Πλάτων (427 π.Χ.)

<< Αν ο άνθρωπος διερευνήσει τον εαυτό του και αποδεχθεί τα όρια του, τότε η συμπεριφορά του απέναντι στους συνάνθρωπους του, στην πόλη, στους Θεούς και στη φύση θα είναι ορθή. >>
Πολιτεία ( 427B )



Η δύναμη του ελληνικού πνεύματος ενσαρκώνεται διαχρονικά στο πρόσωπο του Πλάτωνος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 427 π.Χ. Ο πατέρας του Αρίστων καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, αλλά και η μητέρα του Περικτυόνη καταγόταν από παλιά αρχοντική γενιά που έφτανε ως το Σόλωνα.
Ως γιος πλούσιας οικογένειας ανατράφηκε και μορφώθηκε με επιμέλεια. Προικισμένος με καλλιτεχνικές ικανότητες, ασχολήθηκε με την ποίηση. Το αρχικό του όνομα ήταν Αριστοκλής. Αργότερα, σύμφωνα με σχετική παράδοση, τον είπαν Πλάτωνα, επειδή είχε πλατύ στήθος και πλατύ μέτωπο.
Όταν το 404 π. Χ. μετά τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, γεμίζονταν τα τείχη των Αθηνών, ο Πλάτων ήταν 23 ετών. Είχε ήδη γνωρίσει το Σωκράτη, η διδασκαλία του οποίου τον επηρέασε βαθύτατα, ώστε εγκατέλειψε οριστικά την ποίηση και αφοσιώθηκε στη φιλοσοφία.
Ως πιστός μαθητής και αχώριστος σύντροφος του Σωκράτη θα συνεχίσει το έργο του. Αργότερα, μετά τη θανατική καταδίκη του δασκάλου του, συνθέτει μια πλούσια σειρά από φιλοσοφικούς διάλογους, οι οποίοι εξετάζουν τους διαχρονικούς προβληματισμούς του ανθρώπου για το Θεό, τη φύση, την ψυχή, τη γνώση, την ανθρώπινη κοινωνία, την Πολιτεία.
Έτσι ο Πλάτων αναπτύσσει τις φιλοσοφικές του θεωρίες, οι οποίες παρουσιάζονται σαν ιδέες του Σωκράτη, προβάλλοντας ταυτόχρονα την προσωπικότητα και την αρετή του δασκάλου του, μέσα από την αναπαράσταση της διαλογικής διδασκαλίας του.
Εκτός από την Απολογία, που δεν έχει διαλογική μορφή, εικοσιπέντε, περίπου, διάλογοι, θεωρούνται γνήσια έργα του Πλάτωνα. Αξιοποιώντας τη λογοτεχνική του ικανότητα, δίνει σ’ αυτά το δραματικό στοιχείο της τραγωδίας, επειδή ο διάλογος, από αισθητική άποψη, ζωντανεύει τα πρόσωπα και τα θέματα. Το κάθε έργο, έχει ως τίτλο το όνομα του κυριοτέρου, ύστερα από το Σωκράτη, προσώπου που συμμετέχει στο διάλογο, (Πρωταγόρας, Γοργίας, Κρίτων, Φαίδων, Φαίδρος κ. α. ). Μόνο στους << Νόμους >> δεν υπάρχει ο Σωκράτης.
Αναθρεμμένος σε οικογένεια με αριστοκρατική πολιτική παράδοση, ο Πλάτων δεν αναμείχθηκε στη πολιτική ζωή της Αθήνας, αν και είχε δυνατότητα πρόσβασης. Η δημοκρατική παράταξη που ήταν τότε στην εξουσία δεν ικανοποιούσε τις προσδοκίες του.
Από την άλλη πλευρά, η μεταβατική εποχή, στην οποία ζούσε έδειχνε την αποδυνάμωση της σύγχρονης ορατικής οργάνωσης ( Πόλις – Κράτος ). Με τα έργα του << Πολιτεία >> και << Νόμοι >> ο Πλάτων εκφράζει το αίτημα του καιρού του για τη δημιουργία νέας μορφής πολιτεύματος.
Από τα πολλά και μακρινά ταξίδια που έκανε αποκόμισε γνώσεις και εμπειρίες, αλλά δοκίμασε και περιπέτειες που σημάδεψαν τη ζωή του. Πρώτα, πήγε στην Αίγυπτο, οπού γνώρισε και μελέτησε τον πανάρχαιο πολιτισμό της. Μάλιστα του έκανε εντύπωση η σταθερότητα των σύγχρονων πολιτικών και κοινωνικών θεσμών της χώρας. Από εκεί πήγε στην Κυρήνη, όπου έμεινε λίγο καιρό κοντά στο διάσημο μαθηματικό Θεόδωρο, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του στη Γεωμετρία.
