Το μυστήριο των Πυραμίδων

Πυραμίδες υπάρχουν παντού στη Γη. Πως όμως είναι δυνατόν όλοι οι αρχαίοι λαοί της Γης να είχαν πυραμίδες και να τις χρησιμοποιούσαν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία επικοινωνία αναμεταξύ τους; Οι ιστορικοί κάνουν λάθος; ή κάποιοι αποκρύπτουν την αλήθεια; Ήρθε η ώρα λοιπόν, να μάθετε μια αλήθεια που δεν γνωρίζατε, μέσα από ιστορικά γεγονότα άγνωστα σε εσάς έως σήμερα...





Από το 10000 π.Χ. έως το 3500 π.Χ. (μια περίοδο καταγεγραμμένη ως ''Σκοτεινή εποχή''), οι ιστορικοί παρουσιάζουν τις λιγότερες καταγραφές γεγονότων και εύρεσης αρχαίων αντικειμένων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τα ιστορικά ευρήματα της σκοτεινής εποχής καταστράφηκαν τότε, ώστε να μην μάθει ποτέ κανείς τι συνέβη εκείνο τον καιρό; ή υπάρχουν και αποκρύπτονται μέχρι σήμερα; Η Μασονική πυραμίδα στο δολάριο, με το άγρυπνο μάτι να παρατηρεί, δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι γνωρίζουν όλη την αλήθεια.
« Έχουμε να κάνουμε με ένα μυστήριο που βρίσκεται πέρα από την κοινή λογική.» Δρ. Γκοχέντ, του Πανεπιστημίου του Καΐρου.

Οι πυραμίδες της Γκίζας κατασκευάστηκαν πριν από 4.600 χρόνια, σαν μεταθανάτιο δώρο για τους Φαραώ Χέοπα, Χεφρήνο και Μυκερίνο και είναι πασίγνωστες. Βέβαια και οι υπόλοιπες πυραμίδες της Αιγύπτου αλλά και του Σουδάν είναι εξίσου γνωστές.



Περιέργως, ανάλογες κατασκευές υπάρχουν και στη Λατινική Αμερική, όπου βρίσκονται οι εξίσου διάσημες προκολομβιανές πυραμίδες του Ήλιου και τις Αφροδίτης αλλά και οι λιγότερο γνωστές στη Γουατεμάλα και στο Περού.



Πυραμίδες υπάρχουν επίσης στην Ισπανία, στην Αγγλία, στους Κανάριους νήσους, στην Ινδονησία, στην Τουρκία, στην Ελλάδα στο Άργος, στο βυθό της Ιαπωνίας και μια στην Αυστραλία, στην περιοχή Ballandean, στο Queensland, για την οποία δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ή σκοπιμότητα της ύπαρξης της. Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα αν υπήρξε πράγματι ένας χαμένος μητρικός υπερπολιτισμός ο οποίος διέδωσε σ' ολόκληρο τον κόσμο την ιδέα των πυραμίδων, εκτός κι αν η εξάπλωσή τους στην αρχαιότητα οφείλεται σε κάποιο άλλο, μυστηριώδη λόγο.



Δεν τελειώνουμε όμως εδώ... Αυτές οι πυραμίδες δεν είναι οι μόνες που υπάρχουν! Οι υπόλοιπες είναι θαμμένες κάτω από τη Γη.
Η πρώτη θαμμένη πυραμίδα φωτογραφήθηκε το 1945, στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, στη Κίνα, και αργότερα ανακαλύφθηκαν περισσότερες από 900 στην πεδιάδα του Χιάν και παραμένουν σχεδόν άγνωστες στο δυτικό κόσμο γιατί η κυβέρνηση δεν επιτρέπει ούτε στους τουρίστες ούτε και στους ξένους μελετητές να τις επισκεφτούν.

Κανένας δε γνωρίζει με βεβαιότητα για ποιο σκοπό κατασκευάστηκαν, φαίνεται όμως ότι προορίζονταν για τη φύλαξη των λειψάνων των Κινέζων αυτοκρατόρων, όπως συνέβαινε και με τους Φαραώ της Αιγύπτου. Το 1994, ο Hartwig Hausdorf, ερευνητής και συγγραφέας, πήρε με ειδική άδεια από τον Chen Jian Li, υψηλό αξιωματούχο της Κίνας, μια πρόσκληση να επισκευθεί τη συγκεκριμένη περιοχή. Ήρθε σε επαφή με αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου Bei Jing, ωστόσο αυτοί δεν ήθελαν να δώσουν στοιχεία και έκταση στο θέμα. Παρ’ όλα αυτά, ο Hausdorf κατάφερε να επισκευθεί τις πυραμίδες και να ανακαλύψει στις αναλύσεις στη περίμετρο του εδάφους τους, μια ανεξήγητη περιεκτικότητα υδραργύρου στο χώμα. Δυστυχώς, μετά την ανακάλυψη δεν μπόρεσε να ανανεώσει την άδειά του για τις έρευνες που πραγματοποιούσε. Άμεσα η κινέζικη κυβέρνηση φύτεψε ταχείας ανάπτυξης κωνοφόρα πάνω στις πυραμίδες, έτσι ώστε σε 20 χρόνια κανείς να μη μπορεί να πει εάν πρόκειται για πυραμίδες ή για φυσικούς λοφίσκους με δέντρα. Στους γύρω χώρους που περιβάλλουν τη Μεγάλη Λευκή Πυραμίδα, με ύψος γύρω στα 300 μέτρα, η κυβέρνηση έφτιαξε μια βάση εκτόξευσης πυραύλων του διαστημικού προγράμματος της χώρας και φυσικά η περιοχή απαγορεύεται στους επισκέπτες.

Επίσης, εντύπωση στους αρχαιολόγους κάνουν κάποια αγαλματίδια που βρέθηκαν στη Κίνα, που μοιάζουν με την Αιγυπτιακή Σφίγγα και αποδεικνύουν κοινά πολιτισμικά αλλά και θρησκευτικά πιστεύω. Ομοιότητες υπάρχουν και με αγάλματα μυθικών πλασμάτων της αρχαίας Ελλάδας και της Βαβυλώνας.

Το 2006, πέντε τεράστιες θαμμένες πυραμίδες βρέθηκαν στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η Βοσνιακή Πυραμίδα του Ήλιου, με το ύψος 220 μέτρων, και η Βοσνιακή Πυραμίδα της Σελήνης, 190 μέτρα, είναι πολύ υψηλότερες από την Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου, η οποία ήταν αρχικά 147.

Υπάρχουν επίσης πολλά βουνά που έχουν τέλειο σχήμα πυραμίδων, σε μυθικές διαστάσεις. Αν αυτά τα βουνά είναι όντος πυραμίδες, σίγουρα δεν χτιστήκαν από ανθρώπους. Το τεράστιο μέγεθός τους είναι απαγορευτικό και για κατασκευή σημερινής εποχής. Ακόμα όμως δεν έχει αναλάβει κανείς το έργο της ανασκαφής αυτών των βουνών για να διαπιστωθεί η αλήθεια, εκτός ενός που αναφέραμε πριν, η Βοσνιακή Πυραμίδα του Ήλιου. Μερικά από αυτά τα όρη είναι στο Piediluco και στη Μontevecchia στην Ιταλία, το Rtanj στη Σερβία, ο Ταΰγετος στην Ελλάδα, 2 όρη στο Vladivostok της Ρωσσίας, σε Κορέα και Ανταρκτική.



Αξιοπερίεργες είναι και οι τέλειες αποστάσεις τους. Η βοσνιακή Πυραμίδα του Δράκου, με τις άλλες δύο (ο ήλιος και το φεγγάρι) αποτελούν το ιδανικό τρίγωνο με απόσταση 2,2 χιλιομέτρων. Επίσης αν ενώσουμε με γραμμές, τη πυραμίδα της Βοσνίας με της Γκίζας, τις θαμμένες πυραμίδες της κεντρικής Ιταλίας μεταξύ τους και την θαμμένη πυραμίδα της Κροατίας στη Πούλα με την κορυφή του Ταΰγετου που μοιάζει με πυραμίδα, τότε σχηματίζονται 3 παράλληλες ευθείες με ίση απόσταση μεταξύ τους. Ο Ηρόδοτος γράφει πως οι πυραμίδες κατασκευάστηκαν το 11.000π.Χ. περίπου, ο Άραβας Αλ Μασούντι γράφει πως κατασκευάστηκαν από τον Σείριο το 10.000π.Χ. Μήπως τα κτίσματα αυτά αποτελούν έργα ενός και μόνο πολιτισμού, υπερπροηγμένου κάποτε, αλλά εξαφανισμένου εδώ και χιλιάδες χρόνια ή μήπως είναι έργα μιας εξωγήινης φυλής που αποίκησε κάποτε τη Γη; Μυστήρια που παραμένουν άλυτα...

