«Ο κόσμος πρέπει να ρομαντικοποιηθεί».

Αν θεωρήσουμε το Ρομαντισμό ως το κίνημα που γέννησε όλα τα πρωτοπόρα κινήματα της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα, καθώς καθένα από αυτά εμπνέεται από το φιλοσοφικό και βιοθεωρητικό σύστημα των ρομαντικών αξιών και στηρίζει τη σχέση του με τη ζωή σ΄αυτές, καλό είναι να μελετήσουμε ξανά την ανάλυση του Στέφανου Ροζάνη για τη φύση και τις προεκτάσεις του ρομαντισμού ως «μιας αναιρετικής και ανατρεπτικής κοσμοαντίληψης»  , όπως μας προτρέπει η Χριστίνα Σγουρομύτη, με το άρθρο της στην «Αυγή»:

«…από τον Baudelaire έως τους μοντερνιστές, η τέχνη συναντάει τους απόκληρους των αυλικών γιορτών, τους περιφερόμενους σαλτιμπάγκους, προβαίνει στο ξήλωμα κάθε ίχνους σοβαροφάνειας, επισημότητας και κομφορμισμού, με άλλα λόγια, επιτίθεται σε κάθε τί αστικό. Όμως, το πρωτοπόρο κίνημα αναβίωσης των τελετουργικών και των οραματισμών του μεσαίωνα, υπήρξε ο ρομαντισμός.

Ο Στέφανος Ροζάνης, στο παραδειγματικό του δοκίμιο για τον ρομαντισμό (Η Ρομαντική εξέγερση, Ύψιλον, Αθήνα 1987), παραθέτει από τον Wellek τα τρία θεμελιώδη κριτήρια που συγκροτούν την πρακτική του: φαντασία (στη θεώρηση της ποίησης), φύση (στη θεώρηση του κόσμου), σύμβολο και μύθος (στη θεώρηση του ποιητικού ύφους). Και τα τρία αυτά κριτήρια απορρέουν εμφανώς, όπως διατυπώνει ο συγγραφέας, από τις γενικότερες κατηγορίες του «υποκειμενισμού, του μεσαιωνισμού και της λαϊκής παράδοσης». Με μια ρητορεία που επανακάμπτει σήμερα, «η ερμηνευτική αυτής της παράδοσης δεν αντιπροσώπευε μόνον την αντίδραση του Ρομαντισμού στα σχήματα του ορθολογισμού και της μηχανοκρατίας του 18ου αι., αλλά συγχρόνως εντόπιζε τις φυσικές

Κρούγκμαν: «Εξ αρχής μη ρεαλιστικό το σχέδιο της τρόικας για την Ελλάδα»

Θέση στο ζήτημα της «λανθασμένης» συνταγής της τρόικας για το ελληνικό πρόβλημα πήρε ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν ο οποίος θεωρεί ότι το όλο σχέδιο για τη διάσωση της χώρας μας ήταν «εξ αρχής μη ρεαλιστικό». Ο ίδιος υποστήριξε ότι η διαγραφή του ελληνικού χρέους έπρεπε να γίνει από την αρχή και υπογράμμισε ότι τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα οδήγησαν σε «καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες», μεγαλύτερες από αυτές που θα είχε, όπως εκτίμησε, μία πιθανή έξοδος από το ευρώ.

Σε άρθρο του στo blog του στους ΝΥ Times με τίτλο «Ελληνικές Τύψεις», ο νομπελίστας οικονομολόγος έγραψε: «Σε μία πρώτη ανάγνωση στην έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνονται δύο βασικά λάθη: ότι το Ταμείο απέτυχε να παραδεχθεί εγκαίρως ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της, και ότι υποεκτίμησε σημαντικά τις καταστροφικές επιπτώσεις της λιτότητας στην οικονομία».

«Και τα δύο λάθη ήταν, αν μπορώ να τα πω έτσι, προφανή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο», τόνισε ο Κρούγκμαν. «Ηταν ξεκάθαρο ότι το σχέδιο της τρόικας δεν ήταν ρεαλιστικό. Ολοι εμείς οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι προειδοποιούσαμε φωναχτά ότι οι πολλαπλασιαστές, οι οποίοι έχουν υπολογιστεί σε κανονικές περιόδους, ήταν σε μεγάλο βαθμό απροσανατολιστικοί υπό τις παρούσες συνθήκες κρίσης».

«Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι το ΔΝΤ είναι το καλύτερο από τα υπόλοιπα μέλη της Τρόικας και ειδικά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία «μάσησε» το παραμύθι του επεκτατισμού της λιτότητας» προσέθεσε.

«Τί θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά; Στην έκθεση του ΔΝΤ, αναγνωρίζεται μεν λίγο πολύ ότι τα δεινά (της Ελλάδας) θα ήταν λιγότερα σε περίπτωση μερικής διαγραφής του χρέους από την αρχή, αλλά απορρίπτεται η ιδέα μιας πιο σταδιακής προσαρμογής, με το επιχείρημα ότι δεν υπήρχε τότε διαθέσιμη χρηματοδότηση».

