Friedrich Nietzsche

Ο Friedrich Nietzsche γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ.
Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ.
Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα.
Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885).
Η Γέννηση της Τραγωδίας

Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο <<Η Γέννηση της Τραγωδίας>> (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας

από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

Ο Αντίχριστος, του Φρειδερίκου Νίτσε

 Αυτό το μικρό βιβλίο του Φρειδερίκου Νίτσε στην κυριολεξία τάραξε τα νερά της εποχής του, 1895. Αποτελεί μία επιτομή στο ψυχογράφημα του χριστιανισμού. Αποκαλύπτει όλη την εγκληματική φύση αυτής της ιουδαϊκής αιρέσεως. Στον πρόλογό του, λέει ότι το βιβλίο του γράφτηκε πρόωρα. Μεταφράζουμε σε ελεύθερη απόδοση μαζί με σχολιασμό από την αγγλική έκδοση του H. L. Mencken, μερικά από τα πιό σημαντικά αποσπάσματα.

Ο Νίτσε ξεκινά το βιβλίο του: Τί είναι καλό; Οτιδήποτε βοηθά στο αίσθημα της δυνάμεως, η θέληση για δύναμη, η ίδια η δύναμη, στον άνθρωπο. Τί είναι κακό; Οτιδήποτε προέρχεται από την αδυναμία. Τί είναι ευτυχία; Το αίσθημα ότι η δύναμη αυξάνεται, ότι η αντίσταση υπερνικάται. Όχι ευχαρίστησις, αλλά περισσότερη δύναμη, όχι ειρήνη με κάθε κόστος, αλλά πόλεμος. Οι αδύνατοι θα πεθάνουν...Τί είναι περισσότερο βλαβερό από οποιοδήποτε ελάττωμα; Συμπάθεια στην αδυναμία-στον χριστιανισμό...

Μας λέει ότι: Ο χριστιανισμός πάντα έπαιρνε το μέρος των αδυνάτων και κατωτέρων. Διέφθειρε και καταδίωξε τα πιό δυναμικά πνεύματα με το να παρουσιάζει τις ανώτερες πνευματικές αξίες ως αμαρτία, ως πλάνη.

Όλος ο φανταστικός κόσμος του χριστιανισμού έχει την πηγή του στο μίσος κατά του φυσικού-αληθινού. Αυτό εξηγεί τα πάντα. Ποιός έχει λόγο να ζει εκτός πραγματικότητος; Αυτός που υποφέρει από αυτήν...

Ο χριστιανός είναι γεμάτος μίσος για τη σοφία, για την υπερηφάνεια, για το κουράγιο και την ελευθερία. Ο χριστιανός είναι γεμάτος μίσος για τις αισθήσεις, για την απόλαυση των αισθήσεων.

Από ψυχολογικής πλευράς, οι αμαρτίες είναι αναντικατάστατες για μία κοινωνία που ζει σε χριστιανική βάση. Είναι τα μόνα αξιόπιστα όπλα εξουσίας. Ο χριστιανός παπάς ζει από τις αμαρτίες. Είναι αναγκαίο γι’ αυτόν να υπάρχουν αμαρτίες. Βασικό αξίωμα: «Ο Θεός συγχωρεί αυτόν που μετανοεί», με απλά λόγια «αυτόν που υποτάσσεται στον παπά».

Ο χριστιανισμός αναπτύχθηκε ως ένα είδος πολέμου μέχρι θανάτου εναντίον της πραγματικότητος.

Η άρνηση είναι για τον χριστιανισμό είναι αδύνατη. Ο χριστιανός δεν έχει ικανότητα επιχειρηματολογίας, δεν πιστεύει ότι ένα άρθρο πίστεως θα επικρατήσει με αποδείξεις. Το χριστιανικό δόγμα δεν αντιφάσκει για τον χριστιανό. Διότι δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν άλλα δόγματα, ή ότι μπορούν να υπάρξουν, και δεν μπορεί να φανταστεί καν οτιδήποτε να του αντιστέκεται.

Ο χριστιανισμός θεώρησε μόνον την υποκειμενική πραγματικότητα, ως πραγματικότητα, ως αλήθεια, οτιδήποτε άλλο έβλεπε γύρω του, φυσικό, προσωρινό, γεωγραφικό, ιστορικό, τα έβλεπε ως σημάδια, ως υλικό για παραβολές.

Ο χριστιανισμός είναι η ενσάρκωση της θανατηφόρας εχθρότητος προς την ειλικρίνεια, προς οποιαδήποτε ανάταση της ψυχής, πρός το πνεύμα, προς οτιδήποτε ανθρώπινο.

Όλες οι ιδέες του χριστιανισμού αναγνωρίζονται τώρα ως η χειρότερη πλαστογραφία της πραγματικότητος, που εφευρέθηκε για να υποβιβάσει όλες τις φυσικές αξίες. Τώρα ο χριστιανός παπάς αναγνωρίζεται όπως πραγματικά είναι: το πιό επικίνδυνο παράσιτο, η δηλητηριώδης αράχνη της δημιουργίας.