Το 387 π. χ., σε ηλικία σαράντα ετών πήγε στην κάτω Ιταλία. Εκεί είχε την ευκαιρία να μελετήσει τις θεωρίες των τοπικών φιλοσοφικών σχολών. Κατόπιν πήγε στη Σικελία, όπου έμεινε φιλοξενούμενος στην Αυλή του Τύραννου των Συρακουσών Διονυσίου του Α’ και συνδέθηκε φιλικά με το Δίωνα, τον αδελφό της γυναίκας του Τύραννου. Φαίνεται ότι η ελευθέρια με την οποία μιλούσε ο Πλάτων δυσαρέστησε το Διονύσιο, ο οποίος τον επιβίβασε με τη βία σε ένα πλοίο που έφευγε για την Ελλάδα. Ο κυβερνήτης του πλοίου πούλησε τον Πλάτωνα ως δούλο στην Αίγινα. Ευτυχώς κάποιος γνωστός του από την Κυρήνη τον αναγνώρισε και αφού τον εξαγόρασε, τον απελευθέρωσε. Έτσι ο Πλάτων γύρισε πάλι στην Αθηνά.
Γνωστός πια στους φιλοσοφικούς κύκλους από τις συζητήσεις του και τα συγγράμματα που είχε ήδη δημοσιεύσει, ο Πλάτων ίδρυσε το 385 π. χ. περίπου, φιλοσοφική σχολή με το όνομα Ακαδημία. Ως ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα επιδίωκε την επιστημονική μελέτη. Γι’ αυτό στη σχολή διδάσκονταν η αστρονομία, τα μαθηματικά και κυρίως η φιλοσοφία. Η Ακαδημία, η οποία λειτουργούσε πάνω από εννιακόσια χρόνια, έκλεισε τον 6ο αι. μ. χ. μετά από διαταγή του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Εκεί ο μεγάλος δάσκαλος εργάστηκε δημιουργικά πάνω από 20 χρόνια, αναπτύσσοντας τις φιλοσοφικές του θεωρίες σχετικά με την οντολογία, που θέτει το ερώτημα τι είναι << ον >> και φτάνει στη διατύπωση της θεωρίας των ιδεών.
Η Πλατωνική διαλεκτική αντιμετωπίζει τα προβλήματα, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο των ερωτήσεων και απαντήσεων και μέσα από το πρίσμα των αντίθετων απόψεων ( θετικών και αρνητικών ) καταλήγει σε συμπεράσματα. Οι ερωτήσεις αποτελούν ερεθίσματα για την ψυχή, η οποία είναι αθάνατη, αφού με την ανάκληση της μνήμης θυμάται τις αιώνιες αλήθειες που είχε δει στη διάρκεια της προϋπάρξεως της στον υπερουράνιο χώρο και με το βατήρα του έρωτα ωθείται στη θέασή τους. Στην πολιτική φιλοσοφία ο Πλάτων θεωρεί ότι πολιτική εξουσία πρέπει να ασκείται από σώφρονες, οι οποίοι φτάνουν στην πολιτική αρετή μέσω της παιδείας. Όταν το 367 π. χ. πέθανε ο τύραννος των Συρακουσών τον Διονύσιος Α’, ο νεαρός γιος και διάδοχος του προσκάλεσε τον Πλάτωνα στη Σικελία ως δάσκαλο και σύμβουλο του. Έτσι ταξίδεψε για δεύτερη φορά στο νησί, με την ελπίδα να πραγματοποιήσει τις πολιτικές του ιδέες, γιατί πίστευε ότι θα λείψουν τα δείνα από τις κοινωνίες, αν οι φιλόσοφοι γίνουν πολιτικοί ηγέτες η οι πολιτικοί ηγέτες φιλόσοφοι. Η προσπάθεια του όμως βρήκε εμπόδιο στην προσωπικότητα του νέου τύραννου. Μετά από λίγα χρόνια, το 361 π. χ. πήγε στη Σικελία για τρίτη φορά.
Ο Διονύσιος Β’ όμως, φοβούμενος ενδεχόμενη συνωμοσία εναντίον του δεν τήρησε την υπόσχεση του για συνεργασία με τον Πλάτωνα και τον οδήγησε στη φυλακή. Με τη μεσολάβηση του φιλόσοφου φίλου του Αρχύττα Ταραντίνου, ο Πλάτων απελευθερώθηκε και γύρισε στην Αθήνα, όπου πέρασε ειρηνικά τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Έμεινε άγαμος και ως τα βαθιά του γεράματα δίδασκε, συζητούσε και έγραφε. Το έργο του άσκησε μεγάλη επίδραση από την αρχαιότητα έως σήμερα. Πέθανε το 347 π. χ. σε ηλικία ογδόντα χρονών, αφήνοντας ένα έργο γεμάτο θεια πνοή.