«Αν όμως μπορούμε να φανταστούμε έναν κόσμο που η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχθεί το 2010 ότι πρέπει να γίνει μερική διαγραφή του χρέους, γιατί να μην φανταστούμε επίσης και μία ΕΚΤ η οποία θα ήταν πρόθυμη να διασφαλίσει το δημόσιο χρέος, όπως άρχισε να κάνει χρόνια αργότερα; Θεωρώ ότι μπορούμε να οραματιστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που θα ξεκινούσε με διαγραφή χρέους, προβλέποντας την επιβολή δυσάρεστων μεν, αλλά όχι εξοντωτικών μέτρων λιτότητας, με αντάλλαγμα την παροχή δανείων από την ΕΚΤ , μέσω του οποίου η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές το 2012».

«Εντάξει, από πολιτικής σκοπιάς, ήταν αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο», παραδέχεται ο αμερικανός οικονομολόγος, προσθέτοντας ότι «ακόμα και αν συνέβαινε, το τίμημα θα ήταν ενδεχομένως καταστροφικό από κοινωνικής απόψεως». «Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς αν άξιζε να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Η Grexit θα ήταν αποκρουστική- και εξακολουθεί να είναι, αν τελικώς συμβεί. (Είναι όμως έτσι) Σε σχέση με ό,τι έχει ήδη λάβει χώρα (στην Ελλάδα);», αναρωτήθηκε ο Κρούγκμαν υπογραμμίζοντας για άλλη μία φορά, το τεράστιο κοινωνικό κόστος της διάσωσης για τη χώρα και τους πολίτες της.

ta nea.gr

Ντράζεν Πέτροβιτς (22 Οκτωβρίου 1964 - 7 Ιουνίου 1993)

Τον αποκαλούσαν "γιο του διαβόλου", αλλά ο Θεός τον επέλεξε να τον πάρει κοντά του πολύ νωρίς... Μόλις στα 29 του χρόνια. Ήταν 7 Ιουνίου 1993 όταν μία νταλίκα σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας έκοβε άδοξα το νήμα της ζωής του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1964 στο Σίμπενικ της Κροατίας και στα 15 του χρόνια υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα μπάσκετ της γενέτειράς του. Το τεράστιο ταλέντο του δεν άργησε να γίνει αισθητό (έπαιξε σε δύο διαδοχικούς τελικούς του Κυπέλλου Κόρατς το 1982 και 1983) και τέσσερα χρόνια αργότερα μετακόμισε στη μεγάλη ομάδα της Τσιμπόνα.

Το 1985 αναδείχθηκε Πρωταθλητής και Κυπελλούχος Γιουγκοσλαβίας και την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Κύπελλο Πρωταθλητριών, επιτυχία που επανέλαβε η Τσιμπόνα και την επόμενη σεζόν με νέο "τρεμπλ". Το 1987 οδήγησε την Τσιμπόνα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, μετέπειτα Saporta, και έναν χρόνο αργότερα πήρε μετεγγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το νταμπλ στην Ισπανία τη σεζόν 1988-89 συνοδεύτηκε και από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων σε εκείνο τον αξέχαστο τελικό με τη Σναϊντέρο Καζέρτα (του Οσκαρ Σμιντ) που έληξε 117-113!

Μία σεζόν στη Ρεάλ ήταν αρκετή ώστε να του δώσει το εισιτήριο για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Φόρεσε για δύο χρόνια τη φανέλα των Πόρτλαντ Μπλέιζερς, στο πλευρό του σπουδαίου Κλάιντ Ντρέξλερ και άλλα δύο χρόνια εκείνη των Νιου Τζέρσεϊ Νετς. Στα 4 χρόνια καριέρας στο ΝΒΑ πέτυχε 4.461 πόντους, μοίρασε 701 ασίστ και μάζεψε 669 ριμπάουντ.

Με τις Εθνικές ομάδες της Γιουγκοσλαβίας και της Κροατίας έζησε εξίσου μεγάλες στιγμές. Κατέκτησε τρία ολυμπιακά μετάλλια (1984 Λος Αντζελες - χάλκινο, 1988 Σεούλ - αργυρό, 1992 Βαρκελώνη - αργυρό), δύο σε παγκόσμια πρωταθλήματα (1986 Ισπανία - χάλκινο, 1990 Αργεντινή - Χρυσό) και δύο σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1987 Ελλάδα - χάλκινο, 1989 Γιουγκοσλαβία - χρυσό).

Το καλοκαίρι του 1993, έχοντας κάνει την καλύτερή του σεζόν με τους Νετς, ο Πέτροβιτς ταξίδεψε στην Πολωνία όπου η Κροατία αγωνιζόταν στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 1993. Η πορεία του σε συλλογικό επίπεδο θα συνεχιζόταν στην Ελλάδα αφού ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού Παύλος Γιαννακόπουλος είχε έρθει σε προφορική συμφωνία μαζί μου. Όμως, το τροχαίο δυστύχημα που συνέβη στον βρεγμένο αυτοκινητόδρομο, Autobahn 9 της Βαυαρίας έδωσε δραματικό και πρόωρο φινάλε στη ζωή του.