Ο χριστιανισμός είναι μία εξέγερση όλων των χαμερπών πλασμάτων που σέρνονται στο έδαφος εναντίον οτιδήποτε ανωτέρου. Είναι το ευαγγέλιο των «ταπεινών» κατωτέρων.

Στον χριστιανισμό παρατηρούμε την πιό θανατηφόρα μεγαλομανία που έχει δει ποτέ η γη: εκτρώματα απατεώνων και ψευτών άρχισαν να διεκδικούν αποκλειστικά δικαιώματα στις έννοιες «Θεός», «Αλήθεια», «Φώς», «Πνεύμα», «Αγάπη», «Σοφία». Λες και αυτές οι έννοιες ήταν ταυτόσημες με τους εαυτούς των και φρόντισαν να τις περιχαρακώσουν από τον υπόλοιπο κόσμο. Μικροί υπερ-εβραίοι αντέστρεψαν τις ανθρώπινες αξίες, έφεραν τα πάνω-κάτω, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Ωσάν ο χριστιανός να ήταν το νόημα, το αλάτι, το κριτήριο, ακόμα ο τελικός κριτής όλων των άλλων.

Ακόμα και οι γραμματείς και οι φαρισαίοι θα έπρεπε σίγουρα να άξιζαν κάτι για να τους μισεί τόσο πολύ ο χριστιανισμός. Τους κατηγορεί για υποκρισία, λες και μπορούσαν να εκτοξεύσουν τέτοια κατηγορία οι πρώτοι χριστιανοί!

Κάθε λέξη που προέρχεται από τα χείλη των «πρώτων χριστιανών» είναι ψέμμα, και κάθε του πράξη είναι ενστικτωδώς απάτη. Οτιδήποτε μισεί ο χριστιανός παπάς, οποιονδήποτε μισεί ο χριστιανός παπάς έχει κάποια αξία. Ο χριστιανός και ειδικά ο χριστιανός παπάς είναι μέτρο αξιών.

Το κίνητρο, η ώθηση να ψεύδεται, από αυτό αναγνωρίζω ένα προχειροτονημένο θεολόγο.

Σε τελευταία ανάλυση, ποιός είναι ο σκοπός του ψεύδους; Το γεγονός ότι στον χριστιανισμό, ο «άγιος» σκοπός δεν είναι ορατός, είναι η αντίρρησή μου στα μέσα που χρησιμοποιεί. Μόνον κακοί σκοποί εμφανίζονται: η δηλητηρίαση της ανθρώπινης ζωής, η απαξίωση του σώματος, η υποβάθμιση του ανθρώπου με την χρήση της αμαρτίας, άρα και τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι κακά.

Οι πρώτοι χριστιανοί, αυτοί οι «άγιοι» αναρχικοί έκαναν ζήτημα «ευσέβειας» να καταστρέψουν τον κόσμο, την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ώστε στο τέλος να μην μείνει ούτε μία πέτρα όρθια.

Ο παρασιτισμός είναι η μόνη πρακτική του χριστιανισμού. Με τα αναιμικά και «άγια» ιδανικά του, ρουφάει προς τα έξω όλο το αίμα, όλη την αγάπη, όλη την ελπίδα για ζωή του ανθρώπου.

Ο σταυρός είναι το χαρακτηριστικό σύμβολο της πιο καταχθόνιας συνωμοσίας που έγινε ποτέ εναντίον της ομορφιάς, εναντίον της ευζωίας, της σοφίας, της καλωσύνης της ψυχής, εναντίον της ίδιας της ζωής.

Η αιώνια κατηγορία εναντίον του χριστιανισμού που θα γράψω σε κάθε τοίχο είναι η εξής: Αποκαλώ τον χριστιανισμό την χειρότερη κατάρα, την μεγίστη αχρειότητα, το μεγάλο ένστικτο εκδικήσεως, για τον οποίο κανένα μέσον δεν είναι αρκετά δηλητηριώδες. Αποκαλώ τον χριστιανισμό την μέγιστη κατάρα πάνω στο ανθρώπινο γένος.

Η ανθρωπότητα μετρά τον χρόνο από τότε που έπεσε πάνω της αυτή η κατάρα, από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού! ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ; Από σήμερα; Η επανεκτίμηση όλων των αξιών!...

 Τάδε έφη ο μεγάλος Φρειδερίκος Νίτσε.

hellenicreligion.gr,vima,tvxs

Εφικτό το ταξίδι πίσω στο χρόνο

Μια ομάδα κβαντικών φυσικών του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ θεωρούν ότι είναι δυνατή η δημιουργία μιας χρονομηχανής, η οποία θα επιτρέπει το ταξίδι στο παρελθόν και συνεπώς την πρόκληση αλλαγών σε αυτό, χωρίς καν να δημιουργούνται παράδοξα στο παρόν και το μέλλον.


