυχώς εκείνες οι δυτικές δυνάμεις που μπορούσαν ακόμη και με δηλώσεις, πόσω δεν μάλλον με πράξεις, να σταματήσουν αυτό το καθημερινό αίσχος, παρακολουθούν τους διωγμούς και τις σφαγές με αδιαφορία και περισσή αναλγησία.

Ο κομήτης του αιώνα

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» για πρώτη φορά "συνέλαβε" με την κάμερά του και έδωσε τις καθαρότερες έως τώρα εικόνες από τον επερχόμενο κομήτη ISON, ο οποίος μπορεί να αποδειχτεί προς το τέλος του έτους ο "κομήτης του αιώνα", επισκιάζοντας με τη φωτεινότητα του ακόμα και την πανσέληνο στο νυχτερινό ουρανό της Γης- αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, κάτι όχι δεδομένο ακόμα.
Αυτή τη στιγμή, ο κομήτης -που δεν πρόκειται να απειλήσει τη Γη- βρίσκεται σε απόσταση από τον πλανήτη μας περίπου όσο απέχει ο Δίας, παρόλα αυτά έχει ήδη μεγάλη φωτεινότητα, οδεύοντας ολοταχώς για το "ραντεβού" του με τον Ήλιο φέτος το Νοέμβριο, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το Space.com. Αν ο κομήτης επιζήσει από το κοντινό πέρασμά του δίπλα στο καυτό άστρο μας, τότε στη συνέχεια ίσως είναι ορατός ακόμα και τη μέρα στον ουρανό μας.
Ο ISON ανακαλύφθηκε από δύο Ρώσους ερασιτέχνες αστρονόμους το Σεπτέμβριο του 2012 και πήρε το όνομα του Διεθνούς Επιστημονικού Οπτικού Δικτύου τηλεσκοπίων (International Scientific Optical Network-ISON), με το οποίο έγινε η πρώτη παρατήρησή του. Επισήμως αποκαλείται C/2012 S1.
Όπως σχεδόν όλοι οι κομήτες, ο ISON είναι μια "βρώμικη χιονόμπαλα" που αποτελείται από πετρώματα και πάγο. Οι πρώτες μετρήσεις με τη βοήθεια του "Χαμπλ" δείχνουν ότι ο πυρήνας του κομήτη δεν είναι μεγαλύτερος σε διάμετρο από 6,5 χιλιόμετρα, ενώ χάνει σκόνη, αέρια και άλλα υλικά με ρυθμό περίπου 51.000 κιλά το λεπτό, ποσότητα που αυξάνεται όσο πλησιάζει τον Ήλιο και δέχεται την καυτή «ανάσα» του τελευταίου, με συνέπεια σιγά-σιγά ο κομήτης να εξατμίζεται.
Η κεφαλή του κομήτη έχει διάμετρο περίπου 5.000 χιλιομέτρων (μεγαλύτερη από το πλάτος της Αυστραλίας), ενώ η ουρά του έχει κιόλας μήκος πάνω από 92.000 χιλιόμετρα.
Αυτή η αυξημένη απώλεια υλικών θεωρείται ασυνήθιστη για ένα κομήτη τόσο μακριά ακόμα από τον Ήλιο και μπορεί να αποτελεί προμήνυμα ότι τελικά δεν θα κατορθώσει να βγει ακέραιος, όταν θα έχει πλησιάσει πολύ τον «δημιουργό» του ηλιακού μας συστήματος. Το ουράνιο σώμα ίσως διασπαστεί τελείως πριν καν φτάσει στο περιήλιό του (στο κοντινότερο σημείο από τον Ήλιο), σε απόσταση περίπου 1,1 εκατ. χλμ. από αυτόν, στις 28 Νοεμβρίου.
Εκτιμάται ότι είναι το πρώτο ταξίδι στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος του συγκεκριμένου κομήτη, ο οποίος μάλλον προέρχεται από το τεράστιο "Νέφος του Όορτ", στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος. Εκεί, περιφέρεται ένας τεράστιος αριθμός παγωμένων κομητών, οι οποίοι κατά καιρούς, λόγω των βαρυτικών διαταραχών από άλλα ουράνια σώματα, ξεφεύγουν από την έως τότε πορεία τους και στρέφονται προς τη "γειτονιά" της Γης.

