Επτά άνθρωποι έχουν τα κλειδιά που ελέγχουν το διαδίκτυο

Ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας η ιστορία που λέει ότι υπάρχουν επτά άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που κατέχουν τα επτά υπερ-κλειδιά, τα οποία ορίζουν τη λειτουργία ή την παύση του Ιστού. Ωστόσο πρόκειται για απόλυτη πραγματικότητα. Ολόκληρος ο παγκόσμιος ιστός, η λειτουργία του και η ασφάλειά του, εξαρτάται από επτά κλειδιά στα οποία έχουν πρόσβαση μονάχα επτά άτομα πάνω στον πλανήτη, όπως αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα Guardian. Τα κλειδιά αυτά βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, φυλασσόμενα μέσα σε υψίστης ασφαλείας θυρίδες, στις οποίες έχουν πρόσβαση τα συγκεκριμένα επτά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα με ειδική διαπίστευση. Ο δημοσιογράφος Τζέιμς Μπόλ «σκαλίζει» το θέμα και ακολουθεί τους μυστηριώδεις «κλειδοκράτορες» σε μυστική συνάντησή τους στο Λος Άντζελες, για να μάθει πώς ελέγχεται, αλλά και για το πώς μπορεί να καταρρεύσει μέσα σε μερικά λεπτά ο παγκόσμιος ιστός.

pontiki.gr

Ανακάλυψη-ορόσημο για τη Φυσική

Η ανακοίνωση για την ανακάλυψη των αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων που διαπερνούν τον χωροχρόνο, χαιρετίστηκε ήδη ως ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών.

Πρόκειται για το «αποτύπωμα» που άφησε η κατακλυσμική επέκταση του σύμπαντος (ο λεγόμενος «πληθωρισμός» του), αμέσως μετά τη δημιουργία του με τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).

Τα στοιχεία που ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, μετά από τριετή εξονυχιστική μελέτη τους για την αποφυγή λάθους, θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και από άλλους ερευνητές, αλλά η διάχυτη εντύπωση της επιστημονικής κοινότητας είναι ότι είναι αξιόπιστα. «Έχω δει την έρευνα, τα επιχειρήματα είναι πειστικά και οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες είναι ανάμεσα στους πιο προσεκτικούς και συντηρητικούς ανθρώπους που γνωρίζω», δήλωσε ο καθηγητής Μαρκ Καμιονόφσκι του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.

Η «θεωρία του πληθωρισμού» εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και αποτελεί συμπλήρωμα των κενών της αρχικής θεωρίας της «Μεγάλης Έκρηξης», του θεμέλιου λίθου της σύγχρονης κοσμολογίας. Η θεωρία προέβλεπε ότι η εκρηκτική διαστολή του σύμπαντος αμέσως μετά τη γέννησή του, άφησε «ίχνη» με τη μορφή κυμάτων βαρυτικής ενέργειας, τα οποία μπορούν να γίνουν αντιληπτά στο αρχαιότερο φως του σύμπαντος, στην «κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου».

Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως εντόπισε για πρώτη φορά το ερευνητικό πρόγραμμα BICEP 2, με το ομώνυμο ραδιοτηλεσκόπιο (φωτό) στον Σταθμό Αμούδσεν-Σκοτ στην Ανταρκτική, σε υψόμετρο 2.800 μέτρων .

 pontiki.gr

Ο Αριστοτέλης είναι ο διασημότερος άνθρωπος στην ιστορία σύμφωνα με λίστα του ΜΙΤ

 

Ο Αριστοτέλης είναι η διασημότερη προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την κατάταξη του Tεχνολογικού Iνστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο συγκέντρωσε και ανέλυσε δεδομένα σχετικά με την ιστορία και τον πολιτισμό σε όλο τον πλανήτη από το 4.000 π.Χ. έως το 2010.
Η ανάλυση των δεδομένων έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Pantheon, που λειτουργεί με την ευθύνη του Media Lab του ΜΙΤ. Στον κατάλογο κυριαρχούν οι Ελληνες – είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως σημειώνουν και οι New York Times, στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται έξι πρόσωπα από την Ελλάδα. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο Πλάτων και στην τρίτη ο Ιησούς Χριστός.
Με μερικά κλικ στο σάιτ του προγράμματος ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περιηγηθεί μέσα στον χρόνο και τη γεωγραφία, μαθαίνοντας, για παράδειγμα, ποιες είναι οι επιδόσεις της Βραζιλίας (κυρίως σε παραγωγή ποδοσφαιριστών) ή της Λευκορωσίας (σε πολιτικούς).
Το Pantheon διαθέτει, επίσης, λίστα με επαγγέλματα: από επιστήμονες μέχρι πορνοστάρ (στην πρώτη θέση βρίσκεται η Τζένα Τζέιμσον).
Σύμφωνα με το ΜΙΤ, κάποιος θεωρείται διάσημος αν υπάρχει σελίδα της Wikipedia με το όνομά του σε περισσότερες από 25 γλώσσες.

Οι πιο διάσημοι άνθρωποι των τελευταίων 6.000 ετών
1. Αριστοτέλης
2. Πλάτων
3. Χριστός
4. Σωκράτης
5. Μέγας Αλέξανδρος
6. Λεονάρντο Ντα Βίντσι
7. Κομφούκιος
8. Ιούλιος Καίσαρας
9. Όμηρος
10. Πυθαγόρας
Οι πιο διάσημοι ποδοσφαιριστές του 20ου αιώνα
1. Κριστιάνο Ρονάλντο
2. Πελέ
3. Λιονέλ Μέσι
4. Ρονάλντο
5. Ροναλντίνιο
6. Ντιέγκο Μαραντόνα
7. Ζινεντίν Ζιντάν
8. Ντέιβιντ Μπέκαμ

Αριστοτέλης , MIT 

 

ta nea.gr 

Ενας τεράστιος ωκεανός βρίσκεται στο κέντρο της Γης, λένε οι επιστήμονες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 12:04 |

Σκηνή από την ταινία «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης» βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», τόνισε ο καθηγητής γεωχημείας Γράχαμ Πίρσον που εξήγησε ότι ο όγκος του νερού βρίσκεται δεσμευμένος σε βάθος ως και 660 χλμ.