Οι κβαντομηχανικοί έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα – αξιοποιώντας το μυστηριώδες φαινόμενο του «κβαντικού εναγκαλισμού» (που ξένιζε ακόμα και τον Αϊνστάιν)- να τηλεμεταφέρουν κβαντικές καταστάσεις από το ένα μέρος στο άλλο, σε απόσταση χιλιομέτρων.
Τώρα ο καθηγητής Σιθ Λόιντ και οι συνεργάτες στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», φιλοδοξούν να πάνε ακόμα παραπέρα, αξιοποιώντας ένα άλλο κβαντικό φαινόμενο, την «μετα-επιλογή», προκειμένου να ταξιδέψουν ανάποδα στον χρόνο.
Όπως δήλωσε ο Λόιντ στο περιοδικό “Technology Review” (Τεχνολογική Επιθεώρηση), «είναι δυνατό για τα σωματίδια (και, θεωρητικά, για τους ανθρώπους) να ταξιδέψουν στο τούνελ του χρόνου, από το μέλλον προς το παρελθόν». Οι ερευνητές του ΜΙΤ θεωρούν ότι αν συνδυαστούν τα φαινόμενα του «κβαντικού εναγκαλισμού» και της «κβαντικής μετα-επιλογής», είναι η εφικτή η τηλεμεταφορά στο παρελθόν.
Αντίθετα με άλλες θεωρίες τηλεμεταφοράς στον χρόνο, η συγκεκριμένη κβαντική θεωρία αποφεύγει διλήμματα και παράδοξα που προκύπτουν από ένα τέτοιο ταξίδι στον χρόνο (του τύπου «αν φρόντισα ο μπαμπάς και η μαμά μου να μη συναντηθούν ποτέ στο παρελθόν, τότε εγώ πώς υπάρχω σήμερα;» ή «αν σκότωσα τον παππού μου όταν τον συνάντησα στο παρελθόν, τότε πώς εγώ γεννήθηκα και πώς γίνεται μετά να ταξίδεψα στο παρελθόν κοκ;»).
Επιπλέον, αντίθετα με άλλες θεωρίες «επιστροφής στο μέλλον», η κβαντική χρονομηχανή δεν προϋποθέτει την κάμψη του χωροχρόνου (κάτι που υποτίθεται ότι κάνουν οι μαύρες τρύπες, όμως ένα ταξίδι μέσω αυτών φαντάζει ιδιαίτερα απίθανο από πρακτική άποψη…).
Φυσικά και το κβαντικό ταξίδι στο παρελθόν δεν φαντάζει προς το παρόν πιο κοντά στην πραγματικότητα, καθώς δεν είναι παρά μια αμφιλεγόμενη θεωρία και πολλοί φυσικοί δεν πιστεύουν ότι μπορεί ποτέ να υλοποιηθεί. Πάντως η ομάδα του ΜΙΤ την παρουσίασε με τίτλο «Η κβαντομηχανική του ταξιδιού στον χρόνο μέσω μετα-επιλεγμένης τηλεμεταφοράς» στο arxiv.org – Quantum Physics.


Read more: http://enwtheite.blogspot.com/2012/12/blog-post_814.html#ixzz2FCVTh8FT

Οι "Δαίμονες" στην αρχαία Ελληνική θεολογία...!!

Οι Δαίμονες είναι αθάνατα πνευματικά όντα δηλαδή Θεοί κατά την αρχαία Ελληνική θεολογία.

Οι αρχαίοι Έλληνες πολλές και ποικίλες νομίζανε τις προστασίες των Δαιμόνων όπως και ποια ήταν η αρχή τους. Μερικοί λέγανε ότι γεννήθηκαν από τους Θεούς και ότι είναι “μηνυταί” των Θεών προς τους ανθρώπους και “μεσίται” των ανθρώπων προς τους Θεούς. Κατοικούν στο κατώτερο μέρος του Ουρανού που αντιστοιχίζεται στην Πλατωνική θεολογία με το Αιθέριο πεδίο ή αλλιώς το Νοερό πεδίο. Αυτό το πεδίο στο μυθολογικό γεωκεντρικό σύστημα βρίσκεται πάνω από το πεδίο των Ηρώων και γύρω από την Γαία, η δε Γαία συμβολίζει την ύλη και το πεδίο του γίγνεσθαι. Άλλοι αυτό το πεδίο γύρω από την Γαία το ταύτιζαν με τον αέρα και έτσι στην λαϊκή παράδοση οι Δαίμονες ήταν και τα “αερικά” και είχαν μορφή αέρα.

Οι Δυνάμεις των Δαιμόνων είναι εις τα γήινα πράματα, τα υλικά και τα ψυχικά. Έτσι οι Δαίμονες είναι εφαρμοστές της Θείας θελήσεως ώστε να παρεμβαίνουν και να δρουν στην ύλη και στην ψυχή των όντων.

Κάθε άνθρωπος λέγεται ότι είχε δύο προσωπικούς Δαίμονες. Ο ένας ήταν καλός και παρακινούσε αυτόν σε καλές πράξεις ο δε άλλος εναντίος. Αυτό γινόταν για να δειχθεί η αρετή ή η κακία του κάθε ανθρώπου και να φανερωθούν τα ελαττώματα ή προτερήματα του, ώστε στην νέα μετενσάρκωση να εξελιχθεί ανάλογα δουλεύοντας πάνω στις ατέλειες του που φανερώθηκαν στην προηγούμενη ζωή του.