ΠΗΓΗ

Οι Οξυρρύγχειοι Πάπυροι

Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα αλληλογραφίας του Ρωμαίου συγκλητικού Μενένιου Άπιου , στον φίλο του Ατίλιο Νάβιο , ο οποίος τον διαδέχεται στην διακυβέρνηση της Αχαίας και τον συμβουλεύει για το πώς μπορεί να χειριστεί τους Έλληνες.
Οι πάπυροι βρέθηκαν στην τοποθεσία Οξύρρυγχος , εξ ου και το όνομα του τίτλου.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ
… κερδίσαμε αγαπημένε Ατίλιε τον κόσμο με τις λεγεώνες μας , αλλα θα μπορέσουμε να τον κρατήσουμε μονάχα με την πολιτική τάξη που θα του προσφέρουμε.
Διώξαμε τον πόλεμο στις παρυφές της γης . Από τον Περσικό κόλπο , ως την Μαυριτανία και από την γη των Αιθιόπων ως την Καληδονία , αδιατάρακτη βασιλεύει η ρωμαϊκή ειρήνη.
Δύσκολο φαίνεται να εξηγήσει κανείς , πως μια πόλη έφτασε να κυβερνά την οικουμένη. Μέσα στους λόγους όμως που θα αναφέρονταν για μια τέτοια εξήγηση θα έπρεπε πρώτος να ηταν ετούτος :
Καταλάβαμε καθαρά και έγκαιρα πως υποτάσσοντας ξένους λαούς αναλαμβάνουμε μιαν ευθύνη για την ευημερία τους. Τούτη η συνείδηση της ευθύνης διακρίνει τους βαρβάρους κατακτητές από τους κοσμοκράτορες.
Μονάχα ο Αλέξανδρος πριν από μας είχε την συνείδηση τούτης της ευθύνης. Ευτυχώς για την δόξα της Ρώμης , πέθανε νέος , γιατι αλλιώς θα ήτανε οι Έλληνες σήμερα οι άρχοντες του κόσμου.
Αλίμονο στους λαούς όταν τις προσπάθειές τους τις ενσαρκώνουν μονάχα σε μεμονωμένα άτομα που περνούν και όχι σε ανθρώπινες κοινότητες , σε θεσμούς που αντέχουν στην ροή των πραγμάτων και σηκώνουν άνετα τον όγκο των πολύχρονων έργων.
Έχουμε την σοφία να μην θέλουμε να είμαστε δυσβάσταχτοι εκμεταλλευτές των λαών που υποτάχτηκαν στην εξουσία μας.
… Αλλα δεν φτάνει να τους χαρίζουμε την ειρήνη και τάξη, γιατι αυτά είναι αρνητικά στοιχεία, είναι όροι, δεν αποτελούν την ουσία της ευδαιμονίας των ανθρώπων.
… θα έπρεπε και της φιλοσοφίας και της ποίησης τα δώρα να σκορπούσαμε στις χώρες που κυβερνούμε. Το μέγα όμως τούτο έργο είμαστε άξιοι να το κάνουμε μόνο στις δυτικές επαρχίες , γιατι εκεί που βρίσκεσαι εσύ , οι Έλληνες το επιτελούν ακόμη σήμερα καλύτερα από μας.
Ας επαναλάβουμε και εμείς την δυσάρεστη ομολογία του Οράτιου Φλάκκου :
Graecia capta , ferum victorem cepti , et artes intulit agresti Latio.



ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
… Μάθε φίλτατέ μου Ατίλιε , πως όσοι θέλουν να είναι κοσμοκράτορες, πρέπει να έχουν νοοτροπία πατρικίων και όχι νοοτροπία ιππέων.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΡΙΤΟ
… Ο Έλληνας είναι πιο εγωιστής από εμάς και συνεπώς από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο , αυθαίρετο και ατίθασο , αλλα και αληθινά ελεύθερο , ορθώνεται το «εγω» των Ελλήνων. Χάρις σε αυτό σκεφθήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί , οσα εμείς αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με την σκέψη τους. Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν από αυτούς. Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν , με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει , αλλα είναι πάντα νέα , δροσερή και το κάθε τι , χάρις σε αυτό το «εγω» αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.

Τα Μυστικά Όπλα των Δελφών

Από τον χρυσούν αιώνα του Περικλέους, μέχρι τους Ρωμαίους, τους Γότθους, τους Σταυροφόρους, τους Οθωμανούς και τον Χίτλερ, επεκτατικοί πόλεμοι και τυραννικά καθεστώτα προκάλεσαν βάναυσες γενοκτονίες και ανεπανόρθωτες πολιτιστικές καταστροφές.

Ο αφανισμός και η αρπαγή των αρχαιοελληνικών συγγραμμάτων, η ισοπέδωση των μνημείων και των ιερών, η καταστροφή ανεπανάληπτων έργων τέχνης και η πυρπόληση όλων σχεδόν των βιβλιοθηκών, αποτέλεσαν την μεγαλύτερη πολιτισμική τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας.
Η ελληνική διάνοια προσέφερε στην ανθρωπότητα τα μέγιστα, τις επιστήμες, τις τέχνες, την ποίηση, την ελευθερία της έκφρασης και την διαύγεια του πνεύματος, όλα προσανατολισμένα προς τον Δημιουργό θεό των πάντων, την Τριαδική υπόσταση του οποίου μόνον οι Έλληνες μπορούσαν να συλλάβουν πριν την Έλευση Του στην γη.
Τα επιτεύγματα του πνεύματος του κορυφαίου πολιτισμού που άνθισε στους αιώνες, λεηλατήθηκαν, κλάπηκαν και ποδοπατήθηκαν αναρίθμητες φορές μέσα στην μακραίωνη ιστορική διαδρομή του.
Οι λεηλασίες και οι βαρβαρότητες, ξεκίνησαν με την κατακτητική εκστρατεία των Περσών. Ο Ξέρξης κατά την εισβολή του στην Ελλάδα, κατέστρεψε όσα ιερά συνάντησε στο πέρασμα του. ενώ το 480 π.Χ., κατευθύνθηκε προς το μαντείο των Δελφών, με σκοπό να το συλήσει.
Οι κάτοικοι των Δελφών, βλέποντας τους Πέρσες να πλησιάζουν, ρώτησαν στο μαντείο τον Απόλλωνος, αν θα έπρεπε να κρύψουν ή να μεταφέρουν τα ιερά αντικείμενα του ναού.

