Εμείς πάντα λέγαμε ότι «τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής» και όταν βλέπουμε αυτές τις όμορφες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από διάφορες χώρες του κόσμου δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς από το να το πιστέψουμε.
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016
0
“Θετική Ενέργεια”: η μάστιγα της εποχής
Θετική ενέργεια: η εικονική αυτοπραγμάτωση και η νομιζόμενη άμυνα των ατόμων που βλέπουν παντού απειλές και εχθρούς, και πιστεύουν ότι τα ξορκίζουν πείθοντας τον κόσμο ότι περνάνε και νιώθουν τέλεια.
Κάτι σαν το ‘είμαι καλά, περνάω μια χαρά, θέλω να του πεις ψέματα’ της Πέγκυς Ζήνα. Όλα είναι εντάξει επειδή έτσι αποφάσισαν να δηλώσουν. Και γύρω γύρω πέφτουν βόμβες και μαχαιρώματα. Από συναισθηματικό καταφύγιο, το δόγμα της θετικής ενέργειας έχει εξελιχθεί σε ολόκληρο σύστημα σκέψης και αντίληψης, που ασυλλόγιστα εξωραΐζει και την πιο σκατένια πτυχή των πραγμάτων, προς όφελος της νηπιακής ψυχολογίας του εκάστοτε θιασώτη της.
Για κάποιους ανθρώπους είναι απλώς αδύνατο να αποδεχτούν ότι πέρα από τις καλές, υπάρχουν και οι πραγματικά αισχρές, ανυπόφορες, ελεεινές στιγμές στη ζωή. Και τέλος. Χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Plain shit. Αντιδραστικά, και σε πλήρη άρνηση όντες, επιλέγουν όχι να διδαχθούν κάτι από την ατυχία, αλλά να τη μεταμφιέσουν σε κάτι αισιόδοξο, λες και τα λόγια με τα οποία περιβάλλεται μία μαλακία θα την κάνουν λιγότερο μαλακία. Η όλη εκστρατεία κουκουλώματος και βαυκαλισμού αποκτά σχεδόν δικτατορικές διαστάσεις, καθώς οι υποστηρικτές της προσπαθούν να την επιβάλουν στους άλλους με το ζόρι, προκρίνοντας τη μόνιμη ευφορία τους ως την μοναδική πρέπουσα στάση ζωής. Με το που κάποιος επιχειρήσει να αμφισβητήσει τη σκοπιμότητα και την αυθεντικότητα του κύματος αγάπης που εκπέμπουν επί παντός επιστητού, κηρύσσουν ιερό πόλεμο και του επιτίθενται λες και πρόκειται για τον χειρότερο εχθρό τους. Και, εδώ που τα λέμε, είναι πράγματι εχθρός τους, γιατί εκπροσωπεί τον μέσο όρο της πραγματικότητας, την άβολη κανονικότητα που εξισορροπεί καλό και κακό, της οποίας και αποτελούν εμμονικούς αρνητές.
Το λυπηρό με τους οπαδούς της αυτιστικής “θετικής ενέργειας” (πέραν της παρανοϊκής αλλοίωσης της πραγματικότητας καθεαυτήν) είναι ότι με την καταχρηστική εξομοίωση καλού και κακού, έχουν πάψει να διακρίνουν και να εκτιμούν το πραγματικά καλό, αυτοτελώς. Αφού όλα είναι εν δυνάμει υπέροχα, τίποτα δεν ξεχωρίζει – τα πάντα συναποτελούν μία χλιαρή σούπα η οποία τους θρέφει τόσο όσο χρειάζεται, καθημερινά. Καμία εξέλιξη, καμία αλλαγή, καμία πρόοδος, “αγάπη μόνο” και αποκρουστικά είδωλα καταναγκαστικής ευθυμίας και προγραμματισμένης φυσιολογικότητας. Η μόνη φάλτσα νότα στη μελωδία είναι όσοι αρνούνται να ενταχθούν στην ενορχήστρωση.