Κάθε πόλη και χώρα είχε τον δικό της Δαίμονα που κατέγραφε τις πράξεις των ανθρώπων, παρατηρούσε τις θυσίες και γενικά την συμπεριφορά του λαού. Αυτός ο Δαίμων έδινε και τους χρησμούς στην κάθε χώρα.

Κάθε Δαίμων έπαιρνε όνομα από τον Θεό στον οποίο είχε την σειρά του. Έτσι ο Δαίμων του Διός ονομαζόταν Δίιος, της Αθηνάς Αθηναίος και Απολλώνιος, Ερμαίος κτλ.

Άλλοι πίστευαν ότι οι Θεοί που χειρίζονται το καλό και το κακό για την δικαιοσύνη των ανθρώπων και την λειτουργία της φύσεως πολλούς κακούργους τους χρησιμοποιούσαν ως Δαίμονες για να τιμωρήσουν την κακία άλλων ανθρώπων.

Όταν κρίνονταν η ψυχή του ανθρώπου στον Άδη ήταν παριστάμενοι οι δύο προσωπικοί Δαίμονες του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν έλεγε την αλήθεια εμαρτύρει ο δαίμων του για τις πράξεις του.

Οι κακοδαίμονες που ήταν τιμωριτικοί Δαίμονες είχαν μελανή εμφάνιση. Οι Αγαθοδαίμονες είχαν αστραφτερή και λευκή εμφάνιση. Η διαφορά των Κακοδαιμόνων από τους κακούς Δαίμονες του Χριστιανισμού είναι ότι οι πρώτοι δεν δρουν ανεξέλεκτα και για να παράγουν το κακό γιατί είναι αντίθετοι στους Θεούς. Ίσα ίσα οι Κακοδαίμονες φανερώνουν την κακία που υπάρχει εντός του ανθρώπου και η κακία είναι έργο ανθρώπινο και όχι του Κακοδαίμονος. Από την άλλη η τιιμωρία τους δεν είναι άδικη αλλά στα πλαίσια της απονομής δικαιοσύνης αφού τιμωρούν τους κακούργους και τους εγκληματίες.

Από την άλλη ορισμένοι Πλατωνικοί ακολουθώντας την ίδια λογική και φιλοσοφική θέση, δηλαδή ότι οι Θεοί είναι Αγαθοί, το υπερδύναμο και μεταφυσικό κακό δεν το τοποθετούσαν στο Θείο αλλά ως λανθασμένη πνευματική λειτουργία του ανθρώπου. Με άλλα λόγια ένας Πλατωνικός θα έλεγε ότι όλοι οι Θεοί είναι αγαθοί δεν υπάρχουν Κακοδαίμονες αλλά το κακό παράγεται όσο και υπερδύναμο είναι από τον άνθρωπο. Οι Πλατωνικοί επίσης έλεγαν ότι υπάρχει πλήθος Δαιμόνων και κατοικούν στο πεδίο μεταξύ Θεών και ανθρώπων και ότι οι δεήσεις, προσευχές των ανθρώπων αναπέμπονται από του ενός στον άλλον μέχρι τους Θεούς και ομοίως οι αμοιβές κατέρχονται με όμοιο τρόπο μέχρι τους ανθρώπους. Οι Πλατωνικοί δαίμονες οδηγούν τους ανθρώπους πάντα σε αγαθές πράξεις και όχι σε κακές. Τους ζωγράφιζαν με ποικίλους τρόπους, πότε ως όφεις, πότε ως νέους ενδεδυμένους με αστερωτά ρούχα, σαν να έχουν αστέρες και στέφανο “ανθινόν”, ή από φύλλα πλατάνου, πότε ημίγυμνους πότε με πολεμικά σύμβολα, πότε με το κέρας της Αμαλθείας ως πλουτοδότηρες.

Κάθε άνθρωπος γιόρταζε τον Δαίμονα του την ημέρα των γενεθλίων του και πρόσφερε άνθη, θυμίαμα και οίνο και δεν επιτρεπόταν να θυσιάσει ζώο και να αφαιρέσει ζωή την ημέρα εκείνη που αυτός ήρθε στην ζωή. Οι Δαίμονες είχαν ιερό δένδρο τον Ασφένδανο.

Ο Ορφέας γράφει ύμνον στον Δαίμονα και τον ονομάζει Μειλίχιο Δία επειδή όλοι οι Θεοί ονομάζονταν και Δαίμονες:

Ορφικός Ύμνος: "ΔΑΙΜΟΝΟΣ θυμίαμα, λίβανον"

Τον Δαίμονα επικαλούμαι τον μέγαν τον καλόν οδηγόν τον φρικτόν (πού προκαλεί φρίκην)

τον μαλακόν Δία, τον γεννήτορα των πάντων, αυτόν πού δίδει την ζωήν εις τους θνητούς,
τον Δία τον μεγάλον τον πολυπλάνητον, τον τιμωρόν, τον βασιλέα των πάντων
τον δίδοντα τον πλούτον, όταν εισέλθη εις τον οίκον φουσκωμένος (από δώρα),
και αντιθέτως αφανίζεις τον βίον (την περιουσίαν) των ανθρώπων,
πού μοχθούν πολύ διότι από σε μεταφέρονται (εσύ κατέχεις) τα κλειδιά της λύπης και της χαράς.