Ένα μικρό ακατέργαστο διαμάντι που βρέθηκε τυχαία στη ρηχή κοίτη ενός ποταμού στη δυτική Βραζιλία και το οποίο προερχόταν από τα έγκατα της Γης, οδήγησε τους επιστήμονες στην εντυπωσιακή εκτίμηση ότι σε βάθος 410 έως 660 χιλιομέτρων υπάρχει μια άγνωστη μέχρι σήμερα «υγρή ζώνη» με τεράστια αποθέματα υπόγειου νερού, τα οποία μπορεί να είναι τουλάχιστον όσα όλοι μαζί οι ωκεανοί του πλανήτη, αν όχι πολύ περισσότερα!
Ο όγκος αυτός του νερού δεν ρέει, αλλά συγκρατείται εντός των ορυκτών. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», δήλωσε ο καθηγητής γεωχημείας Γράχαμ Πίρσον του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, ο οποίος μελέτησε το διαμάντι και τη δημιουργία του σε ένα υγρό περιβάλλον.
Η σχετική δημοσίευση από διεθνή ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον Γράχαμ Πίρσον, έγινε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Οπως αναφέρει το BBC, ο μήκους μόλις πέντε χιλιοστών και βάρους 0,09 γραμμαρίου πολύτιμος κρύσταλλος εκτιμάται ότι εκτινάχτηκε από βάθος 500 χλμ στην επιφάνεια μέσω κάποιας ηφαιστειακής έκρηξης. «Είναι ένα αρκετά άσχημο διαμάντι. Δείχνει να πήγε στην κόλαση και να επέστρεψε», όπως είπε ο καθηγητής γεωχημείας.
Τα περισσότερα διαμάντια, που χρησιμοποιούνται για τα κοσμήματα, δημιουργούνται σε μικρότερο βάθος περίπου 150- 200 χιλιομέτρων. Αυτά που δημιουργούνται σε μεγάλο βάθος, στη λεγόμενη «ζώνη μετάβασης» του μανδύα κάτω από τον φλοιό, ξεχωρίζουν γιατί είναι πολύ ταλαιπωρημένα στην εμφάνισή τους και έχουν διαφορετική χημική σύσταση.
Η φασματοσκοπική ανάλυση του συγκεκριμένου μικρού διαμαντιού αποκάλυψε στο εσωτερικό του την ύπαρξη ενός σπάνιου ορυκτού, ενός ρινγκουδίτη, μιας μορφής ολιβίνη που σχηματίζεται υπό τρομακτικά υψηλή πίεση στο υπέδαφος και από τον οποίο αποτελείται το μεγαλύτερο μέρος του ανώτερου μανδύα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε δει με τα μάτια του ρινγκουδίτη από τόσο μεγάλο βάθος.
Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι ο εν λόγω ρινγκουδίτης, διαστάσεων μόλις 40 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου), περιείχε περίπου 1,5% νερό σε βάρος. «Η αναλογία αυτή δεν ακούγεται μεγάλη, αλλά αν υπολογίσει κανείς τις τεράστιες ποσότητες ρινγκουδίτη, που εκτιμάται ότι υπάρχουν στα μεγάλα βάθη της Γης, τότε η ποσότητα νερού εκεί κάτω πρέπει να είναι ισοδύναμη με το νερό όλων των ωκεανών του πλανήτη», πάνω από ένα δισεκατομμύριο τόνους νερού, δήλωσε ο Καναδός επιστήμονας.
Στη χειρότερη περίπτωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρέπει να υπάρχουν τοπικές «οάσεις» νερού στο εσωτερικό της Γης, που από κοινού απαρτίζουν ένα τεράστιο απόθεμα νερού στη περιοχή ακριβώς κάτω από τον φλοιό. Το νερό μπορεί να διαλύεται σε λιωμένο μάγμα, να φθάνει κάτω από τις τεράστιες τεκτονικές πλάκες και να τις εξασθενεί, με συνέπεια να διευκολύνονται οι εκρήξεις των ηφαιστείων.
Ακόμη, η ανακάλυψη δείχνει ότι μεγάλες ποσότητες νερού μπορεί να κρύβονται στο εσωτερικό άλλων βραχωδών πλανητών, όπως του Άρη. Δεν είναι τυχαίο ότι ρινγκουβίτες έχουν βρεθεί σε μετεωρίτες που έπεσαν στη Γη.
Υπάρχουν δύο θεωρίες για την προέλευση του νερού σε τόσο μεγάλο βάθος. Είτε φθάνει εκεί συνεχώς από τον ωκεανό μαζί με τη διαδικασία καταβύθισης των τεκτονικών πλακών, είτε προϋπήρξε από την αρχή δημιουργίας του πλανήτη, ως μέρος των πρωταρχικών υλικών που σχημάτισαν τη Γη.

ta nea.gr

Στα έγκατα της Γης υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός Ίσως τόσο μεγάλος, όσο όλοι μαζί οι ωκεανοί του πλανήτη, αποκάλυψε ένα μικρό διαμάντι που «ξέρασε» ηφαιστειακή έκρηξη ΣΧΟΛΙΟ (1) Magnify Image Μια άγνωστη «υγρή ζώνη» με τεράστια αποθέματα νερού, ίσως και όσο όλοι οι ωκεανοί μαζί, υπάρχει σε βάθος 410 έως 600 χιλιομέτρων στα έγκατα της Γης, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, μελετώντας ένα μικρό ακατέργαστο διαμάντι που «ξέβρασε» κάποια ηφαιστειακή έκρηξη στη ρηχή κοίτη ενός ποταμού της Βραζιλίας. Magnify Image Σύμφωνα με τον Γράχαμ Πίρσον του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, ο οποίος μελέτησε το διαμάντι και τη δημιουργία του, ο ωκεανός αυτός δεν πλέει αλλά συγκρατείται ανάμεσα σε ορυκτά. «Δεν είναι ένας ωκεανός σε στιλ Ιουλίου Βερν, όπου μπορεί να πλέει μια βάρκα», δήλωσε ο καθηγητής γεωχημείας. Στη χειρότερη περίπτωση, είπαν οι επιστήμονες αναλύοντας τα συστατικά του διαμαντιού, πρέπει να υπάρχουν τοπικές «οάσεις» νερού στο εσωτερικό της Γης, που από κοινού απαρτίζουν ένα τεράστιο απόθεμα νερού στη περιοχή ακριβώς κάτω από τον φλοιό. Για την προέλευση του νερού σε τόσο μεγάλο βάθος οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ή φτάνει εκεί από τους ωκεανούς ή ότι προϋπήρχε εκεί από τη δημιουργία του πλανήτη. Magnify Image Η μελέτη με την εκπληκτική διαπίστωση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC, το «Science» και τη βρετανική «Γκάρντιαν». Πηγή: www.lifo.gr

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑ (12)

Από τους πανάρχαιους χρόνους αποδίδονταν στους αριθμούς μια μυστηριακή και συμβολική σημασία. Αν και πολλά έθνη χρησιμοποιούσαν τα γράμματα της αλφαβήτου για να παραστήσουν αριθμητικές ιδέες.

Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι λαοί (Αιγύπτιοι, Χαλδαίοι, Έλληνες , Ιουδαίοι) γνώριζαν πλήρως τα θαυμαστά μυστήρια που ήταν σε θέση να αποκαλύψουν οι αριθμοί και ανέπτυξαν μία ολόκληρη επιστήμη αριθμητικών ιδεών, εντελώς ξεχωριστή από τα μαθηματικά.

Η συσχέτιση των αρχαίων δοξασιών για τους Αριθμούς με τα γράμματα της αλφαβήτου , τους Πλανήτες με τα Αστέρια , τους Αστερισμούς και άλλα αστρονομικά μεγέθη, ασκούσαν μια μορφή μαντείας.

Αν και ο κάθε αριθμός από μόνος του έχει τη δική του ξεχωριστή αποκρυφιστική και συμβολική έννοια και χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε τους υπόλοιπους , σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον αριθμό Δώδεκα (12).