ΠΗΓΗ

11 όμορφες στιγμές της ανθρωπότητας

Είτε πρόκειται για την φρίκη ενός πολέμου ή για συνθήκες μεγάλης πίεσης, πάντα υπήρχαν άνθρωποι που με τις πράξεις τους κατάφερναν να προσφέρουν έμπνευση κι ελπίδα για το μέλλον της ανθρωπότητας…

Ένας Αμερικάνος στρατιώτης φροντίζει τις πληγές ενός Γερμανού στρατιώτη καθώς περιμένει την άφιξη του γιατρού το 1944

Ο Buzz Aldrin τραβάει μια φωτογραφία του Neil Armstrong με δάκρυα χαράς και συγκίνησης στα μάτια, λίγο μετά τον περίπατο του στο φεγγάρι το 1969

Απτόητοι από τους πρόσφατους βομβαρδισμούς, οι κάτοικοι του Λονδίνου επισκέπτονται ό,τι έχει απομείνει από μια βιβλιοθήκη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Το 1967, στον μαραθώνιο της Βοστώνης, ο εκ των διοργανωτών Jock Semple κυνήγησε την Kathrine Switzer αφού συνειδητοποίησε πως μια γυναίκα συμμετείχε στον αγώνα. Άλλοι δρομείς όμως τον εμπόδισαν από το να την σταματήσει, κι έτσι η αθλήτρια κατάφερε να φτάσει στον τερματισμό

Το 1972, ο αστροναύτης του Apollo 16 Charles Duke αφήνει μια φωτογραφία της οικογένειας του στο φεγγάρι

Κατά τη διάρκεια της Εκεχειρίας των Χριστουγέννων του 1914, Γερμανοί και Βρετανοί παίζουν ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου στο «γη του κανενός» μεταξύ των χαρακωμάτων

Είμαστε όλοι εξωγήινοι υποστηρίζει διάσημος αστροβιολόγος

Οι άνθρωποι και οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί ήρθαν στη Γη από το διάστημα, πάνω σε κομήτες, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα νέα αστρονομικά στοιχεία που συνεχώς έρχονται στο φως, σύμφωνα με κορυφαίο βρετανό επιστήμονα.

Ο καθηγητής Τσάντρα Γουικραμασίνγκε, διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας του πανεπιστημίου του Κάρντιφ, σε άρθρο του στο "International Journal of Astrobiology" του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, υποστηρίζει ότι η γήινη ζωή έχει κοσμική προέλευση, αλλά ένα "πολιτισμικό φράγμα" εμποδίζει τους ανθρώπους του πλανήτη να παραδεχθούν τη διαστημική τους καταγωγή.

Όπως αναφέρει, η αστρονομία συνεχίζει να αποκαλύπτει την παρουσία οργανικών μορίων και οργανικής "σκόνης" σε μια τεράστια κοσμική κλίμακα, που καλύπτει το ένα τρίτο περίπου του συνολικού διαστρικού άνθρακα. Εκτιμά ότι όπως στη Γη η οργανική ύλη, που έχει αποθηκευτεί στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών και ανιχνεύεται στα γεωλογικά στρώματα, κατά βάση προέρχεται από τη σταδιακή αποσύνθεση ζώντων κυττάρων, έτσι και στο αχανές διάστημα η διαστρική οργανική ύλη έχει βιολογική προέλευση, από αποσυντεθειμένα βακτήρια και μικρόβια.

