Η κβαντική μηχανική είναι
αναμφισβήτητα μία από τις πιο επιτυχημένες θεωρίες της φυσικής, και χάρη στην
κατανόησή της απολαμβάνουμε πλήθος από τεχνολογικά επιτεύγματα. Στη θεωρητική
ερμηνεία ορισμένων χαρακτηριστικών της όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν προβλήματα,
τα οποία κατά καιρούς απασχόλησαν κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα φυσικών όπως
οι Χάιζενμπεργκ, φον Νόιμαν και Αϊνστάιν.
Το μετρητικό πρόβλημα
Ένα από τα διάσημα προβλήματα της κβαντικής φυσικής, είναι το μετρητικό πρόβλημα, το φαινόμενο δηλαδή της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης που περιγράφει ένα σωματίδιο, όταν αυτό υπόκειται σε μία μέτρηση.
Ενώ πριν τη μέτρηση η εξίσωση του Σρέντιγκερ δίνει τις πιθανότητες το κβαντικό σύστημα να βρίσκεται σε διάφορες καταστάσεις, μετά τη μέτρηση το βρίσκουμε πάντα να έχει προτιμήσει μία συγκεκριμένη, βρίσκουμε δηλαδή τη κυματοσυνάρτησή του να έχει καταρρεύσει. Έτσι, η μέτρηση επιδρά με κάποιο τρόπο στο σύστημά μας και του αλλάζει τη φυσική, καθώς το μετατρέπει από κβαντικό σύστημα σε κλασικό. Αυτός ο προσδιορισμός των ορίων μεταξύ κβαντικής και κλασικής φυσικής, είναι στο επίκεντρο του μετρητικού προβλήματος.
Η λύση
Το μετρητικό πρόβλημα
Ένα από τα διάσημα προβλήματα της κβαντικής φυσικής, είναι το μετρητικό πρόβλημα, το φαινόμενο δηλαδή της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης που περιγράφει ένα σωματίδιο, όταν αυτό υπόκειται σε μία μέτρηση.
Ενώ πριν τη μέτρηση η εξίσωση του Σρέντιγκερ δίνει τις πιθανότητες το κβαντικό σύστημα να βρίσκεται σε διάφορες καταστάσεις, μετά τη μέτρηση το βρίσκουμε πάντα να έχει προτιμήσει μία συγκεκριμένη, βρίσκουμε δηλαδή τη κυματοσυνάρτησή του να έχει καταρρεύσει. Έτσι, η μέτρηση επιδρά με κάποιο τρόπο στο σύστημά μας και του αλλάζει τη φυσική, καθώς το μετατρέπει από κβαντικό σύστημα σε κλασικό. Αυτός ο προσδιορισμός των ορίων μεταξύ κβαντικής και κλασικής φυσικής, είναι στο επίκεντρο του μετρητικού προβλήματος.
Η λύση