Έχοντας συναναστραφεί αυτούς τους ανθρώπους πολύ περισσότερο απ’ όσο θα ‘θελα, έχω συμπεράνει ότι η εμμονή τους στην ωραιοποίηση του περιβάλλοντος είναι ως επί το πλείστον τακτική επιβίωσης -υποβολιμαία πολλές φορές- αλλά αληθινά απαραίτητη για την διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας τους. Πρόκειται για άτομα που δεν έχουν ούτε το σθένος ούτε την απαραίτητη συγκρότηση για να διαχειριστούν την εμετική δουλειά, το άπληστο αφεντικό, τους ανεπαρκείς φίλους τους ρεαλιστικά, γι’ αυτό και καταλήγουν να παραμετροποιούν το όλο σκηνικό εικονικά, να το αναβαπτίζουν, και να το αντιμετωπίζουν όπως θα του έπρεπε, αν ήταν άλλο. Πάρτε ως παράδειγμα τις κοινωνικές κλίκες που ευδοκιμούν σε κάθε σύγχρονο κύκλο, με άτομα που στην καλύτερη περίπτωση μισιούνται, αλλά για κάποιο λόγο υποδύονται τους αγαπημένους κοινωνούς ενός αμοιβαίου οράματος, μιας μεγάλης αγάπης την οποία όλοι χαϊδεύουν δημοσίως αλλά κανείς δεν εννοεί ιδιωτικά.
Από την άλλη, βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωριστεί η σπεκουλαδόρικη πλευρά του πράγματος, η πολιτική (κυρίως) εμπορευματοποίηση της “θετικής ενέργειας” που συσπειρώνει ανερμάτιστο κόσμο γύρω από μια κοινή ιδέα για να πυροδοτήσει στοχευμένες επιθέσεις κατά ιδεολογιών, απόψεων και ατόμων. Όποιος σου χαλάει τη θετική ενέργεια, άλλωστε, είναι πιθανότατα φασίστας (τι ωραία που φοριέται αυτή η έννοια όταν τη νοηματοδοτείς υποκειμενικά), και πρέπει να τον πατάξεις άμεσα. Παράλληλα, η ομαδοποίηση κάτω από την ομπρέλα της “θετικής ενέργειας” είναι μία εξαιρετικά αποδοτική τεχνική αποπροσανατολισμού του κόσμου απ’ ό, τι τον υπονομεύει και τον βλάπτει κατ’ ουσίαν. Το σκεπτικό είναι χριστιανικής δογματικής σύλληψης με χιπστερίζον, όμως, περίβλημα: Δεν ασχολούμαστε με το κακό, του γυρνάμε και το άλλο μάγουλο, και στο μεταξύ διοχετεύουμε όλη μας την ενέργεια στο βάψιμο παγκακιών και στις δωρεάν αγκαλιές στους δρόμους. Επενδύοντας αποκλειστικά στη φροντίδα του αισθητικού περιγράμματος της ζωής μας και εξαρτώντας από το τελευταίο τη διάθεσή μας, αποστασιοποιούμαστε πρακτικά και ιδεολογικά από τα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα, αφήνοντάς τα στη διακριτική ευχέρεια “των μίζερων που μας ζαλίζουν με τον αρνητισμό τους”.
Η άδολη αισιοδοξία είναι μια έννοια εντελώς διαφορετική από την επίπλαστη νιρβάνα του προζακισμού, και συνιστά γνώρισμα ανθρώπινο. Ως ανθρώπινο γνώρισμα, λοιπόν, δεν είναι ανεξάντλητο, δεν είναι μόνιμο, δεν ισχύει παντού και πάντοτε. Είναι οκ να μην είσαι διαρκώς οκ – το ζητούμενο, άλλωστε, ποτέ δεν ήταν να είσαι συνέχεια καυλωμένος. Ρεαλισμός δεν σημαίνει μιζέρια, σημαίνει μέτρο στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία. Επομένως, συνέλθετε λιγάκι, φίλοι μου, που ξεκινήσατε δεύτερη καριέρα ως ευαγγελιστές της αγάπης και της ομόνοιας. Κάτι δεν πάει καλά με την ιεραποστολή σας και κατά βάθος το ξέρετε.