Η ομάδα του UFO’s & Aliens Truth (Greek community) μετά από τη παρουσίαση όλων αυτών των άγνωστων στοιχείων έως σήμερα, βγάζει το συμπέρασμα (με ένα μεγάλο ΊΣΩΣ μπροστά), ότι δεν αποκλείεται την ‘’Σκοτεινή εποχή’’ να υπήρχε συνύπαρξη με έναν εξωγήινο υπερπολιτισμό που οδήγησε την ανθρωπότητα σε μια τεχνολογική αλλά και πολιτισμική εξέλιξη που μάλλον είχε τραγικό τέλος γιατί οι αρχαίοι προγονοί μας δεν ήταν έτοιμοι γι΄αυτό το τόσο μεγάλο βήμα. Συνύπαρξη με εξωγήινο πολιτισμό δεν μαρτυρεί μόνο το παγκόσμιο φαινόμενο των πυραμίδων αλλά και οι κοινές πολιτισμικές συνήθειες αρχαίων λαών σε διαφορετικές ηπείρους, η ιστορία της χαμένης Ατλαντίδας, θεότητες σε όλο τον κόσμο που κατοικούσαν στους ουρανούς, τοιχογραφίες αλλά και εκατοντάδες αρχαιολογικά ευρήματα. Κανείς δεν γνωρίζει αν τα στοιχεία της συνύπαρξης με τους ‘’θεούς των ουρανών’’ καταστράφηκαν με την αποχώρησή τους ή αποκρύφτηκαν επιμελώς από κάποιους έως σήμερα. Γεγονότα και στοιχεία που δείχνουν αν οι ‘’θεοί των ουρανών’’, συνεχίζουν να μας παρατηρούν σιωπηλά ή να μας καθοδηγούν μυστικά. Ίχνη όμως έμειναν και οι πυραμίδες του κόσμου θα είναι πάντα εκεί για να μας θυμίζουν ότι κάτι, πέρα από κάθε λογική, συνέβαινε εκείνα τα χρόνια.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας αναφέρουμε ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο που σε όλο το ηλιακό σύστημα έχουν ανακαλυφθεί πυραμίδες μόνο σε Γή και Άρη.

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο επίσης, που οι πυραμίδες της Γκίζας αλλά και οι πυραμίδες του Άρη με το μεγάλο πρόσωπο στη Κυδωνία, να είναι χτισμένες με βάση τις αποστάσεις των αστερισμών του Ωρίωνα.
(Έρευνα: Harris Koutsiaftis)



Πηγή: http://www.to-parakseno.gr/2012/12/blog-post_1933.html#ixzz2FKz5GODD

Προς οδηγούς: Δεν μπορείτε να ξεγελάσετε το κβαντικό ραντάρ

Οι αστυνομικοί μια μέρα, θα είναι εξοπλισμένοι με φορητά ραντάρ ταχύτητας τα οποία δεν θα μπορούν να ξεγελαστούν ακόμα και από τους πιο αποφασισμένους οδηγούς, χάρη σε μια νέα τεχνική ραντάρ βασισμένης στους νόμους της κβαντικής μηχανικής. Αυτό το υπερ-ασφαλές σύστημα, θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση φουτουριστικών στρατιωτικών συστημάτων απόκρυψης οχημάτων και στρατιωτών.



Τα συστήματα ραντάρ χρησιμοποιούν την ανάκλαση του φωτός ή των ραδιοσημάτων από ένα αντικείμενο, και μετράνε τον χρόνο επιστροφής του. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουν τη θέση και το σχήμα του αντικειμένου, ακόμα και για να υπολογίσουν την ταχύτητα του. Τα συστήματα αυτά, όμως, μπορούν να ξεγελαστούν από συσκευές που παράγουν φωτόνια της ίδιας συχνότητας. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργούν οι συσκευές εντοπισμού ραντάρ της τροχαίας, που ήδη κυκλοφορούν στην αγορά.

Για να καταλάβουν εάν τα επιστρεφόμενα φωτόνια, έχουν υποστεί αλλοίωση, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Rochester, δανείστηκαν ένα τέχνασμα από την κβαντική κρυπτογραφία. Πόλωσαν κάθε εξερχόμενο φωτόνιο σύμφωνα με μια ειδική, μυστική ακολουθία.

Το σύστημα ραντάρ που ανέπτυξαν, μπορεί να μετρά επίσης και την πόλωση των επιστρεφόμενων φωτονίων. Αυτό αναγκάζει όποιον προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψεύτικη ακτίνα, να πολώσει επίσης τα φωτόνια – πρέπει, όμως να γνωρίζει τη σωστή ακολουθία. Ακόμα και εάν κάποιος προσπαθήσει να μετρήσει τα φωτόνια που φθάνουν στον ανιχνευτή θα αποτύχει, καθώς το σήμα περιέχει πάντα πλεονάζοντα φωτόνια.

Στις εργαστηριακές δοκιμές, τα φωτόνια ανακλάστηκαν σε ένα αεροπλάνο τεχνολογίας stealth με ποσοστό σφάλματος μικρότερο του 1 τοις εκατό. Στην κβαντική κρυπτογραφία, η ίδια αρχή μπορεί να αποκαλύψει εάν τα φωτόνια που κωδικοποιούν την μυστική ακολουθία, έχουν υποκλαπεί.

Ο Vadim Makarov, μέλος της ερευνητικής ομάδας δήλωσε: «Θα είναι πολύ ενθαρρυντικό εάν δουλέψει στην πράξη. Τα πολωμένα φωτόνια, όμως, είναι πολύ πιο πιθανό να αλλάξουν πόλωση στο περιβάλλον εκτός του εργαστηρίου.»

newscientist.com-scienceandtechnology.gr

Μάθετε πως μας παρακολουθούν

Στις μέρες μας δεν υπάρχουν φάκελοι μόνο για τους εχθρούς του εκάστοτε καθεστώτος.
 Μας φακελώνουν ακόμα και ιδιωτικές εταιρίες, π.χ. φαρμακοβιομηχανίες, προκειμένου να μάθουν και να ελέγξουν τις συνήθειές μας και τις προτιμήσεις μας ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορούν να μας συστήσουν και στην συνέχεια να μας πουλήσουν το προϊόν τους. Παράλληλα, τα στοιχεία που συλλέγει μία εταιρία, τα πουλάει σε μία άλλη.

Πριν κάποια χρόνια -μα και ακόμα νομίζω- μιλούσαν για το τσιπάκι, το οποίο μπαίνει κάτω από το δέρμα της παλάμης ή του μετώπου, για να παρακολουθεί κάθε κίνηση του ανθρώπου, το λεγόμενο σφράγισμα, ή η Κάρτα του Πολίτη. Ενδεχομένως να έχουν κι αυτά την κάποια οποιαδήποτε χρησιμότητά τους, όπως και κάθε παραδοσιακή μέθοδος παρακολούθησης, όπως π.χ. οι κάμερες κυκλοφορίας. Ωστόσο, όλα αυτά φαντάζουν νηπιαγωγείου μπροστά στις σύγχρονες ανατρεπτικές μεθόδους που ξεπερνούν κάθε φαντασία.Ξεκινάμε με αυτά που λίγο πολύ όλοι φανταζόμαστε ή μπορεί να έχουμε ακούσει τυχαία και θα μπορούσαμε να τα θεωρήσουμε «αναμενόμενα», αλλά όχι θεμιτά. Τώρα όλα επιβεβαιώνονται:

Μέσω καθημερινών τηλεπικοινωνιακών συσκευών

Μπορούν να μας παρακολουθούν όλους χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε και χωρίς να μπορούμε να το αποδείξουμε. Αυτό επιβεβαιώνεται από το Wikileaks με στοιχεία που δημοσιεύονται στο ιταλικό περιοδικό L? Espresso.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, παγιδεύονται καθημερινά δισεκατομμύρια πληροφορίες από τηλεφωνήματα, mail και sms, μέχρι φαξ, σταθερά και κινητά τηλέφωνα, Η/Υ και προγράμματα όπως το Skype. Όλα αυτά με τη βοήθεια ενός δικτύου ιδιωτικών εταιρειών, όπως της γερμανικής Ultimaco (αποθηκεύει 100.000 δεδομένα το δευτερόλεπτο). Η ζωή του οποιουδήποτε μπορεί να «κλαπεί», να αντιγραφεί και να αναλυθεί με αυτοματοποιημένο τρόπο.

 Μέσω Κινητών & Υπολογιστών

Το Remote Control System, της εταιρείας Hacking Team, στο Μιλάνο, εισχωρεί στον υπολογιστή ή στο smartphone και το μετατρέπει σε κατάσκοπο της ιδιωτικής μας ζωής: αντιγράφει και αποστέλλει τα mail, τους κωδικούς πρόσβασης, τις ιστοσελίδες που επισκεπτόμαστε, τα κείμενα που γράφουμε. Μπορεί ακόμη να ενεργοποιήσει εν αγνοία μας την βιντεοκάμερα, την φωτογραφική μηχανή, ή το μικρόφωνο των ηλεκτρονικών συσκευών, καταγράφοντας και μεταδίδοντας ταυτόχρονα τις όποιες συνομιλίες μας.

