Τη μηχανική που χρησιμοποιούν
οι πεταλούδες της νύχτας για να αιωρούνται στο ίδιο σημείο αποκάλυψαν
επιστήμονες, χρησιμοποιώντας οπτικό υλικό σε πολύ αργή κίνηση.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Journal of Experimental Biology, η νυχτοπεταλούδα καταφέρνει να αιωρείται στο ίδιο σημείο όχι μόνο με τη βοήθεια των φτερών της, αλλά παράλληλα μετακινώντας τον κορμό της πάνω και κάτω από ένα νοητό άξονα για να ισορροπήσει τις δυνάμεις που την κρατούν στον αέρα.
Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι η μελέτη των κινήσεων του εντόμου θα ανοίξει το δρόμο για την κατασκευή ιπτάμενων ρομπότ που χρησιμοποιούν τις ίδιες αρχές.
Όπως εξηγούν, καθώς τα έντομα αιωρούνται, τα φτερά τους σχηματίζουν μια μικρή γωνία, που επιτρέπει στον αέρα να ωθείται προς τα κάτω. Αυτό, κατά τους επιστήμονες, σημαίνει ότι ο αέρας ρέει ταχύτερα πάνω από το φτερό απ’ ό,τι κάτι από αυτό με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται πίεση κάτω από τα φτερά, ενώ η πίεση από πάνω μειώνεται. Αυτή η διαφορά πίεσης επιτρέπει στο έντομο να αιωρείται.
Το τίναγμα των φτερών δίνει επιπλέον ώθηση στο έντομο, η οποία εξισορροπεί το βάρος του και την αντίσταση του αέρα.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που πραγματοποίησε τη μελέτη, Τζόναθαν Ντάιρ από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, η μελέτη της πτήσης των νυχτοπεταλούδων παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς τα συγκεκριμένα έντομα είναι αρκετά μεγάλα – και ταυτόχρονα «πολύ επιδέξια στο να αιωρούνται» - για να λειτουργήσουν ως μοντέλα για μίνι ρομπότ.
«Μια νυχτοπεταλούδα μπορεί πραγματικά να ελέγξει τις κινήσεις της και να παραμείνει στο ίδιο σημείο, γιατί προσπαθεί να τραφεί από λουλούδια», όπως εξηγεί ο ίδιος μιλώντας στο BBC.
«Συνεργαστήκαμε με μηχανικούς και χρησιμοποιήσαμε μοναδικές μεθόδους για να απαντήσουμε σε
αυτό το πολύ βασικό ερώτημα», σύμφωνα με τον κ. Ντάιρ.
ΠΗΓΗ
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Journal of Experimental Biology, η νυχτοπεταλούδα καταφέρνει να αιωρείται στο ίδιο σημείο όχι μόνο με τη βοήθεια των φτερών της, αλλά παράλληλα μετακινώντας τον κορμό της πάνω και κάτω από ένα νοητό άξονα για να ισορροπήσει τις δυνάμεις που την κρατούν στον αέρα.
Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι η μελέτη των κινήσεων του εντόμου θα ανοίξει το δρόμο για την κατασκευή ιπτάμενων ρομπότ που χρησιμοποιούν τις ίδιες αρχές.
Όπως εξηγούν, καθώς τα έντομα αιωρούνται, τα φτερά τους σχηματίζουν μια μικρή γωνία, που επιτρέπει στον αέρα να ωθείται προς τα κάτω. Αυτό, κατά τους επιστήμονες, σημαίνει ότι ο αέρας ρέει ταχύτερα πάνω από το φτερό απ’ ό,τι κάτι από αυτό με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται πίεση κάτω από τα φτερά, ενώ η πίεση από πάνω μειώνεται. Αυτή η διαφορά πίεσης επιτρέπει στο έντομο να αιωρείται.
Το τίναγμα των φτερών δίνει επιπλέον ώθηση στο έντομο, η οποία εξισορροπεί το βάρος του και την αντίσταση του αέρα.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που πραγματοποίησε τη μελέτη, Τζόναθαν Ντάιρ από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, η μελέτη της πτήσης των νυχτοπεταλούδων παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς τα συγκεκριμένα έντομα είναι αρκετά μεγάλα – και ταυτόχρονα «πολύ επιδέξια στο να αιωρούνται» - για να λειτουργήσουν ως μοντέλα για μίνι ρομπότ.
«Μια νυχτοπεταλούδα μπορεί πραγματικά να ελέγξει τις κινήσεις της και να παραμείνει στο ίδιο σημείο, γιατί προσπαθεί να τραφεί από λουλούδια», όπως εξηγεί ο ίδιος μιλώντας στο BBC.
«Συνεργαστήκαμε με μηχανικούς και χρησιμοποιήσαμε μοναδικές μεθόδους για να απαντήσουμε σε
αυτό το πολύ βασικό ερώτημα», σύμφωνα με τον κ. Ντάιρ.
ΠΗΓΗ