Αυτός ο αριθμός  αντιπροσωπεύει έναν πλήρη κύκλο κι έχει ένα τέλειο και σημαντικό χαρακτήρα που ήταν από τους πιο αξιοσημείωτους στους αρχαίους πολιτισμούς , έχοντας μία άμεση και εξαρτημένη σχέση με το ζωδιακό καθώς και με τους μήνες στους περισσότερους πολιτισμούς είτε χρησιμοποιούσαν σεληνιακό είτε ηλιακό ημερολόγιο .

Η ιερότητα του 12 φαίνεται ότι προέρχεται από το αρχαϊκό δωδεκαδικό σύστημα , που πιθανώς ήταν το μοναδικό σύστημα αρίθμησης κατά τη νεολιθική εποχή και παρέμεινε ως συμπληρωματικό του δεκαδικού μέχρι σήμερα.

Η δωδεκάδα , ο χωρισμός της μέρας και της νύχτας σε 12 ώρες και του έτους σε 12 μήνες αποτελούν κατάλοιπα του αρχέγονου δωδεκαδικού συστήματος αρίθμησης.

Το 12 αντιπροσωπεύει τις 12 Ιεραρχίες των αρχαίων γραφών  που καθόριζαν με τη σειρά τους τους 12 αστερισμούς της ουράνιας ζωδιακής ζώνης.

Πρώτοι οι Σουμέριοι ιερείς-αστρονόμοι διαίρεσαν το έτος σε μικρότερες μονάδες. Έτσι όπως το σεληνιακό έτος τους είχε δώδεκα μήνες των 30 περίπου ημερών και το ημερονύκτιό τους είχε δώδεκα ντάννα. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι ο αριθμός 12 αποτελούσε μία τεχνική για τη διαίρεση της ροής του χρόνου αλλά κι όπως γνωρίζουμε οι δωδεκάδες σχετίζονται είτε φανερά είτε με έναν κρυμμένο τρόπο με τα Σημεία του Ζωδιακού , μέρη του μεγάλου κύκλου του ουρανού. Όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών , ήδη από το 2.400 π.Χ χρησιμοποιούσαν το ηλιακό έτος των 360 ημερών που διαιρούνταν σε 12 μήνες των 30 ημερών.

Αυτό  φαίνεται και στο Βαβυλωνιακό ημερολόγιο, αλλά μόνο στην εποχή του βασιλιά Χαμουραμπί (1955-1913 π.Χ) επιβλήθηκε ομοιομορφία στο ημερολόγιο και δόθηκαν στους μήνες ονόματα , τα οποία χρησιμοποιούνται ως σήμερα παραφθαρμένα στο εβραϊκό ,στο συριακό και στο λιβανέζικο ημερολόγιο.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διαίρεσαν τη μέρα σε 12  ώρες (χαρού) και 12 τη νύχτα. Οι 12 ημερήσιες ώρες προσωποποιούνταν με θεές, που έφερναν επί της κεφαλής τους τον δίσκο του Ήλιου, ενώ οι 12 νυχτερινές προσωποποιούνταν με θεές που έφερναν επί της κεφαλής τους ένα αστέρι.

Στην Ανατολή και συγκεκριμένα στην Κίνα ο Ζωδιακός Κύκλος αντιπροσωπεύεται από δώδεκα ζώα που το καθένα ασκεί επίδραση για ένα χρόνο.

Υδροχόος   =   Τίγρης

Ιχθύες         =   Λαγός

Κριός         =   Δράκοντας

Δίδυμοι      =   Ίππος

Καρκίνος   =   Πρόβατο

Λέων         =   Πίθηκος

Παρθένος   =   Κόκορας

Ζυγός         =   Σκύλος

Σκορπιός    =   Αγριόχοιρος

Τοξότης      =  Αρουραίος

Αιγόκερως  =  Βόδι

Σπύρος Νάγος

Ο Σπύρος Νάγος γεννήθηκε στις 13.8.1868 στο Κακούρι της Αρκαδίας. Κυριότερη παιδαγωγόςυπήρξε η μητέρα του. Λόγω της ευφυίας και της δραστηριότητάς του, έφυγε από το πατρικότου,  χωρίς καμιά χρηματική ενίσχυση και πήγε στην Τρίπολη,  απ’  όπου τελικά,  πήγε στηνΑθήνα. Εκεί, ένας φιλότιμος και ευσυνείδητος δάσκαλος τον μόρφωσε μέχρι του σημείου να είναι σεθέση να διαβάζει και να ερμηνεύει Ισοκράτη και Ξενοφώντα.  Αφού έκανε διάφοραεπαγγέλματα, έγινε ζαχαροπλάστης. Αναμείχθηκε με τον συνδικαλισμό και εξελέγη αντιπρόσωπος της συντεχνίας τωνζαχαροπλαστών. Την ίδια εποχή συγκροτήθηκε και ο πρώτος δημοκρατικός πυρήνας με τουςΦλογαϊτη,  Χοϊδά και Γ.  Φιλάρετο,  ο οποίος εξέδιδε τότε τον  «Ριζοσπάστη»,  φορέα τωνδημοκρατικών και σοσιαλιστικών αρχών,  στις οποίες είχε προσχωρήσει και ο φλογερός καιενθουσιώδης Νάγος. Θαύμαζε τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης και η τριλογία «Ελευθερία –  Ισότης – Αδελφότης» έγινε το βίωμά του.  Προέβη σε αγώνα αφύπνισης και εξέγερσης τουαδικημένου εργάτη.  Εγκαταλείπει τότε το επάγγελμα του ζαχαροπλάστη και γίνεται  τυπογράφος.  Συντάσσει,  εκδίδει και κυκλοφορεί μόνος του την πρώτη στην Ελλάδασοσιαλιστική εφημερίδα, το «Αρδην». Πρωτεργάτης και ρήτορας της πρώτης συγκεντρώσεως στις στήλες του Ολυμπίου Διός τηςΕργατικής Πρωτομαγιάς,  καταδιώκεται από την Αστυνομία και κατάσχεται το φύλλο του. Καταφεύγει στην Κεφαλλονιά.  Συλλαμβάνεται στην Ζάκυνθο.  Με επέμβαση φιλελεύθερωνστοιχείων του νησιού,  αφήνεται ελεύθερος.  Εκεί,  συνδέεται με τους ριζοσπάστες και τουςπροοδευτικούς κύκλους,  στους οποίους ανήκαν και οι τέκτονες της Αγγλικής Στοάς«Αστήρ»,  στην οποία είχαν μυηθεί οι περισσότεροι Φιλικοί του 1821. Το 1904  μυήθηκε στην τότε Στοά «Μαραθών».  Ηταν ο πρώτος Σεβάσμιος της Σ.΄.  Στ.΄. «Προμηθεύς».  Συνέταξε ψήφισμα με το οποίο ζητούσε να καθιερωθούν:  1. H οκτάωρη εργασία.2. Η αργία της Κυριακής.3. Η κατάργηση της προσωπικής κράτησης, και4. Η απονομή σύνταξης σε όσους εργάτες συμπληρώνουν το πεντηκοστό έτος της ηλικίαςτους, ή τους παθόντες ή ανίκανους για κάθε εργασία.Όταν επέστρεψε στην Αθήνα,  διορίστηκε υπάλληλος των Ταχυδρομείων Αθηνών και γιααρκετά χρόνια,  εξελέγετο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου ΔημοσίωνΥπαλλήλων. Το 1918  προσλήφθηκε σε τραπεζικό ίδρυμα στην Αθήνα με τον βαθμό του Τμηματάρχη.  Αφού πέρασε από τριάντα επτά επαγγέλματα,  όπως έλεγε αστειευόμενος,  διορίστηκεΔιευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πειραιώς,  την οποία διοργάνωσε και διηύθυνε.  Στον Τεκτονισμό ο Νάγος αναδεικνύεται και αναγνωρίζεται από όλους,  σαν γνήσιοςεμπνευσμένος Μύστης Δάσκαλος με σπάνια ηγετικά προσόντα. Η ικανότητά του να ερμηνεύεισύμβολα, η γλυκύτητα του χαρακτήρα του, και οι