  

                          





ΠΗΓΗ

Νέος χρονικός μανδύας εξαφανίζει τα γεγονότα

Ένας νέος μανδύας αορατότητας, που δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές, δεν κρύβει αντικείμενα στον χώρο, αλλά κρύβει γεγονότα στον χρόνο, κάνοντας διαδοχικές «χρονικές τρύπες» στη ροή του φωτός που μεταδίδεται μέσω μιας οπτικής ίνας.

Οι επιστήμονες κατάφεραν να κρύψουν σχεδόν τα μισά δεδομένα (ποσοστό 46%) που μετέφερε το φως και ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα βελτιώσουν κι άλλο την αποτελεσματικότητα της τεχνικής τους, η οποία στην ουσία «σβήνει» τα γεγονότα από την ιστορία, σαν να μην συνέβηκαν ποτέ. Μεταξύ άλλων δυνητικών πρακτικών εφαρμογών, ο μανδύας θα μπορούσε μελλοντικά να κάνει πολύ πιο ασφαλείς τις οπτικές τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο, «εξαφανίζοντας» τα μεταφερόμενα δεδομένα και κάνοντας έτσι δύσκολη τη ζωή σε όσους θα ήθελαν να κρυφακούσουν και να υποκλέψουν στοιχεία.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Πέρντιου της Ιντιάνα, με επικεφαλής τον καθηγητή της σχολής ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών Άντριου Γουάινερ και τον βοηθό του Τζόζεφ Λούκενς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC και το «New Scientist», διευκρίνισαν ότι «χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά να γίνει, εωσότου η εν λόγω μέθοδος βρει πρακτική εφαρμογή, όμως χρησιμοποιεί τεχνολογία που μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στην υπάρχουσα υποδομή τηλεπικοινωνιών».

Ο πρώτος που πρότεινε να δημιουργηθεί ένας χρονικός μανδύας, ήταν το 2010 ο φυσικός Μάρτιν Μακ Κολ του Imperial College του Λονδίνου. Πέρυσι, ερευνητές του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον φυσικό Αλεξάντερ Γκαέτα, ανακοίνωσαν τον πρώτο χρονικό μανδύα στον κόσμο, όμως ήταν πολύ μικρότερων δυνατοτήτων σε σχέση με τον νέο μανδύα αορατότητας. Επίσης ο προηγούμενος χρονικός μανδύας απαιτούσε ένα πολύπλοκο λέιζερ, ενώ η νέα τεχνική χρησιμοποιεί κοινά εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται στις εμπορικές οπτικές τηλεπικοινωνίες.

Η νέα τεχνολογία βασίζεται στη «χειραγώγηση» του χρονισμού των παλμών του φωτός, με δεδομένο ότι το φως -που είναι ταυτόχρονα κύμα και σωματίδιο- διαδίδεται σαν τα κύματα της θάλασσας. Αν τη στιγμή που ένα κύμα ανεβαίνει, ένα άλλο κατεβαίνει και όταν συναντηθούν, αυτή η συμβολή οδηγεί στην αλληλοεξουδετέρωσή τους.

Χρησιμοποιώντας κάτι ανάλογο με το φως, οι Αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να δημιουργήσουν «τρύπες» του φωτός, εξαφανίζοντας μέσα σε αυτές τα δεδομένα που μεταφέρει το φως μέσω των οπτικών ινών. Οι «χρονικές τρύπες» -δηλαδή η απόκρυψη των πληροφοριών- είναι δυνατό να επαναλαμβάνονται με συχνότητα 12,7 gigabits ανά δευτερόλεπτο, ταχύτητα κατάλληλη για εμπορικές εφαρμογές.

Ο μανδύας στην πραγματικότητα δεν χειραγωγεί τον χρόνο, αλλά τα φωτόνια, τα σωματίδια του φωτός που μεταφέρουν τα γεγονότα (τις πληροφορίες) στον χρόνο.

«Φανταστείτε ότι παίρνουμε ένα τμήμα ποταμού και ωθούμε ένα μέρος του προς τα εμπρός κι ένα άλλο προς τα πίσω, έτσι ώστε να δημιουργούνται τρύπες εκεί όπου δεν υπάρχει πια καθόλου νερό... Με αυτό τον τρόπο ελέγχουμε τη ροή του φωτός, ωθώντας το εμπρός και πίσω στο χρόνο, αποφεύγοντας έτσι συμβάντα που αλλιώς θα το διατάρασσαν», δήλωσε ο Γουάινερ.

«Οι ωτακουστές δεν θα συνειδητοποιήσουν ότι το σήμα έχει καμουφλαριστεί, επειδή δεν φαίνεται καθόλου ότι κάποιο σήμα έχει σταλεί», δήλωσε ο Λούκενς. Επισήμανε ότι είναι προφανείς οι εν δυνάμει εφαρμογές στο πεδίο του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας (καθόλου τυχαία, η νέα έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ), αλλά και από μεγάλες εταιρίες που επίσης αναζητούν ύψιστη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους.