Δια τούτο, ώ μακάριε, αγνέ, αφού απομακρύ νεις τας λυπηράς ανησυχίας,
όσαι στέλλουν την καταστροφήν της ζωής εις όλην την γην,
είθε να μας δώσης ένδοξον γλυκύ καλό τέλος του βίου.

Δαίμονες και Αναγωγή της ψυχής στα πεδία των Θεών

Είναι τα όντα που φέρνουν σε πραγμάτωση τις Ιδέες από το απορρέον Εν δηλαδή είναι κοινωνοί της προόδου της Θείας Δύναμης κατά τους Νεοπλατωνικούς. Για τον λόγο αυτό θεολογικά λέμε ότι οι Δαίμονες είναι οι εφαρμοστές της θέλησης των Θεών.

Αντίθετη εργασία των Δαιμόνων επιτελούν οι Ήρωες που είναι κοινωνοί της επιστροφής της Θείας Δύναμης του Ενός. Για τον λόγο αυτό κατά την Θεουργική Αναγωγή (ένωσης της ψυχής μας με το Εν) επικαλούμαστε Ήρωες σαν αρωγούς της εργασίας μας και όχι Δαίμονες. Στην κατάβαση όμως των κοσμικών σφαιρών γίνεται το αντίθετο και έτσι τότε επικαλούμαστε Δαίμονες αντί Ηρώων.

Φυσικοί και Ψυχικοί Δαίμονες

Οι Δαίμονες χωρίζονται στους Φυσικούς και τους Ψυχικούς. Φυσικοί Δαίμονες είναι για παράδειγμα οι Νύμφες που προωθούν την ζωή μέσα από τα τέσσερα στοιχεία. Οι Φυσικοί Δαίμονες είναι οι «τροφοί» κάθε εκδήλωσης ζωής πάνω στην Γη. Έτσι είναι τα πνεύματα που συχνάζουν στα δάση, στις πηγές, στα σύννεφα, στις παραλίες κτλ.

Οι Ψυχικοί Δαίμονες είναι πνεύματα που επηρεάζουν την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων. Επειδή οι ψυχικοί Δαίμονες γίνονται γνωστοί στους ανθρώπους από την δράση τους επί της ψυχής παίρνουν το όνομα τους από την ψυχική κατάσταση που δημιουργούν στους ανθρώπους.



Η ψυχική κατάσταση του ανθρώπου όμως έχει και καλά και κακά στοιχεία έτσι και οι Ψυχικοί Δαίμονες χωρίζονται σε Αγαθούς και Κακούς τους Αγαθοδαίμονες και τους Κακοδαίμονες. Οι Αγαθοδαίμονες άγουν την ψυχή προς το Θείο και οι Κακοδαίμονες παίζουν ρόλο τιμωρητικό όταν διαπράτεται υπερβολή, ύβρη ή κάποιο αδίκημα. Οι Κακοδαίμονες επίσης βρίσκονταν στον Άδη προς τιμωρία των εγκληματιών.

Συνοπτικά έχουμε δύο απόψεις περί των Δαιμόνων. Αυτοί που αναγνωρίζουν τους Θεούς ως “κρείττωνες”, δλδ υπερδυνάμεις αναγνωρίζουν καλούς και κακούς Θεούς, Αγαθοδαίμονες και Κακοδαίμονες. Αυτοί που αναγνωρίζουν τους Θεούς αναίτιους του κακού και μόνο αγαθούς, όπως οι Πλατωνικοί, λένε ότι οι Δαίμονες είναι πάντα Αγαθοί και όχι Κακοδαίμονες.

Μερικοί από τους Πλατωνικούς αναγνωρίζουν την τιμωρία από Δαίμονες ως ενέργεια προς σωφρονισμό από τους Θεούς. Άλλοι, αποδέχονται την Πλατωνική θέση ότι οι Θεοί είναι αναίτιοι του κακού και μόνο Αγαθοί αλλά αποκλείουν την τιμωρία από τους Θεούς και άρα όλους τους Κακοδαίμονες.

Σε αντιδιαστολή πιστεύουν ότι οι Θεοί με απλή ενεργοποίηση της καλοσύνης μέσα στο άτομο το οδηγούν από το κακό στο καλό.

www.ellinikoarxeio.com/

Ο Τζιοβίνκο και η... 12.12.12!

Η 12/12/2012 θα μείνει στην ιστορία, επειδή  o Σεμπάστιαν Τζιοβίνκο σημείωσε το 12ο γκολ του με τη φανέλα της «Γιούβε», στο 12ο λεπτό του β’ ημιχρόνου, στην αναμέτρηση κόντρα στην Κάλιαρι, ενώ αγωνίζεται με το νούμερο 12 στην πλάτη!  