Ο ερευνητής ασφαλείας Trevor Eckhart ανακάλυψε μία καλά κρυμμένη εφαρμογή σε smartphone, η οποία καταγράφει κάθε δραστηριότητα που πραγματοποιεί ο χρήστης. Το λογισμικό ονομάζεται Carrier IQ και βρίσκεται εγκατεστημένο στις συσκευές δίχως τη γνώση ή τη συγκατάθεση του χρήστη. Μπορεί να βρεθεί τόσο σε smartphone, όσο και κανονικά κινητά, Android, BlackBerry και Nokia. Η επίμαχη εφαρμογή δεν είναι δυνατόν να απενεργοποιηθεί με κάποιο τρόπο, εκτός και αν ο χρήστης επέμβει ριζικά με αλλαγή λογισμικού. Επίσης, τα δεδομένα που έχουν καταγραφεί φαίνονται να αποστέλλονται ακόμη και αν δεν υπάρχει σύνδεση 3G. Απλά, η αποστολή γίνεται όταν η συσκευή συνδεθεί με κάποιο Wi-Fi δίκτυο.

Τον περασμένο Απρίλιο (2011) δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα κινητά τηλέφωνα iPhone και οι ταμπλέτες iPad της Apple που έχουν εγκατεστημένο το λειτουργικό σύστημα iOS4 καταγράφουν την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται ο κάτοχός της και τις κινήσεις στις οποίες προβαίνει και τις αποθηκεύουν σε κρυφά αρχεία.

Ακόμα κι αν δεν έχετε κάτι από όλα αυτά, η παρακολούθηση του υπολογιστή μας μπορεί να γίνει και με συσκευές καταγραφής της διαχέουσας ακτινοβολίας. Δηλαδή όταν γράφουμε κάτι στον Η/Υ μας, το πληκτρολόγιο εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία η οποία μπορεί να μετρηθεί και να αναγνωριστεί η πηγή της, για παράδειγμα το πλήκτρο που πατήθηκε.

Μέσω του Internet

Ο τεράστιος όγκος μηνυμάτων και η αποκεντρωμένη δομή του Internet οδήγησαν πολλούς στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι η παρακολούθηση του δικτύου δεν είναι δυνατή. Δυστυχώς συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Ιδιαίτερα σημαντικά ενδιαφέρον είναι πως, επειδή τα περισσότερα κυκλώματα Internet διοχετεύουν την κίνησή τους μέσω των ΗΠΑ είναι εφικτή η παρακολούθησή τους εντός του εδάφους της χώρας αυτής (π.χ. ένα email από την OTEnet ή τη Forthnet προς τη Φινλανδία ή την Ιταλία θα περάσει πιθανότατα από το έδαφος των ΗΠΑ όπου και είναι δυνατή η υποκλοπή του). Σύμφωνα με έναν παλαιό υπάλληλο της αμερικανικής NSA, το 1995 είχαν ήδη εγκατασταθεί σε εννέα εταιρείες Internet εντός των ΗΠΑ snifers για την παρακολούθηση όποιας διεθνούς κίνησης διαχειρίζονταν τα δίκτυά τους.

Για την εσωτερική κίνηση κάθε χώρας (π.χ. από OTEnet προς HOL) πρέπει να παρακολουθούνται οι εθνικοί διανομείς κίνησης (π.χ. το AIX το οποίο συνδέει όλους τους ελληνικούς προμηθευτές υπηρεσιών Internet). Αυτό φυσικά είναι πιο δύσκολο, παραμένει όμως πάντοτε μέσα στα όρια του εφικτού.
 Τέλος οι ΗΠΑ παρακολουθούν το Usenet, ενώ συλλέγουν και αναλύουν περιοδικά όλο το περιεχόμενο του web.

Μέσω Facebook

Ο διευθυντής της CIA, παραδέχτηκε ότι το Facebook αποτελεί πείραμα ηλεκτρονικού φακελώματος, όπου πολλοί άνθρωποι όπως έχει ήδη αποδειχτεί, είναι πρόθυμοι να δημοσιεύσουν την διεύθυνσή τους, τις θρησκευτικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις, κλπ. Σε αντίθεση το Tweeter απέτυχε σε αυτόν τον τομέα.

Μέσω της ΔΕΗ

Η ΔΕΗ σχεδιάζει να εγκαταστήσει νέους μετρητές σε όλα τα σπίτια, τους λεγόμενους Έξυπνους Μετρητές, οι οποίοι έχουν τεράστιες συγκεντρωτικές και αποθηκευτικές δυνατότητες πληροφοριών.

Δηλαδή, μέσω της κατανάλωσης του ρεύματος, κυρίως, συλλέγουν πότε είναι κάποιος στο σπίτι, τι ώρα ξυπνάει ή κοιμάται, πότε βλέπει τηλεόραση, τι τρώει ή τι φάρμακα πίνει (από τα bar codes τους).

Σημειώστε, επίσης, ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για την υγεία λόγω του πολύ δυνατού σήματος WiFi που εκπέμπουν αυτοί οι Έξυπνοι Μετρητές.

Μέσω των Χαρτονομισμάτων

Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα έχει αποκαλύψει ήδη, ότι από το 2006 θα κυκλοφορούν χαρτονομίσματα ευρώ τα οποία θα είναι εξοπλισμένα με tags για λόγους, δήθεν, μη πλαστογραφίας των χαρτονομισμάτων. Ωστόσο, υπάρχει πάντα η δυνατότητα προγραμματισμού τους ώστε να μπορούν να ξέρουν που πηγαίνει το κάθε χαρτονόμισμα, πόσο συχνά επισκεπτόμαστε το τάδε κατάστημα, ποια προϊόντα ενδιαφέρουν τον καταναλωτή περισσότερο, ακόμα και το χρηματικό ποσό που διαθέτει κάποιος στο πορτοφόλι του κάθε στιγμή. Και σε συνδυασμό με τον barcode του προϊόντος που αγοράσαμε ξέρουν μέχρι και τι χρώμα σώβρακο φοράμε!

Μέσω του χνώτου σου

Αυτό το πετυχαίνει το Cougar20-H, ένα τηλεχειριζόμενο ρομπότ παρακολούθησης που είναι τόσο ευαίσθητο ώστε όχι μόνο ανιχνεύει την κίνηση μέσα από τοίχους αλλά και ανιχνεύει την αναπνοή ατόμων που βρίσκονται μέσα σε ένα κτίριο!

Το περίεργο αυτό ?και λίγο? τρομακτικό? μηχανάκι χρησιμοποιεί ένα ειδικό αισθητήρα (fine beam ultra-wideband (UWB), multi-Gigahertz radio frequency (RF) sensor array) αλλά και πολλαπλές ενσωματωμένες κάμερες για χρήση σε ημέρα και νύχτα.

Κατασκευάστηκε με την χρηματοδότηση του αμερικανικού στρατού και πρέπει να έχεις κάνει πολλά για να σε παρακολουθούν με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, υπάρχουν και πιο ασύλληπτες μέθοδοι, όπως η επόμενη:

Μέσω γενετικού υλικού

Η χειρότερη μορφή παρακολούθησης είναι αυτή του γενετικού υλικού και αυτή θα απασχολήσει τον άνθρωπο τα επόμενα χρόνια. Ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ο πληθυσμός της Ισλανδίας δέχθηκε να δώσει το DNA του στους επιστήμονες για ερευνητικούς σκοπούς! Ήδη την δεκαετία του 1990 ξεκίνησε ένα πρόγραμμα αποκωδικοποίησης του ανθρωπίνου γονιδιώματος το οποίο ολοκληρώθηκε την Δευτέρα 12 Φεβρουάριου 2001.

Σημειώστε ότι, αν κάποια στιγμή το γενετικό υλικό ενός ανθρώπου δείξει π.χ. ότι υποφέρουμε από κάποια αρρώστια, αυτό ενδιαφέρει πολύ τις ασφαλιστικές εταιρίες οι οποίες δεν θα ήθελαν πλέον να σου παρέχουν υπηρεσίες. Θα μπορούσε, όμως, να ενδιαφέρει φαρμακευτικές εταιρίες οι οποίες θα ήθελαν πάρα πολύ να σου πουλήσουν φάρμακα.

Επίσης, ενδιαφέρουν την κάθε είδους αστυνομία αφού, με μια απλή αιμοληψία (ή και από κάποια παλιά αιμοδοσία που είχαμε κάνει) ή με μια ? τρίχα σου, θα γνωρίζουν πολύ ευαίσθητα δεδομένα του χαρακτήρα σου, όπου ούτε καν πάει ο νους.