Μέχρι τώρα η ερευνητική έμφαση είχε δοθεί στη δημιουργία μανδυών από τεχνητά «μετα-υλικά» που «ξεγελούν» το φως και εξαφανίζουν στο χώρο αντικείμενα από τα μάτια του παρατηρητή. Σταδιακά όμως, οι μανδύες επεκτείνονται στην εξαφάνιση συμβάντων και δεδομένων στο χρόνο, χωρίς μάλιστα να απαιτούν ειδικά και εξεζητημένα υλικά.

Τελικά, το «ιερό δισκοπότηρο» θα είναι ένας ενιαίος χωροχρονικός μανδύας, που θα μπορεί να εξαφανίσει ταυτόχρονα τα αντικείμενα στο χώρο και τα συμβάντα στο χρόνο. Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δυσκολίες είναι πολύ μεγάλες και συνεπώς δεν πρόκειται να υπάρξει στο άμεσο μέλλον.

Sci-Tech

Απίστευτο: Ελικόπτερο πετάει μόνο με τον έλεγχο της σκέψης

Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν τρόπο να τηλεκατευθύνουν ένα μικρό ελικόπτερο μόνο με τη δύναμη της σκέψης, μέσω των εγκεφαλικών κυμάτων του χειριστή που βρίσκεται στο έδαφος. 



Το επίτευγμα ελπίζεται ότι, μεταξύ άλλων εφαρμογών (π.χ. στρατιωτικών), θα συμβάλει στην μελλοντική κατασκευή ρομποτικών βοηθών, τα οποία θα επιτρέπουν σε παράλυτους ή όσους πάσχουν από νευροεκφυλιστικές παθήσεις, να κινούνται αυτόνομα μέσω εντολών της σκέψης τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπιν Χε του Κολλεγίου Επιστήμης και Μηχανικής του πανεπιστημίου της Μινεσότα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρο-μηχανικής «Journal of Neural Engineering», σύμφωνα με το BBC, το «Nature» και το «New Scientist», έκαναν δοκιμές με πέντε εθελοντές (τρεις νέες και δύο νέους) και ο καθένας μπόρεσε να «πετάξει» το ελικόπτερο με το νου του.

«Δείξαμε για πρώτη φορά ότι οι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν το πέταγμα ιπτάμενων ρομπότ, χρησιμοποιώντας μόνο τις σκέψεις τους και τα αντίστοιχα εγκεφαλικά κύματα», δήλωσε ο Χε.

Η μη επεμβατική τεχνική χρησιμοποιεί ένα ειδικό «καπέλο» εφοδιασμένο με 64 ηλεκτρόδια, το οποίο φορά ο χειριστής στο έδαφος. Η συσκευή χρησιμοποιεί την μέθοδο του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος για να καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο του χειριστή.

Χωρίς καν να κοιτούν το ίδιο το ελικόπτερο, οι χειριστές το βλέπουν σε μια οθόνη και απλώς σκέφτονται που θέλουν να κατευθυνθεί το ελικόπτερο (αριστερά, δεξιά, πάνω, κάτω). Αυτό υπακούει αμέσως στις νοητικές-ηλεκτρονικές εντολές, που αποστέλλονται ασύρματα (Wi-fi) στο ιπτάμενο ελικόπτερο μέσω του καπέλου, το οποίο μετατρέπει τα εγκεφαλικά σήματα σε εντολές κατεύθυνσης.

Το 2011 η ίδια ερευνητική ομάδα είχε δείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν ένα εικονικό (ψηφιακό) ελικόπτερο σε μια οθόνη μόνο με το νου τους και τώρα πέτυχαν να κάνουν το ίδιο με ένα πραγματικό ελικοπτεράκι με τέσσερις έλικες της γαλλικής εταιρίας Parrot.

Το νέο επίτευγμα εντάσσεται στη ολοένα διευρυνόμενη έρευνα πάνω στις διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή (brain-computers interfaces), που έχουν πολλαπλές δυνητικές εφαρμογές, ιδίως στην ιατρική. Μεταξύ άλλων, πειραματόζωα και παράλυτοι άνθρωποι έχουν ήδη καταφέρει σε πειράματα να κινήσουν με το νου τους αναπηρικά καροτσάκια, ρομποτικά χέρια και κέρσορες υπολογιστή.

Η πρώτη προσπάθεια για τηλεκατεύθυνση του πετάγματος ενός μικρού αεροπλάνου μόνο με το νου είχε γίνει το 2010 από ερευνητές του πανεπιστημίου του Ιλινόις, όμως η νέα τεχνολογία που δοκιμάστηκε στο μικρό ελικόπτερο, είναι πιο εξελιγμένη και ακριβής.