86 Oσκαρικά φινάλε σε ένα βίντεο!

The 'Best Picture' Show: A Final Image Montage on Vimeo from The Final Image Films on Vimeo.
 2013 - “12 Years a Slave”
2012 - “Argo”
2011 - “The Artist”
2010 - “The King’s Speech”
2009 - “The Hurt Locker”
2008 - “Slumdog Millionaire”
2007 - “No Country for Old Men”
2006 - “The Departed”
2005 - “Crash”
2004 - “Million Dollar Baby”
2003 - “The Lord of the Rings: The Return of the King”
2002 - “Chicago”
2001 - “A Beautiful Mind”
2000 - “Gladiator”
1999 - “American Beauty”
1998 - “Shakespeare in Love”
1997 - “Titanic”
1996 - “The English Patient”
1995 - “Braveheart”
1994 - “Forrest Gump”
1993 - “Schindler’s List”
1992 - “Unforgiven”
1991 - “The Silence of the Lambs”
1990 - “Dances With Wolves”

Με πόσα megapixels βλέπει το μάτι μας;

Για την αγορά μίας ψηφιακής κάμερας, παίζουν μεγάλο ρόλο τα megapixels της και το πόσο καθαρές και ακριβείς φωτογραφίες μπορεί να τραβήξει. Πόσα, όμως, από αυτά τα pixel βλέπει τελικά το μάτι μας; Η ομάδα της Vsauce αποφάσισε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, με ένα έξυπνο πειραματικό βίντεο. Τελικά, όπως αποδείχθηκε, η όραση ενός υγιούς ανθρώπινου ματιού ισοδυναμεί με μία κάμερα των 576ΜΡ, ωστόσο, η ανάλυση στο βίντεο είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
 Tromaktiko

Τέλη του 2014 ξεκινά η παραγωγή ελληνικού αυτοκινήτου…

Του Βασίλη Γ. Σαρημπαλίδη
Εκατοντάδες αυτοκίνητα πωλούνται στην ελληνική αγορά και σε ποσοστό 100% προέρχονται από ξένες χώρες. Όλα τα μοντέλα που είναι προς διάθεση κατασκευάζονται στο εξωτερικό αλλά όπως φαίνεται αυτό θα αλλάξει από τα τέλη του έτους κάνοντας το όνειρο χιλιάδων Ελλήνων πραγματικότητα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του zougla.gr, εταιρεία που δραστηριοποιείται στον κλάδο έχει προχωρήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το όλο project και σε λίγους μήνες θα δούμε στους δρόμους να κυκλοφορεί ελληνικό αυτοκίνητο! Η διαδικασία αφορά το κομμάτι της έγκρισης τύπου και αν όλα πάνε κατ’ ευχή, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για την παραγωγή και άλλων ελληνικών οχημάτων.

Ήδη έχουν φτιαχτεί αυτοκίνητα!Προς το παρόν έχουν κατασκευαστεί και υπάρχουν (!) 2-3 αυτοκίνητα (ένα είναι άσπρο, το άλλο κόκκινο και το τρίτο παραμένει άγνωστο) που βρίσκονται στην διαδικασία εξέλιξης και δοκιμών οι οποίες γίνονται κάτω από άκρα μυστικότητα. Οι πληροφορίες θέλουν το όχημα αυτό να εφοδιάζεται με κινητήρες από πολύ γνωστές αυτοκινητοβιομηχανίες ενώ υπάρχει και ενδεχόμενο να έχει «βοηθήσει» με τον τρόπο του Έλληνας που εργάζεται σε εταιρεία – κολοσσό (για την προμήθεια μηχανικών συνόλων). Αρχικά θα δούμε εκδόσεις με κινητήρες βενζίνης ενώ πολύ σύντομα, από την στιγμή που θα ξεκινήσει η παραγωγή, θα υπάρξουν και εκδόσεις diesel. Επίσης δεν αποκλείονται και μοντέλα τύπου 4×4!

Θα εξάγετε…
Το αυτοκίνητο θα κυκλοφορήσει πρώτα, αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, στην Ελλάδα, αλλά θα υπάρξουν και εξαγωγές σε άλλες χώρες, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Ασίας. Μάλιστα για ορισμένα κράτη θα γίνουν και τροποποιήσεις (π.χ. 7 θέσεις κ.ά.) προκειμένου να αποτελέσει δέλεαρ για τις τοπικές αγορές.

Το εντυπωσιακό για όλους τους Έλληνες δεν είναι πως θα μπορούν να αποκτήσουν το “δικό” τους αυτοκίνητο και να ενισχύσουν την χώρα αλλά και το γεγονός ότι η τιμή του θα είναι σε πολύ χαμηλά – προσιτά επίπεδα. Οι φήμες μιλούν για τιμή ακόμα και κάτω από τα 7.000 ευρώ κάτι που αν συμβεί θεωρείται δεδομένο πως θα αλλάξει πολλά στην καθημερινότητα χιλιάδων οδηγών.

Οι επόμενοι 2-3 μήνες θεωρούνται κρίσιμοι για να μπει το συγκεκριμένο project στο “αυλάκι”. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αποκαλύπτουμε την εταιρεία η οποία ετοιμάζεται να αλλάξει πολλά….

 

 THE SECRET REAL TRUTH

Πέντε μικρές αλήθειες, ένα μεγάλο ψέμα.

Του Γιάννη Βαρουφάκη

23η Φεβρουαρίου 2014

Ακούγοντας τους ηγέτες μας, στην ΕΕ και στην Αθήνα, να μιλούν για την ελληνική οικονομία, είναι εύκολο να παρασυρθεί κανείς (ιδίως αν δεν ζει στην Ελλάδα) στην πλάνη ότι έχει επέλθει η σταθεροποίηση και, όπου να ’ναι, έρχεται η πολυπόθητη ανάκαμψη. Κάθε μεγάλο ψέμα στηρίζεται, όπως έλεγε και ο πρώτος διδάξας, ο Γιόζεφ Γκέμπελς, σε πολλές μικρές αλήθειες. Σε μυθεύματα τα οποία όμως στον πυρήνα τους κρύβουν πραγματικά στοιχεία. Πέντε από αυτά τα μυθεύματα, τα οποία θεμελιώνουν το Μέγα Ψέμα των Ημερών, βασίζονται στα εξής σωστά στοιχεία:

(1) Η Ελλάδα έπαψε να αγοράζει από το εξωτερικό αγαθά και υπηρεσίες μεγαλύτερης αξίας από εκείνη των αγαθών και υπηρεσιών που πουλάει στο εξωτερικό (δηλαδή, η χώρα μετέτρεψε το έλλειμμα που είχε στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε πλεόνασμα).