Ο θεός δεν άφησε να τα μετακινήσουν τους είπε ότι ήταν ικανός να προστατεύσει ότι τον ανήκει.... Όταν οι βάρβαροι έφθασαν κοντά, βλέποντας από την θέση τους το ιερό, ο προφήτης που λεγόταν Ακήρατος βλέπει να μετακινούνται έμπροσθεν τον ναού όπλα ιερά που εξήλθαν από το άδυτον αυτά δεν επιτρεπόταν να τα αγγίζει κανείς.
Τρέχει να αναφέρει το σημείον εις τους κατοίκους που είχαν μείνει. Και οι βάρβαροι όμως, όταν έφθασαν τρέχοντας εις το ιερόν της Αθηνάς Προνοίας, είδαν σημεία μεγαλύτερα από το πρώτο.
Βέβαια είναι μεγάλο θαύμα να φανερωθούν από μόνα τους αυτόματα πολεμικά όπλα, έμπροσθεν τον ναού. Τα δεύτερα όμως (σημεία) που ακολούθησαν, αξίζει να τα θαυμάσεις περισσότερο απ' όλα τα φαινόμενα.
Όταν οι βάρβαροι έφθασαν βιαστικοί εις τον ναόν της Αθηνάς Προνοίας, πέφτουν επάνω τους κεραυνοί από τον ουρανό, δυο κορυφές από τον Παρνασσό κόβονται και κατρακυλούν επάνω τους με πολύ πάταγο και καταπλακώνουν πολλούς απ' αυτούς.... Όσοι εσώθησαν κατευθύνθησαν εις την Βοιωτίαν.
Αυτοί οι βάρβαροι που επέστρεψαν, όπως μου είπαν, εκτός απ' αυτά είδαν και άλλα θεία σημεία.
Δυο οπλίτες με ανάστημα μεγαλύτερο από άνθρωπο τους ακολουθούσαν σκοτώνοντας και διώκοντας τους. Οι κάτοικοι λένε ότι αυτοί οι δυο είναι οι ντόπιοι ήρωες Φύλακος και Αυτόνοος.
(Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 8,36)

Ανάλογη τύχη με τους Πέρσες είχαν και οι Γαλάτες οι οποίοι επίσης προσπάθησαν να συλήσουν το μαντείο των Δελφών, το 279 π.Χ.

Μόλις λοιπόν συνεπλάκησαν, αμέσως κεραυνοί κατευθύνονταν εναντίων των Γαλατών και πέτρες που αποκόπηκαν από τον Παρνασσό, και άνδρες οπλισμένοι πρόξενοι, τρόμου ορθώθηκαν εναντίον των βαρβάρων.
Απ' αυτούς λέγεται ότι άλλοι μεν ήλθαν από τους Υπερβόρειους. Ο Υπέροχος και ο Αμάδοκος και τρίτος, ο Πυρρός του Αχιλλέως.
(Παυσανίας, Αττικά, 4,4)
Μετά τις επιδρομές των Περσών και των Γαλατών, ακολουθούν τέσσερις αιώνες άγριας λεηλασίας, από τους Ρωμαίους. Ο λαός της κατασφάχτηκε και όσα έργα τέχνης διασώθηκαν μεταφέρθηκαν στην Ρώμη.


ΠΗΓΗ

Μάθημα Μυθολογίας - Δείτε τι έφτιαξαν οι Αυστραλοί...

Και ενώ τα τελευταία περίπου 40 χρόνια το, κατ' ευφημισμό, Υπουργείο Παιδείας

προσπαθεί με συνεχείς ανατροπές και υποβαθμίσεις

(κυρίως γλωσσικές και ιστορικές) να εξοβελίσει κάθε τι το γνησίως Ελληνικό...

Δείτε τι έφτιαξαν οι...... Αυστραλοί για να διδάξουν στους μαθητές τους ελληνική Μυθολογία!!!

http://www.wingedsandals.com/

The Greek Mythology Website is produced by the Australian Broadcasting

Corporation in association with The University of Melbourn

The secret of genius is to carry the spirit of the child into old age, which means never losing your enthusiasm.

ΠΗΓΗ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ!

Την ανάπτυξη μιας «έκτης αίσθησης» ανακοίνωσε το πανεπιστήμιο Ντιούκ της Βόρειας Καρολίνα, καθώς επιστήμονες χρησιμοποίησαν ειδικό εμφύτευμα στον εγκέφαλο πειραματόζωων.

Ο επικεφαλής της έρευνας Μιγκέλ Νικολέλις δήλωσε πως μέσω του πειράματος εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα και ανοίγεται ο δρόμος για μία νέα σειρά προσθετικών συσκευών τα οποία θα ελέγχονται από τον εγκέφαλο και ίσως μας δώσει την δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε και να «βλέπουμε» το υπέρυθρο φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
Οι ερευνητές τοποθέτησαν σε ποντίκια υπέρυθρους αισθητήρες, οι οποίοι προσαρμόστηκαν στο τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την αντίληψη πληροφοριών που σχετίζονται με την αφή. Μόλις, λοιπόν, τα τρωκτικά δέχονταν την υπέρυθρη ακτινοβολία, ο εγκέφαλος το ερμήνευε σαν «απτικό ερέθισμα», με αποτέλεσμα τα ποντίκια να μην βλέπουν την ακτίνα, αλλά να την αισθάνονται, να κουνούν την μουσούδα τους και να ξύνουν το τρίχωμά τους.