Πηγή: AΠE-MΠΕ
kathimerini.gr

Yin Yang Sphere

Το κλασικό παιχνίδι των έξυπνων και επιδέξιων, ο κύβος του Rubik, έχει αποκτήσει Νορβηγό ανταγωνιστή.
Ονομάζεται Yin Yang Sphere και έχει δημιουργη θεί από την εταιρεία Beglerovic.
Με τη σφαίρα μπορεί κανείς να «συνθέσει» διάφορους συνδυασμούς μαύρου και άσπρου. Λειτουργεί με μαγνητισμό και κοστίζει περίπου 13 ευρώ.

                                    

scienceillustrated.gr

Υπάρχει και πέμπτη θεμελιώδης δύναμη στο Σύμπαν;

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, ο κόσμος μας αποτελείται από τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός, ισχυρή και ασθενής πυρηνική).
Καθώς όμως υπάρχουν μυστήρια των οποίων τη φύση δε γνωρίζουμε ακόμη, όπως η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια, έχει προταθεί πως ίσως υπάρχουν και άλλες θεμελιώδεις αντιδράσεις, τις οποίες δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη.
Νέες μετρήσεις σε πειράματα κβαντικής ηλεκτροδυναμικής από μια διεθνή ομάδα φυσικών, δείχνουν πως, εάν υπάρχει μία πιθανή πέμπτη θεμελιώδης δύναμη στις χαμηλές ενέργειες, ίσως μπορέσουμε να την ανακαλύψουμε σύντομα.
QED και η σταθερά α
Η κβαντική ηλεκτροδυναμική (QED), είναι η συγχώνευση της κβαντικής φυσικής με την ειδική σχετικότητα, και περιγράφει το πως αλληλεπιδρά η ύλη με το φως. Είναι ίσως η πιο επιτυχημένη θεωρία που έχουμε έως σήμερα, με συμφωνία θεωρίας-πειράματος που αγγίζει τα εννέα δεκαδικά ψηφία! Ο γνωστός φυσικός  Richard Feynman την είχε μάλιστα αποκαλέσει το «κόσμημα της φυσικής».
Μία βασική τιμή που δίνει η συγκεκριμένη θεωρία, είναι η σταθερά λεπτής υφής α, η οποία  –στις χαμηλές ενέργειες-  ισούται με περίπου 1/137. Ο υπολογισμός της τιμής του α σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια έχει γίνει αντικείμενο πολλών πειραμάτων.  
Το πείραμα
Ο καθηγητής Wim Ubachs του πανεπιστημίου του Άμστερνταμ και οι συνεργάτες του εκτέλεσαν πολύ ακριβείς μετρήσεις συχνοτήτων στα άτομα του υδρογόνου και του ηλίου, και εντόπισαν νέο πεδίο έρευνας για μια –κρυφή έως τώρα- πέμπτη δύναμη.

Στους εξαιρετικά περίπλοκους κβαντικούς τους υπολογισμούς χρησιμοποίησαν ως τιμή του α τα αποτελέσματα της έγκυρης βάσης δεδομένων για φυσικούς CODATA.   Η πρωτοτυπία τους ήταν να χρησιμοποιήσουν παλμούς από ένα ειδικό λέιζερ από Τιτάν ιο-Ζαφείρι (Ti:Sa) το οποίο και κατασκεύασαν, το οποίο τους επέτρεψε να δουν τις συγκεκριμένες αρμονικές συχνότητες που χρειάζονταν.
Πέραν αυτού, χρησιμοποίησαν κι ένα ακόμη εξελιγμένο είδος λέιζερ, ενώ ευνοήθηκαν και από τις εξελίξεις σε υπολογιστικές μεθόδους στη κβαντική χημεία.
Η πρωτοτυπία στην έρευνα αυτή, έγκειται στο γεγονός πως έδειξαν ότι είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός των δυνάμεων μεταξύ δύο αδρονίων (σωματιδίων δηλαδή που υπόκεινται στην ισχυρή δύναμη).
Η πέμπτη δύναμη, εάν υπάρχει, ίσως συνεισφέρει στην υπάρχουσα ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρεθεί ενδείξεις για την ύπαρξή της, όμως ο καθηγητής Ubachs, σημειώνει πως υπάρχουν πολλά περιθώρια για βελτίωση, και πως ο δρόμος μόλις άνοιξε.

ΠΗΓΗ

Μόσχα: Αποκαλύφθηκε υπόγεια πόλη με παράνομους μετανάστες

Μια υπόγεια πόλη στην οποία διέμεναν εκατοντάδες παράνομοι μετανάστες αποκάλυψε την Τετάρτη η ρωσική αστυνομία προχωρώντας παράλληλα σε 200 συλλήψεις.

 

Όπως φαίνεται στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα, η πόλη εκτός από διαμερίσματα είχε καφετέρια, σινεμά, καζίνο ακόμα και κοτέτσι.