Μέσω Δορυφόρου

Παλιότερα, την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, υπήρχε το http://www.keyhole.com (τώρα οδηγεί στο Google Earth) όπου έδινε την δυνατότητα ακόμα και σε μας τους ίδιους να παρακολουθήσουμε, κάθε στιγμή, μέχρι και που αλητεύει η γάτα μας?

Σήμερα, υπάρχουν δορυφόροι τύπου HST (Hubble Space Telescope), μόνο που στρέφονται προς εμάς και όχι προς τα άστρα. Ένα τέτοιο δορυφορικό εργαλείο, ανάμεσα σε άλλα παρόμοια, είναι το Oenoview. Μπορεί να παρακολουθεί με ακρίβεια την βλάστηση και της παραγωγή των αμπελώνων, αλλά και τον εντοπισμό της χωρικής διαφοροποίησης των σταφυλιών, ακόμα και μέσα στα όρια του ίδιου του αμπελιού!

Δεν καταλάβατε;

Ανάμεσα σε άλλους διαστημικούς κατασκόπους, υπάρχει ο KH (Keyhole-class) 12. Αυτοί οι δορυφόροι μπορούν να «δουν» οτιδήποτε μέχρι 2 ίντσες (περίπου 5 εκατοστά). Δηλαδή βλέπουν καθαρά τι πακέτο τσιγάρα καπνίζετε?

Ξενερώσαμε;

Συνωμοσιολογικές φήμες θέλουν να μπορούν να μας παρακολουθούν ?οπτικά και ηχητικά, τουλάχιστον? μέσα από τις τηλεοράσεις μας, ειδικά αν αυτές είναι νέας-πρόσφατης τεχνολογίας, οπότε διαθέτουν τσιπ που αναγνωρίζεται μέσω δορυφόρου.

Ας παρηγορήσουμε τους εαυτούς με το γεγονός ότι δεν μας παρακολουθούν με όλα αυτά τα μέσα, ταυτόχρονα. Τουλάχιστον δεν έχει γίνει γνωστό (αλλά ποιος θα έβγαινε να το παραδεχτεί). Όχι, στην Ελλάδα. Όχι ακόμα. Όμως, κάποια από αυτά είναι ήδη σε εφαρμογή.

Σίγουρα, όμως, μπορούν να ξέρουν πολλά για εμάς, καλύτερα και από εμάς τους ίδιους.

Μόνο την σκέψη μας δεν έχουν βρει πως θα παγιδέψουν ακόμα?

katahthoniosdemon.blogspot.gr

Νέο video clip από τους Helloween

Οι Helloween έδωσαν στη δημοσιότητα το βίντεο κλιπ του νέου τους single "Nabataea".



Το "Nabataea" θα περιέχεται στη νέα δουλειά της μπάντας, "Straight Out Of Hell". Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις 18 Ιανουαρίου.

Το εξώφυλλο -που προηγουμένως είχε αποκαλυφθεί μόνο κατά το ήμισυ- δημιουργήθηκε από τον Martin Häusler, ο οποίος έχει συνεργαστεί ξανά με το συγκρότημα για το artwork του "7 Sinners" και του "Gambling With The Devil".

rocking.gr

Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven, Βόννη, 16 Δεκεμβρίου 1770 — Βιέννη, 26 Μαρτίου 1827) ήταν Γερμανός μουσικός και συνθέτης.
Αποτέλεσε μία από τις κεντρικότερες μορφές της κλασικής μουσικής και συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στους ευρύτερα αποδεκτούς συνθέτες όλων των μουσικών περιόδων και τους πλέον γνωστούς όλων των εποχών. Ο Μπετόβεν αν και ανήκει περισσότερο στην κλασική περίοδο, συνδέθηκε με το κίνημα του ρομαντισμού που ακολούθησε και τα τελευταία του έργα διακρίνονται από έντονα ρομαντικά στοιχεία. Οι συμφωνίες και τα κοντσέρτα για πιάνο που συνέθεσε αποτελούν τα πιο δημοφιλή έργα του. Από πολλούς αναγνωρίζεται ως μια από τις μουσικές ιδιοφυίες, παράδειγμα και μέτρο σύγκρισης για όλους τους μεταγενέστερους συνθέτες.
   
                
Ο Μπετόβεν γεννήθηκε στη Βόννη στις 16 Δεκεμβρίου 1770 (αν και όπως λέγεται η ακριβής ημερομηνία γέννησής του δεν είναι γνωστή) και βαφτίστηκε στις 17 Δεκεμβρίου. Καταγόταν από μουσική οικογένεια, αν και κανένας από τους προγόνους του δεν διακρίθηκε στη σύνθεση. Ο παππούς του ήταν φλαμανδικής καταγωγής και διευθυντής χορωδίας στην Αυλή του Πρίγκηπα Εκλέκτορα της Κολωνίας στη Βόννη. Ο πατέρας του, Johann van Beethoven, εργάστηκε ως επαγγελματίας τενόρος στην ίδια χορωδία ενώ παρέδιδε και μαθήματα πιάνου και τραγουδιού. Παράλληλα αποτέλεσε τον πρώτο δάσκαλο μουσικής του Λούντβιχ, ωστόσο η σχέση τους ήταν μάλλον κακή, καθώς ο πατέρας του τον καταπίεζε διαρκώς και προσπαθούσε να τον εκμεταλλευτεί παρουσιάζοντας τον ως παιδί θαύμα, όπως ήταν ο Μότσαρτ. Αργότερα, ο Κρίστιαν Νέεφε (Christian Neefe) ανέλαβε το έργο της μουσικής του εκπαίδευσης.

Σε ηλικία 12 ετών δημοσιεύτηκε η πρώτη του σύνθεση και ο Νέεφε δήλωσε πως επρόκειτο για τον νέο Μότσαρτ. Ο Μπετόβεν συνέχισε να συνθέτει έργα ενώ συγχρόνως άρχισε να εργάζεται ως οργανίστας στην Αυλή. Το 1787 μια ξαφνική αρρώστια της μητέρας του, στερεί τη δυνατότητα από τον νεαρό Μπετόβεν να μεταβεί στη Βιέννη προκειμένου να κάνει μαθήματα με τον Μότσαρτ. Λίγο αργότερα όμως, το 1792, ο Γιόζεφ Χάυντν, κανόνισε να πάει τελικά στη Βιέννη για να αναλάβει τη διδασκαλία του. Η εκπαίδευσή του στο πλευρό του Χάυντν διήρκεσε συνολικά δύο χρόνια. Επιπλέον σπούδασε αντίστιξη για ένα χρόνο με τον Γιόχαν Γκέοργκ Αλμπρεχτσμπέργκερ (Johann Georg Allbrehtsberger) και φωνητική σύνθεση με τον Αντόνιο Σαλιέρι (Antonio Salieri). Σταδιακά, άρχισε να αναγνωρίζεται η αξία του, αρχικά ως πιανίστας αλλά αργότερα και ως συνθέτης. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των συνθετών της εποχής, ο Μπετόβεν δεν ανήκε στην Αυλή ούτε εργάστηκε για την εκκλησία, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία του ως συνθέτης. Κατόρθωνε να συντηρείται είτε με έσοδα από τις δημόσιες συναυλίες του, είτε παράγοντας και έργα κατά παραγγελία. Την πρώτη δημιουργική του περίοδο κατάφερε να καθιερωθεί στη Βιέννη χάρη στην σημαντική υποστήριξη του αριστοκρατικού κύκλου της Αυστρίας, της Βοημίας και της Ουγγαρίας.

Ένα από τα σημαντικότερα και το πιο τραγικό γεγονός της ζωής του Μπετόβεν αποτέλεσε η κώφωση του. Άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από την ηλικία των 26 ετών, το 1796 (κατά άλλους αρχίζει λίγα χρόνια αργότερα) και, περίπου το 1820, θεωρείται πως ήταν ολοκληρωτικά κωφός. Το γεγονός αυτό προκαλούσε μεγάλη θλίψη στον Μπετόβεν, η οποία αποτυπώνεται και σε γράμμα του προς τους αδελφούς του, το 1802, με την παράκληση να διαβαστεί μετά το θάνατό του, γνωστό και ως Διαθήκη του Heiligenstadt. Παρά την απώλεια της ακοής του, έγραψε μουσική μέχρι το τέλος της ζωής του. Η υγεία του Μπετόβεν ήταν γενικά κακή και το 1826 επιδεινώθηκε δραστικά, γεγονός που οδήγησε και στο θάνατο του τον επόμενο χρόνο.
Στην κηδεία του Μπετόβεν που έγινε στις 29 Μαρτίου ο Φραντς Σούμπερτ ήταν ένας από τους 36 λαμπαδηφόρους.
Μουσικό έργο
Το έργο του Μπετόβεν διακρίνεται κυρίως σε τρεις χρονικές περιόδους. Η πρώτη αρχίζει από τις πρώτες δημιουργίες του μέχρι το 1802 που δημιουργεί τελικά ένα προσωπικό ύφος. Η δεύτερη περίοδος διαρκεί περίπου μέχρι το 1816 και ο Μπετόβεν είναι ήδη ένας αναγνωρισμένος συνθέτης. Η τελευταία περίοδος διακρίνεται από την παρουσία του ρομαντικού στοιχείου στις συνθέσεις του.