Οι επιστήμονες αναφέρουν πως στη θεωρία, είναι δυνατόν κάποιος άνθρωπος που είναι τυφλός, του οποίου ο οπτικός εγκεφαλικός φλοιός έχει καταστραφεί, να δει ξανά μέσω ενός ηλεκτρονικού ματιού! Το μάτι αυτό θα λάμβανε τις εικόνες και η επεξεργασία τους θα γίνονταν από ένα άλλο τμήμα του εγκεφάλου (όπως σε αυτό της αφής).

Ο Δρ Νικολέλις εξηγεί πως «αυτό που κάναμε, δείχνει πως ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αποκτήσει νέες ικανότητες, που ποτέ πριν δεν έχουν βιωθεί από ένα ζώο». Συμπληρώνει πως κάτι ανάλογο θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί και με ραδιοκύματα, υπερήχους κλπ.

Επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι πιθανό να ανοίγει πλέον ο δρόμος για ηλεκτρονικά εμφυτεύματα, τα οποία στο μέλλον θα επιτρέπουν στους εγκεφάλους των ανθρώπων να επικοινωνούν απευθείας.

ΠΗΓΗ

Αρχαίοι Εξωγήινοι ~ Η κληρονομιά του Φον Νταίνικεν(VIDEO)

                   

Η μουσική μπορεί να αλλάξει τον εγκέφαλό σας

Ο Michael Jackson δεν είχε τραγουδήσει τυχαία ότι το «A,B,C» είναι «απλά όπως το ʽDo Re Mi». Η μουσική βοηθάει τα παιδιά να θυμηθούν βασικά δεδομένα όπως τη σειρά των γραμμάτων στην αλφάβητο, εν μέρει διότι τα τραγούδια βασίζονται σε θεμελιώδη συστήματα του εγκεφάλου μας που είναι ευαίσθητα στη μελωδία και στο ρυθμό.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όταν κανείς παίζει μουσική, ασκεί τον εγκέφαλό του με έναν μοναδικό τρόπο.
«Πιστεύω πως υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για να πούμε ότι η μουσική εμπειρία, η έκθεση στη μουσική, η μουσική άσκηση, όλα τα παραπάνω πράγματα αλλάζουν τον εγκέφαλό σου», λέει ο Δρ Charles Limb, επίκουρος καθηγητής Ωτορινολαρυγγολογίας και χειρουργικής κεφαλής και αυχένα στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins. «Σου επιτρέπει να σκεφτείς με τρόπο που δεν το συνήθιζες και επίσης εκγυμνάζει πολλές άλλες νοητικές ικανότητες που δεν έχουν σχέση με την ίδια τη μουσική».
Η σύνδεση μεταξύ μουσικής και εγκεφάλου είναι μάλιστα το αντικείμενο συμποσίου που διοργανώνεται στα πλαίσια του συνεδρίου της Ένωσης για Ψυχολογική Επιστήμη (Association for Psychological Science) στο Σικάγο με τη συμμετοχή επιφανών επιστημόνων και τον βραβευμένο με Grammy μπασίστα, Vistor Wooten. Θα συζητηθούν οι αξιοπρόσεκτοι τρόποι με τους οποίους οι εγκέφαλοί μας επιτρέπουν να εκτιμήσουμε, να θυμηθούμε και να παίξουμε μουσική και πώς μπορούμε να τιθασεύσουμε αυτές τις δυνατότητες με νέους τρόπους.
Υπάρχουν περισσότερες όψεις στη σύνδεση νου και μουσικής απ' όσες νότες σε μια μείζωνα κλίμακα, αλλά είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να εστιάσουμε σε μερικές από αυτές τις όψεις για να δούμε τις ασυνήθιστες επιδράσεις που έχει η μουσική στον εγκέφαλο.