 

Πρόκειται για τη δεύτερη τέτοιου είδους «πόλη» που αποκαλύπτεται στη ρωσική πρωτεύουσα καθώς το 2010 είχε εντοπιστεί μια παρόμοια εγκατάσταση σε καταφύγιο από την εποχή της ΕΣΣΔ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ανάβρα το χωριό θαύμα

Η μεγάλη ανατροπή έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας. Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Από μια προβληματική περιοχή που ήταν στο παρελθόν, το χωριό Ανάβρα έχει φτάσει σε σημείο παραδειγματισμού για όλες τις κοινότητες και τους δήμους της Ελλάδας. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»; Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.

Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.

«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας.

Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της. Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.

Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο.
ΠΗΓΗ

Δείτε «μέσα» από τα μάτια 5 διαφορετικών ζώων!

Για αιώνες, οι άνθρωποι δε μπορούσαν ούτε να φανταστούν πως μπορεί να βλέπουν τα ζώα. Επιστημονικές έρευνες αποκάλυψε ένα απίθανο κόσμο ποικιλόμορφης όρασης. Π.χ ο εγκέφαλος της μύγας δουλεύει τόσο γρήγορα που μπορεί να αντιληφθεί κινήσεις μόνο αν βρισκονται σε αργή κίνηση.Και αργή κίνηση για τη μύγα,σημαίνει η συνηθισμένη κίνηση των ανθρώπων. Από την άλλη, τα φίδια έχουν θερμική ώραση. Δείτε παρακάτω τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο διάφορα ζώα…

Αλογα :

Τα άλογα έχουν ένα τεράστιο εύρος ορατότητας. Και αυτό είναι αναμενόμενο επειδή τα μάτια τους είναι αριστερά και δεξιά του κεφαλιού τους. Κυριολεκτικά,λόγω της ανατομίας τους,ενώ έχουν ευρύ φάσμα, μένουν “τυφλά” στα αντικείμενα που έχουν ακριβώς μπροστά τους.Γι′αυτό το λόγο,όταν περπατάνε,ρίχνουν το κεφάλι χαμηλά και ελαφρα κυρτωμένο, για να προσέξουν τυχόν εμπόδια στο διάβα τους.

Μαϊμούδες :

Οι μαϊμούδες τα πρώτα χρόνια της εξέλιξης, έβλεπαν περίπου με τον ίδιο τρόπο όπως οι άνθρωποι. Και λέμε περίπου γιατί ήταν τριχρωματικά. Έβλεπαν το κόκκινο ,το πράσινο και το μπλε. Σήμερα, έχουν εξελιχτεί και βλέπουν έξι διαφορετικούς τύπους χρωμάτων.Και επειδή είναι και “ξαδέλφια” μας, τα θηλυκά είναι πιο ευαίσθητα στα χρώματα από τα αρσενικά.

Πουλιά :

Τα πουλιά λόγω της ποικιλιότητας έχουν και διαφορετικούς τύπους όρασης.Το περιστέρι πχ, έχει την ικανότητα να ανιχνεύει πολύ λεπτές διαβαθμίσεις του χρώματος και από τον πιο προηγμένο πρόγραμμα και κάρτα γραφικών υπολογιστή, Οι αισθητήρες των ματιών του περιστεριού είναι πολλαπλάσια περισσότεροι από του ανθρώπου.Και δε φτάνει μόνο αυτό,αλλά και ο κάθε αισθητήρας ξεχωρίζει τουλάχιστον πέντε διαφορετικά φασματικά πεδία.

Γάτες και σκύλοι :

Νυχτερινή όραση γάτας

Οι γάτες και οι σκύλοι δε έχουν δυνατή όραση.Επικαλούνται τη εξαιρετικά δυνατή μυρωδία και ακοή τους ως αισθητήρα εντοπισμού.Οι γάτες έχουν την πιο αδύναμη όραση.Δεν ξεχωρίζουν σχεδόν καθόλου τα χρώματα. Οι σκύλοι μπορούν να ξεχωρίσουν το κίτρινο από το μπλέ.Οι γάτες επίσης,εντοπίζουν οπτικά το θύραμα τους, μόνο αν βρίσκονται κοντά του.Ωστόσο έχουν εξαιρετική ορατότητα στο σκοτάδι.Επίσης ι οι γάτες και οι σκύλοι, έχουν καλύτερη αντίληψη του βάθους απ” ότι οι άνθρωποι, λόγω της ανατομίας των ματιών τους.

Φίδια :

Τα φίδια έχουν δύο ζευγάρια ματιών.Τα ένα ζευγάρι είναι τα μάτια που όλοι ξέρουμε και χρησιμεύουν για να ανιχνεύουν τα χρώματα.Στο πίσω μέρος των ματιών, έχουν ένα δεύτερο ζευγάρι το όποιο βλέπει θερμικά και χρησιμεύει στις ακριβείς επιθέσεις στα θηράματα του.Δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες επιβίωσης του θηράματος από τη στιγμή που θα αποφασίσει το φίδι να επιτεθεί. Ωστόσο αν τελικά αποτύχει η πρώτη απόπειρα,όλα τα είδη των φιδιών έχουν την τάση να εγκαταλείπουν την προσπάθεια και να μην επιτίθενται για δεύτερη φορά.