Πρώτη περίοδος
Τις πρώτες σονάτες που συνέθεσε, ο Μπετόβεν τις αφιέρωσε στον Χάυντν, που αποτέλεσε και τον σημαντικότερο δάσκαλό του. Οι σονάτες αυτές χαρακτηρίζονται και από μεγάλες ομοιότητες με αντίστοιχες συνθέσεις του Χάυντν. Η σημαντικότερη ίσως από αυτές είναι η “Παθητική” (op. 13). Άλλες εμφανείς επιδράσεις είναι ο Μότσαρτ, ο Μούτσιο Κλεμέντι (Muzio Clementi) και ο Γιαν Ντούσεκ (Jan Dussek). Τον Απρίλιο του 1800 ο Μπετόβεν παρουσίασε την 1η Συμφωνία και δύο χρόνια αργότερα την 2η Συμφωνία. Η πρώτη ακολουθεί περισσότερο τα κλασικά πρότυπα, ενώ η δεύτερη χαρακτηρίζεται από περισσότερες καινοτομίες, κυρίως ως προς τη δομή της. Τα πρώτα έργα του Μπετόβεν διακρίνονται γενικά από συχνές εναλλαγές στη δυναμική και έντονες αντιθέσεις ή εξάρσεις. Στην πρώτη περίοδο ανήκουν επιπλέον τα έξι πρώτα κουαρτέτα εγχόρδων (op. 18) και τα δύο πρώτα κοντσέρτα για πιάνο.


Δεύτερη περίοδος
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης δημιουργικής περιόδου του, ο Μπετόβεν έχει αναγνωριστεί σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη ως συνθέτης και πιανίστας. Παράλληλα αναπτύσσει ένα περισσότερο προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται συχνά ως “ηρωικό”. Η περίοδος αυτή ξεκινά με την 3η Συμφωνία (ή Ηρωική Συμφωνία), η οποία είναι πολύ μεγάλη σε διαστάσεις για τα πρότυπα της εποχής και χαρακτηρίζεται από αρκετές παρεκτροπές από την κλασική δομή των συμφωνιών. Το δεύτερο μέρος (Πένθιμο Εμβατήριο) έχει εμβατηριακό χαρακτήρα και θεωρείται αναφορά στην Γαλλική Επανάσταση. Αφιερώθηκε αρχικά στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Την ίδια περίοδο ο Μπετόβεν συνθέτει και την μοναδική του όπερα Φιντέλιο. Κεντρικός χαρακτήρας της είναι η Λεονόρα, η οποία μεταμφιεσμένη σε άνδρα σώζει τον σύζυγο της από τη φυλακή. Η όπερα παραπέμπει επίσης στην Γαλλική Επανάσταση, με την Λεονόρα να ενσαρκώνει τα ιδανικά της. Η πρώτη παράσταση της όπερας δόθηκε το 1805 αλλά ακολούθησαν άλλες δύο εκδοχές της, το 1806 και το 1814.

Την περίοδο 1806 – 1808, ο Μπετόβεν ολοκλήρωσε την 4η, την 5η και την 6η Συμφωνία (ή Ποιμενική), ενώ το 1812 γράφτηκε η 7η και η 8η Συμφωνία. Στην δεύτερη περίοδο του Μπετόβεν ανήκουν ακόμα τα τρία τελευταία κοντσέρτα για πιάνο, το μοναδικό κοντσέρτο για βιολί, πέντε κουαρτέτα εγχόρδων (7-11) και έξι επιπλέον σονάτες για πιάνο στις οποίες περιλαμβάνεται η σονάτα Waldstein και η Appasionata.


Τρίτη περίοδος
Το 1816, το προχωρημένο στάδιο απώλειας ακοής του Μπετόβεν, αναγκάζει τον συνθέτη να αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις. Οι συνθέσεις αυτής της περιόδου είναι μεγαλοπρεπείς, με μεγαλύτερο πνευματικό βάθος, ενώ η δομή τους θεωρείται γενικά πιο αφηρημένη και ασαφής. Στα τελευταία έργα του, ο Μπετόβεν χρησιμοποίησε επίσης πολύ συχνά το στοιχείο των παραλλαγών. Οι παραλλαγές Diabelli θεωρούνται από τα σημαντικότερα έργα αυτού του είδους και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για αρκετά έργα της ρομαντικής περιόδου. Η τρίτη δημιουργική περίοδος χαρακτηρίζεται από την ολοκλήρωση της 9ης Συμφωνίας, η οποία παρουσιάστηκε δημόσια τον Μάιο του 1824. Αναφέρεται πως ο Μπετόβεν, που φαινομενικά διηύθυνε το έργο, δεν ήταν σε θέση να ακούσει τα χειροκροτήματα του πλήθους και χρειάστηκε να τον στρέψει προς το κοινό για υπόκλιση μία από τις σολίστ. Στην ένατη συμφωνία υπάρχει ένα στοιχείο καινοτομίας που είναι η χρήση χορωδίας και τεσσάρων μονωδών στην μελοποίηση του ποιήματος Ωδή στη Χαρά του Σίλερ (Shiller). Θεωρείται ως σήμερα ένα από τα αριστουργήματα στην ιστορία της μουσικής αν και, σε ορισμένα σημεία, ο συνθέτης έχει (πιθανόν λόγω της κώφωσής του) γράψει για ορισμένα όργανα (όπως το κόρνο) νότες που δεν τις διαθέτουν.

Άλλα έργα που ανήκουν στην τελευταία περίοδο δημιουργίας του Μπετόβεν είναι τα τελευταία έξι κουαρτέτα εγχόρδων, οι τελευταίες έξι σονάτες για πιάνο καθώς και η Missa Solemnis (Επίσημη Λειτουργία), έργο θρησκευτικής αντιστικτικής μουσικής.


el.wikipedia.org-tralala.gr

ΝΙΤΣΕ-ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Friedrich Nietzsche

Ο Friedrich Nietzsche γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ.
Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ.
Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα.
Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885).
Η Γέννηση της Τραγωδίας

Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο <<Η Γέννηση της Τραγωδίας>> (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας

από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

Ο Αντίχριστος, του Φρειδερίκου Νίτσε

 Αυτό το μικρό βιβλίο του Φρειδερίκου Νίτσε στην κυριολεξία τάραξε τα νερά της εποχής του, 1895. Αποτελεί μία επιτομή στο ψυχογράφημα του χριστιανισμού. Αποκαλύπτει όλη την εγκληματική φύση αυτής της ιουδαϊκής αιρέσεως. Στον πρόλογό του, λέει ότι το βιβλίο του γράφτηκε πρόωρα. Μεταφράζουμε σε ελεύθερη απόδοση μαζί με σχολιασμό από την αγγλική έκδοση του H. L. Mencken, μερικά από τα πιό σημαντικά αποσπάσματα.

Ο Νίτσε ξεκινά το βιβλίο του: Τί είναι καλό; Οτιδήποτε βοηθά στο αίσθημα της δυνάμεως, η θέληση για δύναμη, η ίδια η δύναμη, στον άνθρωπο. Τί είναι κακό; Οτιδήποτε προέρχεται από την αδυναμία. Τί είναι ευτυχία; Το αίσθημα ότι η δύναμη αυξάνεται, ότι η αντίσταση υπερνικάται. Όχι ευχαρίστησις, αλλά περισσότερη δύναμη, όχι ειρήνη με κάθε κόστος, αλλά πόλεμος. Οι αδύνατοι θα πεθάνουν...Τί είναι περισσότερο βλαβερό από οποιοδήποτε ελάττωμα; Συμπάθεια στην αδυναμία-στον χριστιανισμό...

Μας λέει ότι: Ο χριστιανισμός πάντα έπαιρνε το μέρος των αδυνάτων και κατωτέρων. Διέφθειρε και καταδίωξε τα πιό δυναμικά πνεύματα με το να παρουσιάζει τις ανώτερες πνευματικές αξίες ως αμαρτία, ως πλάνη.

Όλος ο φανταστικός κόσμος του χριστιανισμού έχει την πηγή του στο μίσος κατά του φυσικού-αληθινού. Αυτό εξηγεί τα πάντα. Ποιός έχει λόγο να ζει εκτός πραγματικότητος; Αυτός που υποφέρει από αυτήν...

Ο χριστιανός είναι γεμάτος μίσος για τη σοφία, για την υπερηφάνεια, για το κουράγιο και την ελευθερία. Ο χριστιανός είναι γεμάτος μίσος για τις αισθήσεις, για την απόλαυση των αισθήσεων.