Ο πυρήνας της Γης 1000 βαθμούς Κελσίου θερμότερος – Εξηγήθηκε το μαγνητικό πεδίο

Ο πυρήνας της Γης είναι 1000 βαθμούς Κελσίου θερμότερος από αυτό που έδειχναν προηγούμενες μετρήσεις, γεγονός που εξηγεί τη δημιουργία του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.
Ερευνητική ομάδα υπολόγισε στο εργαστήριο το σημείο τήξης του σιδήρου με υψηλή ακρίβεια για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η θερμοκρασία στο όριο ανάμεσα στον εσώτερο και τον εξώτερο πυρήνα της Γης ανέρχεται σε 6000 βαθμούς Κελσίου, όσο δηλαδή η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Ήλιου.
Οι 1000 βαθμοί διαφοράς στην υπολογιζόμενη θερμοκρασία έχουν πολύ μεγάλη σημασία καθώς μπορεί πλέον να εξηγηθεί η δημιουργία του μαγνητικού πεδίου της Γης. Η Γη έχει έναν συμπαγή εσώτερο πυρήνα, που περικλείεται από ένα ρευστό εξώτερο πυρήνα που εκτιμάται πως αποτελείται από ρευστό σίδηρο αναμεμειγμένο με ρευστό νικέλιο και ίχνη ελαφρύτερων στοιχείων.
Πάνω από τον εξώτερο πυρήνα υπάρχει ο στερεός αλλά κυλυόμενος μανδύας της Γης. Η διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στον εσώτερο πυρήνα και τον μανδύα θα πρέπει να είναι της τάξης των 1500 βαθμών Κελσίου προκειμένου να πυροδοτηθούν “θερμικές κινήσεις” που σε συνδυασμό με την περιστροφή της Γης δημιουργούν το μαγνητικό πεδίο.
Οι προηγούμενες μετρήσεις δεν έδειξαν διαφορά θερμοκρασίας ικανή να δημιουργήσει το μαγνητικό πεδίο.
Στο πλαίσιο του πειράματος εφαρμόστηκε μια νέα τεχνική ακτίνων Χ που διενεργεί μετρήσεις ταχύτερα από παλαιότερα. Τα δείγματα σιδήρου που συμπιέζονται στο εργαστήριο διαρκούν για λίγα δευτερόλεπτα μόνο με αποτέλεσμα να είναι δύσκολος ο εντοπισμός του σημείου τήξης του υλικού. Οι ακτίνες Χ επέτρεψαν την ταχύτερη παρατήρηση της θερμοκρασίας.
Συγκεκριμένα, το πείραμα έδειξε ότι ο σίδηρος, υπό πίεση 2,2 εκατ. φορές μεγαλύτερη από την επιφάνεια της Γης, λιώνει στους 4.800 βαθμούς Κελσίου. Από αυτή τη διαπίστωση, προκύπτει η νέα εκτίμηση ότι στο κέντρο της Γης, στο σύνορο ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό πυρήνα, όπου υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη πίεση (3,3 εκατομμύρια φορές απ’ ότι στην επιφάνεια του πλανήτη μας), η θερμοκρασία πρέπει να φθάνει στους 6.000 βαθμούς Κελσίου (συν/πλην 500 βαθμούς).
Την έρευνα διενήργησαν επιστήμονες από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), τη γαλλική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (CEA) και την Εγκατάσταση Ακτινοβολίας του Ευρωπαϊκού Σύγχροτρου (ESRF) στη Γκρενόμπλ.



ΠΗΓΗ

Σπάνιο αστρικό ζευγάρι επιβεβαίωσε τη θεωρία του Αϊνστάιν – Μεγάλη ανακάλυψη

Επιστήμονες επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά τη θεωρία της σχετικότητας, που διατύπωσε ο Αλβέρτος Αϊνστάιν πριν περίπου έναν αιώνα, και η οποία υποστηρίζει ότι τα αντικείμενα με μάζα δημιουργούν κυρτώσεις στον χωροχρόνο, τις οποίες εμείς εκλαμβάνουμε ως βαρύτητα.
Ο χωροχρόνος, σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, είναι ένα ύφασμα με τέσσερις διαστάσεις, το οποίο υφαίνεται από τον χώρο και τον χρόνο.
Η θεωρία γενικής σχετικότητας δεν είναι συμβατή με τη κβαντική θεωρία, που περιγράφει πώς λειτουργούν οι δυνάμεις της φύσης σε ατομικό και υποατομικό επίπεδο, ενώ δεν εξηγεί και όλα τα φαινόμενα στο σύμπαν, οπότε συχνά υποβάλλεται σε δοκιμές από τους επιστήμονες.
Μέχρι σήμερα πάντως, η θεωρία της σχετικότητας έχει βγει νικήτρια, καθώς επιβεβαιώθηκε απ’ όλες τις επιστημονικές δοκιμές.
Στο πλαίσιο της τελευταίας δοκιμής, του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Βόννη της Γερμανίας, οι επιστήμονες εξέτασαν τη θεωρία της σχετικότητας σε ένα αστρικό ζευγάρι, 7.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Το ένα άστρο, γνωστό ως λευκός νάνος, είναι το υπόλειμμα ενός πολύ φωτεινού αστεριού που πέθανε. Το δεύτερο είναι ένα άστρο νετρονίου (πάλσαρ), με διάμετρο μόλις 20 χλμ και βάρος διπλάσιο του Ηλίου, το οποίο κάνει 25 περιστροφές το δευτερόλεπτο.
Η βαρύτητα στην επιφάνεια του πάλσαρ είναι 300 δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερη από τη βαρυτική ισχύ της Γης. Αυτές οι συνθήκες προσιδιάζουν στη συντριπτική δύναμη της μαύρης τρύπας, η οποία καταπίνει ακόμα και το φως.
Το πάλσαρ και ο λευκός νάνος εκπέμπουν βαρυτικά κύματα, με αποτέλεσμα σταδιακά το αστρικό ζευγάρι να χάνει ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι τα αστέρια σιγά σιγά θα έπρεπε να αρχίσουν να μετακινούνται το ένα προς το άλλο και η τροχιά τους να επιταχυνθεί.
Σύμφωνα μάλιστα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, η τροχιακή περίοδος των αστεριών θα έπρεπε να συρρικνωθεί κατά περίπου οκτώ εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου ανά έτος.
Χρησιμοποιώντας εξελιγμένα τηλεσκόπια οι επιστήμονες μελέτησαν με ακρίβεια το αστρικό ζευγάρι. Τα αποτελέσματα των μετρήσεών τους επιβεβαίωσαν τη θεωρία της σχετικότητας.
Η θεωρία της σχετικότητας επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια ηλιακής έκλειψης τέσσερα χρόνια μετά τη δημοσίευσή της, καθιστώντας τον Αϊνστάιν γνωστό σε όλο τον κόσμο.
«Οι παρατηρήσεις μας ήταν τόσο ακριβείς που ήδη καταγράψαμε αλλαγή οκτώ εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου στην τροχιακή περίοδο, ακριβώς όπως προβλέπει η θεωρία του Αϊνστάιν», δήλωσε ο Paulo Freire, μέλος της διεπιστημονικής ομάδας που διεξήγαγε την έρευνα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Science.
econews