Πηγή: thecurlysue.com
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016
0
"Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου" του Γκαίτε
Ο "Βέρθερος" είναι νεανικό επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Γκαίτε (1749-1832) που, μόλις εκδόθηκε, το 1774, γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Γερμανία, μεταφράστηκε σύντομα σε πολλές γλώσσες και άσκησε μεγάλη επιρροή στη ζωή, τα ήθη και τη μόδα ακόμα της εποχής, αφού υπήρξε ακόμη και κοστούμι σε στυλ Βέρθερου. Έγινε αντικείμενο μίμησης και παρωδίας και έκανε αμέσως διάσημο τον εικοσιπεντάχρονο συγγραφέα του. Ο "Βέρθερος", σύμβολο του κινήματος Sturm und Drang (Θύελλα και Ορμή), προδρόμου του ρομαντισμού, είναι η απόλυτη έκφραση της ευαισθησίας και της αναζήτησης της ελευθερίας του εγώ, μέσα από τη σύγκρουση του ανεξέλεγκτου πάθους και της παραφοράς με τον περίγυρο και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Ο Γκαίτε, που έζησε ανάλογες εμπειρίες με τον Βέρθερο, διέθετε τη θαυματουργή ικανότητα να ταυτίζεται με τον ήρωά του στα πάθη και ταυτόχρονα να γίνεται κριτής, παίρνοντας τις αναγκαίες αποστάσεις. Το μυθιστόρημα εξέφραζε ανησυχίες της νεολαίας πριν από την επανάσταση του 1789, στην ίδια ευθεία με τις αναζητήσεις συγγραφέων όπως ο Ρίτσαρντσον, ο Ρουσσώ και ο Λέσσινγκ, στους οποίους παραπέμπει άμεσα ο Γκαίτε.
Ο Βέρθερος αγαπά παράφορα -αλλά αδυνατεί να κατακτήσει- τη Λόττε, τη μνηστή και μετέπειτα γυναίκα ενός φίλου του. Ποθεί την εξιδανικευμένη εικόνα της και ξοδεύεται ψυχικά, αδυνατώντας να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Σ’ αυτό το δράμα της απουσίας, βυθίζεται στην ανία και τη μελαγχολία, ζηλεύει, κλαίει, γίνεται το έμβλημα του mal de vivre. Μοναχικός και απροσάρμοστος, φετιχιστής και νάρκισσος, αποκλεισμένος στον ερωτικό του πόθο, πληγωμένος και παράφορος, διακατέχεται από μια πνοή αφανισμού και αναζητά την αιώνια ελευθερία του θανάτου.
Μέσα από τον προβληματισμό για την απόλυτη ελευθερία των επιλογών του ατόμου ενάντια στα ήθη και στις κοινωνικές συμβάσεις, γίνεται ο συμβολικός μέγας μυθιστορηματικός αυτόχειρας του ρομαντισμού, για να τον ακολουθήσει, τριάντα χρόνια αργότερα, ο Κλάιστ, ο άλλος μέγας αυτόχειρας συγγραφέας του ρομαντισμού.
Ο "Βέρθερος" κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση από τη Στέλλα Νικολούδη και συνοδεύεται από εκτενή εισαγωγή, εργοβιογραφία και Επίμετρο με κείμενα του Τόμας Μανν, του Ρολάν Μπαρτ κ.ά.
Αποσπάσματα από τα πάθη του νεαρού Βέρθερου:
«Αχ αυτό το κενό, αυτό το τρομακτικό κενό, που νιώθω εδώ στο στήθος! Συχνά σκέφτομαι πως αν μπορούσα μια φορά, μόνο μια φορά να τη σφίξω πάνω στην καρδιά μου, όλο αυτό το κενό θα γέμιζε.»