HERO

Ο πολυβραβευμένος Ζανγκ Γιμού φέρει τον τίτλο του σπουδαιότερου κινέζου σκηνοθέτη και όχι άδικα. Η νέα του ταινία, προκάλεσε αίσθηση από την φάση κιόλας των γυρισμάτων. Η ακριβότερη κινέζικη παραγωγή είναι ταυτόχρονα η πρώτη του προσπάθεια να γυρίσει μια ταινία με πολεμικές τέχνες. Στα βήματα του Crouching Tiger, Hidden Dragon, το Hero βασίζεται στην κινέζικη κουλτούρα και μυθολογία χρησιμοποιώντας εντυπωσιακά χορογραφημένες σκηνές πολεμικών τεχνών. Αψογοι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι οι Jet Li και Zhang Ziyi. Το Hero βασίζεται σε μια πρωτότυπη ιστορία του Ζανγκ Γιμού και για πολλούς είναι το φαβορί για το Oscar στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Σίγουρα όχι άδικα.


Ενω ο καμβας τους ειναι ανεξαντλητος στους συνδυασμους του κοκκινου, του λευκου και του μπλε, τα ηχητικα εφε του νερου και των φυλλων χαϊδευουν τα αυτια μας, τα τοπια της ερημου η στη λιμνη χορταινουν το ματι, και οι σκηνες των διαδοχικων πολεμικων μονομαχιων παραπεμπουν σε καλα οργανωμενες χορογραφικες παραστασεις, η ταινια ως συνολο δεν εχει αυτο που συνηθως λεγεται με μια λεξη-κλισε: «ψυχη». Το θεμα της ειναι μαλλον η συζευξη του Απωανατολιτη μαχητη (ξιφος) με τον Απωανατολιτη καλλιτεχνη (καλλιγραφια, διοτι μερος της ιστοριας ειναι η μαθητεια του Ανωνυμου σε μια τετοια σχολη) με τελικο ηθικοπλαστικο μηνυμα την ειρηνη αναμεσα στα βασιλεια της χωρας και την πνευματικη ειρηνη των ηρωων μας, οι οποιοι χειριζονται εξισου καλα το ξιφος και την πενα του καλλιγραφου. Νυξη γινεται επισης στην αγαπη δυο μαχητων (του Σπασμενου Ξιφους και της Χιονονιφαδας, και την αυτοθυσια εκεινου, για να την αποδειξει σε εκεινη. 

(κριτικές-cinemanews,cine.gr)

K-PAX

Director: Iain Softley
Writers: Gene Brewer (novel), Charles Leavitt (screenplay)

Stars: Kevin Spacey, Jeff Bridges and Mary McCormack


Απ` το πουθενα ενας αντρας εμφανιζεται στο Σ. Σταθμο της Νεας Υορκης και ισχυριζεται οτι ερχεται απο αλλο πλανητη (τον K-PAX) για επισκεψη. Καταληγει, φυσικα, στο ψυχιατρειο οπου αρχιζει να.. τρελλαινει τον γιατρο και να λογικευει τους ασθενεις.

ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΑΠΑ ΤΑ ΖΩΑ…

Στις 9 Μαΐου του 2007 στα βουνά της Βόρειας Αλβανίας στην πόλη Πατόκ ένας λύκος πιάστηκε αιχμάλωτος. Για να τον ταΐσουν αποφάσισαν να του παραχωρήσουν να φάει ένα γέρικο και ταλαιπωρημένο γαϊδουράκι… ζωντανό!

Το γαϊδουράκι ήταν παραμελημένο από τους πρώην ιδιοκτήτες του και τους ήταν πλέον… άχρηστο.

Αυτό που θα επακολούθησε ήταν εκπληκτικό. Και τα δυο ζώα – αιχμάλωτοι ανθρώπων – έκαναν κάτι απρόσμενο…

Ο λύκος κοίταξε τα μάτια του γαϊδαράκου κ ο γαϊδαράκος του λύκου αντίστοιχα… και έκτοτε έγιναν οι καλύτεροι φίλοι.

Γιατί σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η απληστία, η κακία, ο εγωισμός και η αλαζονεία μεταξύ των ανθρώπων τα ζώα αυτά έδωσαν ένα γερο μάθημα…

Κανείς δεν γεννήθηκε να είναι το θύμα ή το θήραμα...

agioritikovima

7 εντυπωσιακά πράγματα για το Σύμπαν

1. Το Σύμπαν είναι πραγματικά παλιό!

Η ηλικία του Σύμπαντος είναι 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, με μια απόκλιση =/- 130 εκατομμύρια χρόνια. Ως γέννηση του θεωρείται το λεγόμενο Big Bang. Η αλήθεια είναι πως το Σύμπαν είναι τόσο παλιό όσο και ο χρόνος αφού πριν το Big Bang δεν υπήρχε χρόνος, σωστά;

2. Το Σύμπαν όλο και μεγαλώνει

Στα 1920 ο αστρονόμος Έντουιν Χαμπλ (προς τιμήν του και το περίφημο τηλεσκόπιο) απέδειξε ότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό και ήρεμο, κάθε άλλο: διαρκώς διαστέλλεται και μάλιστα με αρκετά βίαιες διαδικασίες. Η διαστολή του αυτή οφείλεται σε μια αόρατη αλλά απολύτως υπαρκτή δύναμη: τη λεγόμενη σκοτεινή ενέργεια.