(2) Όπου να ’ναι, το κράτος θα γίνει κι αυτό πλεονασματικό, δαπανώντας λιγότερα από τα φορολογικά του έσοδα, αν εξαιρέσουμε τις αποπληρωμές των δανείων του (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα).

(3) Κάποια στιγμή «θα βγούμε στις αγορές» (δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο θα αρχίσει να δανείζεται και πάλι από τους ιδιώτες κι όχι πλέον αποκλειστικά από την τρόικα).

(4) Αν και θα υπάρξουν νέα τροϊκανά δάνεια, θα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα προηγούμενα.

(5) Η ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση φαίνεται να συμφωνείται, ίσως και επί ελληνικής προεδρίας.

Ας δούμε τώρα πως το καθένα από τα πιο πάνω πέντε δεδομένα (τα οποία δεν αμφισβητώ) στοιχειοθετούν το αντίθετο συμπέρασμα εκείνου που προσπαθούν να περάσουν Βρυξέλλες-Φραγκφούρτη-Βερολίνο-Αθήνα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για πέντε δεδομένα που συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βυθίζεται ακόμα πιο πολύ στο τέλμα της κρίσης. Ας τα πάρουμε ένα-ένα:

1. Πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.

Πρωτόγνωρη επιτυχία ή επισφράγιση της ολοκληρωτικής κατάρρευσης;Αν το πλεόνασμα αυτό προερχόταν από αύξηση των εξαγωγών, που να αντανακλά έναν νέο δυναμισμό, επενδύσεις, προσλήψεις κλπ., θα ήταν θεόπεμπτο. Η πραγματικότητα όμως άλλα μαρτυρά. Το πλεόνασμα αυτό προέκυψε για έναν βασικά λόγο: Μείωση των εισαγωγών κατά 12%, από τα ήδη πολύ χαμηλά επίπεδα του 2012. Όσο για τις εξαγωγές, είναι στάσιμες σε σχέση με πέρσι και χαμηλότερες από το 2011!

Θα μου πείτε: Καλό δεν είναι να μειώνονται οι εισαγωγές; Καλό είναι να στρέφεται ο καταναλωτής από εισαγόμενα σε εγχώρια προϊόντα. Δεν συνέβη όμως αυτό. Απλώς ο καταναλωτής δεν καταναλώνει λόγω ανέχειας. Με απλά λόγια, το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντανακλά την κατάρρευση της οικονομίας. Μόνο ανόητοι γιορτάζουν και χαίρονται με αυτό το δεδομένο, έτσι όπως προέκυψε.

Για να εμπεδώσουμε καλύτερα ότι πρόκειται για κάκιστο μαντάτο, αξίζει να σας θυμίσω ποια ήταν η τελευταία χρονιά που η Ελλάδα κατέγραψε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Το 1943. Ουδέν σχόλιο περαιτέρω...

2. Το πρωτογενές πλεόνασμα οδηγεί τη χώρα στη σταθεροποίηση.

Βασικοί κανόνες οικονομικής καταδεικνύουν πως μια οικονομία που τελεί υπό ύφεση και στην οποία η τραπεζική πίστη έχει εξαφανιστεί απαιτεί από το κράτος να έχει πρωτογενές έλλειμμα, ώστε ο δημόσιος τομέας να υποστηρίζει τον ιδιωτικό με δημόσιες επενδύσεις, ωσότου ο τελευταίος ανακάμψει. Με το να ξεζουμίζει το κράτος τον ιδιωτικό τομέα (αυτό σημαίνει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα) εν μέσω κρίσης, ενισχύει την ύφεση.

Θα μου πείτε (πολύ σωστά): Δεδομένου όμως ότι το κράτος δεν έχει πρόσβαση σε πόρους (λόγω της συμμετοχής στην ευρωζώνη), δεν θα πρέπει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του; Έτσι είναι. Δεν έχει επιλογή η κυβέρνηση των Αθηνών, αντιμέτωπη με μια αδυσώπητη τρόικα, από το να τον ισοσκελίσει και να προσπαθήσει να παράξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Για ποιο λόγο όμως, δεδομένου ότι από αυτό το πλεόνασμα είναι αδύνατο να αποπληρώσει τα δάνειά του;

Ο λόγος που έχει σημασία να παραχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είναι για να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μια σκληρή κόντρα με την τρόικα – με την Αθήνα να στέλνει την τρόικα σπίτι της ωσότου αρχίσει η ουσιαστική διαπραγμάτευση για το βαθύ κούρεμα του χρέους και την αλλαγή του καθεστώτος που διέπουν τις τράπεζες. Όμως αυτό καθαυτό το πρωτογενές πλεόνασμα σε μια φθίνουσα οικονομία όχι μόνο δεν σταθεροποιεί την οικονομία, αλλά την στέλνει με μεγαλύτερη ταχύτητα προς τον βυθό.

3. Η έξοδος στις αγορές θα είναι επιτυχία και θα σηματοδοτήσει την ανάκαμψη.

Όσο το δημόσιο είναι πτωχευμένο, δεν πρέπει να δανειστεί ούτε μια δεκάρα! Από κανέναν! Η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει το πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να αντισταθεί σε κάθε πίεση για νέο δανεισμό ωσότου το δημόσιο χρέος καταστεί βιώσιμο – κάτι που απαιτεί κάποια μορφή βαθιού κουρέματος.

Η έξοδος στις αγορές σημαίνει νέο δανεισμό. Αν αυτό γίνει πριν το κούρεμα του χρέους και την άρση των υφεσιακών πολιτικών, ο νέος δανεισμός από τις αγορές θα πρέπει να σημάνει εθνικό πένθος – αντί για τυμπανοκρουσίες και γιορτές.

4. Το επόμενο μνημόνιο θα προβλέπει πολύ μικρό νέο δανεισμό, κάτι που επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε στον δρόμο τον καλό.

Σε καμία περίπτωση. Το γερμανικό σχέδιο για το επόμενο μνημόνιο (το οποίο θα ονομάσουν, για λόγους μάρκετινγκ, κάπως αλλιώς) είναι να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από ιδιώτες (από τις αγορές ομολόγων) υπό την εγγύηση-απειλή της ΕΚΤ προς τους ιδιώτες ότι, αν τα επιτόκια ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο όριο (περί το 4% με 5%), η ΕΚΤ θα παρέμβει. Κάτι τέτοιο θα συνεχίσει το καταστροφικό έργο των πρώτων δύο μνημονίων.