Πηγή: parathiro.net

ΠΗΓΗ

Ενα βότσαλο στον…Αρη

Επιβεβαιώνεται η παρουσία νερού στην επιφάνεια του πλανήτη

Κοπεγχάγη 

Είναι πιθανότατα το πιο σημαντικό εύρημα του Curiosity στους εννέα μήνες που βρίσκεται στον Αρη. Μέχρι σήμερα είχαν εντοπιστεί ισχυρές ενδείξεις της παρουσίας νερού στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι ο ρομποτικός εξερευνητής βρήκε την πρώτη απόδειξη. Εντόπισε εκατοντάδες στρογγυλεμένα βότσαλα η ύπαρξη των οποίων, σύμφωνα με τους ειδικούς, εξηγείται μόνο με την παρουσία νερού.

Υδάτινη γλυπτική

Το Curiosity εντόπισε περισσότερα από 500 στρογγυλεμένα βότσαλα σε ένα σημείο του κρατήρα Γκέιλ στον οποίο βρίσκεται. Το σημείο ονομάζεται Hottah και πιστεύεται τώρα ότι ήταν κάποτε πυθμένας σε ένα ρυάκι. Η κάμερα Mastcam του ρομπότ έστειλε στη Γη εικόνες από τα βότσαλα που μελετήθηκαν από ομάδα επιστημόνων στην οποία συμμετείχαν οι υπεύθυνοι λειτουργίας της κάμερας και ειδικοί του Ινστιτούτου Νιλς Μπορ στη Κοπεγχάγη.

Οταν οι πέτρες είναι εκτεθειμένες στον αέρα και διαβρώνονται από αυτόν, αποκτούν γωνίες και ανώμαλη επιφάνεια, ενώ όσες βρίσκονται μέσα σε τρεχούμενο νερό, διαβρώνονται διαφορετικά και τελικά γίνονται λείες και στρογγυλεμένες. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα βότσαλα που εντόπισε το Curiosity είναι έργο του νερού που κυλούσε στην επιφάνεια του Αρη. Εκτιμούν ότι το ρυάκι το οποίο «σμίλεψε» τα βότσαλα είχε βάθος που μπορεί να έφτανε και το ένα μέτρο ενώ το νερό κυλούσε με ταχύτητα περίπου ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Το σημείο Hottah στο οποίο εντοπίστηκαν τα βότσαλα

Η ζωή

Οπως είναι ευνόητο η επιβεβαίωση της παρουσίας νερού στην επιφάνεια του Αρη αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες να είχαν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Επιπλέον η ανακάλυψη του Curiosity δικαιώνει τους επιτελείς της αποστολής που επέλεξαν τον κρατήρα Γκέιλ ως τόπο εξερεύνησης αφού επιβεβαιώνονται τα στοιχεία που μαρτυρούσαν ότι υπήρχε εκεί κάποτε νερό και ότι αποτελεί ιδανικό σημείο για αναζήτηση ζωής.


vima.gr

Ορφανό πουλάρι βρήκε παρηγοριά σε λούτρινο αρκούδο

Τα νεογέννητα πουλάρια, όπως και όλα τα νεογέννητα, βασίζονται στη φροντίδα της μαμάς τους τους πρώτες μήνες της ζωής τους, τόσο για να τραφούν όσο και για αναπτυχθούν συναισθηματικά...
.Ο μόλις μερικών ωρών Breeze βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στο Εθνικό Πάρκο του Dartmoor στις 24 Μαΐου.
Περιπλανιόταν μόνος του, προσπαθώντας να θηλάσει από άλλες φοράδες. Βρέθηκε σωριασμένος στο έδαφος, εξαντλημένος από την ασιτία και την αφυδάτωση.
Η μητέρα του δε βρέθηκε.

Ο Breeze μεταφέρθηκε στο κέντρο προστασίας Mare and Foal Sanctuary στο Devon. Οι υπεύθυνοι τοποθέτησαν λούτρινα αρκουδάκια στο στάβλο του, για να «καλύψουν» την απουσία της μητέρας του και να έχει μια τρυφερή αγκαλιά για να «κουρνιάζει».

«Παρότι οι φροντιστές τον παρακολουθούν όλη την ημέρα, η απουσία της μητέρας του είναι έντονη. Πάντα δίνουμε λούτρινα ζωάκια στα ορφανά. Είναι σαν τα μωρά του ανθρώπου. Νιώθουν παρηγοριά και ζεστασιά» είπε η υπεύθυνη του κέντρου Syra Bowden.



ΠΗΓΗ

Μαρκήσιος ντε Σαντ: Είμαι ένας ακόλαστος αλλά όχι εγκληματίας

                                

Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ υπήρξε φιλόσοφος και συγγραφέας. Εξαιτίας της προκλητικής γραφής και των ιδεών του, πέρασε είκοσι εννέα χρόνια έγκλειστος σε άσυλα και σωφρονιστικά ιδρύματα. Το έργο του προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί αντιμαχόμενες κριτικές ενώ κατέστη πόλος έμπνευσης για άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες διαχρονικά.