3. Η διαστολή του Σύμπαντος όλο και επιταχύνεται

Η σκοτεινή ενέργεια όχι απλά εξωθεί το Σύμπαν στο να διαλυθεί αλλά το πράττει και με όλο και αυξανόμενη ταχύτητα. Το 1998, οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν και τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Το 2011 η ανακάλυψη τους, τους χάρισε και το Νόμπελ.



4. Το Σύμπαν θα μπορούσε να είναι επίπεδο

Δυο αντικρουόμενες δυνάμεις συγκρούονται συνεχώς στο σιωπηλό πλην βίαιο Σύμπαν: η κεντρομόλος βαρύτητα (που οφείλεται στην πυκνότητα της μάζας του Σύμπαντος) και η απωστική δύναμη της σκοτεινής ενέργειας. Όταν η πυκνότητα του Σύμπαντος ξεπερνά ένα κρίσιμο όριο, τότε ο χώρος καμπυλώνεται. Δηλαδή το Σύμπαν δεν έχει τέλος αλλά δεν είναι άπειρο! Κάποια στιγμή θα διαλυθεί υπό το ίδιο του το βάρος: το... Big Crunch

Αν η πυκνότητα ισορροπήσει στο κρίσιμο όριο, το Σύμπαν θα ανοίξει, θα γίνει επίπεδο σαν φύλλο χαρτί και τότε θα μπορεί να συνεχίσει να διαστέλλεται επ' άπειρον! Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το Σύμπαν μπορεί να γίνει επίπεδο και μάλιστα είναι αρκετά βέβαιο καθώς η υπόθεση έχει περιθώριο λάθους 2%.



5. Το Σύμπαν είναι γεμάτο με αόρατη ύλη

Αυτό που βλέπουμε αντιστοιχεί στο 4% της μάζας του Σύμπαντος. Η αόρατη ύλη αγγίζει το 96% της μάζας του Κόσμου!

6. Το Σύμπαν αντηχεί την κραυγή της γέννησης του

Μικροκύματα φωτός διατρέχουν το Σύμπαν. Είναι απομεινάρια του Big Bang. Η “κραυγή” αυτή, το... γενέθλιο τέντωμα του Σύμπαντος το διατρέχει σαν ένα πέπλο ακτινοβολίας.



7. Μπορεί να μην υπάρχει μόνο ένα Σύμπαν

Η θεωρία είναι η εξής: ο Κόσμος διαπνέεται από έναν αέναο πληθωρισμό! Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή μετά το Big Bang, ο χρόνος και ο χώρος αναπτύχθηκαν με διαφορετικό ρυθμό σε διαφορετικά μέρη του απείρου. Η θεωρία του αέναου πληθωρισμού υποστηρίζει ότι στο άπειρο υπάρχουν διαφορετικές “φούσκες”, δηλαδή πολλαπλά σύμπαντα καθένα εκ των οποίων έχει τους δικούς του φυσικούς νόμους. Η θεωρία δεν έχει αποδειχτεί, ούτε απορριφθεί όμως. Και ίσως να μην έχουμε ποτέ τα ικανά τεκμήρια για να την επιβεβαιώσουμε ή να την απορρίψουμε παρά μόνο αν συγκρουστούμε με ένα άλλο σύμπαν...

Πηγή: http://www.staparaskinia.gr/2012/12/7.html#ixzz2Eli1uoqc

Berlin Calling (2008)

Berlin Calling is a 2008 German tragicomedy directed by Hannes Stöhr. The movie depicts the events following DJ and producer Ickarus' (Paul Kalkbrenner) institutionalization for drug abuse.

Director: Hannes Stöhr
Writer: Hannes Stöhr
Stars: Paul Kalkbrenner, Rita Lengyel and Corinna Harfouch

NASA ΚΑΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ..

Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 26 Μαρ 2004
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 14/9/2004
Διανομή: Playtime
Χρώμα: Έγχρωμο
Ήχος: Dolby Digital
Γλώσσα: Κορεατικά