"Αχ! Τι είναι αυτό που νοιώθω να διατρέχει τις φλέβες μου, όταν το δάχτυλό μου αγγίζει τυχαία το δικό της, όταν τα πόδια μας συναντηθούν τυχαία κάτω από το τραπέζι! Τραβιέμαι πίσω σαν να ‘χω αγγίξει φωτιά και μια μυστική δύναμη με τραβάει πάλι μπροστά, ένας ίλιγγος καταλαμβάνει τις αισθήσεις μου. – Ω, και η αθωότητά της, η αγνότητα της ψυχής της δεν νοιώθει πόσο με βασανίζουν αυτές οι μικρές οικειότητες. Όταν, καθώς μιλάμε, ακουμπάει το χέρι της πάνω στο δικό μου, και πάνω στο άναμμα της συζήτησης με πλησιάζει έτσι που η ουράνια ανάσα της φτάνει στα χείλη μου… νομίζω πως βυθίζομαι σαν να μ’ έχει χτυπήσει κεραυνός. – Και, Βιλέλμ, αυτόν τον ουρανό, αυτήν την εμπιστοσύνη, αν ποτέ τολμήσω να… Με καταλαβαίνεις. Όχι, η καρδιά μου δεν είναι τόσο διεφθαρμένη! Αλλά αδύνατη, πολύ αδύνατη! Και μήπως αυτό δεν είναι διαφθορά";
"Είναι για μένα ιερή. Κάθε πόθος σωπαίνει ενώπιών της. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει όταν είμαι κοντά της νιώθω την ψυχή μου να πάλετε σε όλα μου τα νεύρα. Έχει μια μελωδία που την παίζει στο πιάνο με αγγελική δύναμη, τόσο απλά και με τόση ψυχή! Είναι το αγαπημένο της τραγούδι και το νιώθω να με ξαλαφρώνει από κάθε πόνο, κάθε σύγχυση και κάθε μαύρη σκέψη ακόμα όταν την ακούω να παίζει έστω και την πρώτη νότα".
"Τίποτα απ’ όσα έλεγαν οι αρχαίοι για τη μαγική δύναμη της μουσικής δεν μου φαίνεται τώρα απίθανο. Τι δύναμη ασκεί επάνω του αυτή η μελωδία! Και πως εκείνη ξέρει να την παίζει στην κατάλληλη στιγμή, συχνά τη στιγμή που θα ‘θελα να φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι μου! Η σύγχυση και το σκοτάδι της ψυχής μου διαλύονται και αρχίζω ν’ αναπνέω πάλι πιο ελεύθερα".
"Α εσείς οι λογικοί άνθρωποι! Πάθος! Μέθη! Παραφροσύνη! Κάθεστε εκεί ήρεμοι και απαθείς, εσείς οι ενάρετοι, κατακρίνετε τον πότη, απεχθάνεστε τον τρελό, προσπερνάτε σαν τους ιερείς, και, σαν τους Φαρισαίους, ευχαριστείτε το Θεό που δεν σας έκανε όμοιους μ' εκείνους. Έχω μεθύσει πολλές φορές, τα πάθη μου ποτέ δεν απείχαν πολύ από την τρέλα και δεν μετανιώνω ούτε για το ένα ούτε για το άλλο, γιατί, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, έμαθα να κατανοώ ότι όλους τους ξεχωριστούς ανθρώπους, αυτούς που πραγματοποίησαν κάτι μεγάλο, κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο, ανέκαθεν τους θεωρούσαν μεθυσμένους και τρελούς".
0
ΤΖΟΝ ΠΕΡΚΙΝΣ! Η Ελλάδα έπεσε θύμα οικονομικών εκτελεστών! Τι λέει για τον Βαρουφάκη και το ΔΝΤ
Αποκαλύψεις φωτιά από τον Τζον Πέρκινς, γνωστό και ως οικονομικό δολοφόνο, ο οποίος ρίχνει φως σε όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, την Κύπρο και σε άλλες χώρες με οικονομικά προβλήματα.
Ο Αμερικανός αποκάλυψε πως ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, του είχε αποστείλει πρόσφατα ένα e-mail, με το οποίο τον συνεχάρη για το βιβλίο του, ενώ αποκάλυψε επίσης ότι του μετέφερε πως ότι αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο σχετίζονται με τα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα όσα είδε κατά τη θητεία του στη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Στο βιβλίο του «Εξομολογήσεις ενός οικονομικού εκτελεστή», ο Πέρκινς αναφέρει ότι μεγάλες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς επίσης η NSA, η Παγκόσμια Τράπεζα αλλά και ο ίδιος σε συνεργασία με διεφθαρμένους αξιωματούχους κυβερνήσεων τρίτων χωρών, εκμεταλλεύονταν οικονομικά τον πλούτο άλλων χωρών για να πλουτίσουν οι ΗΠΑ και να κτίσουντην οικονομική αυτοκρατορία που είναι σήμερα.