Από ψυχολογικής πλευράς, οι αμαρτίες είναι αναντικατάστατες για μία κοινωνία που ζει σε χριστιανική βάση. Είναι τα μόνα αξιόπιστα όπλα εξουσίας. Ο χριστιανός παπάς ζει από τις αμαρτίες. Είναι αναγκαίο γι’ αυτόν να υπάρχουν αμαρτίες. Βασικό αξίωμα: «Ο Θεός συγχωρεί αυτόν που μετανοεί», με απλά λόγια «αυτόν που υποτάσσεται στον παπά».

Ο χριστιανισμός αναπτύχθηκε ως ένα είδος πολέμου μέχρι θανάτου εναντίον της πραγματικότητος.

Η άρνηση είναι για τον χριστιανισμό είναι αδύνατη. Ο χριστιανός δεν έχει ικανότητα επιχειρηματολογίας, δεν πιστεύει ότι ένα άρθρο πίστεως θα επικρατήσει με αποδείξεις. Το χριστιανικό δόγμα δεν αντιφάσκει για τον χριστιανό. Διότι δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν άλλα δόγματα, ή ότι μπορούν να υπάρξουν, και δεν μπορεί να φανταστεί καν οτιδήποτε να του αντιστέκεται.

Ο χριστιανισμός θεώρησε μόνον την υποκειμενική πραγματικότητα, ως πραγματικότητα, ως αλήθεια, οτιδήποτε άλλο έβλεπε γύρω του, φυσικό, προσωρινό, γεωγραφικό, ιστορικό, τα έβλεπε ως σημάδια, ως υλικό για παραβολές.

Ο χριστιανισμός είναι η ενσάρκωση της θανατηφόρας εχθρότητος προς την ειλικρίνεια, προς οποιαδήποτε ανάταση της ψυχής, πρός το πνεύμα, προς οτιδήποτε ανθρώπινο.

Όλες οι ιδέες του χριστιανισμού αναγνωρίζονται τώρα ως η χειρότερη πλαστογραφία της πραγματικότητος, που εφευρέθηκε για να υποβιβάσει όλες τις φυσικές αξίες. Τώρα ο χριστιανός παπάς αναγνωρίζεται όπως πραγματικά είναι: το πιό επικίνδυνο παράσιτο, η δηλητηριώδης αράχνη της δημιουργίας.

Ο χριστιανισμός είναι μία εξέγερση όλων των χαμερπών πλασμάτων που σέρνονται στο έδαφος εναντίον οτιδήποτε ανωτέρου. Είναι το ευαγγέλιο των «ταπεινών» κατωτέρων.

Στον χριστιανισμό παρατηρούμε την πιό θανατηφόρα μεγαλομανία που έχει δει ποτέ η γη: εκτρώματα απατεώνων και ψευτών άρχισαν να διεκδικούν αποκλειστικά δικαιώματα στις έννοιες «Θεός», «Αλήθεια», «Φώς», «Πνεύμα», «Αγάπη», «Σοφία». Λες και αυτές οι έννοιες ήταν ταυτόσημες με τους εαυτούς των και φρόντισαν να τις περιχαρακώσουν από τον υπόλοιπο κόσμο. Μικροί υπερ-εβραίοι αντέστρεψαν τις ανθρώπινες αξίες, έφεραν τα πάνω-κάτω, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Ωσάν ο χριστιανός να ήταν το νόημα, το αλάτι, το κριτήριο, ακόμα ο τελικός κριτής όλων των άλλων.

Ακόμα και οι γραμματείς και οι φαρισαίοι θα έπρεπε σίγουρα να άξιζαν κάτι για να τους μισεί τόσο πολύ ο χριστιανισμός. Τους κατηγορεί για υποκρισία, λες και μπορούσαν να εκτοξεύσουν τέτοια κατηγορία οι πρώτοι χριστιανοί!

Κάθε λέξη που προέρχεται από τα χείλη των «πρώτων χριστιανών» είναι ψέμμα, και κάθε του πράξη είναι ενστικτωδώς απάτη. Οτιδήποτε μισεί ο χριστιανός παπάς, οποιονδήποτε μισεί ο χριστιανός παπάς έχει κάποια αξία. Ο χριστιανός και ειδικά ο χριστιανός παπάς είναι μέτρο αξιών.

Το κίνητρο, η ώθηση να ψεύδεται, από αυτό αναγνωρίζω ένα προχειροτονημένο θεολόγο.

Σε τελευταία ανάλυση, ποιός είναι ο σκοπός του ψεύδους; Το γεγονός ότι στον χριστιανισμό, ο «άγιος» σκοπός δεν είναι ορατός, είναι η αντίρρησή μου στα μέσα που χρησιμοποιεί. Μόνον κακοί σκοποί εμφανίζονται: η δηλητηρίαση της ανθρώπινης ζωής, η απαξίωση του σώματος, η υποβάθμιση του ανθρώπου με την χρήση της αμαρτίας, άρα και τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι κακά.

Οι πρώτοι χριστιανοί, αυτοί οι «άγιοι» αναρχικοί έκαναν ζήτημα «ευσέβειας» να καταστρέψουν τον κόσμο, την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ώστε στο τέλος να μην μείνει ούτε μία πέτρα όρθια.

Ο παρασιτισμός είναι η μόνη πρακτική του χριστιανισμού. Με τα αναιμικά και «άγια» ιδανικά του, ρουφάει προς τα έξω όλο το αίμα, όλη την αγάπη, όλη την ελπίδα για ζωή του ανθρώπου.

Ο σταυρός είναι το χαρακτηριστικό σύμβολο της πιο καταχθόνιας συνωμοσίας που έγινε ποτέ εναντίον της ομορφιάς, εναντίον της ευζωίας, της σοφίας, της καλωσύνης της ψυχής, εναντίον της ίδιας της ζωής.

Η αιώνια κατηγορία εναντίον του χριστιανισμού που θα γράψω σε κάθε τοίχο είναι η εξής: Αποκαλώ τον χριστιανισμό την χειρότερη κατάρα, την μεγίστη αχρειότητα, το μεγάλο ένστικτο εκδικήσεως, για τον οποίο κανένα μέσον δεν είναι αρκετά δηλητηριώδες. Αποκαλώ τον χριστιανισμό την μέγιστη κατάρα πάνω στο ανθρώπινο γένος.

Η ανθρωπότητα μετρά τον χρόνο από τότε που έπεσε πάνω της αυτή η κατάρα, από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού! ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ; Από σήμερα; Η επανεκτίμηση όλων των αξιών!...

 Τάδε έφη ο μεγάλος Φρειδερίκος Νίτσε.

hellenicreligion.gr,vima,tvxs

Εφικτό το ταξίδι πίσω στο χρόνο

Μια ομάδα κβαντικών φυσικών του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ θεωρούν ότι είναι δυνατή η δημιουργία μιας χρονομηχανής, η οποία θα επιτρέπει το ταξίδι στο παρελθόν και συνεπώς την πρόκληση αλλαγών σε αυτό, χωρίς καν να δημιουργούνται παράδοξα στο παρόν και το μέλλον.


Οι κβαντομηχανικοί έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα – αξιοποιώντας το μυστηριώδες φαινόμενο του «κβαντικού εναγκαλισμού» (που ξένιζε ακόμα και τον Αϊνστάιν)- να τηλεμεταφέρουν κβαντικές καταστάσεις από το ένα μέρος στο άλλο, σε απόσταση χιλιομέτρων.
Τώρα ο καθηγητής Σιθ Λόιντ και οι συνεργάτες στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», φιλοδοξούν να πάνε ακόμα παραπέρα, αξιοποιώντας ένα άλλο κβαντικό φαινόμενο, την «μετα-επιλογή», προκειμένου να ταξιδέψουν ανάποδα στον χρόνο.
Όπως δήλωσε ο Λόιντ στο περιοδικό “Technology Review” (Τεχνολογική Επιθεώρηση), «είναι δυνατό για τα σωματίδια (και, θεωρητικά, για τους ανθρώπους) να ταξιδέψουν στο τούνελ του χρόνου, από το μέλλον προς το παρελθόν». Οι ερευνητές του ΜΙΤ θεωρούν ότι αν συνδυαστούν τα φαινόμενα του «κβαντικού εναγκαλισμού» και της «κβαντικής μετα-επιλογής», είναι η εφικτή η τηλεμεταφορά στο παρελθόν.
Αντίθετα με άλλες θεωρίες τηλεμεταφοράς στον χρόνο, η συγκεκριμένη κβαντική θεωρία αποφεύγει διλήμματα και παράδοξα που προκύπτουν από ένα τέτοιο ταξίδι στον χρόνο (του τύπου «αν φρόντισα ο μπαμπάς και η μαμά μου να μη συναντηθούν ποτέ στο παρελθόν, τότε εγώ πώς υπάρχω σήμερα;» ή «αν σκότωσα τον παππού μου όταν τον συνάντησα στο παρελθόν, τότε πώς εγώ γεννήθηκα και πώς γίνεται μετά να ταξίδεψα στο παρελθόν κοκ;»).
Επιπλέον, αντίθετα με άλλες θεωρίες «επιστροφής στο μέλλον», η κβαντική χρονομηχανή δεν προϋποθέτει την κάμψη του χωροχρόνου (κάτι που υποτίθεται ότι κάνουν οι μαύρες τρύπες, όμως ένα ταξίδι μέσω αυτών φαντάζει ιδιαίτερα απίθανο από πρακτική άποψη…).
Φυσικά και το κβαντικό ταξίδι στο παρελθόν δεν φαντάζει προς το παρόν πιο κοντά στην πραγματικότητα, καθώς δεν είναι παρά μια αμφιλεγόμενη θεωρία και πολλοί φυσικοί δεν πιστεύουν ότι μπορεί ποτέ να υλοποιηθεί. Πάντως η ομάδα του ΜΙΤ την παρουσίασε με τίτλο «Η κβαντομηχανική του ταξιδιού στον χρόνο μέσω μετα-επιλεγμένης τηλεμεταφοράς» στο arxiv.org – Quantum Physics.