Ο διάσημος επιστήμονας, ο οποίος γεννήθηκε στη Σρι Λάνκα το 1939, υπήρξε μαθητής και συνεργάτης του διάσημου βρετανού αστρονόμου Φρεντ Χόιλ, μαζί με τον οποίο υπήρξαν, στη δεκαετία του ΄60, οι πρωτεργάτες της θεωρίας της "πανσπερμίας", σύμφωνα με την οποία η ζωή είναι διάχυτη στο σύμπαν και διασπείρεται συνεχώς, με τον τρόπο αυτό φθάνοντας και στη Γη.

Σύμφωνα με τον Γουικραμασίνγκε, οι πρώτοι "σπόροι" της ζωής έφτασαν με κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας πριν περίπου 3,8 δισ. χρόνια. Ήσαν μικρόβια και άλλοι μικροοργανισμοί, που τελικά εξελίχτηκαν για να δημιουργήσουν τη βιοποικιλότητα που σήμερα βλέπουμε στη Γη.

"Ναι, είμαστε όλοι εξωγήινοι, μοιραζόμαστε μια κοσμική καταγωγή", τονίζει. «Κάθε φορά που ένα νέο πλανητικό σύστημα σχηματίζεται, λίγα μικρόβια που επιβιώνουν, βρίσκουν το δρόμο τους σε κάποιους κομήτες. Μετά αυτά πολλαπλασιάζονται και 'σπέρνονται' σε άλλους πλανήτες. Είμαστε, έτσι, τμήμα μιας ενιαίας αλυσίδας που εκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα του Κόσμου. Τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν αναμφισβήτητα προς αυτή την κατεύθυνση", προσθέτει.

Ουσιαστικά, όπως πιστεύει, πρόκειται για μια κυκλική διαδικασία μεταφοράς της ζωής από πλανήτη σε πλανήτη. Οι κομήτες πέφτουν πάνω σε πλανήτες και σπρώχνουν την οργανική ύλη στο διάστημα. Ένα μέρος από αυτή την ύλη επιβιώνει πάνω σε κομήτες και μεταφέρεται έτσι, με την επόμενη πρόσκρουση, σε άλλο πλανήτη κ.ο.κ. στην πορεία δισεκατομμυρίων ετών.

Σύμφωνα με τον Γουικραμασίνγκε, αν και δεν έχουμε ξεκάθαρη γνώση για το πως η ζωή ξεκίνησε στην αρχή, από τη στιγμή που αυτό συνέβη, άρχισε την εξάπλωσή της και η επιβίωσή της ήταν αναπόφευκτη.

ΠΗΓΗ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ!

Γαλλίδα βουλευτής: Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ. ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Η ηρωΐδα Valerie Boyer, παρά τις απειλές που δέχεται η ίδια και η οικογένεια της, τόλμησε.


Νέο σοκ στην Τουρκία από την γνωστή Γαλλίδα βουλευτίνα της Μασσαλίας, Valerie Boyer, η οποία πρόσφατα είχε πρωτοστατήσει στην ποινικοποίηση από το γαλλικό κοινοβούλιο της αρμενικής γενοκτονίας.

Όπως αναφέρουν τουρκικά δημοσιεύματα, η Valerie Boyer σε δηλώσεις που έκανε σχετικά με το ζήτημα της ένταξης  της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,(που έχει επανέλθει στην επικαιρότητα με γερμανική πρωτοβουλία), ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η Τουρκιά δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη, αλλά η Κωνσταντινούπολη και όχι η Ιστανμπούλ (και εδώ οι Τούρκοι έγιναν Τούρκοι), ανήκει στην Ευρώπη.

Η θαρραλέα βουλευτίνα του γαλλικού κοινοβουλίου, χωρίς κανένα δισταγμό, καταδίκασε για άλλη μια φορά την Τουρκία σαν μια χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εκείνο όμως που εξόργισε πραγματικά τους Τούρκους, ήταν οι δηλώσεις της ότι δεν μπορεί μια χώρα που βαρύνεται για τα εγκλήματα της αρμενικής γενοκτονίας, αλλά και της εισβολής στην Κύπρο το 1974,  να διεκδικεί μια θέση στην Ευρώπη.