Η δουλειά του ως οικονομικού «δολοφόνου» ήταν απλή, όπως λέει ο ίδιος. Από το 1971-1980, υπό την κάλυψη του οικονομικού συμβούλου για μια ιδιωτική εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, μετέβαινε σε αναπτυσσόμενες χώρες που είχαν φυσικό πλούτο. Στη συνέχεια δωροδοκούσε αξιωματούχους και διευθετούσε για τις κυβερνήσεις υπέρογκα δάνεια, με αντάλλαγμα την αποκλειστική ανάθεση της εκμετάλλευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου σε συγκεκριμένες εταιρείες υπό ευνοϊκούς όρους.
Ωστόσο, όπως δηλώνει ο Πέρκινς στην εφημερίδα «Σημερινή» της Κύπρου, τα χρήματα ουδέποτε κατέληγαν στη πλειοψηφία των πολιτών, αλλά στην τσέπη ορισμένων επιχειρηματιών, εκείνων που θα αναλάμβαναν τα διάφορα «αναπτυξιακά έργα» και τη δημιουργία των υποδομών για την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, όπως εργοστάσια, δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια κ.ά.
Οι χώρες αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους, βυθίζονταν στο χρέος και υποδουλώνονταν στις ΗΠΑ. Οι καταχρεωμένες χώρες κατέφευγαν σε πολιτικές λιτότητας, όπως αύξηση φορολογιών, απόλυση εργαζομένων και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι η Ελλάδα έπεσε θύμα των «οικονομικών εκτελεστών», σημειώνει ο Τζον Πέρκινς.
Στο βιβλίο του, ο Πέρκινς αποκαλύπτει πώς διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ισχυρίζονταν δημοσίως ότι «έσωζαν» χώρες και οικονομίες από τα οικονομικά προβλήματά τους, την ώρα που στην πραγματικότητα, έπαιζαν ένα παιχνίδι με τις κυβερνήσεις τους:
«Τους υπόσχονταν εντυπωσιακή ανάπτυξη, ολοκαίνουργια έργα υποδομών και ένα μέλλον οικονομικής ευημερίας. Με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι θα έπαιρναν τεράστια δάνεια από τους οργανισμούς αυτούς. Αντί να επιτύχουν την τεράστια οικονομική ανάπτυξη και επιτυχία, οι χώρες αυτές έπεφταν θύμα ενός ισοπεδωτικού και μη βιώσιμου χρέους». Και εκεί παρενέβαιναν οι «οικονομικοί εκτελεστές». Φαινομενικά κανονικοί άνδρες, ταξίδευαν στις χώρες αυτές και επέβαλαν τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που υπαγόρευε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Άνθρωποι σαν τον Πέρκινς ήταν εκπαιδευμένοι να «ξεζουμίζουν» κάθε σταγόνα πλούτου και πόρων από τις οικονομίες αυτές και συνεχίζουν να το κάνουν έως σήμερα.
Ο 70χρονος ισχυρίζεται επίσης πως ο πρώην Πρόεδρος του Εκουαδόρ Χάιμε Ρολντός και ο πρώην Πρόεδρος του Παναμά Ομάρ Τορίγιος Χερέρα, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε αεροπορικά δυστυχήματα, δολοφονήθηκαν από τα «τσακάλια», επειδή αρνήθηκαν να εισακούσουν στις υποδείξεις των ΗΠΑ, οι οποίες είχαν ως μεσολαβητή τον ίδιο τον Πέρκινς. «Κτίσαμε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, αλλά και ένα οικονομικό σύστημα το οποίο αποδεικνύεται ως μια αποτυχία», δηλώνει τώρα ο 70χρονος. Επισημαίνει, επίσης, πως μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ, αλλά και οικονομικές δυνάμεις, επιστρατεύουν οικονομικούς «δολοφόνους» για να υποτάσσουν μικρότερες χώρες.
crashonline
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015
0
Η ωμή πραγματικότητα της σύγχρονης ζωής, μέσα από 20 Σοκαριστικά Σκίτσα.
Αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε ήδη αναφερθεί περισσότερες από μία φορές , καθώς όπως λένε και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, η πραγματικότητα που ζούμε εκφράζεται μέσα από ξεκαρδιστικές απεικονίσεις, αν και μερικές είναι λίγο υπερβολικές.