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!!! (ΦΩΤΟ)

Το συγκλονιστικό αυτό έγγραφο (αντίγραφο του οποίου βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω), παρέμεινε μέχρι το 1309 μ..Χ. τελείως άγνωστο…

οπότε βρέθηκε στη γνωστή σε όλους σήμερα για τον καταστροφικο σεισμό πόλη (L’Aquila) της Κεντρικής Ιταλίας (κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθει η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτερνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Πόντιου Πιλάτου). Το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου.

Μεταφράστηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643.

Μετάφραση:
“Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου,
Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον
ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και
καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της
δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού
βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου
και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας
των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου
Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας
αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ
Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.
Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών
εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι. Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν
θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ (Ρωμαϊστί).
Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
- Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
- Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
- Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
- Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
- Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
- Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν
/www.agioritikovima.gr/

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά στη Τουρκία: Πώς προέκυψε το σύμβολο σημαία τους;

Ο όρος ημισέληνος στα Ελληνικά είναι λανθασμένος, αφού το σύμβολο δεν απεικονίζει «μισό» φεγγάρι, αλλά το ένα τέταρτο αυτού. Πιο σωστός θα ήταν ο όρος «αμφίκυρτος σελήνη». Επειδή όμως έχει καθιερωθεί, έστω και λανθασμένα θα το χρησιμοποιούμε και εμείς. Στα τουρκικά την ονομάζουν (περιγραφικά) ακόμα πιο λάθος ως «φεγγάρι-άστρο» (ay yıldız), σαν να ήταν ολόκληρο φεγγάρι.

Το σύμπλεγμα της ημισελήνου (δηλ. το μισοφέγγαρο και το άστρο) έχει βαθιά σχέση στο χρόνο με την Ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία. Την ημισέληνο τη βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου, πάνω στην οποία βρίσκεται η σημερινή Κωνσταντινούπολη.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.

Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή της Μικράς Ασίας (κυρίως όμως οι Σελτζούκοι, οι οποίοι αντέγραψαν σε πάρα πολλά πράγματα το ανώτερο πολιτισμικά Βυζάντιο), «δανείστηκαν» την ημισέληνο από τους Βυζαντινούς και σταδιακά έγινε το έμβλημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σήμερα όσοι θέλουν να δουν την ημισέληνο σε βυζαντινά νομίσματα δεν έχουν παρά να επισκεφθούν τις νομισματικές συλλογές των Ελληνικών Μουσείων αλλά ακόμα και σε Βυζαντινές τοιχογραφίες στη Λακωνία (χωριό Γεράκι κ.α.), όπου υπάρχει πεντακάθαρο σε ασπίδα του Αγίου Γεωργίου.

Μέχρι τον 18ο αι. το τουρκικό εθνόσημο ήταν η απλή ημισέληνος, χωρίς το άστρο. Το άστρο το πρόσθεσε ο σουλτάνος Σελίμ Γ΄ (1789-1808) και είχε οκτώ ακτίνες, ενώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ (1840-1861) το έκανε με πέντε ακτίνες.

Φαίνεται λοιπόν ότι οι Οθωμανοί όπως αντέγραψαν το Βυζάντιο σε διοίκηση, θεσμούς, μοντέλα σκέψης και χίλια άλλα πράγματα έτσι και η ίδια η σημαία τους ήταν ένα κλεμμένο βυζαντινό σύμβολο.