Για όλα αυτά, όπως τόνισε η Valerie Boyer, θα συνεχίσει να αγωνίζεται κατά της εισδοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ θα συνεχίσει και τις προσπάθειες της για να αναγνωριστούν τα μεγάλα εγκλήματα της Τουρκίας στις γενοκτονίες των αρχών του εικοστού αιώνα.
Η Valerie Boyer αποκάλυψε ότι για όλο αυτόν τον αγώνα της έχει δεχτεί και αυτή και η οικογένεια της απειλές κατά της ζωής της, ενώ συχνά δέχεται μηνύματα στα τουρκικά που την απειλούν με φρικτές τιμωρίες για τον αγώνα της υπέρ της αναγνώρισης της αρμενικής γενοκτονίας.
 
Παρ' όλα αυτά, η θαρραλέα Γαλλίδα δήλωσε πως δεν την φοβίζουν όλες αυτές οι απειλές αλλά αντίθετα την πεισμώνουν για να συνεχίσει τον αγώνα  της. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν θέλει να πάει στην Τουρκία για να ακούσει και την άλλη άποψη, απάντησε ότι έχει πάει στο παρελθόν στην Τουρκία αλλά τώρα δεν έχει καμία τέτοια επιθυμία καθώς, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να πάει σε μια χώρα από όπου έχουν εξαπολυθεί απειλές κατά της ζωής της και κατά της ζωής των μελών της οικογένεια της.
 
Η θαρραλέα αυτή γαλλίδα βουλευτής, που βάζει τα «γυαλιά» σε πολλούς Έλληνες συναδέλφους της που φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους μην τυχόν και ενοχλήσουν την Τουρκία, έχει αρχίσει και μια νέα εκστρατεία κατά της χορήγησης της γαλλικής υπηκοότητας σε Τούρκους μετανάστες που ζουν στην Γαλλία. Όπως ανέφερε, αυτό θα είναι ένα επικίνδυνο βήμα για την αλλοίωση της σύνθεσης της γαλλικής κοινωνίας, ενώ κατηγόρησε του Τούρκους της Γαλλίας ότι συμπεριφέρονται όχι σαν να θέλουν να αφομοιωθούν στην χώρα που τώρα ζουν και δουλεύουν, αλλά σαν να θέλουν να επιβάλλουν αυτοί τα δικά τους πολιτιστικά και θρησκευτικά πρότυπα στην χώρα που τους φιλοξενεί, (τι μας θυμίζει αυτό  .
 
Ας πάρουν μερικά  μαθήματα οι δικοί μας βου(ο)λευτές από την Valerie Boyer, που δεν διστάζει να αναφέρει Κωνσταντινούπολη και όχι Ιστανμπούλ, αδιαφορώντας ακόμα και για τις τουρκικές απειλές κατά της ίδιας της ζωής της.

Πανικός στην Ιρλανδία – Είδαν UFO στον ουρανό [βίντεο]

Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες που έχουν γίνει ανά περιόδους  στις αρχές, για ύποπτα και περίεργα ιπτάμενα αντικείμενα στον ουρανό. Όπως και φωτογραφίες και βίντεο που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ναι, χιλιάδες είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν στα UFO, έστω κι αν δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι υπάρχουν εξωγήινοι – πόσο μάλλον ότι έχουν επισκεφθεί τη Γη.
Ωστόσο η μανία δεν λέει να κοπάσει και ένα βίντεο ήταν αρκετό για να προκληθεί πανικός στην Ιρλανδία. Ο χρήστης του YouTube Naktis Ireland «ανέβασε» πριν από κάτι μήνες ένα βίντεο, στο οποίο φαινόντουσαν κάτι αντικείμενα σαν ιπτάμενοι δίσκοι στον ουρανό του Κορκ. Δες το…

                          