Read more: http://enwtheite.blogspot.com/2012/12/blog-post_814.html#ixzz2FCVTh8FT

Οι "Δαίμονες" στην αρχαία Ελληνική θεολογία...!!

Οι Δαίμονες είναι αθάνατα πνευματικά όντα δηλαδή Θεοί κατά την αρχαία Ελληνική θεολογία.

Οι αρχαίοι Έλληνες πολλές και ποικίλες νομίζανε τις προστασίες των Δαιμόνων όπως και ποια ήταν η αρχή τους. Μερικοί λέγανε ότι γεννήθηκαν από τους Θεούς και ότι είναι “μηνυταί” των Θεών προς τους ανθρώπους και “μεσίται” των ανθρώπων προς τους Θεούς. Κατοικούν στο κατώτερο μέρος του Ουρανού που αντιστοιχίζεται στην Πλατωνική θεολογία με το Αιθέριο πεδίο ή αλλιώς το Νοερό πεδίο. Αυτό το πεδίο στο μυθολογικό γεωκεντρικό σύστημα βρίσκεται πάνω από το πεδίο των Ηρώων και γύρω από την Γαία, η δε Γαία συμβολίζει την ύλη και το πεδίο του γίγνεσθαι. Άλλοι αυτό το πεδίο γύρω από την Γαία το ταύτιζαν με τον αέρα και έτσι στην λαϊκή παράδοση οι Δαίμονες ήταν και τα “αερικά” και είχαν μορφή αέρα.

Οι Δυνάμεις των Δαιμόνων είναι εις τα γήινα πράματα, τα υλικά και τα ψυχικά. Έτσι οι Δαίμονες είναι εφαρμοστές της Θείας θελήσεως ώστε να παρεμβαίνουν και να δρουν στην ύλη και στην ψυχή των όντων.

Κάθε άνθρωπος λέγεται ότι είχε δύο προσωπικούς Δαίμονες. Ο ένας ήταν καλός και παρακινούσε αυτόν σε καλές πράξεις ο δε άλλος εναντίος. Αυτό γινόταν για να δειχθεί η αρετή ή η κακία του κάθε ανθρώπου και να φανερωθούν τα ελαττώματα ή προτερήματα του, ώστε στην νέα μετενσάρκωση να εξελιχθεί ανάλογα δουλεύοντας πάνω στις ατέλειες του που φανερώθηκαν στην προηγούμενη ζωή του.

Κάθε πόλη και χώρα είχε τον δικό της Δαίμονα που κατέγραφε τις πράξεις των ανθρώπων, παρατηρούσε τις θυσίες και γενικά την συμπεριφορά του λαού. Αυτός ο Δαίμων έδινε και τους χρησμούς στην κάθε χώρα.

Κάθε Δαίμων έπαιρνε όνομα από τον Θεό στον οποίο είχε την σειρά του. Έτσι ο Δαίμων του Διός ονομαζόταν Δίιος, της Αθηνάς Αθηναίος και Απολλώνιος, Ερμαίος κτλ.

Άλλοι πίστευαν ότι οι Θεοί που χειρίζονται το καλό και το κακό για την δικαιοσύνη των ανθρώπων και την λειτουργία της φύσεως πολλούς κακούργους τους χρησιμοποιούσαν ως Δαίμονες για να τιμωρήσουν την κακία άλλων ανθρώπων.

Όταν κρίνονταν η ψυχή του ανθρώπου στον Άδη ήταν παριστάμενοι οι δύο προσωπικοί Δαίμονες του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν έλεγε την αλήθεια εμαρτύρει ο δαίμων του για τις πράξεις του.

Οι κακοδαίμονες που ήταν τιμωριτικοί Δαίμονες είχαν μελανή εμφάνιση. Οι Αγαθοδαίμονες είχαν αστραφτερή και λευκή εμφάνιση. Η διαφορά των Κακοδαιμόνων από τους κακούς Δαίμονες του Χριστιανισμού είναι ότι οι πρώτοι δεν δρουν ανεξέλεκτα και για να παράγουν το κακό γιατί είναι αντίθετοι στους Θεούς. Ίσα ίσα οι Κακοδαίμονες φανερώνουν την κακία που υπάρχει εντός του ανθρώπου και η κακία είναι έργο ανθρώπινο και όχι του Κακοδαίμονος. Από την άλλη η τιιμωρία τους δεν είναι άδικη αλλά στα πλαίσια της απονομής δικαιοσύνης αφού τιμωρούν τους κακούργους και τους εγκληματίες.

Από την άλλη ορισμένοι Πλατωνικοί ακολουθώντας την ίδια λογική και φιλοσοφική θέση, δηλαδή ότι οι Θεοί είναι Αγαθοί, το υπερδύναμο και μεταφυσικό κακό δεν το τοποθετούσαν στο Θείο αλλά ως λανθασμένη πνευματική λειτουργία του ανθρώπου. Με άλλα λόγια ένας Πλατωνικός θα έλεγε ότι όλοι οι Θεοί είναι αγαθοί δεν υπάρχουν Κακοδαίμονες αλλά το κακό παράγεται όσο και υπερδύναμο είναι από τον άνθρωπο. Οι Πλατωνικοί επίσης έλεγαν ότι υπάρχει πλήθος Δαιμόνων και κατοικούν στο πεδίο μεταξύ Θεών και ανθρώπων και ότι οι δεήσεις, προσευχές των ανθρώπων αναπέμπονται από του ενός στον άλλον μέχρι τους Θεούς και ομοίως οι αμοιβές κατέρχονται με όμοιο τρόπο μέχρι τους ανθρώπους. Οι Πλατωνικοί δαίμονες οδηγούν τους ανθρώπους πάντα σε αγαθές πράξεις και όχι σε κακές. Τους ζωγράφιζαν με ποικίλους τρόπους, πότε ως όφεις, πότε ως νέους ενδεδυμένους με αστερωτά ρούχα, σαν να έχουν αστέρες και στέφανο “ανθινόν”, ή από φύλλα πλατάνου, πότε ημίγυμνους πότε με πολεμικά σύμβολα, πότε με το κέρας της Αμαλθείας ως πλουτοδότηρες.

Κάθε άνθρωπος γιόρταζε τον Δαίμονα του την ημέρα των γενεθλίων του και πρόσφερε άνθη, θυμίαμα και οίνο και δεν επιτρεπόταν να θυσιάσει ζώο και να αφαιρέσει ζωή την ημέρα εκείνη που αυτός ήρθε στην ζωή. Οι Δαίμονες είχαν ιερό δένδρο τον Ασφένδανο.

Ο Ορφέας γράφει ύμνον στον Δαίμονα και τον ονομάζει Μειλίχιο Δία επειδή όλοι οι Θεοί ονομάζονταν και Δαίμονες:

Ορφικός Ύμνος: "ΔΑΙΜΟΝΟΣ θυμίαμα, λίβανον"

Τον Δαίμονα επικαλούμαι τον μέγαν τον καλόν οδηγόν τον φρικτόν (πού προκαλεί φρίκην)

τον μαλακόν Δία, τον γεννήτορα των πάντων, αυτόν πού δίδει την ζωήν εις τους θνητούς,
τον Δία τον μεγάλον τον πολυπλάνητον, τον τιμωρόν, τον βασιλέα των πάντων
τον δίδοντα τον πλούτον, όταν εισέλθη εις τον οίκον φουσκωμένος (από δώρα),
και αντιθέτως αφανίζεις τον βίον (την περιουσίαν) των ανθρώπων,
πού μοχθούν πολύ διότι από σε μεταφέρονται (εσύ κατέχεις) τα κλειδιά της λύπης και της χαράς.