Στις παρακάτω εικόνες εκπροσωπούνται πολλά στερεότυπα , όπως η εικόνα της γυναίκας και του άνδρα, καθώς και τις κακές συνήθειες που έχουμε αποκτήσει με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και η αποδοχή στη ζωή μας.
Δείτε τις εικόνες :
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
0
Καλως ήρθατε στην Ισλαμική Ελλάδα!
Και την ώρα που όλοι ασχολούνται με το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλόφιλων (σαν να είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα), η Ισλαμοποίηση της Ελλάδας συνεχίζεται.
Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί!
Δυστυχώς όμως, με Αριστερή κυβέρνηση, που κάνει δημοψηφίσματα για να κοροϊδεύει τον κόσμο, η Ελλάδα σύντομα θα ζήσει σκηνές Γαλλίας και Σουηδίας
(Αλήθεια, γιατί δεν κάνει ο Τσίπρας δημοψήφισμα για τη λαθρομετανάστευση; Να δούμε δηλαδή, οι Έλληνες τους θέλουν; Ή προτιμούν να κλείσουμε τα σύνορα; Αλλά, είπαμε, «δημοκρατικές» κυβερνήσεις κάνουν δημοψηφίσματα μόνο όταν ξέρουν ότι θα βγει αυτό που θέλουν. Όπως έκανε για το μνημόνιο, ασχέτως αν το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενε).
Η Σουηδία θεωρείτε αυτή τη στιγμή η πρωτεύουσα των βιασμών! Και η Γαλλία, όπως ξέρετε είναι το κέντρο Ισλαμιστών στην Ευρώπη. Γαλλικές πόλεις, όπως η Marseille, έχουν πάνω από 35% του πληθυσμού τους Μουσουλμάνους, και είναι απαγορευτικές περιοχές για την αστυνομία, αφού επικρατεί η Σαρία.
Δεν το πιστεύετε;; Ανοίξτε το google και κάντε έρευνα να δείτε τι γίνετε.
Σε αυτές τις χώρες, πριν από καμιά 20ρια χρόνια, κάποιοι «προοδευτικοί» πέρναγαν νόμους για προστασία των κακόμοιρων λαθρομεταναστών. Οι διαφωνούντες τότε χαρακτηριζόντουσαν φασίστες και νέο-ναζί.
Σας θυμίζει κάτι;; Ότι γίνετε σήμερα στην Ελλάδα!
Έχουμε πει, στα θέματα αυτά, η Ελλάδα είναι η Σουηδία, απλά 20 χρόνια πίσω.
Και επειδή στην Ελλάδα, οι Αριστεροί έχουν δύναμη αφού τους υποστηρίζουν τα ΜΜΕ, και όποιος διαφωνεί χαρακτηρίζετε φασίστας, η Αθήνα θα γίνει σύντομα η πρωτεύουσα των βιασμών. Περιμένετε και θα δείτε!
Δε γίνετε σε ΟΛΕΣ τις χώρες όπου έχουν πάει Μουσουλμάνοι να γίνετε το ίδιο πράγμα, και η Ελλάδα να μείνει απ’έξω. Πάντου, σε όποια χώρα και να έχουν πάει γίνετε ακριβώς το ίδιο! Όπου πάνε φέρνουν μαζί τους τον Μεσαίωνα! Και όπου είναι κοντά στην πλειοψηφία, εφαρμόζουν τη Σαρία και τη γκετοποίηση.
Κάντε έρευνα. Το Internet είναι ελεύθερο. Κάντε έρευνα και δείτε τι γίνετε στην Ευρώπη. Ανοίξτε το google και γράψτε Islam in Europe, Islam in Sweden, Rape in Sweden.
Κλείνοντας να πω: Για να συνεχίσει να υπάρχει ένα έθνος, πρέπει να γεννιούνται 2,1 παιδιά ανά οικογένεια. Στην Ελλάδα, από Έλληνες, γεννιούνται 1,3 παιδιά.
Άρα, μαθηματικά… σε μερικά χρόνια από τώρα, το Ελληνικό έθνος θα πάψει να υπάρχει!
Να’νε όμως καλά οι Αριστεροί και οι λαθροί τους φίλοι… ή μάλλον οι νέο-Ellines!
Ορίστε τα στοιχεία για τη λαθρομετανάστευση από το 2006 έως το 2015:
strouthokamilos.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