ΠΗΓΗ

8 εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο

Το άροτρο, ο τροχός κ.λπ (για να μη ξεκινήσουμε από τη…φωτιά) είναι όλες εφευρέσεις/πατέντες, που όχι μόνο άλλαξαν στη θεωρία και την πράξη την ανθρωπότητα, αλλά έθεσαν τα θεμέλια για μία (πολλές φορές χωρίς έλεγχο) ριζική αναμόρφωση του κόσμου.
Όταν σκέφτεται κανείς τους εφευρέτες έχει κατά νου, απομονωμένες διάνοιες, που συνήθως έχουν μέρες να πλυθούν και να φάνε, απόλυτα απορροφημένες στο σκοπό τους: να ανακαλύψουν…κάτι. Η ουσία βέβαια είναι, ότι αυτές οι διάνοιες άλλαξαν τον κόσμο, ακολουθώντας όμως τα βήματα των προκατόχων τους.
Καμία εφεύρεση (ή σχεδόν καμία, ας μην είμαστε απόλυτοι) δε δημιουργήθηκε από το μηδέν. Οι περισσότερες χρησιμοποίησαν σα βάση προηγούμενες πατέντες. Το άροτρο οδήγησε στον τροχό για παράδειγμα. Αλλά ο τροχός, σε τι οδήγησε;

• Επί του πιεστηρίου…

Ο άνθρωπος, που έχει κατοχυρωθεί ως «πατέρας» της τυπογραφίας είναι ο Johann Gutenberg στα 1430 περίπου. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι εξέλιξε τις προϋπάρχουσες τότε τεχνολογίες, κάνοντάς τις πιο πρακτικές άρα και δημοφιλείς. Ο κόσμος είχε ήδη χαρτί και μελάνι για εκτύπωση, αλλά ο Johann Gutenberg, ήταν αυτός που τα συνέδεσε με ένα πιεστήριο με βίδες, που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή ελαιολάδου και κρασιού.
Ανέπτυξε επίσης μεταλλικό «μπλοκ» εκτύπωσης, που ήταν πολύ πιο ανθεκτικό και πιο εύκολο στη χρήση, σε σχέση με τα χειροποίητα σκαλιστά ξύλινα γράμματα, που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν.
Η πρόοδος στον τομέα του μελανιού και στην παραγωγή χαρτιού, ήρθε για να φέρει επανάσταση στη μαζική εκτύπωση. Έκτοτε, ο κόσμος μπόρεσε να εξελιχθεί μέσα από τη γνώση, που προσέφεραν τα βιβλία, τα οποία άρχισαν να τυπώνονται μαζικά.

• Επιτέλους…ψύξη

Η «ανακάλυψη» της… ψύξης, με την έννοια του ψυγείου, έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που οι άνθρωποι καταναλώνουν και αποθηκεύουν τα τρόφιμά τους. Είναι δύσκολο να εντοπίσουμε έναν και μόνο εφευρέτη του ψυγείου, γιατί η ιδέα ήταν ευρέως γνωστή και σταδιακά βελτιωνόταν για περίπου 200 χρόνια.
Ανάμεσα στους πρωτοπόρους ωστόσο, δεσπόζει το όνομα του Oliver Evans, που σύμφωνα με πηγές γύρω στα 1805, σχεδίασε μία μονάδα συμπίεσης ατμών. Άλλοι πάλι, αποδίδουν το σχεδιασμό αυτό στον Carl von Linde, το 1876, θεωρώντας τον, τον πραγματικό πρόδρομο του σύγχρονου ψυγείου. Τα επόμενα χρόνια δεκάδες εφευρέτες, ακόμη και ο Αϊνστάιν, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στα σχέδια των…ψυγείων.
Η ικανότητα πλέον συντήρησης και μεταφοράς (τροφίμων) άλλαζε ριζικά τη βιομηχανία παραγωγής τροφίμων και τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

• Hello, ακούει κανείς;