Δια τούτο, ώ μακάριε, αγνέ, αφού απομακρύ νεις τας λυπηράς ανησυχίας,
όσαι στέλλουν την καταστροφήν της ζωής εις όλην την γην,
είθε να μας δώσης ένδοξον γλυκύ καλό τέλος του βίου.

Δαίμονες και Αναγωγή της ψυχής στα πεδία των Θεών

Είναι τα όντα που φέρνουν σε πραγμάτωση τις Ιδέες από το απορρέον Εν δηλαδή είναι κοινωνοί της προόδου της Θείας Δύναμης κατά τους Νεοπλατωνικούς. Για τον λόγο αυτό θεολογικά λέμε ότι οι Δαίμονες είναι οι εφαρμοστές της θέλησης των Θεών.

Αντίθετη εργασία των Δαιμόνων επιτελούν οι Ήρωες που είναι κοινωνοί της επιστροφής της Θείας Δύναμης του Ενός. Για τον λόγο αυτό κατά την Θεουργική Αναγωγή (ένωσης της ψυχής μας με το Εν) επικαλούμαστε Ήρωες σαν αρωγούς της εργασίας μας και όχι Δαίμονες. Στην κατάβαση όμως των κοσμικών σφαιρών γίνεται το αντίθετο και έτσι τότε επικαλούμαστε Δαίμονες αντί Ηρώων.

Φυσικοί και Ψυχικοί Δαίμονες

Οι Δαίμονες χωρίζονται στους Φυσικούς και τους Ψυχικούς. Φυσικοί Δαίμονες είναι για παράδειγμα οι Νύμφες που προωθούν την ζωή μέσα από τα τέσσερα στοιχεία. Οι Φυσικοί Δαίμονες είναι οι «τροφοί» κάθε εκδήλωσης ζωής πάνω στην Γη. Έτσι είναι τα πνεύματα που συχνάζουν στα δάση, στις πηγές, στα σύννεφα, στις παραλίες κτλ.

Οι Ψυχικοί Δαίμονες είναι πνεύματα που επηρεάζουν την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων. Επειδή οι ψυχικοί Δαίμονες γίνονται γνωστοί στους ανθρώπους από την δράση τους επί της ψυχής παίρνουν το όνομα τους από την ψυχική κατάσταση που δημιουργούν στους ανθρώπους.



Η ψυχική κατάσταση του ανθρώπου όμως έχει και καλά και κακά στοιχεία έτσι και οι Ψυχικοί Δαίμονες χωρίζονται σε Αγαθούς και Κακούς τους Αγαθοδαίμονες και τους Κακοδαίμονες. Οι Αγαθοδαίμονες άγουν την ψυχή προς το Θείο και οι Κακοδαίμονες παίζουν ρόλο τιμωρητικό όταν διαπράτεται υπερβολή, ύβρη ή κάποιο αδίκημα. Οι Κακοδαίμονες επίσης βρίσκονταν στον Άδη προς τιμωρία των εγκληματιών.

Συνοπτικά έχουμε δύο απόψεις περί των Δαιμόνων. Αυτοί που αναγνωρίζουν τους Θεούς ως “κρείττωνες”, δλδ υπερδυνάμεις αναγνωρίζουν καλούς και κακούς Θεούς, Αγαθοδαίμονες και Κακοδαίμονες. Αυτοί που αναγνωρίζουν τους Θεούς αναίτιους του κακού και μόνο αγαθούς, όπως οι Πλατωνικοί, λένε ότι οι Δαίμονες είναι πάντα Αγαθοί και όχι Κακοδαίμονες.

Μερικοί από τους Πλατωνικούς αναγνωρίζουν την τιμωρία από Δαίμονες ως ενέργεια προς σωφρονισμό από τους Θεούς. Άλλοι, αποδέχονται την Πλατωνική θέση ότι οι Θεοί είναι αναίτιοι του κακού και μόνο Αγαθοί αλλά αποκλείουν την τιμωρία από τους Θεούς και άρα όλους τους Κακοδαίμονες.

Σε αντιδιαστολή πιστεύουν ότι οι Θεοί με απλή ενεργοποίηση της καλοσύνης μέσα στο άτομο το οδηγούν από το κακό στο καλό.

www.ellinikoarxeio.com/

Ο Τζιοβίνκο και η... 12.12.12!

Η 12/12/2012 θα μείνει στην ιστορία, επειδή  o Σεμπάστιαν Τζιοβίνκο σημείωσε το 12ο γκολ του με τη φανέλα της «Γιούβε», στο 12ο λεπτό του β’ ημιχρόνου, στην αναμέτρηση κόντρα στην Κάλιαρι, ενώ αγωνίζεται με το νούμερο 12 στην πλάτη!  

HERO

Ο πολυβραβευμένος Ζανγκ Γιμού φέρει τον τίτλο του σπουδαιότερου κινέζου σκηνοθέτη και όχι άδικα. Η νέα του ταινία, προκάλεσε αίσθηση από την φάση κιόλας των γυρισμάτων. Η ακριβότερη κινέζικη παραγωγή είναι ταυτόχρονα η πρώτη του προσπάθεια να γυρίσει μια ταινία με πολεμικές τέχνες. Στα βήματα του Crouching Tiger, Hidden Dragon, το Hero βασίζεται στην κινέζικη κουλτούρα και μυθολογία χρησιμοποιώντας εντυπωσιακά χορογραφημένες σκηνές πολεμικών τεχνών. Αψογοι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι οι Jet Li και Zhang Ziyi. Το Hero βασίζεται σε μια πρωτότυπη ιστορία του Ζανγκ Γιμού και για πολλούς είναι το φαβορί για το Oscar στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Σίγουρα όχι άδικα.


Ενω ο καμβας τους ειναι ανεξαντλητος στους συνδυασμους του κοκκινου, του λευκου και του μπλε, τα ηχητικα εφε του νερου και των φυλλων χαϊδευουν τα αυτια μας, τα τοπια της ερημου η στη λιμνη χορταινουν το ματι, και οι σκηνες των διαδοχικων πολεμικων μονομαχιων παραπεμπουν σε καλα οργανωμενες χορογραφικες παραστασεις, η ταινια ως συνολο δεν εχει αυτο που συνηθως λεγεται με μια λεξη-κλισε: «ψυχη». Το θεμα της ειναι μαλλον η συζευξη του Απωανατολιτη μαχητη (ξιφος) με τον Απωανατολιτη καλλιτεχνη (καλλιγραφια, διοτι μερος της ιστοριας ειναι η μαθητεια του Ανωνυμου σε μια τετοια σχολη) με τελικο ηθικοπλαστικο μηνυμα την ειρηνη αναμεσα στα βασιλεια της χωρας και την πνευματικη ειρηνη των ηρωων μας, οι οποιοι χειριζονται εξισου καλα το ξιφος και την πενα του καλλιγραφου. Νυξη γινεται επισης στην αγαπη δυο μαχητων (του Σπασμενου Ξιφους και της Χιονονιφαδας, και την αυτοθυσια εκεινου, για να την αποδειξει σε εκεινη. 

(κριτικές-cinemanews,cine.gr)

K-PAX

Director: Iain Softley
Writers: Gene Brewer (novel), Charles Leavitt (screenplay)

Stars: Kevin Spacey, Jeff Bridges and Mary McCormack


Απ` το πουθενα ενας αντρας εμφανιζεται στο Σ. Σταθμο της Νεας Υορκης και ισχυριζεται οτι ερχεται απο αλλο πλανητη (τον K-PAX) για επισκεψη. Καταληγει, φυσικα, στο ψυχιατρειο οπου αρχιζει να.. τρελλαινει τον γιατρο και να λογικευει τους ασθενεις.

ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΑΠΑ ΤΑ ΖΩΑ…

Στις 9 Μαΐου του 2007 στα βουνά της Βόρειας Αλβανίας στην πόλη Πατόκ ένας λύκος πιάστηκε αιχμάλωτος. Για να τον ταΐσουν αποφάσισαν να του παραχωρήσουν να φάει ένα γέρικο και ταλαιπωρημένο γαϊδουράκι… ζωντανό!

Το γαϊδουράκι ήταν παραμελημένο από τους πρώην ιδιοκτήτες του και τους ήταν πλέον… άχρηστο.

Αυτό που θα επακολούθησε ήταν εκπληκτικό. Και τα δυο ζώα – αιχμάλωτοι ανθρώπων – έκαναν κάτι απρόσμενο…

Ο λύκος κοίταξε τα μάτια του γαϊδαράκου κ ο γαϊδαράκος του λύκου αντίστοιχα… και έκτοτε έγιναν οι καλύτεροι φίλοι.

Γιατί σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η απληστία, η κακία, ο εγωισμός και η αλαζονεία μεταξύ των ανθρώπων τα ζώα αυτά έδωσαν ένα γερο μάθημα…

Κανείς δεν γεννήθηκε να είναι το θύμα ή το θήραμα...

agioritikovima