Όπως έγραφα στο (3) πιο πάνω, δεν έχει σημασία από ποιον δανειζόμαστε (αγορές ή τρόικα), ούτε με πόσο επιτόκιο, εφόσον το χρέος μας παραμένει μη βιώσιμο, η οικονομία υφεσιακή και η τραπεζική πίστη ανύπαρκτη. Σκεφτείτε το διαφορετικά: Αν τα δανεικά του μνημονίου 2, τα 160 δισ. ευρώ, τα είχαμε δανειστεί από ιδιώτες (με τη διαμεσολάβηση της ΕΚΤ), θα είχε καμία διαφορά; Καμία απολύτως.

Αυτό που μετρά είναι η βιωσιμότητα του προγράμματος. Δυστυχώς, αν δεν διαπραγματευτούμε υπό την απειλή της μη συμμόρφωσης, το μνημόνιο 3 θα είναι το ίδιο παράλογο με τα μνημόνια 1 & 2. Κι ας χρηματοδοτηθεί από τις αγορές (υπό την υψηλή επίβλεψη της ΕΚΤ).

5. Η συμφωνία της τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης θα σημάνει το τέλος του κινδύνου για τις καταθέσεις και θα θωρακίσει τις τράπεζες.

Το αντίθετο. Μια σωστή και πραγματική τραπεζική ενοποίηση θα ήταν ό,τι καλύτερο. Θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο της αλληλεξάρτησης πτωχευμένων κρατών της ευρωζώνης και πτωχευμένων τραπεζών που λειτουργούν στην επικράτειά τους. Δυστυχώς, η λεγόμενη τραπεζική ενοποίηση που συμφώνησαν οι ηγέτες μας επιτυγχάνει ακριβώς το αντίθετο: Ενισχύει την εξάρτηση των πτωχευμένων τραπεζών από το πτωχευμένο κράτος. Ουσιαστικά πρόκειται για περαιτέρω εθνικοποίηση των τραπεζικών συστημάτων υπό κοινούς κανόνες για το τι θα γίνει σε περίπτωση τραπεζικών καταρρεύσεων.

Πιο συγκεκριμένα, έστω ότι (όπως αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα με τις ανακοινώσεις της Blackrock για Εθνική και Eurobank) οι ελεγκτές της ΕΚΤ βρίσκουν πως μια τράπεζα στην Ελλάδα έχει νέα μαύρη τρύπα, π.χ. 10 δισ. ευρώ. Τι προβλέπει το σύμφωνο της δήθεν τραπεζικής ευρωπαϊκής ενοποίησης; Εν πολλοίς, προβλέπει εφαρμογή του κυπριακού μοντέλου: Το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να καλύψει τη μαύρη τρύπα.

Αν δεν έχει (που δεν θα έχει), θα πρέπει να συνεισφέρει περί τα 2 δισ. στην εν λόγω τράπεζα (αφού τα δανειστεί από την Ευρώπη) και, κατόπιν, τα υπόλοιπα 18 δισ. θα βρεθούν από τον αφανισμό των μικρομετόχων της τράπεζας και, κατόπιν, το κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων. Πιστεύεις, αγαπητέ αναγνώστη, ότι πρόκειται για μια συμφωνία που βοηθά στο ξεπέρασμα της τραπεζικής κρίσης της χώρας; Μια συμφωνία που ο κ. Στουρνάρας πρέπει να υπερψηφίσει στο πλαίσιο της ΕΕ; Ή είναι μια συμφωνία-κόλαφος που θα βαθύνει την κρίση και την ανασφάλεια των καταθετών της περιφέρειας;

RAMNOUSIA

Οι χορτάτοι της «Ελιάς»

(Νέμεσις Ραμνουσία)

Τώρα οι χορτασμένοι σύντροφοι που αποθρασύνθηκαν ζητιανεύουν ψήφους από πεινασμένους, κρυωμένους, χρεωκοπημένους, υπερχρεωμένους και φοβισμένους ψηφοφόρους. Οι αγωνιώντες για την κεντροαριστερά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι δημιούργησαν ομήρους σε κάθε γειτονιά και σε κάθε εργασιακό χώρο.

Του Κωνσταντίνου Γκαντάτσιου

Είναι αλήθεια πως οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ανωμαλίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) πλέον «ανησυχούν» για την πολιτική σταθερότητα του τόπου. Τα δύο χρεωκοπημένα κόμματα που πήραν δάνεια 250.000.000 εκατομμύρια (τα 198.000.000 εκ. από την μακαρίτισσα Αγροτική τράπεζα) βρίσκονται σε αμηχανία και σύγχυση. Τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων όσο και αν θέλουν να τα ξεχειλώσουν προς όφελός τους δεν τους βγαίνουν. Η κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη της και πορεύεται μόνη και αβοήθητη, όπως ακριβώς την άφησαν, στο έλεος του Θεού και των τραπεζών.

Όλα δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ είχε την εμπειρία να προσαρμόζεται στο πολιτικό περιβάλλον. Σημειώσατε, λέω είχε γιατί πλέον δεν την διαθέτει. Οι λίγοι που παρέμειναν στο κόμμα ανασύρουν από τα μπαούλα παλιές ξεπερασμένες τεχνικές επιβίωσης. Τα εσωκομματικά μαχαιρώματα που γίνονται πάνω στο κουφάρι του αποτελούν το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων ενώ παράλληλα αφήνουν αδιάφορο τον πολίτη. Όλα αυτά συμβαίνουν 2 μόλις μήνες πριν τις ευρωεκλογές, την ώρα που προσπαθούν να πείσουν τον πολίτη, τον ψηφοφόρο για το πρόγραμμα σωτηρίας που ακόμη δεν έχουν ακόμη αποφασίσει ποιο θα είναι.

Ποιος λοιπόν σήμερα νοιάζεται αν το ΠΑΣΟΚ θα ονομάζεται «Ελιά»;

Όλοι πλέον μιλούν για ένα κόμμα απόμακρο, αποστεωμένο, ακοινώνητο και συνάμα τοξικό. Ένα κόμμα που ενώ ζητά την ψήφο του ταλαίπωρου Έλληνα είναι ταυτόχρονα απέναντί του. Δεν κόπτεται, δεν καίγεται, δεν αγωνιά για αυτόν και προπάντων αδιαφορεί για την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις διαπιστώσεις απλών ψηφοφόρων που όλα δείχνουν πως σύντομα θα εκφραστούν και στην κάλπη.

Το κόμμα (που κατάντησε συνιστώσα) συνασπίστηκε με την δεξιά για να κρατηθεί στην εξουσία, ίσως λένε μερικοί, για να συμπληρώσουν κάποιοι τα απαραίτητα συντάξιμα ένσημα και να πάρουν την παχυλή βουλευτική τους αποζημίωση ή για να βολέψουν, ακόμη και τώρα, στα «τελευταία» του, τα δικά τους παιδιά. Συμπορευόμενο με την «Δεξιά του Υψίστου», αντιπολιτευόμενο με την αριστερά, συζητά τώρα (ως πρόσχημα) την συγκρότηση της κεντροαριστεράς μόνο και μόνο για να επιβιώσει, να μην συντριβεί, να συρθεί έστω για λίγο ακόμη μπας και αργότερα επουλώσει τις πληγές του και αναρρώσει.