Γεννημένος στις 2 Ιουνίου του 1740 στο Παρίσι από αριστοκρατική οικογένεια, ο Δονάτος Αλφόνσος Φραγκίσκος Μαρκήσιος του Σαντ από μικρός ήρθε σε επαφή με το θέατρο και τη δραματική τέχνη, που τον γοήτευσαν και έκτοτε αποτέλεσαν τις αγαπημένες του ασχολήσεις.

Τη βιογραφία του συνθέτουν ένας γάμος το 1763 με τη Ρενέ-Πελαζί ντε Μοντρέιγ, γόνο μιας οικογένειας της ανώτερης αστικής τάξης, ερωμένες, όργια με πόρνες τις οποίες αρεσκόταν να κακοποιεί, καταδίκη σε θάνατο για σοδομισμό και απόπειρα δηλητηριασμού, δραπέτευση στην Ιταλία, νέα σύλληψη, νέα απόδραση στο σπίτι της γυναίκας του στην Προβηγκία, απανωτά σκάνδαλα και δίκες, καθώς και αδιάκοπες φυλακίσεις από τα 23 του χρόνια ως το θάνατό του, το 1814.

Στη φυλακή, ο Μαρκήσιος ντε Σαντ ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Ουσιαστικά, τα κελιά όπου πέρασε πολλά χρόνια από τη ζωή του «γέννησαν» και έδωσαν νόημα στα έργα του, τα οποία, αν και ιδιαίτερα αξιόλογα, ήταν άγνωστα για αρκετά χρόνια στο ευρύ κοινό καθώς η έκδοση των βιβλίων του συναντούσε την αντίδραση των συντηρητικών κύκλων. Στο έργο του ανακαλύπτουμε έναν αντισυμβατικό συγγραφέα που μάχεται την καθεστηκυία τάξη και έναν φανατικό αντιθεϊστή. Υπερασπίζεται το δικαίωμα των γυναικών στον έρωτα και στη σεξουαλική απόλαυση, γεγονός επαναστατικό για την εποχή του.

Τα «Ζιστίν» (1791), «Ζιλιέτ» (1798) και «120 μέρες στα Σόδομα» (1780) –μερικά από τα πιο γνωστά του έργα– παραβαίνουν τους ηθικούς νόμους της τότε συντηρητικής κοινωνίας και παρουσιάζουν ως ανώτατη αξία στη ζωή την ηδονή και την ατομική ικανοποίηση γενικότερα. Πρόκειται για έργα που εξυμνούν την ακραία μορφή της ελευθερίας –κάτι για το οποίο καταδικάστηκε να περάσει πολλά χρόνια από τη ζωή του φυλακισμένος.

Ο Σαντ θεωρήθηκε μέγας πορνογράφος και μαζί ένας φιλόσοφος της ελευθεριότητας, ένας εξερευνητής των ανθρώπινων ορίων. Όμως η ασέλγεια, στο έργο του, δεν είναι παρά γλωσσική πραγματικότητα. Το πραγματικό και το βιβλίο διαχωρίζονται, κι εκείνος επιχειρεί εμφατικά να τονίσει αυτή τη συνθήκη. «Ναι», γράφει, «είμαι ένας ακόλαστος, το παραδέχομαι: συνέλαβα ό,τι μπορεί να συλλάβει κανείς σχετικά με την ασέλγεια, αλλά σίγουρα δεν έκανα όλα όσα συνέλαβα και σίγουρα δεν θα τα κάνω ποτέ. Είμαι ένας ακόλαστος, αλλά δεν είμαι εγκληματίας ούτε φονιάς».

O σαδισμός

Τον όρο σαδισμό (sadisme) εισήγαγε ο γερμανός ψυχίατρος Richard von Krafft-Ebing και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1886 στο έργο του Psychopathia Sexualis. Η σημασία του έχει να κάνει με την επίδραση της σκληρότητας στη σεξουαλική διέγερση με την επιβολή σωματικού ή νοητικού πόνου ή και των δύο παράλληλα. Η αίσθηση σεξουαλικής ευχαρίστησης παράγεται από μία αρχική επιθυμία του υποκειμένου να πονέσει, να πληγώσει ή ακόμα και να καταστρέψει το σεξουαλικό αντικείμενο, ώστε να επιτευχθεί η σεξουαλική ευχαρίστηση.

«Η σκληρότητα είναι απλώς η ανθρώπινη ενέργεια που ο πολιτισμός δεν αλλοίωσε ακόμα ολότελα: είναι λοιπόν αρετή, όχι βίτσιο». Απόψεις, όπως αυτή, του Μαρκησίου ντε Σαντ, καθώς και η σεξουαλική δράση σε έργα του συνέτειναν στο να δανείσει μεταθανάτια το όνομά του στον ψυχοπαθολογικό αυτό όρο.

Ο Σαντ, το έργο του και ο όρος σαδισμός έχουν επηρεάσει ψυχολόγους, λογοτέχνες και καλλιτέχνες και συνεχίζουν να επηρεάζουν ακόμα και σήμερα.

ΠΗΓΗ