ΠΗΓΗ

Η Σωκρατική θεώρηση για τον άνθρωπο

Η στροφή της φιλοσοφικής έρευνας από τις κοσμολογικές αναζητήσεις και τη μελέτη της φύσεως προς τα προβλήματα της ηθικής και πολιτικής ζωής του ανθρώπου, στροφή που, ως γνωστόν, συντελέσθηκε κατά το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.κ.ε. με τους Σοφιστές και τον Σωκράτη, έφερε αναπόφευκτα στο επίκεντρο των φιλοσοφικών ενδιαφερόντων και το ερώτημα «τί είναι άνθρωπος».
Οι Σοφιστές, όσο τα αποσπάσματα από το έργο τους και οι αρχαίες γι’ αυτούς μαρτυρίες επιτρέπουν να συμπεράνουμε, είδαν στον άνθρωπο ένα ξεχωριστό ον, που χάρη στην ικανότητά του για αίσθηση και αντίληψη, τη νοημοσύνη του και τη λογική του κρίση είναι σε θέση να δίνει νόημα και περιεχόμενο στον κόσμο που το περιβάλλει.
Η αντίληψη αυτή, η οποία αντιπροσωπεύει την πιο ουσιαστική έκφραση του σοφιστικού ανθρωποκεντρισμού, βρίσκει τη χαρακτηριστική διατύπωσή της στη γνωστή ρήση του Πρωταγόρα«πάντων χρημάτων…μέτρον έστίν άνθρωπος των μέν οντων ώς εστιν, των δέ ούκ οντων ώς ούκ εστιν» (DK 80 B 1), ρήση για την οποία, από την αρχαιότητα ώς και τις μέρες μας, σημαντικοί φιλόσοφοι και ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι συνεπάγεται γνωσιολογικό και ηθικό σχετικισμό, ότι υπηρετεί την αυθαιρεσία της υποκειμενικής διάθεσης και ότι ενθαρρύνει την ανάπτυξη ατομικιστικών τάσεων.
Οι Σοφιστές, παρόλο που στην ιδιότητα του ανθρώπου να σκέπτεται και να εκφράζει την σκέψη του με την ομιλία αναγνώρισαν την ειδοποιό διαφορά του έναντι των άλλων ζώων, δεν ταύτισαν ποτέ τον άνθρωπο αποκλειστικά με τη λογική του διάσταση. Αντίκρισαν δηλαδή τον άνθρωπο όχι μόνο ως λόγο, αλλά και ως πάθος και πίστευαν ότι με τις δυνατότητες που προσφέρει η τέχνη της ρητορικής, την οποία δίδασκαν, το θυμικό στοιχείο της ψυχής μπορεί να χειραγωγηθεί. Πίστευαν επίσης ότι η ανθρώπινη ύπαρξη προσδιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από ανάγκες, ορέξεις και επιθυμίες, που απαιτούν ικανοποίηση, η οποία είναι άρρηκτα δεμένη με το αίσθημα της ηδονής και της ευχαρίστησης.
Την εγγενή τάση του ανθρώπου να επιζητεί την ηδονή και να αποστρέφεται τον πόνο την εξέλαβαν ως βασικό οντολογικό του γνώρισμα και δεν δίστασαν ορισμένοι από αυτούς να αναγά-γουν την ηδονή σε ρυθμιστική αρχή της πράξης και να θεωρήσουν την επιδίωξή της ως την κατεξοχήν έκφραση της ορθολογικότητας, θέτοντας έτσι τελικά τον λόγο στην υπηρεσία των παθών και της επιθυμίας και συνεπώς στην υπηρεσία εγωιστικών και χρησιμοθηρικών στόχων και σκοπών. Η εργαλειοποίηση του λόγου εντός του σοφιστικού κινήματος, πού κατά τον Σωκράτη σήμαινε κλονισμό του κύρους του, είχε σημαντικές συνέπειες για την ανθρωπολογία του, όπως στη συνέχεια θα φανεί.

"Παράνομα" τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα

Οι Έλληνες θα μπορούσαν να καταγγείλουν την ΕΕ και την ΕΚΤ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα μέτρα «απαράδεκτης λιτότητας» που τους έχουν επιβληθεί, υποστηρίζει ο διακεκριμένος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου, Keith Ewing.

Σε δηλώσεις του στο «Νέο Κόσμο» της Αυστραλίας ο καθηγητής Ewing υποστηρίζει ότι τα μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα είναι «παράνομα και αντισυνταγματικά», τόσο όσον αφορά το ευρωπαϊκό δίκαιο όσο και το ελληνικό σύνταγμα.

«Διεθνείς οργανισμοί και δημοκρατικές κυβερνήσεις θα πρέπει να σέβονται τη νομιμότητα και αυτό στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έγινε» υποστήριξε ο βρετανός καθηγητής. «Οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, αναφορικά με τα εργασιακά δικαιώματα των λαών τους δεν ισχύουν πλέον» είπε ο καθηγητής Ewing.

Ο ίδιος αν και παραδέχεται ότι οι πιθανότητες να στεφθεί από επιτυχία τυχόν προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι περιορισμένες, υπογραμμίζει ότι τα μέτρα που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα είναι «παράδειγμα προς αποφυγή».

Στη Μελβούρνη ο διακεκριμένος καθηγητής θα δώσει διάλεξη με θέμα το «Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο σε περιόδους κρίσης: Μαθήματα από την Ελλάδα» την Πέμπτη 2 Μαΐου, στα πλαίσιο της σειράς Σεμιναρίων της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας.

Η διάλεξη διοργανώνεται σε αίθουσα του οικήματος του Φιλανθρωπικού Συλλόγου Ιθακησίων.

Ο καθηγητής Ewing πρόκειται να αναφερθεί στα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, μετά την παρέμβαση της «τρόικας». Θα εξετάσει ορισμένες από τις αλλαγές που έγιναν υπό το φως της χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη νομιμότητά τους, και αν οι υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι σύμφωνες με το Ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επίσης, θα σχολιάσει τη νομιμότητα της συμπεριφοράς των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και τη συμβατότητα της συμπεριφοράς τους με τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Keith Ewing είναι καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου. Εργάστηκε στα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου (1978-1983) και του Cambridge (1983-1989) και ως επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των Πανεπιστημίων Σίδνεϊ και Κουίνσλαντ.

Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασιακών Δικαιωμάτων (μια συνδικαλιστική οργάνωση think tank) και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Συνδικαλιστικών Δικαιωμάτων.

ΠΗΓΗ