Χρησιμοποίησε λιανοντούφεκα στον ανταρτοπόλεμο με την υγεία, για το 25ευρω όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον Άδωνη, «κτύπησε» το χέρι του πάνω στην ΕΡΤ, τσάκισε τους σχολικούς φύλακες, ρούφηξε τις καθαρίστριες, έγδαρε τα δημόσια ταμεία, «κέρασε» κρατικά φιλέτα σε εργολάβους, «υπερασπίστηκε» τις απολύσεις, «χαιρέτησε» το κλείσιμο του ΕΟΠΠΥ, στήριξε το θρυλικό succes story και αγκάλιασε τον μύθο του πρωτογενούς πλεονάσματος με κάθε θυσία.

Τώρα η Δημοκρατική παράταξη (όπως μεταλλάχτηκε) με τα παρακλάδια και τις παραφυάδες της, έφτασε η ώρα που θέλει ψήφους και ψηφοφόρους. Θέλει από εσένα που είσαι άνεργος να την στηρίξεις, από σένα που σου επιβλήθηκαν δύο επιπλέον χρόνια εργασίας να «σπρώξεις» το κουφάρι της, από σένα που θρηνείς τον αυτόχειρα φίλο να βάλεις πλάτη στον βουλευτάκο της. Θέλει από σένα που σε λίγο θα σου κατάσχουν μισθό, σύνταξη και επιδόματα να μην κοιτάξεις πίσω αλλά να τρέφεσαι μόνο με ελπίδες πλεονάσματος και να ζεσταίνεσαι με τους ψευτοεπαίνους της τρόικας.

Τώρα οι χορτασμένοι σύντροφοι που αποθρασύνθηκαν ζητιανεύουν ψήφους από πεινασμένους, κρυωμένους, χρεωκοπημένους, υπερχρεωμένους και φοβισμένους ψηφοφόρους. Οι αγωνιώντες για την κεντροαριστερά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι δημιούργησαν ομήρους σε κάθε γειτονιά και σε κάθε εργασιακό χώρο.

Ζητιανεύουν χρόνο και ελπίζουν στην ανοχή σου πουλώντας θεωρίες ανανέωσης και απευθυνόμενοι σε σαραντάρηδες που επιστρέφουν ξανά στα εφηβικά τους δωμάτια.

Τώρα που σου ζητούν την ψήφο σου, μην τους την δώσεις, θα σου έχουν πάρει και το τελευταίο όπλο σου, την αξιοπρέπειά σου.

Μη τους την χαρίσεις αυτήν την φορά…


Πηγή:
Κωνσταντίνος Γκαντάτσιος για το CretaLive.gr

«Κλειστό λόγω πτώχευσης»

Ακούμε σήμερα ότι πρόκειται να επέλθει ρήξη κυβέρνησης και Τρόικα για το πως θα διατεθεί το πρωτογενές πλεόνασμα. Ότι η κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς προσωπικά θέλει να ενισχύσει τους χαμηλόσυνταξιούχους ένστολους και τους κοινωνικά αδύναμους ενώ η Τρόικα θέλει το τυχόν πρωτογενές πλεόνασμα να δοθεί σε δράσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα. 

Εμένα πάλι μου φαίνεται ότι μάλλον παίζουν με τον πόνο μας. Είναι σαν να παρακολουθούμε την παρέλαση του παραμυθιού με την στολή του Αυτοκράτορα. Αυτός είναι θεόγυμνος αλλά νομίζει –γιατί έτσι τον έχουν πείσει να νομίζει - ότι φοράει μια περίλαμπρη καινούργια φορεσιά και ο κόσμος μένει άφωνος όταν τον βλέπει.

Και δεν χρειάζεται κανείς να μελετήσει σε βάθος τους ισολογισμούς και τους προϋπολογισμούς και όλες τις οικονομικές μελέτες για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό. Αρκεί να ρίξει μια ματιά γύρω του ή να περπατήσει, όπως έκανα εγώ σήμερα, σε έναν δρόμο στο κέντρο της Αθήνας. Είχα καιρό να το κάνω αυτό και ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο εμφανή πλέον τα σημάδια της οικονομικής κρίσης, των πολιτικών της λιτότητας και των βάρβαρων εισπρακτικών πρακτικών. Σχεδόν όλα τα μικρο-μεσαία μαγαζιά που λειτουργούσαν κουτσά στραβά μέχρι πριν δυο χρόνια έχουν κατεβάσει ρολά. 
Δεν ξέρω τι γίνεται με τα μεγάλα εμπορικά κέντρα ή τα πολυκαταστήματα που ίσως καταφέρνουν να επιβιώσουν (με απλήρωτα δάνεια και χρέη προς το δημόσιο προφανώς τα περισσότερα) αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό των εμπορικών της γειτονιάς – από μικρά βιβλιοπωλεία και σούπερ μάρκετ σε μαγαζιά με ψιλικά ή είδη δώρων ή ρούχων και παπουτσιών – δεν υπάρχει πια. Αντικρίζει κανείς με θλίψη τις άδειες και βρόμικες βιτρίνες, τα ρολά τα ζωγραφισμένα με γκραφίτι, τις κατακερματισμένες ελπίδες που τόσο δηκτικά συμβολίζουν τα εγκαταλειμμένα μαγαζιά που κάποτε τάιζαν μια και δυο οικογένειες, έστελναν παιδιά στο σχολείο και αναζωογονούσαν την ζωή και την οικονομική ανάπτυξη της κάθε γειτονιάς.

Όταν λοιπόν ακούω αυτούς τους σουρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ τρόικα και κυβέρνησης, αυτό το ακραίο επικοινωνιακό παιχνίδι του κ. Σαμαρά που αγωνίζεται μέχρι δήθεν ρήξης με τους δανειστές σχετικά με το που θα πρωτομοιράσει το πλεόνασμα, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν πραγματικά πιστεύουν οι κυβερνώντες ότι έχουν να κάνουν με έναν λαό που εύκολα μπορούν να χειραγωγήσουν, να κοροϊδέψουν και τελικά να πάρουν την ψήφο του με προεκλογικά παιχνίδια και λαϊκίστικες παροχές από κάποιο υποτιθέμενο πλεόνασμα.
Εδώ είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού, και το νιώθει και ο καθένας από εμάς άλλωστε στο πετσί του, ότι όλη η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας έχει καταστραφεί απόλυτα. Το κάθε κλειστό μαγαζί, η κάθε τέτοια σπαραχτική πλέον εικόνα του «success story» κρύβει από πίσω αληθινούς ανθρώπους και όχι στατιστικές και στοιχεία, κρύβει χρέη που δεν έχουν από που να καλυφθούν, εισφορές που δεν έχουν από που να πληρωθούν, κρύβει αίσθημα αποτυχίας και αδιεξόδου.

Και να δείτε, θα εκπλαγείτε τώρα με αυτό που θα πω, ότι θα τα βρουν τελικά με την τρόικα. Θα κάνουν κάποιες υποχωρήσεις εδωθεν κακείθεν, λίγο πάνω, λίγο κάτω, λίγο παλιομοδίτικη μπακαλική αριθμητική και θα μας την πασάρουν. Θα παρακολουθούν μάλιστα έντρομοι την παράσταση το Eurogroup και ο κ. Ντάισελμπλουμ μαζί του, που και δεν βλέπουν το πλεόνασμα - κάθε φορά που πάει ο κ. Στουρνάρας για μαλλί φεύγει κουρεμένος – και έρχονται οι ευρωεκλογές με τις δύσκολες ισορροπίες και τις πιθανές ανατροπές.