Ο σκηνοθέτης Ki-duk Kim μέσω της ταινίας του προβάλλει την βουδιστική άποψη ότι η σωματική και συναισθηματική βιαιότητα της ζωής μπορούν να αμβλυνθούν μέσω της αφύπνισης και του διαλογισμού που οδηγούν στον φωτισμό. Η ταινία αποτελείται από εκπληκτικές εικόνες φυσικών τοπίων που μεταμορφώνονται με την πάροδο των εποχών και των χρόνων. Ο Ki-duk Kim κινείται μεταξύ λυρικότητας της φύσης, βουδιστικών αληθειών και βίαιων στιγμών της πραγματικής ζωής μεταφέροντας στον θεατή μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας.
cine.gr
Το θέμα της ταινίας του Κιμ Κι-Ντουκ είναι ο κύκλος της ζωής, μέσα από τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Μιας ζωής που περιλαμβάνει τις χαρές και τις πίκρες της, την παιδική αθωότητα αλλά και την απώλειά της, τις επιθυμίες και τα πάθη που οδηγούν στο έγκλημα, την ομορφιά αλλά και τον πόνο συχνά της γνώσης που οδηγούν στην πνευματικότητα. Στοιχεία που ο Κορεάτης σκηνοθέτης αναπτύσσει με λιτότητα, αυστηρότητα θα έλεγα, θυμίζοντας σκηνοθέτες όπως ο Γιασουτζίρο Οζου ή ο Ρομπέρ Μπρεσόν. Λιτότητα και αυστηρότητα συνδυασμένα με μια ανείπωτη εικαστική ομορφιά, την ομορφιά εκείνη που αντανακλά η ίδια η ζωή και η γύρω φύση, μαζί με τα απλά, καθημερινά στοιχεία της: το μοναστήρι στη μέση μιας βουτηγμένης συχνά στην ομίχλη λίμνης -ένα είδος μικρού πλανήτη στη μέση του σύμπαντος- ένα ρυάκι με ένα ψάρι να κολυμπά σ' αυτό, μια παράξενη πόρτα στην άκρη της λίμνης που οδηγεί σ' έναν άλλο κόσμο, το δάπεδο μπροστά στο μοναστήρι καλυμμένο με τα ιδεογράμματα που ζωγραφίζει για τιμωρία κι εξιλέωση ο μοναχός. Ενα ποίημα στη ζωή, που σε γεμίζει με την ομορφιά και την έκσταση που σου προσφέρει μια σονάτα του Χέιντεν, με άλλα λόγια ένα αληθινό έργο τέχνης.
provoles.gr

Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΧΩΡΟ

Της Δήμητρας Πανανού

Απόρρητη έκθεση τριών Ελλήνων καθηγητών που έχει ήδη στα χέρια του ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αποκαλύπτει το μέγεθος και την αξία του φυσικού αερίου και του πετρελαίου που κρύβεται στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο.

Η έκθεση περιγράφει τις ενέργειες που πρέπει άμεσα να γίνουν για την εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων, έχει τίτλο «Τα βήματα προσέλκυσης επενδύσεων και δημιουργίας -το συντομότερο δυνατόν- ορυκτού πλούτου» και υπογράφεται από τους επιστήμονες Ηλία Κονοφάγο, Αντώνη Φώσκολο και Νίκο Λυγερό.

Σ' αυτήν γίνεται οικονομική εκτίμηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου που εντοπίζονται νότια της Κρήτης, από τη μελλοντική αξιοποίηση των οποίων το συνολικό όφελος για το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να φθάσει τα 270 δισ. δολάρια. Σύμφωνα μάλιστα με τους επιστήμονες, αν στις εκτιμήσεις αυτές συνυπολογιστεί και η πιθανότητα ανακάλυψης πετρελαίου, τότε το συνολικό όφελος εκτιμάται ότι θα εκτοξευτεί στα 1,3 τρισ. δολάρια!

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Στην οικονομοτεχνική έκθεση που έφερε στο φως η Real newsεπισημαίνεται ότι «η πολιτεία πρέπει να προχωρήσει το συντομότερο σε ουσιαστικές συνομιλίες με τα γειτονικά κράτη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τη δημιουργία κατάλληλου πολιτικού κλίματος».

Μάλιστα, αναφέρεται ότι «δεδομένης της σημερινής οικονομικής κρίσης, προτεραιότητά μας θα πρέπει να είναι η μαζική προσέλκυση επενδύσεων για τυχόν ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων», επικεντρώνοντας πρωτίστως το ενδιαφέρον νότια της Κρήτης.

«Εκεί, υπάρχει 80% πιθανότητα για παρουσία φυσικού αερίου, ενώ στο Ιόνιο υπάρχει 80% πιθανότητα για παρουσία πετρελαίου. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση δημιουργίας θέσεων εργασίας το συντομότερο δυνατό», τονίζει η επιτροπή στην έκθεσή της.

Στο σημείο αυτό οι συντάκτες της έκθεσης επικαλούνται τις επιλογές της Λευκωσίας, σημειώνοντας ότι «αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την προκήρυξη σε διαγωνισμό ταυτόχρονα ενός μεγάλου αριθμού οικοπέδων (blocks) - ακριβώς έτσι έκανε πρόσφατα η Κύπρος. Να υπενθυμίσουμε ότι η Κύπρος προκήρυξε το σύνολο των διαθέσιμων θαλάσσιων οικοπέδων της νότιας ΑΟΖ της (1 συν 12 οικόπεδα). Εμφανίστηκαν 30 σημαντικές εταιρείες πετρελαίου, με προσφορές για εννέα από αυτά (αναμένεται στις αρχές του 2013 η υπογραφή των σχετικών συμβάσεων)».

enikos.gr

Messi 86 GOALS in 2012