Και στο μεταξύ, όσο οι δανειστές, η τρόικα, η κυβέρνηση συγκρούονται προσχηματικά (ή και αληθινά-δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αφού στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγουμε), και προεκλογικά τα πράγματα στη χώρα πάνε από το κακό στο χειρότερο παρόλο που ο κ. Σαμαράς και οι υπουργοί του θέλουνε να πιστέψουμε το ωραίο παραμύθι που τόσο έντεχνα μας σερβίρουν. Αλλά όπως δεν κρύβονται ο βήχας και τα λεφτά, έτσι δεν κρύβεται πια ούτε η κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου, ούτε η φτώχια ούτε η ανέχεια.

 Της Μαρίας Τριαντοπούλου - RAMNOUSIA

Οι Ανεμοι ως Θεότητες στην Αρχαια Ελλαδα

Υπεύθυνος: Ελένη Καρατζά

Οι Aνεμοι κι αυτοί σαν θεοί τους τιμούν στην Αρχαία Ελλάδα με θυσίες και προσφορές, καθώς πολλές εκδηλώσεις της ζωής τους εξαρτώνται από τη βοήθειά τους. Ισχυρές είναι και οι πνοές των ανέμων στην Ησιόδεια Θεογονία. Στο έπος αυτό, όπου καταγράφεται η γένεση των θεών και η δημιουργία από αυτούς του κόσμου, οι φυσικές δυνάμεις, όπως οι άνεμοι, δεν είναι παρά προσωποποιημένες θεότητες, γόνοι θεών, που γεννούν κι αυτοί με τη σειρά τους άλλα δαιμονικά όντα.

 
Οταν στην «Ιλιάδα» ο Αχιλλέας προσφέρει τις νεκρικές τιμές στο φίλο του Πάτροκλο, και όλα είναι έτοιμα για να καεί το τοποθετημένο στην πυρά το σώμα του Πατρόκλου, συμβαίνει να μην μπορεί να ανάψει η φωτιά. Ο Αχιλλέας τότε επικαλείται τους Ανέμους, τον Βορέα και τον Ζέφυρο, να έρθουν να ανάψουν τη φωτιά, και τους τάζει μεγάλες θυσίες. Την ευχή του Αχιλλέα ακούει η Ίρις, που ξεκινάει για την κατοικία των Ανέμων στη Θράκη. Τους βρίσκει όλους μαζεμένους σε συμπόσιο στο παλάτι του Ζέφυρου και τους λέει για την παράκληση του Αχιλλέα. Τότε οι δυο απ’ αυτούς, ο Βορέας και ο Ζέφυρος, ξεσηκώνονται με θεϊκή ορμή, διώχνουν τα σύννεφα και φτάνουν στην Τροία, όπου ανάβουν τη φωτιά φυσώντας δυνατά.
Εκτός από τον Βορέα και τον Ζέφυρο, υπάρχουν ακόμη ο Νότος και ο Εύρος. Ο Βορέας είναι πολύ δυνατός και βίαιος άνεμος που φυσά από τη Θράκη, φέρνει χιόνι και χαλάζι και ξεραίνει με την πνοή του τα νοτισμένα χωράφια. Ξέρουμε και από άλλες πηγές πως διακρινόταν για την ταχύτητα του τόσο, που κανείς δεν μπορούσε να τον ξεπεράσει στο τρέξιμο και ακόμα πως πέρα από την επικράτεια του στη Θράκη, υπήρχε η χώρα των Υπερβορέων.
 
Ο Νότος φέρνει ομίχλη και βροχές και είναι επικίνδυνος για όσους ταξιδεύουν στη θάλασσα το χειμώνα, αφού σηκώνει τεράστια κύματα.
Ο Εύρος είναι νοτιοανατολικός άνεμος και συχνά συναγωνίζεται στο φύσημα με τον Νότο — πράγμα που κάνει να σπάζουν τα κλαδιά των δέντρων στα δάση.
 
Ο Ζέφυρος είναι δυτικός άνεμος, πολύ γρήγορος κι αυτός όσο ο Βορέας, και πολλές φορές επικίνδυνος· παρουσιάζεται όμως και ως ήπιος, δροσερός άνεμος, που φυσά μόνιμα σε παραδεισένιους τόπους, όπως είναι οι κήποι του Αλκίνοου και τα Ηλύσια Πεδία. 
Ομως οι Άνεμοι δεν παρουσιάζονται πάντοτε τέσσερις. Αλλού αποτελούν μια θεϊκή τριάδα Ζέφυρος-Βορέας-Νότος. Γονείς τους είναι η Ηώς και ο Αστραίος, που γέννησαν και τα Άστρα.
Ο Ζέφυρος είχε μια ερωτική ένωση με την Άρπυια Ποδάργη, εκεί που έβοσκε σ' ένα λιβάδι κοντά στο ρεύμα του μεγάλου Ωκεανού. Από την Ποδάργη τότε γεννήθηκαν τα άλογα Ξάνθος και Βαλίος, που έτρεχαν σαν τον άνεμο, και ανήκαν στον Αχιλλέα.
 
  Και ο Βορέας έχει παιδιά άλογα: Ερωτεύτηκε τις φοράδες του Εριχθόνιου (γιου του Δάρδανου, του γενάρχη των Τρώων) που έβοσκαν στα όρο σερά βοσκοτόπια κάτω από το τρωικό βουνό ' Ιδα και αφού πήρε μορφή ίππου με μαύρη χαίτη, πλά­γιασε μαζί τους· αυτές γέννησαν δώδεκα πουλά­ρια, που όταν έτρεχαν δεν πατούσαν στη γη —τόσο, που τρέχοντας πάνω από σπαρμένα χωράφια δεν έσπαζαν τα στάχυα, και καλπάζοντας πάνω από τη θάλασσα μόλις που άγγιζαν τον αφρό των κυμάτων. 
Ο Βορέας όμως είναι πιο γνωστός για τον έρωτα που ένιωσε για την Ωρείθυια, την κόρη του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα. Όταν κάποτε η Ωρείθυια έπαιζε στις όχθες του Ιλισού (κατ' άλ­λους στον Βριλησσό ή στον Άρειο Πάγο) ή πή­γαινε ως κανηφόρος στην Ακρόπολη, ήρθε ο Βο­ρέας και την άρπαξε. Την πήρε μαζί του στη μα­κρινή Θράκη όπου η Ωρείθυια του χάρισε δυο γιους, τους φτερωτούς Βορεάδες Ζήτη και Κάλαϊ, και δυο κόρες, την Κλεοπάτρα και τη Χιόνη. Οι γιοι τους αυτοί έλαβαν μέρος στην Αργοναυ­τική Εκστρατεία και κυνήγησαν τις Άρπυιες — ενώ η Κλεοπάτρα παντρεύτηκε τον Φινέα.